Help de moeder - Wilde Ganzen

Nr.27 juli 2012
themaNummer
moeder en kind
Zorg voor
blijvende
verandering
help moeders
eN huN kiNdereN
zichzelf te
oNtwikkeleN

een Waar CliCHé
het klinkt als een cliché maar het verdraait de
werkelijkheid niet: kinderen zijn de toekomst.
daarom vindt wilde Ganzen zorg voor moeder en kind
ongelooflijk belangrijk. zeker in ontwikkelingslanden
– waar zoveel incomplete gezinnen zijn – vormen
moeders de spil waar het leven van kinderen om
draait. in zo’n situatie móet je je wel op de moeders
richten om de kinderen te bereiken.
daarom steunt wilde Ganzen ook moeder- en
kindprojecten, vaak gericht op jonge moeders en
kraamhulp. Nog steeds sterven te veel moeders in het
kraambed en overleven te veel baby’s de bevalling
niet. andere projecten richten zich op hygiëne en
sanitatie. zo was ik eens op projectbezoek bij een
school in indonesië. de leerkrachten legden aan de
schoolkinderen uit hoe zij goed hun tanden moeten
poetsen. ook de moeders waren hierbij aanwezig,
zodat zij deze lessen meepikten en hun kinderen thuis
het goede voorbeeld kunnen geven.
projecten die moeders en hun kinderen echt helpen
om zichzelf te ontwik-kelen, zijn zeer waardevol. Neem bijvoorbeeld het
succesvolle kiran Namaste opvanghuis in de Nepalese hoofdstad kathmandu.
u leest hierover op pagina 7. het is zó geweldig dat dit project zowel
alleenstaande moeders als hun kinderen steunt. terwijl de moeders overdag
buitenshuis het gezinsinkomen verdienen, volgen hun kinderen onderwijs en
werken zij allen aan een betere toekomst. zo zorgt dit project ervoor dat er
blijvend iets gaat veranderen
in Nepal.
Josine Westerbeek-Huitink
reageren? josine@wildeganzen.nl
P.S. Vanaf januari zijn onze tv-uitzendingen niet meer standaard elke zondag te zien.
Wel kunt u onze Projecten van de Week-uitzendingen elke zaterdag bekijken om
11:29 uur op Nederland 2. In het schema op pagina 8-9 ziet u alle uitzendtijden voor
de komende drie maanden.
ColoFon
Het magazine van Wilde Ganzen
verschijnt vier keer per jaar.
Productie
Global Village media in opdracht
van wilde Ganzen
Bladmanagement
arjen duijts/Global Village
media,
amsterdam
redactie
Bregje ament, johanne
van dijk, lex van iterson
(hoofdredacteur), peter jansen,
linda muskens/wilde Ganzen,
marjolein van rotterdam/Global
Village media
aan dit nummer werkten mee
anika kerkvliet, josine
westerbeek-huitink, daniella de
winter
eindredactie
selma kers/ Global Village
media,
amsterdam
Fotografie
marjolein van rotterdam,
wilde Ganzen
artdirectie, grafisch ontwerp
marijke hoogendoorn
richgirl-design.com
drukwerk
drukkerij zwaan, wormerveer
Wilde Ganzen
heuvellaan 36
1217 jN hilversum
t 035 - 625 10 30
f 035 - 624 66 77
rekening 40 000
info@wildeganzen.nl
www.wildeganzen.nl
Wilde Ganzen ondersteunt de
geldinzamelingsactie van de
werkgroep ‘Hoevelaken naar malawi’
voor het Chingazi rural hospitaal.
deze kliniek staat in Thyolo, malawi
(in de buurt van de stad Blantyre).
de opbrengst komt ten goede
aan de bouw van een moeder- en
kindkliniek en de aanschaf van een
aggregaat zodat er continue stroom
voorhanden is. de moeder- en
kindkliniek krijgt onder meer een
verloskamer met twee afgescheiden
ruimtes, een kraamafdeling en een
babykamer. in malawi zijn er nog
steeds veel thuisbevallingen die
misgaan door onbekwame hulpen
en onsteriele omstandigheden, met
alle complicaties van dien. door
dit project worden juist veiligere
ziekenhuisbevallingen gestimuleerd.
Help de moeder- en kindzorg van Het CHingazi rural Hospital in malawi
nooit meer BeValleN iN het doNker
Het malawische Chingazi rural
Hospital draait goed. maar sommige
dingen kunnen er niet. Twee
bevallingen tegelijk bijvoorbeeld,
of het behandelen van een zieke
pasgeborene. daarom is het noodzaak
om het ziekenhuis uit te breiden.
met een speciale kliniek voor moeder-
en kindzorg. en een generator die
stroomuitval kan opvangen.
In het zuiden van Malawi sterven veel
kinderen bij de geboorte en 2 op de 100
moeders overleven een bevalling niet.
Samen met de werkgroep ‘Hoevelaken
naar Malawi’, nauw verbonden met de
stichting Shadrach Maloka, voert Wilde
Ganzen daarom actie voor een kliniek
voor moeder en kind bij het Chingazi
Rural Hospital. Malawi-coördinator
Annette van Vliet van Shadrach Maloka
werkte twee jaar in het land en kent het
ziekenhuis van nabij. “Een pas bevallen
vrouw zei tegen ons dat ze zo blij was
met het ziekenhuis, ze had er speciaal
verder voor gereisd.” Het ziekenhuis
dankt zijn populariteit aan de kwaliteit
van de medische staf. Het wordt gerund
door drie basisartsen, vier verpleegkundigen,
een hoofdarts en zorghulpen.
“Een zeer enthousiaste staf die er dag
en nacht keihard voor werkt.”
“de eNthousiaste
staf werk daG eN
Nacht keihard”
Het Chingazi Rural Hospital is succesvol.
Alleen: voor sommige behandelingen
heeft het ziekenhuis geen
faciliteiten. “Er is één kamer voor hulp
aan moeder en kind, hiv-moeders en
familieplanning en er is een verloskamer
met één verlosbed. Het personeel
is soms gefrustreerd omdat het niet de
hulp kan bieden die nodig is. Terwijl
de staf vooruit wil, plannen maken én
uitvoeren. Zoals de thuiszorg opzet-
ten voor weeskinderen en chronisch
zieken, een betere hiv/aids bestrijding,
en vooral meer patiënten zelf kunnen
behandelen. Nu is er maar één ambulance
voor de hele regio die patiënten
waarvoor geen behandeling is in de
streekziekenhuizen vervoert naar het
grotere overheidsziekenhuis. Soms
moeten mensen een dag wachten op de
ambulance. Ik heb meegemaakt dat er
daardoor mensen stierven.”
in HeT SToF
De Malawische overheid stimuleert
het bevallen in ziekenhuizen, maar
toch gebeurt dit vaak thuis, in het stof
en tussen de insecten. Door de slechte
omstandigheden is de moeder- en
kindsterfte hoog. Als de uitbreiding van
het Chingazi Rural Hospital klaar is,
hoeft een gebrek aan een verloskamer
geen reden meer te zijn voor vrouwen
om thuis te bevallen. Annette van Vliet
vertelt dat het ziekenhuis wordt uitge-
breid met een verloskamer met twee
afgescheiden ruimtes, een zwangerenpoli,
een kraamafdeling, een kamer
voor hiv/aids zorg aan zwangere vrouwen
en moeders. Ook komen er ruimtes
voor het wegen en vaccineren van
baby’s, familieplanning, en zieke baby’s.
STroomuiTval
Een heel belangrijke aanschaf is een
generator. In de kliniek valt voordurend
’s avonds en ’s nachts de stroom
uit. Annette van Vliet: “Het gebeurt
vaak dat vrouwen in het donker moeten
bevallen.” Met de komst van een
aggregaat zal er nagenoeg altijd stroom
voorhanden zijn. De nieuwe generator
zal ook dienst doen om de waterpomp
draaiende te houden, zodat er altijd
schoon water beschikbaar is voor de
verzorging van de patiënten. Dankzij
de generator kunnen de behandelingen
in het ziekenhuis straks continu doorgaan.
n
direct doNereN Voor dit project: Vul de aNtwoordkaart iN of Ga Naar www.wildeganZen.nl
2 3

hoe is het met...
indiase plattelandsvrouwen
helpen om
geiten te houden
én geitenvoer te
verbouwen op ecologische
wijze, zonder
de grond uit te putten.
dat is kortweg het
ideaal van de stichting
Jalihal. vanwege
extreme droogte
moest ze overgaan
op noodhulp om de
geiten te redden.
in de indiase deelstaat
maharashtra helpt de
stichting jalihal kasteloze,
analfabete vrouwen
om een zelfstandig
bestaan op te bouwen
als kleinschalige
geitenhouder.
extreme droogte gooit roet in Het eten
indiase geitenhoudsters
willeN dolGraaG Verder
Het geitenproject dat de stichting Jalihal met haar
Indiase partner Yerala Projects Society (YPS) en
met steun van Wilde Ganzen rond het arme dorp
Jalihal opzette, is een groot succes. “Bij de plattelandsvrouwen
die nu kleinschalig geitenhouder
zijn, zie ik al een enorme verandering. Ze zijn
veel sterker geworden”, zegt Huub Bosse van de
stichting Jalihal. “Vroeger trokken ze zich terug
als je naar ze toe kwam, nu lopen ze trots rond.
Een van de vrouwen is Hikalaai, een weduwe
van 32. Zij woont samen met haar gehandicapte
vader, haar moeder en een zoon van 14. Met haar
geiten verdient ze voor het hele gezin het inkomen.”
noodHulP
Om het geitenproject duurzaam te maken, krijgen
de vrouwen een stuk land waarop ze zelf
geitenvoer gaan verbouwen. “Hikalaai kan bijna
niet wachten om met dit landbouwproject te
beginnen. Ook haar vader wil dolgraag iets doen”,
vertelt Huub Bosse. De afgelopen tijd is de regio
echter getroffen door extreme droogte. Hierdoor
hebben Hikalaai en haar collega-geitenhouders
het heel moeilijk gehad. Het ging zelfs zo slecht
dat YPS en de stichting Jalihal overgingen op
noodhulp. Bosse: “Hikalaai moest vechten om
haar geiten in leven te houden. Ze waardeerde
de hulp dus enorm.” Hikalaai, haar gezin en alle
andere geitenhoudsters hopen dat ze snel geen
hulp meer nodig zullen hebben. Als er regen
komt, kan alles snel veranderen. Dan kan er in
oktober al iets op het land groeien. Iedereen wil
verder.
nieuWe STarT
Ook Bosse hoopt op een goede start van het landbouwproject
én op een betere toepassing van
wetenschappelijke inzichten. “De kennis over
woestijnlandbouw komt nu niet bij de kleine
boeren - en dus ook niet bij onze geitenhouders
- terecht. Wij willen ervoor zorgen dat die kennis
beter wordt verspreid. Dat gaan we doen via
YPS, onze Indiase partner. In 2013 kijken we dan
hopelijk terug op een geweldig jaar waarin allerlei
nieuwe starts zijn gemaakt.” n
Zie voor meer inTereSSanTe ProJeCTen en online doneren: www.wildeganZen.nl
zuster willy geeft moeder- en kindzorg in kameroen
“kiNdereN hoeVeN Niet dood
te GaaN aaN de maZelen”
Willy van Mer: “In ontwikkelingslanden als Kameroen
begint alles met goede zorg voor moeder en
kind. Als je zwangere vrouwen bijvoorbeeld niet
test op hiv of kinderen niet inent, blijft de ellende
doorgaan. Het is ook een van mijn drijfveren om
in Afrika te blijven: ik wil levensbedreigende,
besmettelijke ziektes de wereld uit helpen. Kinderen
hoeven niet dood te gaan aan de mazelen. Of
aan tetanus.”
Riet Corten - van der Burght: “Zuster Willy is al
gepensioneerd. Maar ze gaat door met haar werk.
En wij ook. Elk jaar als de Kerkdrielse kermis er is,
houdt onze stichting een grote geldinzamelactie.
Dit jaar al voor de 23ste keer. Meestal halen we er
zo’n 20.000 euro mee op.”
Willy: “Er is dringend geld nodig voor de aanschaf
van medische apparatuur voor een rurale kraamkliniek,
waaronder een brancard en echo-apparatuur.
Dat is ontzettend belangrijk om de zorg voor
zwangere vrouwen te verbeteren. Het benodigde
geld hebben we nu aangevraagd bij de stichting
Maasdriel steunt haar Missionarissen en bij Wilde
Ganzen.”
Riet: “Van de drie missionarissen die wij steunen,
is Willy de enige in Kameroen. De levensomstandigheden
daar zijn het meest schrijnend van allemaal.
Ook de klinieken zijn primitief. Als je dat
ziet denk je: hoe krijgt ze het voor elkaar?!”
Willy: “Ik ben mijn leven lang al aan het werk als
verpleegkundige en missionaris, in Ghana, Togo,
Ivoorkust en Benin. Maar in Kameroen kreeg ik
mijn cultuurschok. Vooral de pygmeeën, baka’s
genoemd, zijn ontstellend arm. Als ze ziek zijn,
gaan ze naar een traditionele geneesheer. Vrouwen
bevallen thuis. Dat is gevaarlijk, regelmatig sterft
een kindje in het kraambed.”
Riet: “Zie je wel verbetering?”
Willy: “Ja, sommige dingen veranderen, hoewel
moeizaam. Vaccinaties en ook hiv/aidstesten raken
bijvoorbeeld langzaam maar zeker ingeburgerd.
Omdat de arme mensen op het platteland geen
tijd of energie hebben om ervoor naar de kliniek
te komen, gaan wij steeds vaker naar hen toe. Met
een autootje, of achterop de brommer. Inmiddels
zien ze dat vaccinaties echt werken. Polio bijvoorbeeld,
komt bijna niet meer voor.” n
doneren kan meT de anTWoordkaarT oF Ga naar www.wildeganZen.nl
de sameNwerkiNG
in gesprek met
zuster Willy van mer,
voor even terug uit
kameroen, en riet
Corten - van der
Burght, ‘manusje van
alles’ van de stichting
maasdriel steunt haar
missionarissen. voor
het eerst ondersteunt
Wilde Ganzen
een moeder - en
kindzorgproject van
deze stichting.
de stichting
maasdriel steunt haar
missionarissen richt
zich op missionarissen
uit oud maasdriel
(kerkdriel, Velddriel,
alem en hoenzadriel)
die zich, geïnspireerd
door hun geloof,
belangeloos inzetten in
een ontwikkelingsland.
4 5

project
Jeewan heeft een
fantastisch lopend
loempiastalletje
en dokumari is
nu hoofd van de
huishouding: twee
nepalese vrouwen
die zich dankzij
het kiran namaste
huis ontwikkelden
van alleenstaande,
verstoten vrouwen
tot zelfstandigen met
een eigen inkomen.
Het gaat zo goed met
het opvangproject
dat een nieuw huis
onontbeerlijk is.
het kiran Namaste
opvanghuis in Nepal
begeleidt alleenstaande
vrouwen en hun kinderen
naar een zelfstandig
bestaan.
nepalees opvangHuis voor alleenstaande moeders
VaN VerstoteN Vrouw tot
loempia-ondernemer
Toen ze drie dochters hadden, ging de man van
Jeewan ervandoor. Dokumari werd ook door
haar man verlaten toen de geboorte van een
zoon uitbleef. Volgens Nepalees gebruik zouden
Jeewan en Dokumari bij hun schoonfamilies
blijven wonen. “En dat is meestal een hel. Die
schoonfamilies kijken neer op hun verlaten
schoondochters en behandelen ze slecht”, zegt Iet
Schilder. Zij opende daarom negen jaar geleden
een opvanghuis voor vrouwen als Jeewan en
Dokumari. Het concept is even simpel als
doeltreffend: het Kiran Namaste huis begeleidt
alleenstaande vrouwen én hun kinderen naar een
zelfstandig bestaan. Na drie jaar gaan zij weer op
zichzelf wonen en worden de kinderen begeleid
in de naschoolse opvang, tot ze volwassen zijn.
“De moeders en de kinderen werken met onze
hulp aan hun toekomst. Door de scholing en
ondersteuning zien we iedereen veranderen en
vooruitgaan.”
De vrouwen van het Kiran Namaste huis
vinden allemaal werk. “In ons eigen naaiatelier
maken ze uniformen en ook spullen voor de
westerse markt. Andere vrouwen werken in
een slipperfabriek of beginnen – net als Jeewan
- voor zichzelf. Samen met een vriendin heeft
Jeewan nu een soort loempiastalletje. Dat
loopt fantastisch!” Dokumari woont nog steeds
in het opvanghuis – ze is er hoofd van de
huishouding geworden. “Zij is zó enthousiast.
En met haar dochters gaat het nu ook heel goed”,
vertelt Schilder. “Het is geweldig om aan de
ontwikkeling van deze vrouwen bij te dragen.”
nieuW HuiS
Intussen groeit het Kiran Namaste huis uit
zijn voegen. Schilder: “Er is dringend behoefte
aan extra opvangplekken, want er zijn nog veel
meer alleenstaande vrouwen en kinderen die
hulp nodig hebben.” De Nederlandse Stichting
Kiran Namaste en Wilde Ganzen helpen bij de
uitbreiding met een eigen pand.
Wilde Ganzen wil zorgen voor de elektriciteit,
de waterleiding en de sanitatie, een omheining,
de brandtrap en het meubilair van het nieuwe
Kiran Namaste huis. Helpt u mee? n
Zie voor meer inTereSSanTe ProJeCTen en online doneren: www.wildeganZen.nl
de biolatrines op de sCHool van fatHer nkaai
KoKen op biogas daNkzij
550 leerliNGeN iN keNia
Fred Froeling legt een berg foto’s op tafel. Ze doen
dienst als vervanging voor de Keniaanse Father
Nkaai, die naar Europa zou komen maar geen
visum kreeg, terwijl hij een grote prijs uitgereikt
zou krijgen in Engeland. Het spijt de oud-chirurg
zichtbaar. “Het initiatief voor alle plannen ligt
volledig in Kenia. Wij ondersteunen Nkaai’s
grote plan, dat bestaat uit drie delen: maatregelen
voor verbetering van de algemene gezondheid,
van de permanente watervoorziening en van het
onderwijs. Het wordt sinds 2007 ook door Wilde
Ganzen ondersteund.”
“patrick Nkaai
is iNtelliGeNt eN
iNitiatiefrijk”
De pater zou komen praten over vervolgprojecten
voor het onderwijs. “Patrick Nkaai en zijn mensen
willen vooruit”, zegt Froeling. “Ze willen van de
middelbare school de beste van het land maken,
en de school en de biologische leerwerkboerderij
uitbouwen tot een kenniscentrum waarvan de
afgestudeerden zich gaan vestigen in de eigen
streek en zorgen voor meer welvaart. De school
wil dan ook financieel onafhankelijk worden.”
Met biotechnieken deed Nkaai onder meer
ervaring op in een project dat vorig jaar werd
gestart: het aanleggen van biolatrines bij de
middelbare school in Mulat. Als voorbeeld diende
een redelijk functionerende biogasinstallatie
in Ngong, het centrum van zijn diocees. Daar
werden koeienvlaaien omgezet in biogas. Pater
Nkaai kwam op het idee om hetzelfde te doen met
de ontlasting van zijn 550 leerlingen.
“De pater is een eerlijk en bescheiden man”, zegt
Froeling. “Intelligent en initiatiefrijk. Hij heeft
scholen opgericht, microkredieten verleend,
een wateropslagtank gebouwd, slaapzalen bij de
scholen, een ziekenhuis en een revalidatiecentrum,
en gezorgd voor een ambulance. Met Wilde Ganzen
zorgden we afgelopen jaar voor de biolatrines.
Dit jongste project brengt grote vooruitgang. De
mensen zijn ontroerd en trots. De school kookt nu
op biogas. Dat is veel gezonder en scheelt enorm
in de kosten: een boom stookhout per week!” n
hoe is het met...
oud-chirurg Fred
Froeling is 93 maar
nog elke dag aan het
werk voor afrika. als
oprichter van de stichting
delen werkt hij in
kenia samen met Father
nkaai, de motor
achter de vooruitgang
van het droge gebied
rond mulat. Hun
jongste project - een
serie biolatrines bij
een middelbare school
- kwam tot stand in
samenwerking met
Wilde Ganzen.
direct doNereN Voor dit project: Vul de aNtwoordkaart iN of Ga Naar www.wildeganZen.nl
6
7

iedere week zet wilde Ganzen op radio en televisie één project in de schijnwerpers, waarvoor zij samen met haar donateurs
geld inzamelt. op deze pagina’s kunt u de informatie over onze projecten van de week nalezen.wilt u één of meerdere
van deze projecten steunen of wilde Ganzen op een andere manier helpen, dan kunt u gebruikmaken van de uitneembare
machtigingskaart middenin deze nieuwsbrief. maar u kunt natuurlijk ook direct geld overmaken op rekening 40.000 van
wilde ganzen in hilversum. op www.wildeganzen.nl vindt u meer informatie over onze projecten van de week en
kunt u ook online doneren.
project VaN de week
malawi volWaardiGe moeder- en kindkliniek Zie ook pagina 2-3
het chingazi rural hospital in het zuiden van malawi kan maar één bevalling tegelijk uitvoeren.
te weinig! ook de hulp aan zwangere vrouwen en zieke baby’s schiet tekort door een gebrek aan
faciliteiten. een uitbreiding van het ziekenhuis met een volwaardige moeder- en kindkliniek moet
soelaas bieden, evenals een generator, waarvoor de stichting shadrach maloka ook fondsen werft.
Helpt u mee?
uiTZenddaTa: 21 Juli 2012; ned 2 11:29; 22 Juli radio 5 10:58
oeganda drie lerarenHuiZen BiJ de BuWeJu SCHool
zonder leerkrachten geen onderwijs en zonder huizen geen leerkrachten. daarom zorgt de Nederlandse
stichting mukwano oeganda voor financiering van 3 lerarenhuizen bij de school van
Buweju, die in 2009 is gestart met 10 leerlingen en nu al 400 basis- en middelbare schoolleerlingen
heeft. Voor kinderen in het afgelegen gebied is deze school hun beste kans op vooruitgang. wilde
Ganzen vindt onderwijs zeer belangrijk, en steunt mukwano oeganda dus graag.
U ook?
uiTZenddaTa: 28 Juli ned 2 11:29; 29 Juli ned 2 11:59; 29 Juli radio 5 10:58 + 17:58
niCaragua
WaTerPuT voor ZelFvoorZienend kinderTeHuiS
wereldouders helpt Nicaragua al bijna 20 jaar. zo steunen ze het kindertehuis casa padre wasson
dat bijna volledig zelfvoorzienend is met een bakkerij, moestuin, en boerderij met koeien en kippen.
omdat er niet genoeg water is, wil wereldouders samen met kiwanis Naarden en wilde Ganzen
gaan zorgen voor een tweede waterput.
Helpt u mee?
uiTZenddaTa: 4 auGuSTuS ned 2 11:29;5 auGuSTuS ned 2 11:59; 5 auGuSTuS radio 5 10:58
india BouW en inriCHTinG moeder- en kindkliniek Zie ook pagina 5
in chaberia (west-Bengalen) en wijde omstreken is er alleen een geïmproviseerde kliniek met één
spreekkamer voor drie artsen tegelijk, voor 120.000 mensen. Besmettelijke ziektes komen veel voor,
omdat slechts één op de vijf kinderen wordt gevaccineerd. de moeder- en kindkliniek die de Nederlandse
stichting imcN gaat bouwen, zal de situatie zeker verbeteren. Goede medische zorg en een
vaccinatieprogramma zijn de hoofddoelen van het project.
Doet u mee?
uiTZenddaTa: 11 auGuSTuS ned 2 11:29; 12 auGuSTuS radio 5 10:58
sierra leone WaTer en omHeininG voor de lunJiSCHool
op verzoek van ouders startte twee jaar geleden de basisschool in lunji, sierra leone. inmiddels
zijn er 540 leerlingen en hoort de school bij de beste van het land. eerder steunde wilde Ganzen
the Voice of sierra leone association (Vsla) met het opzetten van een kippenboerderij. uit de
opbrengsten worden de salarissen van de leerkrachten betaald. wilde Ganzen wil nu met Vsla
zorgen voor schoon drinkwater, toiletten en een hek om het schoolterrein veiliger te maken.
Helpt u mee?
uiTZenddaTa: 18 auGuSTuS ned 2 11:29; 19 auGuSTuS radio 5 10:58
aanvullinG ProJeCTen
in het wilde Ganzen magazine worden per kwartaal acht tot tien projecten uitgelicht. uiteraard willen we u ook op de hoogte stellen
van projecten van de week die u niet in dit kwartaalmagazine kunt terugvinden (omdat deze bij het ter perse gaan van het magazine
nog niet bekend waren). in de digitale nieuwsbrief van wilde Ganzen leest u er alles over. abonneer u daarom vandaag nog op deze
aanvulling per e-mail. dat kan snel en eenvoudig op www.wildeganzen.nl.
kenia maaSai meiSJeS naar SCHool
Voor de meisjes van de loita maasai ligt de middelbare school 160 km ver weg. sinds er een
slaapzaal is gebouwd, kunnen de meisjes overnachten en onderwijs volgen. intussen zijn er te
weinig slaapplekken voor nieuwe leerlingen. daarom wil de school er een vleugel aanbouwen.
het mill-hillcollege in Goirle en wilde Ganzen ondersteunen de bouw graag.
U ook?
uiTZenddaTa: 25 auGuSTuS ned 2 11:29; 26 auGuSTuS radio 5 10:58 + 17:58
Congo-kinsHasa kraamkliniek BiJ SuCCeSvol ZiekenHuiS Zie ook pagina 11
het in 1991 opgerichte monkole ziekenhuis in mont-Ngafula kinshasa heeft talloze
vluchtelingen opgevangen en behandeld. de staf, die 350 operaties per jaar uitvoert, heeft als
grote wens om een nieuwe kraamafdeling en een laboratorium te bouwen. hiervoor zijn inventaris
en goede apparatuur nodig. als de kraamkliniek er is, kunnen hier jaarlijks 1800 vrouwen veilig
bevallen.
Helpt u mee?
uiTZenddaTa: 1 SePTemBer ned 2 11:29; 2 SePTemBer radio 5 10:58
tanzania HoSTel BiJ middelBare SCHool
sommige maasai meisjes in tanzania lopen 10 tot 24 kilometer om naar de middelbare school te
kunnen. een slaapzaal bij de school zou ze veel energie en tijd besparen én het risico beperken om
onderweg te worden aangerand – dit gebeurt helaas nog vaak. om de bouw van een hostel
mogelijk te maken, werkt de Nyumba ya mungu-school samen met de Nederlandse stichting
siNtaN integrated projects, een goede bekende van wilde Ganzen.
Doet u mee?
uiTZenddaTa: 8 SePTemBer ned 2 11.29; 9 SePTemBer ned 2 11:59; 9 SePTemBer radio 5 10:58
burundi oPvanG in GaSTGeZinnen voor kWeTSBare kinderen
in Burundi zijn veel kinderen (half)wees omdat hun ouders zijn overleden aan aids en zelf
met hiv/aids besmet. zij worden uitgesloten van onderwijs, het sociale leven, werk en medicijnen.
samen met de association impfura-Barundi zacu (iBaza) en de stichting millennium
microprojects zorgt wilde Ganzen voor de opvang van deze kinderen in gastgezinnen.
er is nog dringend behoefte aan hulp voor meer kinderen.
Helpt u mee?
uiTZenddaTa: 15 SePTemBer ned 2 11:29; 16 SePTemBer ned 2 11:59; 16 SePTemBer radio 5 10:58
nepal uiTBreidinG HuiS voor alleenSTaande moederS en Hun kinderen Zie ook pagina 7
het kiran Namaste opvanghuis begeleidt alleenstaande vrouwen en hun kinderen naar een zelfstandig
bestaan. Na 3 jaar gaan zij op weer zichzelf wonen en worden de kinderen begeleid in de
naschoolse opvang. door het succes is het opvanghuis toe aan uitbreiding met een eigen pand. de
Nederlandse stichting kiran Namaste en wilde Ganzen helpen hierbij. wij willen zorgen voor de
omheining, water en sanitatie, elektra, een brandtrap en meubilair van het nieuwe pand.
Helpt u mee?
uiTZenddaTa: 22 SePTemBer ned 2 11:29; 23 SePTemBer ned 2 11:59; 23 SePTemBer radio 5 10:58
8 9

hoe is het met...
vuil en verwaarloosd
sanitair en geen
stromend kraanwater:
dat is voor veel
Sri lankaanse
schoolkinderen de
realiteit. Gelukkig
heeft de stichting
kansarmen Sri lanka
met steun van Wilde
Ganzen schone
toiletten en schoon
drinkwater aangelegd
op vijf scholen. dit
verandert heel veel
voor de leerlingen en
hun ouders.
op de rathanapala
school in arnamaduwa
bouwden de ouders
van 1100 sri lankaanse
kinderen enthousiast
mee aan nieuwe toiletten
en hielpen ze bij het
verbeteren van de put,
de tank en de aanleg
van de waterleiding.
vijf sCHolen op sri lanka krijgen sCHoon sanitair
“het water Blaast de school
nieuw leven iN”
Op veel scholen in Sri Lanka is geen geld voor
schone wc’s; in de droge tijd is er zelfs niet altijd
water. De leerlingen moeten dan zelf water mee
naar school nemen en hier vaak een heel eind
mee lopen. “Als er thuis tenminste drinkwater
is”, zegt Jan van der Steen. Hij is voorzitter
van de stichting Kansarmen Sri Lanka die sinds
2004 aan betere en gezondere leefomstandigheden
werkt. Inmiddels zijn vele projecten in gang
gezet om de watervoorziening op Sri Lanka te
verbeteren.
vlieGWiel
Mede dankzij uw donaties hielp Wilde Ganzen
in het afgelopen jaar mee aan vijf sanitatieprojecten
voor vijf scholen in Sri Lanka. Alle scholen
hebben nu schoon water en schone toiletten,
waaronder de Rathanpalaschool school in Arnamaduwa.
Hier zitten 1100 kinderen uit arme
Sri Lankaanse families, zoals de elfjarige meisjes
Priyantha en Dinushi. “Voorheen was het
sanitair vies, vuil en verwaarloosd. De ouders
en leraren zagen dit gelaten aan, ze hadden zelf
geen middelen om de situatie te verbeteren”, legt
Van der Steen uit. “Maar de bouw van de toi-
letten veranderde veel. Dit gebeurt altijd samen
met de ouders. Zo krijgen de mensen echt het
gevoel dat er iets voor hun kinderen gebeurt. Zo
heeft elk project een vliegwielwerking: iedereen
wordt enthousiast en actief. Het water blaast de
school nieuw leven in.”
“de ouders BouweN
altijd mee aaN de
toiletteN”
Zelfs de kwaliteit van het onderwijs gaat erop
vooruit. “Op de smerigste scholen wil niemand
lesgeven. Als er goede toiletten komen en stromend
water, komen de leerkrachten wél. De
leerlingen zorgen nu bij toerbeurt voor het
onderhoud.” Zo verandert er voor Sri Lankaanse
kinderen als Priyantha en Dinushi veel.
Ze krijgen betere leraren, hun gezondheid gaat
erop vooruit, en het tastbaarste: op school komt
water uit de kraan waaruit ze mogen drinken als
ze er zin in hebben! Van der Steen: “Als je dat
voor elkaar krijgt, beteken je dus écht iets voor
de mensen. Zorgen voor water is echt werken
aan de toekomst van de armsten.” n
Hulp voor uniek ziekenHuis in Congo-kinsHasa
“de Nieuwe moeder- en Kind-
KlinieK heeft topprioriteit”
“Congo-Kinshasa heeft een dramatische gezondheidszorg.
Er is nauwelijks een medische infrastructuur,
er zijn geen sociale voorzieningen, je
zou eigenlijk foto’s van de ziekenhuizen moeten
zien om te begrijpen hoe erg het is”, zegt Julien
Gerard. Hij is vertegenwoordiger van de ontwikkelingsorganisatie
ACTEC die in 1991 samen met
de Congolese ngo Cecfor het Monkole ziekenhuis
opzette. “Dit ziekenhuis in Mont-Ngafula Kinshasa
is uniek: het werkt hygiënisch en de patiënten
krijgen er drie keer per dag te eten. In andere
Congolese ziekenhuizen is dat iets ongehoords.”
BloedTranSFuSieS
De meerderheid van de Congolezen leeft van minder
dan een dollar per dag en de toegang tot de
gezondheidszorg is beperkt. Het Monkole ziekenhuis
is een van de weinige ziekenhuizen waar ook
de allerarmsten terechtkunnen. Samen met zorginstelling
de Baaldergroep voert Wilde Ganzen actie
om het ziekenhuis uit te breiden met een compleet
nieuwe kliniek voor moeder- en kindzorg. “Met
deze kraamafdeling zullen we meer en veiliger
zorg kunnen bieden: van 40 tot 50 bevallingen per
maand naar 150, plus 20 tot 30 keizersneden per
maand. Dankzij goede apparatuur worden bloedtransfusies
tijdens bevallingen en keizersnedes veilig.
Nu weten vrouwen die bevallen en extra bloed
nodig hebben, nooit zeker of dit bloed is besmet.”
Gerard vervolgt: “De nieuwe kliniek moet het
extreem hoge percentage van moedersterfte in
het kraambed verminderen – Congo hoort bij de
vijf gevaarlijkste landen ter wereld voor zwangere
vrouwen.” Ook de babysterfte is hoog. “Een paar
weken geleden nog werd José, een te vroeggeboren
baby’tje, door zijn tante naar het Monkole ziekenhuis
gebracht. Hij woog krap een kilo. Zijn moeder
worstelde met complicaties. We hebben José
drie weken in de couveuse gehouden. Maar toen
hij een darmontsteking kreeg, geen moedermelk
meer binnenhield en er geen middelen waren om
hem anders te voeden, stierf hij. Daarom heeft de
nieuwe moeder- en kindkliniek voor ons topprioriteit.
Als die er is, hoeven regelmatig voorkomende
drama’s als met het baby’tje José niet meer
te gebeuren.” n
de ‘monkole’ is een
boom die nooit zijn
blad verliest en dus
altijd bescherming
biedt. Het monkole
ziekenhuis in Congokinshasa,
dat ook de
allerarmsten helpt, wil
uitbreiden met een
kraamkliniek om nog
meer levens te kunnen
redden. Wilde Ganzen
steunt deze actie.
10 11
project
een grote wens van het
monkole ziekenhuis in
mont-Ngafula kinshasa
is een nieuwe kraamafdeling.
hiervoor zijn
inventaris en goede apparatuur
nodig. als de
kraamkliniek er is, kunnen
1800 vrouwen per
jaar veilig bevallen.
direct doNereN Voor dit project: Vul de aNtwoordkaart iN of Ga Naar www.wildeganZen.nl

de expert
gynaeColoog lex peters over gezondHeidszorg voor vrouwen
wereldwijde strijd teGeN Baarmoeder halskaNker
Soms hebben grote
problemen eenvoudige
oplossingen.
Gynaecoloog lex
Peters en zijn stichting
Female Cancer
Foundation helpen
baarmoederhalskanker
de wereld uit met
azijn en stikstof.
om te beginnen in
ontwikkelingslanden,
waar vrouwen het
vaakst worden
getroffen door de
ziekte.
“Met de Female Cancer Foundation kunnen we het
verschil maken tussen ontzettend veel sterfgevallen
aan baarmoederhalskanker, of geen”, zegt prof.
dr. Lex Peters, gynaecoloog-oncoloog van het Leids
Universitair Medisch Centrum en oprichter van de
Female Cancer Foundation (FCF). Zijn motivatie
dateert uit de tijd dat hij in de tropen werkte. “Mijn
hart ligt er, en we kunnen er zoveel betekenen.
Baarmoederhalskanker is 100% te voorkomen en
komt vooral in ontwikkelingslanden voor.”
onnodiGe STerFTe
Nu krijgen elk jaar 500.000 vrouwen baarmoederhalskanker
en overlijdt elke 2 minuten ergens ter
wereld een vrouw aan deze ziekte – bijna 9 op de
10 sterfgevallen vinden plaats in een ontwikkelingsland.
“En dat terwijl baarmoederhalskanker
een virusziekte is die eenvoudig is op te sporen en
te genezen. Al die vrouwen sterven dus onnodig.
Misschien gaan er nog twee generaties overheen,
maar dan kan die vreselijke ziekte verdwenen zijn.”
“we kuNNeN het Verschil
makeN tusseN heel Veel
sterfGeValleN of GeeN”
Lex Peters is enthousiast en voortvarend. Maar
ook realistisch. “Om sterfgevallen te voorkomen,
moet je ook zorgen dat vrouwen zich op tijd laten
testen. In ontwikkelingslanden is baarmoederhalskanker
een armoedegerelateerde ziekte. Vrouwen
zijn de spil in het gezin en van de lokale economie.
Ze zijn onmisbaar, maar denken niet aan zichzelf.
Vaak bezoeken ze pas het ziekenhuis als ziektes al
in een te vergevorderd stadium zijn. Daarom zijn
bewustwording en empowerment, het krachtiger
en zelfstandiger maken van mensen, echt een
voorwaarde om de gezondheidszorg voor vrouwen
in ontwikkelingslanden te kunnen verbeteren.
Hierbij zijn ook hun kinderen gebaat.”
aZiJnTeST
De Female Cancer Foundation maakt screening en
behandeling voor alle vrouwen bereikbaar en snel.
“Meestal werken we met lokale verloskundigen en
verpleegsters die bekend zijn met gynaecologisch
onderzoek en veel vertrouwen genieten in hun
omgeving. Vrouwen kunnen zich in één bezoek
laten screenen en behandelen: een voorstadium van
baarmoederhalskanker is eenvoudig op te sporen
met een azijntest. Als je de huid hiermee aanstipt,
kleuren afwijkende cellen wit. Die cellen worden
meteen behandeld met stikstof. Zoals de huisarts
met wratjes doet”, legt Peters uit. En hij laat het
behandelapparaat zien. “Meer dan een stikstoffles,
te koop bij elke colafabriek, en een slangetje waar
de stikstof doorheen gaat heb je niet nodig. De
vrouwen hoeven we niet eens te verdoven, in de
baarmoedermond liggen maar weinig zenuwen.
Met drie minuten is de behandeling klaar.”
Na Indonesië, Suriname en Zuid-Afrika is nu Bangladesh
aan de beurt. De Female Cancer Foundation
werkt er samen met Wilde Ganzen en de
stichting Friendship. “Baarmoederhalskanker komt
in Bangladesh heel veel voor, maar uit schaamte
komt bijna niemand ermee naar buiten. Daarom
gaan we naar de mensen toe met boten die zijn
uitgerust met medische voorzieningen aan boord.”
Onder andere de tweede Rainbow Warrior, het
voormalige actieschip van Greenpeace, zal meevaren.Peters
verheugt zich op zijn werkbezoek: “Men
vraagt weleens of dat nodig is, elke vakantie werken.
Maar zo voelt het niet. Het is elke keer weer
wonderbaarlijk als je ziet hoe de medische teams in
de startblokken staan en de levensreddende techniek
in de vingers krijgen. En dat dankzij zo’n klein
clubje als het onze. Daarvan krijg ik steeds weer
tranen in mijn ogen.” n
geeF!
eNerGie
Houdt u van wandelen? doe dan mee met de 2Charity Walk op zaterdag 13
oktober en geef zo mensen in ontwikkelingslanden een beter leven. Bij deze
sponsorloop in Hilversum en omgeving kunt u wandelen voor Wilde Ganzen als
een van de deelnemende goede doelen. doe dus mee en steun ons. Het bedrag
dat u ophaalt, komt geheel ten goede aan een project om mensen in Benin te
helpen naar een zelfstandig leven zonder armoede en honger.
2CHariTy Walk
datum: 13 oktober
startplaats: noordereinde 54B, 1243 JJ ’s Graveland
STarTTiJden en aFSTanden:
09:00 - 09:30: 20 km op lemen voeten walk
09:30 - 10:00: 15 km volg je hart walk
10:00 - 10:30: 10 km Combi offset walk
10.30 - 11:00: 5 km Fun walk
inSCHriJven
schrijf u vandaag nog in en kom in beweging voor de mensen in Benin. met uw
energie bezorgt u hen een beter leven! de 2charity walk voert u langs de prachtige
’s-Gravenlandse buitenplaatsen van Natuurmonumenten. u kunt kiezen voor
een afstand van 5, 10, 15 of 20 km. wie meeloopt, zorgt voor tenminste 250 euro
aan sponsorgeld. wandelaars zelf betalen alleen 10 euro per persoon inschrijfgeld
(hiervan gaat 5 euro naar het herstel van de buitenplaatsen van Natuurmonumenten
in het Gooi).
u kunt zich opgeven via www.wildeganzen.nl of onze servicedesk bellen:
035 - 6260991. hartelijk dank alvast.
meedoen? Ga naar www.wildeganZen.nl
12 13

eNquête
Gevers zijn positief
over het werk van
Wilde Ganzen, blijkt
uit een recente enquête.
eens in de paar
jaar houden wij deze
enquête om inzicht te
krijgen in wat onze
gevers belangrijk
vinden. Want zonder
gevers geen Wilde
Ganzen.
1000 gevers vulden enquête in
uw meNiNG telt!
STeun aan Wilde GanZen
9000 lezers van het Wilde Ganzen magazine kregen
een enquêteformulier in de bus, 1000 mensen
vulden hem in. Daaruit blijkt een grote betrokkenheid.
Een respons van meer dan 10% is bovengemiddeld.
Wilde Ganzen is daar erg blij mee, en
ook met de enquête-uitslagen die over de hele
linie positief zijn. Medewerker Corine Kila: “We
vinden het bijvoorbeeld erg fijn dat veel gevers
zeggen dat ze Wilde Ganzen steunen omdat het
projecten zijn waar de mensen in ontwikkelingslanden
zelf initiatief nemen voor verbetering,
iets wat Wilde Ganzen zelf ontzettend belangrijk
vindt. 48% vinkte die reden aan. Zo’n hoog percentage
hadden we niet verwacht.”
meeST aanSPrekende ProJeCTen
Ook het uiteindelijke rapportcijfer dat uit de bus
kwam is iets om dankbaar voor te zijn. Gevers
geven Wilde Ganzen een 8,4. Ze willen over het
algemeen dan ook niet dat er veel verandert.
Corine Kila: “Mensen zijn heel positief over het
werk van Wilde Ganzen. Als hun wordt gevraagd
de zin ‘Ik zou het fijn vinden als…’ aan te vullen,
schrijven ze bijvoorbeeld dat we vooral moeten
blijven doen wat we doen.” De voorkeuren voor
bepaalde soorten projecten ondersteunen dat.
Onderwijsprojecten (73%) en gezondheidszorgprojecten
(67%) spreken de gevers zeer aan. Het
mooie is dan ook dat het grootste deel van de
projecten die Wilde Ganzen steunt, projecten op
deze twee gebieden zijn.
meer enquêTe-uiTSlaGen
Belangrijk voor gevers is ook dat het geld daadwerkelijk
bij de projecten terechtkomt. “Gelukkig
zijn onze gevers kritisch over verspilling”, zegt
Kila. Dat blijkt uit de antwoorden op de vraag of
zij bedankt willen worden voor hun steun. Ruim
70% vindt dat niet nodig, 30% stelt het op prijs.
Wilde Ganzen zelf vindt het ook iets om over na
te denken: moeten we bedankjes (blijven) sturen
terwijl veel mensen aangeven dat dit van hen niet
hoeft? “Het meeste werk is geautomatiseerd, dus
de kosten van de bedankjes vallen mee. Maar elke
postzegel is er een.”
Een andere vraag ging over het blad: is dat niet
te mooi? En is het niet veel duurder geworden
doordat het er nu mooier uitziet? Kila: “Het antwoord
op de laatste vraag is nee. Omdat veel meer
organisaties het witte papier gebruiken waarop
het Wilde Ganzen magazine gedrukt wordt, is dit
papier juist goedkoper. Het is bovendien duurzaam
papier.” n
De twee zussen – die wel op de foto willen maar
liever zonder naamsvermelding hun verhaal vertellen
- komen uit een gezin met zeven zussen en twee
broers. Vier zussen vierden dit jaar een kroonjaar.
“In plaats van cadeaus vroegen we geld voor Wilde
Ganzen”, zegt de oudste die zelf 90 werd. “In totaal
kregen we ongeveer 1100 euro. Dat hebben we
dus met zijn vieren gegeven.” Niemand vond dat
iets bijzonders. Geven hoort erbij in de familie.
De jongste: “Je kunt niet anders.” De oudste: “Wij
leven in een rijk land. Wij zijn bevoorrecht. Er is op
zoveel plekken op de wereld oorlog en ellende. En
dan zitten wij hier te zeuren over geld. Wij komen
uit een groot gezin. Toch gaven mijn ouders altijd
aan goede doelen. En zo doen wij het nu ook.”
“aaN de rest VaN de
wereld deNkeN is
BelaNGrijker daN luxe”
“Mijn moeder luisterde elke week naar de uitzending
van Wilde Ganzen”, gaat de jongere zus verder.
“Er waren tijden dat ze elke week gaf. En als ze een
kroonjaar bereikte, gaf ze een extra donatie. Aan de
rest van de wereld denken was voor haar belangrijker
dan luxe. Dat hebben wij overgenomen. We
willen het een klein beetje eerlijker verdelen in de
wereld.” De zussen zijn wel kritisch. De jongere zus:
“Ik zal niet zo snel geven aan de grote organisaties;
twee zusters,
twee notariële aktes
“GeVeN?
je kuNt niet
anders!”
die krijgen al van iedereen. Liever geef ik aan projecten
in landen waar we zijn geweest, zoals Kenia,
Nepal of Vietnam, en aan projecten met een korte
aanlooptijd en duurzaam resultaat. Dat is ook het
fijne van de projecten van Wilde Ganzen.” De oudste:
“Dat Wilde Ganzen elke euro vermeerdert met
55 procent vind ik zo goed. Omdat ik mijn leven
lang in de gezondheidszorg heb gewerkt, steun ik
die projecten graag. Educatie-, vrouwen- en vredesprojecten
vind ik ook belangrijk.”
noTariële akTe
Uit het Wilde Ganzen magazine kozen de twee
zussen met zorg de projecten die ze wilden steunen.
Kózen, want zo geven ze nu niet meer. Beide
zussen zijn overgestapt op geven via een notariële
akte, een vast bedrag per jaar dat in zijn geheel
belastingaftrekbaar is. De jongste zus was de eerste.
“Ik kwam erachter dat ik met alle losse giften
bij elkaar meer gaf dan het minimumbedrag
voor een notariële akte. Dan kun je beter zo’n akte
nemen, dat is voor beide partijen gunstig.” “Ik heb
wel gevraagd of ze projecten voor oogheelkunde
voorrang kunnen krijgen”, zegt de oudste. “Dus
een beetje richting heb ik wel gegeven.” n
meer inFormaTie over noTarieel SCHenken? neem dan contact met ons op
de gever(s)
Je zou kunnen zeggen
dat geven de twee
zussen in de genen
zit. de ene is net 90
geworden, de ander
is ‘pas’ 83, maar
beiden zijn nog altijd
even betrokken bij
een eerlijkere wereld.
Geven aan Wilde
Ganzen hoort er van
jongs af aan bij.
14 15

EXPERT
SAMENWERKING
CONCREET
ARMOEDEBESTRIJDING
SAMEN
SUCCESVOL
CONCRETE PROJECTEN
BETROKKEN
ONTWIKKELINGSLANDEN
PROJECTEN
HELPT U
OOK MEE?
WILDEGANZEN.NL