Astrid Duinhoven - de Voorruiters

De Teugels van Astrid
Lang verwacht en dan toch uiteindelijk gekomen:
Dit zijn de teugels van Astrid Duinhoven.
Volgens mij hoef ik mij niet aan jullie voor te
stellen, want ik denk dat iedereen wel weet wie ik
ben. Ik zal jullie even een verhaaltje vertellen over
mijn paardengeschiedenis.
Het begon toen ik ongeveer twaalf jaar was. Nadat
ik mijn ouders eindelijk zover had dat ik op
paardrijles mocht ging ik iedere week op de fiets
naar manege Schonewegen. Jullie weten vast wel
hoe dat gaat, te grote rijlaarzen en broek aan, cap
op je hoofd, poetsspullen achterop en zweep in je
hand zodat je af en toe je fiets bij kon tikken als je
niet hard genoeg ging. Hier heb ik een aantal jaren
met veel plezier gereden.
Toen na een aantal jaren kon ik een aantal pony’s verzorgen aan de Torenlaan in Voorhout.
Bij de manege ben ik toen gestopt en ik heb op de Torenlaan mijn jeugdliefde leren kennen.
Vunzige details kan ik jullie niet vertellen, want het was mijn verzorgpony Pionier’s Palmiera.
(zie foto 1) Dit was een Welsh-K pony en ik ben toen nog een tijdje lid geweest van de
Voorruiters. Ik ging dan samen met Marjolein Vahrmeijer en Lisa (van Leo Zonneveld) naar
de les.
Na een paar jaar werd deze
pony plotseling verkocht dus
weg was mijn grote liefde.
Gelukkig kon ik toen bij
meneer (Henk) van Gerven
op een paard rijden. Paste
ook wel iets beter want
inmiddels was ik wel iets te
groot geworden voor een
pony van 1.45 m. Ik ben toen
gaan rijden op Humpfrey.
(zie foto 2) In het begin reed
ik maar een paar keer per
week, maar ik werd steeds
fanatieker. Toen we een keer een wedstrijd bij de Voorruiters hadden gereden en we op de
eerste plaats waren geëindigd was het hek van de dam.
We zijn toen een startkaart aan gaan vragen en officieel gaan starten. Aan meneer van
Gerven heb ik veel te danken, want hij heeft wat wedstrijden met mij afgereden. We zijn bijna
overal geweest en reden zo onze punten bij elkaar voor de klasse Z dressuur.
Met Humpfrey heb ik ook nog een leuke pas de deux gereden samen met Miek en Mistake.
Dat was zeer geslaagd !!! Ook zijn we Noord Hollands kampioen geweest met het viertal van
St. Hubertus en heb ik de cursus voor instructrice met hem gedaan.

Na al deze leuke momenten te hebben meegemaakt gebeurde er op 21 juni 2001 iets wat ik
nooit zal vergeten. Meneer van
Gerven overleed plotseling. Net
voor de dag dat we voor het eerst
in de klasse Z zouden starten,
waar hij zo trots op was. Dit was
wel het einde van een
onvergetelijke periode. Met
Humpfrey heb ik nog een paar
keer in het Z gestart en een paar
punten gereden en toen is hij
verkocht.
In de tijd dat ik Humpfrey reed
ben ik ook op Jacco van Sam van
Schooten gaan rijden. (zie foto 3)
Dit vond ik altijd erg leuk, want
Jacco is gewoon een leuk paard.
Af een toe een beetje grote mond, maar een klein hartje. Toen we in de klasse M reden werd
het wel een beetje moeilijk voor Jacco en ik kreeg wat minder tijd dus toen ben ik daarmee
gestopt.
Ik had zelf toen een veulen gekocht genaamd Isabelle A. Hier hebben we veel pech mee
gehad en toen ze uiteindelijk
ingereden was bleek het wel een
beetje monster te zijn onder het zadel.
Nadat verschillende mensen hadden
gezegd dat ik er toch maar over na
moest denken of ik met haar verder
wilde, omdat ze wel gevaarlijke dingen
deed heb ik besloten om haar te
verkopen.
Toen gebeurde het:
Op een zaterdagmiddag met de
hoefsmid en oud instructrice van de
vereniging Susan van Nieuwkoop op
zoek naar een paard. We kwamen
terecht bij een handelaar in
Geldermalsen die wel een paar leuke twee jarige had staan. Ik zag hem staan en was
verkocht, aan Rambo. Rambo was een grote twee jarige met een stoer uiterlijk.( zie foto 4) Ik
kon Isabelle daar inruilen en die handelaar heeft Rambo die week nog gebracht.
Rambo heb ik nog en ik vind het nog steeds een super paard. Hij heeft een alleen toen hij
vier was een hele tijd kreupel gestaan en toen heeft de dierenarts ontdekt dat hij artrose
heeft in een voorbeen. Na vele maanden stappen is hij gelukkig weer goed gaan lopen en
inmiddels start ik met Rambo in de klasse M2. mijn voornemen is eigenlijk om dit jaar, als hij
goed blijft lopen, Z te worden. We zijn dus hard aan het trainen.
Toen ik hoorde dat Rambo artrose had wilde ik nog een paard erbij. We zijn toen op zoek
gegaan naar een veulen en hebben een leuke merrie gevonden. Hier kan ik heel kort over
zijn, want zij is toen ze een jaar was naar de slacht gegaan, omdat ze een gat in haar bot
had waar niets aan gedaan kon worden.

Ik wilde toen geen veulen meer en ging op zoek
naar een drie jarige. Na een paar paarden te
hebben bekeken kwam ik Unique tegen. ( zie
foto 5) Zij is nu vier jaar en we gaan ook met
haar starten. Het is af en toe wel een beetje
merrie, dat was wel even wennen, maar het
gaat goed.
Nou, dit was bijna mijn paardengeschiedenis in
vogelvlucht. Ik wilde nog wel even kwijt dat ik
het echt heel leuk vind om bij de Voorruiters les
te geven en ik hoop dat ik dit nog heel lang kan
en mag blijven doen !!!!!
De teugels geef ik door aan Nikkie van Lisa.
Groetje Astrid Duinhoven