Miek Langeveld - de Voorruiters

De Teugels van Miek

En dan nu het vervolg van de teugels van Anne-Marieke Langeveld….
Bedankt Inge voor de eer…..
Zo nou, de eerste paar jaar van mijn paardengebeuren waren al een keer beteugeld
dus daar moeten jullie het met een kopietje meedoen en dan ga ik maar verder waar
ik gebleven was want inmiddels ben ik zo’n 14 jaar verder en nog steeds lid van de
Voorruiters en al 12 jaar wedstrijdsecretaris, en moeder van Bas en een paard
verder, goh de tijd vliegt als je ouder wordt.
Nou laat ik bij het einde van het vorige verhaal beginnen dan raken jullie niet in de
war.
Ik las dat ik net voor het eerst van mijn leven wedstrijdjes aan het starten was met
Mistake, dat was dus mijn vorige paard. Nou daar ben ik uiteindelijk L2 met 8
winstpunten mee geworden. Heb met Mis ook gesprongen en terreinritten gereden
maar hij was nogal stopperig voor de hindernissen dus op een gegeven moment heb
ik dat maar opgegeven want mijn chauffeur Jan van Schooten had gezegd:”Voor 1
hindernis rijd ik niet meer”. En ja dat gebeurde wel eens dat ik na 1 hindernis al
uitgebeld werd voor 3 x weigeren, maar ja ik dacht de volhouder wint dus. Helaas
gaat dat zonnetje niet altijd op. De terreinritten gingen wel beter dus daar heb ik veel
plezier in gehad. Ach aan de hoogte lag het niet want ik had ooit een keer 1.35 m.
gesprongen met hem maar het was gewoon een trutje.

Mistake crosstraining Wassenaar van Michiel Brons en Piet Avis juli 1991
Ik heb Mistake in totaal 16 jaar gehad en heb hem uiteindelijk weg moeten brengen
omdat hij artrose had aan allebei zijn voorbenen, dit was een van de moeilijkste
beslissingen in mijn leven en ik heb daar veel verdriet van gehad. Maar iedereen kan
zien aan zijn eigen dier of het nog zin heeft om verder te gaan, en van een
beenprobleem ga je niet vanzelf dood. Ja dat zijn geen leuke dingen, Missie is 19
geworden en heeft een mooi leven gehad bij mij, dat denk ik dan maar.
Nou Mis is dus in 2000 weggegaan en in 1999 heb ik dus Happie gekocht van een
kaasboerderij als 4 maanden oud veulentje. Wat een kreng was dat zeg, ik was zo’n
lief paard gewend en deze beet en had voedernijd en sloeg me zo de stal uit. Nou
dat leer ik hem wel effe af dacht ik. Dus niet… het koste me bloed zweet en tranen
om dat beest te houden tot ie 3 was en ik er op kon gaan zitten. Happie zijn echte
naam is Siver en die had zijn fokster hem gegeven omdat er vroeger een hele goede
dekstier was die heel vervelende kalfjes fokte en die heette:……je voelt hem
al……Silver!

Happie 4 maanden oud (v. Jacardo x Uniform)
In die tijd stond Cock Koolloos bij ons op stal en die had een 5 jarige Friese merrie
(Froukje) met een veulentje ernaast en een veulentje erin gekocht. Cock had nog niet
zoveel kaas gegeten van het paardrijden en kwam na 3 weken ongelukkig ten val op
zijn hoofd en had een hersenschuddinkje opgelopen. Ik had enigszins laten
doorschemeren dat ik het wel leuk vond om zijn paard te rijden, Mis was toch kreupel
dus.
Froukje (Dirk xOepke)
Van het een kwam het ander en ik heb uiteindelijk 3 jaar op Froukje gereden, en heb
het tot M2 startgerechtigd gehaald, toen was Froukje weer drachtig en dat is helaas
misgegaan met paard en veulen, dat vond ik ook heel erg voor Cock want het was
echt z’n lievelingspaard.

Nou heb ik ook nog een ome Henk en die kwam ik toevallig tegen met de Friese
hengstenkeuring in Leeuwarden op de tribune (ook in 1999), en die vraagt of ik zijn 3
en half jarige friese hengstje niet even zadelmak wilde maken. Ik zei nog nee want ik
had al eigenlijk paarden genoeg. Maar toen had ik een ideetje en vroeg of Ome Henk
dan Froukje in het 2-span voor de kar wilde beleren en dan zou ik Mario wel even
zadelmak maken.
Zo gezegd zo gedaan, maar Mario was zo leuk en deed het zo goed onder het zadel
dat ik er nu nog op rijd. Na een jaar ging ik met hem op les bij de Nortghoruiters want
als ik daar lid was mocht ik in de bak rijden. Nou toen dacht ik hij doet het zo leuk, ik
vraag aan ome Henk of ik mag starten met hem. Nou was ome Henk een echte
koetsman dus dressuur dat had ie nog nooit gezien (ja op tv misschien). En nu moest
dat karretjespaard rondjes lopen in de bak.
Mario (Sjaard x Hearke) Friezendag Hoofddorp 2004
Ik zal het nooit vergeten dat ik januari gestart ben met Mario in Nieuwe Wetering in
de B en ome Henk en tante Riet achter het raam zaten te kijken en zo van doet ze
het nou goed en loopt ie nou niet te langzaam en moet ze daar wel stoppen, hoe
weet ze dat nou? Leuk was dat, en ook leuk was dat je toen nog maar 5 winstpunten
nodig had, en dat ik die alle 5 in die 2 proeven had. Dus dat ging best, nou de rest
eigenlijk ook, in december datzelfde jaar mocht ik Z1 gaan starten.En toen was ik
zwanger en heb met Bas in mijn buik mijn eerste 2 punten ooit in het Z gereden.
Toch wel leuke herinnnering. Nou daarna heb ik een beetje mak aan gedaan. Happie
zadelmak gemaakt nog net voor het zwangeren. Pas vorig jaar ben ik weer een
beetje gaan starten maar ook nog niet zo vaak want man en kind gaan tegenwoordig
voor het beestje. Ja ook ik heb van mijn hobby wel een beetje mijn obsessie gemaakt
in het verleden en dat is ook niet helemaal waar ik gelukkig van werd geloof ik.
Dus nu heb ik met Happie 3 keer (pas) gestart en heb 8 punten in het L1 en ik doe
lekker mee met wat terreinritten ed. net als vroeger op mijn vorige paard. Wel lijkt het
me leuk om officieel ook te gaan springen maar het komt er maar niet van. Met Mario
heb ik ook 8 punten in het Z1 en mijn doel is nog steeds om een paard in het Z2 te
krijgen en dan stop ik er mee….

Hahahaha nee hoor grapje, dan ga ik bij de karretjesclub en dan ga ik mennen.
Ik weet nog niet precies wanneer ik daar aan toe ben maar ik wil niet als zo’n oud
mens op zo’n groot concours komen en starten tegen allemaal meiden van jullie
leeftijd, nee dan ga ik er liever achter zitten, lijkt me ook leuk.
Nou ik ben snel klaar, valt wel mee die teugels en daar heb ik nou 5 maanden over
gedaan, hahahaha arme Fred, die krijgt een rolberoerte van me.
Nou nu ga ik er nog wat leuke foto shoots bij plakken en dan wens ik jullie veel
leespret en dat iedereen maar net zoveel plezier mag beleven aan het paardrijden
als ik mijn hele leven al doe. Ik ga nog steeds elke dag met heel veel zin naar mijn
paard, die gelukkig niet meer zo vervelend is als 7 jaar geleden.
Groetjes Miek
En ik geef de teugels door aan Kim Molenaars