Reisverslag Trektocht Schotland - Govaerts, Dries

Nadat we het 6km lange parcours hadden afgewandeld, zouden we nog net de laatste bus terug naar Fort-
William moeten nemen, al zou die bus pas over anderhalf uurtje voorbij Nevis Range passeren.
Gelukkig konden we nog een koffietje bestellen in het restaurantje van Nevis Range.
3 Chineese jongeren waren ook aan het wachten op de bus, het bleken studenten uit Hong Kong te zijn, die
op uitwisseling waren in the UK. Hen zouden we diezelfde avond nog tegenkomen in de local pubs van Fort
William.
Terug in Fort William zoeken we ons iets om te eten. We besluiten om naar de Indiër te gaan, omdat we
dacht veel eten te krijgen. Als we in België naar ‘de chinees’ gaan, kan je meestal een hele week eten van
hetgene je besteld heb. Bij een Indiër is dat blijkbaar anders! Verkeerd gegokt, hadden we dan toch maar
naar de ‘fish and chips’ gegaan! ☺
Toen we dan de rekening vroegen, probeerden ze ons nog snel even af te zetten door een ‘rekenfoutje’.
Niet bij ons dachten we dan toen we de rekening opnieuw vroegen. Met een smoesje wilden ze ons de
rekening niet opnieuw tonen. We bleven volhouden en snel kwamen de excuses voor een rekenfoutje.
Wie niet waagt niet wint, zeker hé!
Onze Indische maag wilden we nog wat vullen met Schotse Whiskey, want dat hadden we nog niet
geproefd. Al snel bleek dat het niet echt ons ding was, we hielden het dan maar bij de gekende Strongbow.
We hadden een goede tijd daar in Fort William, we hebben nog enige tijd gefilosofeerd met een nietoorsprongkelijke
Schot over de hedendaagse, Britse jeugd.
Blijkbaar baart de jeugd, de ouderen toch wel zorgen.
Iets nadien kwamen we onze Chinese vrienden
terug tegen. Chris, Ivonne and Ashley zijn hun
engelstalige namen, deze namen hebben ze zelf
gekozen om het de Engelsen wat makkelijker te
maken. We werden uitgenodigd om hen te volgen
naar de ‘Volunteer Arms’ waar ze eerder al enkele
vrienden hadden ontmoet. We maakten kennis met
Nick, Amy, Kevin en nog enkele anderen jongeren.
We hadden een zeer leuke avond, en wisselden
allemaal onze gegevens uit, zodat we contact
konden houden en op de hoogte blijven van
elkaars interessante activiteiten. Bv. Nick is duiker
bij BBC en zou regelmatig met haaien zwemmen.
We hingen aan zijn lippen, de verhalen waren straf.
Steeds werden ze nog straffer, misschien dat de
‘pints’ daar iets mee te maken hadden! Het was
een ongelofelijk leuke avond, iets nadien moesten
we allen afscheid nemen.
En wij moesten toen nog 2 kilometer
terugwandelen om terug bij onze tent te komen.
Slaapwel Robby, Slaapwel Dries...