Reisverslag Trektocht Schotland - Govaerts, Dries

Dag 2:
Om 7.00u stonden we al klaar om te vertrekken. Van zodra het licht was, waren we terug op pad. Van de
regen was niets meer te zien. De eerste 7km zouden we over de weg wandelen, zodat we wat tijd konden
winnen en zo verder konden wandelen vóórdat het donker werd. Het plan was om niet in Rowardennan te
overnachten, maar nog 6km verder in een bothy slapen.
Een bothy is een “shelter”, meestal een oud vervallen huisje, dat ter beschikking staat om wandelaars
onderdak te bieden. Er zijn geen verdere fasciliteiten voorzien dan een slaappodium, het is dan ook een
gratis onderdak midden in de wandelroute.
De volgende 2 dagen zou de route ons langs de oevers van het diepste meer van Schotland voeren: “Loch
Lomond”.
We hadden voorzien om nog wat
eten te kunnen kopen in
Rowardennan, het dorpje dat we
zouden passeren voor onze
“slaapshelter”. Bij aankomst bleek
dat Rowardennan niets meer is dan
een hotel, een parking en een jeugd
hotel. We spraken een ouder koppel
aan met de vraag of ze wisten, waar
we eten zouden kunnen kopen. Ook
al was er een hotel en een jeugd
hotel in de buurt, dachten ze niet dat
we daar eten konden kopen, zonder
daar te overnachten.
Toch maar eens horen in de ‘youth
hostel’.
Vandaag was het ook halloween en dit zullen we geweten hebben. Het jeugd hotel blijkt afgehuurd, we
zouden dan ook niets te eten vinden dachten we. Tot bleek dat het hotel volledig werd afgehuurd door
vroedvrouwen die een halloweenparty zouden organiseren. Ze hadden dus ook een hele keuken vol met
chips, sausages, fruit, biscuits, broodjes ... net wat wij nodig hadden! We werden nog uitgenodigd om te
blijven voor het feestje, maar dat zou onze tocht in gevaar brengen. Nog 6km hadden we voor de boeg en
net toen we uit de youth hostel stapten, komt een auto ons tegemoet. Het waren de mensen die we net nog
aanspraken in onze zoektocht naar wat avondeten. Ze hadden voor ons nog wat eten kunnen kopen enkele
kilometers verderop en zo hadden we plots genoeg voor meerdere dagen. Dit laat zien hoe vriendelijk en
meelevend mensen kunnen zijn! Het was een extra motivatie om onze laatste kilometers af te werken.
Aan de bothy aangekomen hadden we 26km gewandeld en waren zeer fier op onze ‘prestatie’.
Het bunkhuis waar we zouden overnachten was blijkbaar al bewoond voor die nacht. Nog twee britse kerels
wilden die nacht gebruik maken van de bothy. Geen probleem er is plaats genoeg om vier avonturiers te
laten overnachten. Gezien we nog steeds geen vuur hadden, konden we deze companie goed gebruiken.
Via onze britse kameraden konden we een vuurtje maken en hadden we nog een warme avond.
Toch zou onze dag snel eindigen gezien we om 7.30u weer al in onze slaapzak lagen. Het geschreven
bordje waarop stond: “BEWARE OF THE MICE” kon me toen even niet meer schelen.