Woeste volkeren, Vikingen in Celtic Britain

Clann Domhnaill leis lion a dtionóil,
Mar tiad dairghe ós doireadhaibh,
D‛fhianaibh Fhódla, d‛amhsain íle
Grasraidh shíbhe shoineamhail.
Clan Domhnaill zal in zijn volle
terkte bij hem zijn,
Als eiken tornend boven de
grond,
Een uitstekende en wonderbaar
lijke groep soldaten uit Fódla,
De huurlingen van Islay.
Gallowglass
Óchuan Lódhuis go Loch Eireais
Eagla romhad, a rosg gorm,
Is t‛eagla ar chách um Bhóinn
mbraonghlais,
Gan sgáth roimh, a Aonghuis,
orm.
Do chreoch tusa le tús
th‛oirbhirt
Inis Eóghuin, a fholt fionn:
Ge atá duit fa chíos ód
chéidchion,
Mo throid síos ní léicthear
liom.
Ge tá an chreach sin Cairrge
Fearghuis fá
bhfríth guasacht lét ghruaidh
mhín, ‘na sgáth uaibh do ghnáth
ar Ghalluibh
Gan sgáth let ghruaidn mballaigh
bím.
Do shaorais, ‘s ní saorfa oram,
Gach aird dod thír, ‘s nior taom
réidh,
Ar sluagh Gall dearg-ghruadh
dreachbhláith,
‘s arm ear-shluagh clan
neamhthláith Néill.
Rugais an Rút le ruaig énlaoi
D‛fhuil Ui Bhilin greb fhuil
ríogh, ‘s ní reacainn sin ret
chéibh ccúlchais Sibh do
bhein mo dhúthchas díom.
Vanaf de Minch van Lewis
tot Loch Eireas
Ben jij gevreesd, o blauw oog,
En gevreesd bent gij rond de Boyne‛s
grijze water,
Maar ik, Aonghas, ben niet bang.
In het begin van je leven
verwierf je eer in Inishhowen,
o blond haar;
Hoewel het jouw grootste verlangen
is zal ik mijn plaats niet opgeven.
Alle aanvallen op Carrickfergus
brachten gevaar bij jou mooie wang
Houd de Goill in constant terreur,
Ik ben niet bang voor jou .
Je bent machtig,
dat zal ik niet ontkennen
Elk deel van jouw land, geen net gevecht,
Vanaf de Laaglanders, mooi kijkende blik,
en van het genadeloze leger van clan Néill.
Jij won de Ruute in één enkele dag vechten,
Van de Mac Uilíns, ondanks hun bloed,
En ik zal niet vergeten dat jij rinkelend
Dat jij mij verstootte
van mijn oorspronkelijke plaats
20