Sectie 1 colofon en inhoud - H. Joannes de Doper

wogen deelnemer aan de viering. Dat over staan.
Knielen nu. We knielen bij het Eucharistisch gebed rondom de consecratie, als
de priester de woorden uitspreekt waardoor brood en wijn veranderen in het
Lichaam en Bloed van Christus. Ook voor persoonlijk gebed voorafgaand aan
de H. Mis, of na afloop, of na de Communie kunnen we knielen. Door te knielen
maken we ons als het ware klein. Maar bij de Consecratie knielen we ook
om gelijk het Schriftwoord van de apostel Paulus te getuigen dat ‘Jezus Christus
de Heer’ is: “Opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de
hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus
is Heer’ tot eer van God, de Vader” (Fil. 2,10-11). In onze kerk zonder knielbanken
is dat wat lastiger… dat klopt.
De rest van de viering zitten we. Dat is grotendeels tijdens de Dienst van het
Woord, als wij luisteren naar het Woord van God in de Eerste en Tweede Lezing
en de tussenzang (de psalm) en tijdens de preek als de voorganger het
Schriftwoord toelicht en uitwerkt.
Met de bewegingen in staan, knielen en zitten geven we lichamelijk aan wat we
op dat moment in de viering doen. Als we bidden als gemeenschap gaan we
staan. Komt de Heer onder ons in gedaante van brood en wijn, maken we ons
klein door te knielen. Luisteren we naar de Blijde Boodschap gaan we daar eens
goed voor zitten. De liturgie van de Rooms-Katholieke Kerk heeft veel aandacht
voor het lichamelijke. Want alle zintuigen worden – of behoren te worden
– geprikkeld. Lichaamsbeweging hoort daar bij. Bovendien… het voorkomt
stramheid.
Het is in onze parochiekerk de gewoonte zodra de priester het priesterkoor
heeft betreden en het openingslied is afgelopen te gaan zitten. Sommigen wachten
niet eens op het kruisteken. Officieel horen we te blijven staan tot en met
het openingsgebed en gaan we zitten bij het begin van de Dienst van het
Woord. Nu zijn wij dat bij ons niet gewend, maar het is misschien goed om pas
te gaan zitten nadat de priester (of een andere voorganger) de viering heeft geopend
met het kruisteken en de liturgische begroeting (met bijvoorbeeld de
tekst: “De genade van onze Heer Jezus Christus, de liefde van God …”, waarop
“En met uw geest” wordt geantwoord). U zult merken dat er dan een logische
pauze voor is.
De laatste weken en maanden zijn we ook steeds meer gewend om bij het begin
van de Dienst van de Eucharistie te gaan staan tot en met de geloofsacclamatie.
7