DE WERF - vv Enter Vooruit

de bestuurskamer, de keuken, het kunstgras
en de parkeerplaats zijn de laatste jaren de
revue gepasseerd. Er is volle tevredenheid
over hoe het sportpark is achtergelaten als
voorzitter. Hij baalt er dan wel van dat de
prestaties niet zijn meegegaan en we qua
club derde klasse onwaardig zijn. Hij had
verwacht een goede tweede klasser te zijn,
maar heeft ook geen tijd gestoken
in het eerste elftal aangezien
hij daar geen tijd voor had.
Doordat alleen Henk Mennegat
en Eric Looijen de trainers
waren in zijn tijd heeft Herman
wel geprobeerd stabiliteit in de
organisatie te krijgen. Teveel
wisselingen is niet goed voor
een vereniging als deze. Op de
vraag of hij achteraf toch iets
anders zou hebben gedaan;
nee. Niets anders.
Onze buren!
Met een scheef oog keek ik met
hem toch wel even naar Rijssen
en vroeg hem of hij toch niet een beetje jaloers
is hoe daar de club draait. Jaloezie is er
absoluut niet te vinden, maar als hij voorzitter
zou zijn van die club dan was ook hij een
groot voorstander van de huidige organisatie.
Grote verenigingen die deze capaciteit
hebben moeten dit niet nalaten en trots zijn
op de club. Wij kiezen voor vrijwilligers en
niet betalen en dan kun je ook trots zijn op je
club. Het is absoluut geen vergelijkbare situatie.
Wij spelen ook liever eerste klasse dan
derde klasse, maar dan wel met ons eigen
materiaal. Hij zal dan ook nooit jaloers zijn.
Kristian!
Herman is een groot voorstander van onze
nieuwe voorzitter omdat het een voetbaldier
is in hart en nieren. Er zit een goede mentaliteit
in de vent. Uiteraard moet het blijken
of hij besluitvaardig is, maar ook daar wordt
eigenlijk niet aan getwijfeld.
Herman had een belangrijk credo; primus
interparis hetgeen betekend eerste der
gelijken. Als je deze norm kunt doorvoeren
binnen deze vereniging dan ben je in zijn
ogen een goede voorzitter.
december 2006 www.entervooruit.nl
In gesprek met...
Leven na het voorzittersschap!
Er is zeker leven na het voorzitterschap.
Herman zal het bestuur dan ook (nog) niet
verlaten en zal zich in twee jaar gaan bezighouden
met o.a. de seniorenscheidsrechters
(hij zou zelf twee dagen na het afscheid als
voorzitter zijn debuut maken als scheidsrechter),
maar ook voornamelijk het onderhoud
van het sportpark. Misschien dat
het hem dan toch nog lukt om
een vutploeg in het leven te
roepen. Hij is dus rustig aan het
afbouwen en zal dus na deze
twee jaar gaan stoppen als
bestuurslid.
Respect!
Respect zal er altijd wel zijn
geweest, maar zoiets zal niet
gauw worden uitgesproken binnen
de club. Alles begint een
vanzelfsprekendheid te worden
en dus zijn schouderklopjes ver
te zoeken. Er moet toch meer
waardering worden uitgesproken
en mensen daar voor belonen
met lid van verdiensten en ereleden,
aldus Herman. Is er nog wel weer een blik
ereleden los te trekken dan?
Anekdote!
Herman heeft vele grappen en grollen
meegemaakt, maar een echte anekdote is
moeilijk om dat voor de dag te halen. Hij kan
zich wel een paar leuke momenten herinneren
zoals:
- Dieks de Wilde die onder de douche werd
gezet tijdens het kampioenschap in Drienerlo.
- Wim Meilink die op de snufferd gaat terwijl
Herman “per ongeluk” zijn been optilt tijdens
de wedstrijd.
Door altijd actief te zijn maak je dus mooie
dingen mee
Gegroet!
Herman hoopt dat EV niet zal gaan afglijden
tot een wekelijks kantine gebeuren. De
prestatie staat voorop met inspanning tot
ontspanning. Kristian Kempers wordt alle
succes toegewenst.
15