Stem van de PM De Redactie - NWSV Helix

PM-lezers te land, ter zee of waar ook ter wereld, verenigt
u! De goede smaak dreigt ten prooi te vallen aan
afvalligen en verraders, die bovendien banden hebben
met Storm, Mebiose en ECU’92. Na vijf jaar hondstrouwe
dienst wordt uw eigen hoofdredacteur, die u altijd heeft
behoed voor slechte smaak en onleesbare artikelen, in zijn functie bedreigd. Met
hem dreigt de PM ten onder te gaan! Help hem bij de verdediging van ons culturele
erfgoed tegen de barbaren en de smakelozen!
De vijand staat voor de poorten, beste lezers
en lezeressen, en hij zegt de hemel en de
perfectie bij zich te hebben. Dat is niet zo!
Het is de smakeloosheid die hem zo gelikt,
zo glibberig doet lijken. Het is zijn tandpastaglimlach
die verraadt dat hij niet puur is! Het
is zijn Tel Sell-stem die zijn slechte bedoelingen
blootlegt!
Strijd met mij, lezers en lezeressen, strijd met
mij tegen deze kwaadaardige figuur, tegen
deze duivel. Neem het zwaard ter hand en
hak zijn handen af, opdat hij nooit meer
schrijven zal. Plak Ducttape op zijn mond,
opdat zijn taalmisbruik uw oren niet meer
doet klapperen. Ontneem hem zijn Twitteraccount,
opdat alleen het Goede en het
Schone over zal blijven.
Blijf trouw, dom klapvee, aan Helix’ enige
hoeder van de Goede Smaak. Blijf geloven
in het Woord van uw Grote Leider, en houd
u verre van de honden van de wansmaak,
De Redactie
Crew
Sije Harkema
Martijn Klerks (Hoofdredacteur)
Gijs Rietveldt
Marieke Spaan
Lay-out door Lorain Giesbers
Eindredactie Robin van Kemenade
Cover door Pieter van Os
-3-
Stem van de PM
en van hun illegitieme en krankzinnige acties.
Ik Zal Handhaven, als u opstaat tegen
deze bezetter, met geduld en vertrouwen
in God, en met vastberadenheid, kracht
en verbroedering. De wapendepots zijn geopend.
Want de vijand staat voor de poorten. Voor
mijn poorten. Aan mijn voordeur, waar ze,
als ik ze weg wil sturen, vast nog een voetje
tussen zullen krijgen. Hij brengt mij het niets,
dat ik zal zijn als de revolutionairen hier de
toko straks hebben overgenomen. Ik kan
alleen maar schrijven - dat wordt me straks
ontnomen. Dan kan ik niks meer. Mijn handen
liggen onder de guillotine. Hak dan liever
meteen m’n hoofd af.
Wat je ook doet: maak het kort, beul, maak
het kort.
Martijn Klerks.
PM-Cie
Redactie Adres
NWSV Helix, Universiteit Utrecht
Willem C. van Unnikgebouw, 21.06
Heidelberglaan 2
3584 CS Utrecht
(030) 253 69 84
pmcie.helix@gmail.com
Perpetuum Mobile is het officiële orgaan van de Natuurwetenschappelijke Studievereniging
Helix en verschijnt vier maal per jaar.
De PM is gratis op te halen op de Helixkamer voor eerste- en tweedejaars Helixleden. Vanaf
je derde jaar ontvang je de PM op het adres dat bij Helix bekend is. Dit adres kun je wijzigen
op de Helixsite bij je persoonsgegevens (http://www.nwsvhelix.nl). Dit doe je door in te loggen
met je e-mailadres en wachtwoord. Klik vervolgens op ‘wijzig je contactgegevens’.
- Perpetuum Mobile -
I n l e i d i n g

I n h o u d s o p g a v e
-4-
Inleiding Stem van de PM & De Redactie 03
Voorwoord Vers van de Giespers 05
Onderwijs Nieuws van NW&I 06
Column Een kort bericht van Ruud Smits 07
Onderwijs Charmeoffensief 09
Onzin Facebook vs. Kadhafi 10
Onzin Taglines 11
Column Volg je eigen masterplan 12
Alumnus The life after 14
Verslag Relaas van een softie 16
Interview Stelt zich voor 17
Thema Hoe een infrastructuur een revolutie beïnvloedt 18
Interview Interview met een dictator 20
Restaurecencie La Cubinata 22
Roddelen La Cucaracha 24
Column Waarom we de ‘Glazen bol’ niet hoeven te verkopen 27
Onzin Praatjesmakers 28
Activiteiten De komende tijd 29
Helix Commissies & Samenwerkingsverbanden 30
- NWSV Helix -

Bij een nieuwe Perpetuum Mobile hoort een nieuw thema, ditmaal heeft
de PM-Cie gekozen voor het thema “revolutie”. Dit veel besproken onderwerp
komt overal terug de laatste tijd. Zo spreekt men van een revolutie
in Libië en protesteert men in Nederland tegen de studieschuld. Hoe dan
ook, het gaat er hard aan toe.
Vers van de Giespers
Lieve Helixianen,
Het einde van blok
3 is in zicht en dat
betekent dat iedereen
zich aan
het warm draaien
is voor de tentamens,
heel veel
succes gewenst!
Ook staat na blok
3 altijd de SSU voor de deur. Zoals jullie
zullen weten, gaat deze carrièregerelateerde
reis dit jaar naar Kuala Lumpur
en Singapore. Daar zit men al enige
tijd in een sneltrein wat innovaties betreft.
Vooral in Singapore zijn ze niet te
stuiten, aangezien Boston Consulting
Group (2009) heeft bepaald dat Singapore
op het gebied van innovatie de
nummer één in de wereld is. Het type
innovaties dat hierbij te pas komt, hoeft
niet altijd hetzelfde te zijn. Zo zijn er een
aantal verschillende types te onderscheiden.
Dit heeft de beste man Tidd
(2005) ons al verteld. Hij had het onder
andere over radicale innovaties. Radicale
innovaties kunnen ook als een revolutie
gezien worden. Hetgeen brengt
namelijk enigszins iets teweeg. Toch
mooi dat onze brede studie zelfs op revoluties
in gaat.
Ook binnen onze studievereniging vinden
redelijk wat revoluties plaats. Zo
was er vóór het vijftiende bestuur nog
geen Onderwijs Evaluatie Panel (OEP),
waardoor studenten hun mening over
vakken en docenten niet kwijt konden.
-5-
Nu dat wel kan, zorgen wij met z’n allen
dat onze studie steeds beter wordt. Wat
een revolutie!
Wisten jullie trouwens dat tot in 2005 de
WinXie in samenwerking met de Utrechtse
Biologen Vereniging werd georganiseerd?
Nu we elk jaar met een goeie
bus vol Helixianen naar de sneeuw vertrekken,
is dit echt niet meer denkbaar.
Deze revolutie zorgt voor een week vol
Helixianen, sport en plezier.
Het zeventiende bestuur vond alleen
een Helixwintersport niet genoeg en
kwam met een zomervakantie, ook
wel de Sun&Cie genoemd. Dit succes
zorgde ervoor dat de lange zomervakantie
overbrugd werd met een week
vol Helixplezier. Deze revolutie wordt
tevens nog steeds doorgezet en zal dit
jaar naar Rome gaan.
Tot slot de nieuwste Helixrevolutie: het
gratis biertje, wijntje of glas fris op de
Stufiborrel tussen 21.00 en 22.00 uur.
Dit zorgde afgelopen borrel voor een
hoop gezelligheid.
Goed, dan rest mij nog te zeggen dat
deze PM weer vol staat met interessante
artikelen, verhelderende columns,
spraakmakende interviews, hilarische
praatjesmakers en smerige roddels. Ik
wens jullie allen veel leesplezier!
Lorain Giesbers
h.t. voorzitter der NWSV Helix
- Perpetuum Mobile -
V o o r w o o r d

O n d e r w i j s
-6-
Natuurlijk bevat deze PM ook een pagina die geweid is aan nieuws over
onze opleiding NW&I: van algemeen nieuws tot personele wijzigingen en
nieuws over de bachelor- en masteropleiding!
Algemeen nieuws
Ook dit jaar stond de maand maart in
het teken van carrière en toekomst. Er
waren veel interessante workshops, die
onze studenten hebben bijgewoond.
Tevens is er een alumniavond georganiseerd,
waarbij vier alumni hun werkervaringen
deelden.
Tegenwoordig wordt er vanuit de universiteit
veel studiegerelateerde informatie
op de studentenportal gezet:
via de uu-site, faculteiten, geowetenschappen,
onderwijs, informatie voor
studenten, NW&I danwel SIM. Zowel
voor bachelor- als voor masterstudenten
is hier alles te vinden over universiteitsactiveiten,
nieuws, roosters, inschrijftermijnen,
afstuderen, begeleiding,
arbeidsoriëntatie en over nog meer van
belang zijnde onderwerpen.
Personele wijzigingen
Op 25 maart 2011 vierde Universiteit
Utrecht haar 375-jarige bestaan. Deze
dag is onder andere de Rector Magnificus
gewisseld; Bert van der Zwaan
heeft Hans Stoof zijn functie vanaf heden
overgenomen. Gefeliciteerd!
Verder heeft docent en onderzoeker
Wouter Boon onze opleiding verlaten.
Hij is nu werkzaam bij het Nivel.
Bachelor Nieuws
Inmiddels zijn ook de OEP’s van periode
2 weer achter de rug. We willen
iedereen weer erg bedanken voor de
aanwezigheid en input. Tevens is de
jaarlijkse onderwijsdag geweest, waarop
met alle docenten gesproken werd
- NWSV Helix -
Nieuws van NW&I
over onder andere de inhoud van vakken
en het programma van NW&I. De
belangrijkste verandering is dat het onderscheid
tussen Technologie Management
en Innovatie Management gaat
verdwijnen. Dit zorgt voor meer flexibiliteit.
Waarschijnlijk wordt deze wijziging
met terugwerkende kracht ingevoerd.
Verder zal waarschijnlijk het studiepad
Life Science verbreed worden naar
medische technologie-innovatie en zal
een koppeling worden gemaakt met
nanotechnologie.
Master News
In January the annual education day
has taken place with all staff members.
Here we discussed all different kind of
subjects related to the program of SIM.
Some ideas that were discussed are to
provide more practical work, and to improve
the interaction between theoretical
and practical aspects. Furthermore
an interesting fact: A SIM Alumnus, Floor
van der Wind, has won a prestigious Italian
prize for his master thesis. This thesis
was part of another master; Economics
& Geography, but has been inspired on
SIM.
Robin Leinarts
Commissaris Educatief

Ik zal mijn bijdrage aan deze PM beperken. Dat komt omdat het belangrijkste
deel van mijn bijdrage aan deze PM helemaal niet van mij is, maar
een kort bericht van de heer Ruud Smits. En het leek mij geen succes om
naast dit korte bericht ook nog een ander verhaal op te tekenen. Dat zou
afbreuk doen, soms is het geheel minder dan de som der delen.
Een kort bericht van Ruud Smits
Tijdens de vorige tutorbijeenkomst met
de eerstejaars werd het opeens heel
erg stil. Ik had net geprobeerd om op
mijn manier uit te leggen welke mensen
aan onze onderzoeksgroep werkten en
wat zij dan deden als ze niet voor het
bord stonden, toen een eerstejaars opeens
vroeg: “Hoe gaat het eigenlijk met
de heer Smits?”
Ik had vooraf rekening gehouden met
deze vraag, ik wist dat-ie gesteld kon
worden, maar ik wist ook dat ik nog
geen antwoord had verzonnen. Alsof je
een tentamen voorbereidt en je bij jezelf
bedenkt ‘Als ik deze vraag krijg, dan
weet ik het antwoord gewoon niet.’
Wat op zich heel merkwaardig is, want
als je de vraag tijdig kunt verzinnen, dan
moet je ook achter het antwoord kunnen
komen, zou je verwachten.
-7-
Misschien was het alleen in mijn hoofd
oorverdovend stil, maar ik had het idee
dat voor het eerst iedereen echt luisterde
– of op z’n minst geïnteresseerd toekeek
hoe de anders zo welbespraakte
studieadviseur lang naar zijn woorden
zocht. Een tentamenvraag kun je overslaan,
maar nu moest ik toch echt iets
zeggen.
Ik weet niet meer precies wat ik ervan
heb gemaakt. Ik geloof dat ik zei dat
het “beter” ging. Het was twee weken
voor de Statenverkiezing, zodat ik de
gevleugelde woorden van CDA staatssecretaris
Henk Bleker nog niet had kunnen
citeren: “Het had slechter gekund,
maar goed is het niet.” Het zou de lading
hebben gedekt.
Maar dit voorval zette me dus aan het
denken: hoe gaat het met Ruud, en wie
weet dat precies? En moeten de studenten
dat ook niet weten? En aan wie
is het dan om daar iets over te vertellen?
Lastige vragen, maar eigenlijk was
de weg naar de antwoorden heel eenvoudig:
een mailtje naar de heer Smits.
Een dag later al kreeg ik antwoord. Ik
heb daarna nog lang zitten dubben
over hoe ik daar verder mee zou willen
gaan. Ik had niet zo’n zin om de mail
van Ruud in mijn eigen woorden om te
zetten, en ik heb besloten hieronder het
bericht integraal op te nemen. Dan is
het een beetje alsof hij zijn mail direct
aan jullie – zijn studenten – heeft ge-
- Perpetuum Mobile -
C o l u m n

C o l u m n
-8-
richt. Ik ga er dus ook niets meer aan
toevoegen; ik geef zo het woord over
en dat is het dan. Vind ik ook wel een
mooie rolverdeling, als studieadviseur
en hoogleraar. En zijn afsluiting – die eigenlijk
een reactie is op mijn mail aan
hem – past toevalligerwijs ook prima
onder een bericht aan jullie. Tot zover
mijn deel aan mijn bijdrage aan deze
PM, nu graag jullie aandacht voor de
heer Smits:
“Dank voor je mail, stel ik zeer op prijs.
Je idee voor wat nieuws in een column
lijkt me prima. Ik ben van de trap gevallen
en heb daar een licht herseninfarct
aan over gehouden. Mentaal alles OK,
maar mijn linkerkant is deels verlamd,
vandaar de revalidatie die maanden
zal duren.
- NWSV Helix -
Ik lig op kamer 18 afdeling F1B van de
Sint Maartenskliniek, Hengstdal 3 in Nijmegen.
Een topinstituut, maar het blijft
een traag en moeizaam herstelproces
dat heel veel geduld vraagt. Bezoek
(even aankondigen want ik ben weleens
thuis), mail en sms’en zijn zeer welkom.
Groet en succes met het kabinet,
Ruud”
Pieter Louwman
Studieadviseur
Café De Ouwe Dikke Dries
Elke dinsdag, woensdag en donderdag
studentenavond

“De faculteitsraad, wat is dat?”, zullen velen van jullie denken. Dat is precies
de reden waarom vanuit deze raad het plan is opgevat om in elke editie van
de PM een update te geven van de belangrijkste zaken die op dat moment
spelen binnen de raad. In deze eerste editie vertellen wij graag wie we zijn,
wat we doen en wat we voor de studenten kunnen betekenen.
Charmeoffensief
De faculteitsraad is het medezeggenschapsorgaan
dat het faculteitsbestuur controleert
en adviseert. De raad bestaat uit
zeven studentleden en zeven stafleden,
verdeeld over alle studie- en onderzoeksrichtingen
binnen de faculteit. We vergaderen
zes keer per jaar met het faculteitsbestuur
en kunnen op deze vergaderingen
gebruikmaken van ons advies- en instemmingsrecht.
Dit houdt in dat bijvoorbeeld
het onderwijs- en examenreglement (OER)
niet kan worden goedgekeurd zonder
onze toestemming. Verder kunnen wij een
advies geven over bepaalde belangrijke
zaken, zoals de interne begroting van de
faculteit. De precieze taken, bevoegdheden
en procedures van de raad staan in
het faculteitsreglement, te vinden op de
site van de faculteit Geowetenschappen
of op te vragen via onderstaande contactpersoon.
Naast de standaardonderwerpen (OER,
begrotingen etc.) die elk jaar een rol spelen
en door het bestuur op de agenda
worden gezet, kan de raad ook zelf met
onderwerpen komen die zij belangrijk
vindt voor de faculteit. Zo zijn we dit jaar
bezig met het maken van een plan voor
het bevorderen van de interne communicatie
binnen de faculteit. Dit onderwerp
is intussen in de vergadering aan de orde
gekomen en er wordt een commissie in
het leven geroepen met mensen vanuit
verschillende gebruikersgroepen (denk
aan voorlichting, studiepunt, student,
docent) die gaat kijken hoe deze communicatie
verbeterd kan worden. Verder
hebben we als raad het punt internationalisering
op de agenda van dit jaar gezet
en wordt er een hele vergadering over het
-9-
onderwijs in de brede zin van het woord
gehouden.
Naast de vergaderingen met het faculteitsbestuur
(waar je de belangen van
de student behartigt) ben je als studentgeleding
ook met zaken bezig die jij belangrijk
vindt voor de raad en de faculteit en
heb je overleggen met raden van andere
faculteiten. Hierin kan je zelf veel initiatief
tonen. Zo zijn wij dit jaar bezig om meer
bekendheid voor de medezeggenschap
te verwerven. Dit doen we omdat we
hebben gemerkt dat eigenlijk heel weinig
studenten binnen onze faculteit de medezeggenschap
kennen. Jammer, want
wij hebben als raad ervaren dat er wel
degelijk goed naar onze mening wordt geluisterd
door het faculteitsbestuur en dat
als er initiatief wordt getoond, je als raad
(of ander orgaan) daardoor ook veel kunt
bereiken. Vandaar dat in de komende
maanden een campagne wordt gestart
om medezeggenschap meer zichtbaar te
maken. Deze update is één van de middelen,
maar er zal ook een duidelijke plek
komen met posters en meer info over de
medezeggenschap. Iedere student heeft
een mail ontvangen met meer informatie
over de verschillende organen en hoe je
je hiervoor kunt opgeven. Doe dit vooral,
zeker als je graag je mening kwijt wilt over
bepaalde onderwijszaken of dingen die je
niet goed vindt lopen binnen je opleiding
of faculteit. De verschillende besturen zijn
alleen maar blij met je mening!
Namens de faculteitsraad,
Margot van Es
- Perpetuum Mobile -
O n d e r w i j s

O n z i n
-10-
Lees hieronder hoe het met Gijs gaat en wat er met Basboosa gebeurde.
Facebook vs. Kadhafi
Een vergadering van de PM-Cie missen
is een riskant iets. Het betekent namelijk
dat je enkel kunt afwachten welk stuk
je voor de volgende editie toebedeeld
wordt. De vorige vergadering was er
voor mij zo een. Drie ongesynchroniseerde
iPhone-agenda’s zorgden ervoor
dat mijn relaxte tramritje naar huis
verstoord werd door een woedende
Martijn Klerks: “Rietveldt, waar blijf je!?”.
Goed, het themastuk ‘onzin’ was blijkbaar
het enige waar de rest van de PM-
Cie mij nog net geschikt voor vond, met
als thema ‘Revolutie!’. Naar mijn idee is
revolutie nooit onzin, en dit is de reden
waarom jullie nu al precies 95 (zegge
vijfennegentig) nietszeggende woorden
hebben gelezen. Op dit moment
ben ik overigens ziek en zijn mijn humane
biologiegenootjes op weg naar het
eerste deeltentamen. Bij dezen: succes!
Revolutie dus, ook voor de ziektekiemen
in mijn lichaam. Ik voel de rebellen
al oprukken naar mijn darmen, dus
ik ben even naar de wc.
10 minuten later…
Kadhafi zit nog, net als kolonel Influenza,
en deze laatstgenoemde is voorlopig
ook niet van plan ergens naar toe
te gaan. Een bezoekje aan de supermarkt
is helaas onvermijdelijk en dus
met een sjaaltje om en een dikke jas
aan schuifel ik die kant op. Ik voel wat
met mijn besmettelijke vingertjes aan
de sinaasappels en nies per ongeluk vol
over een driejarig jongetje dat nu net
toevallig naast mij moest staan. Ventje
huilen, mama boos en ik besluit dat het
genoeg is geweest. Zo tussen het fruit
moest ik wel ineens even terugdenken
- NWSV Helix -
aan hoe die revolutie in de Arabische
wereld ontstaan is. Mohamed Bouazizi
was een universitair opgeleid groenteman.
Op een zekere dag besloot een
agent echter dat Mohamed helemaal
geen vergunning had om groente
te verkopen en zoals dat daar gaat,
hoekte hij Mohamed recht in zijn gezicht.
Gefrustreerd door de vele tegenslagen
in zijn leven, kwam Basboosa,
zoals Mohamed doorgaans genoemd
werd, tot de volstrekt rationele daad
zichzelf met benzine te overgieten en
in brand te steken (dit gebeurde overigens
op mijn verjaardag, 17 december
jongstleden, noteer het in je agenda).
Geholpen door de revolutie van de sociale
netwerken, leidde deze stunt van
de nieuwgeboren held de revolutie in
de heel Tunesië in, en daarna zelfs in de
gehele Arabische wereld. Facebook
en Twitter beroven namelijk niet alleen
de gewone burgerij van zijn tijd, ook
een gerespecteerd en inspirerend politiek
leider als Muammar Kadhafi wordt
het leven ermee zuur gemaakt. Zonder
Twitter en Facebook was een goed dictator
namelijk gewoon in staat de nodige
censuur toe te passen, had de bevolking
niet het idee dat ze benadeeld
werd, werd er gewoon geaccepteerd
dat er geen eten was, en nam je ook
geen voorbeeld aan je buurlandjes.
Ben je nu blij, Mark Zuckerberg!?

Aangekomen bij de revolutie van de
sociale netwerken. Ik heb net even een
uurtje geslapen en alvorens verder te
gaan met het schrijven van dit onzinstuk
keek ik op Facebook. Ik doe dit zo’n vijfhonderd
keer per dag. Niet omdat ik
dat leuk vind, gewoon omdat het een
soort tic is geworden. Bullshitberichten
die mij niets interesseren lees ik dan, en
ik bekeek net wat carnavalfoto’s van
een zekere Karin. Karin is een kennis van
een kennis van de oom van het achternichtje
van de vriend van mijn zusje.
Karin heeft borderline, twee katten en
houdt van volleybal. Het is net uit met
de verkering en Karin heeft het daar
erg moeilijk mee. Gelukkig heeft ze een
goede vriendin die haar steunt in deze
moeilijke periode, en vooral heeft ze
veel aan de goede gesprekken die ze
voert met Kitty en Poekoe, haar twee
Hieronder zullen wat slechte taglines
volgen, hetgeen al te verwachten was
gezien de titel.
Een goede tackle is geen hond.
Lekkere lippen zijn niet je mond
Kak komt niet altijd uit je kont.
Een gapend gat is niet altijd een wond.
Liever scherp dan bot.
Word bokser, meer kans op slagen.
In zekere zin is niets iets meer dan iets.
Beter een koala in de bus, dan een
stier onder de gordel.
Een decollete is als de zon: je mag er
naar kijken maar je moet er niet in staren.
-11-
katten. Waarom Karin dit de wereld mededeelt
is mij niet geheel duidelijk, maar
vooral erger ik me aan mijzelf wanneer
ik erachter kom dat ik al een kwartier
haar berichten aan het lezen ben.
Ik denk met enige zekerheid te kunnen
zeggen dat mijn griepvirusje bij het verschijnen
van deze PM wel verslagen is.
Ik weet echter niet hoe het dan gaat
met Kadhafi, het kleine ventje of met
Karin. Enkel kan ik hopen dat Karin over
haar relatie heen is, het kleine ventje zijn
eerste traumatische ervaring verwerkt
heeft en Kadhafi, uhm ja. Die beste
baas wens ik een goede oude dag.
Gijs Rietveldt
PM-Cie
- Perpetuum Mobile -
Taglines
Wie het laatst lacht......, is traag van
begrip.
Don’t be a drag, just be a queen.
Biseksueel heet sinds kort splitpot.
Iemand na een allergietest vragen of
ie al uitslag heeft.
Wie zijn billen brand mag blij zijn dat ie
niet andersom stond.
Golfen is knikkeren voor rijke mensen
die te lui zijn om te bukken.
De poes drinkt cola uit een groot glas
melk.
O n z i n

C o l u m n
-12-
Hier volgt deel twee van de column Volg je Eigen Masterplan, en hiermee
zal het tevens eindigen. Nog een paar goede tips en wat ervaringen die
ervoor zullen zorgen dat je voor SIM kiest terwijl je eigenlijk van jezelf weet
dat je wat verder wil kijken maar dit niet doet vanwege angst/gemakzucht/onduidelijkheid/ik-kan-niet-tegen-veranderingen/elke-anderereden*.
*Doorhalen wat niet van toepassing is.
Volg Je Eigen Masterplan
Een paar maanden en een aantal herkansingen
en tentamens verder, is het
eind van mijn schakeljaar in zicht. Ik
wacht nog op de uitslag van één verplicht
vak en bij voldoende resultaat
heb ik niet alleen een bachelordiploma
op zak maar mag ik ook officieel beginnen
aan de master Business Administration
Entrepreneurship (VU). Heel gezellig
allemaal maar daarvoor heb ik – behalve
(redelijk) hard werken – mezelf ook
wat handige trics moeten aanmeten.
En wie ben ik om deze niet met jullie te
delen?!
Het vinden van een projectgroepje
Zo is het altijd lastig om te zorgen dat je
in een goed groepje komt als het gaat
om het schrijven van papers. Bij NW&I
en SIM weet je als het goed is, al dan
niet uit verhalen van anderen, welke
mensen je op krampachtige wijze moet
ontlopen om niet te eindigen als die
ene student die erin trapte en alles uiteindelijk
in z’n eentje schreef. Daarbij
heb je als Helixiaan soms de handicap,
dat je door een leuke introductieweek
of wintersport niet in staat bent om bij
het eerste college aanwezig te zijn. In
dat geval stel je een e-mail op aan de
docent. Daarin vertel je hem dat je redelijkerwijs
– elke smoes volstaat – niet
in staat bent om die week naar de colleges
te komen en nog geen netwerk
hebt opgebouwd van vrienden en ken-
- NWSV Helix -
nissen op de VU. De docent zal dan –
afhankelijk van de hoeveelheid opgebouwd
medelijden – zijn best doen om
voor jou een groepje te vinden. Uiteindelijk
zal er tenminste één student zijn in
dat groepje waarbij je je prettig voelt
en die zich zelfs wil inspannen om een
goed resultaat te behalen. Vervolgens
kan je bij elk volgend vak die je samen
volgt, je connectie gebruiken om een
groepje samen te stellen waar jij ook
deel van uitmaakt. Als zich daarin ook
weer een capabele, frisse en harde
werker bevindt, dan selecteer je deze
ook voor een volgend project. Uiteindelijk
ontstaat er een symbiotisch geheel is
met wederzijds respect en het resultaat
is een goed cijfer!
Het ontfutselen van een oefententamen
Bij Helix is iedereen het gewend: je logt
in op de site, pakt het juiste vak erbij en
het tentamen (soms zelfs met de goede
antwoorden) ligt voor het oprapen.
Ideaal om eens even te checken hoe
hard er die avond nog geleerd moet
worden. Nu bestaat er op de VU niet zoiets
als een studievereniging, laat staan
eentje zoals Helix. Nee, op de VU zijn ze
onpersoonlijk en houden ze van enorme
faculteitsverenigingen waarin je
één van de 3500 leden bent, niemand
je ook maar iets interesseert – als je
maar boeken koopt – laat staan dat ze

er gratis koffie serveren. Dikke worst dat
ik daar voor zoveel geld lid ga worden!
Nadeel: Ik heb ook geen inloggegevens
om via de site tentamens weg te kapen.
Maar zoals ik hierboven heb beschreven,
heb ik tijdens mijn zoektocht naar
projectgroepjes connecties op gedaan
die me nu uitermate goed van pas komen.
Zo kreeg ik van één van de falers
uit projectgroep 1 (ik heb deze dus niet
geselecteerd voor projectgroep 2) een
inlognaam en wachtwoord gekregen
zodat ik zelf lekker kon zoeken naar de
tentamens die ik nodig had. Dit ging
vier tentamens goed, tot ik op een dag
niet meer kon inloggen. Deze beste faler
had zeker niet betaald voor zijn lidmaatschap
want hij oogde zo lui, dat hij
onmogelijk de moeite heeft genomen
om zijn wachtwoord te veranderen. Dus
sprak ik een connectie uit projectgroep
2 aan. Deze beste man had het oude
tentamen nog thuis liggen en bracht
het twee dagen later mee. Resultaat:
80% van het meegebrachte tentamen
kwam overeen met de herkansing en ik
heb ondertussen al twee connecties die
mee mogen naar projectgroep 3!
Nieuwe vrienden
Het blijft lastig. Je stapt een nieuwe opleiding
binnen en zonder een introductie
moet je vrienden maken in de collegezalen.
Nu kun je ervoor kiezen om
dit te laten. Voordeel: geen. Nadeel: je
projectgroepen blijven onzeker (zie bovenste
alinea), geen oefententamens
(zie tweede alinea), geen netwerk en
zonder netwerk GEEN TOEKOMST! Schrik
je daarvan? Terecht. Zonder netwerk
word je tegenwoordig geen miljonair
en als je geen geld hebt, hebben je kinderen
geen toekomst en als je kinderen
geen toekomst hebben, eindigen ze in
een TBS-kliniek en word jij de rest van je
miezerige leven met de nek aangekeken.
-13-
Overdreven?
Klopt! Ik draaf een beetje door maar dit
blijft ook een beetje een gevoelig onderwerp.
Vrienden geven status en ik
ben Toos Vriendloos dus voor mij geen
status. Geen status geen roem, geen
roem geen leven, geen leven geen toekomst
voor mijn kinderen… Had ik dan
toch in Utrecht SIM moeten gaan doen?
Tringgg Tringgg
Hé grappig, Bas van mijn eerste projectgroep
belt om te vragen hoe mijn herkansing
ging! Is het me dan toch gelukt?
Heb ik een VU-BFF? Tip van het jaar (zoals
altijd, helemaal gratis): als je bovenstaande
tips opvolgt, komen die nieuwe
vrienden vanzelf. Geen vrienden wordt
bij dezen gekroond tot meest falende
smoes op de vraag Waarom zoek je niet
verder dan SIM ;)!
Marieke Spaan.
PM-Cie
- Perpetuum Mobile -
C o l u m n

A l u m n u s
-14-
Jaap Veldkamp is alumnus van SIM en is nu hard aan het werk. Lees hier
over zijn ervaringen.
The life after
Naam:
Jaap Veldkamp
Leeftijd:
24 jaar
Wanneer ben je afgestudeerd en met
welk studiepad?
2009, M&I (tevens deels E&M)
Heb je een minor gevolgd of bijzondere
andere vakken?
Tijdens mijn studie heb ik geen minor gevolgd.
Dit kwam voornamelijk doordat
ik mijn bestuursjaar wilde ‘inlopen’. Hierdoor
heb ik in het jaar na mijn bestuursjaar
vaak drie vakken in een blok moeten
volgen. Het was dus vooral een kwestie
van creatief vakken kiezen die naast elkaar
te volgen waren. Hierdoor weet ik nu
wel alles van het basisonderwijs (Inleiding
onderwijskunde) en ken ik alle speeltuinen
in de wijk Ondiep (Stadsgeografie 1).
Gelukkig heb ik mijn meeste keuzevakken
kunnen opvullen met E&M-vakken of de
niet-verplichte NW&I-vakken.
- NWSV Helix -
Wie is je werkgever en wat is je beroep?
Ik werk sinds 2009 bij Dialogic, een onderzoeks-
en adviesbureau op het terrein van
innovatieprocessen en innovatiebeleid.
Hoe ben je aan deze baan gekomen?
Heb je er veel moeite voor moeten doen?
Dialogic heeft in 2007 de cursus Methods
and techniques of innovation analysis
verzorgd. Tijdens deze cursus kreeg ik een
goede indruk van het werk van Dialogic
- met name hoe zij tegen het uitvoeren
van onderzoek aankeken, maar ook
werd de gezellige sfeer binnen Dialogic
me duidelijk. Toen ik een afstudeerplek
moest gaan zoeken, was de keuze snel
gemaakt. En in de negen maanden die
volgden ontstond er de figuurlijke ‘klik’,
waardoor ik er ook na die negen maanden
ben gebleven.
Hoe ziet een doorsnee werkdag voor jou
er uit?
Dat verschilt van dag tot dag. Gemiddeld
werk je aan ongeveer vijf onderzoeken
tegelijkertijd en deze onderzoeken
verschillen van thema, type en stadium.
Dit zorgt voor veel afwisseling. Zo ben je
de ene dag bezig met het schrijven van
een offerte over de WBSO-regeling nadat
er een offerteverzoek van het Min. EL&I
is binnen gekomen. Hierbij ga allereerst
met collega’s brainstormen; hoe pakken
we de onderzoeksvraag aan? wat wil de
opdrachtgever nou echt weten (het lezen
tussen de regels in)? hoeveel budget
is er en wat kunnen wij voor dat budget
doen? welke onderzoeksmethode is de
beste? et cetera. Waarna je de gekozen
onderzoeksopzet op papier gaat zetten.
Bij een ander onderzoek zit je midden in
de dataverzameling en ben je dus bezig
met het interviewen, uitzetten van een
survey of het toepassen van netwerkana-

lyse. De volgende dag ben je weer druk
bezig met het analyseren van alle data
dat je eerder verzameld hebt, zowel
kwantitatief (excel, spss) als kwalitatief.
Zo hebben we recent het netwerk van
VO-scholen, HO-instellingen en bedrijven
in kaart gebracht en gekeken in welke
mate netwerkvorming invloed heeft op
de doorstroom van leerlingen. (zie www.
dialogic.nl voor meer voorbeelden van
onderzoeken)
Daarnaast mogen wij een deel van onze
tijd besteden aan ‘eigen ontwikkeling’.
Zo ben ik momenteel bezig met het schrijven
van een wetenschappelijk artikel,
me aan het verdiepen in GIS en bezoek
ik interessante congressen/workshops.
En niet onbelangrijk: elke dag gaat om
drie uur de Wii aan voor een potje tennis.
Onze ‘drie uur Cup-a-Soup’.
Welk aspect maakt jouw baan een
droom of juist een nachtmerrie?
DDiverse dingen zijn belangrijk om van
je baan een droombaan te maken.
Voor mij zijn de twee belangrijkste (i) de
uitdaging en (ii) het plezier in het werk.
En beide heb ik bij Dialogic gevonden.
Onderzoek doen in samenwerking met
inspirerende collega’s zorgt ervoor dat ik
elke dag veel leer en dat ik uitgedaagd
word mezelf verder te ontwikkelen. En
daarnaast de gezelligheid op m’n werk.
Leuke collega’s die ik niet alleen op mijn
werk, maar ook zeker daarbuiten zie. Zo
heeft Dialogic een Squash-pas en zijn
we dus geregeld met collega’s op de
squashbaan te vinden, kijken we samen
de Champions League en zijn we afgelopen
zomer een weekend naar Frankrijk
geweest.
Maak je veel gebruik van wat je bij NW&I
geleerd hebt? Zo ja, op wat voor manier?
Doordat ik veel onderzoek doe gerelateerd
aan innovatiebeleid, pas ik vakken
als Theory and practice of innovation
policy, Economie van technologie en in-
-15-
novatie en Mastering theories of technology
and innovation direct of indirect toe
in mijn werk. Maar zeker niet onbelangrijk
zijn de vakken onderzoeksvaardigheden
of de andere vakken waarin je geleerd
wordt je snel in te lezen in een onderwerp
en dit kritisch te kunnen analyseren.
Heb je buiten je studie nog extracurriculaire
activiteiten gedaan? Hoeveel heeft
dat bijgedragen aan de sollicitatieprocedure
en/of aan de dagelijkse werkzaamheden?
Tijdens mijn studententijd heb ik in het bestuur
van Helix gezeten en heb ik samen
met een vriend een bedrijf opgezet. Hoewel
ik niet het beste voorbeeld ben - mijn
baan volgt immers uit mijn stage - denk
ik niet dat dit direct heeft bijgedragen
aan het verkrijgen van mijn baan. Ik denk
dat het eerder anders zit: je hebt een
bepaald karakter waardoor je extracurriculaire
activiteiten doet. En dit karakter
sluit wel of niet aan bij je baan en bedrijf.
Of in onderzoeksthermen te spreken: er
zit wel een corelatie tussen, maar geen
causaliteit.
Wat wordt de volgende stap in je carrière?
Voorlopig nog veel leren bij Dialogic!
Wat mis je het meest aan je studententijd?
De vrijheid. Op donderdagavond of zaterdag
door de stad moeten lopen omdat
je kleren nodig hebt is echt een drama.
Dan verlang ik terug naar de tijd dat
je gewoon alle vrijheid had en gewoon
op dinsdagmiddag een spijkerbroek kon
kopen.
En wat mis je absoluut niet?
Daar hoef ik niet over na te denken: tentamens!
Marieke Spaan.
PM-Cie
- Perpetuum Mobile -
A l u m n u s

V e r s l a g
-16-
Maandag 21 maart 2011. Vandaag ben ik als man definitief en volkomen mislukt.
Voorbij, o en voorgoed voorbij is de illusie dat ik testosteron in mijn lijf heb.
En niet eens omdat ik met plezier en vrijwillig (er is hier niemand anders) naar Eva
de Roovere en Alain Clark luister. Niet eens omdat ik PSV een goed voetballende
ploeg vind. Het is veel erger: ik zal nooit carrière maken, wat me meteen ook maar
kansloos maakt bij het vrouwvolk.
Relaas van een softie
Het was me nog zo gemakkelijk gemaakt:
een maand lang carrièregerelateerde
activiteiten: workshops, bedrijfsbezoeken,
CV-checks en borrels. Alle
kans om erachter te komen wat ik wil,
waar ik dat kan en wil doen en hoe ik
daar ‘binnen’ kan komen. Mijn carrière
zou een vliegende start krijgen, bij grote,
vooruitstrevende bedrijven als Shell,
Plexus en Sogeti. Ik zou geroutineerd
stageopdrachten, traineeships en vaste
contracten afslaan, met de legendarische
woorden “Nee, ik ga eerst een jaar
in studeren in Frankrijk” (hoezo gebrek
aan testosteron). Daarbij kwam dan ook
nog de opening door cabaretgroep
MALT (“Collega’s!”); met de kennis van
nu kan ik stellen dat die hele maand op
mij en op mij alleen was ingericht. Maar
denk maar niet dat ik erin trapte.
Ik was het wel van plan, laat dat duidelijk
zijn. Maar ik gaf uiteindelijk toch de
voorkeur aan lesgeven (mietjesberoep)
aan de HU en aan meehelpen op theaterfestival
(Linkse Hobby!) Tweetakt. Of
ik toch even vierhonderd woorden over
de Carrièmaand van Helix wilde schrijven,
voor de sponsors. Met voldoende
moed in de schoenen stapte ik op Paul
af. Nou, Paul vond het ge-wel-dig: “Die
cabaretgroep was echt goed joh, had
je zeker moeten zien”. Bedankt nog, zei
het theatermakertje (weer testosteron
-1). Gelukkig voor mijn research was Paul
ook nog inhoudelijk bezig geweest. Hij
had een workshop Projectmanagement
van Sogeti bijgewoond. In het rollenspel
was hij de wispelturige opdrachtgever,
die het consultancyrapport dat de pro-
- NWSV Helix -
jectmanagers moesten gaan implementeren
iedere vijf minuten anders interpreteerde.
“Heel realistisch”, zei Paul. “Maar ik wist
eigenlijk vooraf al dat ik liever consultant
word.” Waarom hij toch meedeed aan
de workshop? “Ja, eh, je kunt nooit weten
he, natuurlijk.” Daar zat wat in. Paul
verheugde zich nu al op de komende
activiteiten. Volgende week zou de
alumniborrel zijn. “Je doet dit natuurlijk
vooral voor het sociale aspect, snap je?
Voor de visitekaartjes”. Ik snapte het.
“En je wilt weten of het met je toekomstige
collega’s goed socializen is”, voegde
Paul voor alle zekerheid toe. “Die van
Sogeti waren meteen weg, da’s een
slecht teken, he.” Ik zei dat ik er niet zo
veel van wist, maar dat het ergens wel
logisch klonk. De jongen die naast Paul
over zijn toetsenbord zat gebogen alsofie
er zojuist de prima ballerina van zijn
eigen vlooiencircus in had zien verdwijnen,
bromde iets over een opdracht en
een deadline.
“Ach joh, zelfs die lui van Sogeti zeggen
dat het niet om je studie gaat, maar om
wat je ernaast hebt gedaan”, zei Paul.
Daar was weinig tegenin te brengen. Ik
vulde maar gelijk ‘Huisman’ in op mijn
LinkedIn-profiel, en wist dat ik ten opzichte
van die loopbaantijger nog maar
één voordeel had in mijn man-zijn: ik
was nog vrijgezel.
Martijn Klerks
PM-Cie

-17-
Helixkamer, maandag, 13.10 uur. Opeens moet iedereen naar college. Anton adt
zijn kop koffie terwijl hij naar de deur rent en zijn tas oppakt, maar verslikt zich. Zeven
seconden later is het stil. Alleen de jongen met de zonnebril is blijven zitten. Een
perfect slachtoffer voor een stelt-zich-voor-interview.
Naam, leeftijd?
Jan Lodewijk
Blomme, 19
jaar.
Sinds wanneer
en waarom
draag je een
zonnebril?
Ik draag ‘m
sinds de WinXie,
en vooral als de
zon schijnt of op een brakke ochtend.
Ik heb de laatste maanden gemerkt dat
zowel het eerste als het laatste steeds
meer voorkomt.
Hoe zou je als meisje hebben geheten?
Jolein, want m’n moeder vond dat een
mooie naam. Na vier zonen heeft ze het
echter opgegeven.
Wat is je beste openingszin?
Ik ben niet zo van de openingszin; meestal
begin ik meteen met ‘n gesprek. Op
themafeestjes complimenteer ik dan iemand
met haar outfit, en op symposia of
op andere inhoudelijke bijeenkomsten
maak ik een intelligente opmerking, maar
daar scoor ik beduidend minder mee.
Wat is je favoriete commissie?
De WinXIC! (Hoezo politiek correct - MK)
Wie is je favoriete docent?
Eva Niesten (mirco-economie)! Ze is charismatisch,
heeft een buitenlands accent,
ze is de jongste van alle docenten en iets
in haar zorgt ervoor dat je met je volle
aandacht bij haar colleges blijft. Voor de
werkcolleges blijft mijn favoriet toch Margot
van Es, omdat die me heel erg heeft
geholpen met matrices.
- Perpetuum Mobile -
Stelt zich voor
Wat wil je later worden?
Ik droom ervan om later niet iedere cent
om te hoeven draaien. Ik ben wel een
beetje materialistisch, maar ik denk niet
dat dat kwaad kan, zolang het bij een
beetje blijft. Ik zou heel graag in het buitenland
wonen, maar niet in een kartonnen
doos!
Wat is je meest innovatieve idee ooit?
Ik heb nooit innovatieve ideeën... Moet
ik nou met deze studie stoppen? Ik zal in
elk geval nooit een uitvinder worden. (Na
afloop van het interview zit Jan wel met
Suzanne te praten over de master Entrepreneurship
- MK.)
Het thema van de PM is ‘Revolutie!’.
Schuilt er een rebel in jou?
Ik ben geen rebel, maar ik houd sommige
dingen wel goed bij. Op muziekgebied
luister ik bijvoorbeeld graag naar
nieuwe, onbekende technoartiesten,
en ik kan gefascineerd zijn door nieuwe
snowboard-moves. Niet dat ik die zelf
kan, overigens.
Wat is je wildste fantasie?
Ik zou graag weer terugverhuizen naar
het Italiaanse huis waar ik van 2000 tot
2005 met m’n ouders en broers gewoond
heb. Mijn vader reist tegenwoordig op en
neer naar Italië voor z’n werk, maar toen
hebben we er vierenhalf jaar met het gezin
gewoond.
Wie is je favoriete NW&I’er van het andere
geslacht?
Mama Kemie! Die is altijd in voor ‘n feestje.
Martijn Klerks.
PM-Cie
I n t e r v i e w

T h e m a
-18-
Sije gaat hier in op het thema “revolutie”.
Hoe een infrastructuur
een revolutie beïnvloedt
Zeven minuten van mijn vrije tijd: een
memorabel moment. Een moment
waarop ik mijn plicht besefte om jullie
van een heugelijk fenomeen bewust
te maken. De eerlijkheid gebiedt mij te
zeggen dat ook ik een schrijver ben die
dit soort momenten van inspiratie graag
mag romantiseren, maar u zult desalniettemin
anders naar de wereld kijken
vanavond, in uw fijne warme bedje, terugkijkend
op een mijlpaal. Ik ben u allereerst
een situatieschets verschuldigd;
u bevindt zich immers, letterlijk en figuurlijk,
mijlenver verwijderd van de situatie
waarover ik spreek.
Op het o zo wonderlijke internet trok
een serie digitale muurpapieren mijn
aandacht. Als semi-programmeur ben
ik echter te lui voor al dat ouderwetse
handwerk, en ik bespaarde mezelf
drie minuten werk met een paar regels
code. Een bijkomend effect is, dat je in
je haast soms onbedoeld wat anders
meepakt, en ook hier trof ik in mijn resultaat
een verrassing aan. Eén, wat sobere
afbeelding, die ik op verzoek graag
met u deel, was namelijk een pareltje:
een GitHub wallpaper. GitHub is een
website waar bijzonder veel bijzonder
goede opensourceprojecten worden
ontwikkeld, waarvan u ongetwijfeld
een paar wel kent, maar die voor nu
- NWSV Helix -
even irrelevant zijn. Sommige projecten
zijn mindbogglingly goed bedacht,
maar graag bezoek ik samen met u
een ander project, tevens ontstaan in
de opensourcegemeenschap, dat van
vitaal belang is voor een vrij internet: Unhosted.
Wat mijn excuus is voor al deze niet direct
aan NW&I gerelateerde termen?
Waarom wij moeten geven om een
vrij internet? Omdat het, in de opinie
van ondergetekende, maar gelukkig
ook volgens een aantal pioniers op dit
gebied, essentieel is voor een gezond
internet. Een verstikkend internet is dusdanig
zorgwekkend dat ik geen kans
ongemoeid laat u hiermee te confronteren,
zelfs al was u - met alle respect uiteraard
- een geschiedenisstudent! Om
nog maar te zwijgen over het revolutionaire
karakter. Zelden had een sector
zo een snelle ontwikkeling als de IT-sector.
Wees gerust mijn lieve toehoorders,
dat u dat wist is bekend, maar toch
ontbreekt - tragisch genoeg - elke vorm
van actieve participatie. Maar ik ben
hier niet om u op de vingers te tikken; ik
ben hier om u te enthousiasmeren.
We nemen een prachtig voorbeeld
van revolutie in de IT-sector ter illustratie
van het groter geheel, wat later zal
dienen als dessert. Het project is nog
dusdanig pril dat niet met zekerheid te
zeggen is of het een groot succes zal
worden, maar het is dermate illustratief
voor waar we geïnteresseerd in zijn,

dat dit geen obstakel zal vormen. Het
project heet dus Unhosted. Dit project
richt zich op het gescheiden opslaan
en verwerken van data, om zo monopolievorming
van websites als Google
en Facebook tegen te gaan. Hoewel
indrukwekkend, is de precieze invulling
hiervan niet relevant, maar opvallend
is het gebruik van extern ontwikkeld
gereedschap. Door het bestaan van
de Cross-Origin Resource Sharing standaard
bijvoorbeeld, in combinatie met
nog een dozijn andere dingen, hebben
de makers in een 24-uurs programmeermarathon
een proof of concept weten
neer te zetten. Een memorabele prestatie
die te danken was aan het openlijk
delen van prestaties door anderen. We
kunnen weinig anders dan concluderen
dat oprichter Michiel de Jong een pionier
is, en we kunnen weinig anders dan
constateren dat het in 24 uur afleveren
van een dergelijk nieuw idee als een
proof of concept revolutionair is. Met
open armen zal meneer De Jong niet
ontvangen worden bij IBM; geen bedrijf
kan nog exclusief beschikken over de
data van een gebruiker, als hij eenmaal
een overeenkomst heeft ondertekend;
de data zal zelfs geheel onbereikbaar
zijn voor het bedrijf.
Innovatiebeperkende middelen schitteren
door afwezigheid in de infrastructuur
van de informatietechnologie. Met
luttele euro’s per maand verschaft men
zich toegang tot de digitale snelweg, alwaar
door collaboratie eenvoudig een
nieuwe richting ingeslagen kan worden.
De wetten van het intellectueel eigendom
kunnen het tempo niet bijbenen,
startups in hippe steden als Los Angeles
schieten als paddestoelen uit de grond,
geleid door ongekend ambitieuze dames
en heren, verantwoordelijk voor
platformen die nog geen zes maan-
-19-
den bestaan. Bijkomend nadeel is dat
we volgens analisten afstormen op een
herhaling van zetten van tien jaar geleden,
de beruchte dotcombubble. Tegenstanders
horen nou eenmaal bij een
revolutie; wie zijn “wij” om daarop een
uitzondering te vormen?
Is het dan allemaal zo rooskleurig, zijn
er nou werkelijk geen obstakels in ons
streven naar een vrij en ultiem ontwikkeld
internet? Deze vraag is verrassend
genoeg niet direct met “nee” te beantwoorden.
Als we het romantiseren wat
weg weten te laten, blijft er een confronterend
antwoord over: het grootste
obstakel bent uzelf. (Clichés hebben
hun status verworven door nou eenmaal
vervelend vaak van toepassing te zijn).
De oppositie heeft - al dan niet terecht
- geen juridische poot om op te staan,
de infrastructuur vereist geen grondige
wederopbouw en het kost geen cent.
Wellicht is het juist die verraderlijk kleine
stap die mensen verwart, maar neem
gerust een hooivork in de hand.
Sije Harkema.
PM-Cie
- Perpetuum Mobile -
T h e m a

I n t e r v i e w
-20-
Lang had ik afgereisd om een interview te kunnen afnemen bij een echte
dictator. De PM-Cie had het leuke idee dit te gaan doen, omdat het thema
‘Revolutie’ is. “Zeg nou zelf” zeiden ze, “wat past er nou beter bij het
thema dan een artikel over een echte dictator?”. Wie was ik om dit enthousiasme
de grond in te boren? Het was echter onverantwoord om de
leden van de PM-Cie op pad te sturen naar de onveilige gebieden waar
deze dictator zich bevond. Het is daarom dat ik heb besloten om mijn
leven te riskeren voor dit interview…
Daar zat ik dan, ergens in een hoge
toren, de thuisbasis van deze grootmacht.
Hij had toegezegd mij te willen
ontmoeten. Ik werd al langzaam meer
en meer gespannen terwijl ik wachtte
totdat deze leider de kamer in zou lopen.
Gelukkig, na een kwartier onrustig
wachten liep de zwartharige grootmacht
binnen. Hij droeg een bril, had
een breed postuur (spieren, zegt-ie) en
zijn hoofd liep naadloos over in zijn nek.
Na een eerste kennismaking kwam ik al
snel achter zijn personalia. Hij heet Martijn
Jan-Willem Klerks, was geboren op
3 juni 1988 te Eindhoven. Echter, een
dag later moest zijn gezin de stad al
ontvluchten en het strandde in Sint-Oedenrode.
Dit was de ideale plaats om
onder te duiken, aangezien er geen
communicatie met de buitenwereld
mogelijk was en ze niet werden gehinderd
door enige vorm van civilisatie.
Inmiddels is Martijn uitgegroeid tot een
symbool. Hij woont in het Tuindorpdistrict
in zijn thuisbasis Utrecht, sinds maart
2007. Een jaar eerder was hij begonnen
met de bacheloropleiding Natuurwetenschap
& Innovatiemanagement,
werd hij lid bij NWSV Helix en nam hij
plaats in de PM-Cie. Dit was het begin
van zijn rise to power. Hij begon als simpele
redacteur en had een voorkeur
voor losse verhalen en nieuwe, creatieve
artikelen. Iets wat hij absoluut niet
wilde doen, was zich bezighouden met
Interview met een Dictator
- NWSV Helix -
roddels. Hoewel ik me voor kan stellen
dat een dictator geen roddels over zijn
persoon wil hebben, hebben de meeste
leiders wel baat bij propaganda en
roddels over concurrenten. Een vreemde
keuze dus. Zijn schrijfstijl omschrijft hij
zelf als “lange zinnen die uiteindelijk altijd
op hun pootjes terecht komen”. Oftewel,
hij lult maar raak, maar aan het
eind weet iedereen wat hij probeerde
te zeggen.
Zoals bij elke dictator, was dit voor
Martijn niet genoeg. Hij wilde meer, hij
hongerde naar macht. Hoewel hij dit
uiteraard nooit toegaf, was het maar al
te duidelijk te zien. Hij schreef ook al in
zijn eerste jaar een ‘Stem van de PM’,
iets wat de hoofdredacteur behoorde
te doen. Na het eerste jaar waren de
concurrenten van Martijn ‘vrijwillig’
uit de PM-Cie gestapt of anderzijds
spoorloos verdwenen en stond niks
Martijn meer in de weg om de macht
te pakken. Hij werd hoofdredacteur
en bracht zijn loyale onderdanen in de
PM-Cie. ‘Vriendjespolitiek’ was het eerste
woord wat in mij opkwam. De twee
jaren daarna ging Martijn vanuit de
schaduwen werken en maakte hij één
van zijn eerdergenoemde onderdanen
hoofdredacteur, net als Poetin dat ook
zo mooi deed. Pas toen hij merkte dat,
in zijn vijfde jaar, niemand van zijn originele
onderdanen meer kon optreden
als hoofdredacteur, pakte hij zelf weer

de spreekwoordelijke scepter om te zorgen
dat hij nog steeds de touwtjes in
handen had.
Helaas lijdt Klerks aan hallucinaties. Hij
ziet zichzelf niet als dictator, maar meer
als mentor. Hij claimt de revolutie te ondersteunen,
zegt kritiek positief op te
vatten en dat hij tradities wil doorbreken
en nieuwe dingen wil toepassen. Grappig,
dat zei Khadaffi ook. Hij omschrijft
zijn regime als ‘losjes’, hij wil mensen in
het (spreekwoordelijke?) diepe gooien
om zo hun eigen vaardigheden te kunnen
ontwikkelen. Hij doet dan weer wel
aan censuur, of zoals hij het zelf omschrijft:
‘kwaliteitscontrole’.
Ook aan zijn huidige onderdanen merk
je dat Klerks de dictator is die hij ontkent
te zijn. Als Klerks zijn mening geeft, denken
zijn volgelingen meteen dat dit de
enige waarheid is. Het is voor Klerks ook
moeilijk om ze complete vrijheid te geven:
als hij het ergens niet mee eens is,
-21-
gaat er zonder pardon een streep door.
Gelukkig komen er betere tijden. Na
lange protesten uit verschillende hoeken
van het land, heeft Klerks aangekondigd
vervroegd af te treden: in juni
vlucht hij naar het buitenland. Uiteraard
zegt hij dat dit al lang van tevoren gepland
was. Natuurlijk Martijn, elke dictator
heeft plannen om eerder weg te
gaan.
Ik voelde me steeds onveiliger, hoe langer
ik in het bijzijn van deze dictator zat.
Met één of ander rotexcuus vluchtte ik
weg van deze bebrilde gek en ging ik
weer terug naar Helix, waar we gelukkig
een voorzitter hebben die gewoon
doet wat ik zeg.
Pieter van Os
Nog steeds geen PM-Cie
- Perpetuum Mobile -
I n t e r v i e w

R e s t a u r e c e n c i e
-22-
Het was weer tijd voor de traditionele restaurecensie, waarbij de leden van de PM-
Cie hun kritische blik op een restaurant in Utrecht werpen om aan andere Helixianen
te melden waar ze wel of juist niet moeten komen. Als vervanger voor de
verloren zoon Gijs Rietveldt, deze was in het belang van het Vaderland afwezig,
kwam oud-PM’er en huidig bestuurslid Pieter van Os mee. Zijn bevindingen treft u
hieronder aan in deze objectieve recensie.
La Cubanita
Het was een koude dinsdagavond in
Utrecht, maar de leden van de PM-Cie
lieten zich niet kennen door deze winterse
omstandigheden en waren netjes om
half zeven op locatie. De bestemming?
Tapasrestaurant La Cubanita, gevestigd
te Oudkerkhof in Utrecht (schuin tegenover
de Havana). Het concept was simpel:
voor € 17,50 konden we zoveel tapas
eten als we wilden, alleen zat het dessert
en de drank er niet bij. We konden maximaal
twee tapas per persoon tegelijk
bestellen, dus we kregen acht tapas per
ronde. De tapas waren verdeeld in koude
tapas, vleestapas, vistapas en groentetapas.
We besloten elke ronde een andere
soort tapas te nemen.
Bestellen ging middels een soort bierviltje
met vakjes, waarop je het nummer van
de tapa’s kon opschrijven en hoeveel je
ervan wilde. Dat klonk simpel, maar toch
snapte Marieke er helemaal niks van,
zelfs zonder wijn te hebben gedronken.
Het bestellen werd dus overgelaten aan
de mannen. Tijd voor de bestelling zelf.
Omdat het druk was, besloten we van
tevoren een mandje brood met aioli te
nemen, alsmede een flesje rode wijn.
Martijn Klerks (doorgaans ‘Oedenrode’
genoemd), nam een glaasje sinas, want
hij is sinds jaren alcoholvrij. De eerste indrukken
die we kregen van het restaurant
waren redelijk positief: het was er druk,
Marieke vond het gezellig (maar wel opgepropt),
de muren waren volgeschreven,
er zaten overal rare wc-achtige
tegeltjes, het bestek en servies was niet
helemaal schoon en de menukaart leek
- NWSV Helix -
op een Albert Heijn-foldertje. Oftewel: je
waande je in Cuba.
De drank en het brood werden redelijk
snel geserveerd en de eerste echte bestelling
was doorgegeven. Het personeel
leek lekker snel, misschien een beetje
overenthousiast. Oedenrodes sinas was
namelijk nog niet op of ze vroegen al of
hij een nieuw drankje wilde. Na tien minuten
begon Marieke toch wel erg druk te
worden. Marieke heeft een speciale variant
van ADHD (niet officieel, maar toch):
hoe meer honger ze heeft, hoe drukker
en spastischer ze wordt. Na twintig minuten
kwam de serveerster naar onze tafel
met een nieuwe fles wijn, die we overigens
niet besteld hadden. “Oh, was deze
niet voor jullie?” vroeg de serveerster zich
verlegen af. Waarop Pieter antwoordde:
“Als hij al is betaald, dan wel”. Nadat we
na een half uur nog niks te eten kregen
vroeg Marieke of iemand alsjeblieft een
boterham had, want ze had zo’n honger.
Alvast een tip: Ga NOOIT naar La Cubanita
als je al honger hebt.
Na veertig minuten was het dan eindelijk
zover: de koude tapas werden geserveerd.
Hoewel, alleen één variant werd
geserveerd: de tomaatjes met mozzarella
en pesto. Het zag er alleen wat anders uit
dan we hadden verwacht: het was een
satéprikkertje met een cherrytomaatje en
een blokje kaas in een bakje met pesto.
Tien minuten later kwam de tweede variant
tapas binnen: meloen met bacon.
Helaas had alleen Sije deze besteld dus
de rest verging nog steeds van de hon-

ger. Ook dit gerecht zag er fantastisch
uit: drie schijfjes meloen met daarnaast
wat koude bacon. Oh ja, er lagen ook
nog vier pijnboompitten. Marieke was
overigens druk bezig met het uitlepelen
van het potje aioli.
Het duurde wederom tien minuten voordat
de volgende gerechtjes kwamen,
deze deden hun naam als koude tapas
eer aan: Mariekes carpaccio was namelijk
nog bevroren. Onze Achterhoekse
was echter al lang blij dat ze wat te eten
kreeg, dus binnen vijf minuten was het op.
We zaten inmiddels wel aan onze tweede
fles wijn (als je niet kan eten, moet je
maar drinken), maar dit kwam ook door
Marieke: we hebben namelijk wetenschappelijk
bewezen dat hoe dichter je
bij ADHD-Marieke zit, hoe meer je moet
drinken (Pieter zat tegenover Marieke).
Marieke was van zichzelf al dronken.
Het wachten op het vlees duurde wederom
lang. Pieter had al vier bierviltjes
volgeschreven voordat de tweede
ronde tapas (de vleestapas) geserveerd
werden. Het duurde zelfs zó lang dat het
viertal diepe en serieuze gesprekken ging
voeren (en als je het viertal kent, weet
je dat dat een unicum is), met als onderwerpen:
politiek, religie, buitenland,
Brabant, Staphorst, de Achterhoek, het
andere tapasrestaurant wat wel goed is
(El Mundo, zie eerdere PM’s), Joppiesaus
(oké, alleen Marieke had het daarover),
Comedytrain, etc…
Het eten dat uiteindelijk kwam, was ook
niet om over naar huis te schrijven (hoewel
ik dat technisch gezien wel aan het
doen ben). Het zag er beter uit in Marieke
d’r mond dan op het bord, wat ook
genoeg zegt over de tafelmanieren van
een bepaald lid uit ons gezelschap. Ik zal
niet alle gerechten behandelen maar ik
zal jullie een aantal uitspraken van de
PM-Cie niet onthouden. Sije over zijn varkenshaasmedaillons
in portsaus (nummer
-23-
20 van het boekje): “de saus was best lekker”,
Marieke over haar gamba’s: “Potverdrie!
Wacht je 10 uur op je gamba’s,
moet je ze zelf pellen! Dit is echt kansloos”.
En Sije over zijn afsluiter, de eendenborst:
“Het was in ieder geval een
betere afsluiter dan de groentespies”.
Het gezelschap was zo van slag dat smsen
ook niet meer goed ging. Vooral het
smsje van Marieke “ik heb omwijze honger”,
toonde aan wat honger met je intelligentie
kan doen. Waarop Pieter snel
naar dezelfde literaire wederhelft van
eerder genoemde Marieke smste: “Kom
a.u.b. snel met die Joppiechips! En met
Marieks medicijnen!”
Al met al, hartstikke leuk dus. Over de sanitaire
voorzieningen ga ik het niet eens
meer hebben en dat zegt ook genoeg
(alsmede de voorgaande 900 woorden).
We hebben aan La Cubanita overgehouden:
Een lege portemonnee (die flessen
wijn zijn toch best duur), veel cacao
in onze longen (op de tiramisu lag een
metertje) en een slechte adem. Oh ja,
ook Sije’s tas. Hij was hem namelijk vergeten
en ze kwamen hem buiten nog even
brengen. Kijk, toch nog iets positiefs.
Oordeel: 8 van de 726 redenen om ergens
naartoe te gaan.
Woordgrap van de dag: “La Cubanita?
Eerder de Doe Maar Niet A!” Waar die
laatste ‘A’ vandaan
komt weet
ik ook niet.
Pieter van Os
Geen PM-Cie
- Perpetuum Mobile -
R e s t a u r e c e n c i e

R o d d e l e n
-24-
Iedereen weet het, kakkerlakken houden van een lekker klef klimaat met een subtropisch
tintje. Als je een Nederlandse kakkerlak bent, heb je het dus niet echt
getroffen. Daarom koos deze cucaracha ervoor om lekker te gaan overwinteren
in… Briançon! Ik kon mijn geluk niet op toen daar op een zekere zaterdag 64 losgeslagen
Helixianen aankwamen…
La Cucaracha
Briançon dus. Ik kwam daar om van mijn
rust te genieten. Dit idyllische stadje in
een schilderachtige omgeving moest
ervoor zorgen dat ik even kon bijkomen
van alle feestjes en zoenende Helixianen.
Met mijn voelsprieten achterlatend
in Utrecht, op de hoop toch nog
wat roddels mee te pikken, kon ik hier
eens flink van de zon genieten. Zo zat ik
op het terras, onder een servetje waarop
een heerlijke croque monsieur lag,
toen er iemand langs liep met de naam
Koen. Nu vind ik de naam Koen an sich
niet heel frappant maar de beste man
had duidelijk iets te lang in de zon gelegen.
Dat deze sneeuwneger later die
week nog los zou gaan op één van mijn
Helixianen, had ik niet durven dromen…
De beruchte zaterdagochtend. Op
weg naar de plaatselijke supermarkt in
de hoop op wat restjes baguette kwam
daar een giga Huskbus aan. Nadat de
sneeuwneger deze groep met beste
mensen had toegesproken, gingen mijn
reserve voelsprieten overeind staan. IK
KEN DEZE GROEP?! Een wolk van 64 Helixianen
verspreidde zich over het terrein
en ik wist dat ik de aankomende tien dagen
weer werk had. Toen nog niet wetende
dat het diezelfde dag zou eindigen
met een behoorlijk bonte avond. Zo
hebben de eerstejaars dames de busreis
nuttig gebruikt. Voor elk vrijgezelle
eerstejaars dame, liep namelijk ook een
vrijgezelle tweedejaars heer rond. Na
enig discussie, werd die avond de uiteindelijke
verdeling officieel bevestigd.
Fleur M. ging met Frits van S., Michelle
- NWSV Helix -
P. met Floris
de J. en
Lisanne M.
met Martijn
K., ontz
e t t e n d
g e z e l l i g
a l l e m a a l !
Verder die
avond vond de tong van Myrthe U. die
van externe Guus en die van Robin van
K. ging lekker in het rond met die van
Menno G. Na al deze succesverhalen
kreeg Steven S. zoveel vertrouwen dat
hij zich liet inspireren door de stunt van
Daniël D. in Risoul – iets met uitschuiflade
van het bed en een meisje, zie PM
van vorig jaar – en koos daarvoor Fleur
M. uit. Helaas voor Steven stond zij los te
gaan met Frits en er werd door Steven
naast de pot gepist.
Je snapt dat ik als voorstander van dit
soort heerlijke uitspattingen
van
de feestende Helixiaan
niet kon
wachten op de
volgende avond.
De brakke Helixiaan
vond het
echter niet nodig
om op deze
avond creatief
te zijn en daarmee
bedoel ik dat Floris de J. weer met
Michelle P. werd gesignaleerd (beetje
jammer voor Michelle dat Floris daarna
moest braken, ik heb er daarentegen

heerlijk van genoten) en belandde Robin
van K. met Menno G. in bed waar ze
samen met Guus de externe een prachtig
snurkorkest vormde.
Op dag drie vielen de eerste gewonden
en hoewel ik dat verschrikkelijk vond,
kon ik alleen maar uitkijken naar de
maandagavond. Toen ik de restjes van
het avondeten op had gesmikkeld en
de verschillende appartementen langs
ben gelopen op zoek naar spannende
feestjes, vingen mij reserve voelsprieten
op dat er weer een groep Helixianen de
naar kots stinkende bar onveilig gingen
maken. Redelijk dronken van al het verspilde
bier zag ik in mijn ooghoeken iets
waarvan ik dacht dat het niet waar kon
zijn. Robin van K. die de zondagavond
nog met Menno G. ging en Myrthe U.
die de eerste avond nog met Guus de
externe ging, stonden nu met Feodor
M. te zoenen. En met elkaar?! Zie ik dit
goed? Moet ik mijn voelsprieten niet
even schoonmaken? Gelukkig kwam
Kim B. daar aangelopen en ze begon
dit gezelschap flink aan te moedigen.
Wie ben ik dan om hier ook niet even
uitgebreid naar te kijken?
Diezelfde avond wilde ik mezelf even
terugtrekken. Je begrijpt dat het erg
vermoeiend is om al deze prikkels te
verwerken, maar potverdrie het maakte
niet uit welke hoek van de bar ik koos
maar steeds weer stonden Margot van
E. (de blonde) en Rik S. daar ook... te
zoenen. Geïrriteerd hoopte ik dat iemand
er iets van zou zeggen maar tot
mijn verbazing waren zij juist diegene
die niet lastig gevallen wilde worden.
Om commentaar te voorkomen gingen
ze daarom in de gang richting de appartementen
staan. Gelukkig hoefde
daar niemand langs, want wie gaat er
nou binnendoor naar zijn kamer als je
ook om kan lopen?!
-25-
Toen op de dinsdagavond Sacha de
K. en Guido H. al van hun jaargenoten
hadden gezien hoe het moet, besloten
zij dat het wel leuk zou zijn om het vierde
eerstejaars-/tweedejaarskoppel te worden
en ze hebben deze avond heerlijk
van elkaars speeksel genoten.
Het blijft bizar dat ik hier een week voor
mijn rust kwam en dat mijn dierbare
vrienden van Helix me lekker zijn gaan
opzoeken. Mij rest dan verder over dit
onderwerp nog een paar wistjedatjes:
Wist je dat…
… Je voor de beste en goed beargumenteerde
verhalen over negers, Duitsers
en joden terecht kan bij Kim B.? Tip:
neem (veel) drank mee.
… Valentina H. heel erg graag een bril
wil? Ze liet zich aanboarden en brak
daarmee haar oogkas. Briltechnisch
minpuntje: ze ziet nog prima.
… Peter de F. fan is van FC Utrecht? Hij
greep de wintersport aan om zijn hand
te breken en kon zichzelf daardoor een
Utrecht-rood gips aanmeten.
… Mans S. op zijn achterhoofd gevallen
is?
… Ellen van der M. haar enkel brak en
daarmee Giovanni inspireerde om zijn
pols te breken?
… Robin van K. een wc-bril als fashion
item ziet en daarom haar stuitje kneusde?
… Malou O. nog nooit over de Alpen
had gevlogen en deze wens eindelijk
in vervulling ging toen ze haar vingers
brak?
- Perpetuum Mobile -
R o d d e l e n

R o d d e l e n
-26-
… Manon W. in het geheim afsprak
met sneeuwneger Koen en dat Myrthe
U. het tijd vond om voor haar een condoom
te regelen bij Lorain G.?
ZO, genoeg over de wintersport. Na
deze weergaloze party week zat ik
even lekker in een naar zweet ruikende
schoen te chillen tot hier opeens een
voet in schoot en deze er pas weer uit
ging toen ik in een bus zat. Ik was beland
in de bus die een aantal Helixianen
naar Brussel bracht. Wachtend op
de grote avonturen die gingen komen,
zat ik al een beetje rond te kijken naar
wie er dit keer weer zouden gaan zoenen.
Mijn voelspriet viel op Lisa V. Op
menig buitenlandse reisjes komt het
voor dat zij eindigt met wat mannelijk
schoon van Helix. Zo gebeurde het
ook in Brussel. Tijdens het happy hour
van het hostel, bevonden de uitgelaten
Helixianen zich in de feestkelder
en hadden ze alle glazen en pullen
in beslag genomen zodat de overige
gasten niet konden genieten van een
heerlijk Belgisch biertje. Ondertussen
was Lisa verdwenen en werd ze later
gespot in de armen van sjaers Brent V.
Verder was er een BOEF-feest, waar
veel Helixianen zich graag laten zien
en dan het liefst aan iemand anders
plakkend. Zo plakte Fleur M. aan Tiemen
(die zich wel een NW&I’er mag
noemen, maar geen Helixiaan) en
Laura aan ene externe Jasper maar
eigenlijk opzoek was naar iemand anders…
Tot slot eindig ik dit keer met een aantal
wistjedatjes die ik u als trouwe lezer
zeker niet wil onthouden:
Wist je dat…
- NWSV Helix -
… Floris de J. op een geneeskundefeest
aan de lopende band werd versierd
maar alleen maar aan Michelle P.
kon denken?
… Valentina H. tijdens een UGV-feest
lekker aan het zoenen was met een
extern persoon maar zich later niet kon
herinneren hoe hij heette en eruit zag?
… Het bestuur Eefje voert met radioactieve
vissenkorrels uit Japan? Ze is de
laatste tijd fluorescerend oranje, flappert
hyperactief met haar achterste
vinnen en spuugt daarbij etenswaren
uit waarna ze het weer opeet. Geheel
terzijde, pakt ze daarbij El-Vis ook nog
eens regelmatig op z’n bekkie.
Heb je een roddel (het hoeft niet helemaal
waar te zijn)? Mail dan naar de
PM-Cie, pmcie.helix@gmail.com. Overigens,
bovengenoemde verhalen zijn
af en toe niet helemaal waar of een
beetje overdreven. De PM-Cie stelt
zich daar niet aansprakelijk voor.

-27-
Ik heb, net als u, de twijfelachtige eer, onder het genot van een knapperend
vuurtje met zoon- of dochterlief, over een x-aantal jaren te mogen
terugblikken op een situatie waar we lering uit mogen trekken: het dominoeffect
in noordelijk Afrika.
Waarom we de ‘glazen bol’
niet hoeven te verkopen
We zijn dusdanig bescheiden geworden,
dat voorspellingen over dergelijke politieke
reformaties zeldzaam zijn geworden,
maar dat is niet altijd zo geweest. De
Griekse filosoof Plato is vooral bekend om
zijn grot-allegorie, maar heeft daarnaast
een goed aantal andere werken neergezet,
waaronder Politeia. Een projectie van
dit werk op een aantal welbekende en
goed gedocumenteerde politieke bolwerken,
alsmede op het politiek systeem waar
de huidige onrust is, levert interessante resultaten
op.
Plato beschrijft hoe, omwille van rust en
orde, een anarchistische samenleving
uitdraait op een oligarchie, met een elitaire,
rijke groep aan de macht. Juist het
kenmerk van deze staatsvorm is z’n ondergang.
De arme massa kan de hebzucht
van de elite niet langer verdragen en er
ontstaat een hervorming. Het primaire
streven van de arme massa, gelijkheid,
kenmerkt de democratie in de vorm van
vrijheid. Volgens Plato is de fragmentatie
er verantwoordelijk voor dat uiteindelijk
elke minderheid haar vrijheid tot in het
extreme weet te claimen, waarna uit een
tussen-anarchie een redder van de orde
moet opstaan, die die orde op een korte
termijn dient te herstellen, wat resulteert in
een tirannie.
Een projectie van dit gedachtengoed op
het onbegrensde Verenigde Staten laat
zien dat deze keten compromisloos is gerealiseerd
over een periode van vijfhonderd
jaar. De elitaire pioniers onderworpen
de oorspronkelijke bewoners kort na
aankomst - een goede representatie van
een oligarchie, zelfaangewezen heersers.
We weten allen van de Boston Tea Party
en de daaropvolgende vrijmaking van de
Verenigde Staten van het Verenigd Koninkrijk,
en ziedaar, de door sommigen als
heilig geziene democratie is geboren. Stevenen
ze dan nu af op de alom gevreesde
tirannie?
Gezien de revolutionaire ontwikkelingen in
het Midden-Oosten is speculatie over het
politiek stelsel daar interessanter, onder
andere vanwege de kans tot korte-termijn
validatie van onze theorie. Ditmaal neem
ik u niet bij het handje, maar daag ik u uit.
De politieke geschiedenis van dit land is
voor velen in nevelen gehuld, en dus bij
deze een oproep u eens af te wenden
van uw nobele innovatiegerichte blik, en
eens terug te kijken. Intuïtief verwijt u ondergetekende
ongetwijfeld van een makkelijke
uitweg, maar besef dat voor een
objectieve conclusie, en daaropvolgende
gedurfde speculatie, uw input van vitaal
belang is.
Sije Harkema.
PM-Cie
Disclaimer: heiligschennis is het, Plato als
wijze, en zijn werk, vergelijken met een glazen
bol. Artistieke vrijheid is waar de schrijver
zich mee verdedigt. Onder het genot
van een kopje koffie heb ik het er graag
met u over, eens zijn we het namelijk sowieso.
- Perpetuum Mobile -
C o l u m n

O n z i n
-28-
Ze zijn er weer, ditmaal met een extra WinXie editie. De meest foute, stoute
en vreemde uitspraken van Helixianen!
Marieke S.vertelt over een persoon die van
het Cambridgegebouw is afgesprongen.
Kim B.: “Wow, van die brug?”
Marieke: “Ja”
Kim: “Respect!”
Pieter van O. is aan de telefoon: “Bel ik gelegen?
Oh nee, jij belt mij”.
Kim B.: “Je moet niks zeggen, anders snap
ik het niet meer”.
Kim B. tegen Robin van K.: “Au! Je staat op
mijn voet. O nee, ik sta op jou voet.”
Joost Z. biedt excuses aan aan Laura van
O. Robin van K. vindt dit nogal frappant en
vraagt of er wellicht meer achter zit. Joost
antwoordt daarop: “Laura en ik? Zie je het
al voor je? Dat gaat nooit passen!”
Harro van Lente in het college waar hij zijn
polo binnenstebuiten droeg:
Harro: “Counterfactual, for instance: If
paprikas would dance on the moon, we
would have no oil shortage. We could go
to the moon and bring paprikas. If they
would dance we can go back to the earth
to find out we would still have an oil
shortage. According to Popper, this statement
would be scientific because it is falsifiable”.
Harro: “Thomas Hughes came with the
theory of LARGE technical systems. But it’s
not Thomas HUGE, but Thomas Hughes. He
wrote a HUGE book though”.
Na het college: “Meneer, u heeft uw polo
binnenstebuiten”.
Harro: “*zucht*, is het weer zo ver?”
Sasha de K. tegen Michelle P.: “Heb je dat
smsje van Floris de J. nog gehad met succes
met je tentamen?”
Michelle “Ja, hoezo?”
Sasha: “Floris zei dat ik niet mocht zeggen
- NWSV Helix -
Praatjesmakers
dat hij dat niet zelf verzonnen had.”
WinXie quotes:
Cas L. tegen Inge G.: “Je hoeft niet met
Stefan te praten hoor, hij heeft een vriendin!”
Cas L.: “Die eerstejaars meisjes zijn zoooo
makkelijk, als ik geen vriendin had, had ik
ze allemaal geregeld.”
Ellen van der M.: “Maar de eerstejaars
meisjes zijn sowieso makkelijk.”
Thijs van H. tussen het kotsen door:
“Neeeee, ik wil nog niet naar bed, ik ben
verantwoordelijk voor die shit!”
Robin van K.: “Hebben jullie al gedouched
met een biertje?”
Mans S.: “Ik heb wel eens proberen te roken
onder de douche.”
Kim B. tijdens “lekkere” avondeten: “Bah,
het smaakt een beetje naar een tosti
waarvan de kaas gesmolten is.”
Hubert S. bestelt perensap in restaurant:
“Ehh... Je voudrais une jus de poivre”
Weerwolven met Hubert S. deel vijf: “Jullie
moeten mij er niet uistemmen, ik heb
alleen nog maar brave burgers eruit gestemd.”
Margot van E. (die blonde) tijdens gesprek
over Belgen: “Is poepen neuken of neuken
poepen?”
Zaterdag terugreis, buschauffeur Peter
geeft instructies en rijd vervolgens
door rood: “Och, het wordt vanzelf weer
groen.”

-29-
Lees hier wat er de komende tijd bij Helix te beleven is.
De komende tijd
Muntenpoll: 4 t/m 18 april
Stem op je favoriete design voor de nieuwe
Helixmunten. Hiervoor moet je inloggen
op de Helixsite en op het forum kun
je je stem uitbrengen via de muntenpoll.
Studiereis Singapore & Kuala Lumpur: 14
t/m 25 april
Uitwisseling naar Intermate: 19 en 20 april
Helix gaat op bezoek bij Intermate, de
Eindhovense studievereniging van Technische
Innovatiewetenschappen. We gaan
er onder andere colleges volgen en de
stad en het uitgaansleven verkennen.
SjaerCie Tikibad: 26 april
Ga deze avond mee met de SjaerCie naar
het Tikibad! Schrijf je in via de site!
Dineravond 3: 27 april
De derde dineravond zal plaatsvinden in
wokrestaurant Mister Shi in Lunetten, waar
we voor 20,50 euro per persoon 2,5 uur
lang kunnen genieten van zoveel eten en
drinken (bier, fris, wijn) als we aankunnen!
Schrijf je in via de site!
Stufiborrel: 27 april
Tijdens deze Stufiborrel krijg je tussen 21.00
en 22.00 uur weer het eerste biertje, wijntje
of glas fris gratis!
MasterCie Bedrijfsbezoek Brainport, Philips
en IBM: 28 april
De MasterCie heeft een bedrijfsbezoek
naar Brainport in Eindhoven georganiseerd.
Eindhoven is één van de zeven
meest intelligente regio’s van de wereld
en is dan ook een bezoek meer dan waardig.
Om 9.00 uur vertrekken we op Utrecht
Centraal. Inschrijven kan via de site!
AkCie Zaalvoetbal: 3 mei
Op deze dinsdagmiddag begint rond
15.00 uur het zaalvoetbaltournooi bij Olympos.
Schrijf je met je team in op de lijst op
de Helixkamer!
Batavierenrace 2011: 6 t/m 8 mei
Loop mee met de harloopestafette tussen
Nijmegen en Enschede. Verder gaan we
uiteraard genieten van het grote feest! Inschrijven
kan op de Helixkamer.
RAG-week: 9 t/m 13 mei
Deze week zijn er verschillende activiteiten
waarvan de opbrengsten voor de goede
doelen ‘Fight Cancer’ en ‘Batang Pinangga’
zijn!
ZUL: 12 mei
Doe mee met de Zes-Uurs-Loop en draag
je steentje bij aan het goede doel, ‘Future
Hope’! Om 17.00 uur beginnen we met lopen
in het Wilhelminapark. Tevens gaan
we er lekker barbecueën.
Intermate bij Helix: 13 en 14 mei
SSU-sollicitaties: 10 mei
De SSU houdt op 10 mei de sollicitaties
voor de SSU 2012. Inschrijven kan op de
Helixkamer!
Bestuurssollicitaties: 11 mei
Heb jij zin in een jaar vol avontuur, plezier
en even minder studie? Wil jij jezelf persoonlijk
ontwikkelen en je inzetten voor
onze studievereniging NWSV Helix? Schrijf
je dan op de Helixkamer in voor de bestuurssollicitaties.
Ga de uitdaging aan en
beleef een jaar om nooit te vergeten!
AkCie Fotomiddag: 17 mei
Doe mee met deze AkCie-activiteit in Amsterdam.
Gedurende de middag moet je
verschillende foto-opdrachten uitvoeren.
Rond 14.00 uur zullen we vertrekken. Schrijf
je in via de website!
Master CV/sollicitatie workshop: 17 mei
Deze training is speciaal voor masterstudenten
en wordt gegeven door ECO-job.
Inschrijven kan via de site.
- Perpetuum Mobile -
A c t i v i t e i t e n

N W S V H e l i x
AkCie
Bjørn Bekkers
Jan de Bruijn
Linda Klaasse Bos
Wout Lamers
Marloes Nooitgedagt
Michelle Poirot
AlmanakCie
Matthee le Cointre
Martijn Klerks
Kevin van Rijn
Anton Tijdink
BataCie
Machiel van Gennip
Alannad van ‘t
Hoenderdaal
Aster Pijning
Gijs Rietveldt
BOEF
Dies Baveco
Valentina Heijnekamp
Sacha de Koning
Lisanne Labrujere
Shannon Philipsen
Saan Rashid
Kevin van Rijn
CreaCie
Machiel van Gennip
Thijs van Hasselt
Dancesplash
Robin van Kemenade
Niek Schumacher
DiesCie
Daniël Doorman
Margot van Es
Lieke Helsper
Lisanne Labrujere
Laurens Reulink
Full House
Shannon Philipsen
Laurens Reulink
-30-
Bestuur
Lorain Giesbers Voorzitter
Robin van Kemenade Secretaris
Pieter van Os Penningmeester
Kim Bruin Commissaris Extern
Robin Leinarts Commissaris Educatief
Laurens Reulink Commissaris Literair
Commissies & samenwerkingsverbanden
Introductie Commissie
Kay Antonissen
Jan Blomme
Josine te Kaat
Robin Leinarts
Oskar Meijerink
Anniek Sprenger
IntelligenCie
Peter de Feijter
Martijn Klerks
Oskar Meijerink
Laura van Oers
Niek Schumacher
KascontroleCie
Tijmen Altena
Machiel van Gennip
Feodor Muijers
Ben Vermeer
LustrumCie
Lieke Helsper
Fabiana Keller
Lisanne Labrujere
Laura van Oers
Anniek Sprenger
Ben vermeer
Aura Warners
Lustrum-GalaCie
Hilko van der Leij
Ellen van der Meer
- NWSV Helix -
Jerôme Oskam
Ivana Pieters
Julian Veraart
Lisa Verweij
MasterCie
Martijn Klerks
Christian Michel
MusiCie
Matthee le Cointre
Lennard Nellestein
Mandy van der Net
Frits van Schooten
Jop Spoelstra
Bob Verhoeven
OuCie
Manon Jongeneelen
Fabiana Keller
Sander Kempkes
PM-Cie
Sije Harkema
Martijn Klerks
Gijs Rietveldt
Marieke Spaan
Raad van Advies
Daniël Doorman
Ingeborg Gaillard
Ingrid van Prooijen
Paul Tuinenburg
SjaerCie
Mike van Loef
Cas Luuring
Ellen van der Meer
Laura van Oers
Mans Sopers
Julian Veraart
SSU
Vivette van Cooten
Pim Freriks
Malou Oreel
Jade Oudejans
Steven Snoek
Jasper Verwaters
Casper Wolfert
Sun&Cie
Jitte Asma
Hilko van der Leij
Atse van Pelt
Mans Sopers
SymposiumCie
Kevin Broecks
Allard van Mossel
Marloes van LaarhovenWillem
Mulder
Stijn Triepels
Sibren Tadema
VakanCie
Sebastiaan Agerbeek
Peter de Feijter
Henrik van der Velde
Brent Verschoor
Aura Warners
WinXie
Jan Blomme
Menno Groen
Martijn Konings
Ellen van der Meer