Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Inhoudsopgave<br />
-3-<br />
Inhoudsopgave 03<br />
Inleiding Stem <strong>van</strong> de PM 04<br />
Voorwoord Spit it Out 05<br />
Onderwijs <strong>Nieuws</strong> <strong>van</strong> NW&I 06<br />
Column De verhuisadviseur 08<br />
Verslag US flight 799 11<br />
Thema Ondernemer met sterren 14<br />
Interview Frank <strong>van</strong> Rijnsoever 15<br />
Artikel De gelukkige garnaal 18<br />
Verslag Battle of the Bands 2009 20<br />
Onzin Zoals Het Hoort 21<br />
Verslag Liefde voor muziek 23<br />
Roddels Boudewijn de Bosbaviaan 25<br />
Thema 10 tips voor je zelfverzekerdheid 28<br />
Artikel De waterarchitect 30<br />
Verslag StormCareerEvent 32<br />
Interview <strong>Helix</strong>iaan stelt zich voor 34<br />
Thema Showbizz 35<br />
Verslag Studeren in Istanbul 37<br />
Rubriek Lieve Marieke 40<br />
Onzin Praatjesmakers 42<br />
Koken Organisch chemisch koken 44<br />
Jarigen Verjaardagen 45<br />
Recensie Restaurecensie: King Arthur 46<br />
Activiteiten Komende Tijd 48<br />
Interview <strong>Helix</strong>iaan stelt zich voor 49<br />
<strong>Helix</strong> Commissies 50<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Inhoudsopgave
Inleiding<br />
Waar heeft de PMCie zich de afgelopen tijd mee bezig gehouden? De<br />
hoofdredacteur <strong>van</strong> de PMCie legt het even uit en geeft gelijk weer een<br />
overzicht <strong>van</strong> wat er allemaal in deze PM te bezichtigen valt..<br />
Stem <strong>van</strong> de PM<br />
Wat? Alweer een PM? Maar de vorige<br />
is nog niet eens zes maanden uit! Sterker<br />
nog, er zit niet eens de standaard 3<br />
maanden tussen deze PM en de vorige!<br />
Jawel dames en heren, we kunnen ook<br />
PM’s snel achter elkaar uitbrengen (je<br />
moet toch voor wat afwisseling zorgen).<br />
Helaas heeft deze onverwachte reeks gebeurtenissen<br />
ook een keerzijde…<br />
De roem is namelijk naar ons hoofd gestegen.<br />
Zie je, nadat we in zo’n korte termijn<br />
zoveel producten hebben afgeleverd,<br />
hebben we ontzettend veel fans gekregen.<br />
We zijn gevraagd voor photoshoots,<br />
signeersessies, openingsceremonies, noem<br />
het maar op. We kwamen overal binnen<br />
in de VIP ruimte en iedereen smeekte ons<br />
om in een reclame te komen. We raakten<br />
gewend aan het hebben <strong>van</strong> veel<br />
geld en het continu in de schijnwerpers<br />
te staan. Deze ervaringen hebben we<br />
uiteraard meegenomen in de artikelen<br />
die we hebben geschreven. Dit<br />
kwam allemaal tot een abrupt<br />
einde toen men te horen kreeg<br />
dat PM #4 (de volgende PM)<br />
pas na de zomervakantie zou<br />
komen.<br />
Het ging allemaal bergafwaarts.<br />
Mensen hadden<br />
een verwachtingspatroon dat<br />
wij niet konden waarmaken en<br />
men werd teleurgesteld. Ons<br />
budget ging aanzienlijk achteruit<br />
en we zagen het niet meer<br />
zitten. Rond dit tijdstip is ook<br />
de nieuwe commissiefoto (zie<br />
onder) gemaakt.<br />
-4-<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
Gelukkig voor jullie kunnen jullie toch nog<br />
genieten <strong>van</strong> deze showbizz-georiënteerde<br />
PM, met weer fantastische rubrieken<br />
als de Lieve Marieke (dit keer<br />
met een inzending <strong>van</strong> ene Otto), een<br />
nieuwe lijst roddels (wat kan er toch veel<br />
gebeuren in zo’n korte tijd. Ach ja, het blijft<br />
showbizz) en een (SSU) verslag <strong>van</strong> de<br />
showbizz stad waar je geweest moet zijn:<br />
New York! Oftewel, weer genoeg leesvoer<br />
voor de <strong>Helix</strong>ianen, zodat ook zij zich niet<br />
hoeven te vervelen op de zomervakantie.<br />
Nou ga ik snel weg, want ik zie alweer paparazzi<br />
aankomen…<br />
PIeter <strong>van</strong> Os<br />
Hoofdredacteur
-5-<br />
Net zoals de vorige PM, begint ook deze met een voorwoord <strong>van</strong> de<br />
voorzitter. Geniet er <strong>van</strong> want dit zal zijn laatste bijdrage zijn...<br />
Spit it Out Wist je dat de zestien<br />
jarige zangeres<br />
Miley Cyrus in<br />
tranen was omdat<br />
het uit was<br />
met model Justin<br />
Gaston? En wist je<br />
dat de recentelijk<br />
overleden David<br />
Carradine een<br />
vaste klant was<br />
<strong>van</strong> seksshop Susie’s Delights? Dat Lieke<br />
<strong>van</strong> lexmond weer single is? Dat Gordon<br />
bij de Toppers blijft en Madonna toch<br />
een kind mag adopteren? Nee? Ik ook<br />
niet. Maar even googlen op het thema<br />
<strong>van</strong> deze PM, Showbizz, brengt me hier<br />
dankzij ad.nl weer <strong>van</strong> op de hoogte.<br />
Scrollend naar het eind <strong>van</strong> de pagina<br />
leer ik zelfs dat de eerste topless foto’s<br />
<strong>van</strong> Britney Spears online staan (geen<br />
aanrader!).<br />
Hoe zou dit soort showbizz bij <strong>Helix</strong> uitpakken?<br />
‘Daniel Doorman in afkickkliniek na<br />
succes Battle of the Bands’ , ‘Margot <strong>van</strong><br />
Es op DanceSplash gespot met nieuwe<br />
vlam’, ‘Suzanne Moll blijkt eigenlijk weerwolf!’.<br />
Er valt dus veel te verwachten <strong>van</strong><br />
deze showbizz editie en zeker niet op zijn<br />
minst <strong>van</strong> de roddelrubriek, nu gebleken<br />
is dat ook de docenten mee smullen <strong>van</strong><br />
al jullie (nachtelijke) escapades en zich<br />
zowaar op de 21ste verdieping wagen<br />
om nog enkele PM’s te bemachtigen!<br />
Denk daar maar eens aan wanneer je<br />
tijdens een <strong>van</strong> de vele feestjes weer geplaagd<br />
wordt door je hormonen!<br />
Maar goed, cut the crap, als voorzitter<br />
hoor je in je laatste column natuurlijk te<br />
reflecteren op een fantastisch <strong>Helix</strong>jaar.<br />
En fantastisch was het! Met veel vreugde<br />
denk ik terug aan alle leuke en gezellige<br />
momenten die we als bestuur samen,<br />
maar ook niet op de laatste plaats met<br />
jullie beleefd hebben! Het jaar is voorbij<br />
gevlogen en het zal zeker nog enige tijd<br />
duren om alle ervaringen en indrukken<br />
te verwerken.<br />
Onze tijd is nu in ieder geval gekomen.<br />
Nu onze opvolgers een Ktje kunnen doorstrepen<br />
en als KB door het leven mogen<br />
gaan is dat voor ons het signaal om de<br />
aftocht te blazen en plaats te maken<br />
voor het 19e. Morituri te salutant!<br />
Rik Spitters<br />
Voorzitter der <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong><br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Voorwoord
Onderwijs<br />
-6-<br />
<strong>Nieuws</strong> over de opleiding en de veranderingen met betrekking tot het<br />
academisch jaar 2009 - 2010<br />
<strong>Nieuws</strong> <strong>van</strong> NW&I<br />
Bachelor<br />
Op 6 juni hadden zich 39 toekomstige<br />
studenten ingeschreven voor de NW&I<br />
bachelor. Dat is 50% meer dan de 26 studenten<br />
die zich vorig jaar op dezelfde<br />
datum hadden inge schreven. Het lijkt dus<br />
goed te gaan met onze opleiding, hoewel<br />
vooraanmeldingen uiteindelijk een<br />
slechte voorspeller schijnen te zijn voor<br />
het uiteindelijke aantal eerste jaars.<br />
Die nieuwe eerstejaars zullen in september<br />
beginnen aan een vernieuwd<br />
bachelor programma dat dit jaar voor<br />
het eerst in deze vorm is gegeven. Ten<br />
opzichte <strong>van</strong> het afgelopen jaar zullen er<br />
een paar kleine wijzigingen optreden: het<br />
natuurkundevak in periode 2 zal nadrukkelijker<br />
aan gaan sluiten bij de technologieën<br />
die binnen ‘Energie en Transport’<br />
in de rest <strong>van</strong> de opleiding aan de orde<br />
komen. Microeconomics zal dit jaar in het<br />
Nederlands worden gedoceerd omdat<br />
het Engelse taalgebruik in het afgelopen<br />
jaar minder goed werd geëvalueerd.<br />
Een laatste opvallende verandering is<br />
dat in periode 4 het vak ‘Organization<br />
Theories’ aan de eerstejaars gegeven zal<br />
worden. Met dit (majorgebonden keuze-)<br />
vak zal docente Andrea Herrmann studenten<br />
vroeg in de opleiding een stevige<br />
sociaalwetenschappe lijke basis geven.<br />
Het vak Innovation Systems dat nu in periode<br />
4 <strong>van</strong> het eerste jaar werd gegeven,<br />
verschuift naar periode 1 <strong>van</strong> het tweede<br />
jaar (dit start over ruim een jaar in academisch<br />
jaar 2010-2011).<br />
Onze huidige eerstejaars worden volgend<br />
jaar natuurlijk tweedejaars! In dat tweede<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
jaar komt een aantal nieuwe vakken voor.<br />
Belangrijke vernieuwing is het profileringsvak<br />
“De microscoop en de Olifant”. Dit<br />
wetenschapsfilosofische vak biedt alle<br />
NW&I-studenten die dit vak kiezen nuttige<br />
inzichten in wat wetenschap nou eigenlijk<br />
is; en dat lijkt me geen overbodige luxe<br />
als je een ‘wetenschappelijke opleiding’<br />
volgt. De nieuwe tweedejaars kunnen het<br />
eerdergenoemde vak Organization Theories<br />
in periode 3 kiezen. Tot slot wordt het<br />
tweede jaar afgesloten met het nieuwe,<br />
grote vak ‘Innovatie Project 1’. In dat vak<br />
zal alle opgedane kennis bijeenkomen<br />
en zullen de tweedejaars oefenen met<br />
het uitvoeren <strong>van</strong> een onderzoekje en de<br />
vaardigheden die daarbij komen kijken<br />
(o.a. presenteren, rapporteren).<br />
De huidige tweedejaars studenten gaan<br />
volgend jaar het laatste jaar in <strong>van</strong> de<br />
NW&I-bachelor volgens de ‘oude opzet’;<br />
een jaar waarin uit vele interessante<br />
vakken kan worden gekozen. Het derde<br />
jaar wordt traditioneel afgesloten met de<br />
zelfstandig te schrijven bachelorthesis. Als<br />
je in 2007 bent begonnen met NW&I is het<br />
mogelijk dat je bepaalde vakken nog niet<br />
hebt gehaald (of komend jaar niet zult<br />
halen) die niet meer worden gegeven in<br />
het nieuwe NW&I-programma. Wees niet<br />
bang! Ook als je een vak niet hebt gehaald,<br />
of even iets anders hebt gedaan,<br />
kun je je NW&I-studie natuurlijk afronden.<br />
Daartoe wordt ieder jaar een ‘overgangsregeling’<br />
gemaakt waarop je kunt zien<br />
welk vak je moet volgen in de plaats <strong>van</strong><br />
een vak dat niet meer wordt gegeven in<br />
het nieuwe bachelorprogramma. En als<br />
je hierover vragen hebt, of andere vra-
gen over jouw studietraject, dan kun je<br />
daarmee terecht bij onze studieadviseur<br />
Pieter Louwman.<br />
Ik wens iedereen veel studieplezier en<br />
-succes in het nieuwe collegejaar.<br />
Jacco Farla<br />
coördinator bachelor NW&I<br />
-7-<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Onderwijs
Column<br />
-8-<br />
Door Pieter Louwman geschreven, speciaal voor de studenten die (nog<br />
steeds) niet op kamers wonen. Maar ook voor studenten die even niet<br />
meer weten waarom ze hier destijds voor gekozen hebben...<br />
Mijn bijdrage aan deze PM kan verassend<br />
kort zijn: Ga op kamers. That’s all there is<br />
to it: Ga op kamers. Ik heb nu nog zo’n<br />
1000 woorden over. Ik zou het over <strong>van</strong><br />
alles kunnen hebben – het Honours College,<br />
de BSA-norm, de (on)mogelijkheden<br />
om minoren te volgen, kleurrijke studentassistenten,<br />
de 6-jes cultuur, er ‘een tijdje’<br />
tussenuit gaan – maar ik ga dat niet doen.<br />
Omdat ik daadwerkelijk het idee heb dat<br />
op kamers gaan een <strong>van</strong> de belangrijkste<br />
stappen in je leven vormt. Belangrijker<br />
dan een tentamen of zo. Misschien zelfs<br />
wel dan je studiekeuze – als ik zou moet<br />
kiezen tussen een goed gekozen studie<br />
in het ouderlijk huis, of een verkeerd gekozen<br />
studie als sociaal actief, betrokken<br />
en een zichzelf ontplooiend individu, dan<br />
zou ik het wel weten.<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
De verhuisadviseur<br />
Nu ben ik studieadviseur – geen verhuisadviseur<br />
– dus je kunt je afvragen waarom ik<br />
hierover begin. Het triviale antwoord is de<br />
bovengenoemde reden, namelijk dat ik<br />
serieus denk dat dit een <strong>van</strong> de allerbelangrijkste<br />
stappen in je leven vormt, maar<br />
hiernaast heb ik nog drie redenen. Ten<br />
eerste heb ik het idee dat er steeds minder<br />
studenten op kamers gaan. Ik begrijp<br />
wel dat daar bepaalde studietechnische<br />
redenen aan ten grondslag liggen, maar<br />
als studieadviseur valt het me op. Ten<br />
tweede ben ik <strong>van</strong> mening dat op kamers<br />
wonen heel veel invloed op je studeergedrag<br />
heeft – en dan komt het al snel in<br />
mijn adviesdomein. Ten derde merk ik<br />
tijdens de gesprekken die ik voer simpelweg<br />
dat het een issue is. We hebben het<br />
erover, het gaat over tafel.<br />
Vandaar dat ik er nu eens goed voor ga<br />
zitten. Het zou kunnen dat je al op kamers<br />
woont, dan denk ik nog steeds dat het<br />
goed is om dit te lezen – hoogstwaarschijnlijk<br />
heb je mensen in je omgeving die<br />
nog twijfelen. Misschien is dit input voor je<br />
om hun over de streep te trekken.<br />
Woonvormen<br />
Om de discussie zuiver te houden: ik heb<br />
het over ‘op kamers gaan’. Raar begrip<br />
eigenlijk (vooral dat ‘op’ – waarop dan),<br />
maar ik denk dat iedereen snapt wat ik<br />
bedoel. Op kamers gaan is wat anders<br />
dan zelfstandig gaan wonen. Of ‘samenwonen’,<br />
al is het verschil natuurlijk erg<br />
klein als je slechts één huisgenoot hebt.<br />
Zelfstandig of samenwonen is doorgaans<br />
een continuering <strong>van</strong> hoe je ouderlijk<br />
gezin woonde. Hoogstens op een aan-
tal vervelende klusjes na – veel mensen<br />
doorbreken hun normale gedragspatroon<br />
niet en komen niet in aanraking<br />
met wezenlijk andere gewoonten. Laat<br />
staan dat je alle – overigens zeer nuttige!<br />
– eigenaardigheden <strong>van</strong> je huisgenoten<br />
moet doorstaan.<br />
Ga op kamers<br />
De belangrijkste reden om op kamers<br />
te gaan is dat het leuk is. Ik kan me<br />
voorstellen dat niet iedereen dat vooraf<br />
zo ziet – ik weet nog dat ik er zelf niets<br />
<strong>van</strong> begreep voordat ik eindelijk in mijn<br />
studentenhuis woonde. Daarom ook<br />
een aantal andere zeer belangrijke redenen.<br />
Door op kamers te gaan, wordt je gedwongen<br />
keuzes te maken: wat vind je<br />
belangrijk? Wil je veel ruimte, dicht bij<br />
bekenden, goedkoop, gemeenschappelijke<br />
ruimtes? Want face it: Je gaat<br />
geen goedkope grote kamer midden in<br />
het centrum vinden, met twee balkons<br />
en een parkeergarage. Je moet dus<br />
kiezen en laten we eerlijk zijn: Wij NW&Iers<br />
kiezen liever niet – wij willen graag<br />
alles.<br />
Door op kamers te gaan, maak je kennis<br />
met de dagelijkse gewoonten <strong>van</strong><br />
anderen en daardoor leer je heel veel<br />
over jezelf – dingen waar je nooit eerder<br />
bij stil hebt gestaan blijken niet <strong>van</strong>zelfsprekend<br />
te zijn. Het zou zelfs kunnen dat<br />
iets wat voor jou heel normaal is door<br />
anderen als vervelend wordt ervaren:<br />
“Ik doe de bril toch omhoog, dan is het<br />
toch niet erg dat ik niet helemaal netjes<br />
mik?!”<br />
Door op kamers te gaan, wordt je gedwongen<br />
allerlei rare problemen op te<br />
lossen die je anders nooit tegen zou<br />
komen. De boiler resetten of zo. Je merkt<br />
ook dat zo’n probleem – in tegenstelling<br />
-9-<br />
tot in je ouderlijk huis – niet zomaar ‘verdwijnt’.<br />
Je zult er actief iets mee moeten<br />
doen.<br />
Door op kamers te gaan, heb je doorgaans<br />
meer fysieke tijd omdat je minder<br />
hoeft te reizen (tenzij je al in de regio<br />
Utrecht woont – kom ik nog op terug).<br />
Deze tijd kun je natuurlijk in je studie<br />
steken, maar ook in een hobby, sport,<br />
baan of vereniging. Dit biedt dus extra<br />
mogelijkheden tot ontplooiing. Tevens<br />
wordt het interessanter om dingen<br />
‘eventjes’ te doen. Als je eerst anderhalf<br />
uur in de trein moet zitten, wordt het erg<br />
verleidelijk om dat vragenuurtje maar te<br />
skippen. Of dat kopje koffie af te slaan<br />
dat je studiegenootjes na college nog<br />
even gaan drinken. Zonde, nergens<br />
voor nodig!<br />
Het laatste dat ik hier wil noemen – ik<br />
zou deze lijst nog kunnen verdubbelen<br />
– door op kamers te gaan doorbreek<br />
je het kip-eiprobleem. En als Innovatiewetenschappers<br />
weten jullie precies<br />
wat ik bedoel. Veel mensen willen niet<br />
naar Utrecht verhuizen omdat ze daar<br />
niet zoveel mensen kennen. Maar ze<br />
kennen er natuurlijk weinig mensen<br />
omdat ze er niet wonen! Doorbreek dit<br />
probleem – waag de stap.<br />
Doe het echt<br />
Uiteraard zijn er redenen om het niet<br />
te doen. Vaak zijn die redenen niet<br />
houdbaar. Hierboven noemde ik al de<br />
angst om geen vrienden te hebben. Die<br />
komen <strong>van</strong>zelf, geloof me. Zeker in een<br />
studentenwoning of bij een vereniging<br />
kom je alleen maar mensen tegen die<br />
net als jij nieuwe mensen willen leren<br />
kennen. En dat zijn heus niet allemaal<br />
vervelende types – je bent niet de enige<br />
normale student.<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Column
Column<br />
-10-<br />
Bij je ouders of je familie wonen is praktischer<br />
– goedkoper, makkelijker. De WC<br />
wordt schoongemaakt, je eten wordt gekookt.<br />
Je onthoudt jezelf hiermee zeer belangrijke<br />
leermomenten – of wil je de rest<br />
<strong>van</strong> je leven bij je familie in blijven wonen?<br />
Juist het ongemak is de uitdaging: ga er<br />
maar aanstaan, ga maar leren voor jezelf<br />
te zorgen. En bij voorkeur in een omgeving<br />
waar iedereen in hetzelfde schuitje zit<br />
– kunnen jullie samen dineren met chips<br />
als de pasta is mislukt of zo.<br />
Vaak hoor ik studenten zich zorgen maken<br />
om een hobby. “Ja maar, ik voetbal<br />
bij m’n ouders.” Dit is doorgaans koudwatervrees<br />
– je kunt hier op honderd plaatsen<br />
voetballen. Daarnaast is het je gelukt<br />
om bij je ouders een sportvereniging te<br />
vinden, waarom zou dat op een andere<br />
plaats niet lukken?<br />
Ook deze lijst zou ik heel lang kunnen<br />
maken – en kunnen weerleggen. Het laatste<br />
tegenargument dat ik wil ontkrachten<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
wordt gebruikt door studenten wiens ouders<br />
of familie al in of rond Utrecht wonen.<br />
Ik zou zeggen: tel even hoeveel <strong>van</strong> de<br />
bovengenoemde voordelen nog steeds<br />
gelden. En als je dan nog steeds twijfelt:<br />
Stel je eens voor dat je op the Battle of<br />
the Bands zomaar die super mooie kerel /<br />
dame tegenkomt en die blijkt jou ook heel<br />
leuk te vinden. Hoe relaxed is het dan dat<br />
je niet bij je ouders woont?<br />
Kortom: ga op kamers<br />
Schrijf je in bij de SSH – als je dat nog niet<br />
gedaan hebt: doe het <strong>van</strong>daag. Kijk<br />
op kamernet.nl, praat erover met al je<br />
vrienden. En je zult zien dat het ook gewoon<br />
heel erg leuk is om in een studentenhuis<br />
te wonen! Succes!<br />
Pieter Louwman<br />
Studie-adviseur
-11-<br />
Een verslag <strong>van</strong> de studiereis die in april jongstleden ging naar Bosten<br />
en New York.<br />
US flight 799<br />
Daar staan we dan, met een groep<br />
<strong>van</strong> 9 NW&I’ers om half 8 op Schiphol<br />
te wachten, vol spanning op de vlucht<br />
naar Philadelphia. Voor velen de eerste<br />
keer de oceaan over en voor een enkeling<br />
zelfs de eerste keer in het vliegtuig.<br />
Na ongeveer 10 minuutjes rond koekeloeren<br />
vinden we Benjamin. Ruim een uur<br />
geleden kwam hij aan om nog even een<br />
noodpaspoort te regelen, hij had deze<br />
onder een kopieerapparaat in het <strong>van</strong><br />
Unnik laten liggen en helaas was het nog<br />
niet teruggevonden. Maar we mogen<br />
niet klagen; de groep is compleet en<br />
op tijd, Inge heeft de tickets, Benjamin<br />
heeft een paspoort en de rest ook dus<br />
we gaan inchecken! Na het inchecken,<br />
dat bij Benjamin iets meer tijd in beslag<br />
nam, is het tijd om nog even te chillen<br />
voordat we door de douane moeten<br />
om te boarden. Na een flinke overhoring<br />
<strong>van</strong> een aantal kijk-mij-interessantzijndouaneagenten,<br />
en een nog flinkere<br />
overhoring <strong>van</strong> Benjamin (<strong>van</strong>af nu<br />
geldt: dakje als je niet met Benjamin in<br />
de rij wilt!), stappen we aan boord <strong>van</strong><br />
een boeing 767 behorende tot US Airways<br />
dat vluchtnummer 799 draagt.<br />
Na het opstijgen en een lachbui <strong>van</strong><br />
Margot-ik-vind-opstijgen-en-landen-altijd-zo-kicken,<br />
kijkt Myrthe af en toe bezorgd<br />
naar Feodor die helemaal achterin<br />
zit en nog nooit gevlogen heeft. Het ziet<br />
er allemaal vredig uit en we halen het<br />
zelfs tot aan het eerste service rondje. Tot<br />
“This is your captain speaking, we have<br />
a problem with our hydraulic system of<br />
the right engine. For now, everything is<br />
alright but we don’t want to cross the Atlantic<br />
with this problem and therefore we<br />
will make an emergency stop in Dublin,<br />
20 minutes away. They’ve got the best<br />
maintenance and when it is fixed we can<br />
continue our flight”. Ach, het zal wel niet<br />
zo lang duren en beter stoppen ze dan<br />
dat we in de oceaan neerstorten! Trouwens<br />
hij zei ‘best maintenance´ dus dat<br />
probleem is zo gefixed! Nadat we in Dublin<br />
geland zijn, moeten we een tijdlang in<br />
het vliegtuig blijven zitten tot ons bagage<br />
uit het vliegtuig gehaald wordt en wij ons<br />
moeten melden in een terminal. Daar<br />
zitten we dan met 100-en-weet-ik-veelhoeveel-mensen<br />
de rest <strong>van</strong> de dag<br />
terwijl we weten dat het vliegtuig <strong>van</strong><br />
Andrea Herrmann een tussenstop maakt<br />
in Dublin en gewoon doorvliegt naar Boston.<br />
Maar de crew weet ons steeds valse<br />
hoop te geven dus wij zijn de beroerdste<br />
niet en bokspingen, weerwolven, turnen,<br />
lezen, muziek luisteren en ouwehoeren<br />
ons een weg door de terminal. Maar<br />
dan is er ECHT hoop, we worden met<br />
een bus naar de vertrek hal gebracht en<br />
er zijn die middag nog steeds vluchten<br />
naar Boston! Onze hoop vervliegt echter<br />
snel, we komen in een enorme unit<br />
<strong>van</strong> een rij en daar wordt per persoon/<br />
groep gekeken of deze mensen met een<br />
andere vlucht mee kunnen. De rest <strong>van</strong><br />
de dag staan er steeds twee in de rij (zittend<br />
op koffers met een filmpje op Frank<br />
zijn laptop) en de rest is aan het kaarten,<br />
slapen, lezen en praten in de vertrekhal<br />
waar ons meerdere keren wordt verteld<br />
dat het hier geen campsite is. We zagen<br />
alle trans-Atlantische vluchten aan onze<br />
neus voorbij gaan en rond het avonduur<br />
kregen we eindelijk wat water en vertelde<br />
er iemand dat het vliegtuig overnacht<br />
gemaakt ging worden en wij allemaal<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Verslag
Verslag<br />
-12-<br />
een hotel met diner krijgen aangeboden.<br />
Opeens gingen onze oogjes stralen, Dublin<br />
is vast een leuke stad. Misschien kunnen<br />
we <strong>van</strong>avond naar de pub?! Goed,<br />
daar gaat ie: “Madame, how far away is<br />
downtown Dublin?”. “Downtown Dublin is<br />
ongeveer een uur met de bus maar doe<br />
geen moeite. Het is goede vrijdag en de<br />
Ieren zijn katholiek dus buiten het feit dat<br />
de pubs zijn gesloten, is er ook geen druppel<br />
alcohol te verkrijgen”. Goed, we hebben<br />
ongeveer 8 uur op een vliegveld gewacht<br />
en ons steeds ingehouden maar<br />
AAAAAAAARGH of all places in the world,<br />
worden we gedumpt in Dublin waar niet<br />
alleen de pubs dicht zijn maar de tax free<br />
liquor store ook!<br />
Maar we laten ons niet kennen, de hotelkamers<br />
zijn mooi, het eten is lekker, het<br />
drinken is duur, we proberen het morgen<br />
opnieuw. We moeten om 4 uur op want om<br />
7 uur staat ons vliegtuig gefixed klaar en<br />
gaan we eindelijk naar Boston! Om 12 uur<br />
‘s nachts worden we bruut uit onze slaap<br />
gewekt, de tv is als een malloot aan het<br />
piepen en de telefoon roept mijn naam.<br />
Nadat ik Margot erop af gestuurd heb en<br />
we er eigenlijk niets <strong>van</strong> snapten vielen we<br />
weer in een diepe slaap. ’s Ochtends om<br />
half 4 stonden we naast ons bed en stapt<br />
Margot met een brief op me af. Shit, dit is<br />
Engels ik snap het niet. Er staat your flight is<br />
delayed en will leave at 10 pm. Inchecken<br />
starts at 7 pm. Dus je bedoelt dat we<br />
nu gedouched en met gepakte koffers<br />
klaarstaan maar nog 3 uur kunnen slapen?<br />
Na een vreemde nacht staan we vol<br />
goede moed om 7 uur op het vliegveld.<br />
Er gaan verhalen de ronde dat ons vliegtuig<br />
gemaakt is dus we hebben er weer<br />
alle vertrouwen in! Nog voordat we de<br />
incheckbalie gehaald hebben: ”US flight<br />
799 has been cancelled”. Weer moeten<br />
we in die unit <strong>van</strong> een rij en wordt er per<br />
persoon/groep een nieuwe vlucht gezocht.<br />
Daar horen we dat het ontbrekende<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
stuk ingevlogen moest worden en dat dit<br />
wel gebeurd was maar dat, <strong>van</strong>wege<br />
Pasen, de mannetjes <strong>van</strong> maintenance<br />
al om 16.00 die dag naar huis mochten.<br />
Ons vliegtuig is dus nooit gemaakt en nu<br />
beginnen er zelfs mensen in de rij te huilen.<br />
De één gaat nu een bruiloft missen<br />
en twee anderen een weekendje met<br />
hun zoon die ze al een jaar niet gezien<br />
hebben. Dit laat ons inzien dat dit hele<br />
gebeuren wat minder prettig is maar dat<br />
we mazzel hebben met zo’n leuke groep<br />
vast te zitten en we (nog) geen verplichtingen<br />
hebben in Boston. We krijgen precies<br />
1.5 liter water <strong>van</strong> US Airways voor ons<br />
negenen en gaan licht terneergeslagen<br />
weer in diezelfde unit <strong>van</strong> een rij staan.<br />
Na een aantal uur beginnen mensen te<br />
lachen. Wat blijkt: de mensen aan de<br />
balie <strong>van</strong> US Airways boeken je vlucht om<br />
(hiervoor sta je in de rij) maar je kunt ook<br />
zelf met de klantenservice <strong>van</strong> US Airways<br />
bellen. Gelukkig heeft niemand <strong>van</strong> de<br />
crew dit ooit gemeld maar te moe om<br />
hier boos op te worden en te blij dat er<br />
een uitweg is, hangt Bart ruim een uur met<br />
de klantenservice <strong>van</strong> US Airways aan de<br />
telefoon. We krijgen 9 nieuwe tickets en<br />
we moeten als een malle gaan inchecken<br />
bij de balie <strong>van</strong> Aer Lingus want het<br />
vliegtuig gaat over drie kwartier. Op dat<br />
moment roept er een mevrouw, “who<br />
is miss Spain? You’re ticket is invalid and<br />
needs an additional coupon!”. Na een<br />
sprintje en wat chagrijnig kijkende mensen<br />
later, zaten we dan eindelijk in het vliegtuig.<br />
We vlogen via Shannon (30 minuten<br />
<strong>van</strong> Dublin) om daar door de douane te<br />
gaan en daarna rechtstreeks naar Boston<br />
waar Amanda en Lindy ons stonden op<br />
te wachten.<br />
Het programma was iets omgegooid voor<br />
ons maar dat mocht de pret niet drukken,<br />
ze waren allang blij dat hun verloren<br />
schapen waren aangekomen. Na het<br />
diner op zaterdag hebben we zondag
met de volledige groep de Freedom Trail<br />
gelopen die werd ge-guide door een<br />
soort <strong>van</strong> kabouter die rechtstreeks uit de<br />
tijd <strong>van</strong> de Amerikaanse revolutie kwam.<br />
Ondanks de kou – het was ongeveer 5<br />
graden – (en de SMSjes <strong>van</strong> thuis waar<br />
het ongeveer 25 graden was), was het<br />
erg grappig en werd deze dag nog leuker<br />
afgesloten met een gezamenlijk diner.<br />
In deze week volgen verschillende (bedrijfs)bezoeken:<br />
Genzyme Green building,<br />
Harvard, Massachusetts Technology<br />
Collaborative (MTC) en Massachusetts<br />
Institute of Technology (MIT) worden gezamenlijk<br />
bezocht. Daarnaast bezoeken<br />
de E&M’ers: KEMA, MITEI, ISO-NE, GT Solar<br />
en Cape Wind. De M&I’ers: Howard/<br />
Stein Hudson Association, MBTA/BRA,<br />
Turnpike Authority en Verenium. En tot<br />
slot de MBT’ers: Genzyme, Biogen Idec,<br />
Merck en Philips.<br />
Na een week <strong>van</strong> vele indrukken, het<br />
geven <strong>van</strong> presentaties en vooral veel<br />
luisteren sprongen we op vrijdag 17 april<br />
in de Fung Wah bus richting New York. De<br />
locals in Boston hebben meerdere keren<br />
aangegeven dat deze busmaatschappij<br />
niet helemaal deugt en gedurende de<br />
reis kwamen we er dan ook achter dat<br />
Fung Wah het best vertaald kan worden<br />
met Duurt Lang. Natuurlijk verdween de<br />
frustratie toen we de skyline <strong>van</strong> New<br />
York zagen en we wisten dat we een<br />
weekend lang konden genieten <strong>van</strong> the<br />
city that never sleeps. Na alle toeristische<br />
attracties, de boottocht naar Staten Island<br />
langs het Vrijheidsbeeld en stappen<br />
in een 18+ club (speciaal voor de minderjarigen<br />
;-) ) waar mannen zonder iets te<br />
doen, worden gesandwiched door vier<br />
vrouwen gaan we op de maandag met<br />
z’n allen naar IBM. Na dit laatste bedrijfsbezoek<br />
sluiten we een ontzettend leuk<br />
en toffe studiereis af met een bezoek<br />
aan de fat cat. Een leuke jazztent waar<br />
je onder het genot <strong>van</strong> een live bandje<br />
-13-<br />
kunt tafeltennissen, poolen, schaken,<br />
scrabbelen (lees Boudewijn de Bosbaviaan)<br />
en waar blikjes bier maar $3,- zijn!<br />
Helaas komt Paul er aan het eind <strong>van</strong><br />
deze nacht achter dat the city DOES<br />
sleep want om 3.00 pm kun je zelfs op<br />
Times Square geen Foodlocker vinden<br />
die hem nog een paar Allstars wil verkopen.<br />
Tijd om naar huis te gaan dus!<br />
De groep die als laatste aankwam, gaat<br />
als eerste weg en we hopen met z’n allen<br />
dat deze vlucht iets directer naar<br />
Schiphol gaat, dan wij <strong>van</strong> Schiphol naar<br />
Boston gingen. Bij aankomst zien we dat<br />
onze vlucht een vertraging <strong>van</strong> een half<br />
uurtje heeft en zonder al te veel zorgen<br />
proberen we onze laatste dollars zo goed<br />
mogelijk uit te geven. Nadat ik wederom<br />
een invalid ticket had, en ondertussen<br />
precies wist wat ik moest doen, zaten we<br />
met een half uur vertraging in het vliegtuig<br />
en zijn we eerder dan geplanned,<br />
geland op Schiphol. We made it guys!<br />
Marieke Spaan<br />
PMCie<br />
Van het beeldmateriaal dat we op de<br />
heenweg hebben verzameld is een<br />
documentaire gemaakt. Onder leiding<br />
<strong>van</strong> Benjamin <strong>van</strong> der Hilst voorziet Paul<br />
Tuinenburg u <strong>van</strong> commentaar. Dit unieke<br />
exemplaar is GRATIS te verkrijgen<br />
door een mailtje te sturen naar ssu@geo.<br />
uu.nl onder vermelding <strong>van</strong> US flight 799<br />
en uw naam met adres (verzendkosten<br />
€24,99).<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Verslag
Thema<br />
-14-<br />
Prof. dr. ir. Ruud Smits weet het zeker: John de Mol, bekend <strong>van</strong> Sport 7 en<br />
Talpa, is een innovator. Met programma’s als Big brother, Medisch centrum<br />
west en tal <strong>van</strong> andere initiatieven heeft hij de afgelopen twintig jaar het<br />
beeld <strong>van</strong> de Nederlandse televisie op cruciale punten veranderd en gedomineerd.<br />
Een prestatie <strong>van</strong> formaat, maar is de titel innovator niet een<br />
beetje te veel <strong>van</strong> het goede? Wat is er mis met het woord ondernemer?<br />
Soms schep ik er een enorm genoegen in<br />
om meningen <strong>van</strong> anderen zo te verdraaien<br />
dat ik er mijn eigen verhaal mee kan<br />
ondersteunen. Gisterenavond weer eentje,<br />
<strong>van</strong> mijn oom: “Zodra iemand de regels wat<br />
soepeler gaat interpreteren, is dat de held<br />
en wie dezelfde regels goed toepast, is dan<br />
ineens een eikel.” Dit artikel gaat over die<br />
held, die de regels een eigen draai geeft<br />
en de wereld voor op zijn minst een paar<br />
mensen een klein beetje mooier maakt. Mijn<br />
oom, die docent is op een vmbo-school<br />
in Tilburg, heeft een hekel aan die helden,<br />
vooral omdat hij er zo eentje is die de regels<br />
wat strakker toe wil passen. Hij hoort bij de<br />
gehaten.<br />
Ik wil niet beweren dat de NOS gehaat<br />
wordt, maar daar moeten ze in 2004 toch<br />
ook een zogenaamde gloeiende vinketeringhekel<br />
gehad hebben aan John de Mol,<br />
Talpa en het grote geld in het algemeen.<br />
Voetbalrechten, meer hoef ik niet te zeggen.<br />
Clubs en daarna presentatoren, adverteerders<br />
en kijkers, trokken vrij massaal naar de<br />
kwajongens <strong>van</strong> De Mol. Hij was de held, die<br />
met een flinke dosis brutaliteit de gevestigde<br />
orde te kijk zette.<br />
De laatste halve zin doet als het goed is bij<br />
menig lezer <strong>van</strong> dit blad een enorme alarmbel<br />
rinkelen: de gevestigde orde te kijk zetten,<br />
dat is precies het doel <strong>van</strong> innoveren.<br />
Innoveren is ook pionieren, creatief zijn, het<br />
bedenken <strong>van</strong> nieuwe ideeën. Het beroep<br />
<strong>van</strong> John de Mol is echter ondernemer, mediatycoon<br />
zo u wilt, maar toch zeker geen<br />
innovator. Ondernemers nemen risico, tonen<br />
lef om de ideeën waar ze brood in zien,<br />
hoogstpersoonlijk te ondersteunen. Het zal<br />
ze een spreekwoordelijke worst wezen of het<br />
Ondernemer met sterren<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
hun eigen ideeën zijn die ze ondersteunen.<br />
Er zijn ook genoeg ondernemers-entrepreneurs<br />
die in koppeltjes optreden: Michiel<br />
Muller en Marc Schröder (Route mobiel, Tango),<br />
Bill Gates en Paul Allen (Microsoft), John<br />
de Mol en Joop <strong>van</strong> den Ende (Endemol).<br />
Wat opvalt bij die koppeltjes is dat er eentje<br />
de ster is. Bill Gates is vele malen bekender<br />
dan Paul Allen, Joop <strong>van</strong> den Ende komt<br />
vaker op tv dan John de Mol, Marc Schröder<br />
heeft meer hits op Google dan Michiel Muller.<br />
Gates, Van den Ende en Schröder zijn de<br />
zichtbare figuren, zijn de pioniers, want aan<br />
onzichtbare pioniers heeft niemand iets.<br />
Des te nuttiger zijn de risicodragers die onzichtbaar<br />
blijven, die niet al te vaak en plein<br />
public laten weten hoeveel centen er in dit<br />
of dat initiatief zitten. Dat scheelt enorm in<br />
het medelijden met die suikerooms.<br />
Want groot waren de euforie en het leedvermaak<br />
toen de NOS in 2008 de voetbalrechten<br />
weer terugwon. John de Mol zal<br />
blij zijn dat hij zich niet zelf naar het schavot<br />
hoefde te begeven. De beste man was<br />
wellicht in zijn daden bijzonder brutaal geweest,<br />
maar hij heeft nimmer openlijk een<br />
spoor <strong>van</strong> arrogantie vertoond. John de Mol<br />
trad niet op de voorgrond, in tegenstelling<br />
tot de gebroeders Wright, in tegenstelling<br />
tot Thomas Edison (zie de vorige PM), in tegenstelling<br />
tot Bill Gates. Dat maakt dat hij<br />
een ondernemer is, zonder ambitie om de<br />
troepen in eigen persoon te leiden. Met die<br />
anonieme vorm <strong>van</strong> ondernemerschap, die<br />
wezenlijk verschilt <strong>van</strong> innovator-zijn, is helemaal<br />
niets mis.<br />
Martijn Klerks<br />
PMCie
-15-<br />
Vorige maand is Frank <strong>van</strong> Rijnsoever, docent en wetenschapper bij<br />
NW&I, met minister <strong>van</strong> Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen mee<br />
geweest op een vierdaagse reis door Saoedi-Arabië en Qatar. Hij<br />
vertelt over zijn ervaringen, het belang <strong>van</strong> samenwerking tussen Nederland<br />
en het Midden-Oosten, kansen voor NW&I-ers en hoe het is om<br />
met Maxime Verhagen op pad te gaan. “De minister is een golden<br />
ticket om een kroeg in te komen.”<br />
Frank <strong>van</strong> Rijnsoever<br />
Het ministerie <strong>van</strong> Buitenlandse Zaken riep<br />
via haar website Young Professionals op<br />
om zich in te schrijven voor een reis met<br />
Verhagen door Saoedi-Arabië en Qatar.<br />
Er stond een oproep op de website <strong>van</strong><br />
het ministerie <strong>van</strong> Buitenlandse Zaken. In<br />
de oproep stond dat ze Young Professionals<br />
zochten die mee wilden om met de<br />
minister <strong>van</strong> gedachten te wisselen over<br />
thema’s als energie, economie, de financiële<br />
crisis en mensenrechten. Van Rijnsoever:<br />
“Die thema’s energie en economie<br />
spraken mij wel aan, omdat wij in Nederland<br />
relatief veel kennis hebben over<br />
duurzame energie. In Saoedi-Arabië en<br />
Qatar hebben ze niet de kennis maar wel<br />
de resources. Ze hebben veel olie en wind<br />
en de zon schijnt daar vaker dan in Nederland.<br />
Dat biedt interessante mogelijkheden<br />
om samen een innovatiesysteem te<br />
bouwen.” Hij schreef een briefje naar het<br />
ministerie en kreeg via een telefoontje te<br />
horen dat hij mee mocht.<br />
Waarom mochten deze Young Professionals<br />
eigenlijk mee? Van Rijnsoever: “De minister<br />
heeft ons meegenomen omdat hij wil<br />
laten zien wat Nederland in het buitenland<br />
doet en wat buitenlandbeleid inhoudt. Hij<br />
doet dat door te twitteren en door mensen<br />
mee te nemen op reis. Hij wilde daar natuurlijk<br />
ook contacten opdoen. Nederland<br />
wil daar een aandeel in het gas en de minister<br />
wil opkomen voor de rechten <strong>van</strong> de<br />
vrouw en andere minderheden.”<br />
Er was een druk schema opgesteld, legt<br />
Van Rijnsoever uit: “We hebben in het vierdaagse<br />
programma heel veel gedaan.<br />
Het zat <strong>van</strong> onder tot boven vol. We zijn<br />
met het regeringsvliegtuig naar Riyad<br />
gevlogen. De eerste avond gingen we<br />
na aankomst meteen door naar de ambassade<br />
waar een diner plaatsvond met<br />
mensenrechtenactivisten. De naleving<br />
<strong>van</strong> de rechten <strong>van</strong> de mens staat onder<br />
druk en de minister vindt het heel belangrijk<br />
daar aandacht aan te besteden.”<br />
Tijdens een gesprek met de Saoedische<br />
Kamer <strong>van</strong> Koophandel, de volgende<br />
dag, bleek dat er veel mogelijkheden<br />
voor samenwerking zijn: “In Nederland is er<br />
niet het kapitaal en de Saoedi’s hebben<br />
de technische kennis niet, dus dat is een<br />
heel interessante match. Daarna hebben<br />
we het Internationaal Energie Forum bijgewoond.<br />
Je kent waarschijnlijk de OPEC<br />
<strong>van</strong> olieproducerende landen maar er<br />
is ook een vereniging <strong>van</strong> olieconsumerende<br />
landen. Het Energie Forum brengt de<br />
producerende en consumerende landen<br />
bij elkaar. De Secretaris Generaal <strong>van</strong> dat<br />
forum, Dr. Noe <strong>van</strong> der Hulst is een Nederlander<br />
en daar hebben we mee gesproken.<br />
Zijn voornaamste boodschap was dat<br />
de fossiele brandstoffen de komende generaties<br />
nog niet op raken en dat we daar<br />
voorlopig niet <strong>van</strong> af zijn. Duurzaamheid is<br />
wel leuk maar je komt er niet onderuit om<br />
te investeren in olie zolang de mondiale<br />
vraag naar energie zo groot blijft. Hij voorziet<br />
problemen omdat er te weinig wordt<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Interview
Interview<br />
-16-<br />
geïnvesteerd in energie. Er is nog heel veel<br />
olie in Saoedi-Arabië. Meer dan ze zelf beweren.<br />
Maar als je niet genoeg investeert<br />
in technieken om olie te winnen gaat de<br />
olieprijs stijgen en dat heeft een slechte<br />
invloed op de economie. De ontwikkeling<br />
<strong>van</strong> duurzame energie gedijt het beste bij<br />
een groeiende economie. Dat zie je nu<br />
bijvoorbeeld ook met Econcern, dat uitstel<br />
<strong>van</strong> betaling moet aanvragen. Als de<br />
olieprijs op een gegeven moment hoger is<br />
dan de prijs voor duurzame energie werkt<br />
het wellicht ook wel, maar het werkt sneller<br />
bij welvaart. Je moet dus eigenlijk investeren<br />
in oliewinning om duurzame energie te<br />
bevorderen. Dat geeft een vernieuwende<br />
kijk op energie omdat hij zegt dat we nog<br />
heel afhankelijk zijn <strong>van</strong> fossiele brandstoffen.<br />
Duurzame energie moeten we ook<br />
doen, maar we moeten niet vergeten dat<br />
we voorlopig heel hard vastzitten aan de<br />
bestaande energiebronnen.”<br />
Een bezoek aan de Arabian Invesment<br />
Authority liet zien hoe groot de verschillen<br />
tussen Nederland en Saoedi-Arabië zijn:<br />
“Alle macht ligt bij de koning, een man <strong>van</strong><br />
dik in de 80. Het land wordt bestuurd door<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
oude heren. Zij hebben zowel de overheid<br />
als het bedrijfsleven in handen. Dat heeft<br />
één groot voordeel: als je iets wil, gebeurt<br />
het ook. Ze hebben daar zoveel geld dat<br />
ze <strong>van</strong> gekkigheid niet weten wat ze ermee<br />
moeten doen. De koning probeert de<br />
economie te diversifiëren. Ze zijn nu volledig<br />
afhankelijk <strong>van</strong> de olie en dat is niet de<br />
bedoeling. De koning wil nu vier economic<br />
cities bouwen in de woestijn. Dat moeten<br />
kennismetropolen worden waar universiteiten<br />
en lichte industrie in komt te staan<br />
en waar geïnvesteerd wordt in duurzame<br />
energie. Dan moet je vooral denken aan<br />
zonnecellen. Het enige probleem als je een<br />
kenniseconomie bouwt, is dat je er<strong>van</strong> uitgaat<br />
dat de lokale bevolking enige kennis<br />
heeft. Saoedische mannen zijn laag opgeleid.<br />
Als je vader CEO is, en je weet al dat<br />
je later het bedrijf mag overnemen ga je<br />
liever met je jeep door de woestijn rijden<br />
dan naar college. Dat gebeurt dan ook<br />
heel veel. De enigen die colleges volgen<br />
zijn vrouwen en expats. De cultuur laat niet<br />
toe dat vrouwen in hoge posities terecht<br />
komen. De koning probeert dat te veranderen<br />
maar ondervindt veel tegenstand <strong>van</strong><br />
de conservatieve jongere generatie.”
Later die dag was er een feestje op de<br />
ambassade: “Voor een ambassade is het<br />
natuurlijk een hoogtepunt als de minister<br />
langskomt, dus er was een receptie ter ere<br />
<strong>van</strong> hem. De minister is een hele gezellige<br />
vent. Vooral als het programma is afgelopen<br />
en we een biertje gingen drinken.<br />
Hij is anders dan op tv. Er zijn mensen die<br />
hem helemaal niet mogen. Als de pers<br />
aanwezig was, was hij ook wat formeler,<br />
maar als je hem aansprak was het gezellig.<br />
Ik vind dat hij verstandige dingen roept<br />
over buitenlandbeleid. De ambassade<br />
was ook de enige plek waar een biertje<br />
gedronken kon worden. Dat vonden zowel<br />
ik als de minster erg prettig.”<br />
Op dag drie ging de stoet naar buurland<br />
Qatar: “Dat is een vrijer land dan Saoedi-<br />
Arabië. Qatar is een beetje de rebel <strong>van</strong><br />
de golf. Er wonen ongeveer 1,2 miljoen<br />
mensen, waar<strong>van</strong> 250.000 Qatari. De rest<br />
zijn expats en gastarbeiders. Waar Saoedi<br />
Arabie leeft <strong>van</strong> de olie, leeft Qatar <strong>van</strong><br />
het gas. Zij zitten op het grootste gasveld<br />
ter wereld en dat weten ze goed uit te<br />
buiten. Ze delen het veld met Iran, maar<br />
waar Iran het gas benut voor domestisch<br />
gebruik, verkoopt Qatar het door aan China<br />
en India. Shell is in Qatar bezig met het<br />
bouwen <strong>van</strong> een raffinaderij. Daarmee<br />
willen ze LNG zuiveren maar ze zijn ook<br />
bezig met gas-to-liquid, waarmee ze het<br />
gas weer omzetten naar een soort olie.<br />
Dat exporteren ze dan naar het oosten.<br />
Nederland probeert voet tussen de deur<br />
te krijgen. De overheid ziet Rotterdam<br />
graag als Europese hub voor olie en gas,<br />
dus ze wil graag een pijpleiding uit Qatar<br />
aanleggen. De bouw <strong>van</strong> de raffinaderij<br />
kost 15 miljoen per dag. 40.000 mensen<br />
werken eraan. Het is een heel riskant<br />
project voor Shell, maar ze doet het best<br />
wel goed. Shell is nu in opspraak voor het<br />
schenden <strong>van</strong> de mensenrechten in Nigeria,<br />
maar in Qatar hebben ze de beste<br />
voorzieningen voor de mensen. Ze hebben<br />
een groot kamp met sportvoorzieningen<br />
en internet. Ze besteden veel aandacht<br />
aan veiligheid. Er is nog niemand<br />
overleden. Als er 40.000 mensen werken is<br />
-17-<br />
het heel bijzonder dat er niemand dood<br />
gaat. Exxon Mobile werkt ernaast er daar<br />
zijn wel mensen dood gegaan. Shell voert<br />
daar goed werkgeverschap. Het kan dus<br />
wel. Daar word ik als Nederlander dan wel<br />
een beetje trots op.”<br />
Tijd voor ontspanning was er ook: “Na<br />
dat bezoek gingen we met de minister<br />
de kroeg in. De minister is een golden<br />
ticket om een kroeg in te komen. We mochten<br />
eerst niet naar binnen, maar toen<br />
zei ik: “but we have the Dutch minister of<br />
Foreign Affairs with us.” Toen werden we<br />
meteen naar binnen gelaten. Op zo’n<br />
moment spreekt de minister openlijk over<br />
politieke zaken. Hij uitte bijvoorbeeld zijn<br />
frustraties over dat partijen als de PVV een<br />
grote druk op de agenda <strong>van</strong> de minister<br />
zet.”<br />
“Op de vierde dag gingen we nog naar<br />
het museum voor Islamic Art en daarna<br />
volgen we terug in het regeringsvliegtuig.<br />
Het vliegtuig heet PH-KBX, waar KBX dan<br />
staat voor “Koningin Beatrix”. Er zit een<br />
soort Royal Class en een Bussiness Class in.<br />
En je mag leuk de cockpit in. Hij is alleen<br />
wel een beetje verouderd. Er zit maar 1<br />
stopcontact in, wat niet zo handig is als je<br />
allemaal laptops bij je hebt.”<br />
Van Rijnsoever heeft ook nog contacten<br />
gelegd die nuttig zijn voor de opleiding:<br />
“Ik heb wel gekeken of we daar nog studenten<br />
naar toe kunnen sturen. Ik ben<br />
hard op zoek gegaan naar plekken waar<br />
mensen op stage kunnen. Wij kunnen als<br />
NW&I-ers daar wel wat bijdragen. En ik<br />
heb inspiratie opgedaan voor onderwijs.<br />
Misschien dat we daar nog een keer een<br />
project kunnen doen.”<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Interview
Artikel<br />
-18-<br />
Een artikel uit de Volkskrant over bedrijven die garnalen kweken en de<br />
negatieve publiciteit rondon de <strong>van</strong>gst.<br />
Sprookjesprinsen bestaan niet, evenmin als<br />
sprookjesbedrijven. Ondernemen gaat nu<br />
eenmaal gepaard met tegenslagen, zeker<br />
als het wiel nog moet worden uitgevonden.<br />
Bij de Happy Shrimp Farm in Rotterdam zijn<br />
ze daar nu ook achter.<br />
Twee jaar geleden was het geloof in het<br />
sprookje <strong>van</strong> de gelukkige garnaal nog springlevend.<br />
Ronkende woorden sprak toenmalig<br />
minister <strong>van</strong> Landbouw Cees Veerman<br />
op 2 september 2006 bij de opening <strong>van</strong> de<br />
garnalenkwekerij op de Maasvlakte.<br />
Het concept <strong>van</strong> Happy Shrimp is dan ook<br />
zeer origineel. In de garnalenboerderij<br />
worden sinds mei 2007 op milieuvriendelijke<br />
wijze gamba’s gekweekt met behulp <strong>van</strong><br />
restwarmte <strong>van</strong> de E.On-elektriciteitscentrale.<br />
Zo wordt energie die anders verloren<br />
zou gaan, benut om een product te maken<br />
dat uniek is in Europa. Verse gamba’s waren<br />
hier namelijk niet te krijgen; de zeediertjes<br />
worden normaal gesproken ingevroren<br />
<strong>van</strong>uit de tropen ingevoerd. De bedenkers<br />
<strong>van</strong> de Happy Shrimp Farm zagen een gat in<br />
de markt: (dure) restaurants zouden zitten te<br />
springen om kakelverse gamba’s.<br />
Het idee sloeg enorm aan. De milieubeweging<br />
lijfde de Happy Shrimps bij voorbaat<br />
in als paradepaardje en de pers schreef<br />
oprichters Gilbert Curtessi en Bas Greiner de<br />
hemel in als boegbeelden <strong>van</strong> het nieuwe<br />
eco-ondernemen. De subsidiekraan ging<br />
wijd open.<br />
Das war einmal. De stand <strong>van</strong> zaken nu:<br />
Greiner is met ruzie vertrokken en de resultaten<br />
blijven ver achter bij de verwacht-<br />
De gelukkige garnaal<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
ingen omdat het bedrijf de garnalenkweek<br />
nog niet goed onder de knie heeft. Happy<br />
Shrimp heeft ruim 600 duizend euro verlies<br />
geleden. Daar staat tegenover dat er nieuwe<br />
investeerders zijn gevonden en dat de<br />
afnemers tevreden zijn over de kwaliteit <strong>van</strong><br />
de garnalen en de zeekraal die de boerderij<br />
levert.<br />
Curtessi (36) stemt er aarzelend in toe een<br />
rondleiding te geven door de loods op het<br />
uiterste puntje <strong>van</strong> de Maasvlakte. Hij is niet<br />
meer zo dol op journalisten sinds Het Financieele<br />
Dagblad zijn bedrijf neerzette als<br />
een tot mislukken gedoemd experiment<br />
<strong>van</strong> twee idealistische amateurs. Het FDartikel,<br />
dat eind september verscheen, focust<br />
op het conflict tussen de mannen <strong>van</strong><br />
het eerste uur. Curtessi geeft zijn voormalige<br />
compagnon in het stuk de schuld <strong>van</strong><br />
de tegenvallende garnalenoogst. Greiner,<br />
de technische man, zou de bassins waarin<br />
de garnalen worden gekweekt niet goed<br />
hebben ontworpen. Ook klinken er in het artikel<br />
kritische geluiden <strong>van</strong> mede-eigenaar<br />
en bouwondernemer Gerrit Geeve en <strong>van</strong><br />
Schmidt Zeevis, de visgroothandel uit Rotterdam<br />
die de meeste Happy Shrimps afneemt.<br />
Curtessi is bijna twee maanden later nog<br />
niet bekomen <strong>van</strong> de publicitaire kaakslag.<br />
‘Het was een unfair artikel. Elk beginnend<br />
bedrijf draait de eerste jaren met verlies. Het<br />
is al heel wat dat we nu, acht maanden na<br />
de eerste oogst, 350 kilo garnalen per week<br />
oogsten. Vergeet niet dat wat wij hier doen,<br />
nooit eerder is gedaan.’<br />
Dat neemt niet weg dat de huidige op-
engst ver onder het oude streefcijfer<br />
<strong>van</strong> 600 kilo per week ligt. Curtessi wijt dat<br />
aan ‘kinderziekten’. Hij geeft toe dat het<br />
oorspronkelijke ontwerp <strong>van</strong> de 24kweekbassins<br />
niet goed was. ‘Het voer voor de<br />
garnalen werd te snel afgevoerd, sneller<br />
dan ze het op konden eten. Ook was de<br />
watercirculatie niet optimaal.’<br />
De bassins worden nu aangepast. De helft<br />
is al klaar. De verbeterde bakken zijn in<br />
tweeën gedeeld door een tussenschot.<br />
Ook is duidelijk te zien dat de waterstroming<br />
anders is dan in de oude waterbakken. Boven<br />
enkele bassins achterin de hal hangen<br />
bakken met zeekraal. De zilte groente<br />
wordt geteeld met het afvalwater <strong>van</strong> de<br />
garnalen als meststof. Voor dit project werkt<br />
de Happy Shrimp Farm samen met het<br />
kwekersbedrijf Koppert Cress uit Monster.<br />
De garnalen laten zich niet zien. Ze houden<br />
zich schuil in de 6miljoen liter bruingekleurd<br />
zeewater waarmee de bassins <strong>van</strong> 6 bij<br />
20meter zijn gevuld.<br />
Een grote vissekom bij de koffietafel doet<br />
dienst als showroom. Vier volwassen Pacific<br />
White Shrimps scharrelen rond in de glazen<br />
behuizing. ‘Eigenlijk moeten het er vijf zijn’,<br />
merkt Curtessi op. ‘Een voor elke investeerder.’<br />
Het aandeel <strong>van</strong> Bas Greiner, die in januari<br />
opstapte, is overgenomen door paprikakweker<br />
Jim Grootscholte uit ‘s-Gravenzande.<br />
Curtessi wil niet meer ingaan op de affaire-<br />
Greiner. Hij zegt alleen: ‘We waren het er<br />
allebei over eens dat het beter was als hij<br />
vertrok.’ Greiner ontkent dat hij de bassins<br />
niet goed had aangelegd en wijt de breuk<br />
aan botsende karakters. ‘Gilbert en ik zijn<br />
erg verschillend. Dat heb ik enorm onderschat.’<br />
Geeve en Grootscholte hebben na het FDartikel<br />
met Curtessi afgesproken dat ze niet<br />
meer met de pers praten. ‘Met negatieve<br />
publiciteit schieten we niets op’, bromt<br />
Geeve. ‘We houden ons liever bezig met<br />
het bedrijf.’<br />
-19-<br />
Ton Rietveld <strong>van</strong> Schmidt Zeevis zegt dat<br />
het FD zijn uitspraken uit hun context heeft<br />
gehaald. ‘De opstart is niet helemaal vlekkeloos<br />
verlopen. Maar we hebben de<br />
indruk dat men het proces nu goed in de<br />
vingers heeft. De kwaliteit <strong>van</strong> de gamba’s<br />
is oké. Ze hebben een mooi zoetje in de<br />
smaak.’<br />
Door: Loethe Olthuis<br />
Uit: de Volkskrant, November 22, 2008, katern<br />
Economie, blz.17.<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Artikel
Verslag<br />
-20-<br />
I'm going deeper underground, there's to much panic in this town... Voor<br />
één nacht stond het anders zo rustieke en vredige Kanaleneiland volledig<br />
op zijn kop. Per fiets, met de bus en met de tram kwamen hordes studenten<br />
en andere fans bijeen in StarSound Studio. Terwijl hier ter plaatse<br />
alle geluidsapparatuur opnieuw werd aangesloten maakten zich in de<br />
coulissen verschillende musici klaar voor de...<br />
It was forty years ago today, Sgt. Pepper<br />
taught the band to play... Dit is het verhaal<br />
<strong>van</strong> vier <strong>Helix</strong>bands op weg naar de top.<br />
Met veertig jaar wordt hier uiteraard drie<br />
maanden bedoeld. De MusiCie had speciaal<br />
voor deze gelegenheid vier bands<br />
met variërende bezetting geformeerd uit<br />
alle muzikale mensen die onze vereniging<br />
rijk is. De opdracht klonk makkelijk genoeg:<br />
studeer een aantal nummers naar<br />
keuze in en win die felbegeerde prijs, de<br />
titel <strong>van</strong> <strong>Helix</strong>band <strong>van</strong> 2009.<br />
They tried to make me go to Rehab but<br />
I said no, no, no... Al het drank en drugsgebruik<br />
ten spijt hebben de bands toch<br />
nog iets weten voor te bereiden. Alle katers,<br />
vreetkicks en oriëntatieproblemen ten<br />
spijt beklommen zij één voor één het podium.<br />
The Dropouts namen gebroederlijk<br />
op de rand <strong>van</strong> het podium plaats en de<br />
hele zaal deinde zittend mee op ‘Sitting<br />
on the Dock of the Bay’ <strong>van</strong> soul-legende<br />
Otis Redding, uitgevoerd door onze niet<br />
minder legendarische Misja.<br />
Born to be wild... Met lang krullend haar<br />
kan het als band haast niet meer misgaan<br />
en Hot ‘n Spicey bewees dat het opzetten<br />
<strong>van</strong> een pruik de enige ware route naar<br />
sterrenstatus is. Samen met een dijk <strong>van</strong><br />
een stem, strak drumwerk en gierende gitaarsolo’s<br />
natuurlijk.<br />
Sing us a song, you’re the pianoman...<br />
Want wie zei er dat gitaren verplicht<br />
waren in de rockmuziek? The Kelly Fuckin’<br />
Clarksons bewezen dat met piano, bas<br />
Battle of the bands 2009<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
en drums het dak er net zo hard af kan.<br />
Met natuurlijk Kelly Clarkson, schitterend<br />
vertolkt door Marja, maar ook onze enige<br />
echte studieadviseur Pieter op basgitaar.<br />
Dat is pas ware betrokkenheid. Volgend<br />
jaar worden de docenten ook uitgenodigd<br />
om mee te jammen.<br />
Now you do what they told you... De<br />
vierde band gaf ons de opdracht te<br />
dansen, dus dat deden wij uit alle macht.<br />
Ook al waren ze naamloos, het publiek<br />
sloot ze direct in hun hart. Met een geweldige<br />
mix <strong>van</strong> rock, hiphop en reggae (dat<br />
heet eclectisch tegenwoordig?) zetten zij<br />
het dak in brand. Met complimenten voor<br />
de eieren. Maar vooral voor de strakke<br />
groove en de gelikte driestemmige zang.<br />
I’m going back to higher ground... De<br />
strenge doch rechtvaardige jury velde<br />
haar goed afgewogen maar genadeloze<br />
oordeel, er kon er immers maar één de<br />
winnaar zijn. The Kelly Fuckin’ Clarksons<br />
hadden de titel <strong>van</strong> <strong>Helix</strong>band <strong>van</strong> 2009<br />
ruimschoots verdiend. Laten we hopen<br />
dat ze genieten <strong>van</strong> hun eeuwige eer<br />
en roem. Laten we hopen dat ze niet<br />
zwichten voor de verleiding <strong>van</strong> sex and<br />
drugs and rock ‘n roll. Wacht... Laat ze<br />
niet zwichten voor de eerste twee, maar<br />
wel voor de derde. We zien ze graag volgend<br />
jaar weer rocken! We’re Sgt. Peppers<br />
Lonely Hearts Club Band, We hope<br />
you have enjoyed the show...<br />
Bas <strong>van</strong> der Starre<br />
Namens de MusiCie
Zoals bij elke editie <strong>van</strong> de PM, is het nu ook weer aan de plaatselijke<br />
dorpsgek om zijn zegje te doen. Deze neuroot praat over alles waar hij<br />
zich aan ergert, dus dat is nogal wat. Ook deze keer weer een nieuwe:<br />
Zoals het Hoort<br />
Omdat het in columns niet de bedoeling<br />
is om met het woord “ik” te beginnen, of<br />
om het überhaupt te gebruiken, wil ik dat<br />
nu wel doen (hoewel het nu al te laat is<br />
om ermee te beginnen). Ik ga er <strong>van</strong> uit<br />
dat jullie, mijn trouwe lezers/volgelingen,<br />
wel eens met anderen praten. Het hoeft<br />
geen belangrijk gesprek te zijn, maar<br />
het mag wel. Het kan over diep serieuze<br />
onderwerpen gaan, het mag ook een<br />
gesprek tussen vrouwen zijn. Laten we<br />
er voor het gemak even <strong>van</strong> uitgaan<br />
dat jullie dit regelmatig doen. Zoals jullie<br />
waarschijnlijk weten, hebben we wat<br />
fatsoensnormen. Als je bijvoorbeeld met<br />
iemand in gesprek bent en er komt iemand<br />
anders langs die tegen je aan begint<br />
te praten, dan meld je hem of haar<br />
vriendelijk dat je al in gesprek bent en<br />
dat de tweede persoon dus maar even<br />
moet wachten. Sowieso is het al erg onfatsoenlijk<br />
om tegen iemand te gaan<br />
praten die al in gesprek is. Mijn laatste<br />
aanname is dat iedereen op de hoogte<br />
is <strong>van</strong> deze fatsoensnormen en dat iedereen<br />
deze in acht neemt.<br />
Vanwaar deze anekdote? De oorzaak<br />
ligt in een krantenbericht uit een willekeurige<br />
krant uit begin juni 2009. Daar<br />
stonden namelijk de resultaten <strong>van</strong> een<br />
Brits onderzoek: meer dan de helft <strong>van</strong><br />
de ondervraagden leed aan nomofobie.<br />
-21-<br />
Ik had zelf nog nooit <strong>van</strong> deze aandoening<br />
gehoord en ik ben nooit bang om<br />
mijn algemene kennis te verbreden, dus<br />
ik besloot me te verdiepen in het onderwerp.<br />
Nou blijkt nomofobie één <strong>van</strong><br />
de, naar mijn weten, weinige fobieën<br />
die geen Latijnse naam hebben. Het is<br />
namelijk afgeleid <strong>van</strong> het Engelse Nomofobia<br />
(op zich niet wereldschokkend),<br />
wat op zijn beurt weer een contractie is<br />
<strong>van</strong> No Mobile Fobia, oftewel: de angst<br />
om geen mobiel te hebben.<br />
WAT?!<br />
Je leest het goed: mensen zijn bang om<br />
geen mobiel (bij zich) te hebben! Ik ben<br />
me er uiteraard terdege <strong>van</strong> bewust dat<br />
dit slechts één onderzoek is, maar het resultaat<br />
is op zijn minst opmerkelijk te noemen.<br />
Nu vragen jullie je wellicht af wat<br />
de relatie is tussen de eerste alinea en<br />
dit onderzoek. Het gaat allemaal om het<br />
belang <strong>van</strong> de mobiele telefoon.<br />
We gaan even terug naar de situatie <strong>van</strong><br />
de eerste alinea: je bent met iemand in<br />
gesprek. Opeens gaat je mobiel. Als we<br />
het scenario <strong>van</strong> de eerste alinea volgen,<br />
zouden we het binnenkomende mobiele<br />
gesprek wegdrukken, het gesprek<br />
afmaken waar we mee bezig waren en<br />
achteraf kijken wie er gebeld had en die<br />
persoon eventueel terug bellen. Ik doe<br />
dit wel altijd, maar helaas blijkt dit bij het<br />
merendeel anders te liggen. Een mobiel<br />
gesprek krijgt namelijk bijna altijd de<br />
voorkeur boven een normaal gesprek.<br />
Het maakt niet uit of men iemand al in<br />
gesprek is, als je mobiel gaat zal je hem<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Onzin
Onzin<br />
-22-<br />
opnemen. Het lijkt bijna een compulsieve<br />
obsessieve stoornis, een dwangneurose.<br />
Het is gewoon onfatsoen.<br />
Zo lang bestaat mobiele telefonie nog<br />
helemaal niet. Wat mij opvalt is dat<br />
mensen die aan het bellen zijn vaak rondlopen,<br />
of tekeningen maken. Het lijkt alsof<br />
onze hersenen nog niet goed weten wat<br />
ze met zo’n mobiel gesprek aanmoeten<br />
en dat ze daarom maar alternatief gedrag<br />
veroorzaken. Een beetje vreemd<br />
dat de afwezigheid <strong>van</strong> de mobiele telefoon<br />
dan een fobie zou veroorzaken. In<br />
het begin <strong>van</strong> het mobiele tijdperk was<br />
een mobiele telefoon fijn, want als er iets<br />
zou gebeuren, dan kon je altijd iemand<br />
bereiken. Later is het apparaat geëvolueerd<br />
(ik ga het <strong>van</strong>daag niet over de evolutietheorie<br />
hebben. Als je denkt dat de<br />
Aarde 6000 jaar oud is ben je naïef, stom,<br />
bang om na te denken en heb je onder<br />
een rots geleefd.) tot een agenda en een<br />
manier om met anderen in contact te<br />
blijven. Een netwerkapparaat, maar ook<br />
een apparaat dat je door middel <strong>van</strong><br />
sms’jes of je agenda aan al je afspraken<br />
kan laten herinneren.<br />
Misschien heeft deze nomofobie, deze<br />
angst met een <strong>van</strong> deze functionaliteiten<br />
te maken. Als je je mobiel niet bij je hebt,<br />
ben je je geheugen kwijt. Je weet niet<br />
meer welke afspraken je hebt staan en je<br />
kan niemand bereiken om het even na te<br />
vragen. Ook ben je je laatste redmiddel<br />
kwijt, mocht er iets gebeuren. Een stukje<br />
veiligheid valt weg, omdat je niemand<br />
kan bereiken bij een misdrijf of ongeval.<br />
Dit zijn wat mij betreft de enige twee redenen<br />
waarom je het vervelend moet<br />
vinden om je mobiel kwijt te raken. Vervelend<br />
ja, en dat is iets anders dan bang zijn.<br />
Het kan dus zeker geen obsessie zijn.<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
Ik geloof niet dat de mobiele obsessie<br />
ook maar enigszins een (biologische of<br />
psychologische) achtergrond heeft. Er<br />
zijn ook genoeg reacties op het onderzoek<br />
naar nomofobie die het fenomeen<br />
ontkrachten. Mensen zouden niet echt<br />
bang zijn om niet bereikbaar te zijn, het<br />
zou de sociale druk zijn. Of meer <strong>van</strong> dat<br />
soort klets. Als je je mobiele telefoon kwijt<br />
bent en je denkt dat je dan geen sociaal<br />
contact meer hebt ben je zielig en moet<br />
je vrienden gaan zoeken. Die bestaan<br />
ook in het echt. Laten we een mobiele<br />
telefoon dan alsjeblieft beschouwen en<br />
behandelen als wat hij daadwerkelijk is:<br />
een handig apparaat om bij je te hebben.<br />
Dan kunnen we de volgende keer<br />
als iemand belt, het belletje wegdrukken<br />
en doorgaan met ons gesprek. Met echte<br />
mensen. Gewoon, zoals het hoort.<br />
Pieter <strong>van</strong> Os<br />
Neuroot<br />
Hebben jullie ook iets wat zo belachelijk<br />
of stom is dat het wel uitgezeken móet<br />
worden? Laat het weten en stuur een<br />
mailtje naar ons email-adres (pmcie.heliz@<br />
gmail.com) met als onderwerp “Zoals het<br />
hoort”. Dan zal ik er mijn ob jectieve blik<br />
over laten gaan.<br />
Meningen <strong>van</strong> de heer Van Os zijn alleen<br />
<strong>van</strong> hem en worden niet gedeeld door<br />
NWI, <strong>Helix</strong> of Universiteit Utrecht. Dit omdat<br />
de heer Van Os een complete randdebiel<br />
en niet voor rede vatbaar is .
“Gereformeerd, communist, rooms-katholiek, we hebben allemaal<br />
baat bij muziek.” En dus waren leden <strong>van</strong> <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong>, SV Contact en<br />
SV Perikles massaal aanwezig in zalencentrum Trianon voor alweer een<br />
aflevering <strong>van</strong> de onvolprezen Popquiz. Wat ze zagen was een avond<br />
met horten, stoten en een weinig verrassende winnaar.<br />
Liefde voor muziek<br />
Die massaal aanwezige leden waren allemaal<br />
ingedeeld in teams <strong>van</strong> drie. Allemaal?<br />
Nee, uw ster-reporter (het thema<br />
<strong>van</strong> dit nummer eist <strong>van</strong> mij dergelijk<br />
taalgebruik) zat jarig, maar toch vooral<br />
ook teamloos op een kruk bij de ingang<br />
te wachten op de broodnodige versterkingen.<br />
Toen die niet kwamen, werd<br />
de jarige teamloze ingedeeld bij Het<br />
Winnende Team. Er was helemaal niets<br />
dat wees op de mogelijkheid dat dit<br />
Team niet Winnend zou zijn. Dit Team bestond<br />
namelijk naast ondergetekende<br />
uit de Voorzitter en de Vice-Voorzitter<br />
(die verder anoniem willen blijven) <strong>van</strong><br />
een niet met name te noemen <strong>NWSV</strong>.<br />
Waarom Het Team de avond Winnend<br />
zou afsluiten? De strategie was duidelijk:<br />
vooraf had de Vice-Voorzitter de Penningmeester,<br />
tevens presentator <strong>van</strong> de<br />
avond, met haar geëigende methoden<br />
zodanig bewerkt, dat de Vice-Voorzitter<br />
nu alle antwoorden dacht te weten. Ze<br />
had echter buiten de fairplay-gedachte<br />
<strong>van</strong> haar niet-besturende teamgenoot<br />
gedacht, maar nog meer buiten de<br />
streken <strong>van</strong> de medepresentatoren.<br />
De eerste wilde per se de antwoorden<br />
zelf vinden, de presentatoren waren<br />
zo handig met de geluidsinstallatie, de<br />
microfoons en alle andere technische<br />
snufjes die bij een Popquiz nodig zijn,<br />
dat de halve avond gevuld werd met<br />
niet thuis te brengen (wan)klanken<br />
<strong>van</strong>af het podium. Triest hoogtepunt:<br />
het pontificaal plaatsnemen <strong>van</strong> meerdere<br />
presentatoren tussen beamer en<br />
-23-<br />
projectiescherm. Al moet gezegd: het<br />
beeld werd daar niet altijd minder <strong>van</strong>.<br />
Wat ik met deze overdreven voorstelling<br />
<strong>van</strong> zaken maar wil aangeven: Het<br />
Winnende Team Droop gigantisch Af.<br />
Ondanks de gedegen voorbereiding,<br />
ondanks de waterdichte strategie, ja,<br />
zelfs ondanks de jarige, die uit de ondefinieerbare<br />
brij geluid nog net Brand<br />
new day kon onderscheiden. Zo won SV<br />
Contact, een gebeurtenis waarbij de<br />
halve zaal elkaar juichend in de armen<br />
vloog. Less is lang niet altijd more, size<br />
does matter. Alle deelnemers kregen<br />
een cd’tje mee naar huis met alle muziek.<br />
Om te horen wat ze gemist hadden?<br />
Uiteraard. Om te oefenen voor volgend<br />
jaar? Nee, want dan is het thema geen<br />
liefde meer en hebben nieuwe technici<br />
ook nieuwe ondefinieerbare klanken in<br />
de laptop gestopt.<br />
Martijn Klerks<br />
PMCie<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Verslag
Advertentie<br />
-24-<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -
Stop! Geen foto’s! … Wat zei ik?! Geen foto’s verdomme! Deze aap<br />
moet nog anoniem blijven tot tenminste het begin <strong>van</strong> volgend studiejaar.<br />
Al die opdringerige paparazzi maken het wel heel lastig mijn werk<br />
goed te doen. Die vervelende roddeljournalisten! Ik moet rust hebben,<br />
een stil hoekje om mijn banaan te pellen, mijn notitieblok uit mijn vacht<br />
te plukken en alles eens netjes op te schrijven.<br />
Boudewijn de Bosbaviaan<br />
Want ik heb me rot gerend de afgelopen<br />
maanden. Mijn vorige stuk lag nog<br />
nauwelijks bij de drukker of ik kon alweer<br />
aan de bak. Ik dacht even een lentestop<br />
te nemen, maar voor ik het wist zat<br />
ik al weer in het vliegtuig naar Boston.<br />
Business class uiteraard, de enige klasse<br />
goed genoeg voor bavianen <strong>van</strong> stand.<br />
Na een onnodig lange stop in Dublin<br />
was ik dan toch eindelijk in de United<br />
States of America.<br />
Voordat ik echter het continent kon<br />
oversteken naar Hollywood, Los Angeles,<br />
viel mij op dat ik niet alleen was. Een<br />
stuk of dertig gemotiveerde <strong>Helix</strong>ianen<br />
stond te trappelen om te beginnen aan<br />
de SSU 2009. Daarover meer elders in<br />
dit blad. Nu eerst de andere, leukere<br />
details.<br />
Het is de taak <strong>van</strong> het SSU bestuur om<br />
een aantal dagen <strong>van</strong> te voren op reis<br />
te gaan om alle locaties en al het vervoer<br />
te controleren. Geen ondankbare<br />
taak, behalve voor één bestuurslid. De<br />
minimum leeftijd voor drank is in de<br />
USA maar liefst 21 jaar. Dat haalde de<br />
jonge Tijmen A. net niet. Een oplettende<br />
serveerster had dit snel door en gaf hem<br />
een groot glas roze limonade met een<br />
rietje. Voor nop.<br />
Kort daarna kwamen de participerende<br />
<strong>Helix</strong>ianen aan. In Boston verbleef men<br />
met vier mensen op kamers die elk twee<br />
tweepersoons bedden bevatten. Bart<br />
-25-<br />
G. lag op een nacht rustig te slapen<br />
toen hij opeens iets warms voelde. Het<br />
been <strong>van</strong> Rik S. lag knus op zijn lichaam.<br />
Na onvriendelijk te vragen waar dat<br />
dan weer voor nodig was antwoordde<br />
Rik met: “Oh! Sorry, ik dacht dat je mijn<br />
vriendin was.”.<br />
De laatste avond in Amerika werd door<br />
Pieter <strong>van</strong> O. en Tijmen A. samen met<br />
twee leden <strong>van</strong> het plaatselijk schoon<br />
gespendeerd. Na een goed gesprek<br />
waarbij de drank rijkelijk vloeide (behalve<br />
voor Tijmen dan) stond het viertal<br />
en trok hun jas aan. De andere <strong>Helix</strong>ianen<br />
keken de heren vol bewondering<br />
na terwijl zij verdwenen, om die bewondering<br />
vervolgens in duigen te zien<br />
vallen toen ze enkele ogenblikken later<br />
teruggevonden waren. Aan een tafel,<br />
een potje scrabble spelend. Zij waren<br />
de rest <strong>van</strong> de avond zoet. Terug in het<br />
hostel bleek echter dat de heren zich<br />
niet gemeld hadden. Zouden ze toch<br />
...? Wederom werd een voorbarige<br />
conclusie getrokken toen bleek dat ze<br />
tien minuten later op de stoep stonden.<br />
De dames waren wel veilig thuisgebracht<br />
maar meer zat er uiteindelijk niet<br />
in. Scrabble is dus toch nergens goed<br />
voor, deze aap raad een ander gezelschapsspel<br />
aan. Twister bijvoorbeeld...<br />
I’m back from the USSR! Oh wacht... de<br />
Beatles hadden het bij het verkeerde<br />
eind. Terug uit Amerika moest er natuurlijk<br />
een officieel achteraffeest (afterpar-<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Roddels
Roddels<br />
-26-<br />
ty staat niet in mijn woordenboek) worden<br />
gehouden. Daan <strong>van</strong> H. probeerde op<br />
deze avond voor de gein Lindy in te palmen.<br />
Toen hij straal genegeerd werd richtte<br />
hij zijn aandacht maar op Tijmen.<br />
Na de SSU heeft Margot <strong>van</strong> E. na het<br />
uitwisselen <strong>van</strong> wat korte tekstberichten<br />
uiteindelijk op een feest in de K-sjot met<br />
één <strong>van</strong> haar medereizigers gezoend. Bij<br />
hoge uitzondering is mij <strong>van</strong> hogerhand<br />
opgelegd dat ik de naam niet mag vermelden.<br />
Persoon in kwestie had ten tijde<br />
<strong>van</strong> het gebeuren een relatie en hoewel<br />
ik graag mij <strong>van</strong> mijn gemene kant laat<br />
zien, schijnen er goede kansen te zijn dat<br />
deze relatie ook dit blad leest. Margot<br />
moet in ieder geval niet zo doorgaan,<br />
want dat gaat haar volgend jaar minpunten<br />
kosten.<br />
Dit is wel een bruggetje naar de soapsteractie<br />
<strong>van</strong> deze maand. Margot <strong>van</strong> E.<br />
verdient met de volgende driehoeksverhouding<br />
nog eens een Oscar. Ze zoende,<br />
naast de anonieme SSU’er, met een lid<br />
<strong>van</strong> haar zwemclub (Jelle, als iemand<br />
daar iets aan heeft) en ook nog eens met<br />
een jongen met de naam Manuel. Op het<br />
Full House feest stonden beiden plotseling<br />
verwachtingsvol aan weerszijde. Ze moest<br />
nu kiezen. Jelle is de gelukkige winnaar<br />
geworden, is het niet hartverwarmend?<br />
De volgende keer in Boudewijn de bosbaviaan...<br />
Nee, we gaan nog even door. Met het<br />
Full House feest om precies te zijn. Misja<br />
<strong>van</strong> S. is gezien met Robin <strong>van</strong> K. en dat<br />
was niet de eerste keer. Naast vermeldingen<br />
<strong>van</strong> Robin <strong>van</strong> K. in eerdere edities<br />
<strong>van</strong> dit blad werden deze twee specifieke<br />
personages ook al gezien op het<br />
‘Klassenavond’ feest. Het is hoogst frappant<br />
te noemen dat dezelfde Robin op<br />
de ouderdag met een vriendje aan haar<br />
arm verscheen. Hopelijk leest dit vriendje<br />
de PM niet. Anders moeten we alsnog alle<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
kopieën innemen om deze hypocrisie <strong>van</strong><br />
mijn kant recht te zetten.<br />
Om de chronologie <strong>van</strong> dit schrijven nog<br />
verder te verstoren gaan we weer terug<br />
naar de eerdergenoemde klassenavond.<br />
Gerben de V. had een scheikundestudente<br />
aan de haak geslagen die naar<br />
de naam Bineke luisterde. Geen punt zou<br />
ik zeggen, totdat ik er achter kwam dat<br />
diezelfde Bineke Gerbens practicumbegeleider<br />
was voor het vak Organische<br />
Chemie. Wel een punt dus, misschien zelfs<br />
een hoger punt voor Gerben. Misschien<br />
zag hij z’n cijfer al tot ongekende hoogten<br />
stijgen. Nu maken we weer een sprong in<br />
de tijd en keren wij terug naar Full House.<br />
Daar werd diezelfde Bineke zoenend<br />
met haar (naar verluid) ex-vriend gezien.<br />
Of het volgende als reactie hierop gezien<br />
kan worden weet ik niet, maar even<br />
later stond Gerben weer bij Maaike (ook<br />
bekend uit vorige nummers) en met succes.<br />
Om nog heel even in het volle huis te blijven<br />
gaan we nu naar de hyperactieve<br />
donderjager die er niet bang voor was<br />
om de gehele avond te verkondigen “dat<br />
hij geil was en seks tekort had”. We hebben<br />
het hier over Jaap F., natuurlijk. Vervolgens<br />
pakte hij Moud B., die echter voor<br />
die avond een heel ander logeeradres in<br />
gedachten had. Na afloop ging zij lekker<br />
bij Willem <strong>van</strong> der S. thuis slapen.<br />
Een nieuwtje uit het niets: Steven H. had<br />
een hartstochtelijke avond met Michelle,<br />
maar waar en wanneer schijnt iedereen<br />
weer vergeten te zijn. Er is vast nog wel<br />
iemand met een goed geheugen in de<br />
buurt, toch? Als we dan toch bruggetjes<br />
aan het bouwen zijn, gaan we door naar<br />
het huisfeest <strong>van</strong> Steven, waar zowel Inge<br />
L. als Allan V. ter plaatse waren. Jullie voelen<br />
het natuurlijk al aankomen. Zij ook. Ze<br />
schenen zich wel te vermaken.
Dan gaan we voor het laatste feestje<br />
nog even langs de Club Poema, waar<br />
tijdens een feest <strong>van</strong> Mebiose en SAMS<br />
Marloes <strong>van</strong> B. vrolijk los ging. Marloes<br />
had lange tijd een vaste relatie, maar<br />
aan alles komt helaas een eind. Thijs <strong>van</strong><br />
H. zag het minder pessimistisch in toen<br />
ze elkaar zoenden.<br />
Terug naar onze soapster, die blijkbaar<br />
een rol meer dan één verhaallijn had.<br />
Jasper M. deed Margot uit het niets een<br />
luxe bierpakket cadeau. De reactie <strong>van</strong><br />
Margot was duidelijk: “Ehm... bedankt?”,<br />
waarna ze toch maar snel een andere<br />
richting uit liep. Het plot wordt steeds ingewikkelder.<br />
Wonderlijk nieuws. Het blijkt dat zelfs docenten<br />
dit schrijfsel af en toe eens lezen!<br />
Af en toe zijn ze zelfs zo geïntrigeerd dat<br />
ze uit eigen beweging bepaalde personages<br />
uit dit verhaal in hun collegezalen<br />
proberen op te zoeken. Spoedig<br />
ben ik waarschijnlijk niet meer de enige<br />
roddeljournalist. Daarom wil ik nu toch<br />
één docent vermelden in de relatienieuwsflits.<br />
Simona N. staat nu officieel<br />
in de Boudewijn de bosbaviaan om dat<br />
zij met Sjoerd B. een relatie heeft gekregen.<br />
Bij deze. Nu nog even officieel afsluiten.<br />
-27-<br />
Dames en heren <strong>Helix</strong>ianen, het was mij<br />
een genoeglijk jaar. Misschien voor u<br />
iets minder, als u veelvuldig onderwerp<br />
of lijdend voorwerp bent geweest <strong>van</strong><br />
notities. Hopelijk kunnen jullie er hartelijk<br />
om lachen. Hatelijk lachen is ook<br />
goed. Nu luid mijn advies: ga hier weg.<br />
Ga op vakantie, word beroemd, wordt<br />
een ster. Blijf ver <strong>van</strong> overmatig drank-<br />
en drugsgebruik, maar niet <strong>van</strong> ondermatig<br />
drugs- en drankgebruik. Als u mij<br />
nu nog kunt volgen leest u te lang door.<br />
See you around! Tot volgend jaar...<br />
Heb je een roddel of een goed verhaal?<br />
Stuur een mailtje naar de “primate<br />
in residence” <strong>van</strong> de PM: pmcie.<br />
helix@gmail.com onder vermelding <strong>van</strong><br />
“Aap”. Hoe meer sappige details, hoe<br />
beter! Deze rubriek kan persoonsverwisselingen,<br />
verwarde situaties en andere<br />
onwaarheden bevatten. Daarnaast<br />
heeft de aap last <strong>van</strong> een selectief<br />
geheugen. Pech gehad. Volgend jaar<br />
lach je erom.<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Roddels
Thema<br />
-28-<br />
Iedereen weet dat je eigen succes en roem slechts te wijten is aan<br />
één iemand. Er is slechts één factor die bepaald of je een sterrenstatus<br />
zal bereiken of in de goot zal belanden. Er is maar één persoon<br />
die zo’n grote invloed uit oefent op je leven dat hij of zij je kan<br />
maken of breken. Dat ben je zelf. Maar als je niet zeker <strong>van</strong> jezelf<br />
bent, hoe kan het dan ooit nog goed komen? Daarom...<br />
10 tips voor je zelfverzekerdheid<br />
1. Wanneer je iemand niet durft aan te<br />
kijken, staar net naast het hoofd <strong>van</strong><br />
hem of haar. De persoon in kwestie<br />
wordt hier waarschijnlijk zo zenuwachtig<br />
<strong>van</strong> dat je alsnog je doel bereikt.<br />
2. Doe te allen tijde alsof iedereen<br />
naakt is. Dit maakt communiceren zo<br />
veel gemakkelijker.<br />
3. Voor succes in intellectuele kringen:<br />
zeg altijd dat je bezig bent in een boek<br />
<strong>van</strong> een obscure buitenlandse schrijver<br />
waar niemand ooit <strong>van</strong> heeft gehoord.<br />
Japanners en andere Aziaten doen het<br />
altijd goed. Beter dan een boek nog,<br />
een novelle of een essay.<br />
4. Zoek altijd een zondebok, iemand<br />
die lager staat in de pikorde. Vergelijk<br />
jezelf in gesprekken altijd met deze persoon<br />
en voel jezelf daardoor superieur.<br />
Als je niemand kan vinden, mag je best<br />
een persoon verzinnen.<br />
5. Draag kleding die andere mensen<br />
leuk vinden. Het gaat niet om je persoonlijke<br />
smaak, het gaat om jouw succes.<br />
Onbelangrijke zaken als vrije keus<br />
in kleding moeten het veld ruimen voor<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
dit soort hogere doelen.<br />
6. Voor de mannen: Heb altijd een extra<br />
paar sokken bij de hand om in je<br />
broek te stoppen. Wat de vrouwen ook<br />
zeggen, lengte maakt wèl uit.<br />
7. Voor de vrouwen: Less is more. We<br />
hebben het inderdaad over je kleding<br />
(en ook over je schoenencollectie,<br />
maar dat is een ander verhaal).<br />
8. Strakke spandex broeken zijn een<br />
slecht idee. Altijd. Moeten we dat nog<br />
even herhalen? Met altijd bedoelen we<br />
ook echt altijd. Ja, ook dan!<br />
9. Ben je na de eerste acht tips nog<br />
steeds onzeker? Koop dan de Starros<br />
Handleiding voor zelfverzekerdheid: 10<br />
tips voor de zelfverzekerdheid, de sleutel<br />
tot succes (2009) voor maar €69,95*!<br />
10. Ben je zelfs na het lezen <strong>van</strong> het boek<br />
nog onzeker? Tja, sommige mensen zijn<br />
helaas hopeloos. Gefeliciteerd, je hebt<br />
een goede reden om onzeker te zijn.<br />
Succes met je leven. En denk eraan: je<br />
kan altijd nog <strong>van</strong> het Van Unnik springen.
* dit is exclusief BTW, vliegtaks, verzendkosten,<br />
arbeidsloon, provisie, garanties,<br />
extra servies, telefoonkosten, vakantiegeld,<br />
omkopingen en anthraxcontrole.<br />
Bas <strong>van</strong> der Starre<br />
Pieter <strong>van</strong> Os<br />
PMCie<br />
Disclaimer: Er bestaat geen enkele<br />
aanwijzing of statistische correlatie,<br />
laat staan hard wetenschappelijk be-<br />
-29-<br />
wijs, met succes en het opvolgen <strong>van</strong><br />
deze tips. Gebruik <strong>van</strong> deze tips is volledig<br />
op eigen risico. De redacteurs<br />
<strong>van</strong> de PMCie kunnen niet aansprakelijk<br />
worden gesteld. Heb je nog een<br />
onderwerp waar je tips <strong>van</strong> de redactie<br />
<strong>van</strong> wil, mail dan naar pmcie.helix@<br />
gmail.com. Wij weten overal wat <strong>van</strong>.<br />
Anders doen we wel net alsof.<br />
Als je zo durft rond te lopen, heb je bovenstaande tips natuurlijk niet nodig!<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Thema
Artikel<br />
-30-<br />
Een artikel uit het financieel Dagblad op maandag 8 juni 2009 over de<br />
hedendaagse entrepreneur.<br />
‘Ik heb mijn salaris voor dit jaar al bij elkaar.<br />
Welke architect kan mij dit in deze crisisdagen<br />
nazeggen? Nou ja, het is geen salaris<br />
voor een veertiger, maar ik ben er toch<br />
heel trots op.’<br />
Bart <strong>van</strong> Bueren (27) staat zelf ook te kijken<br />
<strong>van</strong> rimpelloze toegang tot de door<br />
veertigers gedomineerde architectenwereld.<br />
En het succes dat hij op zo’n<br />
jonge leeftijd al in de wereld weet te<br />
behalen, ook financieel. En dat in een<br />
tijd waarin naar de laatste inzichten 65%<br />
<strong>van</strong> de architectenbureaus last heeft <strong>van</strong><br />
een dalende omzet. Gemiddeld zagen<br />
de Nederlandse architectenbureaus hun<br />
omzet afgelopen periode met<br />
40% teruglopen. Volgens voorzitter Jeroen<br />
<strong>van</strong> Schooten <strong>van</strong> de branchevereniging<br />
BNA zijn er <strong>van</strong> de 15.000 architecten die<br />
werkzaam waren vóór de crisis nog 10.000<br />
over.<br />
Bart <strong>van</strong> Bueren heeft zijn eigen bureau,<br />
wat wel een weidse benaming is voor een<br />
eenmansbedrijf dat met enige regelmaat<br />
gebruikmaakt <strong>van</strong> freelancers. ‘Laat het<br />
maar slecht gaan in de architectenwereld’,<br />
zegt hij met een knipoog. ‘Dan<br />
kunnen ze mij in hun vrije tijd helpen de<br />
boel verder uit te bouwen.’<br />
De roem <strong>van</strong> de Young Technical Professional<br />
2008-2009 strekt verder dan die<br />
eenmanszaak. Van Bueren heeft met zijn<br />
ontwerpen voor duurzame gebouwen<br />
op het water naam gemaakt in binnen-<br />
en buitenland. Kortstondig was er sprake<br />
<strong>van</strong> dat hij het Rotterdamse paviljoen op<br />
de wereldtentoonstelling in Sjanghai zou<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
De waterarchitect<br />
gaan bouwen. De fatale combinatie <strong>van</strong><br />
kosten en crisis had tot gevolg dat het<br />
plan in de ideeënfase is blijven steken.<br />
Van Buerens goed in de markt liggende<br />
voorkeur voor duurzaam bouwen op het<br />
water, is min of meer toevallig ontstaan,<br />
zo geeft de voormalige student bouwtechniek<br />
en architectuur aan de technische<br />
Universiteit Delft aan. ‘Ik ben een<br />
erg technische architect of een erg architectonisch<br />
ingestelde ingenieur.’<br />
Terugredenerend is het een bijbaantje<br />
geweest dat hem in deze richting heeft<br />
gestuurd. ‘Ik verdiende wat extra geld bij<br />
als mentor <strong>van</strong> buitenlandse studenten’,<br />
vertelt hij, ‘en we kregen de opdracht<br />
een studie te maken over de bouw in<br />
Nederland over vijftig jaar.’ Door de klimaatveranderingen,<br />
de stijging <strong>van</strong> de<br />
waterspiegel, de nodige overloopgebieden<br />
voor tijden met overvloedige regenval,<br />
kwam het team uit bij wonen op<br />
het water.<br />
Sinds die tijd is dat het speelveld waar Van<br />
Bueren zich op beweegt en profileert.<br />
‘Niet omdat ik een klimaatpessimist ben’,<br />
haast hij zich te zeggen, ‘maar wie wil er<br />
nou niet aan het water wonen?’<br />
Een aansluitende prijsvraag <strong>van</strong> ingenieursbureau<br />
Royal Haskoning gaf het<br />
laatste zetje. Van Bueren won met zijn<br />
team de Deltacompetition 2006 met het<br />
ontwerp <strong>van</strong> een drijvende stad tussen<br />
Amsterdam en Almere. Langs de nieuwe<br />
wegverbinding liggen bolvormige gebouwendie<br />
rond de zestig woningen bevatten<br />
op het water. Een jaar later volgt een
prijswinnend afstudeerontwerp voor een<br />
klimaatadaptief paviljoen.<br />
Projectontwikkelaars en overheden<br />
huren de architect en adviseur graag in<br />
om hun verre, duurzame dromen vorm<br />
te geven. Zo deed Van Bueren een<br />
studie naar duurzame landbouw op het<br />
water, als drijvende tuin of in een kas.<br />
Maar ook het bouwen <strong>van</strong> een drijvend<br />
kantoor zit in zijn repertoire. De architect<br />
werkt deels ook in opdracht <strong>van</strong> de Rotterdamse<br />
projectontwikkelaar OVG, die<br />
duurzame bouw hoog in het vaandel<br />
heeft staan.<br />
Hoewel de boterham er in tegenstelling<br />
tot de nodige vakbroeders mee<br />
belegd kan worden, is er nog altijd niets<br />
gebouwd <strong>van</strong> de in Naaldwijk geboren<br />
architect. ‘Over twee jaar moet er wel<br />
iets gebouwd worden anders word ik<br />
echt de gebroeders Das’, zegt hij, ‘wat<br />
ik trouwens een erekwalificatie vind.’<br />
Van Bueren is jong genoeg om er ook<br />
een termijn aan te durven plakken.<br />
‘Hopelijk sta ik over twee jaar in een eigen<br />
kantoor in Rotterdam. En over vijf<br />
jaar moet dat een drijvend gebouw zijn.’<br />
Als locatie vindt Van Bueren Rotterdam<br />
het meest voor de hand liggen. ‘Die<br />
stad maakt echt werk <strong>van</strong> duurzaam en<br />
klimaatbestendig bouwen.’<br />
De Technische Universiteit Delft is naast<br />
een opleidingsinstituut ook een broedplaats<br />
<strong>van</strong> nieuwe bedrijvigheid. Bart<br />
<strong>van</strong> Bueren is er een levend voorbeeld<br />
<strong>van</strong>. Hij kwam er niet alleen met de<br />
juiste papieren, maar ook met een eigen<br />
bedrijf <strong>van</strong>daan, dat hij samen<br />
met vier vrienden runde. Waarschuwingen<br />
<strong>van</strong> buitenstaanders over te veel<br />
bazen, sloeg hij in de lucht. Inmiddels<br />
weet <strong>van</strong> Bueren beter: ‘Vijf kapiteins<br />
op een schip vaart niet snel.’ De zakelijke<br />
boedelscheiding sleept nog altijd. ‘Ik<br />
heb er veel <strong>van</strong> geleerd’, zegt hij, ‘ook<br />
-31-<br />
over mezelf.’<br />
Het Drijvende Paviljoen, een prijswinnend<br />
ontwerp <strong>van</strong> architect Bart <strong>van</strong> Bueren,<br />
zag het licht als afstudeerproject. De<br />
jonge student bouwkunde en architectuur<br />
zette hiervoor een aantal uitgangspunten<br />
op een rij: het ontwerp moest<br />
duurzaam zijn, licht <strong>van</strong> gewicht en uitstraling<br />
hebben.<br />
De vijf, uit kunststof opgetrokken, drijvende<br />
bollen, die het project opleverde,<br />
trekken meteen het oog. Als vijf aan<br />
elkaar geplakte zeepbellen, met een<br />
oppervlakte <strong>van</strong> 2000 vierkante meter,<br />
drijven ze over het water. Warmtepompen<br />
en thermische trek zorgen voor<br />
een energievriendelijk binnentemperatuur.<br />
De met planten begroeide binnenkoepel<br />
maken het leefklimaat groen<br />
en aangenaam.<br />
Het drijvende en versleepbare paviljoen<br />
groeide uit tot icoon <strong>van</strong> ‘klimaat<br />
adaptief ontwerpen’, een manier <strong>van</strong><br />
bouwen waar de stad Rotterdam zich<br />
graag mee profileert. Zo was het Drijvend<br />
Paviljoen even in de race om bij de<br />
Expo in Sjanghai te worden gebouwd,<br />
al bleken de kosten te hoog.<br />
Misschien dat Rotterdam er zelf nog een<br />
keer mee aan de slag gaat. Al Gore<br />
brak er tijdens bij de opening <strong>van</strong> de<br />
Rotterdam Climate Campus afgelopen<br />
oktober in ieder geval een lans voor.<br />
Auteur: Rob <strong>van</strong> ‘t Wel<br />
Uit: Het Financieele Dagblad <strong>van</strong><br />
maandag 8 juni 2009, katern Entrepeneur,<br />
Blz. 10.<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Artikel
Verslag<br />
-32-<br />
Aangezien milieuwetenschap nogal wat raakvlakken vertoont met innovatie<br />
(of je het nu wil of niet) en veel problemen <strong>van</strong> Natuurwetenschap<br />
& Innovatiemanagement een milieuprobleem kennen dat er aan ten<br />
grondslag ligt leek het mij een leuk idee om eens langs te gaan bij een<br />
(uiteraard gratis) activiteit <strong>van</strong> onze buurtjes Storm. 15 mei was de dag<br />
<strong>van</strong> het...<br />
Daar was ik toch wel de vreemde eend in<br />
de bijt. Gelukkig werd de zaal niet bevolkt<br />
door slechts milieuwetenschappers. Na<br />
goed zoeken bleken er ook een aantal<br />
aardwetenschappers, mede-NW&I’ers,<br />
masterstudenten en willekeurige mensen<br />
<strong>van</strong> onbekende herkomst aanwezig te<br />
zijn. De middag zou uit drie delen bestaan.<br />
Eerst zouden er drie “keynote<br />
speakers” praten verschillende onderwerpen.<br />
Daarna zou er een paneldiscussie<br />
zijn waarna het publiek zich kon verdelen<br />
in groepjes om deel te nemen aan verschillende<br />
workshops. Omdat mijn workshop<br />
te weinig inschrijvingen had om<br />
goed te werken zal ik me richten op de<br />
keynote speakers.<br />
Eerste spreker die dag was Jan Rotmans,<br />
hoogleraar transitiemanagement in Rotterdam<br />
en oprichter <strong>van</strong> DRIFT: Dutch<br />
Research Institute For Transitions. Hij doet<br />
onderzoek naar transitieprocessen en<br />
transitiepatronen, iets wat elke NW&I’er<br />
toch bekend moet voorkomen. Zijn verhaal<br />
klonk bekend. Hoe kan Nederland<br />
het zo slecht doen op gebied <strong>van</strong> duurzame<br />
energie? Hoe kan het dat de politieke<br />
wil ontbreekt? Allemaal angst voor<br />
verandering, angst om grip te verliezen.<br />
Zijn boodschap is dan ook dat transitie<br />
niet in bedwang te houden is, het is<br />
slechts te beïnvloeden en te kanaliseren,<br />
maar daar moet de overheid niet bang<br />
voor zijn. We moeten blijven zoeken naar<br />
nieuwe oplossingen en hier mee experi-<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
StormCareerEvent<br />
menteren. Maar we moeten vooral leren<br />
<strong>van</strong> deze ervaringen. Wijs advies, maar<br />
een doorgewinterde innovatiemanager<br />
krijgt dit met de paplepel ingegoten.<br />
Vervolgens sprak hij ook over een project<br />
waar hij zelf aan meewerkte. Er word, in<br />
afwachting <strong>van</strong> de zeespiegelstijging, in<br />
de haven <strong>van</strong> Rotterdam een prototype<br />
voor een drijvende stad gebouwd. Dit drijvende<br />
paviljoen komt als alles goed gaat<br />
volgend jaar al in de haven te liggen en<br />
zal volledig klimaatneutraal zijn.<br />
Tweede spreker was Louise Vet, hoogleraar<br />
evolutionaire ecologie in Wageningen<br />
en directeur <strong>van</strong> het Nederlands<br />
instituut voor ecologie, het NIOO-KNAW<br />
en zij sprak over het Cradle to Cradle<br />
concept, kortweg C2C. De crisis waar wij<br />
heden ten dage mee te maken hebben<br />
is volgens Vet geen economische crisis<br />
maar en crisis in het systeem. De manier<br />
waarop de raderen <strong>van</strong> onze samenleving<br />
en met name het consumerisme<br />
draaien zorgt ervoor dat we vastzitten in<br />
een stramien en de stap naar duurzaamheid<br />
niet kunnen maken. Alles moet op<br />
een nieuw systeem gebaseerd worden,<br />
een cyclisch systeem. Al het afval moet<br />
opnieuw gebruikt kunnen worden, al<br />
onze energie moet uit onuitputtelijke<br />
bronnen als de zon komen. Het moet<br />
een integraal systeem worden Er zijn al<br />
initiatieven op dit vlak (zoek eens naar de<br />
Happy Shrimp Farm) maar het – in NW&I
termen – dominante ontwerp laat nog<br />
op zich wachten. We moeten niet meer<br />
bang zijn voor de financiële risico’s.<br />
Derde spreker was Jaap Jelle Feenstra,<br />
werkend voor de haven <strong>van</strong> Rotterdam<br />
maar met een lange politieke carrière<br />
achter de rug. Zijn belangrijkste punt was<br />
dat innovators moeten meebewegen<br />
met de tendens. Er is al genoeg kritiek in<br />
woorden, we moeten laten zien dat het<br />
anders kan met daden. Hierbij kan niet<br />
alles verwacht worden <strong>van</strong> de politiek<br />
want die werkt voornamelijk achteraf,<br />
maar met name Economische Zaken<br />
zou zich veel meer moeten bezighouden<br />
met duurzaamheid. Er moet meer ruimte<br />
voor innovatie komen, om koplopers een<br />
kans te geven. Alle belanghebbenden<br />
moeten om de tafel gaan zitten, maar<br />
hij meldde hierbij dat sommige NGO’s<br />
niet bereid zijn dit te doen en zich rigide<br />
-33-<br />
opstellen.<br />
Omdat de sprekers niet veel <strong>van</strong> mening<br />
verschilden ging de discussie meer in op<br />
het ‘hoe’ dan op het ‘waarom’. Kleine<br />
meningsverschillen over hoe de problemen<br />
moeten worden opgelost vielen in<br />
het niet bij de eensgezindheid waarmee<br />
men vond dat er nu direct actie ondernomen<br />
moest worden. Als het aan hun<br />
lag was het tijd voor verandering, nu de<br />
rest <strong>van</strong> de wereld nog.<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Verslag
Interview<br />
-34-<br />
De volgende <strong>Helix</strong>iaan stelt zich in deze editie aan u voor:<br />
Naam en leeftijd<br />
Wilhelmus Antonius <strong>van</strong> der Schoot, 21<br />
jaar 9 maanden 28 dagen (bij het<br />
schrijven <strong>van</strong> dit stukje)<br />
Hoe had je geheten als je <strong>van</strong> het andere<br />
geslacht was geweest?<br />
Henk<br />
Verliefd/Verloofd/Getrouwd?<br />
Verliefd op een zeker geblondeerd persoon<br />
in het 18e helix bestuur! (L)<br />
En op mezelf!<br />
En op Marieke Spaan!<br />
En op Jaap en Misja!<br />
Beste openingszin<br />
Waarom moeilijk doen als jij makkelijk<br />
bent<br />
<strong>Helix</strong>iaan stelt zich voor<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
Wat is je slechtste gewoonte?<br />
Ik ben een slechte verliezer.. en een slechte<br />
winnaar (Ben Vermeer kan niet Halli-<br />
Gallien!)<br />
Wat mogen je ouders absoluut niet<br />
weten?<br />
Wat ik allemaal met Jaap F. heb uitgespookt!<br />
Wat is je verborgen talent?<br />
De full house commissie op sleeptouw<br />
nemen met mijn geniale organisatorische<br />
krachten!<br />
Wat is je beste anti-katertip?<br />
Opstaan en doorgaan met zuipen!<br />
Favoriete vak?<br />
TiP-MBT<br />
Favoriete docent?<br />
Stephan Jonker!!!!!!!!!!<br />
Wat is het meest innovatieve dat je ooit<br />
hebt bedacht?<br />
De sabotage commissie! Die niet <strong>van</strong> de<br />
grond komt!<br />
Wat is je wildste fantasie?<br />
Ik heb geen fantasieen… mijn leven is zo<br />
geweldig dat alles werkelijkheid wordt!<br />
Wie zijn je favoriete NW&Iers <strong>van</strong> het andere<br />
geslacht?<br />
Een zeker geblondeerd persoon uit het<br />
18e helix bestuur<br />
Marieke spaan<br />
Iris XS<br />
Rik Spitters
-35-<br />
In de serie vage fictieve verhalen dit keer een kijkje in de harde wereld<br />
<strong>van</strong> de showbizz<br />
Showbizz<br />
Ken je het verhaal <strong>van</strong> de jongen die<br />
naar Hollywood ging? Inderdaad, die<br />
ging niet. Ik heb al veel vreemde dingen<br />
meegemaakt, maar mijn extreem korte<br />
carrière als filmster sloeg echt alles. Ik<br />
deed auditie voor een rol in een nieuwe<br />
film <strong>van</strong> Spielberg. Het script ging over<br />
een oorlog die uitbrak naar aanleiding<br />
<strong>van</strong> de financiële crisis. Spielberg wou<br />
per se een Nederlander hebben voor<br />
de rol <strong>van</strong> belastingambtenaar. De film is<br />
uiteindelijk nooit <strong>van</strong> de grond gekomen,<br />
wat ook niet gek is als je bedenkt uit wat<br />
voor malloten de crew bestond.<br />
Ik werd gecast op straat, zoals dat eigenlijk<br />
alleen in films gebeurd. De man die mij<br />
aansprak, gestoken in een strak donkerblauw<br />
pak, claimde agent <strong>van</strong> een castingbureau<br />
te zijn. Ik had het gezicht waar<br />
hij al maanden naar op zoek was. Met<br />
zinnen als “je bent een geboren acteur”<br />
en “ik wed dat jouw hoofd het geweldig<br />
doet op een bioscoopscherm” haalde hij<br />
mij over om mee te werken. Ik moest nog<br />
op een auditie verschijnen, maar dat zou<br />
slechts een formaliteit zijn. Dat ik de rol<br />
kreeg was al zo goed als zeker.<br />
Die dag kocht ik meteen een nieuwe<br />
zonnebril. Elke superster draagt namelijk<br />
een zonnebril en ik wilde wel beslagen<br />
ten ijs komen. Stel je voor dat ik meteen<br />
beroemd werd, dan kan ik maar beter<br />
een zonnebril klaar hebben liggen. In de<br />
spiegel oefende ik iedere dag, met mijn<br />
zonnebril, op mijn I’ll be back’s en mijn<br />
eigen You haven’t paid your taxes yet.<br />
Twee dagen later liep ik een zaal in het<br />
Hilton binnen. Tot mijn verbazing zat er<br />
zo’n dertig man die, zo bleek later, allemaal<br />
voor dezelfde rol auditie kwamen<br />
doen. Het had iets weg <strong>van</strong> de<br />
wachtkamer <strong>van</strong> de dokter. Eén voor<br />
één werd er iemand een naastgelegen<br />
kamertje binnen gebracht. Ik nam plaats<br />
naast een vrolijke, blonde man, <strong>van</strong> een<br />
jaar of 30, met een Hawaï-shirt. We raakten<br />
aan de praat. Zijn naam was Sven<br />
en hij dacht niet dat ik de rol zou krijgen.<br />
Sven was bekend in het wereldje: in de<br />
Matrix speelde hij de transseksuele broer<br />
<strong>van</strong> Neo. De regisseurs besloten in de<br />
montage de verhaallijn over het ondergaan<br />
<strong>van</strong> een geslachtsverandering in<br />
een alternatieve werkelijkheid te schrappen,<br />
omdat het niet geschikt zou zijn voor<br />
een Hollywoodpubliek. Een beslissing<br />
waar Sven het, op z’n zachtst gezegd,<br />
niet mee eens was. We moesten lang<br />
wachten voor we aan de beurt waren,<br />
maar ik kreeg het idee dat we tijdens ons<br />
gesprek een band opbouwden. Mijn vermoedens<br />
bleken juist, toen Sven mij, vlak<br />
voor ik aan de beurt was, zijn gouden tip<br />
gaf. In de showbizz draait het eigenlijk<br />
niet om je acteerprestaties maar om je<br />
connecties, zo verzekerde hij mij. Knopen<br />
werden niet doorgehakt op een auditie<br />
maar op de receptie later die avond.<br />
Toevallig had hij een kaartje voor de borrel<br />
<strong>van</strong> <strong>van</strong>avond. Voor dertig euro mocht<br />
ik hem overkopen. Beleefd wees ik<br />
zijn aanbod af: ik had al heel wat euro’s<br />
opgemaakt aan mijn nieuwe zonnebril<br />
en geloofde niet zo in zijn theorie.<br />
Mijn naam werd geroepen: ik mocht het<br />
kamertje in. Twee vrouwen en een man<br />
zaten achter een tafel en in de hoek <strong>van</strong><br />
de kamer stond een camera. Ik moest<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Thema
Thema<br />
-36-<br />
voordoen hoe ik als belastingambtenaar<br />
met een speciale legereenheid het huis<br />
<strong>van</strong> de failliete Bill Gates in zou vallen.<br />
Kalmpjes keken de twee vrouwen en de<br />
man mij aan terwijl ik een denkbeeldige<br />
deur intrapte, op zoek naar de geheime<br />
administratie <strong>van</strong> Gates. Mijn karatetrap<br />
leek weinig indruk te maken. Ik verwachtte<br />
een nieuwe opdracht te krijgen, maar de<br />
‘jury’ wist al genoeg. “Dank-you-well”,<br />
zei de man kortaf en hij gebaarde dat ik<br />
weer mocht vertrekken. Toen ik terug de<br />
wachtkamer in liep, staarde Sven mij met<br />
een grote grijns aan. “Dat was wel erg<br />
kort, hé?” zei hij “Je hebt <strong>van</strong>avond veel<br />
goed te maken”. Ik haalde dertig euro uit<br />
mijn portemonnee en gaf die zonder iets<br />
te zeggen aan Sven. Hij haalde een verfrommeld<br />
kaartje uit de borstzak <strong>van</strong> zijn<br />
Hawaï-shirt. “Geef ze <strong>van</strong>avond een paar<br />
rondjes en alles komt goed” zei hij, terwijl<br />
hij mij het kaartje overhandigde.<br />
Over die avond zelf wil ik niet teveel kwijt.<br />
Laten we zeggen dat het niet de leukste<br />
avond uit mijn leven was en dat Sven<br />
een zak is. De “juryleden” waren er niet,<br />
Sven was er wel. Hij wees mij aan welke<br />
mensen ik moest “beïnvloeden” door ze<br />
veel biertjes te geven. Hij vertelde mij dat<br />
ze allemaal hoge functies hadden, maar<br />
achteraf gezien vraag ik me af of ze überhaupt<br />
bij de productie betrokken waren.<br />
Misschien dat het maatjes <strong>van</strong> Sven<br />
waren. Toen de zogenaamde “assistent<br />
art director” en de “unit production manager”<br />
brakend op de vloer lagen terwijl<br />
achterin de zaal Sven nogal handtastelijk<br />
werd met de “costume supervisor” besloot<br />
ik te vertrekken.<br />
Drie dagen later lag er een envelop <strong>van</strong><br />
het castingbureau op de mat. De brief<br />
meldde dat de afgevaardigden <strong>van</strong><br />
het productieteam het acteertalent <strong>van</strong><br />
de kandidaten zwaar onder de maat<br />
vonden. Gebrek aan overtuiging, uitstraling,<br />
presentatie en enthousiasme heeft<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
het team doen besluiten om er bij de<br />
scriptschrijvers op aan te dringen de rol<br />
<strong>van</strong> belastingambtenaar te schrappen.<br />
Alle kandidaten werd vriendelijk verzocht<br />
in het vervolg niet meer te verschijnen op<br />
audities.<br />
Maanden later kwam ik Sven tegen achter<br />
de kassa <strong>van</strong> een fastfoodrestaurant.<br />
Naar eigen zeggen was hij daar bezig<br />
zichzelf in te leven in een nieuw karakter.<br />
Hij was gecast als Steve, het vriendje <strong>van</strong><br />
Spiderwoman. Steve en Spiderwoman<br />
ontmoeten elkaar voor het eerst wanneer<br />
Steve’s fastfoodrestaurant overvallen<br />
wordt door een groep bankiers. Ik knikte<br />
beleefd terwijl hij mij zijn verhaal vertelde,<br />
maar hield mijn lach in. Bij het afrekenen<br />
gaf ik hem twee euro fooi. Voor ik de zaak<br />
uitliep zette ik mijn zonnebril op, draaide<br />
nog even om en riep naar Sven: “Hastalavista<br />
Baby”. Met mijn karatetrap sloeg ik<br />
de deur open en liep ik langzaam naar<br />
buiten. Mijn publiek (de klanten <strong>van</strong> het<br />
restaurant) keek me met open mond na.<br />
Had ik toch nog érgens indruk gemaakt<br />
met mijn acteerprestaties.<br />
Casper Wolfert<br />
PMCie
-37-<br />
Het eerste half jaar <strong>van</strong> dit collegejaar heb ik gestudeerd aan Boğaziçi<br />
Universitesi in Istanbul, Turkije. De grootste verschillen tussen deze universiteit<br />
en NW&I: veel hoorcolleges bijwonen en weinig vaardigheden<br />
trainen (soort middelbare school systeem), heel hard studeren en vloeiend<br />
Engels pratende docenten. Omdat ik niet op de campus heb gewoond<br />
tussen de andere internationale studenten, maar in een studentenhuis<br />
met alleen Turken heb ik veel tijd doorgebracht met de ‘locals’<br />
en heb ik veel mogen genieten <strong>van</strong> de Turkse gastvrijheid<br />
Studeren in Istanbul<br />
Drie jaar lang had ik mezelf bezig gehouden<br />
met het behalen <strong>van</strong> mijn<br />
bachelor NW&I en dat ging allemaal<br />
heel voorspoedig. Helaas, dacht ik ineens.<br />
Want na je bachelor ga je aan je<br />
master beginnen en voor je het weet<br />
moet je aan het werk. Dat kan niet de<br />
bedoeling zijn. Daarom besloot ik om<br />
het eerste half jaar <strong>van</strong> dit collegejaar<br />
mijn tas te pakken en een half jaartje in<br />
het buitenland te studeren.<br />
Vijf jaar geleden ben ik op rondreis geweest<br />
in zuidwest Turkije met mijn ouders<br />
en tijdens die reis ben ik verliefd geworden<br />
op het veelzijdige Turkse landschap,<br />
de warme en vriendelijke cultuur,<br />
het klimaat, oftewel, op het land Turkije.<br />
Er was voor mij dan ook geen twijfel over<br />
mogelijk waar ik een half jaar naar toe<br />
zou willen. Omdat UU alleen een uitwisselingsproject<br />
heeft met een universiteit<br />
in Istanbul was de keuze snel gemaakt.<br />
Het werd Boğaziçi Universitesi.<br />
Toen ik aan mijn omgeving, vrienden en<br />
familie, bekendmaakte dat ik een half<br />
jaar in Istanbul zou gaan wonen kreeg ik<br />
gemengde reacties. Sommige mensen<br />
vonden het geweldig, andere vroegen<br />
zich af of ik niet naar een ‘normaal’ land<br />
kon gaan, zoals Australië of Amerika,<br />
waar iedereen naartoe gaat. Waarom<br />
moest ik als blond meisje zo nodig naar<br />
een land gaan waar ik niet over straat<br />
zou kunnen zonder aangerand te<br />
worden? Toen ook nog bekend werd<br />
dat ik niet op de veilige campus zou<br />
gaan wonen tussen de andere internationale<br />
studenten maar dat ik zelf een<br />
kamer wilde zoeken in een huis met<br />
Turkse studenten (als ik Duitsers had willen<br />
ontmoeten was ik wel naar Duitsland<br />
gegaan) werd soms zelfs mijn ouders<br />
verweten geen goede ouders te zijn.<br />
De mensen die dit commentaar leverden<br />
waren zelf nooit in Turkije geweest.<br />
Dit gevoel, dat wij in Nederland vaak<br />
vooroordelen hebben over <strong>van</strong> alles en<br />
nog wat, maar zeker over buitenlanders<br />
en helemaal over Moslims werd tijdens<br />
mijn verblijf daar alleen maar versterkt<br />
en daar schaamde ik me best wel voor.<br />
Zoals verteld wilde ik een kamer zoeken<br />
en na 1,5 week had ik deze gevonden,<br />
bij vrienden <strong>van</strong> de jongen die in het<br />
hostel werkte waar ik verbleef. Aan de<br />
kamer die ik zou huren ontbrak het een<br />
en ander qua meubilair, maar ze zouden<br />
me helpen om goedkoop spulletjes te<br />
kopen. Mijn 3 Turkse (mannelijke) huisgenoten<br />
hielpen me zelfs zo erg dat ook<br />
ik achterdochtig werd, er móest wel een<br />
addertje onder het gras zitten, dacht ik,<br />
maar dat was niet zo. Helpen zonder er<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Verslag
Verslag<br />
-38-<br />
iets voor terug te verwachten hoort bij<br />
de gastvrije cultuur <strong>van</strong> Turkije.<br />
Binnen 2 weken had ik dus een kamer<br />
gevonden in het centrum <strong>van</strong> Istanbul<br />
en was ik opgenomen in een vriendengroep<br />
<strong>van</strong> uitsluitend Turken die me<br />
overal mee naar toe namen en waar ik<br />
al die maanden mee ben optrokken. Het<br />
contact maken met de Turken op de universiteit<br />
ging me helaas wat moeilijker af.<br />
Ik had ervoor gekozen om economische<br />
vakken te volgen (terwijl bijna alle andere<br />
200 internationale studenten politicologie<br />
studeerden) en was de enige<br />
buitenlander. Boğaziçi was (natuurlijk)<br />
een universiteit waar Engels gesproken<br />
werd en alle studenten moeten voordat<br />
ze aan hun eerste echte studiejaar<br />
beginnen een ‘prepjaar’ Engels doen,<br />
waarin ze dus een jaar lang alleen maar<br />
Engels leren lezen, schrijven en verstaan.<br />
Niet spreken. En dat was dus het probleem.<br />
Ze begrepen mij perfect, maar ze<br />
durven niet tegen me te praten in het<br />
Engels, bang om fouten te maken. Zo<br />
komt het dat zelfs universitair geschoolde<br />
mensen in Turkije geen Engels praten.<br />
Maar veel tijd om te socializen op de uni<br />
had ik toch niet, want ik heb nog nooit<br />
in mijn leven zo hard gestudeerd als<br />
daar. Nu lag dat ook een beetje aan de<br />
vakken die ik had gekozen (voornamelijk<br />
wiskundige en statistische vakken voor<br />
economen) maar ook aan het feit dat<br />
Boğaziçi de beste universiteit <strong>van</strong> Turkije<br />
is (zeg maar de Harvard <strong>van</strong> Turkije), wat<br />
ik <strong>van</strong> tevoren helemaal niet wist. Voor<br />
Turken is het heel moeilijk om daar binnen<br />
te komen en alleen de meest gemotiveerde<br />
en hard werkende studenten<br />
worden geselecteerd na hun middelbare<br />
school examen. Ik heb weken gehad<br />
dat ik 50 uur per week aan het studeren<br />
was en dan volgde ik nog maar<br />
4 vakken in plaats <strong>van</strong> de 6 die op die<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
universiteit gebruikelijk zijn. Ja, de gemiddelde<br />
NW&I docent zou erg blij zijn met<br />
de instelling <strong>van</strong> deze studenten die er<br />
alles aan willen doen om een hoog cijfer<br />
te halen. Ze moeten immers wel,<br />
bij een te laag gemiddelde mogen ze<br />
geen master doen en zelfs alleen de beste<br />
masters hebben kans om later een<br />
baan te vinden. Maar in tegenstelling tot<br />
de Turkse studenten die er voor terugschrikken<br />
om Engels te praten, hebben<br />
de docenten die lesgeven op Boğaziçi<br />
allemaal (zonder uitzondering) een PhD<br />
gedaan in Amerika. Hun Amerikaans is<br />
dan ook perfect. Hier zou de gemiddelde<br />
NW&I student dan weer heel blij mee<br />
worden, want zodra onze docenten<br />
in het Engels een hoorcollege moeten<br />
geven gaat het niveau toch een paar<br />
stapjes naar beneden. Sommige staan<br />
zelfs zo te hakkelen dat je je afvraagt<br />
of ze voor het eerst in hun leven Engels<br />
praten. Het onderwijssysteem <strong>van</strong> de<br />
Turkse universiteiten (in ieder geval <strong>van</strong><br />
de bachelors) staat me dan weer minder<br />
aan, je hebt 6 vakken in een semester,<br />
ongeveer 4 uur hoorcollege per vak en<br />
het trainen <strong>van</strong> vaardigheden en groepsopdrachten<br />
kennen ze niet. Ik had dan<br />
ook af en toe het gevoel weer terug te<br />
zijn op de middelbare school.<br />
Maar na 4 maanden hard studeren heb<br />
ik al mijn vakken gehaald, sprak ik ondertussen<br />
een aardig woordje Turks en ben<br />
ik het binnenland ingetrokken. Daar heb<br />
ik veel mooie dingen gezien, rare momenten<br />
meegemaakt (mannen die na<br />
een 2-minuten durend gesprek vragen<br />
of je getrouwd bent) maar vooral veel<br />
gastvrijheid beleefd. Natuurlijk werd ik<br />
vaak nagekeken en soms nageroepen,<br />
maar in al die maanden heb ik me nooit<br />
onveilig gevoeld. Ook de andere internationale<br />
studenten die op Boğaziçi zaten<br />
hebben stuk voor stuk een leuke tijd<br />
gehad. Ik raad daarom iedereen aan
om de stad die op de grens ligt <strong>van</strong><br />
Europa en Azië een keer te bezoeken<br />
en als je nog tips wilt hebben over een<br />
leuk hostel waar mijn vrienden je zullen<br />
opwachten, dan weet je me te vinden.<br />
Om mijn Turks te verbeteren (altijd handig<br />
in Utrecht) en om al mijn vrienden<br />
weer te zien ga ik deze zomer in ieder<br />
geval weer 5 weken terug. Studeren in<br />
het buitenland, dat moet je doen!<br />
Sanne de Boer<br />
Feitjes over Istanbul / Turkije<br />
Officieel wonen er 12.5 mln mensen in<br />
Istanbul, officieus waarschijnlijk bijna 16<br />
mln (studenten staan vaak nog geregistreerd<br />
in hun geboortedorp).<br />
Bij Turkse plaatsnamen met 3 lettergrepen<br />
ligt de klemtoon op de middelste<br />
lettergreep. Het is dus iSTANbul. Vandaar<br />
dat Turken vaak amSTERdam zeggen.<br />
Turkije is het enige seculiere land<br />
waar<strong>van</strong> het merendeel <strong>van</strong> de inwoners<br />
Moslim is.<br />
-39-<br />
In (semi-)overheidsgebouwen mag je<br />
geen religieuze kleding en accessoires<br />
dragen. Dat betekent dus: geen hoofddoekjes<br />
op de universiteit. Turken vinden<br />
het trouwens raar dat dat in Europa wel<br />
mag. Hoezo, jullie hebben een scheiding<br />
tussen overheid en religie?<br />
75% <strong>van</strong> de Turken wil niet meer dat Turkije<br />
toetreedt tot de EU (5 jaar geleden<br />
was 75% nog vóór). Ze vinden dat Europa<br />
ze elke keer nieuwe eisen oplegt<br />
als ze aan de oude hebben voldaan en<br />
ze voelen zich voor het lapje gehouden.<br />
De enige reden waarom ze nog wel<br />
zouden willen toetreden is omdat ze<br />
dan Europa (en de rest <strong>van</strong> de wereld)<br />
binnen komen. Nu lukt dat namelijk niet.<br />
Ze kunnen niet een weekje in Nederland<br />
op vakantie (behalve als vader bij de<br />
overheid werkt, dan heeft het hele gezien<br />
een ‘green passport’ en hebben ze<br />
dus geen visum nodig).<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Verslag
Rubriek<br />
Deze editie een serieuze vraag <strong>van</strong> een der <strong>Helix</strong>leden. Heb jij zelf nog<br />
een brandende vraag en zie je deze graag beantwoord in de volgende<br />
editie? Mail de vraag naar pmcie.helix@gmail.com<br />
Lieve Marieke,<br />
-40-<br />
Ik zit met een groot probleem, en ik reken<br />
op je wijze raad. Het is voor mij onmogelijk<br />
om de waarheid te spreken. De leugens<br />
rollen mijn mond uit als een zondvloed<br />
<strong>van</strong> nonsens.<br />
Zo zei ik tegen een vriendin dat ik het<br />
echt heel vervelend vond dat ze voor zes<br />
maanden haar geboorteland voor Zuid<br />
Amerika verruilde, maar ik was haar liever<br />
kwijt dan rijk.<br />
Nog geen tien minuten daarna ging ik<br />
weer in de fout en vond ik een nieuw kapsel<br />
mooi, terwijl niets de seks efficiënter uit<br />
een vrouw ramt dan kort haar. Dezelfde<br />
dame ontving onwaarheden op meerder<br />
gelegenheid. Ik vertelde haar dat zij toch<br />
geen beha’s met vulling nodig had en<br />
dat ze het braafste meisje <strong>van</strong> haar middelbare<br />
school was.<br />
Prima en sociaal, zul je denken! Maar het<br />
is een verslaving geworden, ik kan de<br />
drang om onzin te verkondigen niet stoppen.<br />
Mijn fantasieën maken de wereld<br />
kneedbaar, het is mijn afstandsbediening<br />
<strong>van</strong> de werkelijkheid.<br />
Een derde kennis wil al weken mee uit, en<br />
ik ga telkens akkoord met data waarop<br />
ik weet dat ik niet kan. Ik heb me zelfs<br />
een keer ziek gemeld om de groepsdate<br />
te torpederen en vervolgens zelf toch te<br />
gaan. Laatst kwam ik er niet meer onder<br />
uit, en was ze toch in dezelfde grote kroeg<br />
als ik. Telkens smste ik een plek waar ik niet<br />
was om haar te ontlopen.<br />
Komt iemand een film kijken, dan is net de<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
Lieve Marieke<br />
DVD stuk, kon ik de film niet downloaden<br />
of krijg ik de ondertitels niet goed. Alle<br />
zeilen zet ik bij om de ongewenste gas<br />
ten zo snel mogelijk de deur uit te werken,<br />
maar altijd met een geknutselde façade<br />
<strong>van</strong> vriendelijkheid.<br />
Mijn grootste leugen is mijn afkomst, al<br />
sinds ik in Utrecht woon pretendeer ik uit<br />
een zekere Gelderse regio te ontspringen,<br />
terwijl ik geboren en getogen Amsterdammer<br />
ben. Het uitzicht <strong>van</strong> waar de<br />
Heren- en Brouwersgracht samenkomen,<br />
het knusse huisje in de Spaarndammerbuurt,<br />
de heerlijke biertjes in de Smoeshaan<br />
naast theater de Bellevue aan de<br />
Leidsekade, dat is mijn jeugdsentiment.<br />
Ik heb je hulp nodig, Marieke. Mijn bijnaam<br />
is Otto Onoprecht en mij wordt de integriteit<br />
<strong>van</strong> een dubbelspion toegedicht. Als<br />
ik erover nadenk, weet ik niet eens of eerder<br />
opgetekende waar is.<br />
Hoe geraak ik weer in de realiteit?<br />
Was getekend, Otto Onoprecht<br />
***********<br />
Lieve Otto Onoprecht,<br />
Ik vind het ontzettend dapper dat je me<br />
schrijft want dit probleem is groter dan<br />
je in eerste instantie denkt. Ik ben direct<br />
na het lezen <strong>van</strong> je brief op zoek gegaan<br />
naar het meisje met het korte haar, dat<br />
straks naar Zuid-Amerika gaat en nog al-
tijd hoopt eens op groepsdate te gaan<br />
in die mooie Gelderse regio. Al vrij snel<br />
was het duidelijk dat het bovenstaande<br />
gericht is op één persoon en ze voelde<br />
zich opgelucht het één en ander over<br />
je te vertellen. Zij vertelde me onder andere<br />
dat je wel degelijk hebt gezegd<br />
kort haar niet sexy te vinden en dat haar<br />
BH’s vulling nodig hebben. Dit betekent<br />
niet alleen dat je deze persoon (identiteit<br />
wordt om gegronde redenen anononiem<br />
gehouden) meerdere keren<br />
negatief benaderd hebt, maar ook dat<br />
je ingestuurde brief vol leugens staat.<br />
Deze liegziekte wordt ook wel Pseudologia<br />
phantastica genoemd. Het is een<br />
ziekelijke, onweerstaanbare neiging om<br />
gefantaseerde belevenissen als waar<br />
gebeurd te presenteren. Personen die<br />
dergelijk gedrag vertonen worden in<br />
de volksmond ook wel pathologische<br />
leugenaars genoemd. Een moeilijk element<br />
bij pathologische leugenaars is de<br />
vraag of deze personen wel beseffen<br />
dat ze liegen. Veelal worden psychiaters<br />
ingeschakeld om deze aandoening<br />
te verhelpen maar in het ergste<br />
geval kan het soms zelfs tot opsluiting<br />
in een psychiatrische inrichting leiden.<br />
Maar gezien het feit dat je beseft dat<br />
je liegt, denk ik dat er zeker hoop voor<br />
je is! Deze aandoening bouwt in veel<br />
gevallen voort op een traumatische<br />
ervaring in je jeugd. Omdat jij nogal<br />
moeite lijkt te hebben met het benaderen<br />
<strong>van</strong> vrouwen, moet het trauma<br />
iets te maken hebben gehad met een<br />
-41-<br />
mislukte poging om een vrouw te versieren,<br />
waarschijnlijk in je jeugd. Ik weet<br />
dat in het boek The Game (geschreven<br />
door Neil Strauss), dat veelvuldig<br />
door jou bestudeerd is, staat beschreven<br />
hoe je vrouwen moet benaderen.<br />
Het boek legt uit dat je vrouwen eerst<br />
bewust <strong>van</strong> zichzelf moet maken door<br />
haar af en toe een smadelijke bejegening<br />
toe te werpen. Nu vormt dit voor jou<br />
geen probleem, die opmerkingen gaan<br />
je gemakkelijk af, maar ze helpen niet<br />
om het trauma te verwerken en <strong>van</strong> het<br />
liegen af te komen. Het feit dat je het<br />
verhaal vervolgens vol leugens giet om<br />
daarna jezelf als complimenteus aan de<br />
wereld voor te stellen, baart me zorgen.<br />
Mijn advies luidt dan ook om hiervoor<br />
bij een professional in therapie te gaan.<br />
Gezien het feit je nog jong bent en veel<br />
doorzettingsvermogen hebt, ben ik<br />
er<strong>van</strong> overtuigd dat je deze aandoening<br />
kunt overwinnen en in de toekomst<br />
weer volop vrouwen kunt versieren.<br />
Omdat ik zo aangedaan ben door je<br />
brief, maar bovenal erg liefdevol bent<br />
<strong>van</strong>daag, krijg je <strong>van</strong> mij een gratis tip<br />
<strong>van</strong> de dag: In Boudewijn de Bosbaviaan<br />
is te lezen dat je geen vrouwen<br />
versiert met een potje Scrabble. Keep<br />
that in mind! Succes.<br />
Liefs,<br />
Marieke<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Rubriek
Onzin<br />
Soms hoor je <strong>van</strong> die dingen, in de collegezaal, op de <strong>Helix</strong>kamer of<br />
ergens anders in Utrecht, waar<strong>van</strong> je denkt: “dat moet ik opschrijven!”,<br />
waarna je het vijf minuten later weer vergeet. Speciaal voor die uitspraken<br />
is deze rubriek, en wij zijn de afgelopen maanden flink aan het<br />
verzamelen geweest.<br />
Praatjesmakers<br />
College-gemompel:<br />
-42-<br />
College over veiligheidsbeleid door Ben<br />
Ale:<br />
“In Nederland is een overstroming geen<br />
natuurverschijnsel, maar de schuld <strong>van</strong><br />
Rijkswaterstaat.”<br />
“Het is ook niet een goede reclame<br />
voor nucleaire energie om als eerste<br />
activiteit Hiroshima op te blazen.”<br />
Leendert <strong>van</strong> Bree over het extrapoleren<br />
<strong>van</strong> toxische effecten:<br />
“Sommige mensen zijn ratten, maar andersom<br />
geldt dat niet.”<br />
Stephan Jonkers bij Organische<br />
Chemie:<br />
“Dat is een hele goede fout.”<br />
Jacco Vink, docent bij natuurkunde,<br />
ontstaan en evolutie <strong>van</strong> het heelal,<br />
over het historisch perspectief <strong>van</strong> het<br />
universum:<br />
“Wij blijken steeds minder belangrijk<br />
te worden naarmate de wetenschap<br />
voortschrijdt... Een trieste conclusie misschien.<br />
U kunt nu nog stoppen.”<br />
Jan Renaud wordt gedwongen Engels<br />
te spreken bij het vak Venture Finance.<br />
Over hoe managers financiële voorspellingen<br />
doen:<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
[stopt zijn vinger in zijn mond] “They<br />
make the finger wet.”<br />
Over vergelijkingen:<br />
“That is like comparing apples with<br />
pears.”<br />
Evaluatie <strong>van</strong> het onderwijs:<br />
Over de docenten bij Anorganische<br />
chemie:<br />
“Veel verschillende docenten, dit kwam<br />
de onoverzichtelijkheid en de onsamenhangenheid<br />
<strong>van</strong> het vak niet ten<br />
goede.”<br />
Steven, twijfel je niet of je dit niet misschien<br />
niet fout hebt opgeschreven? Denk<br />
er nog maar even over na...<br />
Presentatiegeintjes:<br />
Presentatie wetenschapsfilosofie:<br />
“Kant werd... sorry, heel flauw... aan de<br />
kant geschoven.”<br />
Ik ben blij dat je het zelf zegt, Marnix.<br />
Presentatie over de mens-dier relatie:<br />
“Waarom zorg ik voor het ene beest en<br />
prik ik m’n vork in de andere.”<br />
Accurate samenvatting <strong>van</strong> het vraagstuk.
<strong>Helix</strong>iaanse klets:<br />
Margot:<br />
“Ik wil best wel testen of hij homo is<br />
hoor.”<br />
Wij zijn benieuwd naar de methode...<br />
Bas:<br />
“Ik heb de dierenrechten gisteren afgemaakt.”<br />
Je wilt niet weten hoe...<br />
Ingrid:<br />
“Ik heb graag iets in mijn mond”<br />
En Ingrid heeft het druk voor de ALV<br />
want:<br />
“Er moet genaaid worden en ik ben de<br />
enige die dat kan”<br />
Tijmen’s favoriete scheldwoord is ‘KAK!’.<br />
Op studiereis met de SSU 2009 moest<br />
hij in Boston en New York toch op zijn<br />
woorden passen. Correcte uitspraak<br />
<strong>van</strong> dit scheldwoord betekent in de<br />
USA iets heel anders... Probeer het maar<br />
eens.<br />
Tijmen in gesprek met Margot:<br />
“Hé, als ik jou nu geld geef, dan ben je<br />
toch een soort <strong>van</strong> hoer?”<br />
“Hoezo weet jij dat ik veel zou bieden?”<br />
Heerlijk uit zijn verband gerukt natuurlijk...<br />
Het blijft leuk om dat te doen.<br />
Onzin op de universiteit:<br />
Omroeper in het <strong>van</strong> Unnik gebouw nadat<br />
de branddeuren per ongeluk zijn<br />
dicht gegaan:<br />
“There is nothing to the hand!”<br />
-43-<br />
Onzin op straat:<br />
Vriend en vriendin komen een winkel<br />
uitgelopen, de laatste flard <strong>van</strong> het gesprek<br />
is:<br />
Man: “Ja... Maar wat wil je daar nu mee<br />
zeggen?”<br />
Vrouw: “Ehm... dat weet ik eigenlijk ook<br />
niet meer.”<br />
En als afsluiter een wijze raad voor het<br />
komende jaar:<br />
“Keep an open mind, but not so open<br />
that your brains fall out.”<br />
Carl Sagan<br />
Al deze citaten zijn schaamteloos uit hun<br />
verband gerukt en moeten afzonderlijk<br />
<strong>van</strong> de context worden beschouwd. De<br />
commissie is hiervoor niet aansprakelijk.<br />
Heb JIJ zojuist een geweldige/stompzinnige/mooie/geniale/grappige/absurde<br />
uitspraak gehoord <strong>van</strong> een docent of<br />
medestudent of de man/vrouw in de<br />
straat? Aarzel niet langer en stuur ‘m op<br />
naar pmcie.helix@gmail.com.<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Onzin
Koken<br />
-44-<br />
In het vorige nummer <strong>van</strong> de PM beschreven wij hoe scheikundedocent<br />
R. Liskamp het liefst concepten binnen de organische chemie aan de<br />
hand <strong>van</strong> voedsel uitlegde. Sla de vorige PM maar eens open en kijk in<br />
de rubriek “Praatjesmakers” voor een lijst <strong>van</strong> ingrediënten die hierbij gebruikt<br />
werden. Naar aanleiding <strong>van</strong> onze prijsvraag etaleert meesterkok<br />
en lid <strong>van</strong> het kandidaatsbestuur Daniël Doorman zijn gevoel voor haute<br />
cuisine door ons hier drie overheerlijke recepten cadeau te doen voor de<br />
mooie zomerdagen die komen gaan.<br />
Organische chemisch koken<br />
Recept 1:<br />
Spaanse omelet met marqués worstjes<br />
(4 pers., 540-600 kCal p.p.)<br />
Het is weer zomer en dat betekent dat we<br />
gaan BBQen!<br />
Gril 10 (marqués) worstjes op de BBQ voor<br />
gedurende 12 minuten op een medium<br />
vuur.<br />
Haal de worstjes <strong>van</strong> de BBQ en leg nu 4<br />
bananen op de BBQ. Gril de bananen voor<br />
45 minuten op een hoog rooster en haal ze<br />
er pas <strong>van</strong>af als ze helemaal zwart zijn <strong>van</strong><br />
buiten. Draaien na elke 10 min.<br />
Fruit in de koekenpan een twee kleine uien<br />
in olijfolie.<br />
Voeg hier fijngesneden paprika en Italiaanse<br />
kruiden aan toe.<br />
Snij de gegrilde worstjes in stukjes ter grootte<br />
<strong>van</strong> een vingerkootje en doe ze in de pan.<br />
Bak ze ongeveer 1 minuut mee.<br />
Klop 6 eieren een in schaal met een scheut<br />
room (of volle melk), brokkel er een half<br />
blokje rundvlees bouillon doorheen en doe<br />
dit ook in de pan, samen met een handje<br />
cherry tomaatjes.<br />
Laat de omelet voor ca. 15 min garen op<br />
een laag vuurtje, eventueel met een deksel<br />
op de pan.<br />
Op smaak brengen met peper en zout en<br />
serveren met (geroosterd) brood.<br />
Dessert:<br />
Haal de banaan <strong>van</strong> de BBQ en snij hem<br />
in de lengte open. Rooster 8 marshmallows<br />
op het BBQvuur. Als deze goed zijn leg je<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
de marshmallows op de opengesneden<br />
banaan en drukt ze voorzichtig een beetje<br />
plat.<br />
Aftoppen met een overmaat <strong>van</strong> warme<br />
chocoladesaus en smullen maar!<br />
Recept 2:<br />
Frisse salade met fruit en magere spekjes<br />
(4 pers. 330-400 kCal p.p.)<br />
Het is weer zomer en dat betekent dat het<br />
weer tijd is voor frisse salades!<br />
Vul een grote kom met slamix <strong>van</strong> overwegend<br />
ijsbergsla (500g). Voeg hier aan toe:<br />
1 appel in kleine blokjes, 150g witte, pitloze<br />
druiven, 1 banaan in blokjes, 1 rode paprika,<br />
gesnipperd, gekookt ei in plakjes, diverse<br />
noten, plakjes uitgebakken worst.<br />
Voor de dressing: 30 ml appelazijn of citroensap,<br />
20ml olijfolie, snuf zout, vers gemalen<br />
peper, likje honing, lepeltje mosterd, theelepel<br />
basilicum en 50 ml yoghurt.<br />
Top het geheel met magere spekjes. Indien<br />
de spekjes zijn uitverkocht, kunt u ook prima<br />
marshmallows gebruiken.<br />
Met deze overheerlijke recepten heeft<br />
Daniël volledig aan onze verwachtingen<br />
voldaan en hij verdient hiermee eeuwige<br />
roem en plaatsing in deze PM. Waar<br />
wachten jullie nog op? Gaat allen heen en<br />
kook voor je huisgenoten, ouders of liefje<br />
deze geweldige recepten!<br />
Daniël Doorman
Vind hier de verjaardagen <strong>van</strong> je vrienden, je (geheime) liefde of<br />
groepsgenootjes en stuur ze een kaartje, krabbel ze op Hyves of geef<br />
ze een belletje!<br />
Verjaardagen<br />
Juli<br />
1 Luc Snijders (1990)<br />
2 Anne Moser (1989)<br />
3 Steven Fernandes (1980)<br />
3 Peter Dekker (1985)<br />
5 Willemijn Stoffels (1984)<br />
5 Bas Tijhuis (1987)<br />
8 Joachim Binnekade (1981)<br />
8 Bob Roijen (1982)<br />
8 Veronique Vasseur (1983)<br />
8 Loek Muller (1986)<br />
10 Vincent Martina (1986)<br />
10 Reinier <strong>van</strong> der Wees (1986)<br />
12 Maurice <strong>van</strong> den Dungen (1988)<br />
13 Feodor Muijrers (1987)<br />
13 Rik Damhuis (1988)<br />
13 Jarco Wesdorp (1990)<br />
14 Arvid Bruinier (1987)<br />
14 Colette Bos (1988)<br />
15 Arthur Cohen Stuart (1987)<br />
18 Luca Bearzatto (1987)<br />
19 Truusje Franca (1983)<br />
22 Rik Spitters (1987)<br />
23 Wilbert <strong>van</strong> der Vliet (1982)<br />
25 Tim Druppers (1985)<br />
25 Ruben Louw (1988)<br />
28 Allan Ventura da Silva (1986)<br />
29 Ilse <strong>van</strong> Nierop (1987)<br />
29 Tony Scheerboom (1988)<br />
30 Anton de Boer (1985)<br />
31 Erik Westerduin (1986)<br />
31 Joep de Reuver (1990)<br />
-45<br />
Augustus<br />
2 Danny Boogert (1983)<br />
4 Tim Vlek (1980)<br />
4 Ivar <strong>van</strong> Borrendam (1982)<br />
6 Bertrand <strong>van</strong> Leersum (1982)<br />
6 Willem <strong>van</strong> der Schoot (1987)<br />
9 Rik Otto (1984)<br />
9 Laurens Meulenbroek (1986)<br />
9 Tom <strong>van</strong> Tol (1986)<br />
9 Matthijs Jansen (1989)<br />
10 Michiel Oussoren (1986)<br />
11 Charlotte Snethlage (1989)<br />
16 Mark Meijer (1986)<br />
17 Willem <strong>van</strong> Velzen (1985)<br />
17 Mark Snackey (1990)<br />
18 Frank Schellen (1988)<br />
19 Tom Ramsey (1987)<br />
19 Marijn <strong>van</strong> Weele (1988)<br />
19 Laurens Hof (1989)<br />
22 Iris de Laat (1986)<br />
22 Ben Vermeer (1990)<br />
23 Patrick Hardeman (1985)<br />
23 Jan-Jaap Bakker (1986)<br />
23 Sjoerd <strong>van</strong> der Grift (1988)<br />
23 Mike Muller (1989)<br />
24 Pim <strong>van</strong> Dorst (1986)<br />
24 Martijn Broeren (1988)<br />
24 Esther Eggink (1988)<br />
24 Erik Faassen (1989)<br />
26 Katerina Bogomolova (1987)<br />
27 Roel Vreeken (1985)<br />
27 Caroline Stuijt (1986)<br />
27 Elisa Gubbels (1988)<br />
27 Bart Budde (1989)<br />
28 Sanne de Boer (1987)<br />
28 Salvini Datta (1988)<br />
29 Dieuwertje Schrijvers (1988)<br />
30 Mark <strong>van</strong> der Werf (1986)<br />
30 Joost Nieuwenhuis (1987)<br />
31 Casper Wolfert (1989)<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
September<br />
1 Hubert Spruijt (1989)<br />
2 Lisa Verweij (1990)<br />
3 Bart Gzik (1982)<br />
4 Vincent <strong>van</strong> Os (1984)<br />
4 Vincent Wagemans (1987)<br />
6 Bas Berkel (1986)<br />
6 Esmée Blijdorp (1986)<br />
6 Merel Hartman (1988)<br />
7 Tjeerd Luykx (1987)<br />
8 Mark Noordzij (1990)<br />
9 Jan-Albert Majoor (1981<br />
9 Jan Bezemer (1987)<br />
9 Sander Meppelink (1987)<br />
10 Jorg Heesbeen (1988)<br />
11 Henrik <strong>van</strong> der Velde (1988)<br />
12 Wouter Koole (1990)<br />
14 Tonnie <strong>van</strong> Dooren (1986)<br />
15 Laurens Böhm (1981)<br />
18 Floris Huetink (1983)<br />
18 Dennis <strong>van</strong> Denzel (1988)<br />
20 Misja <strong>van</strong> Sitteren (1987)<br />
23 Kim <strong>van</strong> der Putten (1983)<br />
23 Patrique Zaman (1986)<br />
23 Marloes <strong>van</strong> Bruggen (1988)<br />
24 Peter Kloszewski (1988)<br />
25 Malou Oreel (1987)<br />
25 Tijmen Altena (1989)<br />
27 Thierry Kortekaas (1982)<br />
27 Inge Lebbink (1986)<br />
28 Soraya Hamawi (1986)<br />
30 Remko Engels (1985)<br />
Jarigen
Recensie<br />
-46-<br />
Op een mooie maandagavond om stipt tien over zes werd een tafeltje in<br />
een restaurant aan de Oudegracht bezet door de voltallige redactie <strong>van</strong><br />
de PMCie. Héél de redactie? Nee, een kleine afsplitsing in de vorm <strong>van</strong><br />
onze eindredactrice was helaas verhinderd en kon zich niet bij ons voegen.<br />
Het was aan de rest <strong>van</strong> de commissieleden om een gebalanceerd<br />
oordeel te vellen over...<br />
Restaurecensie: King Arthur<br />
Van buiten lijkt de King Arthur op een heus<br />
kasteel en naar boven kijkend kan men zelfs<br />
de piek <strong>van</strong> een fiere toren ontwaren. Jammer<br />
dat deze toren bij het gebouw <strong>van</strong> De<br />
Oude Daen ernaast hoort. Kijkend naar het<br />
logo <strong>van</strong> de tent valt ons iets op. Er is niets<br />
in het logo dat ook maar iets met een King<br />
of met iemand genaamd Arthur te maken<br />
heeft. Een bord, wat bestek en een pul bier<br />
straalt nu niet echt die legendarische middeleeuwse<br />
‘vibe’ uit. Vanuit het idee dat<br />
de bui elk moment kon vallen ging redactie<br />
toch maar binnen. Meteen een goede gelegenheid<br />
om het interieur te becommentariëren.<br />
Op het oog is de King Arthur een gezellig<br />
maar ietwat karig ingericht bruin café met<br />
mooie bruine stoeltjes, tafeltjes, een bruine<br />
bar met dito krukken en zwarte leren<br />
banken. Voor die laatste werden direct pluspunten<br />
uitgedeeld door Pieter en ondergetekende,<br />
die daar een plek op konden<br />
bemachtigen. Wanneer men het plafond<br />
observeert heeft men opeens het gevoel in<br />
de kerncentrale <strong>van</strong> Borssele terecht te zijn<br />
gekomen. Groteske zilveren ventilatiebuizen<br />
en dreigende zwarte vliegwielen staren ons<br />
geërgerd aan. De neuroot <strong>van</strong> de redactie<br />
ontwaart aan de muur achter de bar een<br />
verkeerslicht wat volstrekt geen functie lijkt<br />
te hebben en op niet gezette tijden volledig<br />
uit gaat. Waarvoor kwamen we hier ook al<br />
weer? Oh ja! Om onze magen met voedsel<br />
te vullen.<br />
Dus grijpen we naar de menukaart. Als de<br />
redactie <strong>van</strong> de PM een menukaart leest,<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
doet zij dat grondig. Elke eigenaardigheid<br />
zal worden opgemerkt. Zo viel, tot onze<br />
verbazing, de alom bekende energie verschaffende<br />
cafeïne- en suikerbom Red Bull<br />
onder het kopje “Trendy Drinks”. We begonnen<br />
ons zorgen te maken over de trendycriteria<br />
<strong>van</strong> deze tent. Ook de typografie<br />
werd niet met rust gelaten. Toen de “biefstuk<br />
vraag ook naar onze specials” werd<br />
gevonden vroegen wij ons af of er ook een<br />
biefstuk zonder vragen bestond.<br />
Als je het personeel <strong>van</strong> de King Arthur op<br />
stang wil jagen, vraag dan naar wat er precies<br />
in de gerechten zit. De “vegetarische<br />
groentetaart” vond ik niet afdoende als<br />
beschrijving (helemaal niet omdat de enige<br />
uitleg “geserveerd met pasta” was) maar de<br />
ober wist het ook niet zeker. Gelukkig kwam<br />
de goede man twee minuten later met een<br />
hapklaar antwoord terug. Waar kwamen we<br />
nu voor? Oh ja! Voor het eten.<br />
En eten kregen wij. In redelijk goede hoeveelheden<br />
maar liefst, in schril contrast<br />
met de minuscule hoeveelheden drinken<br />
die daarbij geserveerd werden. Dat lag niet<br />
aan ons budget, wel aan de kleine glazen.<br />
Door strategisch te kiezen uit het menu hebben<br />
wij een zo compleet mogelijk beeld<br />
proberen te krijgen <strong>van</strong> wat King Arthur aan<br />
heerlijkheden te bieden heeft.<br />
Als eerste is daar Martijn Klerks, die vol overtuiging<br />
voor de “gefrituurde brie” ging. Eerste<br />
commentaar: “Snot met een korstje er omheen.”.<br />
Tweede commentaar: “Wel lekkere<br />
snot.”. Hopelijk geeft dit een levendig beeld
<strong>van</strong> het geserveerde gerecht. Helaas beging<br />
ook dit restaurant één <strong>van</strong> de culinaire<br />
hoofdzonden door de frietjes lauw te serveren.<br />
Het kan echter ook zijn omdat Martijn<br />
ze het eerste kwartier angstvallig heeft<br />
gemeden. Niet de eerste keer dat deze<br />
redacteur ruzie met zijn voedsel krijgt.<br />
Vervolgens is daar Pieter <strong>van</strong> Os, onze gewaardeerde<br />
en soms absente hoofdredacteur.<br />
Zijn lamscurry was in goede staat. De<br />
basmati-rijst was eerder basmati-plak-sliert<br />
maar er is geen basmati die een hakkende<br />
lepel gehanteerd door Pieter kan weerstaan.<br />
Op de vraag of zijn eten had gesmaakt antwoordde<br />
journalistiek redactielid Casper<br />
Wolfert met een afwezig: “... Jawel.”. Veel<br />
indruk had de “fajitas kip” blijkbaar niet gemaakt.<br />
De erbij geserveerde guacemole<br />
en tortillas konden wèl de goedkeuring<br />
<strong>van</strong> Casper wegdragen, maar de vulling<br />
<strong>van</strong> deze tortillas was volgens zijn zeggen<br />
ook best in eigen keuken te maken. Dat is<br />
nog al wat voor vijftien euro.<br />
Mijn eigen vegetarische groentetaart was<br />
uitstekend te eten. Klein puntje <strong>van</strong> kritiek:<br />
het was geen taart. Het was een soort lasagne.<br />
Dat vind ik ook prima, maar zet dat<br />
dan ook op de kaart. Bovendien kan ik<br />
zo’n lasagne best zelf maken, terwijl het bij<br />
mij thuis wel aan een taartvorm ontbreekt.<br />
De pasta die ik er bij kreeg was goed, de<br />
pesto die er op zat proefde ik bijna niks<br />
<strong>van</strong>.<br />
Iets over het servies. Waarom staat King<br />
Arthur er op om bijna alle gerechten in bijzonder<br />
irritante kommetjes te doen? Pasta,<br />
Rijst, Friet, Lamscurry, Kip, Groentelasagne,<br />
wat zullen we er eens mee doen? We<br />
doen het in een kommetje! Het is bijzonder<br />
onhandig om met vork en mes je eten uit<br />
een kommetje te moeten vissen, zeker als<br />
het vlees is. Het bord dat er onder staat<br />
zou in principe genoeg moeten zijn. Op<br />
het bord ligt ook eten, maar dit wordt constant<br />
aangereden door de kommetjes die<br />
-47-<br />
zo nodig op ditzelfde bord moesten staan.<br />
Al dit servies levert wel een interessante<br />
balanceer-act op als de ober alle borden<br />
in één keer komt halen.<br />
Om de shock <strong>van</strong> de rekening te verwerken<br />
ging Pieter nog even naar de WC. Na<br />
twee dagen wachten begonnen we ons<br />
toch een klein beetje zorgen te maken. Uitgemergeld<br />
keerde de arme jongen uiteindelijk<br />
terug. Zijn verhaal was een ware horror.<br />
Nadat hij een immens labyrinth had<br />
doorkruist (trap op, naar links, naar rechts,<br />
trap af, door een gat in de muur, wenteltrap<br />
op, lange gang, naar links, etc.) kwam<br />
hij eindelijk bij de toiletten aan. Het urinoir<br />
was echter zo geconstrueerd dat je op een<br />
verhoging moest staan om “er bij te kunnen”.<br />
Daar hadden eerdere toiletgangers<br />
geen boodschap aan gehad, dat was te<br />
zien en te ruiken. Voor de toiletpot was bij<br />
wijze <strong>van</strong> een deur een plankje gebruikt.<br />
Naar believe kon men hier onderdoor of<br />
overheen kijken. De zeepdispenser was na<br />
één poging om er zeep uit te halen geen<br />
zeepdispenser meer. Het ding viel levensmoe<br />
<strong>van</strong> de muur. Toen moest de terugreis<br />
worden aanvaard. Na deze gruwel<br />
te hebben aangehoord besloot de rest<br />
<strong>van</strong> de commissie wijselijk de reis naar de<br />
WC maar uit te stellen.<br />
King Arthur heeft eten dat op zich niet<br />
slecht is en in hoeveelheden die de eetlust<br />
ook daadwerkelijk bevredigt. Alleen,<br />
waarom moet het zo duur? Er zijn tien restaurants<br />
in Utrecht waar je onder de noemer<br />
“studentenhap” kwalitatief ongeveer<br />
hetzelfde voedsel voorgeschoteld krijgt,<br />
maar dan twee keer zo goedkoop. Simpelweg<br />
omdat King Arthur aan de Oudegracht<br />
ligt kunnen zijn exorbitante prijzen<br />
vragen. Wij geven dit restaurant four <strong>van</strong><br />
de fifteen minutes of fame. De andere minuten<br />
zullen ze toch echt beter hun best<br />
voor moeten doen.<br />
Bas <strong>van</strong> der Starre<br />
PMCie<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Recensie
Activiteiten<br />
-48-<br />
De komende tijd te doen bij <strong>Helix</strong>...<br />
Sun&Cie 3-12 juli<br />
Het wordt een week vol zon, zee, en<br />
(sportieve) activiteiten, je kan kiezen wat<br />
je wil. Daarnaast is er natuurlijk genoeg<br />
gelegenheid om eens even helemaal lekker<br />
tot rust te komen. Het wordt geen ordinaire<br />
zon/zee/zuip vakantie maar deze<br />
elementen zijn natuurlijk wel aanwezig!<br />
Houd je <strong>van</strong> Zon? en/of Zee? Hou dan alvast<br />
een plekje vrij in je agenda!<br />
Commissiemarkt 31 augustus<br />
De IC organiseert een commissiemarkt! Zit<br />
jij in een commissie? Kom dan samen met<br />
je commissiegenoten naar deze markt<br />
om te laten zien waarom jullie de leukste<br />
commissie zijn! Doe dit door iets ludieks te<br />
doen of gewoon een praatje te maken<br />
met de nieuwe eerstejaars. Eerstejaars en<br />
natuurlijk ook alle andere <strong>Helix</strong>ianen kunnen<br />
zich op deze markt oriënteren en zich<br />
inschrijven voor een commissie!<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
De Komende Tijd<br />
IC openingsfeest 31 augustus<br />
Aansluitend aan de commissiemarkt zal<br />
de IC weer een spetterend openingsfeest<br />
geven in het K-sjot! Je hebt iedereen tegen<br />
die tijd al lang niet meer gezien en<br />
het is tijd om bij te praten! Het feest begint<br />
al om 21.00 uur en we zullen ook weer een<br />
biercantus houden!
Tot slot stelt Robin Leinards zich voor...<br />
-49-<br />
<strong>Helix</strong>iaan stelt zich voor<br />
Naam en leeftijd?<br />
Robin Leinarts, 19 jaar.<br />
Hoe had je geheten als je man was geweest?<br />
Koen.<br />
Verliefd/verloofd/getrouwd?<br />
(stralend) Verliefd op Sander, een student<br />
aan Neyenrode.<br />
Wat is je beste openingszin?<br />
Geen idee...<br />
Wat is je slechtste gewoonte?<br />
Blijven volhouden, ook als ik ongelijk heb.<br />
Wat mogen je ouders absoluut niet <strong>van</strong> je<br />
weten?<br />
Dat ik ooit seks heb gehad op het bed<br />
<strong>van</strong> mijn opa.<br />
Wat is je verborgen talent?<br />
Overduidelijke overtuigingskracht.<br />
Wat is je beste antikatertip?<br />
Tequila drinken! Ik heb daar nog nooit<br />
een kater aan overgehouden!<br />
Favoriete vak?<br />
Biologie.<br />
Favoriete docent?<br />
Ruud Smits.<br />
Wat is het meest innovatieve dat je ooit<br />
hebt bedacht?<br />
Ik heb ooit bedacht dat mijn afwas <strong>van</strong>zelf<br />
schoon wordt als ik ‘m een tijdje laat<br />
staan. (Navraag levert op dat dit iets te<br />
maken heeft met de smetvrees <strong>van</strong> Robins<br />
huisgenoten – MK.)<br />
Wat is je wildste fantasie?<br />
De liefde bedrijven op het dak <strong>van</strong> ‘t Van<br />
Unnik (liefst met Sander).<br />
Wie is je favoriete NW&I’er <strong>van</strong> het andere<br />
geslacht?<br />
Ik twijfel tussen Paul en Feo; die doen allebei<br />
graag spelletjes met mij op <strong>Helix</strong>.<br />
En wat is nou je beste openingszin?<br />
Wil je wat drinken?<br />
Door de lange periode die er zat tussen<br />
het stellen <strong>van</strong> de vragen en het teruglezen<br />
<strong>van</strong> de antwoorden, kan het zijn<br />
dat de vragensteller, bij gebrek aan een<br />
goede herinnering, sommige <strong>van</strong> zijn<br />
slecht leesbare aantekeningen opnieuw<br />
heeft geïnterpreteerd.<br />
Martijn Klerks<br />
PMCie<br />
- Perpetuum Mobile -<br />
Interview
<strong>Helix</strong><br />
Bestuur<br />
Rik Spitters Voorzitter<br />
Ingeborg Gaillard Secretaris<br />
Feodor Muijrers Penningmeester<br />
Myrthe Ubels Commissaris Educatief<br />
Steven Snoek Commissaris Extern<br />
Jan Kowalczyk Commissaris Literair<br />
AkCie<br />
Dennis <strong>van</strong> Denzel<br />
Pim Freriks<br />
Thijs <strong>van</strong> Hasselt<br />
Erik-Jan <strong>van</strong> Lubek<br />
Leoni Moolhuijsen<br />
Gerben de Vries<br />
BOEF<br />
Bram Dokman<br />
Jaap Formsma<br />
Loek Muller<br />
Willem <strong>van</strong> der Schoot<br />
Misja <strong>van</strong> Sitteren<br />
Sylvian Watts-Jones<br />
BataCie<br />
Sjoerd Sloterdijk<br />
Leon Meulendijks<br />
Henk Steinz<br />
Jasper Boer<br />
CreaCie<br />
Erik Bakhuijs<br />
Misja <strong>van</strong> Sitteren<br />
DiesCie<br />
Kim Bruin<br />
Amanda Kaleveld<br />
Jan Kowalczyk<br />
Robin Leinarts<br />
Suzanne Moll<br />
Leoni Moolhuijsen<br />
Anouk Tummers<br />
GalaCie<br />
Steven Snoek<br />
Hubert Spruijt<br />
IntelligenCie<br />
Daniel Doorman<br />
Maurice Oost<br />
Mariette Pepping<br />
Henriet Vrijs<br />
Karlien Wouters<br />
-50-<br />
Introductie Commissie<br />
Ingeborg Gaillard<br />
Machiel <strong>van</strong> Gennip<br />
Valentina Heijnekamp<br />
Jan Kowalczyk<br />
Ben Vermeer<br />
Gerben de Vries<br />
KascontroleCie<br />
Coby Hoogland<br />
Marieke Spaan<br />
Steven Haccou<br />
Rik Otto<br />
MasterCie<br />
Laurien <strong>van</strong> der Staay<br />
Allan Ventura da Silva<br />
Joeri Wesseling<br />
Frank Wilbrink<br />
MusiCie<br />
Carmen <strong>van</strong> der Berg<br />
Karel Mommers<br />
Pieter <strong>van</strong> Os<br />
Bas <strong>van</strong> der Starre<br />
Willem <strong>van</strong> Velzen<br />
Jarco Wesdorp<br />
OuCie<br />
Lorain Giesbers<br />
Elisa Gubbels<br />
Marja <strong>van</strong> der Werff<br />
PM-Cie<br />
Martijn Klerks<br />
Pieter <strong>van</strong> Os<br />
Marieke Spaan<br />
Bas <strong>van</strong> der Starre<br />
Casper Wolfert<br />
Questa<br />
Marnix Brinkman<br />
- <strong>NWSV</strong> <strong>Helix</strong> -<br />
Commissies<br />
Raad <strong>van</strong> Advies<br />
Sybrand de Boer<br />
Jaap Veldkamp<br />
Mathijs Harmsen<br />
Iris de Laat<br />
SjaerCie<br />
Vivette <strong>van</strong> Cooten<br />
Stijn Delleart<br />
Robin <strong>van</strong> Kemenade<br />
Jeroen Kroese<br />
Yorick <strong>van</strong> Nijnanten<br />
Marie-Claire Putman<br />
Wouter Koole<br />
SymposiumCie<br />
Margot <strong>van</strong> Es<br />
Machiel <strong>van</strong> Gennip<br />
Tim <strong>van</strong> der Hagen<br />
SSU<br />
Marnix Brinkman<br />
Tim <strong>van</strong> der Hagen<br />
Willem <strong>van</strong> der Schoot<br />
Bas <strong>van</strong> der Starre<br />
Gerben de Vries<br />
Marijn <strong>van</strong> Weele<br />
Frank Wilbrink<br />
VakanCie<br />
Michiel Ariens<br />
Paul Hagen<br />
Malou Oreel<br />
Bram Smit<br />
Stefan in ‘t Veld<br />
Elze Vermaas<br />
WinXie<br />
Maurice <strong>van</strong> den Dungen<br />
Ingrid <strong>van</strong> Prooijen<br />
Willem <strong>van</strong> der Schoot<br />
Sylvian Watts-Jones
Change language