Nieuws van NW&I - NWSV Helix

-35-
In de serie vage fictieve verhalen dit keer een kijkje in de harde wereld
van de showbizz
Showbizz
Ken je het verhaal van de jongen die
naar Hollywood ging? Inderdaad, die
ging niet. Ik heb al veel vreemde dingen
meegemaakt, maar mijn extreem korte
carrière als filmster sloeg echt alles. Ik
deed auditie voor een rol in een nieuwe
film van Spielberg. Het script ging over
een oorlog die uitbrak naar aanleiding
van de financiële crisis. Spielberg wou
per se een Nederlander hebben voor
de rol van belastingambtenaar. De film is
uiteindelijk nooit van de grond gekomen,
wat ook niet gek is als je bedenkt uit wat
voor malloten de crew bestond.
Ik werd gecast op straat, zoals dat eigenlijk
alleen in films gebeurd. De man die mij
aansprak, gestoken in een strak donkerblauw
pak, claimde agent van een castingbureau
te zijn. Ik had het gezicht waar
hij al maanden naar op zoek was. Met
zinnen als “je bent een geboren acteur”
en “ik wed dat jouw hoofd het geweldig
doet op een bioscoopscherm” haalde hij
mij over om mee te werken. Ik moest nog
op een auditie verschijnen, maar dat zou
slechts een formaliteit zijn. Dat ik de rol
kreeg was al zo goed als zeker.
Die dag kocht ik meteen een nieuwe
zonnebril. Elke superster draagt namelijk
een zonnebril en ik wilde wel beslagen
ten ijs komen. Stel je voor dat ik meteen
beroemd werd, dan kan ik maar beter
een zonnebril klaar hebben liggen. In de
spiegel oefende ik iedere dag, met mijn
zonnebril, op mijn I’ll be back’s en mijn
eigen You haven’t paid your taxes yet.
Twee dagen later liep ik een zaal in het
Hilton binnen. Tot mijn verbazing zat er
zo’n dertig man die, zo bleek later, allemaal
voor dezelfde rol auditie kwamen
doen. Het had iets weg van de
wachtkamer van de dokter. Eén voor
één werd er iemand een naastgelegen
kamertje binnen gebracht. Ik nam plaats
naast een vrolijke, blonde man, van een
jaar of 30, met een Hawaï-shirt. We raakten
aan de praat. Zijn naam was Sven
en hij dacht niet dat ik de rol zou krijgen.
Sven was bekend in het wereldje: in de
Matrix speelde hij de transseksuele broer
van Neo. De regisseurs besloten in de
montage de verhaallijn over het ondergaan
van een geslachtsverandering in
een alternatieve werkelijkheid te schrappen,
omdat het niet geschikt zou zijn voor
een Hollywoodpubliek. Een beslissing
waar Sven het, op z’n zachtst gezegd,
niet mee eens was. We moesten lang
wachten voor we aan de beurt waren,
maar ik kreeg het idee dat we tijdens ons
gesprek een band opbouwden. Mijn vermoedens
bleken juist, toen Sven mij, vlak
voor ik aan de beurt was, zijn gouden tip
gaf. In de showbizz draait het eigenlijk
niet om je acteerprestaties maar om je
connecties, zo verzekerde hij mij. Knopen
werden niet doorgehakt op een auditie
maar op de receptie later die avond.
Toevallig had hij een kaartje voor de borrel
van vanavond. Voor dertig euro mocht
ik hem overkopen. Beleefd wees ik
zijn aanbod af: ik had al heel wat euro’s
opgemaakt aan mijn nieuwe zonnebril
en geloofde niet zo in zijn theorie.
Mijn naam werd geroepen: ik mocht het
kamertje in. Twee vrouwen en een man
zaten achter een tafel en in de hoek van
de kamer stond een camera. Ik moest
- Perpetuum Mobile -
Thema