zonder respect geen voetbal - Libero Magazine
zonder respect geen voetbal - Libero Magazine
zonder respect geen voetbal - Libero Magazine
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
‘DE KLAP<br />
WAS IN HEEL<br />
IJMUIDEN TE<br />
HOREN’<br />
Zeventien jaar onafgebroken in het eerste van de IJmuidense<br />
<strong>voetbal</strong>vereniging SVIJ, leverde Ron van Leeuwen (55)<br />
welgeteld één foto in de krant op. “We speelden altijd in<br />
de eerste of tweede klasse,” herinnert hij zich. “Van de<br />
onderbond wel te verstaan. De krant besteedde daar destijds<br />
nauwelijks aandacht aan.”<br />
Van Leeuwen heeft de foto wel bewaard, in een<br />
plakboek dat ook enkele vergeelde krantenknipsels<br />
bevat. ‘Na de hervatting leek een donderspeech van<br />
trainer Nico Hühl vruchten af te werpen,’ valt te lezen<br />
in een summier verslag van de wedstrijd SVIJ-EHS.<br />
‘Binnen 20 seconden tekende Ron van Leeuwen voor<br />
de gelijkmaker. Daarna verviel SVIJ weer in dezelfde<br />
fout.’ Van Leeuwen, grijnzend: “Als rechtsback scoorde<br />
ik niet vaak. Maar het waren natuurlijk altijd mooie<br />
doelpunten.”<br />
Van pak ‘m beet 1976 tot 1993 speelde Van Leeuwen<br />
honderden wedstrijden in het eerste van SVIJ. Hij<br />
maakte diverse promoties en degradaties mee. De<br />
werknemer van Hoogovens omschrijft zichzelf als<br />
‘een technisch redelijk begaafde verdediger die het<br />
duel niet schuwde’. “Ik kan me vooral de pittige<br />
wedstrijden tegen EHS nog goed herinneren. Met ene Johnny,<br />
zijn achternaam weet ik niet meer, heb ik heel wat verbeten<br />
duels uitgevochten. We waren aan elkaar gewaagd. Eén keer<br />
33<br />
ONVOLtOOID VerLeDeN tIJD<br />
gingen we allebei vol voor de bal, maar we raakten elkaar<br />
met een klap die in heel IJmuiden te horen was. Ik ging staan,<br />
hielp Johnny overeind en zei: gaat weer lekker, hè? Heerlijke<br />
wedstrijden waren dat. We deelden allebei uit, maar konden<br />
ook incasseren.”<br />
Ook een thuiswedstrijd tegen het destijds ongenaakbare<br />
Spaarnestad staat Van Leeuwen nog helder voor de geest. “Ze<br />
konden kampioen worden, maar tot ieders verbijstering won<br />
SVIJ. Wat wás Spaarnestad er ziek van…”<br />
In de categorie ‘<strong>voetbal</strong>humor’ vallen een barbecue in de rust<br />
(!) van een wedstrijd tegen SIZO en de trainingskampen naar<br />
Duitsland die werden georganiseerd en gefinancierd door de<br />
toenmalige shirtsponsor, Luuk Lindeboom van Reisbureau<br />
Journaal. “We zaten ergens in het Moezeldal, in een echt<br />
sporthotel. De fitnessruimten bevonden zich in de kelders,<br />
maar die bleken blank te staan omdat er de dagen ervoor<br />
enorm veel regen was gevallen. Veel gesport hebben we dan ook<br />
niet. Ik kan me vooral de wijnproeverijen nog herinneren…”<br />
Van Leeuwen heeft twee dochters waarvan er één (Jennifer)<br />
al 27 jaar bij de vrouwen van SVIJ speelt. Bij de IJmuidense<br />
<strong>voetbal</strong>vereniging is hij onder andere bestuurslid en zelfs een<br />
tijdje interim-hoofdtrainer geweest. Op de foto die de krant<br />
haalde staat Van Leeuwen vierde van links, geflankeerd door<br />
zeven broers, neven en neefjes. ‘SVIJ is één grote familie en in<br />
die familie is de familie Van Leeuwen vertegenwoordigd met<br />
acht man’, luidt het bijschrift. Van Leeuwen: “Dat was in 1976.<br />
Gelukkig is SVIJ 36 jaar later nog steeds springlevend, vooral<br />
dankzij de vele jeugdleden.” l<br />
TeksT & Beeld: cees de GeUs<br />
Oktober 1976. Alle Van Leeuwen’s die op dat moment<br />
lid zijn van SVIJ poseren keurig voor de fotograaf, met van<br />
links naar rechts Toon, Ren, Ruud, Ron, Tonny, peterpaul,<br />
René en Martin.