zonder respect geen voetbal - Libero Magazine

SHOTJES EN
VOETBALVERHALEN MET
ALL STARS VAN ZANDVOORT
Na culinaire uitstapjes bij onder andere Bruxelles, ’t Hemeltje
en Villa Westend strijken we dit maal neer in de uitvalsbasis/
stamkroeg van menig Zandvoort-speler, Grand Café XL.
Het Grand café / restaurant / hotel van de familie Aardewerk
heeft een gezellige huiskamersfeer en is met zijn brede
keuken, grote bar en enkele tv-schermen een ideale plek
voor voetballiefhebbers. “Een drankje doen, een potje kaarten
of samen voetbal kijken, eigenlijk zijn we hier wekelijks
wel te vinden met een grote groep”, bekent Faisel, een van
de vier voetbalvrienden die samen met Libero Magazine
op een vrijdagavond is aangeschoven voor een ouderwets
potje eenendertigen. We kennen elkaar al sinds de F-jes,
vertelt middenvelder en mede-eigenaar Max verder. “We zijn
inmiddels dus wel uitgegroeid tot een hechte vriendengroep.
Toch?” “Ja, op zon- en feestdagen”, grapt Youri terwijl hij de
kaarten schudt voor het eerste potje. “Oké, we beginnen met
drie punten. Wie als eerste zijn punten kwijt is mag een shotje
Sambuca achterover gooien.” De rest vindt het prima. Max en
Faisel staan de volgende dag in de basis bij Zandvoort, maar
eentje moet kunnen vinden de heren. “Een klein drankje de
avond voor een wedstrijd mag, maar je moet er wel staan de
volgende dag”, pleit Faisel. Youri: “Ik heb bij ons nog nooit een
klein drankje meegemaakt, maar wat jij zegt...”
VUISt Op tafeL
Terwijl de kaarten over de tafel vliegen komen de verhalen
bij het viertal los. De verwachtingen van de wedstrijd
morgen tegen NFC, het feest van de avond ervoor, het
41
VOetBaL CULINaIr
Van links naar rechts: Faisel Rikkers (spits Zandvoort 1),
Nicky Bol (oud-speler Zandvoort), Max Aardewerk (middenvelder
Zandvoort 1), youri Moerson ( oud-speler Zandvoort).
voetbalweekendje weg, alles wordt uitvoerig besproken. Over
de verwachtingen van Zandvoort dit seizoen zijn de heren
het eens. Faisel: “We hopen op een periodetitel of nog een
mooie nacompetitie.” Hij heeft het nog niet gezegd of Youri
slaat met de vuist op tafel. “Hoppa eenendertig. Atten!”. Na
het vliegensvlugge eerste potje is het Nicky die aan het kortste
eind trekt. “Het mooie van onze club”, vervolgt Faisel terwijl hij
weer de kaarten deelt, “is dat we allemaal vrienden zijn van
elkaar. Je kent elkaar van kleins af aan en je hebt samen mooie
momenten gekend. Neem de kampioenschappen bij de jeugd,
de trainingskampen of de derby’s met HFC.”
Max: “Ik vind het wel grappig om te zien hoe alle teams uit
Haarlem een wedstrijd tegen ons altijd als een derby zien.
Haarlemmers zien ons graag op de slachtbank. Andersom
hebben wij dat niet. Tegen HFC is altijd wel lachen, want we
kennen die gasten goed, maar voor de rest hebben wij geen
grote rivalen.” Als de volgende twee potjes weer verloren
worden door Nicky, die volgens de vrienden expres aan het
verliezen is, worden de kaarten opzij gegooid en worden de
plannen voor de avond gesmeed. Youri: “Meestal is het een
kwestie van een berichtje plaatsen in onze groepsapp en je
hebt zo een mannetje of tien opgetrommeld. Na een wedstrijd
op zaterdag meeten we vanuit de kantine meestal hier weer
voor wat biertjes en gaan dan soms nog stappen in Amsterdam
of in de Chin-Chin.” Nicky: “In de Chef Amigo (de lokale
snackbar) kom je iedereen van de club aan het eind van de
avond dan weer tegen. Dat is vaste prik.” l
TeksT & Beeld: marij kosTer