Excentrische training bij insertie tendinopathie patellapees

week afwezig en 20% recidiverend. Er is geen significant verschil tussen natuur gras en
kunstgras qua aantal. Risicofactoren zijn een hoog aantal trainingsuren en een hoog
lichaamsgewicht(10).
Van alle in een sport klinische setting gerapporteerde blessures waren 39,8% aan de knie.
Hiervan was 35% ontstaan tijdens voetbal. Knieblessures die langer dan 6 maanden
duurden, was 20% gediagnosticeerd als patella tendopathie (13,21).
Tendopathie is een veelvuldig gebruikte term voor verschillende pees aandoeningen, zoals
paratendinitis, tendinitis en tendinosis bij afwezigheid van histo-pathologische oorzaken (20).
Veelvoorkomende tendopathieën zijn die van de achillespees, pezen van de pols
extensoren bij de origo aan de laterale zijde van de elleboog, pezen van de pols flexoren aan
de mediale zijde van de elleboog, proximale insertie van de hamstrings, de pezen van de
rotator cuff en tot slot de pezen van bovenbeenstrekkers over de knieën (34).
Dit meest kenmerkende syndroom, wat in de volksmond ook wel ´Jumpers knee´ wordt
genoemd, is vaak het gevolg van specifieke intensieve training van de m. quadriceps
femoris. Overbelasting die ontstaan is door te veel, te lang of te zwaar trainen veroorzaakt
aan het distale deel van de patella een tendinopathie. Overbelasting aan de proximale zijde
van de patella, langs de mediale of laterale zijde en op de tuberositas tibiae komt veel
minder voor (8). 1/3 kan langer dan 6 maanden niet sporten(26). De prevalentie bij
sprongsporten zoals basketbal is 32-45% (36). 53% stopt met de sportcarrière vanwege de
klachten(12).
In onderstaande tekening is het verloop van de pees van de quadriceps over de patella
weergegeven. Het pijltje geeft de insertie aan op de tuberositas tibiae.
Afbeelding 1: insertie tuberositas tibiae
De term tendinopathie heeft de voorkeur maar de volgende termen worden ook gebruikt voor
klachten aan de patellapees zelf, de patellapool (inferior), de proximale en distale insertie
aan de tuberositas tibiae welke ontstaan door een vorm van overbelasting: ‘jumper’s knee’,
‘patellar tendonitis’, ‘patellar tendinitis’, ‘patellar tendinosis’, ‘patellar tendon disorder’,
‘patellar apicitis’, ‘patellar enthesitis’, ‘insertion tendinitis of the patellar tendon’, ‘partial
rupture of the patellar tendon’ of ‘patellar tendinopathy’(26).
Hoewel duidelijk is dat er geen ontsteking aanwezig is in het peesweefsel en het herstel dan
met conservatieve behandeling 6-12 maanden kan duren blijft de pathogenese van
tendinopathie nog onduidelijk en is verder onderzoek nodig(15,34).
Er zijn geen ontstekingverschijnselen aanwezig, het is dus geen tendinitis maar tendinose,
‘anti inflammatoire’ behandeling heeft dan ook geen effect. Het regeneratieproces is
verstoord waarbij een verzwakte en pijnlijke pees aanwezig is. Er ontstaan door repetitieve
2