digitale versie downloaden via deze link (PDF) - FOV

wordt al beschermd door de reiscontractenwetgeving
op federaal niveau. Het reisbureaudecreet is vooral een
decreet dat (een deel van) de reissector wil reguleren
en zelfs afschermen. Zonder een dergelijk decreet zou
de situatie in Vlaanderen meer in overeenstemming
zijn met de andere Europese landen. Uit het rapport:
“[…]wordt aanbevolen dat ook de opheffing van het
reisbureaudecreet als beleidsalternatief zou worden
overwogen. De opheffing van het decreet zou de
reisbureau- en reisbemiddelingssector van een verplicht
vergunningssysteem ontslaan, en voor de uitdaging
plaatsen om te voorzien in een mechanisme van
zelfregulering, zoals in vele (Noordwest) Europese landen
al het geval is. Die beleidsoptie zou aansluiting kunnen
vinden bij de algemenere beleidsdoelstelling van de
Vlaamse regering in zake wetsmatiging en deregulering
van het economisch leven, en een meer doorgedreven
omzetting van de Europese dienstenrichtlijn.”
Evaluatierapport is kritisch
Het rapport heeft oog voor de penibele situatie van
sommige sociaal-culturele organisaties: “De toepassing
van het decreet stelt voor socio-culturele verenigingen
een aantal praktische problemen. Dit is onder meer het
geval indien een vereniging conform art. 3§2 is vrijgesteld
van vergunning, maar toch onder de bepalingen van de
reiscontractenwet valt. In dat geval kan ze de vereiste
verzekering tegen financieel onvermogen niet sluiten,
omwille van het beleid ter zake van de verzekeraars,
die dergelijke verzekering enkel met vergunde
reisbureaus wensen te sluiten. Ook indien de socioculturele
verenigingen een reisbureauvergunning willen
bekomen vormen zowel de financiële voorwaarden
(het beschikken over een permanent eigen vermogen),
als de vereisten inzake beroepsbekwaamheid (diploma
of beroepservaring), regelmatig een probleem om de
vergunning te krijgen. Tenslotte blijft ook een vereniging
die beroep doet op een vergund reisbureau om reizen
voor haar leden te organiseren volgens de vigerende
interpretatie van het decreet ‘bemiddelen’ en is derhalve
vergunningsplichtig.”
De FOV werkte aan een aantal voorstellen tot aanpassing
van het decreet, maar stelde uiteindelijk vast dat
alternatieve verwoordingen mogelijk niet zullen volstaan
om de geschetste problemen te vermijden. Ook het
evaluatierapport sterkt ons in deze mening.
Sociaal-culturele organisaties zijn geen reisbureaus
Sociaal-culturele organisaties zijn geen reisbureaus,
willen geen reisbureau worden en willen aldus ook geen
vergunning als reisbureau aanvragen. Reisactiviteiten
die deze organisaties aanbieden, kaderen in een groter
maatschappelijk doel. Ze halen mensen uit hun isolement,
binnen een vertrouwd kader. Op deze manier werken
ze aan de sociale cohesie in een dorp of stad, stimuleren
ze mensen om bij te leren op elke leeftijd, om zich
belangeloos in te zetten voor de samenleving… Dikwijls
betreft het een aanbod dat zo specifiek is en zoveel
vrijwillige inzet vraagt dat er op de commerciële markt
geen aanbod voor kan worden gecreëerd (denk aan reizen
met mensen met een beperking…). Voor het merendeel
van de reizen die onze organisaties aanbieden, doen ze
overigens een beroep op een erkend reisbureau. Maar op
basis van de huidige regelgeving is blijkbaar het louter
aanbieden van de reis reeds genoeg om veroordeeld te
worden.
De FOV pleit voor afschaffing
De FOV is er aldus van overtuigd dat de afschaffing van
het decreet de enige echte oplossing is voor het sociaalcultureel
werk. De organisaties worden zo bovendien
bevrijd van nodeloze planlast en de dreiging van (nieuwe)
rechtszaken op basis van dit decreet.
Bij de eindredactie van deze Beleidspost woedt de
discussie nog over aanpassing of afschaffing van het
decreet. De FOV volgt het dossier op de voet. Voor
een actuele kijk op dit dossier verwijzen we naar onze
e-nieuwsbrief Digizine.
Meer weten?
Surf voor bijhorende documenten naar:
www.fov.be/beleidspost
Contactpersoon voor dit dossier:
Liesbeth De Winter (liesbeth.de.winter@fov.be)
02 244 93 39
9