Schilders van de zee - Tento.be

ot daar dit verhaal over de Belgische marineschildering
T tussen 1750 en 1914. Voor de andere Europese landen zou
een gelijkaardig verhaal kunnen worden geschreven. In dat
over Frankrijk zouden een Eugène Isabey (1803 -1886) en
Théodore (1802 -1880) en Hermine Gudin tot de
hoofdpersonages behoren; in Nederland artiesten als
Jan Christian ( 1787 -1838) en Petrus Jan Schotel ( 1808 -1865) of
een Hermanus Koekkoek (1815-1882).
Groot-Brittannië zou kunnen aantreden met een Montague
Dawson (1895-1973), een John James Wilson (1818-1875), een
Alfred Montague (1835 -1870), een James Webb (1825-1895).
Maar ook Duitsland, Oostenrijk-Hongarije, Italië, Spanje,
Portugal, ... kenden heel wat marineschilders. En dat wijst dan
ook op de populariteit van het genre, niet enkel in België, maar
in alle zeevarende landen van Europa.
James Ensor (1860 -194 9)
Na de storm
1880
Olieverfop doek, 52, 5 x 62, 5 cm
Getekend en gedateerd onderaan
rechts : Ensor 80
Inventarisnummer : 19641166
Museum voor Schone Kunsten,
Oostende
In 1931 schreefEnsor een "essaie
hurnoristique" onder de titel
"La mer médicinaie": één lange
verheerlijking van de zee in al haar
gedaanten, van al haar deugden en
kwaliteiten. Eén lang prozastuk
volgestouwd met originele
adjectieven al dan niet van
Ensoriaans fabrikaat.
Een impressionistische tekst waar
we in woord en beeld vertaald
vinden wat Ensor vijftigjaar
29
vroeger verbeeldde in een doek als
Na de storm. Zijn cherp observatievermogen,
zijn grote gevoeligheid
voor licht en kleur, zijn artistieke
durf en onafhankelijkheid, lieten
Ensor toe te komen tot uiterst
progressieve scheppingen als deze
marine.
In Na de storm, een van de éérste
werken die ontstonden na zijn
terugkeer te Oostende in I880, is het
Ensor niet te doen om het
uitbeelden van een maritieme
anekdote of om het gedetailleerd
weergeven van een vissers loep of
ferryboat. Het steed wi setend
schouwspel van de zee grijpt hij aan
om een vluchtige totaalindruk van
het moment vast te leggen.