In dit nummer: - The European Fruit Magazine

24
Japanse pruimen
veroveren Zuid-Europa
Info
Japanse pruim
De naam Japanse
pruim is eigenlijk niet
juist. De variëteiten
die hieronder vallen,
zijn namelijk hybriden
tussen Amerikaanse
en Chinese
pruimenrassen. De
eerste hybriden zijn
aan het einde van de
negentiende eeuw
gemaakt in Californië,
Verenigde Staten. De
eerste Chinese rassen
die daarvoor werden
gebruikt, werden uit
Japan ingevoerd. Vandaar
de naam Japanse
pruim.
Hans Scholten
consultant in Frankrijk
hansscholten@sfr.fr
Tot nu toe worden in Europa vrijwel
uitsluitend pruimen uit de groep van
de Europese pruimenrassen (Prunus
domestica L.) geteeld. Hier komt echter
snel verandering in. In grote delen
van Zuid-Europa wordt bijna alleen nog
maar de Japanse pruim (Prunus trifl ora
of Prunus salicina) geplant.
Diverse telers telen pruimen onder hagelnetten.
Foto’s: Hans Scholten
De Noord-Europese pruimenteler kijkt tevreden
terug op zijn oogst van Victoria, Opal of Jubileum
als hij 25 ton pruimen per hectare heeft geplukt
met een gemiddeld vruchtgewicht van 55 gram.
De Zuid-Europese teler heeft met zulke cijfers
een slecht jaar achter de rug. Dankzij de introductie
van Japanse rassen liggen de producties
daar op een veel hoger niveau, met vruchten van
75 gram of meer.
Verschuiving
De pruimenteelt in Europa wordt steeds professioneler.
Door de introductie van nieuwe onderstammen,
zoals VVA-1, is het mogelijk geworden
om vroegere en grotere producties te halen en een
boomvorm te creëren die weinig arbeid vraagt.
Dit heeft nieuw elan in de pruimenteelt gebracht,
zonder nieuwe rassen te introduceren.
In sommige delen van Zuid-Europa hebben de
telers de vernieuwing in de pruimenteelt niet
gezocht in een andere onderstam, maar in een
radicale omschakeling van de Europese naar de
Japanse pruimenrassen. Japanse pruimen zijn
zeer waarschijnlijk beter geschikt voor de warme
Zuid-Europese teeltgebieden dan voor het koelere
noorden. In het verleden zijn ze in enkele
noordelijke landen, waaronder Nederland, wel
in kassen geteeld, maar deze teelt is zo goed als
geheel verdwenen.
Vooral in de Verenigde Staten is veel gedaan aan
de ontwikkeling van nieuwe pruimenrassen. Vandaag
de dag is er een groot aantal Japanse rassen
beschikbaar. Al zo’n dertig jaar geleden zijn de
eerste in Zuid-Europa geplant. Het ging dan vaak
om grootvruchtige rassen met een zeer matige
smaak, zoals Friar en Black Amber. Deze variëteiten
zijn nooit echt doorgebroken, want de consument
had weinig interesse in zeer mooi ogende