Lees het interview met Frank Deboosere als pdf - Frederika Hostens

Blij met
zoveel
solidariteit
of hij nu het weer voorspelt, de sterrenhemel bestudeert of naar het werk
fietst, altijd geeft Frank Deboosere zich voor de volle 100%. ook zijn vrijwilligerswerk
voor kom op tegen kanker gaat gepaard met een indrukwekkende
dosis enthousiasme. voor maczima vertelt Frank Deboosere honderduit over
zijn beleving van betrokkenheid en solidariteit.
Op sportschoenen stapt hij kwik naar ons toe
en loodst ons enkele tellen later door het VRTgebouw.
“Geen bezwaar dat we de trap nemen in
plaats van de lift?”. Nog voor we kunnen antwoorden,
zijn we al op de eerste verdieping. De argumenten pro
trap krijgen we er meteen bij geserveerd: goed voor
de gezondheid en voor het milieu! Geen toeval dus
dat we in de radiotuin meteen bij het thema ‘bewegen’
aanbelanden. “In 2005 ben ik begonnen met een
experiment: fietsen naar het werk. Ik startte met een
elektrische fiets, maar al snel werd het een gewone
fiets. Ik woon op twintig kilometer van het werk. Elke
dag sprokkel ik dus veertig fietskilometers bij elkaar en
kom op een jaarlijks totaal van ongeveer achtduizend
fietskilometers”.
luisteren naar eigen lichaam
Je werd al op jonge leeftijd geconfronteerd met
gezondheidsperikelen. Spelen die je geen parten
bij het fietsen?
“Dat gebeurt wel eens, maar gelukkig niet al te vaak.
Vierentwintig jaar geleden werd ik geopereerd aan een
nekhernia. De dokters haalden een tussenwervelschijf
weg en vervingen die door een stukje kraakbeen uit mijn
heup. Die operatie is gelukt, maar ik moet tot vandaag
blijven uitkijken want er is een nieuwe hernia opgedoken.
Ik moet erop letten om veel te bewegen maar ook
niet te veel. Ik moet er ook op letten om niet verkrampt
te zitten. Ik heb leren luisteren naar mijn lichaam, want ik
weet dat ik anders de rekening gepresenteerd krijg”.
Ik
hecht veel
belang aan betrokkenheid
met
mensen die minder
geluk hebben
dan ikzelf.
Welke andere hobby’s beoefen je?
“Muziek neemt een belangrijke plaats in in mijn leven
en dat van mijn huisgenoten. Net als onze vier kinderen
speel ik piano. Zelf zingen doe ik ook ontzettend graag.
Het is goed voor de longen en het is plezant”.
alles geven
Sinds 2003 ben je voorzitter van Kom op tegen Kanker.
Hoe ben je bij die organisatie terechtgekomen?
“Als BV – een zwaar beladen woord dat ik eigenlijk niet
graag in de mond neem – vind ik het belangrijk om me
in te zetten voor de maatschappij. Ik hecht veel belang
aan betrokkenheid met mensen die minder geluk hebben
dan ikzelf. Ik wil hen helpen. Ik ben in 1987 weerman
geworden. In het begin van mijn loopbaan heb ik
een aantal keer meegemaakt dat ik pro deo meewerkte
aan een kleinschalige benefietactie om achteraf vast
te stellen dat de organisator zich liet betalen. Dat kan
natuurlijk niet. Ik ben strenger gaan selecteren en heb
gekozen voor Kom op tegen Kanker, een organisatie
die ik 100% vertrouw en die een goede naam heeft bij
het publiek”.
Wat houdt het voorzitterschap in?
“Ik ben 10 tot 20 dagen per jaar ter beschikking van Kom
op tegen Kanker om actievoerders een hart onder de
riem te steken, projecten te bezoeken, mediacampagnes
te ondersteunen... Elke keer als ik thuiskom, voel ik
dat ik het verschil heb kunnen maken, dat mijn aanwezigheid
zinvol was voor de organisatie en voor mezelf”.
maczima april 2010
9