Lees het interview met Frank Deboosere als pdf - Frederika Hostens

More documents

Recommendations

Info

Blij met zoveel solidariteit of hij nu het weer voorspelt, de sterrenhemel bestudeert of naar het werk fietst, altijd geeft Frank Deboosere zich voor de volle 100%. ook zijn vrijwilligerswerk voor kom op tegen kanker gaat gepaard met een indrukwekkende dosis enthousiasme. voor maczima vertelt Frank Deboosere honderduit over zijn beleving van betrokkenheid en solidariteit. Op sportschoenen stapt hij kwik naar ons toe en loodst ons enkele tellen later door het VRTgebouw. “Geen bezwaar dat we de trap nemen in plaats van de lift?”. Nog voor we kunnen antwoorden, zijn we al op de eerste verdieping. De argumenten pro trap krijgen we er meteen bij geserveerd: goed voor de gezondheid en voor het milieu! Geen toeval dus dat we in de radiotuin meteen bij het thema ‘bewegen’ aanbelanden. “In 2005 ben ik begonnen met een experiment: fietsen naar het werk. Ik startte met een elektrische fiets, maar al snel werd het een gewone fiets. Ik woon op twintig kilometer van het werk. Elke dag sprokkel ik dus veertig fietskilometers bij elkaar en kom op een jaarlijks totaal van ongeveer achtduizend fietskilometers”. luisteren naar eigen lichaam Je werd al op jonge leeftijd geconfronteerd met gezondheidsperikelen. Spelen die je geen parten bij het fietsen? “Dat gebeurt wel eens, maar gelukkig niet al te vaak. Vierentwintig jaar geleden werd ik geopereerd aan een nekhernia. De dokters haalden een tussenwervelschijf weg en vervingen die door een stukje kraakbeen uit mijn heup. Die operatie is gelukt, maar ik moet tot vandaag blijven uitkijken want er is een nieuwe hernia opgedoken. Ik moet erop letten om veel te bewegen maar ook niet te veel. Ik moet er ook op letten om niet verkrampt te zitten. Ik heb leren luisteren naar mijn lichaam, want ik weet dat ik anders de rekening gepresenteerd krijg”. Ik hecht veel belang aan betrokkenheid met mensen die minder geluk hebben dan ikzelf. Welke andere hobby’s beoefen je? “Muziek neemt een belangrijke plaats in in mijn leven en dat van mijn huisgenoten. Net als onze vier kinderen speel ik piano. Zelf zingen doe ik ook ontzettend graag. Het is goed voor de longen en het is plezant”. alles geven Sinds 2003 ben je voorzitter van Kom op tegen Kanker. Hoe ben je bij die organisatie terechtgekomen? “Als BV – een zwaar beladen woord dat ik eigenlijk niet graag in de mond neem – vind ik het belangrijk om me in te zetten voor de maatschappij. Ik hecht veel belang aan betrokkenheid met mensen die minder geluk hebben dan ikzelf. Ik wil hen helpen. Ik ben in 1987 weerman geworden. In het begin van mijn loopbaan heb ik een aantal keer meegemaakt dat ik pro deo meewerkte aan een kleinschalige benefietactie om achteraf vast te stellen dat de organisator zich liet betalen. Dat kan natuurlijk niet. Ik ben strenger gaan selecteren en heb gekozen voor Kom op tegen Kanker, een organisatie die ik 100% vertrouw en die een goede naam heeft bij het publiek”. Wat houdt het voorzitterschap in? “Ik ben 10 tot 20 dagen per jaar ter beschikking van Kom op tegen Kanker om actievoerders een hart onder de riem te steken, projecten te bezoeken, mediacampagnes te ondersteunen... Elke keer als ik thuiskom, voel ik dat ik het verschil heb kunnen maken, dat mijn aanwezigheid zinvol was voor de organisatie en voor mezelf”. maczima april 2010 9
10 maczima april 2010 Je hebt al tientallen acties van Kom op tegen Kanker een duw in de rug gegeven. Welke blijven hangen? “Ik vind alle acties even mooi en zinvol. Bij wijze van voorbeeld verwijs ik naar Kom op Appels: kinderen verkopen gezonde appels en met de opbrengst van die appelverkoop wordt er elke zomer een kamp georganiseerd voor kinderen met kanker. Die kinderen beleven er de tijd van hun leven. Ook voor hun ouders is dit een vakantieweek, omdat ze weten dat hun ziek kind in goede handen is. Bekender bij het grote publiek is het jaarlijkse Plantjesweekend in het derde weekend van september. Dan trekken duizenden vrijwilligers de straat op met prachtige azalea’s, de plantjes van de hoop. In 2009 kochten maar liefst 250.000 Vlamingen en Brusselaars zo’n azalea”. Daarnaast worden er ook boompjes geplant, taxushagen gesnoeid, fietstochten gemaakt… “We hebben doorheen de jaren geleerd om te diversifiëren. Als weerman weet ik dat een activiteit af en toe in het water kan vallen. Een organisatie kan dus maar beter inzetten op meerdere manieren van fondsenwerving dan op één enkele. Dit jaar komt er trouwens een nieuwe actie bij: de 1000 kilometer van Kom op tegen Mijn zus heeft vorig jaar borstkanker gehad. In elke oogopslag las ik de angst, de aarzeling. Dat grijpt naar de keel. Kanker. Het is afwachten geblazen wat de respons zal zijn, maar ik geloof erin. Als je niet meer blijft proberen en vernieuwen, dan stop je er beter mee. Dat is in alles zo: werk, hobby’s, relaties… Je moet er zelf voor zorgen dat het speels en prettig blijft. Altijd opnieuw erin vliegen en alles geven, dat vind ik een mooie eigenschap. Ik heb dat van thuis meegekregen en probeer dat ook aan mijn kinderen door te geven. Enthousiasme is ook een mooie eigenschap, ook al betekent dit soms dat je tegen een muur loopt in je eigen enthousiasme...” kanker voorkomen Naast kanker bestaan er nog zoveel andere ziektes. Stoort het je niet dat je een organisatie steunt die zich toelegt op één welbepaalde ziekte? “Elk jaar krijgen 35.000 Vlamingen te horen dat ze kanker hebben. De ziekte komt in alle families voor en is nog altijd een belangrijke doodsoorzaak. We vonden het nodig een grootste gemene deler te maken en die
Page 1: Portret Weerman Frank Deboosere Tek

Lees het interview met Frank Deboosere als pdf - Frederika Hostens

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?