Clubblad Atletiekvereniging Phanos Augustus 2002

aangehaald. De lift voor Gosse en Bert
wordt terugbetaald met invalbeurten
voor Prestatyn van Erwan op etappe 17
en René op etappe 18. Een bijzondere
manier van rustig uitlopen van de
wedstrijd van de dag ervoor. Beiden
eindigen namelijk weer hoog in hun
etappeklassement, 3 e respectievelijk 9 e !
Er gaan geruchten over transferonderhandelingen
tussen Prestatyn en
Phanos.
• Chris, nog maar kort geleden
begonnen met hardlopen, zag zich voor
de zware taak gesteld een 2 e etappe te
lopen op zondag. In gezelschap van een
aantrekkelijke Zuid-Afrikaanse dame
sloeg hij zich daar manhaftig doorheen.
• Omdat ook de reserve van de
reserves af moest haken met een
blessure heeft Dicky Jones van
Swansea Harriers de zware 16 e etappe
(9 mijl omhoog!) voor Phanos gelopen.
Phanos wordt 6 e in deze etappe.
• Bij de 17 e etappe blijkt de jury
moeite te hebben de broertjes van Rijn
van elkaar te onderscheiden. Johan zet,
volgens goede familietraditie, een
prima prestatie neer op deze etappe,
hetgeen ze ’s avonds willen vieren.
Helaas voor hen blijkt het (zondag)nachtleven
in Cardiff zeer beperkt.
• Bert loopt, na een etappe voor
Corus op zaterdag, zich helemaal leeg
op de 18 e etappe voor Phanos. Een
geweldige prestatie voor iemand die
nog niet eerder aan hardloopwedstrijden
deelnam.
• Ger, bekende Corus-bikkel, loopt
na de 7 e etappe op dag 1, het fietsen
van de 11 e etappe op dag 2 (uitfietsen!)
en passant ook
nog even de 19 e
etappe voor
Phanos.
• Sullivan
loopt de
afsluitende 20 e
(berg)-etappe met
finish bij Cardiff
Castle. Ondanks
dat hij de dag
ervoor ook al een
zware etappe
heeft gelopen
besluit hij, door
van de route af te
wijken, de etappe
wat langer en de
wedstrijd wat
interessanter te
maken. Achteraf
bleek dat toch
wat overdone...
• Tot Phanossuperbikkels,
wegens het lopen van 2 etappes (1 voor
Phanos, 1 voor een ander team) worden
uitgeroepen: John, Sullivan, Erwan,
René, Willem, Gerard (van Rijn),
Chris, Gert Jan, Bert, Ger en Dicky.
• Het lopen van 2 etappes blijkt
echter geen uitzondering tijdens de
race. Bij de wisselpunten ontstaat er in
de loop van zondag een levendige
handel in ‘invallopers’. Teams die
onvolledig blijken door blessures of
logistieke problemen kunnen op de
transfermarkt tot enkele minuten voor
de start nog een loper op die etappe
“organiseren”. Soms heb je dan de
mazzel dat je een tweevoudig
Olympisch marathonloper in je team
treft. Het is een mooie illustratie van de
sfeer van deze wedstrijd: vriendelijk en
sportief maar ook met toplopers en
topprestaties.
• Ondanks hun blessure, waardoor ze
helaas niet kunnen hardlopen, bleven
teammanager Rob, René Godlieb en
Johan van R. niet onopgemerkt.
Allereerst natuurlijk als fanatieke
supporters, waarmee ze niet alleen de
eigen lopers tot topprestaties dreven,
maar ook met hun bierconsumptie
hielden zij de lokale teams goed bij.
Gesteld kan worden dat ze prima
gepiekt hebben.
• Bij de prijsuitreiking moest
Sullivan zijn prijs voor het winnen van
de 10 e etappe kruipend ophalen, tot
grote hilariteit van de vele
toeschouwers. Het lopen van de 20 e
etappe, inclusief het omlopen, was toch
wat veel van het goede. Dat weerhield
hem er echter niet van om een week
later bij de competitiefinale weer een
prima prestatie op de 3000 steeple neer
te zetten.
• Bij de prijsuitreiking ontving
Phanos nog een speciale trofee, de
Welsh Dragon (Draak). Deze werd
uitgereikt aan het team met de beste
supporters en meeste waarschuwingen
voor “illegale” waterverstrekking langs
het parcours. De Dragon is binnenkort
te bewonderen in de Phanos prijzenkast
of naast het bed van de voorzitter...
Tot slot nog een extra dankwoord aan
initiatiefnemer en teamcaptain John en
teammanager en sponsor Rob. Twee
ambassadeurs die Phanos op de
wereldkaart hebben gezet!