Sociaal-emotionele begeleiding en psychosociale hulp bij ... - Impact

5 Aandacht- en verbeterpunten voor de
draaiboeken
Dit hoofdstuk belicht algemene aandachtspunten en concrete verbeterpunten voor
draaiboeken.
5.1 Algemene aandachtspunten
Verantwoordelijkheid voor acute hulp en nazorg
Het ministerie van LNV richt zich tot nu toe bij de bestrijding en beheersing van
dierziektecrises op de veterinair-technische aspecten. De impact van de getroffen
maatregelen reikt verder: levensomstandigheden van agrarische gezinnen worden
ingrijpend getroffen en verstoren de gemoedsrust van zowel getroffenen als
betrokken LNV-medewerkers. Beide groepen kunnen dientengevolge in sociaalemotionele
problemen geraken, die in sommige gevallen zodanig verergeren dat
psychosociale hulp noodzakelijk is.
LNV dient oog te hebben voor deze sociaal-emotionele en psychosociale problemen
die kunnen ontstaan ten gevolge van het uitbreken van een dierziektecrisis en dient
haar verantwoordelijkheid in deze te nemen.
Aandachtspunt is hoever deze verantwoordelijkheid voor het treffen van begeleiding
en hulp reikt, tijdens en na de crisis. Met name op het vlak van nazorg is dit nog niet
scherp in beeld en hierop is nog geen beleid geformuleerd.
Aansturing en afstemming hulpverleningsketen
Om passende sociaal-emotionele begeleiding psychosociale hulp te bieden dient
nagedacht te worden over de gewenste hulpverleningsketen. Hoe ziet deze eruit en
wie zet de keten in gang. Daarbij is oog nodig voor wat passend is voor de agrariër en
zijn gezin en voor LNV.
Aandachtspunten daarbij zijn:
- Er kan onderscheid gemaakt worden maken tussen “lichte” en “zware” problemen,
de scheidingslijn tussen sociaal emotionele problemen en psychosociale
problemen is niet zo gemakkelijk te trekken maar belangrijk is oog hebben voor
sociaal-emotionele begeleiding, en door kunnen verwijzen in geval psychosociale
hulp noodzakelijk is.
- Het blijkt dat de agrarische bevolking niet gemakkelijk te bereiken is door de
reguliere hulpverlening. Dit vraagt aandacht bij het “matchen” van hulpvraag en
aanbod.
- De hulpverleningsketen kent een agrarische en een reguliere
hulpverleningscomponent. Bij “agrarisch” kan gedacht worden aan de begeleiding
en hulp door SEP Veehouderij, THD-A, ZOB, initiatieven van regionale
landbouworganisaties. Bij “regulier” gaat het om de begeleiding en zorg door
huisartsen, dominees en pastores, algemeen maatschappelijk werk, GGD en RIAGG.
Het project SEBA is een initiatief van het AMW, maar richt zich specifiek op
agrariërs en kent een niet-reguliere benadering.
- De hulpverleningsketens GHOR en PSHOR geactiveerd/opgeschaald bij rampen, en
niet bij dierziektecrises. Daar tegenover staat dat er wel degelijk een behoefte
bestaat aan begeleiding en hulp door o.a. huisartsen en AMW en in acute situaties
ook door het RIAGG. LNV en VWS dienen te onderzoeken wat er wel en niet
gerealiseerd kan worden op dit vlak ten tijde van een dierziektecrisis. O.a. moet
Expertisecentrum LNV 43