Uitgaanspecial - Sax.nu

Uitgaanspecial 

redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion 

Op stap 

Het leed dat stage heet 

Gevalletje groot gezin 

Compatible cliques 

Nummer 7, maart 2010

Inhoud 

10 'Koerdistan verdient 

onafhankelijkheid' 

12 Het leed dat stage heet 

24 Gevalletje groot gezin 

31 Compatible cliques 

19 Uitgaanspecial 

Foto: Toma Tudor 

En verder: 

4 Nieuws, opinie, fun I 4 Agenda I 15 Student & co I 26 In Kenniskringen I 28 Walstraat 9 I 

29 Mededelingen I 34 Oud-student I 36 Collega & co I 38 Onder de loep I 40 Recensies I 

42 Uit de kunst, colofon 

Fout 

Vrijdagnacht moet ik zorgen dat mijn telefoon uitstaat, 

anders is de kans groot dat ik wakker word 

gebeld. Dat had ik eerst nog niet door. Ging de telefoon 

om half drie en verscheen ‘Wouter’ op het 

display. Met m’n stomme kop gewoon opnemen 

natuurlijk, je weet maar nooit wat ‘r aan de knikker 

is. Nou, d’r was niet zo veel aan de knikker: 

schreeuwende kerels en een hoop muziekdecibels 

drongen m’n oorschelp binnen. Dag nachtrust. 

Wanneer ik niet mee op stap ben in Utrecht, wil 

Wouter me daar altijd even aan memoreren. Het 

liefst als Why tell me why van Anita Meijer wordt 

gedraaid, omdat we daar zo lekker los op gaan. Ja, 

ik weet het, beetje fout. Maar wel lekker fout. 

Fout is altijd al belangrijk geweest wanneer ik op 

stap ging. Het mooiste zijn de tenten waar je een 

stapavond afsluit. Die stinken naar riool, maar 

waar het door alle stuiterlamme mensen o zo gezellig 

is. Zo ging ik in Zwolle altijd naar The Roots, 

een ondergronds donker hol, waar ik dingen heb 

meegemaakt die ik hier echt niet op ga schrijven. 

En in Groningen was de Blauwe Engel letterlijk en 

figuurlijk het einde: beetje flexen en koekeloeren 

naar al het moois (op dat tijdstip is alles mooi) op 

de dansvloer. 

Tegenwoordig ben ik vooral in Utrecht, waar ik tot 

een paar maandjes terug vooral in de Kosten Koper 

rondzwierf. Nu stel ik daar andere prioriteiten en 

moet ik het met vermakelijke foute voicemails van 

Wouter op de zaterdagochtend doen… 

In Enschede en Deventer zijn er niet echt zulke foute 

tenten, dus hebben we logischerwijs in een uitgaanspecial 

al het goede voor je geselecteerd: onze redacteur 

gaf alle beschreven tenten een voldoende. 

Kijk en vergelijk, veel leesplezier! 

Tim de Hullu, hoofdredacteur 

Allereerst

Nieuws, opinie, fun 

Niet alle beursaanvragen 

gehonoreerd 

4 

Dit studiejaar kent nu al meer aanvragen van Saxion-studenten 

voor beurzen om in Europa te studeren of stage te lopen dan vorig 

studiejaar. De populariteit heeft wel een gevolg: niet alle aanvragen 

worden gehonoreerd. Dit studiejaar is vooralsnog maar 

60 procent van de aanvragen toegekend. 

Vorig studiejaar en het jaar ervoor zijn nagenoeg alle aanvragen voor 

een Erasmusbeurs, de beurs waarmee je binnen Europa kunt studeren of 

stagelopen, toegekend door het International Office (IO) van Saxion. Er is 

geen vast aantal Erasmusbeurzen dat per jaar bij Saxion verkrijgbaar is. 

Saxion krijgt elk jaar een bepaald budget toegekend van het nationaal 

agentschap. “Omdat bij de verdeling wordt gekeken naar past performance, 

hebben we als instelling met een sterk groeiende mobiliteit nu 

te maken met een budget dat niet even sterk toeneemt als de mobiliteit”, 

vertelt Nicolette van Straaten, scholarship officer van het IO. Met 

als gevolg dat niet iedere Saxion-student zijn aanvraag voor de beurs 

gehonoreerd ziet. 

Directeur Chris van den Borne laat weten dat het IO druk bezig is met 

het verzinnen van een oplossing voor dit probleem. “We hebben aan het 

begin van het jaar de bedragen al verlaagd zodat we meer mensen een 

beurs konden geven. Maar we zijn nu ook nog op zoek naar andere mogelijkheden.” 

Volgens Van Straaten is het ook nog mogelijk dat Saxion extra 

gelden krijgt van het Erasmusprogramma. Elke instelling mag namelijk 

in het voorjaar een tussenrapportage indienen. Wanneer er voldoende 

budget beschikbaar is, kan de hogeschool nog meer geld voor beurzen 

krijgen. Hoeveel procent van de aanvragen uiteindelijk wordt toegekend, 

is afhankelijk van de uitkomst van de rapportage. 

Wendy van Til 

Aantallen 

Studiejaar Aangevraagd Toegekend 

2007-2008 142 129 

2008-2009 214 198 

2009-2010* 269 98 

* Deze cijfers liggen nog niet vast, omdat het studiejaar nog niet afgelopen is.


OV-chipkaart inbreuk op privacy? 

De NS slaat de reisgegevens van iedere OV-chipkaartgebruiker zeven jaar lang op. De meeste reizigers hebben een anonieme 

OV-chipkaart, maar voor studenten bestaat die optie niet. En dus weet de NS van elk tripje dat jij als student met het openbaar 

vervoer maakt. Is het erg dat de NS die gegevens wil bewaren? 

Ja 

Nee 

Marisol Gonzalez (18) 

Crime Science 

Rhea Mol (21) 

Crime Science 

“Die gegevens zijn privé, dus ik snap niet 

waarom het de NS iets aangaat wat je uitvoert. 

Ik reis elke dag vanuit Almelo naar 

school in Enschede en soms gebruik ik mijn 

OV-chipkaart om bijvoorbeeld ergens verder 

weg te gaan winkelen. Ik zie het nut er gewoon 

niet van in. Wat ik me wel kan voorstellen, 

is dat je uit veiligheidsoverwegingen 

bepaalde gegevens bewaart. Maar nog 

steeds zie ik dan in dit geval niet in hoe het 

veiliger wordt. Als je een bank overvalt dan 

ga je toch niet met de bus?” 

“Het maakt mij eigenlijk niet zo gek veel uit. 

Zelfs als die gegevens in handen komen van iemand 

die ze niet hoort te hebben, dan nog zie 

ik niet in hoe het mij schaadt dat diegene kan 

zien dat ik in Amsterdam ben wezen shoppen. 

Wat ik me ook kan voorstellen, is dat de NS die 

gegevens gebruikt om passagiersstromen te 

analyseren. Zo kunnen ze zien op welke trajecten 

het druk of juist een stuk rustiger is. Ik zit 

altijd te zeuren dat er te weinig treinen rijden. 

Als dit er voor zorgt dat ze bij de NS meer treinen inzetten waar dat nodig is, 

dan hoor je mij niet klagen.” (TK) 

Ziekteverzuim Saxion flink gedaald 

Het ziekteverzuim onder werknemers van Saxion 

lag vorig jaar op 4,26 procent, dat is een daling van 

0,76 procent ten opzichte van 2008. Ziekteverzuim 

kostte de hogeschool in 2009 een bedrag van 5,2 

miljoen euro, 900.000 euro minder dan het jaar 

daarvoor. 

“We steken veel energie in preventie van ziekteverzuim”, aldus Ingrid 

Lammerse, directeur Human Resource Management (HRM). “Er 

zijn trainingen voor casemanagers georganiseerd, om ze beter te 

leren omgaan met ziekteverzuim. Ook is de informatieverstrekking 

naar werknemers toe verbeterd.” 

Voorheen meldden werknemers zich ziek bij hun eigen secretariaat. 

Tegenwoordig is het protocol dat ziekmelding via de directe leidinggevende 

loopt. Lammerse: “Dat werpt een soort van drempeltje op. 

Bovendien stimuleren we de leidinggevenden om regelmatig contact 

op te nemen met de werknemer. Het maakt nogal een verschil of je 

bijvoorbeeld twee weken lang niets hoort of dat je om de dag even 

contact hebt. Dan merk je dat je gemist wordt en dat motiveert om 

weer aan het werk te gaan.” 

Met het percentage over 2009 voldoet Saxion aan het doel van 4,2 

procent dat in het Jaarplan 2010 is vastgesteld. Het streven is om 

in 2012 het ziekteverzuim terug te dringen tot onder vier procent. 

Lammerse: “Ik denk dat we niet veel meer kunnen doen 

dan wat we nu al doen. Daarom is het belangrijk dat we 

op dezelfde voet verder gaan.” (TK) 

Ziekteverzuim (in procenten) 

Academies: 2008 2009 

ABO 2,80 1,97 

ABR 4,07 3,74 

FEM 5,62 5,57 

AGZ 4,58 3,19 

LED 4,86 4,25 

MIM 3,30 4,21 

AMA 4,55 6,38 

AMM 5,58 6,28 

APO 4,56 3,59 

ROB 6,35 4,99 

TKT 4,18 3,00 

HBS 4,84 3,66 

CII 10,07 6,09 

Diensten: 

IO 2,41 1,56 

FB 8,45 5,57 

FEZ 5,74 2,85 

HRM 1,91 3,03 

IEB 4,59 6,01 

DOS 4,71 4,15 

5


Studentenverenigingen op zoek naar nieuw onderkomen 

Einde oefening Brink 21 

Het besluit van de Raad van Bestuur van Saxion om het studentenpand Brink 21 in Deventer af te 

stoten, betekent voor de Deventer studentenverenigingen het einde van een tijdperk. Voor Pro Deovoorzitter 

Niek van As en bestuurslid Andrew Mooi van het net opgerichte DSV begint een zoektocht 

naar een nieuw onderkomen. 

Foto: Auke Pluim 

6 

Wat vind je het besluit van Saxion om Brink 

21 af te stoten? 

Andrew Mooi: “Wij hoorden het nieuws drie dagen 

nadat we ons als vereniging officieel hadden 

ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. 

Erg jammer natuurlijk. Maar het is ook te 

begrijpen dat Saxion het pand niet aanhoudt als 

het haar veel te veel geld kost.” 

Niek van As: “We hadden zelf geïnformeerd naar 

de plannen van Saxion met Brink 21, we zagen 

de bui al een beetje hangen. Het nieuws werd 

ons meegedeeld in een gesprek met de Raad 

van Bestuur. We hadden er wel meer bij betrokken 

willen zijn, dat is jammer. Maar aan de andere 

kant is het ook te begrijpen dat Saxion het 

besluit alleen neemt, want de hogeschool is de 

eigenaar en zij besluit uiteindelijk wat ze met 

het pand doet.” 

Is het belangrijk dat Brink 21 voor studentenverenigingen 

behouden blijft? 

AM: “Absoluut, het is een echte A-locatie en een 

prachtig pand. Je kunt er in wanneer je wilt, je 

bepaalt je eigen beleid en bijvoorbeeld ook de 

drankprijzen. Dat is voor ons het belangrijkste.” 

NvA: “Ja, het is een in het oog springend pand 

dat erg geschikt is voor studentenverenigingen. 

Verschillende ruimtes op verschillende verdiepingen 

die naar gelang anders in te richten zijn. 

Bovendien is Brink 21 het enige overgebleven 

symbool van het studentenleven in Deventer.” 

Een optie die door Saxion is aangedragen, 

is het gebruik van het Burgerweeshuis. 

Hoe staan jullie daar tegenover? 

AM: “Verhuizen op zich is niet waar wij tegen 

aanlopen. Wel dat je bij een instelling als het 

Burgerweeshuis in een commercieel pand zit. 

Dat betekent dat je nauwelijks zeggenschap 

hebt. Als Saxion een ander pand dan Brink 21 

vindt dat voor hen goedkoper is om te huren, 

dan hebben wij daar geen moeite mee.” 

NvA: “Je kunt proberen een soort van tweede 

Brink 21 te creëren, maar dat werkt denk ik 

niet. Het Burgerweeshuis zit ook vaak volledig 

volgeboekt met bandjes.” 

Denken jullie dat het afstoten van Brink 21 

grote gevolgen heeft? 

AM: “Het kan zijn dat het einde van Brink 21 straks 

ook het einde van DSV betekent. Wij willen het 

liefst in dit onderkomen blijven, en als dat niet 

kan, dan in een ander niet-commercieel pand. We 

gaan daarom de komende tijd proberen om andere 

partijen zover te krijgen om naar Brink 21 

te komen. Hopelijk kunnen we er zo voor zorgen 

dat het voor Saxion weer rendabel wordt.” 

NvA: “Een eventuele verhuizing naar het Burgerweeshuis 

is voor de huidige leden van Pro 

Deo geen probleem. Wij zijn een stabiele vereniging 

en blijven echt wel bestaan. Ik denk 

alleen wel dat we dan lastiger te vinden zijn 

voor nieuwe mensen.” 

Thijs Klaverstijn


Belicht 

Rompkabinet 

Na het opstappen van de PvdA-ministers en daarmee ook de 

val van Balkenende IV, heeft Nederland een rompkabinet gekregen. 

Tot de nieuwe verkiezingen van negen juni maken ChristenUnie 

en het CDA de dienst uit. Wat voor gevolgen heeft dit 

voor belangrijke beslissingen? Docent staatsrecht Frans Eijkelhof 

van de Academie Bestuur en Recht geeft uitleg. 

Poll sax.nu 

Wat doe jij als de basisbeurs wordt afgeschaft? 

“Je moet dit kabinet zien als een 

menselijk lichaam: de armen en benen 

zijn eraf en je houdt een romp 

en een hoofd over. Je gaat niet dood, 

maar je kunt minder. Dit is de situatie: 

Balkenende heeft bij de koningin 

het ontslag aangevraagd van de 

PvdA-bewindslieden en aangegeven 

dat het CDA en de ChristenUnie wilden 

blijven zitten. Theoretisch had 

men ook voor andere alternatieven 

kunnen kiezen: zo had Balkenende 

voor het hele kabinet ontslag aan 

kunnen vragen en hadden CDA en 

ChristenUnie naar een andere regeringspartij 

kunnen kijken. Nu neemt 

de slagkracht af, doordat minder 

ministers meer moeten doen. Terwijl 

een geheel demissionair kabinet 

net zo veel kan en mag als het 

rompkabinet van nu. Want grote 

beslissingen, zoals de aanschaf van 

de Joint Strike Fighter (JSF), de verhoging 

van de AOW-leeftijd en een 

herziening van het hoger onderwijssysteem, 

zullen allemaal op de 

lange baan worden geschoven. Dat 

duurt dus in ieder geval drie maanden, 

tot aan de verkiezingen. En 

dan moet er nog een nieuw kabinet 

worden gevormd. Eerst gaat een 

informateur kijken wat de mogelijkheden 

zijn. Dat wordt dit keer waarschijnlijk 

extra lastig, want het ziet 

er naar uit dat we veel grote partijen 

krijgen, nu D66 en de PVV zo lijken 

te groeien. Na de informateur komt 

een formateur die het kabinet moet 

vormen. Hiermee kan het na de verkiezingen 

nog wel maanden duren 

voor er een nieuw kabinet is. En dan 

is het weer de vraag hoe slagvaardig 

dat kabinet is. Want dat is best 

lastig in het stelsel van evenredige 

vertegenwoordiging, dat Nederland 

heeft. Dat houdt in dat het percentage 

behaalde zetels evenredig is 

met het percentage behaalde stemmen. 

Daardoor krijg je veel partijen 

in het parlement en moeten veel 

compromissen worden gesloten. Bij 

een meerderheidsstelsel, waarbij 

een partij in een district een meerderheid 

moet hebben om zetels te 

veroveren, heb je minder partijen 

aan de macht, met meer slagkracht 

als gevolg en minder kans op een 

tussentijdse val van het kabinet. 

Concluderend kun je zeggen dat 

grote beslissingen dus wel een half 

jaar tot een jaar vertraging oplopen. 

En dat is natuurlijk nooit goed 

voor een land.” (TdH) 

Stoppen met de opleiding (323) 

Meer werken (27) 


SABINE 

Geen geschikt 

huwelijksmateriaal 

In celebrityland is het een volkomen normaal verschijnsel, oud doet 

het met jong en omgekeerd. 

Ik noem Ashton Kuthcer met Demi Moore, of gewoon in eigen land 

Patricia Paay die met haar vijftien jaar jongere Adam Curry een hele 

tijd gelukkig is geweest. Jong zou met oud daten vanwege een al aanwezige 

financiële zekerheid. In tijden van financiële crisis een goed 

argument. En oud datet jong om er zelf jong bij te blijven lijken. Met 

de nadruk op lijken. Deze trend is natuurlijk al een tijdje oud, maar 

werpt nu pas haar vruchten af. En daar werd ik onlangs zelf een paar 

keer mee geconfronteerd. 

Zo werk ik af en toe op en buitenschoolse opvang in de buurt. De 

kinderen waren druk aan het buiten spelen, allemaal wachtend tot ze 

opgehaald werden. Vaak worden deze kinderen opgehaald door hun 

ouders of door opa of oma. Op een gegeven moment liep er een wat 

ouder uitziende man het plein op. Hij kwam zijn zoon ophalen. Ik riep 

het kind bij mij met de zin: “Kijk 

eens wie je op komt halen: Opa!.” 

Het kind, zeer geïrriteerd: “Dat is 

mijn vader hoor!” Merkten sociologen 

op dat deze nieuwe date-trend 

niet goed zou zijn voor de evolutie, 

omdat er maar weinig kinderen 

uit voort zouden komen, werd ik 

even met het tegenovergestelde 

geconfronteerd. 

En alsof deze confrontatie nog niet 

voldoende was, stond ik laatst in 

de kroeg oog in oog met een man, 

met een leeftijd die mijn vriendinnen 

en ik zouden bestempelen als 

‘geen geschikt huwelijksmateriaal’. 

Maar gezellig dat het was! Met in 

mijn achterhoofd dingen als ‘op 

een oude fiets moet je het leren’, 

ging ik het avontuur aan. Want hij 

verzekerde mij dat je van leeftijd 

niets zou merken. Mijn vriendinnen 

en ik probeerden de hele avond al 

giechelend antwoord te verzinnen op de vraag: wat kun je verwachten 

als hij zijn dekking laat zakken? En elke keer als zijn mond ook 

maar richting de mijne ging, dacht ik: ‘Het had je vader kunnen zijn, 

Sabine!’ Maar snel wendde ik mijn gedachten naar de voordelen, vooral 

de financiële voordelen van die avond. Hij betaalt, het liefst met zijn 

creditcard… en neemt me straks in zijn BMW X5 mee naar zijn riante 

villa met uitzicht op de bossen. 

Blijken dromen toch altijd bedrog, want zo is het ongeveer gegaan: 

ik zat achterop op een gammele fiets en hij bracht me netjes thuis. 

Thuis, ja. O ja, hij heeft wel de drankjes betaald… 

Sabine Jeurnink is de nieuwe student-columnist van Sax en studeert 

aan de Pabo. 


Ouders om geld vragen (16) 

Meer geld lenen (47) 

7


In the picture 


Theater in huis 

Typische studentenhumor tijdens het Stukafest in Enschede, een festival waarbij studentenkamers voor een avond worden omgetoverd tot theater of 

concertzaal. Huize Hobbledehoy was één van de deelnemende studentenhuizen, bij hen trad het kleinkunstgezelschap ‘Voor een stilstaande trein’ op. 

8 

Ingezonden brief 

Bezuinigen 

Ik vind het erg vervelend dat school de bezuinigen op deze manier 

uit, mensen zonder vast contract ontslaan, of niet verlengen, wat 

op hetzelfde neerkomt. Dit doet men zonder te kijken naar het 

functioneren van deze personen. Een gevolg hiervan ondervind 

ik zelf op Saxion Enschede. Ik heb vernomen dat het contract van 

Matthijs van der Woerd niet wordt verlengd. Dit betreurt mij ernstig, 

mede omdat de kwaliteit die deze persoon met zich mee brengt, 

zeer hoog is. En dat terwijl dat iets is wat een school maakt of 

kraakt. Ik denk dat Saxion mensen zoals hem juist nodig hebben, 

deze mensen zijn jong en willen wat overbrengen op aanstaande 

collega’s en doen dit met zeer veel plezier en enthousiasme. Het is 

jammer dat Saxion deze persoon, en waarschijnlijk ook andere waar 

ik geen weet van heb, laat gaan en wellicht voor de ‘concurrent’ gaan 

werken. Deze beslissing vind ik een tekortkoming van Saxion. 

Robin Gosen 

Tweedejaarsstudent fysiotherapie 

De redactie van Sax is op zoek naar: 

• Een medewerker-columnist. Ben je medewerker van Saxion 

en vind je het leuk om maandelijks een column te schrijven 

voor Sax Magazine? Mail voor meer info naar sax@saxion. 

nl, t.a.v. hoofdredacteur Tim de Hullu. 

• Studenten die stimulerende middelen (van Red Bull tot 

drugs) gebruiken ter bevordering van hun studieresultaten 

(bijvoorbeeld voor een tentamen). 

• Studenten die veel geld verdienen zonder er veel voor te 

hoeven doen. 

• Covermodellen! Studenten die het leuk vinden om mee te 

doen aan een fotoshoot en daarmee op de cover van Sax 

Magazine komen te staan. 

• Studenten die huizen kraken. 

• Medewerkers en studenten met bijzondere hobby’s, passies, 

bijbanen, et cetera, voor artikelen op de pagina’s Collega 

& co en Student en co. 

Mail naar sax@saxion.nl.


Opinie 

Studeren en 

ondernemen 

Bijna dertig procent van de studenten in het hbo 

zegt ooit een eigen bedrijf te willen starten, maar 

velen maken deze droom niet waar. Tegelijkertijd 

raakt het runnen van een eigen bedrijfje tijdens de 

studie een beetje uit de mode. Het zijn aanloopproblemen, 

denken de deskundigen. Daarbij vergeten 

ze dat de huidige crisis wel degelijk een rol speelt. 

Ondernemerschap in het hbo blijkt in de praktijk op veel fronten 

nog een papieren tijger. Veel hogescholen beweren dat ze ondernemerschap 

belangrijk vinden, maar het gros van de opleidingen van 

diezelfde hogescholen doen er in de praktijk weinig tot niets mee. 

Bij Saxion maakt men er werk van en is het stimuleren van ondernemerschap 

bij studenten zelfs een speerpunt van beleid. Een ambitie 

die kracht wordt bijgezet door onder meer een Saxion Kenniscentrum 

Innovatie & Ondernemerschap (SKIO) dat er hard aan trekt. 

Desondanks is het aandeel Saxion-studenten dat een eigen onderneming 

heeft, in twee jaar tijd gedaald van 2,3 naar 2 procent. Lectoren 

bij het SKIO, die hardop dagdromen van beursgenoteerde Saxion 

spin-offs, hoopten natuurlijk op betere scores in het eigen onderzoek. 

“Wellicht zijn studenten in de veronderstelling dat het starten van een 

onderneming en studeren niet samen gaan. Het is immers een typisch 

Nederlandse veronderstelling dat men geen twee dingen tegelijk kan 

doen”, aldus Erik Wierstra en Han van der Meer, beiden lector Kennisinnovatief 

Ondernemerschap. Die analyse is naar mijn mening slechts 

een begin van de verklaring waarom studentondernemerschap landelijk, 

en blijkbaar ook bij Saxion, stagneert. Zolang studentondernemers 

nog steeds aan precies dezelfde regels moeten voldoen als reguliere 

studenten, kun je problemen verwachten. Zo zijn er nog te veel reglementen 

die zeggen dat een student niet mag afstuderen in het eigen 

bedrijf en zijn er stageregels die uitsluiten dat je in je eigen bedrijf 

stage mag lopen. Ook wordt er nog te weinig geëxperimenteerd met 

nieuwe vormen van ondernemerschap en leren, waar in het hbo en 

uiteindelijk ook in onze kenniseconomie wél behoefte aan is. 

De belangrijkste reden waarom studenten tegenwoordig liever geen 

‘eigen baas in een eigen toko’ zijn, is daarmee naar mijn mening nog 

niet gegeven. Studenten zijn namelijk niet gek. Ze zien in de media, 

maar waarschijnlijk ook dichter bij huis, bij hun ouders, buren, 

vrienden en kennissen, hoe in ons land vooral de kleine zelfstandige 

ondernemers de klappen van de economische crisis op moeten vangen 

en zonder vangnet zonder inkomen komen te zitten. In Nederland 

stimuleert alles en iedereen - van de Ministeries van Economische Zaken 

en Sociale Zaken tot het beroepsonderwijs en van UWV tot CWI 

- om werkzoekenden en pas afgestudeerde professionals toch vooral 

een eigen bedrijf te laten beginnen. Om vervolgens deze groep ondernemende 

zelfstandigen ongehoord in de kou te laten staan als het 

gaat om pensioenen, verzekeringen en - nog belangrijker - bindende 

afspraken over redelijke normtarieven en inkomens zoals die wél in 

cao’s worden vastgelegd. Oké, ondernemen betekent risico’s nemen. 

Maar als we in Nederland kleine zelfstandige ondernemers vooral een 

poot willen uitdraaien, moeten we niet raar staan kijken als studenten 

liever een ‘zekere’ werkgever zoeken. 

Harry van Stratum 

Liever even geen 

baas in eigen toko 

Uitschieters uit 

de actualiteit 

+ 

Actie! 

Studenten laten zich gelden in 2010! Begin 

februari hielden boze studenten in onder meer Utrecht 

en Rotterdam al universiteitsgebouwen bezet. En er 

komt nog een actie aan: met onder meer een fietsdemonstratie 

op 25 maart in Den Haag willen studenten 

voorkomen dat een nieuw kabinet alsnog de basisbeurs 

afschaft. Ook lokaal lieten studenten van zich spreken: 

de studentenpartijen die meededen aan de gemeenteraadsverkiezingen 

in Delft en Groningen, trokken meer 

stemmen dan in 2006. Wij moeten echter constateren 

dat er op Saxion alleen makke lammetjes rondlopen. Hier niets te bespeuren 

van protesten of studentpartijen, de Saxion-student moppert wat en gaat weer 

over tot de orde van de dag… 

– 

Oh, oh… 

Den Haag! De Haagse Hogeschool weet 

goed wat het moet doen om de media te halen. 

In december was het al raak, toen de hogeschool 

aanvankelijk een kerstboom weerde, omdat die 

te zeer gerelateerd zou zijn aan het christelijke 

kerstfeest en zou botsen met de culturele diversiteit 

van de instelling. Na de commotie die toen 

ontstond, besloot de hogeschool toch maar een 

kerstboom te plaatsen. Nog geen half jaar later komt 

de hogeschool weer met een strakke actie: ze verhuurde 

een gebouw aan de ambassade van Iran, die er de 31e verjaardag 

van de Iraanse revolutie vierde. Tot woede van Iraanse studenten, op 

dezelfde dag organiseerde Iranian Progressive Youth in vijfentwintig Europese 

steden studentenprotesten tegen het Iraanse regime. De Nederlandse 

overheid boycotte de feestelijkheden in de Haagse Hogeschool. Bij deze de 

oproep aan de Raad van Bestuur van Saxion om ook eens met een ondoordachte 

actie te komen, hebben wij wat te smullen… 

Ondertussen bij… 

Een kijkje bij de concullega’s van de andere hogeschool- en 

universiteitsbladen. 

Univers – Universiteit van Tilburg 

‘Niemand mag recht op communie opeisen’ 

Het conflict tussen de katholieke kerk en homo’s is in de landelijke media al 

breed uitgemeten. In het weekblad Univers geeft theoloog Erik Borgman zijn 

deskundige mening. Hij vindt dat pastoor Luc Buyens het conflict ‘is begonnen’, 

omdat hij weigerde een homoseksuele prins carnaval een hostie te geven. 

“Dit kan heel lang doorgaan, en heel vervelend worden”, vreest hij. 

Folia – Universiteit van Amsterdam 

Twintig mille om hier te komen 

Als buitenlander studeren in Nederland kan voordelig uitpakken. De Universiteit 

van Amsterdam en de Vrije Universiteit maken samen 2,5 miljoen euro 

vrij. Dat geld is goed voor 125 beurzen van 20.000 euro, met het doel om 

toptalent uit onder andere China en India aan te trekken. “Die talenten kunnen 

in Amerika beurzen van twintigduizend dollar krijgen”, aldus collegevoorzitter 

Karel van der Toorn. 

UK – Rijksuniversiteit Groningen 

Bronzen boy 

Oud-Saxion-student Mark Tuitert won Olympisch goud in Vancouver. Maar in 

Groningen zijn ze trots op de 20-jarige student Jan Blokhuijsen. Hij won met 

de achtervolgingsploeg brons en siert daarom de cover van de Universiteitskrant. 

“We hadden goud moeten hebben, maar dit brons is geweldig.” 

9

Monoloog 

Arnas Fares hoopt haar volk te kunnen helpen 

‘Koerdistan verdient 

Tien jaar na haar vlucht 

naar Nederland, zag ze 

deze zomer dat de situatie 

in haar geboortestreek 

Koerdistan nog steeds niet 

veilig is. Volgens Arnas Fares 

(22), eerstejaarsstudente 

hoger juridisch onderwijs 

(hjo) en bestuurslid van de 

Koerdische Vereniging Hengelo, 

is dé oplossing: onafhankelijkheid. 

“Mijn droom 

is een Koerdistan met veel 

vrijheden.” Een monoloog. 

10 

“De angstigste periodes in mijn 

geboorteplaats Akre (Irak, red.), 

vonden plaats toen ik vijf jaar was. 

Dat was onder het bewind van 

Sadam Hoessein. We moesten regelmatig 

vluchten en wegrennen 

uit huis. Die periodes staan me 

niet echt bij, ik heb er veel over 

gehoord van mijn ouders. Maar eigenlijk 

is de situatie altijd onveilig 

geweest. Ik hoorde veel dingen die 

me angstig maakten. Zit je bijvoorbeeld 

thuis en hoor je een vliegtuig 

laag overvliegen. Zulke situaties 

en die hele periode in Koerdistan, 

hebben heel veel invloed gehad op 

de persoon die ik nu ben. Het heeft 

me sterker gemaakt, ik kom voor 

mezelf op en denk vaak ‘dat wat 

zij kunnen, kan ik ook!’. 

Voor ons gezin werd de situatie te 

gevaarlijk. Mijn vader hield zich 

met politiek bezig, was lid van een 

partij. Hij werd daarom bedreigd 

en besloot in 1997 te vluchten 

naar Nederland. Pas in 2001 konden 

mijn moeder, ik, mijn twee 

broers en mijn twee zussen hem 

volgen. We hebben drie maanden 

in Damascus, de hoofdstad van 

Syrië, gewoond, in afwachting van 

testen om te checken of wij wel familie 

van elkaar waren. 

Eenmaal in Nederland wist ik niet 

wat me overkwam. Een totaal andere 

wereld! Ik wist helemaal niets 

van de Europese samenleving. Gelukkig 

ging de integratie behoorlijk 

snel. Mede doordat mijn vader al 

vijf jaar in Nederland woonde en ik

Arnas Fares 

onafhankelijkheid’ 


nog jonger was dan achttien, kreeg 

ik al na drie jaar de Nederlandse nationaliteit. 

Ik snap nog steeds niet 

waarom het bij mij zo snel is gegaan, 

terwijl er nog steeds mensen 

zijn die na achttien jaar niet zeker 

zijn van een permanent verblijf in 

Nederland. Neem een vriendin van 

me, die hier op Saxion heeft gezeten, 

haar verzoek om een verblijfsvergunning 

wordt steeds afgewezen. 

Terwijl ik echt geen verschil 

zie tussen haar en mij. Het integratiebeleid 

van Nederland snap 

ik dan ook niet. Hoe kun je iemand 

nu na achttien jaar wegsturen als 

Nederland op dat moment een deel 

van iemands leven is geworden? 

Je moet in dit land geluk hebben, 

ze sturen gewoon iemand weg 

als ze dat leuk vinden. Er worden 

door overheidsorganisaties dingen 

bepaald die niet kloppen met 

de werkelijkheid. Hoe kan iemand 

bijvoorbeeld bepalen of een situatie 

in een land veilig is als diegene 

daar nooit is geweest? Ik vind dat 

eerst de situatie van een land goed 

onderzocht moet worden, voordat 

bepaald kan worden of een land 

veilig is om naar terug te keren. 

Koerdistan is veiliger dan voorheen. 

Nadat het gezag van Sadam 

Hoessein ineenstortte, is Zuid- 

Koerdistan (Noord-Irak, red.) deels 

onafhankelijk geworden, wat de 

stabiliteit ten goede is gekomen. 

Maar helaas kun je nog steeds niet 

zeggen dat Koerdistan veilig is. 

Dat heb ik afgelopen zomer gezien, 

toen ik voor het eerst in tien 

jaar terugkwam in Koerdistan. In 

elke stad vraagt de politie waar je 

vandaan komt. Of dat is vanwege 

bescherming van de mensen of 

dat het een politieke reden heeft, 

dat weet ik niet. Maar naast deze 

controle, is er nog steeds geweld, 

worden er bijvoorbeeld nog steeds 

auto’s gebombardeerd. Dat vind ik 

heel vervelend om te zien. Aan de 

andere kant zijn er ook positieve 

dingen. Zo is er steeds meer toerisme: 

veel Irakezen komen voor 

vakantie naar Koerdistan, om er te 

genieten van hun vrijheid. 

Koerdistan 

Koerdistan is een historisch-geografische landstreek, die sinds 1918 

verdeeld is over Turkije, Iran, Syrië, Armenië en Irak. De Iraakse Koerdische 

Autonome Regio is het enige deel van Koerdistan met officiële politieke 

erkenning. Er zijn naar schatting 30 miljoen Koerden op de wereld, 

waarvan de meesten in Koerdistan zelf wonen. De anderen hebben zich 

verspreid in Azië, de Verenigde staten en vooral Europa. Veel Koerden 

streven sinds het begin van de twintigste eeuw naar onafhankelijkheid. 

In het noorden van Irak hebben de Koerden gedeeltelijke autonomie 

gekregen, mede dankzij het ineenstorten van het centraal gezag van 

Saddam Hoessein. 

Het is beter voor Koerdistan als 

het gebied onafhankelijk wordt. In 

feite is Koerdistan het oudste onafhankelijke 

gebied, wat in de loop 

der jaren verdeeld is over verschillende 

landen. Na zo lange tijd vind 

ik dat wij de onafhankelijkheid verdienen. 

En het kan volgens mij ook 

gewoon, wij hebben niet minder 

dan andere landen. Om onafhankelijk 

te zijn, heeft een land een 

bevolking nodig, grenzen en een 

eigen taal. Dat hebben we. Maar 

het zal nog wel even duren voor 

het zo ver is. Nog te veel mensen 

zeggen dat Koerdistan niet bestaat 

en dat vind ik erg jammer. Ik merk 

‘De conflicten hebben mij 

sterker gemaakt’ 

dat Koerden niet durven te laten 

zien wie ze zijn. Het vieren van het 

Koerdisch Nieuwjaar bijvoorbeeld, 

kan nog steeds niet zonder dat er 

geweld plaatsvindt. En nog steeds 

worden er mensen zonder reden 

opgehangen, alleen maar omdat je 

uitkomt voor wie je bent en waar 

je vandaan komt. Ik heb nog veel 

familie in Koerdistan en ik ben vaak 

bang dat hen wat overkomt. Eigenlijk 

is het te gek voor woorden dat 

er in tien jaar op het gebied van 

veiligheid zo weinig is gebeurd in 

Koerdistan. De opstelling van de 

Verenigde Staten vind ik ‘niks aan’. 

Het gaat ze alleen om olie, zakelijk 

belang, niet om de veiligheid van 

mensen. De VS, de VN en de EU 

hebben zo lang de tijd gehad om 

de situatie te verbeteren, maar er is 

niks gebeurd. Een tijdje terug zijn 

er door Koerden veel handtekeningen 

verzameld voor de vrijheid van 

Koerdistan, maar ik heb niet het 

idee dat dat invloed heeft gehad. 

Naast de veiligheid, hoop ik dat 

er in Koerdistan ook op het gebied 

van rechten iets verandert. In 

Koerdistan wordt er weinig over de 

rechten van de mens gesproken. 

Dat fascineerde me zo toen ik in 

Nederland kwam: dat je hier veel 

meer rechten en plichten hebt. Zo 

heb je in Nederland een leerplicht 

tot je achttiende, terwijl jongeren 

in Koerdistan veel eerder al hun 

brood verdienen. Verder vindt uithuwelijken 

onder Koerden nog 

steeds plaats en hebben vrouwen 

een beperkte vrijheid. Al zit in dat 

laatste punt wel verbetering: zo 

zag ik afgelopen zomer aardig wat 

vrouwen auto rijden, dat was tien 

jaar geleden not done. Op die punten 

hoop ik in de toekomst zelf iets 

voor Koerdistan te kunnen betekenen. 

Ik heb de mbo-studie sociaal 

juridische dienstverlening (SJD) 

gevolgd en zit nu in het eerste jaar 

van de hoger juridische opleiding 

(HJO). Ik wil me verder gaan specialiseren 

in internationaal recht. 

Het lijkt me fantastisch om bij een 

onafhankelijke organisatie in een 

samenwerking iets voor Koerdistan 

te doen. Met verschillende 

culturen kun je zo veel: het positieve 

neem je mee, het negatieve 

laat je liggen. Ik zou ook zelf wel 

iets op willen zetten, maar dat 

moet dan wel haalbaar zijn. Op het 

moment dat ik in Koerdistan werk, 

is het land waarschijnlijk onafhankelijk 

en veilig. Daar ga ik vanuit, 

dat is mijn droom.” 

Tim de Hullu 

11

Achtergrond 

Het leed dat stage heet 

Een stage kan schitterend zijn, maar je kunt ‘m ook als een nachtmerrie ervaren. Wat dacht je van 

koffie halen en uren in het gezelschap van een razende kopieermachine doorbrengen? De meest 

voorkomende stageklachten zijn slechte informatievoorziening en het uitvoeren van taken onder 

hbo-niveau. Een verhaal over stageleed. 

12 

Uit onderzoek van de Landelijke 

Studentenvakbond, die vorig jaar 

een meldlijn openstelde voor stageklachten 

voor studenten (zowel 

mbo, hbo als wo), bleek dat 

bijna alle respondenten ontevreden 

waren over stagebegeleiding 

vanuit de onderwijsinstelling en/ 

of het stagebedrijf. Zo bezoeken 

stagebegeleiders van school de 

stageplaats niet of weinig, zijn de 

werkzaamheden onder het niveau 

en worden er niet altijd stagecontracten 

afgesloten. 

Natuurlijk zijn er grotere stagedrama’s. 

Wat als je echt alleen maar koffie 

mag halen? Saxion-studenten en 

stagebegeleiders kunnen zich dit 

haast niet voorstellen. Eef Nijhuis, 

coördinator buitenschools leren 

van hbo-v: “Het zal vast wel eens 

voorkomen dat een cliënt iemand 

nodig heeft terwijl je net pauze 

hebt. Dan mag je als stagiair naar 

de cliënt toe, terwijl de rest blijft 

zitten.” Erna Engelen, stagecoördinator 

textielkunde, vindt een keer 

koffie halen niet erg. “Dat is gewoon 

collegiaal. Het wordt anders 

als jij de enige bent die dat continu 

doet.” Ze kent ook wel voorbeelden 

waarbij dat voorkwam. “Dat was 

vooral bij kleinere bedrijven met 

een handvol stagiairs. Dan krijgt 

iemand de rotklusjes.” 

Renske Donderwinkel, vierdejaars 

hbo-verpleegkunde: “Ik heb wel 

verhalen van klasgenoten gehoord 

over begeleiders, die zelf mbo hebben 

gedaan, die niet weten aan 

welk niveau hbo-studenten moeten 

voldoen.” Nijhuis bevestigt 

dat hbo-v’ers wel eens te maken 

hebben met begeleiders van mboniveau. 

“Maar ze moeten zelf in de 

gaten houden of ze aan hun competenties 

of opdracht voldoen.” Dat 

vindt ook Cor Thie, stagebegeleider 

werktuigbouwkunde. “Ze mogen 

niet alleen maar meelopen en tekeningetjes 

maken. Stage moet meer 

inhouden dan routinematig werk.” 

Hans van Grol, stagecoördinator 

kunst en techniek, vindt dat ook. 

“Je merkt wel eens dat studenten 

vooral uitvoerend werk doen, maar 

dat mag niet en dan wordt ingegrepen. 

Door de student of door ons.” 

Intimiderend 

In de rapportage van de LSVb komt 

naar voren dat alle studenten, 

zowel uit het mbo, hbo als wo, 

moeite hebben met de sfeer op 

hun stageplek. Sommige collega’s 

komen intimiderend over, er wordt 

veel geroddeld of de stagiair wordt 

voor schut gezet. ‘Nee’ zeggen is 

moeilijk, want praktijkbegeleiders 

moeten nog wel beoordelen. Een 

stage opnieuw doen is volgens velen 

geen optie, want dat levert veel 

studievertraging op. 

“Het komt wel eens voor dat het niet 

klikt tussen de praktijkbegeleider 

en de student”, bekent Thie. “Maar 

dat zijn uitzonderingen. Komen we 

er in een gesprek niet uit, dan zoe-

Stageleed 

maken met kattige en bitcherige 

ken we een nieuwe stageplek. Over 

het algemeen is iedereen wel tevreden 

met zijn collega’s. Vaker komt 

voor dat een bedrijf failliet gaat en 

de student op zoek moet naar een 

nieuw stagebedrijf.” 

Daarnaast noemen de stagebegeleiders 

andere problemen. Zo ziet 

Nijhuis dat veel studenten al opzien 

tegen een stage. “Ze krijgen 

onregelmatige werktijden en een 

stage is emotioneel zwaar, omdat 

je met mensen te maken hebt die 

ziek zijn.” Ook merkt hij dat studenten 

van zijn academie vaak 

ontevreden zijn over het feit dat 

de hogeschool de stageplaatsen 

inventariseert en verdeelt over de 

studenten. “Daardoor krijgen ze 

niet altijd wat ze willen.” 

Engelen merkt dat veel van haar 

studenten vooral teleurgesteld zijn 

over hun stage. “Het is niet wat ze 

ervan hebben verwacht. In de modebranche 

heb je nog wel eens te 

begeleiders, maar daar moeten 

ze mee leren omgaan. We gaan in 

onze opleiding nu dan ook meer 

debat opnemen, zodat ze alvast 

wennen aan die mentaliteit.” 

Internationale studenten hebben 

vooral vooraf een groot probleem. 

“Vind maar eens een stage als internationale 

student”, vertelt Van 

Grol. “Alle bedrijfsinformatie en 

vacatures zijn in het Nederlands. 

Bovendien moet je op je stageplek 

wel werkzaamheden in het Engels 

kunnen uitvoeren.” Stagelopen in 

het buitenland brengt naast alles 

wat al eerder is genoemd ook 

andere problemen met zich mee. 

Heimwee is de meest voor de 

hand liggende, je bent immers in 

een land met een andere cultuur 

waar je je vrienden en familie 

thuis mist. Taal is soms een barrière, 

maar volgens René van der 

Woning, stagebegeleider hbo-v 

buitenland, is de andere werkwijze 

het grootste probleem. “In Nederland 

hebben we bepaalde termen 

die we hanteren voor werkwijzen 

en taken. Die kennen ze daar vaak 

niet. Ze doen het gewoon zonder 

er een naam aan te geven. Een 

kwestie van lange adem hebben 

en alles tig keer uitleggen.” 

Doorzetten 

Binnenkort op stage? Zorg voor een 

flinke dosis doorzettingsvermogen, 

aldus ex-stagiairs en stagecoördinatoren, 

dan kom je er wel 

doorheen. Volgens veel studenten 

en stagebegeleiders van Saxion 

zijn de meeste problemen echter 

best te relativeren en zijn dramatische 

stages uitzonderingen. Joris 

Jannink, derdejaars management, 

economie en recht: “Je moet wel in 

je achterhoofd houden dat je stagiair 

bent. Zij willen je wat leren 

en dat moet je ook willen aannemen. 

Alle informatie en kennis die 

ze willen delen, moet je opzuigen. 

Natuurlijk moet je niet over je heen 

laten lopen.” 

Wanneer het volgens jou als stagiair 

niet te relativeren is, adviseren 

de studenten en stagebegeleiders 

je dit te zeggen tegen zowel je stage- 

als praktijkbegeleider. Je ei kun 

je ook kwijt bij de klachtenbox van 

de LSVb op www.lsvb.nl. 

Wendy van Til 

Wijsheden van ex-stagiairs 

• Zit zelf overal achteraan. 

• Wees goed voorbereid. 

• Wees jezelf. 

• Durf te vragen. 

• Houd je doel in de gaten… 

• Lees je stagehandleiding goed door. 

Lichtpunt 

Denk nou niet dat een stage een donker gat is waar je invalt en 

niet meer uitkomt. Er zijn gelukkig veel studenten die stage 

leuk vinden: 

• Renske Donderwinkel, vierdejaars hbo-verpleegkunde, liep 

stage bij Dimence GGZ in Deventer. Ze deed onderzoek naar 

kwaliteitstoetsing en mocht hier een instrument voor ontwikkelen. 

“Superleuk. Dat omschrijft mijn stage het beste. Waarom? Omdat 

ik veel vrijheid kreeg. Hierdoor had ik het gevoel dat ze me 

vertrouwden, waaruit ik motivatie putte. Naast mijn onderzoek 

mocht ik beleidsdagen organiseren. Het was veel werk. Toch bleef 

ik enthousiast, omdat de organisatie me steeds positieve feedback 

bleef geven. Overwerken hoefde ik nauwelijks, omdat ik zelf mijn 

tijd mocht indelen en collega’s me steunden en begeleidden.” 

• Joris Jannink, derdejaarsstudent management, economie en 

recht liep stage bij LOT1038 op Curacao. LOT1038 is een 

interieurspecialist voor de Caribische regio. “Voor mij voelde 

het niet eens als stage. Ik voelde me volledig opgenomen in het 

bedrijf. De stagevergoeding is niet hoog, maar dat hoeft ook niet. 

Het bedrijf betaalt je eigenlijk met kennis en ervaring. En bij mij 

ook nog eens met verantwoordelijkheden.“ 

• Jolien Wansing, vierdejaars kunst en techniek, liep stage bij FOEI 

Productions, makers van onder meer het programma Draadstaal. 

Als stagiaire hielp ze als assistent setdresser. “Ik werkte als 

stagiair wel 50 tot 60 uur per week. Draaidagen op locatie waren 

ontzettend lang. Vervelend? Nee. Natuurlijk was ik kapot en bleef 

er van mijn sociale leven weinig over, maar dat weet je voordat je 

aan de stage begint. Ook weet ik nu ook dat dit niet 52 weken per 

jaar zo gaat, maar dat dit maar tweeënhalve maand per jaar is en 

dat je daarna op zoek moet naar een nieuw project. Ik weet nu wat 

er leuk is aan dit werk.” 

• Christiaan Wijnia, derdejaars technische bedrijfskunde, liep 

stage bij BIT, het overkoepelende orgaan voor het Bedrijvenpark 

Twentekanaal in Hengelo. Daar deed hij marktonderzoek binnen 

het bedrijvenpark. “Het was voor mij de perfecte stage. Ik mocht 

meedenken met verschillende projecten en ik had het idee dat 

mijn mening ook serieus werd genomen. Dat is fijn.” 

13

Agenda 

Wat is er deze maand te doen in de 

Saxion-steden Enschede, Deventer en 

Apeldoorn? De Sax-agenda geeft je, 

zoals je gewend bent, een aantal 

uitgaanstips. Wil je meer informatie 

18 t/m 31 maart 

The Road – Enschede 

Viggo Mortensen (Lord of the Rings) 

speelt de hoofdrol van een alleenstaande 

vader, die zijn zoon beschermt 

tijdens een reis door apocalyptisch 

Amerika. De film is gebaseerd 

op een boek van Cormac McCarthy, 

die hiervoor in 2007 een Pulitzer won. 

Niet zo lang geleden werd een ander 

boek van de 76-jarige schrijver verfilmd, 

No Country for Old Men. Die 

film werd toen beloond met de Oscar 

voor Beste Film. Kijk voor speeltijden 

op www.concordia.nl. 

26 maart 

Cameretten Finale Tournee 

– Deventer 

Het oudste cabaretfestival van Nederland 

is Cameretten. De organisatie speurt al 

ruim veertig jaar naar jong talent. Sinds 

de eerste editie in 1966 stonden heel 

wat bekende cabaretiers op het podium, 

zoals Herman Finkers, Hans Teeuwen en 

Marc-Marie Huijbregts. Vanavond staan 

de finalisten van 2009 op de planken bij 

Theater Bouwkunde: Martijn Crins, Thijs 

van Domburg en Jennifer Evenhuis. De 

voorstelling begint om 20.30 uur. 

over deze agenda-items of wil je nog 

meer op de hoogte gehouden worden? 

Kijk dan op de agenda van Sax.nu. Daar 

vind je een actueel overzicht van de activiteiten 

in de regio. 

2 april t/m 11 april 

Paaskermis – Enschede/ 

Deventer 

Het is in beide Saxion-steden een traditie: 

de jaarlijkse Paaskermis. In Enschede 

wordt het Volkspark volgebouwd, terwijl 

de kermisklanten in Deventer neerstrijken 

op het evenemententerrein Roland 

Holstlaan. Lekker veel snoep, popcorn en 

oliebollen naar binnen proppen en dan in 

de Cyber One Booster of de Turbo Polyp. 

Succes gegarandeerd! 

12 april 

Johan Goossens – Enschede 

Hij won als eerste cabaretier ooit alle prijzen op het 

Groningse Cabaret Festival in 2006. Sindsdien gaat 

het hard met de talentvolle kleinkunstenaar. Zijn 

eerste programma A-boom! was exotisch en zat vol 

met idealen. Nu, ouder en wijzer, durft hij in Maandag 

de realiteit onder ogen te zien. Geen sprookjes, 

maar de harde waarheid. De voorstelling van Johan 

Goossens begint om 12.35 uur in het Vrijhof Cultuurcentrum. 

3 april 

The Opposites – Deventer 

Hiphopduo The Opposites staat vanavond op het podium 

van Het Burgerweeshuis. Willy (bekend als VJ 

bij TMF) en Big2 zijn uiterlijk tegenovergesteld van 

elkaar. Willy is klein en donker, terwijl Big2 lang en 

blank is. Waar de bandnaam vandaan komt is dan ook 

niet moeilijk te raden. De laatste maanden verwierf 

het duo grote bekendheid met hun hit ‘Broodje Bakpao’. 

Het optreden begint om 21.00 uur. 

9 april 

Fakkelbrigade – Apeldoorn 

14 

Fans van de rappers van Opgezwolle kennen de naam Fakkelbrigade al 

langer. De geuzennaam komt meer dan eens voorbij in de songteksten 

van het Zwolse trio. Naast rappers Rico en Sticks, beiden ex-Opgezwolle, 

nemen ook Typhoon en James de microfoon ter hand. Fakkelbrigade 

wordt gecomplementeerd door producer A.R.T., die de beats voor zijn 

rekening neemt. Het optreden van de hiphop formatie begint om 21.00 

uur in Gigant.

Student & co 

De wereld in 

edelstenen 

Wat begon als een hobby, is nu uitgegroeid tot een waar museum in Borne waar edelstenen en mineralen 

van over de hele wereld zijn te bewonderen. Colin Damhof (21), student commerciële economie, 

runt hier samen met zijn zusje Daisy (20) het Stone World museum. 

Damhof: “Als klein jongetje verzamelde ik al 

steentjes en die verkocht ik dan op Koninginnedag 

op de markt. Van het geld dat ik daar verdiende, 

kocht ik weer nieuwe stenen en op die 

manier heeft de hobby zich eigenlijk uitgebreid. 

Toen we vorig jaar in Borne een pand te huur 

zagen staan van ruim duizend vierkante meter, 

leek het mijn zusje en ik een leuk idee om daar 

ons bedrijf te beginnen.” 

Het voorste gedeelte van het pand is ingericht 

als museum en van het achterste gedeelte is 

een winkeltje gemaakt waar kristallen en sieraden 

van edelstenen worden verkocht. “Zelf 

importeren we veel edelstenen en mineralen 

uit Indonesië, Brazilië, China en India. Deze 

edelstenen worden verhandeld op beurzen in 

Nederland, België en Frankrijk. Ik struin dan 

ook veel van deze beurzen af op zoek naar de 

mooiste exemplaren.” 

Doordat het museum drie dagen in de week is 

geopend, houdt Damhof niet veel tijd over voor 

zijn studie. “Aan het museum heb ik op dit moment 

een dagtaak. Ik ben geregeld bezig met het 

inkopen van nieuwe stenen en ook in het onderhouden 

van onze website gaat veel tijd zitten.” 

Naast de vele edelstenen heeft Damhof nog 

drie bijzondere kunstwerken in zijn museum 

hangen. Namelijk een origineel exemplaar van 

de Nederlandse kunstschilders Mondriaan en 

Breitner en een replica van de Nachtwacht. “In 

China hebben wij dit schilderij van Rembrandt 

van Rijn laten namaken door zeventien schilders 

en omdat het doek zo groot was, hebben 

ze het speciaal voor ons met de hand geweven.” 

Het kunstwerk is op dit moment nog te 

bewonderen in museum Stone World, maar 

het schilderij wordt binnenkort geveild en zal 

zeer waarschijnlijk terechtkomen in Japan. Helaas 

voor broer en zus valt later dit jaar het 

doek voor het museum. Het pand waar ze nu 

in gevestigd zijn, zal worden gesloopt. Damhof: 

“Maar we blijven niet stilzitten! We hebben 

al een aanbieding gekregen om het hele concept 

te verplaatsen naar Canada. Ook zijn we 

al door ondernemers in Afrika benaderd om te 

komen brainstormen over een project dat ze 

daar willen opstarten. Er zijn dus nog genoeg 

uitdagingen voor ons aanwezig.” 

Susan Kuipers-Westen 

15 

Foto: Toma Tudor

Student & co 

‘Elke 

dans 

vertelt 

zijn eigen 

verhaal’ 


De samba, chachacha, rumba en de paso 

doble. Het is een greep uit de reeks van 

Latijns-Amerikaanse stijldansen. Voor 

Andras Koops (22), voltijdstudent milieukunde 

& omgevingsmanagement en 

Iris Elburg (23), deeltijdstudente personeel 

& arbeid, maakt het stijldansen 

een belangrijk deel uit van hun leven. 

Hun droom is dan ook om samen ooit 

Nederlands kampioen te worden. 

Als veertienjarige jongen begon hij met het nemen van 

danslessen, maar Koops vond het dansen zo leuk dat hij er 

nooit meer mee is gestopt. Hij danste bij het Latin Formation Team 

van Dance-East in Oldenzaal en deed mee aan verschillende kampioenschappen 

in binnen- en buitenland. Twee jaar geleden maakte hij 

de keus om individueel als danser verder te gaan en vond hij in Iris 

Elburg een goede danspartner, met wie hij nu in de A-klasse danst, op 

het één na hoogste niveau. Koops: “Wij vinden het heel belangrijk om 

de chemie tussen elkaar te laten zien tijdens een dans. Een Latijns- 

Amerikaanse dans draait om het overbrengen van een bepaald gevoel. 

Bij het maken van een choreografie is het belangrijk dat het karakter 

van de dans en de juiste danstechniek samensmelt tot één geheel. De 

rumba bijvoorbeeld vertelt het verhaal van de haat-/liefdeverhouding 

tussen man en vrouw. Elke dans kent zijn eigen verhaal.” Naast de dans 

zelf, zijn de outfit en de gehele look ook heel erg belangrijk. “Iris en ik 

zijn wat dat betreft heel creatief. We hebben ideeën genoeg om de jury 

keer op keer te overtuigen van onze kwaliteiten.” (SKW) 

Polen als opkomend 

vakantieland 

Polen als vakantieland, je zult het niet meteen denken. Daarom vonden 

Bert Jan Raidt (19) en Erik Meulenbeek (21), tweedejaars studenten 

hoger toeristisch en recreatief onderwijs, het dan ook een uitdaging 

om als stageopdracht onderzoek te doen naar de mogelijkheden 

op het gebied van recreatie en toerisme in dit land. 

Begin februari zijn Raidt en Meulenbeek afgereisd naar Krotoszyn, de Poolse 

zusterstad van het Gelderse Brummen. Ze zijn daar uitgenodigd door Stichting 

Brummen-Krotoszyn om Polen als vakantieland beter op de kaart te zetten. 

Raidt: “Veel mensen zien Polen nog niet als vakantieland en met ons 

onderzoek willen wij daar verandering in brengen. Polen is zeer interessant 

voor mensen die van natuur en cultuur houden. In ons stageproject willen 

wij ons richten op ecotoerisme en willen we de lokale Poolse bevolking nauw 

betrekken bij de mogelijkheden op het gebied van toerisme in hun land.” 

Veel geld hebben ze tot nu toe nog niet uitgegeven in Krotoszyn. Raidt: “Voor 

onze woonruimte betalen wij geen huur en ook het middag- en avondeten 

wordt ons geheel gratis aangeboden door de gemeente. Wat wel erg lastig 

is voor de uitvoering van onze stageopdracht, is de taalbarrière. Heel weinig 

mensen in Polen spreken Engels of Duits en dat maakt de communicatie 

soms best lastig.” Het Salou van Oost-Europa zal Krotoszyn echter nooit 

worden. Meulenbeek: “De mogelijkheden voor Polen als vakantieland zijn er 

zeer zeker, maar de weg ernaartoe is lang. Daarom willen wij vooral eerst 

kleinschalig beginnen.” (SKW) 

Eigen foto 

Blij met de strenge winter 

16 

Personeel & arbeid-studente Lotte van 

Dieren staat al sinds haar negende op de 

schaats. Tegenwoordig legt de 23-jarige 

Deventerse zich volledig toe op het marathonschaatsen. 

En niet zonder succes. 


Via het schoolschaatsen is Van Dieren op de 

ijsbaan terechtgekomen. De twaalf jaar die 

daarna volgden, heeft ze aan langebaanschaatsen 

gedaan. Omdat het langebaanschaatsen 

een tijdje stillag, stapte ze over op het marathonschaatsen, 

waarover ze zelf zegt: “Deze 

wedstrijden gingen zo goed dat ik er geregeld 

één won. Ik had de smaak te pakken!” 

Het landelijke schaatsen lonkte, dus solliciteerde 

ze bij verschillende landelijke marathonploegen. 

Tot haar grote vreugde werd ze 

uitgenodigd om bij CENNED Telecom en IT te 

komen rijden. “Het mooie hiervan was dat ook 

de Nederlands kampioene op natuurijs van afgelopen 

jaar, Carla Zielman, deel uitmaakt van 

deze ploeg”, vertelt Van Dieren trots. 

Ze heeft een drukke periode achter de rug: vijf 

keer trainen in de week, studeren, maar door 

de vrieskou ook veel natuurijswedstrijden. 

“Voor het eerst in twaalf jaar stonden er weer 

natuurijsklassiekers op de kalender. Die wil 

je als schaatser dan echt niet missen”, aldus 

Van Dieren. Ook de Sven-mania is niet langs 

haar heen gegaan. Hoe kijkt een schaatser 

daar tegenaan? “Dat Sven verkeerd wisselde, 

verbaasde me behoorlijk. Een schaatser denkt 

namelijk niet na bij het wisselen van baan, dat 

zit er zo ingebakken. Dat Kemkers hem op het 

verkeerde been zette, is erg jammer. Maar dat 

maakte de tien kilometer eindelijk weer een 

keer spannend.” (SJ)

Student & co 


Eagles-supporter moet de auto uit 

De heren praten over ‘kowet’, terwijl ze niet als echte Go Ahead 

Eagles-fans door het leven gaan. Toch zijn ze helemaal ingeburgerd, 

omdat ze het afgelopen half jaar voor de club uit Deventer 

een opdracht hebben uitgevoerd. 

Paul Jansen, Ferdy Klomp, Marcel Eertink, Niels Ronk en Miel Hoogland, allemaal 

vierdejaars studenten facility management, hebben de afgelopen zes 

maanden als groep gewerkt aan de verbetering van de mobiliteit rondom de 

Adelaarshorst. “De arbeiderswijk rondom het stadion had last van foutparkeerders. 

De auto’s staan schots en scheef op plekken waar het niet mag. 

Hier moest wat aan veranderen”, aldus Jansen. 

Zonder budget van de Eagles, maar met een hoop slap geouwehoer. “We 

zagen niets in één perfecte oplossing”, vertelt Klomp trots. En als we Jansen 

mogen geloven, heeft hij menig hek zelf in de hand gehad. Het daar op volgende 

gelach van de heren zegt al genoeg. 

Als de heren klaar zijn met ginnegappen, vertellen ze verder over de opdracht, 

die hoorde bij de minor mobiliteitsmanagement. Deze nieuwe minor 

binnen Saxion beviel ze erg goed, omdat het een real life case is. Hoofddoel 

van de mannen was om de Go Ahead Eagles-supporter uit de auto te krijgen. 

Hiervoor moeten er faciliteiten komen om bijvoorbeeld het fietsgebruik te 

stimuleren. De tweede oplossing zien de heren in het groepsvervoer, daarnaast 

liggen er ook nog mogelijkheden binnen het openbaar vervoer. Hun 

plan ligt, net zoals de andere plannen van studenten die deze minor gevolgd 

hebben, bij Go Ahead Eagles. Ze hopen dat er wat mee gedaan wordt. (SJ) 

Eigen rechter 

Eigen rechter spelen is in het dagelijks leven geen goed idee. 

Iris Spekreijse (hogere juridische opleiding) maakte voor één 

keer een uitzondering en deed mee aan het internetproject ‘De 

internetrechter’. 

Eigen foto 

De internetrechter is een initiatief van de Twentsche Courant Tubantia, 

waarin lezers worden uitgedaagd om de uitspraak in een 

rechtszaak te voorspellen. “Het zijn echte zaken”, legt Spekreijse 

uit. “Het ging om een man die werd verdacht van afpersing en een 

bedreiging met een pistool.” 

Hoewel het om een plastic speelgoed pistool van zijn zoontje ging, 

zette Iris in op een stevige straf: vijftien maanden celstraf, waarvan 

drie voorwaardelijk. “Ik heb mijn schatting vooral gebaseerd op 

vonnissen uit het verleden. De verdachte was al eerder veroordeeld 

voor mishandeling en afpersing. Hij zat zelfs nog in zijn proeftijd.” 

Uiteindelijk besloot de rechter tot achttien maanden celstraf. “Heb 

ik het toch aardig voorspeld”, lacht Iris. Ze kijkt tevreden terug. 

“Ik zou zo nog een keer meedoen, heb er veel van geleerd. Het is 

echt een aanrader.” (FK) 

17

FMT-adv-107x75-Sax.pdf 23-02-2010 10:25:45 

Meet the Masters! 

C 

M 

Y 

CM 

MY 

CY 

CMY 

K 

En dat voor 

twee studenten! 

FMT vastgoedbeheer regelt voor jou snel en effectief betaalbare woonruimte. 

Ben jij flexibel, betrokken en wil je goedkoop wonen, meld je dan aan op 

www.fmt va s tgoedbeheer.nl 

Kom naar de Masterdag op 

zaterdag 27 maart. 

Informatie en aanmelden: www.vu.nl/masterdag 

Meer perspectief

Uitgaansspecial 


Waar wil jij op stap in de Saxion-steden Deventer en Enschede? 

Sax brengt van de populairste uitgaansgelegenheden de eigenschappen 

in beeld. Zodat je weet waar het wanneer (lekker) druk 

is, hoe de sfeer is en waar je het goedkoopste biertje of wijntje 

kunt krijgen. 

Floris Kuitert 

Foto’: Toma Tudor 

19

Deventer 

De Heeren op 

de Brink 

Interieur 

Bijzonder modern en smaakvol 

ingericht. 

Grootte 

Op stapavonden is het erg vol. 

In totaal passen er ongeveer 150 

mensen in het café, reken in dat 

geval niet op al te veel ruimte. 

Prijs 

Voor een biertje betaal je €2,40, 

een glas witte wijn kost €3,30. 

Publiek 

De bezoekers zijn over het 

algemeen jongeren tussen de 18 

en de 25 jaar. 

Personeel 

Het personeel staat op 

uitgaansavonden achter de bar. 

Door de drukte kan het wel even 

duren voor je wordt geholpen. 

Acties 

Het café heeft geen acties speciaal 

voor studenten. Wel worden 

er regelmatig themafeesten 

georganiseerd. 

Openingstijden 

Van maandag tot en met 

donderdag tot 01:00 uur. Op 

vrijdag en zaterdag is het café tot 

03:00 uur geopend. 

Garderobe 

Een garderobe is niet aanwezig. 

Wel is er een aantal kapstokken 

achterin de zaak. Jammer is dat 

deze al snel volhangen. 

E 2,40 

Deventer 

E 2,00 

Luxor 

Poppodium 

Burgerweeshuis 

Interieur 

Het Burgerweeshuis is gehuisvest in een 

historisch pand. Opvallend zijn de vele foto’s 

van artiesten die er al eens optraden. 

Grootte 

Het café is vrij smal en biedt ruimte aan 

ongeveer 100 mensen. 

Prijs 

Bier kost bij het Burgerweeshuis €2 per glas, 

een witte wijn €2,50. 

Publiek 

Het poppodium trekt een jong en divers 

publiek. Er zijn vooral studenten en 

muziekliefhebbers. Verwacht hier overigens 

geen top-40-muziek. 

Interieur 

Een discotheek zonder dansvloer is als een zwembad 

zonder water. Deze is in Luxor gelukkig ook aanwezig. 

Ook zijn er in totaal drie bars. 

Grootte 

De discotheek heeft twee verdiepingen, er is in totaal 

plaats voor ongeveer 300 mensen. 

Prijs 

In Luxor betaal je met munten, die je bij de ingang kunt 

kopen. Bier kost omgerekend €2. Voor een glas witte wijn 

rekent men eveneens €2. 

Publiek 

Het publiek is tussen de 16 en de 25 jaar en niet vies van 

een dansje. 

Personeel 

In Luxor is meer dan voldoende personeel aanwezig, je 

hoeft dan ook niet erg lang te wachten op je drankje. 

Acties & evenementen 

Het café organiseert regelmatig feesten met verschillende 

thema’s. 


De discotheek is op vrijdag en zaterdag geopend 

van 22:00 tot 05:00 uur. Let op: Entree tot 03:00 

uur. 

Garderobe 

Een garderobe is aanwezig en verplicht, kosten: 

€1. 

Personeel 

Op het personeel van het Burgerweeshuis is 

weinig aan te merken. 


Het café heeft geen acties of evenementen 

voor studenten. Wel kun je op de website van 

het café live zien of het er al gezellig is. 


Zowel doordeweeks als in het weekend is het 

café van 20:00 tot 02:00 uur geopend. Entree 

tot 01:00 uur. 

Garderobe 

Er is geen garderobe aanwezig. 

20 

Café de Heks 

Interieur 

Een gezellige bruine kroeg, compleet met talloze 

fotolijstjes en enigszins bedompeld meubilair. 

Leuk detail is de uitgebreide bierkaart aan de 

muur. 

Grootte 

Er is ruimte voor ongeveer 80 mensen. Door het 

beperkte aantal zitplaatsen lijkt het al snel op 

een staande receptie. 

Prijs 

Bier is relatief goedkoop, namelijk €2,10 voor 

een glas. Voor een witte wijn betaal je €2,80. 

Publiek 

Het café is vooral geliefd bij studenten en 

vijfendertigplussers. Ook doordeweeks weet 

deze laatste groep het café te vinden, waardoor 

het er al snel vol zit. 

Personeel 

Het personeel werkt hard. Wel zul je door de 

drukte al snel zelf je biertje aan de bar moeten 

halen. 


Het café heeft geen acties en evenementen. 


Op donderdag is het café tot 02:00 uur geopend 

en op zaterdag tot 03:00 uur. 

Garderobe 

Een garderobe is niet aanwezig, vooral lastig 

wanneer je geen zitplaats hebt.



De Joffer 

Interieur 

De Joffer is geen café, maar bestaat uit een bar en 

een dansvloer. Het is er nogal donker, of is dat juist 

de bedoeling? 

Grootte 

Plek voor ongeveer 300 mensen. 

Prijs 

Het goedkoopste biertje van de stad drink je bij De 

Joffer: €1,90 per glas. Witte wijn kost €2,80. 

Publiek 

De meeste bezoekers zijn onder de 20. 

Personeel 

Op het personeel van de bar is niets aan te merken. 

Ook zijn er voldoende medewerkers aanwezig. 


De Joffer heeft op vrijdag diverse thema-avonden 

en op dinsdag van 23:00 tot 00:00 uur kost een 

biertje €0,50. 


De openingstijden zijn flexibel, op dinsdag en 

donderdag meestal tot 03:00 uur. Op zaterdag gaat 

de muziek om 04:00 uur uit. 

Garderobe 

Bevindt zich op de eerste verdieping en kost €0,50. 

Café de Boemel 

Interieur 

Het café is ingericht als een trein. De 

zitplaatsen hebben de vorm van een 

coupé en er hangt een stationsklok aan 

de wand. 

Grootte 

De bruine kroeg biedt plaats aan 

maximaal 110 mensen. Gezien de 

bescheiden omvang lijkt een polonaise 

in dat geval uitgesloten. 

Prijs 

Het prijs niveau in de Boemel is iets 

bovengemiddeld. Een glas bier kost 

er €2,30, liefhebbers van witte wijn 

rekenen €3,10 af. 

Publiek 

Het café wordt 

doordeweeks vooral 

bezocht door studenten 

E 2,30 

en twintigers. In het weekend zijn er ook 

veel jongeren. 

Personeel 

De bar wordt doordeweeks bezet door 

één of twee medewerkers van het type 

sympathiek en snel. In het weekend 

geldt een hogere bezetting. 


De kroeg heeft geen acties of 

evenementen voor studenten. 


Op donderdag tot 03:00 en zaterdag tot 

05:00 uur in de ochtend. De tijden zijn 

al naar gelang de sfeer flexibel. Let op: 

geen entree na 03:00 uur. 

Garderobe 

Geen. Je hangt je jas gewoon op in een 

coupé. 

Fred & Douwe 

Interieur 

Laat zich het beste omschrijven 

als een loungebar. Stijlvol en 

comfortabel. Voor studenten met 

een kleine spruit is er ook een 

kinderhoek aanwezig. 

Grootte 

Er is plaats voor maximaal 300 

mensen. De zaak is ruim opgezet 

dus, naarmate de nacht vordert, 

mogen de voetjes van de vloer. 

Prijs 

Erg goedkoop is het bij Fred 

& Douwe niet. Voor een glas 

Heineken betaal je €2,40, een 

witte wijn kost €3,30. 

Publiek 

Het publiek is als het interieur: 

jong en hip. De gemiddelde leeftijd 

ligt ergens halverwege de twintig. 

Personeel 

Op de medewerkers van de bar 

is niets aan te merken: snel en 

netjes. 


De loungebar heeft regelmatig 

thema-avonden en optredens. Zo is 

er elke maand een comedynight en 

is er in maart een cocktailavond. 


De bar is doordeweeks tot 

01:00 geopend en op 

zaterdag tot 03:00. 

Garderobe 

Is niet aanwezig. 

E 2,40 

21 

Foto’s: Auke Pluim

Enschede 

Enschede 

Aspen Valley 

Interieur 

Aspen Valley is ingericht als een berghut. Veel hout 

en steen dus. Let wel op de drempels. 

Grootte 

Omdat er geen zitplaatsen zijn, is er plek voor 

ongeveer 1000 bezoekers. 

Prijs 

Op vertoon van je collegekaart is het erg goedkoop 

drinken bij Aspen Valley. Bier en wijn kosten dan 

€1,20 per glas. 

Publiek 

Aspen Valley wordt bijna uitsluitend bezocht door 

studenten. De gemiddelde leeftijd ligt er dan ook 

rond de 20 jaar. 

Personeel 

In Aspen Valley werkt fanatiek personeel. Over de 

afgeknipte spijkerbroeken die ze dragen kun je 

discussiëren. 


Aspen Valley organiseert regelmatig 

thema avonden. Ook houden diverse 

studentenverenigingen er graag hun feestjes. 


Woensdag t/m vrijdag tot 04:00 uur en op zaterdag 

tot 05:00 uur geopend. 

Garderobe 

Bevindt zich bovenaan de 

steile trap, dit kan later op 

de avond wat lastig zijn. 

Kosten €1,20. WC-bezoek 

kost €0,20. 

E 1,20 

Poppodium Atak 

Interieur 

Poppodium Atak is sinds anderhalf jaar 

in het nieuwe muziekkwartier gevestigd. 

Van binnen is het er net zo modern als 

van buiten. 

Grootte 

Het poppodium beschikt over een café, 

een kleine en een grote zaal. In totaal 

passen er 1400 gasten binnen. 

Prijs 

Je betaalt met munten. Een biertje kost 

omgerekend €2, net als een witte wijn. 

Publiek 

Atak heeft een trouwe groep bezoekers 

uit de alternatieve hoek. De diverse 

optredens en dance-evenementen 

trekken ook liefhebbers van allerlei 

muziekstijlen aan. 

Personeel 

Het personeel bestaat voor het 

grootste gedeelte uit jongeren met 

een alternatieve stijl. Alles is keurig 

georganiseerd. 


Het poppodium organiseert zowel 

doordeweeks als in het weekend diverse 

optredens en dance-events. Van heavy 

metal tot DJ Chucky. 


De openingstijden zijn afhankelijk van 

wat er op het programma staat. De 

agenda is te vinden op www.atak.nl. 

Garderobe 

De garderobe is gratis. 

De entree verschilt per 

optreden. 

E 2,40 

E 2,00 

E 2,00 

Lunatic 

Interieur 

Lunatic is één van de weinige 

echte discotheken in Enschede. 

De inrichting is modern en er zijn 

drie bars waarvan er meestal twee 

geopend zijn. 

Grootte 

De discotheek bestaat in totaal uit 

twee verdiepingen, welke niet altijd 

allebei geopend zijn. In totaal is 

er plek voor 750 bezoekers. 

Prijs 

In Lunatic reken je af met 

munten. Omgerekend kost 

zowel een glas bier als een 

witte wijn €2. 

Publiek 

Over het algemeen trekt de 

discotheek een wat jonger publiek. 

De meeste bezoekers zijn onder de 

twintig jaar. 

Personeel 

Het personeel in Lunatic doet zijn 

werk goed. De wachttijden aan de 

bar zijn minimaal. 


Het café heeft geen acties of 

evenementen. 


Donderdag en vrijdag tot 04:00 uur. 

Zaterdag geopend tot 05:00 uur. 

Garderobe 

Garderobe en entree zijn verplicht. 

Kosten: €3. 

22


Paddy’s 

Interieur 

Paddy’s is ingericht als een Ierse pub. 

Ook kun je er tappa’s eten, een beetje 

vreemde combinatie die toch erg 

goed uitpakt. In het weekend is er een 

dansvloer met een dj. 

Grootte 

Op een uitgaansavond is er plek voor 

ongeveer 500 personen. 

Prijs 

De prijzen voor bier en witte wijn 

liggen op een gemiddeld niveau. Bier 

€2,40 en wijn €3. 

Publiek 

In Paddy’s zul je geen scholieren 

tegenkomen, in de pub komt vooral 

een oudere doelgroep van boven de 

twintig jaar. 

Personeel 

Het personeel van Paddy’s werkt hard, 

maar door de drukte moet je soms 

net iets te lang op je drankje wachten. 


De pub organiseert geen acties of 

evenementen. 


Paddy’s is op donderdag tot 02:00 uur 

geopend. Op vrijdag en zaterdag is de 

pub tot 05:00 uur open. 

Garderobe 

Een garderobe is niet aanwezig. 

E 2,40 

Café de Kater 

Interieur 

De Kater is een aantal keren ingrijpend 

verbouwd. Het resultaat mag er zijn, al is 

een gedeelte van de oorspronkelijke sfeer 

verloren gegaan. 

Grootte 

Sinds de laatste verbouwing is ook het 

naburige café bij De Kater getrokken. In totaal 

is er nu plek voor zo’n 300 mensen. 

Prijs 

De Kater is niet het goedkoopste café van de 

stad. Een glas bier kost er €2,40 en een glas 

witte wijn €3. 

Publiek 

De Kater heeft een trouw en breed publiek. 

In het nieuwe gedeelte heeft de jongere 

generatie de overhand. 


De Drie Gezusters 

Interieur 

De Drie Gezusters is ingericht als een skihut. 

Grootte 

Plaats voor 1000 feestgangers. 

Prijs 

Bier kost €2,40 per glas. Een halve liter is met €3,50 relatief 

voordeliger. Een glas witte wijn kost €2,30. 

Publiek 

De bezoekers van de Drie Gezusters zijn tussen de 16 en 25 

jaar. Vooral op zaterdag zijn er meer scholieren dan studenten 

aanwezig. 

Personeel 

In de grootste horecazaak van de stad vind je ook veruit 

het meeste personeel. Ook zijn er meer dan genoeg 

beveiligingsmensen aanwezig. 


Het café heeft geen acties of evenementen voor studenten. 


Van zondag t/m woensdag tot 00:00 uur geopend. Van 

donderdag t/m zaterdag tot 04:30. 

Garderobe 

De garderobe bevindt zich in de kelder. Kosten: €1. 

Personeel 

Doordat het in De Kater vaak erg druk is, kan 

het lastig zijn de aandacht van het bedienend 

personeel te trekken. 


Het café heeft geen acties of evenementen. 

Op het podium waar ooit live-bands optraden, 

staan tegenwoordig tafeltjes en stoelen. 


De Kater is van zondag t/m woensdag 

geopend tot 00:00 uur. Van 

donderdag tot en met 

zaterdag tot 02:00 uur. 

Garderobe 

De Kater beschikt niet 

over een garderobe, 

ook het aantal 

kapstokken is zeer 

beperkt. 

E 2,40 

E 2,40 

Fred & Douwe 

Interieur 

Fred & Douwe Enschede is gevestigd in een 

voormalige bioscoop. Het is erg ruimtelijk en 

minstens zo strak ingericht als de vestiging in 

Deventer. 

Grootte 

De Enschedese vestiging van Fred & Douwe is 

een stuk groter dan die in Deventer: er is plaats 

voor maximaal 1000 bezoekers. 

Prijs 

De prijzen voor bier en witte wijn zijn hetzelfde 

als in Deventer. Bier: €2,40 Witte wijn: €3,30. 

Publiek 

Fred & Douwe trekt een wat ouder publiek. De 

gemiddelde leeftijd ligt er boven de twintig jaar. 

Personeel 

Net als in Deventer is er weinig op het personeel 

aan te merken. Alleen als het wat drukker wordt 

laat de bediening wel eens een steekje vallen. 


Er zijn regelmatig optredens van stand-up 

comedians en dj’s. 


Fred & Douwe Enschede is van zondag t/m 

donderdag tot 01:00 uur geopend. Op vrijdag en 

zaterdag tot respectievelijk 03:00 en 04:00 uur. 

Garderobe 

Er is geen garderobe aanwezig. 

Foto’s: Toma Tudor 

23

Achtergrond 

Hoe meer, hoe beter? 

Studeren als je uit een groot gezin 

komt: voordeel of nadeel? 

Oud-Saxion-werknemer Joop van 

Onzenoort promoveerde half februari 

aan de Universiteit van 

Amsterdam met zijn onderzoek 

‘Als uitval opvalt’. Eén van zijn 

bevindingen: een student uit een 

groot gezin loopt een grotere 

kans zijn studie niet af te maken. 

Sax vroeg drie ervaringsdeskundigen 

naar hun mening. 

Thijs Klaverstijn 

Het gezin Van Dijk inclusief aanhang. 

Harmen van Dijk (22) 

Vijfdejaars integrale veiligheidskunde 

Drie zussen, drie broers en één zusje 

Annemarie Smith (21) 

Vijfdejaars Facility Management 

Eén broer, twee zusjes 

24 

“Ik ben ongeveer een half jaar nadat ik begonnen ben met mijn studie 

verhuisd naar Deventer, dus dat is nu ruim vier jaar geleden. Ik ben 

opgegroeid met zeven broers en zussen, zelf ben ik de op één na 

jongste. Van mijn oudste zus, die nu 31 is, kan ik me niet eens zoveel 

meer herinneren van de periode dat ze nog thuis woonde. 

Met mijn jongste broertje heb ik het meest contact, hij woont nu als 

enige nog bij mijn ouders. Mijn oudere broers en zussen zitten bijna 

allemaal in een heel andere levensfase. Ze zijn getrouwd, hebben 

werk en sommigen hebben ook kinderen. In totaal, met aanhang en 

kleinkinderen, bestaat het gezin uit 21 leden. 

Ik heb het opgroeien in een groot gezin niet als een last ervaren. Net 

als iedereen heb je wel eens ruzie met een broer of zus, maar het was 

vooral ook heel gezellig. Hulp bij het maken van huiswerk kreeg ik 

niet, maar dat was ook niet echt nodig. Ik heb de havo op m’n sloffen 

doorlopen. Daarom was het niet erg dat ik samen met mijn broertje 

een kamer deelde. Het voelde nooit alsof ik te weinig privacy had. 

Ik heb veel aan de levenswijsheden van mijn oudere broers en zussen. 

Ook op het gebied van studiekeuze kon ik bij ze terecht voor advies. 

Mij werd op het hart gedrukt dat ik vooral iets moest kiezen wat ik 

leuk vond. Ik heb naar het leger en de politie gekeken, en mijn studie 

sluit nu ook aan op die interesse. 

Veel van mijn broers zijn wel voortijdig gestopt om daarna een andere 

studie te volgen, maar dat brengt erg veel gedoe met zich mee. Dat 

is ook iets dat ik heb opgestoken van de ervaringen van mijn broers. 

Gelukkig ben ik blij met mijn keuze voor veiligheidskunde, die studie 

ga ik dan ook gewoon afmaken.” 

“Bij ons thuis was het altijd erg gezellig. Of dat kwam doordat ik een 

broer en twee zusjes heb, durf ik niet te zeggen. Feit is gewoon dat we 

allemaal van gezelligheid houden en ook veel vrienden hebben. Het 

was echt nooit stil bij ons in huis. Ik vind trouwens niet dat ik uit een 

groot gezin kom, zo heb ik dat nooit ervaren. 

Toen ik nog thuis woonde, hielp ik natuurlijk mee bij de huishoudelijke 

taken. Ik denk niet dat ik meer moest doen dan iemand zonder broer 

of zus. Misschien zelfs wel minder, want we konden de taken verdelen. 

Eén keer in de week pakte ik de vaatwasser in en als ik bijvoorbeeld het 

sanitair schoonmaakte, dan kreeg ik daar geld voor. 

Ik kan niet zeggen dat ik veel heb gehad aan mijn broer en zusjes 

bij het kiezen van mijn opleiding. Het waren vooral mijn ouders die 

daar mee bezig waren. Zij vinden studeren heel belangrijk, hebben 

elkaar ook ontmoet in Groningen tijdens de studie. Wat ik wel handig 

vond bij de overgang naar de middelbare school, is dat mijn broer al 

in de tweede klas zat. Dat maakte het minder spannend. Maar mijn 

studiekeuze heb ik helemaal zelf gedaan, niet dat die keuze zo goed 

is uitgepakt trouwens: ik heb echt elk studiejaar op het punt gestaan 

om te stoppen met mijn opleiding. Ik vind er gewoon echt weinig aan. 

Maar nu ben ik al zo ver, dat ik ook niet meer wil stoppen. Ik ga dat 

papiertje halen en dan ga ik de veiligheidskant op. Ik heb een minor op 

dat gebied gevolgd en dat was heel interessant. 

Mijn zusjes hebben denk ik wel wat gehad aan mijn ervaringen met 

studeren. Ik heb ze afgeraden om facility management te studeren, 

toch heeft één van de twee er voor gekozen. Gelukkig vindt zij het 

helemaal geweldig.”

Grote gezinnen 

Het gezin Smith. 

Het gezin Hofmeijer inclusief aanhang. 

Kevin Hofmeijer (19) 

Tweedejaars Werktuigbouwkunde 

Drie zussen 

“Ik woon bij mijn ouders op een boerderij in het buitengebied van 

Markelo. Alleen mijn jongste zus woont ook thuis, de andere twee zijn 

het huis uit. Vroeger zaten we bijna altijd samen aan het avondeten, 

het was absoluut niet zo dat we als gezin langs elkaar heen leefden. 

Met mijn zussen kan ik nu goed opschieten, maar dat is ook niet altijd 

zo geweest. We hebben een grote vijver in de tuin, waar mijn zussen 

mij bijna elke week wel een keer ingooiden. Andersom gebeurde dat 

trouwens ook, haha! 

Omdat we zo ruim wonen, met een enorme tuin, en omdat mijn ouders 

een eigen constructiebedrijf hebben, denk ik dat ik meer help dan 

andere kinderen. Ik houd het erf schoon en in het weekend help ik in 

de tuin. Dat heeft trouwens niet iets te maken met de grootte van ons 

gezin, als wel met de grootte van de boerderij. 

Ik heb vrij eenvoudig mijn middelbare school gehaald. Ik ben wel van 

het vwo naar de havo gegaan, maar dat had met mezelf te maken, niet 

met mijn zussen. Op de middelbare school had ik juist profijt van mijn 

zussen, omdat ze me toen nog konden helpen met huiswerk. Ik ben 

niet super prestatiegericht, maar soms voel ik een prestatiedrang ten 

opzichte van mijn zussen. Als één van hen een compliment krijgt van 

mijn ouders vanwege haar werk in het bedrijf, dan voel ik ook de drang 

om mezelf te bewijzen. 

Het was voor mij al heel lang duidelijk dat ik werktuigbouwkunde wilde 

studeren, omdat dit aansluit bij het familiebedrijf. Ik wil trouwens niet 

meteen na m’n studie in het bedrijf gaan werken, ik wil eerst bij een 

ander bedrijf ervaring opdoen. Het bedrijf van mijn ouders is voor mij 

nu al bekend terrein. De kans bestaat trouwens ook dat ik eerst nog 

doorstudeer, maar die beslissing hoef ik nu nog niet te maken.” 

Als uitval opvalt 

Oud-Saxion-docent Joop van Onzenoort promoveerde 

16 februari aan de Universiteit van Amsterdam. Drie 

jaar lang volgde hij 1800 hbo-studenten van Saxion in 

Deventer. Dit leidde tot zijn academische proefschrift 

‘Als uitval opvalt’, een onderzoek naar studie-uitval in 

het hoger beroepsonderwijs. 

De tegenwoordig gepensioneerde Van Onzenoort 

onderzocht een breed spectrum van mogelijke 

invloeden op studie-uitval. Eén van de conclusies was 

dat kinderen uit grote gezinnen (drie of meer kinderen) 

een verhoogde kans hebben om hun studie niet af te 

maken. Een conclusie die de directe aanleiding is voor 

dit artikel. Van Onzenoort: “Van de studenten met veel 

broers en zussen woont een groot deel thuis. Ze worden 

vaker ingeschakeld bij het gezinsleven. Denk aan 

klusjes, maar ook aan zaken die voor extra emotionele 

belasting zorgen. Dat verklaart wellicht waarom vooral 

vrouwelijke studenten uit grote gezinnen een grotere 

kans op studie-uitval hebben.” 

25

In kenniskringen 

Media Battle een blijvertje 

Met de komst van nieuwe communicatiekanalen als 

internet, mobiele telefonie, games, digitale televisie, 

podcasting en narrowcasting wordt het voor bedrijven 

steeds moeilijker om aandacht te krijgen voor een 

product of dienst. Studenten van Saxion en Hogeschool 

Utrecht helpen ondernemers een handje. 

26 

Zestig Saxion-studenten kunst & techniek en journalistiekstudenten 

van de Hogeschool Utrecht 

gingen onlangs de strijd aan met elkaar in een 

Media Battle. Ze kregen een week de tijd om in 

teams de beste crossmediale campagne te bedenken 

voor bedrijven. 

Voor de studenten was deze Media Battle een 

mooie uitdaging om hun kennis op het gebied van 

nieuwe communicatietechnieken in de praktijk te 

brengen voor een échte opdrachtgever. Voor de 

deelnemende bedrijven uit de regio Twente was 

het een unieke kans om kennis te maken met moderne 

crossmediale mogelijkheden. 

“De ondernemers ontdekten dat er behalve kennis 

tegenwoordig veel creativiteit nodig is om 

je doelgroep op het juiste moment en via het 

goede kanaal te informeren”, aldus projectleider 

Tim Roossen (27) die samen met projectmanager 

Irene Sijgers de Media Battle organiseerde. 

Tim Roossen studeerde vijf jaar geleden zelf af 

bij Saxion aan de academie Toegepaste Kunst 

en Techniek. Daarna volgde hij de masteropleiding 

mediatechnologie aan de Universiteit 

Leiden. “Ik wilde wetenschappelijk bezig zijn 

met dit vakgebied. Vervolgens ben ik gaan 

freelancen als webontwikkelaar. Driekwart jaar 

geleden kwam ik via LinkedIn de vraag tegen 

of ik zin had om terug te komen bij Saxion, als 

projectleider van de Media Battle. Een mooie 

klus, die op mijn lijf geschreven is.” 

Roossen voerde overleg met de medeorganisatoren 

van de Stichting Fris, Hogeschool 

Utrecht, Novay en Syntens, zocht contact met 

de deelnemende bedrijven aan de Media Battle, 

maakte studenten enthousiast om mee te 

doen. Hij richtte een ning-netwerk (sociaal netwerk) 

op voor de battle en regelde alle mogelijke 

praktische zaken tijdens de projectweek 

in het nieuwe Epy Drostgebouw van Saxion. 

Bij zijn oude opleiding kwam Roossen veel andere 

oud-studenten tegen die inmiddels aan 

het werk zijn als docent of projectleider bij 

de snel groeiende academie Toegepaste Kunst 

en Techniek. “Het voelt soms inderdaad een 

beetje als inteelt. Je kunt je afvragen of het 

verstandig is om studenten vlak nadat ze zijn 

afgestudeerd aan te trekken als docent. Ik heb 

zelf gemerkt hoe waardevol het is om mensen 

van buiten als docent te hebben. Zij brengen 

veel ervaring mee. Maar er valt ook wel wat te 

zeggen voor het aannemen van oud-studenten 

als docent. Want het is gewoon een feit dat dit 

een nieuw vakgebied is. En juist de studenten 

die van deze opleiding af komen, zijn nieuwsgierig, 

ontdekken veel en zijn daarom heel interessant 

om te laten doceren. Ja, je kunt wel 

stellen dat de oud-studenten de kar een beetje 

trekken op dit gebied. Je haalt echt niet zo snel 

mensen ergens vandaan die dezelfde kennis 

hebben.” 

De ontwikkelingen gaan snel op mediagebied. 

Studenten van nu doen ervaringen op met mediakanalen 

die er bij zijn vertrek, vijf jaar geleden, 

nog niet waren. Roossen: “Wij zitten nu 

middenin de periode dat er steeds veel nieuwe 

mediakanalen bij komen en we praten elkaar 

allerlei hypes aan. Maar of bijvoorbeeld Twitter 

en LinkedIn blijvertjes zijn, is nog maar de 

vraag. Het succes moet nog bewezen worden

In kenniskringen 

Teaser campagne met folders 

De academie Toegepaste Kunst en Techniek stond een week lang in het teken van de Media 

Battle. Een team van Saxion, bestaande uit Jorrit Horstman, Judy End, Tim Holterman en Ceriel 

Verschoor, kwam als winnaar uit de bus. De vier studenten bedachten een idee voor de 

campagne Brandveilig Leven van de Brandweer Enschede. 

“Het wordt een teaser-campagne”, onthult Ceriel Verschoor. “Veel wil ik er niet over zeggen, 

dan is de verrassing er af.” Opvallend is wel dat bij deze campagne weinig gebruik wordt 

gemaakt van nieuwe media. “Voor onze doelgroep is dat minder geschikt. We gaan gebruik 

maken van traditionele media en onder meer op straat folders uitdelen”, aldus Verschoor, die 

de wedstrijd een uitdaging vond. “We hadden een sterk team, twee studenten kunst en techniek 

en twee concept designers. Dat was een sterke combinatie. De stemming zat er tijdens 

de wedstrijd meteen goed in.” 


Andere deelnemende bedrijven waren Uitvaartcentrum Vredehof, Stichting regiobranding 

Twente, Smart Creation en C4Real. De bedrijven presenteerden in vijftien minuten hun case. 

Vervolgens werkten de studenten, verdeeld in teams, enkele dagen aan de opdracht om reclame 

te maken voor de bedrijven via diverse kanalen. De Utrechtse studenten deden dat op 

hun eigen opleiding, in Utrecht. Op de laatste dag presenteerden de teams tijdens een pitch 

de resultaten in maximaal vijf minuten aan een jury, á la het televisieprogramma Dragons’ 

Den. De Media Battle leverde fraaie concepten op. De bedrijven staan er voor open om met de 

studenten de reclameplannen verder uit te werken. De brandweer Enschede zal waarschijnlijk 

het winnende concept voor de reclamecampagne van het Saxion-team volgend jaar in 

uitvoering brengen. “Men was heel positief”, aldus Ceriel Verschoor. 

Tim Roossen overlegt met Saxion-studenten over 

hun opdracht voor de Media Battle. 

in de toekomst. Er zijn nog geen exacte cijfers ken aan de evaluatie van de eerste Media Battle 

bekend en je weet nog niet of een advertentie en daarnaast schrijft hij een draaiboek voor de 

beter werkt via deze nieuwe kanalen.” 

komende battles. Want de bedoeling is dat de 

Dit artikel over de Media Battle verschijnt in Media Battle een vast onderdeel wordt van de 

Sax Magazine. Een achterhaald fenomeen? “Zeker 

niet”, zegt Roossen. “Ik blader zelf nog met de toekomst meedoen aan zo’n wedstrijd. Het 

opleiding en dat alle vierdejaarsstudenten in 

veel plezier door een magazine. Dat blijft. Ik is leerzaam voor de studenten én voor de be- 

‘Eyeopener voor ondernemers’ 

vind dat Saxion heel modern bezig is, met een drijven die dankzij dit evenement kennismaken 

actuele website, een twitterkanaal én een magazine. 

Dat is een mooie combinatie.” 

het voeren van reclamecampagnes.” 

met de vele crossmediale mogelijkheden voor 

De academie Toegepaste Kunst en Techniek is “Het unieke van deze projectweek is dat we 

populair onder jongeren. Of er werk is voor zijn het samen hebben gehouden met Hogeschool 

vele toekomstige collega’s, weet Tim Roossen Utrecht”, benadrukt Roossen. De projectweek 

niet. “Ik durf daar weinig over te zeggen. Zoals in het Epy Drost-gebouw begon met een introductiecollege 

door dr. Harry van Vliet van Hoge- 

ik het nu bekijk, gaan er heel veel studenten na 

hun opleiding freelancen. Dat is de trend. We school Utrecht over de crossmediale mogelijkheden. 

Vooral voor de vertegenwoordigers van 

hebben al een alumninetwerk van freelancers 

binnen de academie.” 

de ondernemers was het een eyeopener. “Wauw, 

De projectleider gaat de komende maanden wer- 

is dit allemaal mogelijk?”, zo klonk het. “Zij vonden 

het ook geweldig om daarna de creatieve 

uitwerkingen van studenten te zien”, aldus 

Roossen. De opdrachten waren uitdagend. Zo 

moesten studenten een voorlichtingscampagne 

ontwerpen voor de Brandweer Enschede. Een 

opvallende opdracht was het maken van reclame 

voor het ontwerpen van je eigen lijkkist. 

De Media Battle krijgt in september al een vervolg 

in Utrecht. Saxion-lector Theo Huibers, de 

voortrekker van de kenniskring Media Technology 

Design en bedenker van de mediaprojecten 

bij Saxion, houdt dan het introductiecollege 

voor studenten uit Utrecht en Enschede 

en vertegenwoordigers van het bedrijfsleven 

in Utrecht. 

“Je kunt wel stellen dat de Media Battle het paradepaardje 

is in de diverse crossmedia-projecten 

van de kenniskring”, constateert Tim Roossen. 

Er lopen ook nog andere projecten, waaronder 

op dit moment de businessgame. Daarbij leren 

kleine mkb-bedrijven in Twente in spelvorm van 

alles over het inzetten van diverse media.” 


27

Mededelingen 

GMR NIEUWS I Lindsay’s column 

De vorige keer schreef ik dat we binnen 

de GMR meer discussie willen, we 

wilden het gesprek de ruimte geven en 

hebben daartoe destijds de cyclus omgegooid. 

Terugkijkend op de afgelopen 

periode denk ik dat we daarin zeker 

zijn geslaagd. Steeds meer gaan we in 

gesprek met de Raad van Bestuur in 

plaats van het te houden bij een vragenrondje. 

Persoonlijk vind ik deze 

manier van werken veel prettiger en ik 

denk dat ik daarin niet alleen sta. De 

laatste tijd is de professionele ruimte 

van de docent onderwerp van gesprek 

geweest. 

Professionele ruimte docent 

Wat verstaan we daar nu precies onder? Het 

lijkt moeilijk om een duidelijke definitie van 

dit begrip te geven. Ook in de GMR bleek dit 

lastig te zijn, de meningen lopen nogal uiteen. 

Het gaat nu eenmaal om een erg breed 

terrein en het kan per persoon zeer uiteen 

lopen. Waar gaat het nu eigenlijk allemaal 

om? In feite gaat het om de ruimte die een 

docent heeft om zijn vak vrij uit te oefenen. 

Dus in hoeverre hij begrensd wordt door het 

management bij bijvoorbeeld de keuze voor 

een bepaald boek, of op welke wijze er getoetst 

moet worden. Of een docent hierbij 

een beperking ervaart, is natuurlijk per persoon 

erg verschillend. Sommige docenten 

willen alle vrijheid, terwijl anderen bepaalde 

grenzen misschien wel prettig vinden. 

Wenselijkheid 

Als je het hebt over de professionele ruimte 

van de docent, kun je je afvragen wat een 

gewenste situatie is. Vinden we met z’n allen 

dat een docent alle vrijheid moet krijgen 

in elk aspect van de uitvoering van het beroep? 

Of vinden we misschien dat het management 

alles moet voorschrijven en een 

docent nog slechts een uitvoerder wordt van 

het onderwijs? Deze laatste situatie heeft 

zich overigens werkelijk voorgedaan, naar 

aanleiding daarvan is deze discussie op 

landelijk niveau tot stand gekomen. Er zijn 

overigens nog geen uitkomsten bekend, het 

is nog volstrekt onduidelijk welke kant het 

uiteindelijk op zal gaan. 

Partijen 

Indien je het hebt over een wenselijke situatie, 

praat je niet alleen over een wenselijke 

situatie voor de docent. In dit verhaal spelen 

er namelijk meerdere partijen mee. In de 

eerste plaats natuurlijk de docent. Hij/zij wil 

gewoon zijn vak uit kunnen oefenen zonder 

dat hij daarbij al te veel beperkt wordt door 

regeltjes van bovenaf. Dan heb je de studenten, 

zij willen goed les krijgen en, indien ze 

merken dat het hieraan schort, dat er ingegrepen 

wordt. En tot slot heb je het management, 

ook zij willen dat er goed onderwijs 

gegeven wordt en ik geloof absoluut niet dat 

zij de intentie hebben om alles tot op het 

detail te willen regelen. 

Samenvattend 

Persoonlijk denk ik dat we elkaar ergens in 

het midden moeten vinden, uiteindelijk willen 

we allemaal hetzelfde: goed onderwijs. 

Zolang we dat voor ogen houden en het gesprek 

blijven aangaan denk ik dat de ideale 

situatie voor alle partijen binnen handbereik 

ligt! 

Lindsay Tukkers 

Hogere juridische opleiding, vierdejaars 

Studentvoorzieningen 

Studeren met dyslexie 

Landelijk, maar ook binnen Saxion, blijkt dat dyslexie de meest voorkomende functiebeperking 

onder studenten is. Studenten met dyslexie hebben doorgaans al veel meegemaakt 

rondom hun dyslexie en daardoor het nodige door- en inzettingsvermogen 

getoond op het moment dat ze gaan studeren in het hoger onderwijs. 

Wat is dyslexie? 

een leerstijl die bij jou past. Ook worden handvatten 

aangereikt om op een efficiënte manier 

Dyslexie is een onzichtbare functiebeperking 

die zich uit in problemen met lezen (woordidentificatie) 

en/of schrijven (schriftbeeldvorming). en schrijven. 

je sterke kanten in te kunnen zetten bij lezen 

Vooral de combinatie van lezen en schrijven is 

lastig. Een student met dyslexie heeft in het Softwareprogramma’s 

onderwijs met name problemen bij het maken Voor het lezen, schrijven, overhoren en structureren 

van teksten zijn verschillende soft- 

van aantekeningen, het schrijven van verslagen 

en werkstukken, het afleggen van toetsen en wareprogramma’s op de markt. Bij leessoftware 

het lezen van de lesstof. Soms is er gebrek aan wordt met digitale stem een tekst voorgelezen. 

begrip bij anderen voor deze problemen. Dit, Mogelijke programma’s zijn Kurzweil, Sprintopgeteld 

bij de dingen die toch al lastig zijn, Plus, Claroread en Spika. Demoversies zijn te 

kan een negatief zelfbeeld en faalangst veroorzaken 

bij een student met dyslexie. Vastlopen is te koop op usb-stick. Bij schrijven kan het 

downloaden en vrijwel alle voorleessoftware 

in de studie ligt dan op de loer terwijl dat niet programma Dragon Naturally Speaking een 

nodig hoeft te zijn omdat verschillende ‘hulpmiddelen’ 

ingezet kunnen worden. 

omgezet in geschreven tekst. Voorbeelden van 

hulpmiddel zijn waarbij gesproken tekst wordt 

overhoorprogramma’s zijn: Overhoor en Teach 

Training dyslexie 

2000. Voor hulp bij structureren kan een digitale 

mindmap gemaakt worden m.b.v. Inspiration 

Tijdens een training ‘Studeren met dyslexie’ op 

16, 23 en 30 maart 2010 ga je op zoek naar of Mindgenius. 

Kurzweil bij Saxion 

Saxion heeft sinds kort een netwerkversie van 

het programma Kurzweil 3000 in huis. Via de 

studentendecanen kunnen studenten met dyslexie 

toegang krijgen tot dit programma. In de 

bibliotheek te Enschede kunnen studenten teksten 

uit boeken en syllabi scannen waarna ze 

voorgelezen kunnen worden. Afhankelijk van 

de ervaringen en financiën streven we ernaar 

om op termijn deze scanmogelijkheid ook in 

Deventer te realiseren. 

Meer informatie? 

Aanvullende informatie over softwareprogramma’s 

en de training dyslexie is verkrijgbaar via 

de studentendecaan. Natuurlijk zijn er meer en 

andere compenserende voorzieningen die kunnen 

worden ingezet maar bedenk bij dit alles 

dat, welke studie je ook volgt, het ook bij dyslectici 

in de eerste plaats gaat om de passie, 

motivatie en inzet waarmee wordt gestudeerd 

binnen de opleiding. 

Ivonne Weusthof 

Studentendecaan; tel. (0570) 603 026 

29

Walstraat 9 

Walstraat 

9 

30 

Lijst Proost 

Studentensoap met 

negen Saxion-studenten 

en bewoners van een 

sloopwaardig studentenhuis 

aan de Walstraat 

nummer 9. 

“Welke kansloze nerd heeft dit 

affiche met die xenofobe Pipo op 

de deur geplakt”, foeterde Fred 

Pels, terwijl hij de schraal gebeitste 

voordeur van het studentenhuis 

Walstraat 9 opensmeet. Op de voorgevel 

van het krakkemikkige pand 

was de politieke strijd die er intern 

in volle omvang was uitgebarsten, 

pijnlijk zichtbaar. Femke van Es had 

haar raam van boven naar beneden 

volgeplakt met GroenLinks stickers, 

terwijl vanuit het venster van Marc- 

Jan van Wijck Jan-Peter Balkenende 

met de glimlach van een boer met 

kiespijn de Walstraat in gluurde. 

Bart Joling betoonde vanuit zijn 

zolderkamer zijn sympathie voor 

‘Alexander de Spraakwaterval’ waar 

naast het D66-affiche ook de ‘tomaatposter’ 

met IK SP! van Cindy 

Aanstoot te zien was. 

“Die PVV-poster is van Ronald van 

Kersie”, krijste Diane Dikmoet die 

in de wc aan het eind van de gang 

met een fles Glorix boven de pleepot 

hing. “Die respectloze penis agraricus 

giganticus rex heeft ‘m over 

mijn ChristenUnie poster geplakt”, 

mopperde ze geïrriteerd. “Eigenlijk 

is dit een tering irritant studentenhuis”, 

foeterde Fred Pels. “Moet je 

nou toch eens kijken wat die reactionaire 

nieuwkomers Van Kersie en 

Van Wijck er hier dit jaar een burgerlijke 

zooi van hebben gemaakt. 

Een energievretende plasma-tv en 

IKEA-meubels in onze ooit zo ranzige 

maar gezellige woonkamer 

en vloeibaar Dreft in de keuken 

waar we nooit meer met z’n allen 

samen koken en eten. En als het 

aan jou ligt, schijten we hier ook 

nog eens in een hagelwitte pot. 

Het is dat we negen deurbellen 

hebben, maar verder lijkt het hier 

verdacht veel op het huis van m’n 

opoe. Ik durf mijn vrienden hier 

met goed fatsoen niet uit te nodigen, 

zeker nu peroxide Mozart 

AKA Geert Wilders hier ook nog op 

de voordeur prijkt.” 

Diane zweeg. Fred had wel een 

beetje gelijk. Alles wat het studentenleven 

zo charmant maakt, leek 

uit dit huis verbannen. “Het stinkt 

hier naar kleinburgerlijke, kortzichtige 

nitwits! En dat is een botte 

schande, mevrouw de voorzitter”, 

oreerde Wouter Proost die met z’n 

‘Wilders imitatiestemmetje’ en een 

beugelfles Grolsch de keuken uit 

kwam lopen. “Jullie zijn knettergek 

geworden! Ongelofelijk!”, gooide hij 

er met een zachte G nog een schepje 

bovenop. “Kijk nu eens goed 

waar jullie dombo’s achteraan lopen. 

Politici die ver over de houdbaarheidsdatum 

heen zijn. De één 

nog meer dan de ander. Balkenende 

onze ideeëloze brokkenpiloot? Die 

heeft na vier gecrashte kabinetten 

zónder zijn leiding maar mét zijn 

gebrek aan visie nog steeds niet 

door dat ie nu écht moet opzouten. 

De PvdA van Bos en onze ‘minister 

van feest’ Plasterk? Die hebben drie 

jaar lang in het pluche aangegrepen 

om banken te sponsoren en onze 

basisbeurs én ons onderwijs om 

zeep te helpen, waardoor de laatst 

levende uitwonende student binnenkort 

naast Tyrannosaurus Rex 

bijgezet kan worden in het Nationaal 

Historisch Museum. Niet dat er 

ook maar één Saxion-student protesteert 

tegen het beleid van onze 

minister, maar toch. Over halve 

zolen als Wilders en Verdonk hoef 

ik het al helemaal niet te hebben. 

Die zijn bang voor alles en iedereen 

die van hun stijf burgerlijke, reactionaire 

normen en waarden afwijkt. 

Is het niet juist het onaangepaste 

anarchisme en het ongeremde en 

creatieve vrijdenken dat ons studenten 

onderscheidt van het vastgeroeste, 

hypersaaie en uitgebluste 

establishment dat nu het hoogste 

woord heeft. Inderdaad, van Kant 

tot Rutte en van Halsema tot Rouwvoet, 

we hoeven er als studenten, 

als producten van de achterbankgeneratie, 

niets, nada, niente van te 

verwachten.” De huisgenoten van 

Wouter Proost keken elkaar aan als 

te ruimen schapen met Q-koorts. 

“We hebben geen alternatief”, stotterde 

Diane benauwd. “Natuurlijk 

wel!”, juichte Wouter die een grote 

poster ontrolde met daarop een 

groot schuimend glas bier en de 

letters PROOST. “Ik heb me met Lijst 

Proost als dé partij voor studenten 

ingeschreven bij de Kiesraad. Met 

z’n allen zijn we goed voor een zetel 

of acht in de Kamer. Kom op, wie 

gaat er mee flyeren?”

International 

Compatible cliques? 


International students want to interact with their fellow Dutch students. And likewise, most Dutch 

students wouldn’t mind spending time with their international classmates. But the two parties just 

cannot seem to mix. Sax tried to find out why people stick to their own clique. 

When you ask international students whether they would like to interact 

more with Dutch students, the answer is yes. Vietnamese student 

Finance and Accounting, Pham Thi van Anh, would love to interact with 

Dutch students a bit more. “We could exchange information about our 

cultures and learn from each other.” The feeling is mutual. Dutch students 

say they wouldn’t mind spending time with and talking to the 

internationals. But when the opportunity comes up, most students back 

out and only mingle with people of their own nationality. 

Svetlana Tomova, a third year Art & Technology student from Poland, 

has also noticed the contradiction between students’ words and deeds. 

She is in an international class and in the last quarter, there were Dutch 

people participating in an international project. “We had to form project 

groups. The first reaction of Dutch students was to form groups between 

themselves. On the one hand, it is our own fault as international 

students that we don't look for contact. But I can understand why Dutch 

students wouldn't prefer to work with internationals. Most of them can't 

express themselves completely in English, or are afraid that their knowledge 

of English isn't good enough, although most of the time it is.” 

According to Chris van den Borne, director International Office, one of 

the causes could be that international students are mostly in isolated 

classes. “A solution could be that Dutch and international students 

study together in the Final Year of some courses.” International students 

think that the language barrier sometimes is just too big. Sax noticed 

the language barrier as well. For this issue a reporter wanted Dutch 

and international students to debate Dutch politics. When asked, Dutch 

students were enthusiastic. When told the debate would have to be in 

English they backed out. Van Anh says that verbal communication can 

be supported by body language. “Most of the times when a fellow international 

student or even a Dutch student doesn’t understand what I’m 

saying, I can still make myself clear by means of facial expressions or 

hand gestures. If that doesn’t work, you can always try to describe what 

you’re trying to say.” 

Of course there are exceptions. Tomova, “They enjoy communicating 

with other students, and search for opportunities to get together with 

them.” Lianshuang Xin, a Chinese Master of Business Administration 

student, “In my experience Dutch people are friendly and easy-going. 

Maybe they’re just saying hi, but I can feel their hospitality.” Van Anh, “I 

am convinced that when people truly want to interact, it can be done. 

You just have to keep trying.” 

Wendy van Til 

31

International 

‘Holland no longer a tolerant country?’ 

Internationals and Dutchies discuss Dutch 

politics, especially the Party for Freedom, a 

Dutch right wing political movement, which 

has managed to become the largest party at 

the local elections in Almere at the beginning 

of March of this year. 

The Party for Freedom (Partij voor de Vrijheid, in 

short PVV) is known for its stance on the integration 

of immigrants, especially Muslim, into Dutch 

society. It wants to halt immigration from nonwestern 

countries. Leader of the party is Geert Wilders, 

who was banned from entering the United 

Kingdom last year, because his presence would 

allegedly be a threat to one of the fundamental 

interests of society. Dutch society has been upturned 

by the fall of the Dutch cabinet and the local 

elections, and Dutch media are occupied with the 

debate over which political party will win the national 

elections in June. 

Photo: Auke Pluim 

“We do not know much about Dutch politics”, is the first remark when 

some international students are asked to participate in a discussion. After a 

short briefing Angela Wu, King Wang and Han Gui from China and Krysztof 

Kaszuba from Poland are speaking their minds out loud, but they all seem 

to agree. 

Kaszuba, “How is it possible that this guy is so popular? If he gets his way, 

Holland will lose its identity as a tolerant country. For many years Holland 

seemed an open country, so why change that mentality now?” Wang 

thinks everybody should respect all cultures and religions. “Just because 

you believe in something different it doesn’t mean you shouldn’t respect 

other people’s beliefs.” Wu agrees. “If you do not trust other people, how 

can you expect other people to trust you or your political party?” Gui does 

not think the PVV will become the biggest party at the Dutch national elections. 

“There will always be more people opposing this party. As long as 

they unite...” (WvT) 

Palm, Palm… Easter! 

Map your 

mind 

The workshop ‘Train your brain 

32 

An Easter twig in the form of a cross, topped 

with a fried bread stick in the shape of a rooster, 

chicken bread. In the mast, colored garlands, 

fruits and nuts. This is how the Dutch 

celebrate Palm Sunday. Not only religious 

schools, but also public schools participate in 

the celebrations. 

Photo: Wendy van Til 

Palm Sunday, known in Holland 

as Palmpasen, is the last Sunday 

of Lent (Sunday before Easter). 

This year, it is celebrated Sunday, 

March 18. This is the first day of 

Holy Week. On Palm Sunday, we 

celebrate the joyful entry of Jesus 

Christ in Jerusalem. In the Roman 

Catholic Church Palm Sunday is celebrated 

with the blessing of palm 

branches or boxwood sprigs. After 

mass, the blessed palms are taken 

home and placed behind the crucifix. 

In the Catholic Church it is customary 

to read the entire Passion 

of the Christ on this day, and again 

on Good Friday. 

Palm Sunday is called ‘Entry of 

the Lord in Jerusalem’ in the 

Orthodox Church. 

On this Sunday, in the Protestant 

churches many people put off public confession of 

faith. In some churches people do this at Easter or 

Whitsunday. Often children decorate a beautiful ‘Easter 

twig’. Palm Sunday is also mentioned in the Palm 

Easter song that is sung on Palm Sunday, when the 

Dutch kids go marching through the streets. (MN) 

and map your mind’ will be held 

in English for the first time. Now 

international students, too, can 

learn how to memorize better, 

learn faster, and try speed reading, 

or as the description of 

the course says “how can you 

achieve more with less effort 

and less anxiety?” 

The training is organized by 

Studium Generale (SG), Fast 

Forward and the International 

Office (IO) and will be held on 

the April 1st. The training will 

be led by Jan-Willem van den 

Brandhof. He is a specialist in 

learning techniques and author 

of The Business Brain Book. 

Students who want to participate 

need to sign up by the 

18th of March. The price for this 

workshop is 45 euros. SG will 

subsidise the workshop with 

twenty euros and IO is putting 

in another ten euros for international 

students. (WvT)

International 

Desk for all questions 

They are often the first point of contact 

for international students arriving in the 

Netherlands: the people at the front desk 

of the International Office (IO). One of the 

faces of IO is Femke Maarschalkerweerd. 

Foreign students approach her with all sorts 

of questions. “Most questions are about things 

like applying for a residence permit. This is 

often a difficult and bureaucratic event. We 

can help them out. We receive many questions 

about insurance and appointments with general 

practitioners. In addition, we sometimes 

get questions about leases, problems with 

landlords, and sports licenses, but students 

also drop by just for a chat. Actually, we help 

them find their way in the Netherlands. But we 

also help students out if they suddenly have to 

go home, for instance due to illness or a death 

in the family.” 

For IO staff the months when students arrive in 

the Netherlands (September, October, May and 

June) are the busiest times of the year. During 

these months, you can often see them queuing 

in front of the office. Maarschalkerweerd, “Busy 

times, but also fun times. We're often the first 

people they talk to and the students are grateful 

that we can help them. Once they’ve been 

here, they quickly find their way.” 

She remembers a remarkable request by a 

student from Cyprus. “This guy wanted to 

go home, having only just arrived in the Netherlands. 

Every day he came to the counter, 

crying, and he even threatened to take a jar of 

pills (which later turned out to be vitamin pills) 

if we didn’t speed things up. He was able to 

go home that same week. A little later, we received 

a message from him. He had had a great 

time in the Netherlands and said he would 

come back very soon…” (MN) 

Photo: Auke Pluim 

Football is all around 

Photo: Erik Pasman 

Photo: Frank Hillen/FC Twente Media 

As you might have noticed, football is a big thing in the Netherlands. 

So why not visit the football stadiums of two major 

teams and become an enthusiastic supporter during your 

study? Go Ahead Eagles and FC Twente are the football teams 

of Deventer and Enschede. 

The Deventer team is currently third in the Jupiler League, which is 

the second highest football league in the Netherlands. To date, the 

club has won no major trophies in professional football, although they 

have produced several international players over the years, such as 

Marc Overmars, Paul Bosvelt, Jan Kromkamp, Victor Sikora and Demy 

de Zeeuw. The stadium of Go Ahead Eagles is called De Adelaarshorst 

(the Eagles Nest) and can host 6700 people. Guided tours in English 

are available. 

FC Twente is the team of tukkers (the Dutch nickname for people who live 

in Twente, the region in which Enschede lies). Momentarily, the team is 

first in the Eredivisie, the premier league of Holland. In 2001, FC Twente 

won the cup after goal keeper Sander Bosker saved three consecutive 

penalties. In 2005, the team qualified for the UEFA Cup and one year later 

they also qualified for the Champions League. The stadium of FC Twente 

is called De Grolsch Veste, after the main sponsor of the club. It hosts 

24.000 people, which will be expanded in the near future. Tours are available 

in Dutch, German and English. 

For a full experience of the Dutch love of football, go see a home game in 

Deventer or Enschede! (WvT) 

More information: www.ga-eagles.nl or www.fctwente.nl. 

33

Oud-student 

Van maatschappelijk werk naar 

‘Alles is 

34

Carrièremove 

eigen reclamebureau 

communicatie’ 


Ze is pas 23 jaar, studeerde bij Saxion maatschappelijke werk 

& dienstverlening, ging bij woningbouwcorporatie Woonpartner 

op haar fietsje de huurachterstanden en burenruzies beslechten, 

werkte in het kader van Fast Forward bij Saxion als 

gebouwenbeheerder en is per 1 januari van dit jaar een eigen 

reclamebureau (Zuccez) begonnen. Was getekend, Joanneke 

van Veen. 

Ze wist niet goed wat ze wilde toen ze 

als zestienjarige de havo afrondde. “In 

elk geval iets met mensen en veel afwisseling.” 

Het werd de propedeuse 

toegepaste psychologie, een oriëntatiejaar 

(waarin kennis werd gemaakt met 

verschillende sociale studies) en ging 

na dat jaar door naar het tweede jaar 

van de gekozen studie: maatschappelijk 

werk & dienstverlening. Het diploma behaalde 

ze in 2007. Ze had stage gelopen 

bij woningcorporatie Woonpartner die 

haar ook een baan voor tien uur in de 

week aanbood als woonmaatschappelijk 

consulent. “Ik vond het uitdagend werk, 

ik moest problemen met huurachterstanden 

en burenruzies oplossen en had 

daardoor ook veel te maken met verschillende 

hulpverlenende instanties en politie. 

Ik ging overal op mijn fietsje heen. 

Dit deed ik naast mijn afstudeeropdracht 

in het speciaal onderwijs. Maar ik had 

steeds meer twijfels of ik nog lang in de 

hulpverlening wilde werken. Ik wilde een 

nieuwe uitdaging en veel meer de zakelijke 

kant op.” Toeval bestaat niet: op dat 

moment (najaar 2007) kreeg ze een brief 

van Saxion met de vraag of ze geïnteresseerd 

was in het project Fast Forward om 

drie keer acht maanden bij een bedrijf op 

managementniveau te werken. “Ja, dat 

leek me super.” 

Uit de zorg 

De eerste periode van acht maanden 

werd ze gedetacheerd in het Streekziekenhuis 

Koningin Beatrix in Winterswijk, 

waar ze in het kader van de marktwerking 

in de zorg onderzoek deed onder 

huisartsen. Het strategisch rapport dat 

ze daarover schreef, wordt door het ziekenhuis 

tot op de dag van vandaag gebruikt. 

Maar het was wel weer de zorg 

en daarom wilde ze per se daarna aan de 

slag bij een ‘echt’ bedrijf. Het werd Rotor 

in Eibergen, een bedrijf in de elektrotechniek. 

Aan het (door haar voorganger van 

Fast Forward) net opgerichte Innovation 

Center werd zij geacht leiding te geven. 

En daarna belandde ze bij DeFirma, een 

reclamebureau. Het leek de directie leuk 

dat ze iets zou opzetten met studenten. 

Wat precies, dat was haar niet duidelijk. 

Bovendien bleek achteraf de sfeer niet 

optimaal, wat er uiteindelijk toe geleid 

heeft dat oprichter Bert Kroondijk het 

veld ruimde. Niet onbelangrijk detail: 

hoewel Kroondijk niets zag in de klus die 

Van Veen bij DeFirma zou moeten doen, 

lagen ze elkaar wel goed. Uiteindelijk 

heeft ze slechts drie van de geplande acht 

maanden bij DeFirma gezeten. En toen? 

“Ik wilde het traject Fast Forward natuurlijk 

afmaken; bij Saxion hadden ze al een 

tijdje een vacature openstaan van ‘coördinator 

gebouwenbeheer’ in Deventer en 

dat ben ik toen als interim gaan doen. Ik 

was verantwoordelijk voor schoonmaak, 

beveiliging, onderhoud en alles wat er 

komt kijken bij het beheer van de hoofdlocatie 

en drie buitenlocaties. En voor het 

aansturen van dertien huismeesters. Het 

was een mooie ervaring, maar eigenlijk 

niet wat ik wilde, want ik merkte al wel 

heel snel dat het reclamewerk mij enorm 

aanspreekt.” Toch heeft ze de klus als gebouwenbeheerder 

keurig afgemaakt en 

kreeg ze netjes het certificaat van twee 

jaar Fast Forward. 

Zuccez 

De korte tijd bij DeFirma was dus wel 

heel leerzaam. Met Kroondijk had ze een 

klik. “Ik vind hem strategisch ijzersterk, 

een zeer creatieve man met visie. Een 

echte vakidioot. Daar krijg ik energie 

van.” Nadat hij was vertrokken, hebben 

ze contact gehouden. “Ik was het zat 

met al die werkgevers die het allemaal 

zo goed weten en daarom wilde ik voor 

mezelf beginnen.” Dat sprak Kroondijk 

aan die ook weer aan het werk wilde. Ze 

besloten een nieuw reclamebureau op 

te zetten. Van Veen zat op dat moment 

nog vast als gebouwenbeheerder, “waar 

ik veertig uur in vier dagen propte om 

op vrijdag en ’s avonds zaken voor te bereiden.” 

Kroondijk was nog juridisch gebonden. 

Op een receptie liep Kroondijk 

Hans Horneman (onder meer van reclamebureau 

More) tegen het lijf, vertelde 

hem de plannen en Horneman sloot zich 

erg graag aan. Vanaf 1 januari runnen ze 

gedrieën Zuccez in Enschede (Van Veen 

heeft tien procent van de aandelen). “Ik 

weet nu wat ik kan en waar ik goed in 

wil worden. Elke dag leer ik. Ik ben niet 

bang om op mijn bek te gaan. Alles is 

communicatie, waar je ook werkt. En dat 

heb ik ook geleerd dankzij de bedrijven 

waar ik namens Fast Forward kwam. Het 

maakt niet uit of je met elektromotoren 

of in de zorg werkt, je hebt altijd met 

mensen te doen. Bij Rotor in Eibergen 

kreeg ik veel vrijheid, dat is niet altijd 

gebruikelijk, heb ik gemerkt. En juist dat 

vind ik geweldig. Na al dat oriënteren wil 

ik nu zelf ondernemen. Ik denk dat het 

ondernemen er bij mij meer in zit dan ik 

ooit van mezelf heb gedacht.” 

Pocket 

Zuccez heeft een pocketboekje uitgegeven 

met een visie op reclame voor mensen 

en bedrijven die succesvol willen 

zijn. De naam Zuccez lijkt er in korte tijd 

dankzij een spervuur aan advertenties 

in bladen en mupi’s al goed ingeramd. 

Bovendien openen alleen al de namen 

Horneman en Kroondijk deuren. Ze hebben 

in het verleden onder meer gewerkt 

voor bedrijven als Oad, Avonturenpark 

Hellendoorn, Volvo, Saxion. Wat is de rol 

van Van Veen? “Ik heb op dit moment de 

zakelijke leiding en daarnaast wil ik ook 

strategisch meedenken. 

Er melden zich freelancers die graag voor 

ons willen werken. Dat is voor ons interessant. 

Zuccez wil van al het creatief 

talent in deze regio graag de bindende 

factor zijn. Met een aansprekende klantenkring, 

waarvoor werk op een hoogwaardig 

kwaliteitsniveau wordt gemaakt. 

We hebben veel kennis en ervaring in 

huis en jonge mensen, die een andere 

kijk op dingen hebben.” 

Blijft natuurlijk wel de vraag of Van Veen 

wel de juiste opleiding heeft gevolgd. 

Was small business achteraf gezien niet 

beter geweest? “Toen ik begon, wilde ik 

juist graag met mensen werken en hulpverlenen. 

Ik heb met verstandelijk beperkte 

kinderen gewerkt, bij de Sociale 

Dienst, bij een woningbouwcorporatie 

en in het speciaal onderwijs. Ik heb zoveel 

ervaring opgedaan juist door zo’n 

praktijkgerichte opleiding. Dat heb ik allemaal 

meegepikt en dat heeft mij ook 

geholpen bij mijn werk bij Saxion, waar 

ik een groep huismeesters aanstuurde, 

die gemiddeld twee keer zo oud waren 

als ik. Ik ben nu net 23 en als ik wil kan ik 

er straks nog een studie achteraan doen 

om me meer te verdiepen en te specialiseren.” 

Jan Medendorp 

35

Collega & co 

Eenhoorns in alle 

soorten en maten 

Eenhoorns. Janny Steenge weet er alles van. Lang geleden 

raakte ze besmet met het ‘eenhoornvirus’. 

“Ik raakte erdoor gefascineerd in de laatste maanden van mijn studie. In 

een werk dat ik moest lezen kwam er één voor en ik was verkocht. Het 

is erg interessant te onderzoeken, welke verschillende rollen eenhoorns 

spelen in de literatuur.” 

Maar het bleef niet bij studie alleen. Janny verzamelde alles wat ze tegenkwam 

over het onderwerp. “Als je een keer geïnfecteerd bent, dan zie je 

ze ineens overal!” Op dranketiketten, in boeken, maar ook als knuffels 

kwam ze eenhoorns tegen. “Ze komen ook veel voor in de heraldiek en 

in namen van restaurants en hotels.” Haar verzameling telt inmiddels alleen 

al circa zeshonderd boeken. “Ik wil er graag een soort museum van 

maken, waarbij ik ook lezingen over eenhoorns geef. Maar ik begin maar 

eens met een tentoonstelling bij Saxion dit jaar. Dat heb ik al eerder gedaan 

en dat was voor herhaling vatbaar.” (MN) 

Auke Pluim 

Een week Tokyo 

Van hier tot Tokyo is maar elf uur vliegen. Dat 

deden docenten Dennis Vossen, Patrice Bruins 

en Bauke Couperus van de academie Financiën, 

Economie en Management samen in de voorjaarsvakantie. 

Eigen foto 

Dennis: “Ik was al een aantal keren in Tokyo geweest en had 

er al vaak over verteld. Mijn collega’s werden zo enthousiast, 

dat ze ook graag eens naar Japan wilden.” De FEM-ers hadden 

geluk; “Een lekker zonnetje en een goed zicht op de Fuji-san.” 

De reis voelde voor Bruins als een enorme luxe. “We maakten 

gebruik van de ervaringen van onze ‘eigen’ gids. Daardoor 

hebben we in korte tijd alle mooie dingen in Tokyo en daarbuiten 

gezien. Van de showrooms van Toyota en Sony tot het 

bruisende uitgaansleven en van typische snuisterijen marktjes 

tot enorme warenhuizen. Van badhuizen tot kinderspeelgoed, 

van de Shinkansen naar Yokohama tot zwarte eieren in zwavel 

gekookt bij Mount Fuji. Het is een zeer beschaafd volk, waar 

Nederland wat van kan leren.” 

Bauke: “Als economiedocent let je op de prijzen. Vooraf dacht 

ik wel enige elektronica mee naar huis te kunnen nemen. Maar 

dan betaal je wel meer dan in Nederland! Wat me onder meer 

opviel was: geen verkeerslawaai, geen mobieltjes die afgaan en 

een geheimzinnig uitgaansleven achter dichte deuren in smalle 

steegjes.” (MN) 

Een tuin vol beelden 

36 

Haar boerderijtuin in Olst vormt 

in mei weer het decor voor ruim 

honderd beelden van Zimbabwaanse 

kunstenaars. Voor de 

negende keer stelt Hillie van 

Dreven, toegepaste psychologie 

Saxion Next, de beeldentuin 

open voor publiek. 

Eigen foto 

De beelden maakt ze niet zelf. “In de 

tuin staat een variëteit aan grote en 

kleinere stenen beelden van verschillende 

kunstenaars uit Zimbabwe. Ooit 

kregen wij zelf zo’n beeld cadeau en 

toen we een foto ervan in onze tuin lieten 

zien, was de eigenaar van de galerie erg 

enthousiast over de plek. Ons werd gevraagd 

of wij op die manier meer beelden wilden tentoonstellen. 

Dat gebeurt nu al een aantal jaren. 

Hierbij werken we samen met een beeldhouwer 

uit Nijmegen die getrouwd is met 

een Zimbabwaanse kunstenares. Zij kopen de 

beelden in.” 

De beeldentuin is van 9 tot en met 24 mei 

(van 13.00-17.00 uur) te bezoeken. Ook kunnen 

mensen met beschadigde beelden op een 

reparatiedag langskomen. (MN) 

Voor meer informatie: 

www.beeldenuitzimbabwe.nl.

Collega & co 

NITIE 

Saxion Centraal 

In een groot bedrijf is een zekere bureaucratie onvermijdelijk. In een 

publieke organisatie met veel professionals is dat lekker spannend, 

want professionals verhouden zich niet makkelijk met een systeem 

dat dwingende voorschriften oplegt. Saxion is zo’n bedrijf, hoewel 

het hier met die spanning nog wel mee valt; we zien zelden hoog 

oplopende conflicten of opstanden van docenten tegen het bureaucratisch 

kader. Hoe komt dat? Ik denk dat er twee verklaringen voor 

gegeven kunnen worden. 

De eerste is dat onze populatie van docent-professionals zich makkelijk 

voegt. Als je bij Saxion gaat werken weet je wat je te wachten 

staat en als het je niet bevalt dan ga je weg. Dat komt ook wel voor. 

Mensen die de ratrace in de consultancy willen ontlopen zoeken de 

luwte van het docentschap en de docent die het allemaal wel erg tam 

en stroperig vindt worden trekt de wijde advieswereld in. Het type 

Saxion professional heeft in die optiek zelf een nogal bureaucratische 

geaardheid. Een tweede verklaring 

is dat de bureaucratie minimaal is 

en dat bureaucraten bij Saxion niet 

echt voet aan de grond krijgen omdat 

ze ‘outnumbered’ zijn door professionals. 

Ze weten: regels worden 

binnen academies vrijelijk geïnterpreteerd 

en gewogen en men zoekt 

wegen om ze zo gunstig mogelijk uit 

te leggen of te omzeilen. Ik denk dat 

beide verklaringen geldig zijn. 

Redden met 

eigen middelen 

Eten wat het land geeft en zo veel mogelijk gebruik 

maken van eigen waterbronnen, dieren en producten. 

In eerste instantie vindt hij dat het wel meevalt hoe 

ecologisch verantwoord hij leeft. Maar al pratende realiseert 

Kees Barendse (ict-beheerder HBS) zich dat hij 

‘het niet slecht doet’ op dit gebied. 

“Wij gebruiken de twee bronnen op ons land voor het besproeien 

van de fruitbomen, tuinplanten en moestuin. Bovendien wordt het 

opgepompte water gebruikt voor de toiletten in ons huis en in ons 

vakantiehuis.” Barendse is momenteel bezig met een verbouwing van 

het vakantiehuis in Wijhe, waar straks zestien personen kunnen verblijven. 

“Verder gebruiken wij fruit uit onze boomgaard en groente 

uit de moestuin. Bij het ontbijt eten we eieren van onze kippen. Deze 

producten geven we ook vaak aan onze gasten.” 

De paardenmest wordt ook niet ongebruikt weggegooid. “Ik schep 

het op en gebruik het vervolgens weer voor de fruitbomen.” Heel af 

en toe gebruikt hij een eigen kip voor een maaltijd. “Maar deze vind 

ik toch niet zo lekker als ik haar zelf heb geslacht...” (MN) 


Een voorbeeld. De student moet 

rechtvaardig worden bejegend. Natuurlijk. 

Het rechtvaardigheidsprincipe 

lijkt in de afgelopen jaren echter 

te worden uitgelegd als egalitarisme. 

Als student x niet exact dezelfde behandeling 

krijgt als student y hebben 

we een probleem, lijkt het credo in 

de academie. En dus worden – door 

docenten! – talloze subsysteempjes 

met talloze regeltjes ontworpen om 

verschillen in bejegening te voorkomen 

die vervolgens onwerkbaar blijken. 

Onzinnig natuurlijk, want om 

welk probleem gaat het eigenlijk? Door die houding gaat de student 

verwachtingen koesteren. 

Is ‘bureaucratie’ dan slechts een opvatting, een verwijzing om de eigen 

positie in het systeem te verantwoorden? Docenten zuchten onder 

werk dat hen energie kost: veelal administratieve regeldingen. Op de 

open vraag waarom wij de dingen zo doen is het antwoord meestal: 

‘dat heeft Centraal bedacht’. Met omhoog gedraaide oogbollen en een 

in dezelfde richting wijzend vingertje wordt ‘iets ergens’ aangeduid, 

alsof het om een onzichtbare godheid gaat die zijn oordeel over de 

machteloze massa uitspreekt en in toorn vervalt als er niet prompt 

aan zijn wensen voldaan wordt. In de meeste gevallen is de aangeduide 

richting helemaal niet de goede, want gaat het om een collega 

van vlees en bloed in de naastgelegen ruimte die ook maar zijn werk 

doet. Mmm… die ook maar zijn werk doet. ‘Centraal’ bestaat niet. 

Reageren? Mail n.p.mardjan@saxion.nl o.v.v. Centraal 

Nitie Mardjan is medewerker bij de academie Gezondheidszorg (AGZ) 


Voor meer informatie over het vakantiehuis: www.kappestee.nl. 

37

Onder de loep 

Onderzoek naar potenti 

Bij de zes kenniscentra van 

Saxion zijn meer dan dertig lectoren 

actief. In de serie Onder 

de loep belicht Sax de activiteiten 

en het toegepast onderzoek 

dat zij samen met docenten 

en studenten verrichten. 

Tien jaar geleden ontplofte 

vuurwerkfabriek SE Fireworks. 

Een vreselijke ramp voor 

Enschede, waarbij 22 mensen 

het leven lieten en meer dan 

900 mensen gewond raakten. 

Worden risicolocaties met 

gevaarlijke stoffen nu geweerd 

uit dichtbevolkte woonwijken? 

Studenten integrale 

veiligheidskunde zochten het 

uit, samen met docent/onderzoeker 

Dirk Jan de Boer 

en lector risicobeheersing 

Wilbert Rodenhuis. 

38 

“Om maar direct een misverstand 

uit de wereld te helpen: risicolocaties 

bestaan. Ze zijn er altijd en 

overal, omdat we in de huidige 

moderne maatschappij nu eenmaal 

gebruik maken van gevaarlijke 

stoffen. We produceren ze 

in fabrieken en transporteren ze 

over de weg of via het spoor. Om 

een voorbeeld van nog dichterbij 

te noemen: we vullen de tank van 

onze eigen auto met brandstof. Risico’s 

bestaan dus, maar de vraag 

is in hoeverre we die accepteren”, 

legt lector risicobeheersing Wilbert 

Rodenhuis uit. Belangrijk is dus de 

vraag in hoeverre de overheid nadenkt 

over verantwoorde risico’s. 

En in hoeverre ze dat kan uitleggen 

aan de burgers. 

In 2004 is, onder invloed van de 

Enschedese ramp, versneld wetgeving 

tot stand gekomen over het 

gebruik en transport van gevaarlijke 

stoffen. Die regelgeving komt 

er op neer dat gemeenten verantwoording 

moeten kunnen afleggen 

over bepaalde gevaren. Student 

integrale veiligheidskunde Floris 

Frederiks noemt als voorbeeld de 

Student Floris Frederiks, lector risicobeheersing Wilbert Rodenhuis en docent/onderzoeker Dirk Jan de Boer. 

bouw van een nieuwe woonwijk 

pal naast een lpg-tankstation. “De 

wet schrijft voor dat de gemeenten 

een dergelijk besluit moeten kunnen 

uitleggen. In regels is vastgelegd 

waaraan zo’n afweging moet 

voldoen.” 

Samen met vijf andere studenten 

integrale veiligheidskunde onderzocht 

de vierdejaarsstudent Floris 

Frederiks de situatie in negen 

Groningse gemeenten. Hij vertelt: 

“Binnen die gemeente hebben we 

uit de jaren 2007, 2008 en 2009. 

Die plannen hebben we ook weer 

bestudeerd, voordat we zelf afreisden 

naar Groningen.” 

Het onderzoek van Floris Frederiks, 

Tobias Holtman, Joey Rozendal, 

Kees Arts, Justin Geboers 

en Tom Reyers was een pittige 

klus. In groepjes van twee hebben 

ze namelijk alle negen gemeenten 

bezocht en terplekke de geselecteerde 

ruimtelijke plannen ingekeken. 

dossiers. De vraag die we ons telkens 

stelden, was in hoeverre de 

Groningse gemeente specifiek inzoomde 

op risicolocaties. Daarbij 

stelden wij drie vragen centraal: 

hoe groot is het risico van een 

ramp?, hoe goed kan de brandweer 

een ramp bestrijden? en als 

laatste: hoe goed kunnen burgers 

vluchten? Het dossier werd door 

ons als voldoende beoordeeld 

wanneer de gemeente twee van de 

drie vragen had behandeld en een 

ons eerst verdiept in de weten 

“We hebben gekeken naar fa- 

transparante bestuurlijke afwe- 

regelgeving. Daarna is een selectie 

gemaakt van ruimtelijke plannen 

brieken, lpg-stations, spoorlijn en 

dergelijke. In totaal zo’n honderd 

ging bevatte”, legt Floris uit. De resultaten 

van dit onderzoek komen

Onder de loep 

ële ramplocaties 

Camera’s in school: noodzakelijk? 

Voelt een scholier zich veilig op de middelbare school? Zo ja, is dat dankzij de detectiepoortjes en bewakingscamera’s? 

Of zijn sommige schoolgebouwen zo ontworpen en gebouwd, dat de leefomgeving de scholieren 

ontmoedigt om rottigheid uit te halen? 

Naar antwoorden op deze en andere vragen gaan studenten van Saxion op zoek, samen met hun docenten 

en lector risicobeheersing Wilbert Rodenhuis. Ze starten een zoektocht naar de meest veilige en duurzame 

schoolinrichting, die nog energiezuinig is ook. “We gaan ons verdiepen in het ontwerpprincipe Crime Prevention 

Through Environment Design. De eerste fase, waarin we nu zitten, is kennisopbouw. Zelf heb ik een 

training gedaan in de Verenigde Staten. Twee andere docenten krijgen in Nederland scholing. Er komt een 

minoropleiding in september 2011. Daarbinnen krijgen studenten theoretisch onderwijs, maar ze gaan ook 

zelf onderzoek doen op scholen”, legt de lector uit. 

Wilbert Rodenhuis wil zich niet beperken tot de veilige school. Hij richt zich samen met studenten ook op 

jeugd- en hanggroepen en de veilige inrichting van bedrijfsterreinen en winkelcentra. “We gaan veel leren 

over criminologie en hoe een omgeving invloed heeft op crimineel gedrag.” Het onderwijs en de onderzoeksopdrachten 

worden interessant voor studenten bouwkunde, stedenbouw en integrale veiligheidskunde. 

medio maart beschikbaar. In een 

vorig jaar uitgevoerd vergelijkbaar 

onderzoek in de provincie Drenthe 

bleek slechts in 20 procent van 

het totaal aantal dossiers alle drie 

vragen afdoende beantwoord waren. 

Uit dat onderzoek kwam naar 

voren dat het aspect externe veiligheid 

vaak slechts summier aandacht 

krijgt. 

Rodenhuis plaats als kanttekening 

bij het Groningse onderzoek dat 

de studenten alleen het dossieronderzoek 

hebben uitgevoerd. 

“Dat wil zeggen dat als de dossiers 

de risicoafweging niet vermelden, 

dat nog niet wil zeggen 

dat mondeling die afwegingen 

niet zijn gemaakt. Dat laatste kunnen 

wij met alleen de dossiers 

niet beoordelen.” Om die reden 

‘Ze waren gewaarschuwd’ 


zijn door Dirk Jan de Boer aanvullende 

interviews afgenomen. 

De zes studenten vatten hun bevindingen 

samen in een eindpresentatie, 

welke eerst voor de lectoren 

in de kenniskring is gehouden. 

Ze kregen een spervuur van vragen 

op hen afgevuurd, waarmee 

ze zich zo goed mogelijk moesten 

zien te redden. Vervolgens presenteerde 

het zestal hun eindrapport 

voor de opdrachtgever; de provincie 

Groningen. 

De Provincie Groningen ziet het 

belang van externe veiligheid goed 

in. Om die reden is inmiddels met 

Dirk Jan de Boer en Wilbert Rodenhuis 

een workshop gehouden met 

bestuurders, waaronder colleges 

van burgemeester en wethouders, 

die dat als zeer leerzaam beoordeelden. 

“Het onderwerp is op de 

agenda gezet”, stelt Wilbert Rodenhuis 

vast. 

Het grote voordeel van onderzoeksopdrachten 

zoals in Drenthe 

en Groningen is dat het mes aan 

meer kanten snijdt. De studenten 

steken er veel van op en de opdrachtgever 

profiteert. Dirk Jan 

de Boer: “Onderzoek als dit kost 

enorm veel tijd. Denk alleen maar 

eens aan het inlezen in al die 

dossiers. Dergelijke studies zijn 

voor de opdrachtgever bijna onbetaalbaar 

wanneer ze hiervoor 

een erkend onderzoeksbureau in 

de arm nemen. De provincie Groningen 

betaalt dus alleen de inzet 

van de lector en de docent. Dat 

maakt het uitermate interessant.” 

Groot voordeel van het onderzoek 

naar risicobeheersing was dat 

binnen Saxion al veel kennis over 

het onderwerp was verzameld. 

Snel na het bekend worden van 

de nieuwe regelgeving van 2004, 

kreeg de hogeschool de opdracht 

om samen met een aantal adviesbureaus 

als Royal Haskoning, DHV, 

AVIV en Tauw te onderzoeken hoe 

de nieuwe regels in de praktijk 

zijn beslag konden krijgen. 

Wilbert Rodenhuis: “Saxion was 

hierin leidinggevend. Samen met 

de bureaus hebben wij een scholingsprogramma 

ontworpen voor 

ambtenaren van gemeenten en 

provincies en brandweerlieden. 

Zo’n vierduizend medewerkers 

volgden dit programma. Ze waren 

er niet toe verplicht. Wel was 

het zo dat de kosten bij deelname 

werden vergoed door de rijksoverheid.” 

Het scholingsprogramma bracht 

de hogeschool op het idee om de 

opgedane kennis te gebruiken in 

het onderwijs. Zo is een minor fysieke 

veiligheid ontwikkeld voor 

onder meer Saxion. Binnen de 

onderzoeksminor werden de eerder 

genoemde onderzoeken voor 

Drenthe en Groningen uitgevoerd. 

“Dit is toegepast onderzoek, 

waarbij studenten fouten mogen 

maken. Ze zitten immers nog op 

school. Maar de opzet is zo realistisch 

mogelijk. Dat betekent 

dat de studenten hun bevindingen 

presenteren aan de opdrachtgever. 

Het gaat bovendien om betaalde 

opdrachten die te maken 

hebben met veiligheid. Daarom 

wordt het uiteindelijke rapport 

altijd uitgebracht nadat de analyses 

zijn gecontroleerd door de 

begeleidende docent en de lector. 

In de loop der jaren merken we 

dat we een naam krijgen op dit 

gebied. De onderzoeken worden 

steeds interessanter.” 


39

Recensies 

Film 8,5 

Lebanon 

Van: Samuel Maoz Met: Reymond Amsalem, Ashraf Barhom 

In de bios: 18 maart 

Vorig jaar was de Tweede Wereldoorlog terug van weggeweest in films als Inglourious Bastards 

en Valkyrie. Dit jaar staan meer recente oorlogen centraal in bijvoorbeeld The Hurtlocker, 

The Messenger en Lebanon. Deze Israëlische film laat de 

gruwel van de Libanese oorlog (1982) zien. Samen met drie 

andere Israëlische soldaten stapt Donat in een tank om een 

Libanees stadje aan te vallen. Hij heeft nog nooit op mensen 

geschoten, laat staan op huizen waarvan onduidelijk is 

waar de vijandige soldaten zitten en waar de onschuldige 

vrouwen en kinderen. Zijn angst en paniek groeit - onder 

druk van zijn collega’s - uit tot gruwelijke spanning. Al snel 

blijken ook zijn maten niet veel ervaring te hebben, terwijl 

de situatie grimmiger wordt. Regisseur (en voormalig soldaat) 

Maoz maakte de keuze om enkel binnen in de tank te 

filmen. Je ziet en hoort alleen wat de soldaten meekrijgen: 

angst, vage commando’s via de radio en af en toe een blik 

op de onheilspellende omgeving door het kijkvenster van 

de boordschutter. Het resultaat is een zeer beklemmende 

film. Ga niet naar Lebanon als je een overzichtelijk historisch 

oorlogsdrama wilt zien. Of als je een zwakke maag hebt, want Lebanon is claustrofobisch, 

angstaanjagend en geen moment leuk. Net oorlog. (RvN) 

DVD 

Michael Jackson – 

This is it 

2009 werd het jaar van The King of Pop. Natuurlijk niet helemaal 

zoals Michael Jackson en zijn fans het bedacht hadden: 

in plaats van een reeks comebackconcerten werden ze nu getrakteerd 

op een rouwdienst, tribute-optredens en postume 

hits. De popkoning was de laatste twintig jaar vooral bekend 

vanwege randverschijnselen als roddels en rechtszaken. Voor 

een laatste keer (‘This is it’) had de man willen schitteren. Gelukkig 

werden de repetities van de concerten gefilmd en kregen 

zijn fans alsnog een glimp op ‘hoe het had kunnen zijn’. 

De DVD toont de repetities van muzikanten, dansers, technici 

en in de eerste plaats Michael zelf. Na een minuut of tien, kijk 

je niet meer naar een man op de rand van de dood, maar naar 

een performer eersteklas. De man die de popmuziek moderniseerde. Voor de fans is dat 

mooi om te zien. Voor de rest zijn vooral de fragmenten interessant waarin de Koning van 

zijn troont stapt om met zijn onderdanen (muzikanten en dansers) te overleggen. De fragiele 

poppenkoning blijkt een gewoon mens!? ‘That’s it,’ zou je willen zeggen: DVD uit de speler, 

in het doosje en zes voet onder de grond. Maar nee, wie de popindustrie een beetje kent, 

weet dat we nog lang niet af zijn van Wacko Jacko. (RvN) 

CD 

Corinne Bailey Rae - The Sea 

5 

CD 

Gorillaz - 

Plastic Beach 

9 

Zanger/gitarist 2D, gitariste Noodle, bassist Murdoc en 

drummer Russel. Ondanks het feit dat deze vier gasten 

enkel uit miljarden megapixels bestaan, scoorden 

ze als de Gorillaz een reeks vette hits aan het begin van 

deze eeuw (Clint Eastwood, Feel Good Inc.). Ze gingen 

zelfs op wereldtournee! (althans hun hologrammen). In 

2006 leek het over te zijn met de cartoonfiguren en hun 

britpoprap. Maar BAM! Het nieuwe decennium is amper 

begonnen of de Gorillaz tekenen voor hun derde cd. 

Wederom zijn cartoonist Jamie Hewlett en Blur-zanger 

Damon Albarn de belangrijkste schakels in dit project, 

maar staat het album vol met gastoptredens die de vier 

virtuele figuren een veelzijdigheid aan stemmen en 

beats meegeven. Gasten komen ingevlogen vanuit de 

verste hoeken van de vorige eeuw tot aan de kakelverse 

straathoeken van het jaar 2010. Rocklegende Lou Reed, 

soullegende Bobby Womack en hiphophero’s als Snoop 

Dogg en De La Soul leveren puike input, maar minstens 

zo goed zijn de songs met jonge rappers als Kano en 

Bashy en de Zweedse spaceband Little Dragon. Constante 

factor blijft de vreemde, maar ijzersterke combi 

van de lijzige zang (2D - Albarn) en de ultrahippe beats 

en sounds. De meest muzikale en coole cartoonfiguren 

zijn terug om alle Ke$ha’s, Gaga’s en andere X-factoren 

een lesje te leren. (RvN) 

8 

40 

Het verhaal van Corinne Bailey (1979) 

leek een sprookje: opgegroeid met een 

zwarte vader en een witte moeder, gepest 

op school, pakte ze de viool op, 

zong in de kerk, begon een meidenband, 

ging studeren, trouwde een 

saxofonist genaamd Jason Rae, brak 

in 2006 door met een lekker-in-hetgehoor-liggende 

jazzpopcd en scoorde 

een hit met ‘Put your records on’. En 

dan valt in 2008 het sprookje in stukken 

als haar man aan een overdosis overlijdt. Na twee jaar begrijpelijke 

stilte keert de zangeres (die nog immer Rae heet) terug met een album 

dat logischerwijs zwaar beïnvloedt is door deze dramatische gebeurtenis. 

Haar lichte stem blijkt zich prima te lenen voor treurige songs als ‘Are you 

there’ en ‘Love on it’s way’. Gelukkig voor de luisteraar (en nog veel beter 

voor Corinne zelf!) staat het album niet vol met zware songs over dood en 

rouwverwerking. Rae is namelijk onweerstaanbaar in up-tempo-liedjes als 

‘Black Lily’ en ‘Paris Nights/New York mornings’. Deze funky, jazzy popsongs 

worden nergens zo vet als R&B-songs, maar blijven licht als de eerste 

zon van de lente. Dat Corinne Bailey Rae de zon laat schijnen op een 

plaat die volstaat met droevige songs is meer dan goed nieuws. (RvN)

Recensies 

Boek 8,5 Film 

8 

Nico Dijkshoorn 

10 jaar Dijkshoorn 

Gigantic 

Van: Matt Aselton Met: Paul Dano, Zooey Deschanel 

In de bios: 25 maart 

Mart Smeets, Frits Spits, Marco Borsato 

en Blöf. Als botte, humoristische 

huisdichter van De Wereld Draait 

Door heeft Dijkshoorn veel aan deze 

mannen gehad. De voormalige bibliotheekmedewerker 

brak in 1999 

door met internetcolumns over Big 

Brother. Komische columns, verhalen, 

gedichten en grappen volgden. 

Voor retecool, Geenstijl, De Volkskrant 

en Dit was het nieuws. Dankzij 

DWDD is Dijkshoorn ondertussen 

een zeer populaire schrijver/performer 

en publiceert hij in nog veel 

meer bladen (OOR, nu.nl, Hard Gras, 

dePers) en treedt hij veelvuldig op 

als schrijver (en muzikant). Dit dikke 

boek is een verzameling ironische 

teksten uit bovengenoemde tijdschriften. 

Gelukkig haalt Dijkshoorn 

zijn, ondertussen wat afgezaagde, DWDD-stokpaardjes maar zelden van 

stal. Ook is zijn stijl veelzijdiger dan je in eerste instantie zou denken. 

Natuurlijk zet hij mensen (BN’ers, maar ook hele bevolkingsgroepen) hartgrondig 

voor lul. Maar daarnaast telt het boek enkele serieuzere verhalen 

waarin je niet alleen Dijkshoorn van een mildere kant leert kennen, maar 

waarin je ook zijn kunnen als verhalenverteller en schrijver ontdekt. Het 

hoogtepunt is het lange verhaal over zijn voetballende tienerzoon die 

geselecteerd wordt voor de AZ-jeugd. Meelevend en invoelend kijkt vader 

toe en schrijft. Wat een softe zak is die Dijkshoorn eigenlijk! Mag ik dat 

zeggen, ja dat mag ik zeggen. (RvN) 

Er zijn mannelijke, heteroseksuele 

– maar niet al te macho 

filmrecensenten die elke film 

waarin Zooey Deschanel speelt, 

de hemel in prijzen. Zelfs een 

flauwe Jim Carrey-komedie 

als Yes Man of een 13-in-eendozijn-disaster-movie 

als The 

Happening roepen ze uit tot 

een meesterwerk, simpelweg 

vanwege die prachtige Zooeyogen. 

Toch spelen wel degelijk 

kwalitatieve argumenten 

een rol. Deschanel acteert namelijk 

op een heel laconieke 

manier, waarbij relativerende 

humor en dramatische kracht 

elkaar afwisselen waar dat 

nodig is. In Gigantic is ze de 

love interest van Paul Dano 

(ook al zo’n giga-talent van onder de dertig 

die eerder schitterde in Little Miss Sunshine en There will be blood). 

Hij speelt een alleenstaande, sullige matrassenverkoper die op het punt 

staat een Chinese baby te adopteren, maar ineens een mooi slapend 

meisje (Deschanel) op één van zijn matrassen ontdekt. Regisseur en 

schrijver Aselton weet samen met Deschanel en Dano dit vreemde gegeven 

tot een overtuigende film te maken. Gigantic is ondanks de titel een 

kleine, sympathieke Amerikaanse independent-film. En dat zijn vaak de 

mooiste, dat weet elke Zooey-fan die ook al 500 Days of Summer, The 

Good Life en All the Real Girls zag. Of zijn hier wederom de hormonen 

aan het woord? (RvN) 

Playstation 3 

8 

Heavy Rain 

Games met een goed verhaal zijn dun gezaaid. Meestal 

moeten gelikte graphics en veel actie het gebrek aan 

diepgang verhullen. Heavy Rain is een uitzondering. 

Het verhaal is niet alleen van hoog niveau, je bepaalt 

ook nog eens zelf welke wending het verhaal neemt. 

Een absoluut unicum. Heavy Rain draait om een viertal 

personages met ieder een eigen verhaallijn. De bindende 

factor is een mysterieuze seriemoordenaar die 

op de plaats delict origami zwaantjes achter laat. Het 

is een pakkend en duister verhaal. De mooie graphics 

en toepasselijke muziek werken sfeerverhogend, maar 

het meest bijzondere is dat je zelf van moment tot 

moment gedwongen wordt om keuzes te maken. Niet 

iedere keuze lijkt op het eerste gezicht even belangrijk 

en ook verloopt het verhaal af en toe wat sloom, maar 

iedere stap die je zet is uiteindelijk van invloed op de 

afloop van het verhaal. Bijzonder is dat je geen foute 

keuzes kunt maken. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk 

dat niet alle vier de personages de eindstreep halen. 

Dit is ook meteen mijn grootste bezwaar, als je zeventig 

euro voor een spel betaald wil je niet het gevoel 

hebben dat je iets hebt gemist. (FK) 

41

Uit de kunst 

19 Bands 

19 Bands van de jonge kunstenaar Koen Taselaar (23) werd vorig jaar door Saxion aangekocht. Het maakt deel uit van een serie werken 

waarin niet-bestaande bands centraal staan. 

Het hele concept voor imaginary bands is ontstaan uit de fascinatie die onder veel mensen leeft om nieuwe, obscure bands te ontdekken waar niemand 

ooit van heeft gehoord. Taselaar: “Via internet kunnen kleine bands zich nu zelf presenteren, bijvoorbeeld op MySpace. Het geeft veel mensen een kick 

om een band te ‘ontdekken’ en die dan onder de aandacht te brengen bij vrienden en kennissen.” 

Taselaar voltooide in 2008 zijn opleiding aan de Rotterdamse Willem de Kooning Academy. Imaginary bands was zijn afstudeerproject. Alle werken in 

deze serie zijn gemaakt met simpele materialen: papier, fineliners en markers. 19 Bands is organisch tot stand gekomen. Tijdens een negentien dagen 

durende reis door Europa, die Taselaar samen met vrienden maakte, tekende hij dagelijks een niet-bestaande band, geïnspireerd op de gebeurtenissen 

van die dag. Met die tekeningen als basis is het forse 19 Bands ontstaan (196 bij 150 centimeter). (TK) 

colofon 

Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. 

Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder circa 20.000 studenten en 2.000 medewerkers van Saxion. 

42 

Redactiesecretariaat Enschede: 

Tromplaan 28, Forum kamer F1.79 

Postbus 70.000, 7500 KB Enschede 

053 4871635 

Redactiesecretariaat Deventer: 

Handelskade 75, Kamer A2.09 

Postbus 501, 7400 AM Deventer 

0570 603048 

Contact abonnementen/toezending: 

ieb@saxion.nl 

E-mail redactie: 

sax@saxion.nl 

Redactie: 

Tim de Hullu (hoofdredacteur), 

Thijs Klaverstijn, Wendy van Til 

Aan dit nummer werkten mee: 

Sabine Jeurnink, Anne Klarenbeek, Susan 

Kuipers-Westen, Floris Kuitert, Nitie Mardjan, Jan 

Medendorp, Marloes Neeskens, Ricco van Nierop 

en Harry van Stratum. 

Sax is aangesloten bij het Hoger Onderwijs 

Persbureau (HOP) 

Cartoons/illustraties: 

Reid Geleijnse en Van Tol, Diana Huijts (Walstraat 9), 

Tom Goovaerts (pagina 4), Rieko Medendorp 

(pagina 12). 

Fotografie: Toma Tudor, Auke Pluim 

en Redactie Sax 

Opmaak: Visionmakers Enschede 

Drukwerk: Drukkerij Roelofs Enschede 

Advertenties: 

Bureau van Vliet BV 

Postbus 20 

2040 AA Zandvoort 

Artikelen en illustraties in deze uitgave mogen 

slechts met toestemming van de redactie door 

derden worden gereproduceerd. 

Deadline aanleveren tips/kopij 

maartnummer: 

31 maart 2010 

Verschijningsdatum Sax 

maart 2010: 

dinsdag 13 april 2010

BIJ ONS BEN JE VAN HARTE WELKOM 

Op Saxion zit een ABN AMRO bankshop. 

Handig om je bank op school te hebben! 

In de ABN AMRO bankshop is het volgende mogelijk: 

Studentenrekening openen 

Studenten voordeel verzekering afsluiten 

Internet Bankieren 

Persoonlijk financieel adviesgesprek 

Notebook krediet 

PlanetaLimiet 

Kortom alles wat in de reguliere bankshop ook mogelijk is en 

meer! 

Renteloos Notebook krediet 

In samenwerking met het Saxion heeft ABN AMRO een notebook 

project geïntroduceerd waarbij vijfhonderd renteloze kredieten 

beschikbaar zijn gesteld aan studenten die een notebook willen 

aanschaffen. Wees er snel bij en benut deze kans! 

Je studieboeken in termijnen aflossen? 

Kan of wil je jouw studieboeken niet in een keer betalen? Dan is 

het mogelijk om via PlanetaLimiet je studieboeken in termijn af 

te lossen. Het PlanetaLimiet is speciaal voor HBO/WO studenten 

die hun studieboeken afnemen bij Planeta. Je hoeft geen 

rekeninghouder bij de ABN AMRO te zijn om een PlanetaLimiet 

af te kunnen sluiten. 

Kom langs bij de Bankshop voor meer informatie en de voorwaarden 

te lezen van het Notebook krediet en PlanetaLimiet. 

De ABN AMRO bankshop is te vinden in de centrale hal van het 

Saxion Enschede. 

ABN AMRO 

M.H. Tromplaan 28 

7513 AB Enschede 

www.abnamro.nl 

Of bel 0900-0024 (EUR 0,10 cent per minuut)

ONTDEK JAC HENSEN 

ONZE NIEUWE 

VOORJAARSCOLLECTIE 

NILS 

 

 

 

 

ALS JE GAAT SOLLICITEREN, WIL JE ER GOED UIT ZIEN. 

JE WILT JE KANS VOOR DEZE BAAN OPTIMAAL BENUTTEN EN 

GOED VOOR DE DAG KOMEN. DUS GA JE VOOR KWALITEIT EN 

DAN KOMT JAC HENSEN IN BEELD. 

RUIME KEUZE, KWALITATIEVE KLEDING TEGEN DE SCHERPSTE PRIJS! 

ONTDEK JAC HENSEN! 

NILS V.A. 199,95 - VAN GILS V.A. 289,95 - HUMBERTO V.A. 249,95 

CALABRIA V.A. 135,00 - STONES V.A. 249,95 - BEN BARTON V.A. 299,95 

AMERSFOORT - ALMELO - DEVENTER - DOETINCHEM 

EDE - ENSCHEDE - HENGELO - ZEIST - ZUTPHEN 

l 

jachensen.nl

Uitgaanspecial - Sax.nu

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?