december 2006 - Start 78

1974 (de latere Punterloop) waarin ik als 2 e
over de finish kwam, werd ik benaderd door
Hans Hes en Evert Roffel (nu allebei ereleden)
om lid te worden van de atletiekvereniging. Ik
stemde hiermee in en hing mijn
voetbalschoenen in de wilgen. Ik verdedigde
het doel van het 1 e van FC Oldemarkt. Later
toen ze in Oldemarkt met een keepers
probleem kwamen te zitten, ben ik naast het
hardlopen ook weer doelverdediger geworden.
Op mijn 38 e ben ik hiermee gestopt.
We trainden in de begin jaren op het
korfbalveld naast het voetbalveld van
Steenwijker Boys.
Ik herinner me mijn eerste training nog goed.
De training werd geleid door Evert Roffel en ik
ging met Henk de Jong en Eef ter Heide
interval-training doen (15x 200m).
Klaas Lok had onze vereniging net verruild
voor Phoenix uit Utrecht. Klaas ging in Utrecht
studeren en kwam in contact met een trainer
genaamd Herman Verheul. Deze trainer heeft
de Verheulmethode ontwikkeld. Via Klaas
kregen we van deze trainer schema’s. We
trainden in die tijd dagelijks en deden
uitsluitend extensieve intervalduurtraining. We
moesten altijd op souplesse lopen en tijdens
de training nooit de verzuringsgraad bereiken.
Als je n.l. regelmatig een wedstrijd loopt
(gemiddeld eens per week) treed n.l. al vaak
genoeg de verzuringsgraad op. Het
trainingsschema zag er als volgt uit: dag 1
15x200m, dag 2 10x400, dag 3 6x1000m, dag
4 15x200 m. enz., de dag voor de wedstrijd
altijd 10x400m.
Deze training is geschikt voor de 800 meter
loper als ook voor de marathon loper. Klaas
heeft het bewijs geleverd door b.v. meerdere
malen Nederlands kampioen te worden op de
1500 meter als ook vele malen Nederlands
cross kampioen te worden. Enkele jaren
geleden gaf Klaas een boek uit onder de titel
“Het Duurloopmisverstand”. Eigenlijk zou
iedere atleet dit boek moeten lezen. Het is
verkrijgbaar bij vele sportzaken en ook te
bestellen via Klaas’ eigen website
www.hardlopen.nl
Hans Hes was in de begin jaren de grote
animator van de atletiekvereniging. Hij wist de
atleten enthousiast te maken, gaf adviezen,
begeleidde ons tijdens wedstrijden etc. (te veel
om op te noemen). Op het nationaal sportpark
Papendal (nabij Arnhem) was in het begin de
enige kunststofbaan van Nederland te vinden.
We reisden dan ook regelmatig naar Papendal
om een wedstrijd te lopen. Later kwamen er
kunststofbanen in Nijmegen en Sittard. Ook
daar heb ik regelmatig gelopen. Ik was een
echte baanatleet. Mijn favoriete afstanden
waren de 3000,
5000 en 10.000 meter. Mijn p.r.’s op deze
afstanden zijn respectievelijk: 8.34.2; 14.45.4
en 31.01.4 min. Dit waren indertijd clubrecords
en zijn later alleen verbeterd door Berthold
Berger, deze atleet trainde ook op de
“Verheulmethode”.
Ook in de begin jaren hield de vereniging al
clubkampioenschappen. Het was normaal dat
iedere atleet hieraan meedeed. Dus ook alle
lange afstandsatleten deden mee. Het was
toen nog een echte tien-kamp (met polshoog
en horden). Vooral polshoog was een attractie,
vele atleten deden dit voor het eerst. Jammer
dat er tegenwoordig zo weinig van onze atleten
aan deze kampioenschappen deelnemen. Het
is altijd heel gezellig. Gelukkig deden er dit jaar
weer wat meer senioren/veteranen mee. Ik
reken er op dat er volgend jaar nog meer
atleten mee gaan doen.
In 1988 raakte ik geblesseerd aan mijn knie.
De meniscus is verwijderd, maar de knie heeft
zich nooit meer hersteld. Dit was einde
carrière. Gelukkig is de atletieksport zeer
veelzijdig.
Ik ging me, nadat mijn kinderen 5 jaar terug lid
werden, concentreren op de werpnummers.
Tijdens de training van de kinderen, train ik op
deze nummers en het gaat me niet slecht af.
Dit leid ik af uit het feit dat ik de afgelopen 2-
jaar clubkampioen werd bij de veteranen. Maar
het kan natuurlijk ook komen doordat mijn
concurrenten nog te weinig trainen. Ik hoop
volgend jaar op meer en ook sterkere
tegenstanders, want iemand van 54 jaar moet
toch te verslaan zijn?
Hopelijk kan ik nog vele jaren actief sport
beoefenen bij onze gezellige vereniging.
Het estafettestokje moet ik ook nog doorgeven.
De mannen zijn nu wel weer vaak genoeg aan
de beurt geweest, daarom geef ik het stokje
ditmaal door aan een dame die ook al vele
jaren lid is van onze vereniging n.l. Jazlin
Ruinemans.
Gerstenat en vette Friet
Belevenissen van een recreatieve loper.
Tjonge jonge, dit is weer even sprinten hoor.
Gister werd ik onaangenaam verrast door de
redactievergadering van de Starter. En nu snel
aan het schrijven natuurlijk…..Ik presteer het
beste met een beetje druk op de ketel…..Het is
net als bij het lopen, om een goede tijd te
halen moet de adrenaline toch wel bij mij
aanwezig zijn.
14 starter 10