download (pdf) - UHasselt

MET PENSIOEN!
BEW EN GLW WUIVEN ‘ICONEN’ UIT
Met de pensionering van Mia Cox (faculteit BEW) en Agnes Delsaer (faculteit GLW) trekken twee ‘UHasselt-iconen’
de deur definitief achter zich dicht. Maar dat gebeurde natuurlijk niet zónder de nodige festiviteiten.
MIA COX, DE ‘PROBLEM SOLVER’
Na 44 jaar trouwe dienst besloot Mia Cox, secretaresse van het
faculteitsbestuur BEW, dat het welletjes was geweest. Het liefst van
al wou ze stilletjes en onopgemerkt via de achterdeur verdwijnen…
Maar dat was buiten haar collega’s gerekend. Mia – een belangrijk
deel van het collectieve geheugen van de faculteit BEW – mocht
niet zonder een gepast “dankjewel” verdwijnen uit de faculteit. Op
13 december 2012 heeft BEW Mia dan ook in de bloemetjes gezet.
Een gezellig samenzijn met een hapje en drankje, een kort woordje
van decaan prof. dr. Piet Pauwels, gevolgd door een woordje van
prof. dr. Wim Van Looy - dé decaan voor Mia. Met professor Van
Looy heeft ze namelijk het langste mogen samenwerken en van
hem heeft ze het meest geleerd.
De talrijke opkomst van collega’s bewijst dat Mia een graag geziene
collega was. Bij haar kon iedereen dan ook altijd terecht, met welk
probleem dan ook, groot of klein. Mia was voor velen de raadgeefster,
het luisterend oor, de organisator bij uitstek. Nooit gaf ze het
gevoel dat je niet gewenst was of dat je vraag ongelegen kwam.
Een echte “problem solver”, want “gaat niet” staat niet in Mia’s
woordenboek. Dit betekende dan ook dat niemand die tot een oplossing
kon bijdragen, veilig was voor haar ☺.
Zoals ze zelf zegt, kan Mia een dik boek schrijven over de universiteit
en onze faculteit. Ze stond immers decennialang op de eerste rij bij
alle grote veranderingen: EHL, VWOL, LUC, UHasselt… Mia beleefde
het allemaal; van de grote veranderingen tot de slechte kantjes.
Wellicht zal de helft van zo’n boek door de redactie wegens
“vertrouwelijk” of “te zot voor woorden” worden geschrapt. Maar
de kennis en wijsheid heeft Mia zeker wel. Een rijkdom die in vele
jaren is opgebouwd en altijd ten dienste stond van de faculteit – en
dat met uiterste discretie.
Met Mia verdwijnt een belangrijk icoon uit onze faculteit. We zullen
nog vaak zeggen “Mia zou dit wel weten”. Maar we koesteren
vooral de fijne herinneringen die we aan haar hebben. We wensen
haar dan ook het allerbeste. Het is tijd om volop te genieten van
een harmonieus familiaal leven met talrijke reisjes. De deur van de
faculteit BEW blijft altijd open voor Mia, zodat ze ons af en toe
zeker nog een bezoekje kan brengen. Mia, het ga je goed en tot
binnenkort!
Je collega’s van de faculteit BEW!
18