Wij worden bewaakt - Protestants Kralingen
Wij worden bewaakt - Protestants Kralingen
Wij worden bewaakt - Protestants Kralingen
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Pastoralia<br />
Meestal vinden we dat we sterk moeten zijn.<br />
Wie flink is onder moeilijke omstandigheden<br />
wordt geprezen. En wie niet sterk is, moet slim<br />
zijn. Waar blijven we dan als we zwak zijn?<br />
Paulus laat ons dat horen: als ik zwak ben, dan<br />
ben ik machtig. Dit staat haaks op ons sterk<br />
willen zijn, maar het is wel heel troostrijk.<br />
Willem Barnard verwoordt dat in zijn Stille<br />
Omgang zo: mijn kracht wordt perfect in onvastheid.<br />
Dankzij God die kracht geeft. Hij is<br />
de ander, die respect afdwingt zonder uiterlijk<br />
middel, een die zonder autoriteit te zijn autoriteit<br />
heeft, een moeiteloos gezag, zo vanzelfsprekend<br />
als de opgaande zon. Hij ontfermt<br />
zich over mensen die on-ferm zijn. <strong>Wij</strong> hoeven<br />
niet door eigen kracht sterk te zijn, wij wórden<br />
gesterkt.<br />
Bloemen<br />
Vanuit de Oosterkapel gingen de bloemen als<br />
teken van medeleven naar dhr J. Tichelaar,<br />
M. van Eijsden-Vinckstraat 417, mw L. Hage,<br />
Drinkwaterweg 418, mw W. v. Yperen-Verhoeve,<br />
Ringvaartweg 117 en mw C. v Luyk-Nagel,<br />
Jacq Dutilhweg 607.<br />
Als dank voor hun inzet voor ‘Taizé aan de<br />
Maas,’ samen met vele anderen, kregen Leonard<br />
de Vos en koster Cobi Voorvelt een mooi<br />
boeket vanuit de Oosterkapel en de familie<br />
Hirschfeld-Roodhorst vanuit de Hoflaankerk.<br />
Voorts gingen de bloemen uit de Hoflaankerk<br />
naar Henny en Leonard de Vos-Koerselman<br />
(opnieuw, maar om een heel andere reden) en<br />
naar mw J.M. Smit-Koornneef. Vanuit Pro Rege<br />
naar mw M.E. Boon-Hofman, Watertorenweg<br />
185 en dhr J. Brackmann, Drinkwaterweg 479.<br />
Huwelijk<br />
Op woensdag 16 februari gaat onze cantororganist<br />
Wouter van der Wilt trouwen met<br />
Elizabeth (Ilse) Jacobse. Hun huwelijk zal om<br />
14.30 uur <strong>worden</strong> bevestigd en ingezegend<br />
in de Oostkerk te Middelburg. Leden van de<br />
cantorij zullen hier zeker naar toe gaan, er is<br />
wellicht wat de combineren met meerijden.<br />
Het prille echtpaar uit het waterrijke Zeeland<br />
gaat ook aan het water wonen, namelijk<br />
Samen eten in Pro Rege<br />
vrijdag 25 februari<br />
17.30 uur ontvangst<br />
18.00 uur eten<br />
Menu:<br />
Kaasfondue<br />
IJs<br />
aanmelden bij Nico<br />
van Veen, t 452 68 72<br />
inschrijven 20 februari<br />
€ 5,–<br />
in Kralingse veer aan de Buffelstraat 119. <strong>Wij</strong><br />
wensen hen een vreugdevolle dag en een gezegende<br />
toekomst toe.<br />
Overleden<br />
Mechelina Beaufort, is na een kort ziekbed<br />
op 10 januari overleden. Zij woonde aan de<br />
’s-Gravenweg 421 en is 86 jaar ge<strong>worden</strong>. Zij<br />
was een echte familievrouw.<br />
Wiardus Wiardi, IJsselmondselaan 270, is op<br />
20 januari in de leeftijd van 63 jaar overleden.<br />
Hij was in Kralingseveer jarenlang collectant<br />
in de Laankerk.<br />
Meeleven met<br />
Mw E.J. Bos-van Leeuwen, Buizenwerf 239, is<br />
na een operatie nu voor revalidatie in zorgcentrum<br />
Avanze, ’s-Gravenweg 355, 2905 LC<br />
Capelle aan den IJssel.<br />
Mw M.H. Berkemeier-Binnendijk, ’s-Gravenwetering<br />
242, moest in het Havenziekenhuis<br />
<strong>worden</strong> opgenomen voor onderzoek.<br />
Dhr J. Brackman, Drinkwaterweg 479, hij is de<br />
komende weken aan huis gekluisterd vanwege<br />
een heup die rust nodig heeft.<br />
Mw C. Hartog-Suur heeft vanuit het Havenziekenhuis<br />
nu haar plaats gevonden in de Nieuwe<br />
Plantage, kamer 127.<br />
Dhr en mw Hoogerbrugge-de Kruijk, J. Dutilhweg<br />
773, zij hebben afscheid moeten nemen<br />
van hun dochter Hanneke.<br />
Mw M.H. Iprenburg-Wientjes, ’s-Gravenwetering<br />
250, heeft haar zoon Frank verloren.<br />
Mw J.M. Smit-Koornneef, Kortekade 111/B, is<br />
na een ziekenhuisopname weer thuis.<br />
Mw F.A.M. Van der Torre is de afgelopen weken,<br />
en de komende weken aan het revalideren<br />
in het zorghotel bij het St. Franciscus Gasthuis.<br />
Dit alles vanwege een ongelukkige val in Berlijn<br />
vlak voor kerst.<br />
Henny en Leonard de Vos-Koerselman, Leendert<br />
Butterstraat 44, hebben afscheid genomen<br />
van Henny’s broer Jan.<br />
Tot slot een gebed voor overdag en voor de<br />
nacht, van broeder Roger. Een gebed dat ons<br />
kan begeleiden bij ons groeien in vertrouwen:<br />
Christus, Redder van elk leven,<br />
U komt altijd tot ons.<br />
U ontvangen in de rust van de nacht,<br />
in de stilte overdag,<br />
in de pracht van de schepping<br />
en ook in de uren van harde innerlijke strijd –<br />
U ontvangen is weten dat U in elke situatie,<br />
altijd met ons zult zijn.<br />
Een hartelijke groet in verbondenheid,<br />
Ds Laurens Korevaar & ds Rian Veldman<br />
Caleidoscoop – p. 7<br />
Bid voor Libanon<br />
De directrice van de Near East School<br />
of Theology (NEST), een partnerorganisatie<br />
van Kerk in Actie in de Libanese<br />
hoofdstad Beirut, vraagt ons om gebed:<br />
We bidden om wijsheid en Gods<br />
leiding voor de Libanese president en<br />
andere beleidsmakers in Libanon. We<br />
bidden voor de vrede en stabiliteit.<br />
We bidden voor de kerk en het seminarie<br />
van de Near East School of Theology. Dat<br />
ze hun plannen kunnen blijven uitvoeren<br />
om God te dienen door middel van theologieonderwijs<br />
en leiderschapstraining.<br />
Gemengde gevoelens<br />
– bedankt!<br />
Sinds mijn amandelen werden geknipt (dat is<br />
langer dan 80 jaar geleden) was ik niet meer<br />
als patiënt in het ziekenhuis geweest; behalve<br />
dan nog één nacht nu anderhalf jaar geleden.<br />
Wel kwam ik er op bezoek natuurlijk: als gemeentepredikant<br />
en als verpleeghuispastor, of<br />
als bezoeker van vriend of familielid.<br />
Ontredderd voelde ik me en geen wonder; want<br />
de opname kwam plotseling en onverwacht,<br />
opeens ben jijzelf hulp-behoevend, je lichaam<br />
ondergaat tot nu toe ongekende handelingen<br />
die niet prettig zijn, en je wordt bovendien<br />
geconfronteerd met de zorg en misère van je<br />
medepatiënten.<br />
Dit klinkt negatief en zo heb ik het ook ervaren.<br />
Er waren gelukkig ook positieve dingen.<br />
Ik noem er twee.<br />
Als patiënten zaten we in hetzelfde schuitje en<br />
daardoor was er soms tussen de een en de ander<br />
die elkaar gisteren nog vreemd waren een<br />
uitwisseling die diep ging.<br />
Ten tweede: de ondersteunende aandacht vanuit<br />
de gemeente was hartverwarmend. Uiteraard<br />
kwam niet ieder eraan toe zijn of haar<br />
medeleven te tonen. Daar hoeft niemand over<br />
te treuren want geen mens kan alles en ieder<br />
bijhouden, u evenmin als ik, en dat hoeft ook<br />
niet.<br />
In Rotterdam heb ik geen familieleden wonen.<br />
Of toch wel? Iemand haalde batterijtjes voor<br />
mijn gehoorapparaat; in alle haast van de opname<br />
was ik vergeten die mee te nemen. ‘Zeker<br />
uw buurman?’, zei een medepatiënt. Nee,<br />
het was gewoon een vriend en medegemeentelid,<br />
een “broeder”. Iemand anders haalde mijn<br />
vuile was op en die kreeg ik schoon en gestreken<br />
terug. Er zou veel meer te noemen zijn.<br />
Na elf dagen mocht ik naar huis, als een<br />
dankbaar mens. Er kwamen veel kaarten,<br />
belangstellende telefoontjes, en de zondagse<br />
bos prachtige bloemen. Wat een meeleven. Bedankt!<br />
Johan M. Snoek