kies voor zorg - Zorgnet Vlaanderen

De dames en heren politici kregen als aandenken een stempotlood
mee met het opschrift “Kies welzijn & zorg” .
Stelling 1
Subsidies moeten reële werkingskosten dekken
Frank Cuyt: De personeelskosten in de welzijnssector lopen op tot 83% à 90% van alle kosten.
Met wat rest moet de werking georganiseerd worden. De reële werkingskosten overtreffen
ruimschoots de subsidies. De welzijnssector vraagt dan ook een kostendekkende en tijdige
betaling van subsidies. En als de overheid nieuwe verplichtingen, registraties of reglementen
oplegt, dan moeten daar ook de nodige middelen tegenover staan.
Lieve Van Ermen (LDD) spreekt zich uit
tegen overdreven regelgeving en overregularisatie,
maar ook tegen hogere
subsidies voor de zorg. “Voor ons is een
vermindering van de lasten op de lonen
belangrijker.” Lieve Van Ermen houdt wel
een pleidooi voor een betere financiering
van de kinderpsychiatrie en voor meer
outreach.
Ook Helga Stevens (NVA) keert zich tegen
de “regulitis” en de overvloed aan administratieve
verplichtingen. Er moet een
administratieve vereenvoudiging komen.
Zij wijst ook op het grote tekort aan gekwalificeerd
personeel en de lage lonen
in de sector. “De welzijnszorg mag niet
het kind van de rekening van deze crisis
zijn”, waarschuwt ze.
Vera Van der Borght (Open VLD) noemt
de vragen van de welzijnssector terecht.
Ook zij pleit voor een administratieve
vereenvoudiging en voor een duidelijk
meerjarenprogramma voor de welzijnsen
gezondheidssector. Als de overheid de
sector verplichtingen oplegt, dan moet zij
daar ook de nodige middelen tegenover
stellen.
Mieke Vogels (Groen!) lanceert meteen
twee concrete voorstellen. Ten eerste
schaart ze zich achter de voorstellen van
de sector voor een eigen accrediteringssysteem,
“want dat geeft vertrouwen aan
de instellingen, maar laat tegelijk kwaliteitscontrole
toe”. Ten tweede mag de
overheid ook niet alles willen regelen.
“Soms komt een minister onder druk
van de publieke opinie na een drama of
een zwaar incident. En opgejaagd door
de omstandigheden laten we ons dan
vaak te gemakkelijk verleiden tot alweer
nieuwe regeltjes. In een kinderdagverblijf
mag een peuter geen beertje meer in
zijn bed hebben. Er mag ook geen mobiel
meer boven zijn bedje hangen. Omwille
van de veiligheid. Soms moeten politici
ook de moed hebben om géén regels op te
leggen, want je kunt nu eenmaal niet alle
risico’s vermijden.”
Frank Vandenbroucke (sp.a) gaat
akkoord met de vraag naar een accrediteringssysteem
en verwijst naar het
nieuwe inspectiesysteem in het onderwijs.
Wat de vele registraties betreft,
steunt hij de vraag van de sector naar vereenvoudiging.
Hij ziet hiervoor heil in een
soort van kruispuntbanksysteem.
Veerle Heeren (CD&V) sluit zich daarbij
aan en wijst op het grote belang van initiatieven
op het gebied van ICT, die vereenvoudiging
kunnen brengen in de overvloed
aan registraties. Terug aansluitend
bij de stelling, stelt minister Veerle Heeren
ook vast dat de 50.000 euro die gemiddeld
per voltijds personeelslid wordt gesubsidieerd,
niet meer kostendekkend is. “We
moeten dit onder ogen zien. Dit wordt een
debat voor de komende jaren.”
Senator Lieve Van Ermen kant zich tegen
meer subsidies voor de gezondheidszorg.
“Voor Lijst Dedecker is een verlaging van
de loonlasten belangrijker.”
Vlaams volksvertegenwoordiger Helga
Stevens (N-VA): “De welzijnszorg mag niet
het kind van de rekening van deze crisis
zijn.”
Vera Van der Borght, Vlaams volksvertegenwoordiger
voor Open VLD: “Het VIPA
is een monster.”
17 | april 2009