1e editie 2007 - NVvE

VAN DE REDACTIE
Nog meer overwegingen
In januari was Steve Buchanan in Amsterdam.
Een opmerking is mij opgevallen. Hij vertelde dat
hij implantologie is gaan doen om tegengas te
kunnen bieden aan de implantologen in zijn omgeving.
Van mijn collega parodontoloog/implantoloog
hoorde ik dat in Amerika implantologen
elkaar adviseren dat, als ze een goede praktijk
willen krijgen, ze zich moeten vestigen naast een
endodontoloog.
Er is recentelijk een survey studie gepubliceerd
waarin studenten en tandartsen werd gevraagd
naar hun voorkeursbehandeling in een aantal
casussen: endodontische behandeling met restauratieve
voorziening of extractie met een implantaat.
De leeftijd van de tandarts beïnvloedde
de keuze, een implantaat werd eerder verkozen
bij de jongere generatie behandelaars
Mogelijk wordt deze behandel keuze mede ingegeven
door een psychische spagaat bij de verwijzend
tandarts. Voor hem of haar is het prettiger
om bij een post treatment disease, ofwel zoals
het vroeger heette een failure, naar een implantoloog
te verwijzen, in ieder geval beter voor het
zelfvertrouwen. Een implantoloog zal de patiënt
uitleggen, ”ja, och, een endo doet het vaak niet,
maar daar hebben wij een oplossing voor en dit
geeft u een goede kans dat het goed gaat”. Bij
een verwijzing naar een endodontoloog is zijn
mededeling: “tja, er is iets misgegaan bij de vorige
endo, ik ga proberen om dit te verbeteren
en ik geef u een goede kans op succes.”
Bij de een is er een half vol glas, een oplossing,
een toekomst, bij de ander is het glas half leeg,
een fout die hersteld moet worden. In beide gevallen
wordt er geen overwogen keuze gemaakt
met aandacht voor specifieke patiënt gebonden
factoren, het kosten aspect en de plaats van het
element in een behandelplan.
Een gecombineerd overleg endodontoloog/implantoloog
kan mogelijk beter de verschillende
aspecten beoordelen waarop een keuze genomen
moet worden en niet slechts die behandeling
uitvoeren die men toevallig beheerst.
Iqbal en Kim hebben een systematische review
gepubliceerd waaruit bleek dat als endodontisch
behandelde elementen goed gerestaureerd
waren met een gegoten restauratie hun overlevingskansen
hetzelfde waren als van een enkelvoudig
implantaat. Met andere woorden, de
keuze voor een endodontische behandeling met
aansluitend een goede coronale restauratie of
een enkelvoudig implantaat wordt niet bepaald
door de resultaten deze behandelingen, want de
uitkomst van beide procedures is hetzelfde en
beiden zijn excellente behandelingen. Andere
factoren zoals financiën, restauratieve mogelijkheden
e.d. zijn meer van belang. Laat een endodontoloog
op tijd stoppen bij een gehavend
element als een impantaat tot de mogelijkheden
behoort, en laat een implantoloog geen extractie
uitvoeren op een element met een goede prognose
na een endodontische behandeling. Laat
een patiënt de keuze maken na goed geïnformeerd
te zijn over beide behandelmethodes.
Els Duijst
11