Datum uitspraak CvT - NIP

10/49
Zowel de hierboven omschreven ervaringen alsmede het feit dat moeder een WAJONG
uitkering geniet, roepen de vraag op of er mogelijk sprake is van
persoonlijkheidsproblematiek. Een persoonlijkheidsonderzoek van moeder zou inzage kunnen
verschaffen in eventuele problematiek die bij haar speelt, om zo tot een juiste aanpak met
eventuele hulpverlening voor moeder te kunnen komen. Dit in het belang van de wijze waarop
zij invulling kan geven aan de omgangsregeling met C en tot een vruchtbare deelname aan
mediation kan komen.”
De definitieve versie van dit verslag is op 8 september 2010 ingestuurd aan de rechtbank.
Verweerster heeft de rapportage niet met klaagster besproken.
b. Op 10 november 2010 heeft de rechtbank bepaald dat de hoofdverblijfplaats van de dochter bij
vader zou zijn. Voorts werd een omgangsregeling getroffen met klaagster. Klaagster is tegen
deze beschikking in hoger beroep gegaan.
c. Bij door verweerster overgelegde beslissing van 10 november 2011 van het regionaal
tuchtcollege te Z (met nummer XX/YY) is de klacht van klaagster tegen verweerster
afgewezen.
III
Het standpunt van klaagster en de klacht
Het College gaat uit van de klacht en de klachtonderdelen zoals weergegeven in de tussenbeslissing.
De raadsman van klaagster heeft uitgelegd dat klaagster het niet eens is met de inhoud van het rapport.
De dochter was voorafgaand aan de beschikking van de rechtbank slechts tijdelijk bij vader geplaatst.
De raadsman wilde bij het eerste gesprek van verweerster met klaagster meekomen zodat klaagster
vertrouwen zou krijgen in verweerster. Dat was een beproefde werkwijze. Verweerster is op zijn
aanbod echter niet ingegaan.
Door de wijze waarop klaagster vervolgens (zonder dat zij is onderzocht) door verweerster in het
rapport wordt beschreven, namelijk lijdende aan persoonlijkheidsproblematiek, heeft de rechter de
hoofdverblijfplaats van de dochter gewijzigd. Het is onjuist van verweerster om in dit kader te noemen
dat klaagster een WAJONG-uitkering geniet. Voor zo’n uitkering kan je immers ook in aanmerking
komen op grond van geheel andere redenen.
Doordat klaagster en haar raadsman de rapportage pas op het allerlaatste moment in handen kregen,
waren zij niet meer in staat daarop tijdig te reageren, met alle gevolgen van dien.
IV
Het standpunt van verweerster
Verweerster heeft de klacht gemotiveerd betwist en heeft daartoe onder meer, zakelijk weergegeven,
het volgende gesteld. Zij heeft de opdracht, ondanks dat klaagster niet meewerkte aan het onderzoek,
niet teruggegeven aan de rechtbank omdat dat volgens haar zou betekenen dat zij de makkelijkste weg
zou bewandelen. Daardoor zou een collega met de opdracht belast worden. Verweerster wilde zich
niet onttrekken aan haar verantwoordelijkheden en heeft het belang van het kind vooropgesteld.
Daarbij komt dat de jurist van het NIP heeft gezegd dat verweerster in de gegeven omstandigheden
gerechtigd was het onderzoek te doen. Die medewerker heeft tevens aangegeven dat mevrouw M
bevoegd was. Verweerster heeft gedacht dat klaagster gaandeweg het onderzoek alsnog haar
medewerking aan het onderzoek zou geven. Dat bleek niet het geval.
Wat betreft de WAJONG-uitkering heeft verweerster gedacht dat er met klaagster (psychisch) iets mis
was. Verweerster heeft haar bevindingen betreffende klaagster gebaseerd op haar klinische blik. Zij
heeft voor het overige geen onderzoek gedaan. Zij heeft informatie over moeder verkregen door eigen
waarnemingen te doen en uit het rapport van de Raad voor de Kinderbescherming. Volgens
verweerster komt het gebrek aan samenwerking met klaagster voort uit onvermogen bij klaagster.
Verweerster benadrukt tenslotte dat zij haar best heeft gedaan een goed rapport te maken.
V
De overwegingen van het College
V.1. Naar vaste jurisprudentie moet rapportage als door verweerster uitgebracht voldoen aan de
volgende criteria:
2