nr. 3 - KGK Deinze

3207
zelfde ook begon te roepen; nu mijnheer Goemare zat aengedaen
en gezwollen van het flerecijn met zijne beenen uytgestrekt
met de voeten op een oorkussen bij het venster dat openstond
en zigt gaf op de meerschen van Deijnze en Grammene, en zynen
geliefden paepegaij stond nevenst hem op het venster, maer
mijnheer Goemaere overvallen van de pijn, riep zijnen
paepegaij zust (sacre dat doet mij zeer) en hij buijten zich
zelven van de pijn, sloeg den paepegaij met muyt en al van het
venster waer door zij openvlog, en den paepegaij vliegde de
meerschin in, en daer men hem niet terug vond; dit was op
eenen zondag agternoen, maer den volgende maendag was er eenen
vogel vanger den welken al vroeg met zyn nette was opgetrokken
om pijpelingen te vangen en nu in de meerschen van Grammene
gekomen zijnde, legde hij zyn nette en als alles in order was
zette hy zig neder, by zyn trekkoorden, in afwagtinge dat er
pijpelingen zauden afkomen. Maer den paepegaij was zoo verre
gedompelt dat hij niet verre van de nette meer was; zonder dat
den vogelvanger pieter Lagae hem gezien had, en alwaer hy zig
in het gers neder gezet had, alwaer het moeijlijk was van hem
te zien vermids het gers en den papegaeij alle beijde groen
waeren; en nu eijndelijk kwaemen er eeningte pijpelijnkskens
den welken den vogelvanger het geluk had van die te vangen,
dezen liep nu naer de nette om de aerme vogelkens te dooden,
maer toen hy te wege was om hun te dooden riep den verdoken
paepegaij met eene eldere stem sacre dat doet zeere. Daer op
liet pieter de nette los; en zag zeer verbaesd rond zig om te
zien wien dat geroepen had; maer wat hy zag, was anders niet
dan de meerschen en het veld, maer geenen mensch of kind was
er te zien, en hy dacht dat hy stond te droomen, en hy begaf
zig weder tot de nette, en maekte zig weder veerdig om de
vogels te dooden, maer hij was nog aen den eersten vogel niet
of den papegaij riep wederom sacre dat doet mij zeere, en nu
was pieter lagae geheel verschrikt en ontstelt, nam met haest
zyn mes sned de koorden van de nette los, liet de pijpelingen
weg vliegen, sleurde de nette agter zig, en nam de vlugt door
meerschen en velden en liep met de nette agter zyn hiellen tot
op den kalsijden weg van Deynze die naer thielt loopt, en
geheel buijten adem vlugte hij in eene herberge alwaer hij
zijne nette geheel gescheurd en geleurd, bij een nam, en den
baes der herberge, hem zoo ontsteld ziende, vroeg wat er
schilde; omdat hy zoo zeer verschrikt en ontsteld, was; waerop
hy eijndelyk vertelde alsdat het in de meerschen van grammene
spookte want de pijpelingen, die hy in zyn nette gevangen had,
waeren anders niet dan duijvels in de gedaente van pijpelingen
vertelde hij, want als ik hun meende te dooden riepen zy sacre
dat doet my zeere, daerop schot den Baes en zyne vrauw en een
schitterlach, en zegden hem , pier gij hebt staen droomen,
maer hij zeyde dat het waeragtig waer was, en het nieuws
versprijde zig in geheel Deijnze, en kwam ter ooren van
mijnheer goemaere den welk daedelijk twee knechten zond om den
paepegaeij op te zoeken en te vangen, het gonne hun ten volle
gelukte, tot groote blijdschap van mijnheer Goemaere; die zeer
content was van zijnen geliefden paepegaij terug te hebben en
aen iederen knecht vyf francs voor belooning gaf.
Fiets of wandel mee op Open Monumentendag, zondag 12 september 2004
Programma: zie middenbladzijden.