de Groote Klok - februari 2010 - de Groote Sociëteit Zwolle

De groote klok
Periodiek van
De groote Societeit
opgericht 1802
Inhoud
3. Ronald Conradi, de nieuwe
directeur-thesaurier
5. Column van de Presidentdirecteur
7. In Memoriam Erick den Bult
9. Ik geef den pen door aan.....
11. Papa fume une pipe
14. Koken met de Culinaire Cornuyten
16. Amoene van Haersolte
17. Ondernemers in crisistijd
Jaargang 2010, februari, nummer 2

Colofon
De Groote Klok is een uitgave van de Groote Sociëteit, Koestraat 8, 8011 NK Zwolle. Tel. 038-4216467
Bankrekeningnummer 17.07.52.100. De Groote Klok verschijnt 10 maal per jaar in een oplage van 350 exemplaren.
Directie
President-directeur drs. G.G. Callenbach Wipstrikpark 3, 8025 CB Zwolle, tel 038-4541559
Directeur-secretaris drs. R.V. van den Berg Grote Beukelaer 1, 8141 BM Heino, tel. 0572-391694
Directeur-thesaurier R. L.C. Conradi RA Potmarge 21, 8032 LC Zwolle, tel. 038-4538718
Directeur-exploitatie A. Rigter Zwette 6, 8032 XM Zwolle, tel. 038-4533377
Directeur-verenigingszaken ing. A.A. van Dijk Tichelmeesterlaan 20, 8014 LB Zwolle, tel. 038-4601526
e-mail adres: directie@degrootesocieteit.nl / website: www.degrootesocieteit.nl
Kasteleins
Mw. Godelieve Overbeeke Bloemstraat 6, 8012 VN Zwolle, tel. 06 11401490
Mw. Hetty Kruiswijk-Schukking
De Hoeve 41, 8112 BC Nieuw Heeten
Mw. Marit van Raalte-Lageveen
Trompstraat 65, 8023 FN Zwolle
Redactie
Steven ten Veen (hoofdredacteur)
Ronald van den Berg (productie)
Louis van Daalen
Jan Kam
Cees Meijntjes
Postadres: Koestraat 8, 8011 NK Zwolle / e-mail adres: g.klok@degrootesocieteit.nl
Tekstbijdragen (bij voorkeur gedigitaliseerd) aanleveren door te mailen of te sturen naar bovenstaand adres. De redactie beslist
over de inhoud van de Groote Klok en kan wijzigingen in teksten aanbrengen of bijdragen niet plaatsen. Foto’s moeten digitaal
worden aangeleverd in hoge resolutie (niet verkleinen!) en graag voorzien van bijschrift. Voor advertenties kan contact worden
opgenomen met de directeur-secretaris. Uiterste inleverdatum kopij januarinummer: 25 februari 2010.
2

Ronald Conradi, de nieuwe directeur-thesaurier
‘Ik kom in een sterk team terecht’
De nieuwe directeur-thesaurier heeft zijn
aantreden noodgedwongen moeten
uitstellen. Ronald Conradi werd vlak voor
kerst namelijk geconfronteerd met een
ontsteking aan zijn rechter oog, die een
operatieve ingreep noodzakelijk maakte.
‘Maar het gaat gelukkig weer goed’, vertelt
hij. ‘Van twee druppels per uur in het
oog om de bacteriën te doden, zit ik nu
op twee druppels per dag om te druk op
het oog te verlagen. Maar ik moet nog
wel wekelijks voor controle naar Rotterdam,
want het is natuurlijk belangrijk dat
het genezingsproces voorspoedig blijft
verlopen.’
Evenals Willem Venker, die zodra hij de
rekening over 2009 heeft opgemaakt de
stukken aan zijn opvolger overdraagt,
heeft Conradi in zijn werkzame leven in
de accountancy gezeten. Dat hij dit beroep
koos, was niet toevallig. Zijn vader
was immers ook accountant. ‘In die tijd
had je nog heel veel relatief kleine kantoren.
Die zijn er nog wel, maar daarnaast
zijn er een stuk of vier grote kantoren
gekomen die wereldwijd opereren. Bij
een daarvan, Ernst en Young, heb ik gewerkt.’
De op 10 juni 1944 in Leiden geboren
Conradi startte zijn loopbaan als assistent-accountant
bij Moret & Limperg
(later opgegaan in Ernst & Young) in Den
Haag. Daar leerde hij ook zijn vrouw Lony
kennen met wie hij in 1969 in het huwelijk
trad. Op zoek naar een geschikte
woning had het jonge paar besloten om
ook buiten de Randstad rond te kijken.
‘In Den Haag kon je heel moeilijk aan
woonruimte komen. Omdat het accountantskantoor
waar ik werkte ook vestigingen
in andere steden had, kwamen
plaatsen als Apeldoorn, Groningen en
Maastricht in beeld. We kozen voor
Zwolle, waar een grote keuze aan woningen
was. Onze vrienden en kennissen
waren er wel verbaasd over. Zwolle, zo
ver weg, wat hadden we daar te zoeken.
Eerlijk gezegd hadden wel zelf ook wel
de nodige twijfels. Vijf jaar Zwolle, zo
dachten we er in eerste instantie over.
Maar we zijn er blijven wonen en onze
kinderen Rowan, Caroline en Marjol zijn
er geboren. Een bewijs dat we nooit spijt
van die stap hebben gehad.’
Door zijn werk vertoefde Conradi overigens
vaak en veel buiten Zwolle en nadat
hij zich in de electronic data processing
had gespecialiseerd, was hij zelfs lange
tijd aan het kantoor in Apeldoorn verbonden.
‘In de zeventiger jaren begon de
automatisering. Als accountant kwam ik
bij de bedrijven om die nieuwe processen
te controleren. Heel boeiend was dat,
maar later ben ik toch weer zeg maar
gewoon accountant geworden. Waarom
het zo’n mooi beroep is Je komt bij allerlei
soorten ondernemingen over de
vloer om de bedrijfsvoering door te lichten.
Daarbij wordt van een accountant
verwacht dat hij betrouwbaar, integer en
onafhankelijk is. Zo’n levenshouding
spreekt mij aan.’
Lid van de Groote Sociëteit werd Ronald
Conradi in 1986. ‘Maar aanvankelijk had
ik weinig tijd om naar de Koestraat te
komen. Dat werd anders nadat ik in 2006
met mijn werk was gestopt. Toen verscheen
ik vaker op vrijdagmiddag in de
sociëteit en werd ik ook lid van de Culinaire
Cornuyten. Willem Venker benaderde
mij met de vraag of ik zijn functie
zou willen overnemen. Dat was jaren
geleden al eens eerder gedaan, maar
toen werkte ik nog. Nu had ik geen reden
meer om te weigeren. Bovendien ken ik
de andere leden van de directie en wist
ik dat ik in een sterk team terecht kwam’
Stil zitten is er na zijn vervroegde uittreding
voor Conradi trouwens überhaupt
niet bij. Hij is nog altijd (al dertig jaar)
verbonden als docent bestuurlijke informatievoorziening
aan Nyenrode School
of Accountancy & Controlling, is voorzitter
van de Stichting tot Nut van het Algemeen
in Zwolle en lid van de raad van
toezicht van Frion, de belangrijkste zorgaanbieder
in Zwolle en omgeving voor
mensen met een verstandelijke beperking.
Bovendien zijn hij en Lony, die voor
de VVD in de Zwolse gemeenteraad en
Provinciale Staten heeft gezeten, erg
reislustig. ‘We zijn in alle delen van de
wereld geweest, maar nog nooit georganiseerd
op vakantie gegaan. Het avontuur
trekt ons aan. Toen we in Beijing
waren en op het station een kaartje
moesten kopen voor de trein naar Shanghai
bleek dat een hele onderneming.
Overal borden met teksten die we niet
konden lezen, loketten waar lange rijen
mensen voor stonden te wachten en
nergens iemand te vinden die Engels
sprak. Spannend is dat. Maar de kaartjes
hebben we toch gekregen.’
Steven ten Veen
Petite Histoire
‘Petite Histoire’ is historie geworden.
Willem Willems heeft namelijk besloten
om te stoppen als columnist van de
Groote Klok. Vorige maand stond zijn
laatste bijdrage in ons blad. Ruim vijftig
columns zijn er van zijn hand verschenen.
Maar langzamerhand bekroop bij Willem
het gevoel, dat hij er meer moeite voor
moest doen om inspiratie voor het schrijven
van zijn ‘Petite Histoire’ te vinden. Hij
speelde al eens hardop met de gedachte
te stoppen, maar de redactie slaagde er
in om hem daarvan te weerhouden. Met
als belangrijkste argument de teleurstelling
die hij daarmee zijn grote schare fans
zou bezorgen want de columns van Willem
werden veel gelezen en zeer gewaardeerd.
Terecht want het waren juweeltjes
van stijl, vertelkunst en originaliteit. We
zullen ze missen in de Groote Klok, maar
we zijn Willem Willems veel dank verschuldigd
voor de medewerking die hij
jarenlang aan het huisorgaan van de
Groote Sociëteit heeft verleend.
C’est fini avec la petite histoire.
De redactie.
3

AGENDA
dinsdag 2 februari 19.30 Echtparenbridge
vrijdag 5 februari 15.00 Computerworkshop
dinsdag 9 februari 19.30 Wisselbridge
donderdag 11 februari 17.30 Culinaire Cornuyten
vrijdag 12 februari 17.45 Excursie Koestraat 10, aansluitend eenvoudige maaltijd op sociëteit
dinsdag 16 februari 19.30 Echtparenbridge
woensdag 17 februari 13.15 Damesbridge
donderdag 18 februari 19.30 Heerenbridge
vrijdag 19 februari 15.00 Computerworkshop
dinsdag 23 februari 19.30 Wisselbridge
donderdag 25 februari 17.45 Beleggingsclub
dinsdag 2 maart 19.30 Echtparenbridge
vrijdag 5 maart 15.00 Computerworkshop
dinsdag 9 maart 19.30 Wisselbridge
donderdag 11 maart 17.30 Culinaire Cornuyten
dinsdag 16 maart 19.30 Echtparenbridge
woensdag 17 maart 13.15 Damesbridge
donderdag 18 maart 19.30 Heerenbridge
vrijdag 19 maart 15,00 Computerworkshop
dinsdag 23 maart 19.30 Wisselbridge
vrijdag 26 maart 18.00 Installatiebijeenkomst nieuwe leden
vrijdag 26 maart 19.00 Laatste-vrijdag-van-de-maand-maaltijd
vrijdag 23 april 18.00 Algemene Ledenvergadering
vrijdag 23 april 19.00 Laatste-vrijdag-van-de-maand-maaltijd
zaterdag 24 april 10.00 Automobieltoertocht (klassiekers)
woensdag 28 april 20.00 Literaire Avond: Jan Terlouw
vrijdag 30 april 17.00 Koninginneborrel
Vaste activiteiten van De Groote Sociëteit:
•elke maandagmiddag van 16.00 tot 18.00 uur ‘seniorenborrel’d
•elke maandagavond van 18.30 tot 23.00 uur biljarten, opgave bij Rindert Martens, tel. 038-4231227
•elke vrijdagmiddag van 14.00 tot 17.30 uur vrij bridgen,biljarten,schaken etc.
•elke vrijdagmiddag vanaf 17.30 uur ‘vrijdagmiddagborrel’
•elke laatste vrijdag van de maand maaltijd in de sociëteit. Opgave bij de kasteleins of op de lijst op het prikbord.
Sociëteitscommissie
Johan van Zanten, wnd. voorzitter, 038-453 71 56, johan.vzanten@kpnmail.nl
Bert Boonk, wnd.secretaris, 038-453 32 80, bboonk@home.nl
Hams Harms, lid, 038-421 69 09, harms-levison@kpnplanet.nl
Piet Huisman, lid, 038-454 60 68, p.huisman136@kpnmail.nl
Burgerlijke Stand
Nieuwe leden:
•De heer R. Poll
Voordrachten:
•De heer A.H.M. Spaltman (Ton)(08.10.1960). van Rechterenmarke 37, 8016 KG Zwolle. De heer Spaltman is ambtenaar. Voorgedragen
door de heren van Welie en Rigter.
Opzeggingen:
•De heer A. van der Minne
•De heer M. Kofflard
4

Column van de President-directeur
De waarnemingen van anderen:
--wat een mooi gebouw met zijn bijzondere
plafondschilderingen in de zaal en
de hal;
--wat een luxe dat een Vereniging een
dergelijk gebouw in bezit heeft en het
kan exploiteren;
--de bevestigingen van mijn eigen waarnemingen:
--de gastvrijheid en klantgerichtheid van
onze kasteleins en medewerkers: Godelieve,
Hetty en Abel;
--de prachtige ambiance en het gebruik
van twee zalen: één voor de ontvangst
en de lezing en de ander voor het diner;
hierbij was de hal als ‘overloop’ een uitstekend
verbindingsmiddel;
--de verrukkelijke gerechten die Godelieve
en Abel hadden klaar gemaakt en de
uitnodigende opmaak daarvan;
--een uitgebreide koffie met bonbons –
boterkoek – gemberkoek – enz. – enz.
Henk Scholte
Zwollenaar!
Gast in eigen huis
De afgelopen tijd kreeg ik een unieke
kans om onze sociëteit op een andere
manier te bekijken.
Dat zat zo. Een organisatie kan in onze
sociëteit bijeenkomsten organiseren als
één van de leden van die organisatie ook
sociëteitslid is.
Welnu, Hans Harms –lid van onze Sociëteitscommissie-
is voorzitter van het Regionale
Alumninetwerk Zwolle van de
Universiteit van Utrecht. In die hoedanigheid
organiseerde hij een lezing met als
spreker dr. Maarten Frankenhuis. Deze is
oud hoogleraar van de Universiteit
Utrecht en vooral bekend geworden als
oud-directeur van Artis te Amsterdam.
Hij sprak over ‘Artis in oorlogstijd’. De
lezing werd gecombineerd met een
diner. In de uitnodiging stond: “Lezing en
diner vinden plaats in de sfeervolle ambiance
van dit 17e eeuwse gerenoveerde
pand. Achter de Sociëteit, aan de Potgietersingel,
is gratis parkeergelegenheid
aanwezig.”
Zelf alumnus van Utrecht tekende ik in.
Ik heb geprobeerd als ‘vreemde’ een idee
te krijgen van wat de sociëteit nu is. Door
met andere gasten erover te spreken
werd dat idee duidelijker.
Mijn ervaring: het is een feest in eigen
huis te gast te zijn.
Wil je jezelf verwennen: word je eigen
gast en gastheer. Maak verenigingen
waarvan je lid bent, enthousiast om in de
sociëteit een bijeenkomst te beleggen.
En probeer, dat is mijn aanrader, daarbij
te regelen dat ze in het arrangement een
diner opnemen.
Gégé Callenbach
president-directeur
Henk Scholte bereikt Zwolle!
Al vast noteren!
De datum voor de
Literaire Avond is vastgesteld:
woensdag 28 april a.s. Als spreker
treedt op Jan Terlouw.
Nader nieuws in de volgende editie
van de Groote Klok.
De Sociëteitscommissie
5

In Memoriam Erick Den Bult 30.01.1945 - 08.01.2010
.
Afscheid Erick den Bult op 13 januari
2010 te Zwolle
“Woorden mogen alleen dienen
Om de stilte te verbeteren….”
Ik zal trachten deze enigszins paradoxaal
klinkende uitspraak van de Belgische
letterkundige Karel Jonckheer gedurende
de komende minuten te eerbiedigen.
De President-directeur van de Groote
Sociëteit te Zwolle heeft mij, mede namens
Tineke, gevraagd als past president
Erick te herdenken
Herinneringen aan en gevoelens met de
nabestaanden worden in een dergelijk
perspectief getracht zo goed mogelijk te
verwoorden, evenals beweegredenen
en betekenis, die voor de overledene
belangrijk waren. Een ter nagedachtenis
richt zich mijns inziens dan ook vooral op
de achterblijvers in de ruimste zin des
woords!
Omdat andere sprekers ongetwijfeld
Ericks leven vanuit vroegere perioden
zullen belichten wil ik mij beperken tot
de periode vanaf 1994 het jaar waarin
Erick als lid toetrad tot de Groote Sociëteit
aan de Koestraat.
Gedurende de eerste jaren van zijn lidmaatschap
beperkte het sociëteitsbezoek
zich voornamelijk tot de vrijdagmiddag-borrel;
zelfs tijdens zijn wethouderschap
(1998 – 2002) diende zijn secretaresse
er voor te zorgen dat zijn agenda
op vrijdagmiddag blanco was.
Na de onheilstijding in januari 2002, d.w.
z. dialyseren, ging volgens Erick het licht
uit en was er maar één conclusie mogelijk:
einde oefening!
Vanaf dit moment werd Erick een notoire
sociëteitsbezoeker en kreeg hij volop
gelegenheid voor o.a. zijn passie voor het
bridgespel te etaleren. Zowel in de herenbridgecompetitie
als binnen de bridgecompetitie
van de Contactraad Nederlandse
Sociëteiten heeft Erick in ruime
mate zijn sporen verdiend.
Ondanks het feit dat Erick helaas enkele
bridgepartners heeft ‘versleten’ heeft
ondergetekende het toch vele jaren met
hem uitgehouden, de facto tot zijn lichamelijk
beperkingen hem een verder
spelen beletten.
Omdat Erick naar professionaliteit streefde
heeft hij zich uitermate ingezet om
zijn partners c.q. teamgenoten naar een
hoger niveau te voeren. Uitgebreide
theoretische verhandelingen – echter
zeer praktisch gericht zowel met betrekking
tot bieder als uitspeler - heeft Erick
in de loop der jaren samengesteld.
Op de maandagavonden werd er geoefend
op de sociëteit en je diende een zeer
geldige reden te hebben om verstek te
laten gaan.
Helaas moest Erick tot zijn teleurstelling
meerdere malen ervaren dat zijn ‘leerlingen’
het huiswerk niet goed hadden verricht….
en dan vielen er harde woorden.
Maar omdat wij onze leermeester niet
blijvend wilden frustreren trachtten we
steeds de schade zoveel mogelijk te beperken!
De CNS-bridgedagen elders in het land
zoals o.a. te Baarn, Hilversum, Amersfoort,
Arnhem, Deventer, ’s-Hertogenbosch
en Culemborg met jaarlijks een
finaledag ergens in Nederland, waren
mijns inziens toch hoogtijdagen met
wisselend succes. Van die gelegenheden
kon Erick intens genieten en was hij een
zeer charmante gast of gastheer.
In die periode was het voor alle bridgers
binnen het CNS-verband geen enkel
probleem dat Erick tijdens het bridgen
zijn dagelijkse dialyses moest verrichtten,
zonder gêne of opsmuk. Een praktische
handeling, die als vanzelfsprekend
werd geaccepteerd. Erick en zijn vertrouwde
apparatuur waren een tweeeenheid
geworden!
In dit verband is zijn uitspraak tijdens een
interview met Steven ten Veen in 2004
uitermate kenmerkend voor zijn instelling
ondanks de enorme veranderingen
die zijn fysieke problematiek veroorzaakte!
Ik citeer: ‘Zielig doen komt in mijn
woordenboek niet voor en klagen helpt
niet, je raakt er alleen maar door in de put;
zeker mijn ziekte heeft consequenties op
alle terreinen. Maar ik kan alles zien en
horen, ik kan lopen en gewoon op vakantie
gaan’. Einde citaat.
Kernachtiger kun je een levenshouding
niet beschrijven, wetende dat er in dit
opzicht nooit geveinsd werd. Deze op
opvatting heeft Erick steeds behouden.
Een andere activiteit binnen de sociëteit
betrof het opzetten en ontwikkelen van
en automatiseringssysteem voor directie-aangelegenheden.
Gezien de grote
professionele deskundigheid van Erick
op dit gebied lag het voor de hand dat
de directie hem hiervoor benaderde.
Decennia lang gaf het parkeerterrein bij
de sociëteit aanleiding tot problemen
wegens de beperkte ruimte. Diverse oplossingen
hadden nog steeds niet het
gewenste resultaat opgeleverd om met
name zwart-parkeerders, dat wil zeggen
niet-sociëteitsleden te weren. In een
door de directie ingestelde parkeer-cie
kon Erick met zijn ICT achtergrond opnieuw
gloriëren.
Na ampele overwegingen werd een afsluitboom
voorgesteld; ondanks protesten
hebben Erick c.s. een geautomatiseerde
slagboom bij het toegangshek
geïntroduceerd. Tot op heden is deze
geautomatiseerde entree een vanzelfsprekendheid.
Vanaf vandaag spreek ik
van ‘Erick-monument’.
Menselijke verhoudingen blijven altijd
teleurstellend omdat we als persoon
dikwijls tekortschieten tegen wil en dank.
Maar het heeft geen zin om de ander
daarvan de schuld te geven. We staan
waar we staan en we zijn wie we zijn;
steeds bepaald door eigen keuze. Het
probleem is immers te zijn wie je bent,
want als je niet kunt zijn wie je bent heeft
het geen zin om iemand te zijn. Erick den
Bult was IEMAND; vanaf zijn entree binnen
de sociëteit was hij nadrukkelijk
aanwezig mede door zijn imposante
gestalte.
Met een aantal trefwoorden in willekeurige
volgorde meen ik Erick vanuit mijn
optiek nader te kunnen karakteriseren:
• Interger
• behulpzaam
• vriendelijk
7

• doorzetter
• eigenzinnig
• optimist
• sociaal voelend
• strijdbaar
• wars van hypocrisie
• sarcastisch
• een man van uitersten
• vergevingsgezind
• niet altijd tactvol
• kritisch
• zwart-wit attitude
• empathie
• cynisch
• fel in discussie
• dominant
• charmant
• energiek
Uit voorgaande is duidelijk dat Erick zijn
beperkingen had zoals velen van ons
eveneens. Maar deze beperkingen werden
mijns inziens niet altijd op de juiste
wijze getoond met als gevolg onjuiste
interpretaties!
Vooral in de discussie, ongeacht welk
onderwerp, was het moeilijk om op basis
van gelijkheid standpunten uit te wisselen.
Menigeen is daar op stuk gelopen
met dikwijls nadelige gevolgen voor een
relatie. Insiders wisten desalniettemin
vertrouwen in hem te houden maar de
groep van intimi was beperkt. Ik prijs me
gelukkig tot deze groep bevoorrechten
te mogen behoren.
Anton Constandses filosofie benadrukt
dat ieder mens voortleeft in de geest van
anderen, met name kinderen en kleinkinderen.
Alle mensen vormen een onmisbare
schakel in de eindeloze keten van de
tijd, van voorgeslacht tot nageslacht.
Ondanks het feit dat de mens machteloos
staat ten opzichte van tijd wil ik met
name Tineke en de kinderen met de volgende
anonieme dichtregels een troostende
handreiking bieden bij de verwerking
van het grote verdriet; niet uitsluitend
voor dit moment maar vooral voor
de naaste toekomst.
“Ze zijn ons maar geleend
de vele mooie dingen
die lief, vertrouwd en veilig
ons dagelijks omringen.
Het is ons maar geleend
gezondheid, welvaart, leven
en wij nemen het aan
als was het ons gegeven.
Ze zijn ons maar geleend
de vele aardse dingen
ons onbetwistbaar eigendom
zijn de herinneringen…!”
Teleurstellingen worden jaarringen des
levends genoemd. Erick is in de laatste
jaren van zijn leven in toenemende mate
geconfronteerd met teleurstellingen
met als gevolg diepgegroefde jaarringen.
Wij blijven nu achter met gemengde
gevoelens waarbij respect met hoofdletters
voor hem prevaleert. Maar in deze
context wil ik tevens benadrukken bewondering
met hoofdletters voor Tineke.
De Groote Sociëteit neemt helaas veel te
vroeg afscheid van een in alle opzichten
karakteristiek mens!
Erick bedankt!
Jan Frik
Ledenlijst 2010
In februari 2010 wordt een nieuwe
ledenlijst aan de leden beschikbaar
worden gesteld. De lijst zal
meer informatie bevatten dan de
voorgaande versies. De ledenlijst
wordt niet meer opgenomen in de
Groote Klok maar zal apart verschijnen.
Voor leden met een internetaansluiting
zal de ledenlijst als
PDF bestand per mail worden verzonden.
Het is dus zaak dat de
directie over uw actuele e-mailadres
beschikt. Nadien zal de ledenlijst
ook op het besloten deel
van de website te raadplegen zijn.
Leden die niet over een internetaansluiting
beschikken ontvangen
de ledenlijst per post.
vdB.
Bezoek aan Koestraat
10
Het gaat door…………
... het bezoek aan van Heijst & partners,
onze buren op Koestraat 10. De bezichtiging
van dit monumentale pand is gepland
op vrijdag 12 februari zo omstreeks
kwart voor zes. Na afloop is er
een eenvoudige maaltijd op de sociëteit.
Een intekenlijst hangt op het prikbord.
Hans Harms
8

Ik geef de pen door aan...... door Gerard van Dorp
DIVERSITEIT
Het jaar 2009 zal ook herinnerd worden
als het Darwin jaar. Charles Robert Darwin
(1809-1822) is vooral bekend geworden
door zijn verklaring voor de ontwikkeling
van het leven op aarde in zijn boek
The Origin of Species. De kern van zijn
betoog is dat organismen, die beter in
hun omgeving passen, meer kans hebben
om te overleven en steeds meer de
overhand nemen in de populatie ("survival
of the fittest").
Darwin´s evolutieleer is ook voor auteurs
van managementboeken aanleiding
geweest om een link te leggen tussen de
ontwikkeling van de organisatiecultuur
van (grote) instellingen en het functioneren
van afdelingen binnen hun geledingen.
Immers bij Darwin lezen we, dat een
soort geleidelijk (evolutionair) verandert
doordat van generatie op generatie bepaalde
kenmerken worden versterkt. Als
dan exemplaren van één soort gescheiden
zijn geraakt en groepen zijn zich
blijven aanpassen aan hun eigen omgeving
ontwikkelen ze zich los van elkaar.
Na verloop van tijd zijn ze zodanig veranderd,
dat ze niet langer tot één soort (lees
één organisatie) gerekend kunnen worden.
Voor mij -als betrokken lid van de Groote
Societeit- is de verleiding groot om te
bezien of er vanuit mijn professie een
verband gelegd kan worden met de
ontwikkeling van de Groote Societeit in
de loop van de tijd.
Ik houd mij namelijk in het dagelijks
leven bezig met het weer in de benen
helpen van instellingen, die aan sterke
veranderingen in hun omgeving zijn
blootgesteld.
Dat zou echter in dit kader veel te ver
voeren. Bovendien is mijn interesse als lid
van de Groote Societeit veeleer gericht
op de sociale activiteiten binnen de sociëteit.
Maar ik kan het niet laten om kijkend
naar het tijdsvak waarin ik lid ben
(1989 tot heden) toch oog te hebben
voor ontwikkelingen in de gedragingen
van de individuele leden binnen een zich
veranderende vereniging. Ik kan me nog
een algemene ledenvergadering herinneren
waarin een lid –voor mij iemand
van het eerste uur- vertwijfeld uitriep
“Waar blijven de leden die weer net als
vroeger gezellig aanschuiven aan de
middaglunch” Het was een hooggeplaatste
ambtenaar met een hang naar
“de goede oude tijd”, waarin mannen als
ze ’s avonds thuis kwamen het avondeten
al dampend op tafel aantroffen. Ook
een tijd waarin een lid ,dat vroeg of het
aardig zou zijn om ook de dames wat
meer bij de activiteiten te betrekken, kon
rekenen op een homerisch gelach.
Interessant is dus om te bezien of het
begrip “survival of the fittest” overeenkomst
vertoont met de mogelijkheden,
die -in dit geval- leden binnen een vereniging
hebben of krijgen om zich aan te
passen aan de (nieuwe) omstandigheden.
Eekhoorns die zich het beste aanpassen
aan kansen (bepaalde vruchten) en bedreigingen
(boommarters) zijn gezonder
en vruchtbaarder en versterken hun positieve
eigenschappen in volgende generaties.
De juiste genen komen immers
statistisch bij elke generatie meer voor
dan bij de vorige. Succes zal tot overleven
leiden en tot het doorgeven van de eigenschappen
die nodig zijn voor dit
succes. Afwijkende exemplaren krijgen
het steeds moeilijker om te overleven.
Het typische is echter dat als er zich een
ingrijpende verandering in de omgeving
voordoet (teloorgang voornaamste voedselbron)
de soort met de grotere(afwijkende)
genetische diversiteit meer overlevingskansen
heeft.
Bij (grote) bedrijven en instellingen kunnen
we dit verschijnsel ook waarnemen.
Bepaalde competenties en bepaald gedrag
leiden tot succes. Succes dat voor
medewerkers, die deze eigenschappen
hebben, leidt tot aanzien en gezag. De
succesvolle personen trekken op hun
beurt weer mensen aan met dezelfde
ideeën en met het zelfde gedrag.
Er ontstaan een sfeer en cultuur binnen
de betreffende organisatie, die daardoor
een dominante eigenschap (organisatiecultuur)
krijgt. Afwijken of afwijzen van
die eigenschap wordt gezien als “not
done” of zelfs ongewenst.
De vergelijking met het voorbeeld van de
eekhoorns ligt nu voor de hand. In een
bestendige situatie kan de ontstane organisatiecultuur
tot grote successen leiden.
Maar tegelijkertijd is er ook een situatie
ontstaan waarin naar “ kritische
geesten “ niet wordt geluisterd of waarin
deze al zijn opgestapt. De vraag is wat er
gebeurt als de omstandigheden sterk
veranderen ; is er dan nog genoeg genetische
diversiteit aanwezig
Waarschijnlijk is het voor iedere organisatie
goed om te zorgen, dat er binnen
de bedrijfscultuur de mogelijkheid blijft
bestaan voor het hebben van afwijkende
ideeën, het zicht houden op de omgeving
en voor het kunnen exploreren van
nog niet eerder geprobeerde routes. Dat
is een tegenstrijdigheid en daarom een
lastige opgave voor het bestuur of de
directie.
En...en daar dringt zich de vergelijking op
van de Groote Societeit met de genoemde
lithografie:
Het meest in het oogspringende en dus
succesvolle boeket kent een variatie aan
soorten.
Gerard W. van Dorp
Gerard geeft de pen door aan Hans Kopppendraaier.
Lithografie uit het boek Kunstformen der Natur
van Ernst Haeckel (1904), die de variatie in soorten
orchideeën benadrukt.
9

Papa fume une pipe
De minister zwichtte, het Frans bleef in
het pakket van de brugklas maar werd
steeds meer uitgekleed.
Eigenlijk wil hij het niet, dit verhaal. Maar
na enig aandringen zwicht ons sociëteitslid
Joop van Schaik dan toch. De man die
is geëerd met de allerhoogste Franse
onderscheiding:
Commandeur de l’Ordre des Palmes
Académiques !
Een erkenning van de Franse staat voor
verdiensten op het gebied van onderwijs,
cultuur en wetenschap.
In Nederland heeft waarschijnlijk alleen
ex-premier van Agt ‘m ook. Hóe zit dat,
vroegen wij ons af…
Allesdoener
Joop (70), lid van de Sociëteit sinds 2009,
verveelt zich nooit, nooit..! En bovendien
komt hij nog duizend jaar tekort om alle
dingen te doen die hij nog wil.
Onderwijzerleraar Frans, kunstverzamelaar,
muzikant, voetballer, schreef ruim
50 lesboeken, is voorzitter van de Waalse
kerk in Zwolle, 15 jaar lang verantwoordelijk
voor de Franse eindexamenopdrachten
HAVO/VWO én een niet onverdienstelijk
jazztrompettist.
Het maar een kleine greep uit de dingen
die Joop bezighouden.
De onderscheiding ligt oneerbiedig
weggestopt in een blikken doosje in z’n
buro. Daarin ontwaren we ook nog een
Koninklijke.
Het begon allemaal in de jaren zeventig
met de komst van de Mammoetwet. De
overheid wilde de Franse les uit het onderwijs
/ de brugklas schrappen. Joop,
bestuurslid van Levende Talen ging op
de barricade en verzamelde in drie
weken tijd maar liefst 400.000 handtekeningen
om het voorgenomen besluit aan
te vechten. En dat zonder internet!
Tweede Kamerlid Marcus Bakker (CPN) in
die tijd: ‘Nu het Frans ook beschikbaar is
voor de arbeiderskringen willen die rechtse
schoften het weer afschaffen..! ’
Uitholling onderwijs
De pogingen van achtereenvolgende
staatssecretarissen om het Frans definitief
uit het het eerste jaar van het v.o.
onderwijs te krijgen gingen nog zo’n 15
jaar door. Steeds slaagde de groep waartoe
van Schaik behoorde er weer in het
ongedaan te maken. Joop briest: ‘Het
Duits en Franse onderwijs is volkomen uitgehold,
zowel inhoudelijk als kwalitatief ‘.
Joop wordt gevraagd toe te treden tot La
Fédération Internationale des Professeurs
de Francais, een wereldorganisatie
die de Franse taal en – cultuur wil promoten.
Aanvankelijk waren twintig landen
lid, na 12 jaar honderddertig. Hij brengt
het tot vicevoorzitter en wordt uiteindelijk
onderscheiden.'
Het voordeel van zo’n onderscheiding is
dat in Frankrijk veel deuren voor je opengaan
en soms boetes voor je worden kwijtgescholden,
verder heb je er niks aan maar
het voelt wel lekker!’
Draagtekens onderscheiding in blikken
doos
Over de Societeit : ‘Ik kan niet bridgen,
niet biljarten, niet koken en hou niet van
rallyrijden.
Dat moet veel eigentijdser kunnen. Een
borrel drinken op de vrijdagmiddag is wel
leuk, maar er is vast nog meer mogelijk. Ik
speel in een jazzband, de Vale Ouwe Swingers.
We komen graag een keer lekker spelen
hoor.. !’
Dit is Joop in een nutshell.
Morgen vertrekt hij weer naar Parijs in z’n
ouwe Citroen XM waarvan het dashboard
het niet meer doet;. ‘Geeft niks, rijdt
fantastisch…’
Jan Kam
Lesboeken, meer dan 50
11

WIJNCOLUMN
Wijn bij kaas of kaas bij wijn
Als Hollanders worden we wereldwijd
gezien als echte kaaskoppen. Of het nou
een plak Hollandse kaas op een bruine
boterham is of een uitbreidde kaasplank
bij een glas wijn, kaas is uit ons eetpatroon
niet meer weg te denken. Wat altijd
een hele klus is, is het uitzoeken van de
juiste wijn bij een bepaalde kaas, of andersom.
Natuurlijk hebben we de standaard combinaties
als een Munster kaas bij een Elzasser
Gewurztraminer of een Blue Stilton
met rode port. Maar er is veel meer
mogelijk. Vaak is het van belang te weten
wat de intensiteit van de smaak van de
kaas is. Zoek hier een wijn bij met een
gelijke intensiteit en vaak ontstaan dan
de mooiste combinaties. Wat het allemaal
extra moeilijk maakt is dat een
kaasplank bestaat uit verschillende soorten
kaas met allemaal andere bijpassende
wijnen. Het is haast onmogelijk om
dan bij iedere kaas een andere wijn te
schenken zeker als je wilt dat na een diner
de gasten nog rechtop lopend naar huis
gaan!
Het is daarom verstandig om je goed te
laten adviseren over deze combinaties.
Alles moet bij elkaar aansluiten en niets
mag echt overheersen. De meeste mensen
denken dat elke rode wijn wel goed
bij en kaasplank past. De praktijk leert dat
er meer witte wijnen bij kazen passen
dan rode! Een frisse geitenkaas samen
met een fris droge sauvignon blanc uit
Nieuw Zeeland past vaak perfect zo ook
een Roquefort bij een mooie Sauternes
(het liefst Chateau d Yquem!).
Vergeet ook bij de kazen niet om er een
goede onderlegger bij uit te zoeken.
Notenbrood, vijgenbrood, abrikozenbrood
en dadelbrood zijn zo maar een
paar voorbeelden die de kaasplank iets
extra’s geven en waarop een kaas uitstekend
tot zijn recht komt.
Om u een aantal goede voorbeelden te
geven van juiste wijn-kaas combinaties
of kaas-wijn combinaties hebben wij
sinds kort een heel leerzaam en leuk boek
met daarin allerlei voorbeelden van
heerlijke kazen met bijpassende wijnen.
Het boek heet Het festijn van kaas en wijn
en is geschreven door Hans Melissen.
Naast prachtige combinaties krijgen ook
een aantal topchefs waaronder Sergio
Herman en Jonnie Boer het woord waarin
zij hun perfecte combinatie geven. Dit
boekje van 80 pagina’s is een handige
leidraad voor het samenstellen van een
lekkere kaasplank. Verkrijgbaar voor
€ 8,95.
Met vriendelijke groet,
Remco van Looijengoed
Bedrijfsleider/Vinoloog
Schuttelaar Delicatessen en Wijnen
13

KOKEN MET DE CULINAIRE CORNUYTEN
VOORGERECHT
8 stuks verse coquilles
4 plakken Parmaham
olijfolie
een dunne prei
2 eidooiers
half glas witte wijn
90 gram boter
¼ bos bieslook
2 plakken roomboter bladerdeeg
peper, grof zeezout
Gegrilde coquilles op gesmoorde prei met Hollandaisesaus en fleuron
Fleurons (‘halve maantjes’) uit het deeg snijden (bijv. met een metalen ring) en op
een vochtig gemaakte natte ovenplaat leggen. Afstrijken met eidooier.
Een beetje grof zeezout op de fleurons strooien. Fleurons goudgeel afbakken in de
goed voorverwarmde oven (160°C).
Bieslook sprieten uit zoeken.
Prei schoonmaken, wassen en in dunne schuine reepjes snijden.
Coquille nazien op sluitspier en deze verwijderen.
Plakken ham op een plaat laten drogen in de oven.
Eidooiers met wijn au bain marie opkloppen tot stevige massa (massa mag niet koken!).
.
Boter smelten maar niet te heet laten worden en deze langzaam door kloppen tot
saus.
Saus op smaak brengen met peper en zout.
Preireepjes in boter met peper en zout roerbakken of stoven.
Coquille in hete pan met weinig olie stevig aanbakken en nazouten.
Warme borden met saus en prei bekleden en afdekken met coquille, fleurons en ham.
Wijnsuggestie: een Sauvignon Blanc
HOOFDGERECHT
0,6 kilo kalfslende in het vet
120 gram half om half gehakt
20 gram pistache pitten
20 gram gepelde witte hazelnoten
1 ei
olijfolie
60 gram boter
½ bosje selderij
2 stuks vleestomaten
Paar takjes rozemarijn
½ kilo Roseval aardappelen
1 teen knoflook
40 gram Parmezaanse kaas
peper, grof zeezout
Gevulde kalfslende met gehakt, gebakken tomaat en rozemarijn aardappelen
Gehakt aanmaken met ei, peper, zout en de noten en hoog op smaak brengen.
Kalfslende aan de zijkant (de ‘kopse kant’) insnijden. Kleine opening maken en met
een scherp en vanuit deze opening de kalfslende ‘delen’ zodat als het ware een ‘buidel’
ontstaat. (Het gerecht is eenvoudiger te maken wanneer de kalfslende groter is,
bijv. een ruime kilo (tip: eet er een paar dagen later nog eens lekker van!). De kalfslende
vullen met het gehakt. Opening afdichten met prikkers.
Kalfslende stevig rondom aanbakken in boter. Nagaren in milde oven (van 120°C tot
130°C. Vlees af en toe bedruipen met braad boter.
Aardappelen wassen en in de breedte doorsnijden. Ook de beide kapjes afsnijden.
Aardappelen rechtop op een ovenplaat zetten en er een mengsel van knoflook,
olijfolie, grof zeezout en fijn gehakte rozemarijn over draperen.
Tomaten wassen en halveren en op de ovenplaat zetten. Bedekken met kruiden en
geraspte kaas.
Selderij wassen, uitslaan en fijn hakken zonder teveel steel.
Aardappelen in de oven garen. Tomaten minder lang in de oven garen en verwarmen.
Vlees op gaarheid beoordelen en warm houden onder folie.
Vleesjus afblussen met witte wijn en afmaken met de gehakte selderij.
Warme borden beleggen met een plak vlees, tomaat en aardappelen. Jus over het
vlees draperen.
Wijnsuggestie: een rode boeren bourgogne
DESSERT
2 stuks dubbel rode grapefruits
1 dl slagroom
1 eetlepel grove mosterd
1,5 eetlepel bruine suiker
Recepten zijn voor vier personen
Paul Herbrink / Ronald van den Berg
Dubbelrode grapefruit met mosterdroom en bruine suiker
Schil van grapefruit weg snijden op snijplank. Er mag geen ‘wit’ van de binnenzijde
van de schil meer op de vrucht zitten. Met scherp mes de partjes van de vrucht,
tussen de vliezen, uitsnijden. Partjes onder sap bewaren.
Room half stijf opkloppen en koud zetten.
Room met grove mosterd mengen. Verdeel de partjes van de grapefruit in stervorm
over de borden. Afdekken met schep mosterdroom en bestrooien met bruine suiker.
Nu met een gasbrander de suiker laten karameliseren en meteen opdienen. (in plaats
van een gasbrander kan het nagerecht ook kort onder de hete gril in de oven gezet
worden).
Wijnsuggestie: een Eiswein
14

BRIDGE - DE DOLLE DERDE DINSDAG
De 3e dinsdag in de maand wordt wel eens de beproevingsavond genoemd, want
dan wordt het echtelijk leven in bridge op de proef gesteld.
Welnu, op 19 januari 2010 was het vol raak op spel nr 6, ik geef U eerst de NZ lijn.
Het 'schillen' van de grapefruit
Noord Sch x x x Biedverloop O/W kwetsbaar
Ha H 8 x Oost Zuid West Noord
Ru A H 7 6 4 3 - - pas pas
Kl x 1Kl 1Sch pas 2Ru
doublet XX allen passen
Zuid Sch A Vr x x (West zwijgt in alle talen
Ha A 9 x het zal blijken)
Ru B
Kl B 9 8 5 3
De partjes van de grapefruit worden uitgesneden
Au bain marie
De rozevalaardappelen in het gelid
U mag een vraagteken zetten bij mijn (Zuid) 1 Schoppenbod, maar niet geschoten,
altijd mis.
Ik redoubleerde vervolgens om de pressie op OW te verhogen maar is dat het 1e
debacle al
Er zouden er meer die avond volgen, helaas. Niemand werd gespaard.
Oost komt uit met Kl Aas en dan de Heer, die door Noord wordt getroefd.
Een plan opmaken is niet ieder eigen en een safetyplay toepassen lijkt te overwegen.
Het spel vraagt om secuur afspelen, maar is, en ach als het een beetje wil royaal,
veilig.
Er gaan 1 of 2 Ruiten(s) verloren en Oost moet liefst anders Sch Heer hebben, wat
niet onwaarschijnlijk is met een 4 kaart Harten en 4 of 5 Klaveren, gezien het bieden.
DE goede speelwijze is natuurlijk NU meteen de Ru 4 naar de Boer, die toch verloren
gaat en dat om de troefcontrole te behouden. Als die Ru Vrouw nog een 10 of 8
meesleept, is dat mooi meegenomen op weg naar contract of zelfs een overslag.
Daarbij dan de (kleine) surprise , Oost heeft GEEN Ruiten en West dus Vr 10 9 8 5 2 !!
(Het doublet op 2 Ruiten vroeg om steun in Harten, maar West past natuurlijk toch)
West pakt de Ru Vrouw, maar is kansloos en zal Harten naspelen. Zuid neemt met de
Aas en terug naar de Ha Heer (West heeft er zeker 2) en speelt vervolgens naar de
Sch Vrouw, die vrijwel zeker houdt. Dat is dan ook het geval.
Sch Aas en een kleine Harten na voor Oost, die ook Sch Heer mag maken, maar die
moet West van bittere rijkdom/armoede troeven, want hij heeft niet anders meer
over.
De Ruiten 10 wordt genomen door het Aas en Ru 7 is voor de 8 en West moet de
laatste 2 slagen aan Noord laten (Heer 6 achter 9 5) Wat mooi om waar te zijn, zaaltop
Nee, zaal nul, want Noord speelde in slag 3 Ruiten Aas en was toen meteen kansloos.
Ik geef U eerst nog even de O/W verdeling, die in feite al na slag 3 duidelijk is
West Sch x x Oost Sch H B xx
Ha x x x Ha Vr B 10 x
Ru Vr 10 9 8 5 2 Ru -
Kl x x Kl A H Vr 10 x
De kalfslende wordt aangesneden: Culinaire Cornuyten
7 januari 2010
En dan die andere 14 paren, (wij speelden dit spel tegen het echtpaar Roohe). want
er gebeurde natuurlijk meer met dit leuke spel. Wat deden zij
Er werd 2x in Noord wel met 1 Ruiten geopend (terecht denk ik) en daarmee kwamen
ook
4 andere paren kwamen in het normale 2 Ruitencontract terecht, waarvan nog 1x
ook gedoubleerd. Maar niemand vond de bovengegeven speelwijze en allen gingen
1 down.
Een paar kwam in OW in een kansloze 2 Schoppen, 1 down was genadig, en verder
werd er 1x 2 en 1x 3 Klaver gespeeld, met dit zitsel helemaal kansloos, maar niet
gedoubleerd!.
(slot van het artikel op bladzijde 18)
15

Amoene van Haersolte ( Utrecht, 23 februari 1890- Dalfsen, 1 augustus
1952 )
Toen Charlotte Mutsaers afgelopen jaar
de P.C. Hooftprijs kreeg kwam de naam
van Amoene van Haersolte ook weer bij
mij boven. Had u eerder van haar gehoord
en wist u dat Amoene van Haersolte
de eerste winnares was van de P.C.
Hooftprijs (samen met Arthur van Schendel)
Dat was in 1947. De prijs is toen ingesteld
omdat het toen 300 jaar geleden
was dat P.C.Hooft stierf.
Amoene van Haesolte werd als Emestine
Amoene Sophia van Holthe tot Echten op
23 februari 1890 te Utrecht geboren. Op
7 maart 1916 trouwde ze met mr. Johan
Frederik baron van Haersolte, die in 1880
te Zwolle was geboren. De jonggehuwden
vestigden zich in Zwolle- eerst aan
de Badhuiswal nr. 4 en vervolgens aan de
Badhuiswal nr. 8. Van Haersolte was CHUwethouder
in Zwolle, rechter-plaatsvervanger
en dijkgraaf van het Waterschap
‘de Noordervechtdijken’ en in zijn hart
meer agrariër dan jurist. Als bestuurslid
van de Ned. Heide-Maatschappij heeft hij
zich bijzonder ingespannen voor één van
de eerste de ruilverkavelingen “de Hooislagen”
bij Dalfsen.
Hij bekleedde bovendien de erefunctie
van kamerheer in buitengewone dienst
van H.M. de Koningin
Mevrouw van Haersolte voelde zich na
haar huwelijk meteen Overijsselse.
Amoene van Haersolte is in haar huwelijk
nooit geheel gezond geweest. Ze leed
aan aangezichtspijnen. De medici waren
van oordeel dat buiten wonen wellicht
gunstig zou werken op haar kwaal. In de
buurtschap Gerner bij Dalfsen bezat de
heer van Haersolte wat bos en een paar
boerderijen. Daar liet hij in 1930 een huis
bouwen dat al snel “Huize Gerner” werd
genoemd.
Aanvankelijk schreef zij alles met de
hand. Haar werkvertrek was de aan de
grote salon grenzende bibliotheek aan
de voorzijde van het huis. Hoewel volkomen
onmuzikaal, doch wel maatgevoelig,
zette zij als zij schreef de radio keihard
aan; die stimuleerde haar enorm. Later,
toen haar gezondheidstoestand steeds
slechter werd, maakte zij, veelal in slapeloze
nachten, notities en dicteerde de
tekst aan haar verzorgster en secretaresse,
mevr. Siska B. Kuipers. Zij was een heel
goede vriendin van mijn ouders. Siska
Kuipers werd later directrice van het
Hervormd Bejaardentehuis “Rosengaerde”
in Dalfsen. Zij heeft ook de naam
bedacht van het genoemde bejaardentehuis.
De heer van Haersolte bracht een klein
jaar door in het concentratiekamp Buchenwald.
In de Hongerwinter werd “­
Gerner” door de Duitsers gevorderd en
evacueerden de Haersoltes naar huis
Ankum.
Pas na de oorlog begon de eigenlijke literaire
loopbaan van Amoene van Haersolte.
In 1946 verscheen de novellenbundel
‘Sophia in de Koestraat’ waarvoor zij
de P.C.Hooftprijs kreeg. In haar, in lichamelijk
opzicht, ellendigste jaren valt haar
letterkundige bloeitijd, want met de
dood voor ogen wilde zij zich haasten om
nog zoveel mogelijk te volbrengen. In
1949 verscheen de roman ‘De komeet en
het Harlekijntje’, waartoe zij geïnspireerd
werd door kasteel Rechteren. In 1951
volgde de roman ‘Lucile’
Mevrouw van Haersolte hield veel van de
sfeer en het landschap van deze hoek van
de provincie. Zij interesseerde zich voor
de geschiedenis en de folklore van de
omgeving, bezocht de musea en de
pachtboeren van haar echtgenoot, luisterde
gefascineerd naar hun verhalen
over de oude tijd, bekeek de oude klederdrachten
en verdiepte zich in lectuur
over het oude Overijssel. In de novellenbundels
‘Sophia in de Koestraat’ en ‘De
Roerkop’ en in de roman ’De komeet en
het Harlekijntje’herkent men deze plattelandswereld,
die volkomen de hare
werd en waarin haar creativiteit haar stof
zocht. Als je nu haar boeken leest merk
je hoe snel het Nederlands is veranderd.
Veel woorden en zinsconstructies die
niet meer in ons vocabulaire voorkomen.
Niet alleen haar gezondheid gaf haar veel
zorgen. Ook in gezinsverband heeft ze
veel meegemaakt. Twee kinderen stierven
heel jong.
Gedurende de eerste zeven huwelijksjaren
werden haar vier kinderen geboren.
* De oudste zoon, Sweder Willem Rutger
( 27 september 1917) overleed reeds op
18 juli 1918.
* De tweede zoon, Roelof Arent Volkier
( 27 september 1919) overleefde zijn
ziekelijke eerste levensjaar. In 1957
trouwde hij met Ans Dijk. Hij overleed 22
december 2002. In 1963 werd hij hoogleraar
aan de juridische faculteit in Rotterdam
en van 1975 tot 1984 was hij hoogleraar
wijsbegeerte, in het bijzonder voor
de ethiek, in Leiden. In 1963 verscheen
van zijn hand Inleiding tot het Nederlands
staatsrecht.
Vermaard was zijn verstrooidheid. Ik
weet dat wanneer hij op de fiets naar
Dalfsen kwam om catechisatie bij mijn
vader te volgen hij steevast zijn fiets
tegen de pastorie liet staan en lopend
naar Gerner terugkeerde.
* Haar dochterAnna Maria (25 december
1920) overleed 20 februari 1921.
* Haar tweede dochter Marie Louise (21
oktober 1923 ) bleef gezond. Zij trouwde
op 11 september 1948 met Ocker Jacob
Adriaan Repelaer van Driel .
Mevrouw van Haersolte was Nederlands
Hervormd. Zij had geen duidelijk theologisch
standpunt; zij was zeer godsdienstig,
maar niet typisch kerks. Als vurig
Oranjeklant was zij fel anti-Duits. Zij ligt
begraven in de grafkelder van de van
Haersoltes op de begraafplaats Bergklooster
te Zwolle. Er werden, volgens
haar laatste wil, geen toespraken gehouden.
Mijn vader volstond met een kort
gebed en citeerde enkele regels van
Jacqueline van der Waals: ‘… ga ik met
gesloten ogen naar het onbekende land’
Otto Cazemier
16

Ondernemers in
crisistijd
Naam: Marnix Bootsma
Beroep: DGA O. de Leeuw holding bv
(Toeleveranciers voor bouw en industrie)
Lid Sociëteit: Sinds 2007
Je moet het dak repareren als de zon
schijnt…
Marnix Bootsma (1952) zat ooit samen
met de schrijver van dit artikel op de
Nutsschool in Zwolle. Na z’n studie Bedrijfskunde
werkte hij een aantal jaren
voor Shell/Billiton, o.a. in New York. ‘Een
geweldige tijd in een fantastische stad en
in een functie die mee veerde met de dynamiek
van Wall Street.’ Toen hij weer terugkwam
op het hoofdkantoor in Den
Haag viel dat tegen. De anonimiteit van
een grote onderneming had toch wel
wat minder charmes.
In 1984 trad Marnix toe tot het familiebedrijf
in Zwolle, hofleverancier O. de
Leeuw bv, tegenwoordig een holding
met 7 technische groothandels. Het bedrijf
is een van de oudste bedrijven van
Zwolle en de oudste (nog bestaande)
hofleverancier in Overijssel, en daar is
men trots op.
De onderneming houdt zich vooral bezig
met de handel en levering van staal, gereedschappen
en ijzerwaren voor de
bouw, hydrauliek én groentechnische
apparatuur. De belangrijkste afzetmarkten
zijn de industrie en de bouw.
Leeuwbouw, dynamische toeleverancier
Het bedrijf telt ca. 150 medewerkers en
doorstaat deze crisistijd redelijk. ‘De afzetvermindering
is beperkt gebleven tot
zo’n 15%, er is niemand ontslagen en wij
schrijven nog steeds zwarte cijfers.’
De industriële markt lijkt zich nu langzaam
te herstellen maar de bouwsector
zit er nog middenin. ‘Dat zal nog wel tot
ijzerleeuw, . stevige marktpositie
tot zeker 2011 gaan duren…’
Marnix is nog steeds verbaasd over hoe
snel de effecten van de bankencrisis
zichtbaar werden in de echte economie
in het laatste kwartaal van 2008. Hij greep
direct – maar achteraf naar zijn mening –
toch nog te langzaam in. ‘Ik heb in eerste
instantie vooral de diepte van de crisis onderschat.’
De voorraden werden aangepast aan de
geringere afzet, maar niet teveel omdat
juist in deze tijd klanten vertrouwen op
de voorraad van hun toeleveranciers.
‘Wij moeten dagelijks uit voorraad kunnen
leveren.’ Ook werden arbeidsplaatsen die
vrij kwamen door natuurlijk verloop niet
opgevuld. Daarnaast werd de debiteurenbewaking
verscherpt. Kortom, de tering
naar de nering…
Transportkosten zijn hoog
Het bedrijf bestaat bijna 200 jaar en heeft
wel meerdere stormen doorstaan. ‘De
voorbereiding op slechte tijden begint in
goede tijden. Je moet het dak repareren als
de zon schijnt. Een goede organisatie met
een duidelijk toegevoegde waarde (verdienmodel)
hebben. In goede tijden moet
je ook niet de kosten laten oplopen, omdat
je denkt dat de bomen tot de hemel groeien.’
Marnix staat een duidelijk conservatief
financieel beleid voor. ‘De banken hebben
bij ons weinig in de melk te brokkelen
en dat is een goede positie, juist in deze tijd
heb je een geweldige inkooppositie als je
snel betaalt.
Het bedrijf heeft een stevige markpositie
in het noorden en oosten van het land.
De toegevoegde waarde zit ’m ondermeer
in het feit dat de onderneming een
fijnmazig distributienetwerk heeft. ‘Met
meer dan 25 vrachtwagens en bestelbussen
kunnen wij elke dag overal leveren. Een
concurrentievoordeel is dan ook dat dankzij
deze uitgekiende logistiek de onderneming
ook kleinere hoeveelheden efficiënt
kan afleveren en dat telt in deze tijd.’
Over de sociëteit: ‘Ik kom er niet zo vaak
want vrijdag is vaak een drukke dag. De
gemiddelde leeftijd op de sociëteit is vrij
hoog en ik mis de dynamiek die werkende
mensen met zich meebrengen.’ Hij doet
wel elk jaar mee aan de sociëteitsrally
met z’n klassieke Rover.
Hij juicht het ingezette beleid voor verjonging
toe. ‘En ook zou de sociëteit wel
eens een wat vernieuwender programma
mogen bieden.’
Jan Kam
Jan Kam
17

Roy's Column
Praten kunnen we als de beste
“Zwolle kunnen we beter naar achteren
schuiven. Daar doen ze altijd zo moeilijk.”
Aan het woord is een expansiemanager
van een Amerikaanse winkelketen die in
Nederland op zoek is naar locaties. De
organisatie gaat een innovatief concept
in de markt zetten, waarin (draadloze)
netwerkverbindingen en vernieuwend
betaalverkeer een grote rol gaan spelen.
Reden om in een vroeg stadium de beoogd
netwerkleverancier mee te laten
denken over de Nederlandse versie van
het winkelconcept. Dat bracht mij aan
tafel en eenmaal geconfronteerd met de
zeer exotische plannen, stelde ik voor om
de eerste vestiging in Zwolle te openen.
Daarmee zitten ze dicht bij ons hoofdkantoor,
waardoor de ondersteuning op
de innovatieve betaaldiensten maximaal
is. Zwolle voldeed ook aan de uitgangspunten
van de organisatie en was als
potentiële vestigingsplaats opgenomen
op de shortlist. Kat in het bakkie, dacht ik.
Kon niet anders. Poeh, kwam ik daar even
van een koude kermis thuis. Zwolle werd
het niet, omwille van halsstarrige besluitvorming.
Ik citeer nog maar eens de manager:
“Als je een dergelijke winkel in
Zwolle wil openen, dan ben je ruim tien
jaar verder en ga je 2012-2014 niet
halen.”
Enigszins beteuterd en licht gestoken
besprak ik via e-mail en twitter de situatie
met een aantal Zwolse raadsleden. Hun
reactie was betrokken, doch politiek
correct: ergens was het herkenbaar, maar
ergens ook niet. Om incidentenpolitiek
te voorkomen besloot ik te bellen met de
verantwoordelijken van die bijna 100
winkelketens die we bedienen: Hoe
moeilijk is Zwolle nu echt
Zo. Nou. Poeh. Van diverse ketens ontving
ik negatieve reacties, waarvan zeven
zeer negatief. De communicatie die gedeeld
werd, loog er niet om. Persoonlijke
18
voorkeuren van bewindslieden, cirkelredenaties
en vage bestemmingsplannen
houden sommige winkelketens al ruim
15 jaar weg uit Zwolle. Zeer vreemd.
Zeker wanneer je die informatie legt
naast de reactie van politiek en bestuur
naar aanleiding van het besluit van Wärtsilä
om in Zwolle 120 banen te schrappen.
In een persbericht betreuren Burgemeester
en Wethouders het gemis van
die arbeidsplaatsen. Hoeveel boter heb
je als bestuurder dan op je hoofd als je
met hetzelfde gemak honderden banen
al jaren tegenhoudt Praten lijkt belangrijker
te zijn geworden dan handelen.
Eenzelfde gevoel hield ik over aan het
gebeuren rond Haïti. Een grote ramp trof
het land op 12 januari en Nederland was
er snel bij. Met de mond dan. Er was geld
nodig. Er werd gesproken over teams
met honden en chirurgen. Giro 555
moest media breed de lucht in, zodat
politiek, bekende Nederlanders en bedrijfsleven
zich over de lijken van 150.000
slachtoffers van hun beste kant konden
laten zien. Ook het Koningshuis werkte
mee aan de inzameling. Tijdens die landelijke
uitzending op 21 januari bereikte
het praten over Haiti haar hoogtepunt.
De omroepen toonden de meest verschrikkelijke
beelden van hulpverleners
die zich een weg groeven door de puinhopen,
maar de waarheid vertelden ze
niet: bij zo’n ramp telt iedere seconde.
Hoe langer hulp uitblijft, des te kleiner
kans op overleven is. Negen dagen na de
ramp, waren we in Nederland nog altijd
aan het praten.
Maar die hulpverleners dan die daar aan
het graven waren Nou, die kwamen -
ondanks suggestie - niet uit Nederland.
Ook niet uit de directe regio van Haïti
trouwens. Ze kwamen uit een land dat
begrijpt hoe kritisch tijd op zo’n moment
is en waar de regering na het bekend
worden van de ramp daarom snel opdracht
gaf tot onorthodoxe en onbureaucratische
hulpverlening. De eerste
zestien bergers en reddingsdeskundigen
kwamen daarom dezelfde dag al aan, rap
gevolgd door ingenieurs, artsen en vijftig
soldaten met honden. Waar Nederland
aan het discussiëren sloeg over landingsrechten
en onkosten, stuurde dat land
zonder geneuzel twee Boeing 747’s met
hulpgoederen, 220 hulpverleners en een
compleet veldhospitaal inclusief kinderafdeling,
apotheek, radiologie, operatiekamers
en een verloskamer. Op 15 januari
arriveerden onze eerste hulpverleners
‘al’ ter plaatse, hetgeen bijna live werd
uitgezonden. Nederland als redder van
de wereld. Terwijl onze hulpverleners
zich gingen oriënteren, was het andere
kleine landje al twee dagen aan het
puinruimen en opereren. Ze richtten
bovendien hun satellietnetwerk anders
in, waardoor gespecialiseerde artsen
thuis de in het rampgebied gemaakte
foto’s konden beoordelen. Dat ad hoc
gestuurde hospitaal hielp duizenden
mensen, verrichte 383 operaties, waarvan
140 levensreddend. Zeven babies
werden in de mobiele verloskamer te
wereld gebracht. Terwijl Nederland druk
deed over de ‘maar liefst’ 41 miljoen euro
die werd opgehaald, eerde een jonge
moeder haar ingevlogen redders. Haar
kind noemde ze ‘Israël’.
Roy van Veen
Vervolg van bladzijde 15
Na deze avond tuimelden de echtparen
Cremer en Smit uit de kop van het klassement
weg en bleek het weer een
STORM in een glas water, om met de
wedstrijdleider te spreken.
Wilfred Smit
Menu Laatstevrijdag-van-demaand-maaltijd
Leden die graag weten wat de pot
schaft op de laatste vrijdag van de
maand kunnen vanaf woensdag
voorafgaand aan de bewuste vrijdag
bellen met de kasteleins over
de samenstelling van het menu.

Direkt
van de
fabrikant
De Nr.1 van PenPoint:
ijzersterk in gebruik!
Ons model Export is ijzersterk en duurzaam:
- stalen clip en messingpunt
- kunststof uit slagvast ABS-materiaal
- kwaliteitsvulling (blauwschrijvend)
PenPoint Benelux B.V.
Bedrijvenpark Berkum, Schrevenweg 16
Postbus 268, 8000 AG Zwolle
Telefoon (038) 453 33 38
Fax (038) 453 92 49
E-mail: info@penpoint.nl
www.penpoint.nl
Voor het verschil...
Veel zaken worden notarieel geregeld. Waar En: hoe Het Notarieel. Hét notariskantoor van Zwolle,
met maar liefst 32 ambiteuze professionals gaan we vérder dan u gewend bent met zowel zakelijke,
als particuliere diensten. We helpen u graag. Snel, goed en creatief. En met veel plezier. Want naast
vakmensen zijn we vooral ook mensen-mensen. Meer weten Neem niet alleen een kijkje op
www.hetnotarieel.nl, maar neem ook vrijblijvend contact met ons op:
mr. Christa Melsbach (melsbach@hetnotarieel.nl) of mr. Dick Timmerman (timmerman@hetnotarieel.nl)
personen- en familierecht < particulier vastgoed < commercieel vastgoed < ondernemingsrecht < Eekwal 8 < Zwolle < t 038 - 4 273 410 < info@hetnotarieel.nl < www.hetnotarieel.nl
19

20
Indien onbestelbaar retour: Koestraat 8 , 8011 NK ZWOLLE