Sloterpolder, v5 - Hendrica Maria Heijungs en haar vader Henrich ...

3-8 Heijungs in de Sloterpolder
- Er zijn wagenhuizen, paardenstallen, wagens met
paarden voor te lossen vrachten, enz. Er zijn verkopingen
van rijpaarden, er worden wedstrijden
met sleeën gehouden. Bovendien is er een heel
achterland van boeren en tuinders, ook met paarden.
Waar paarden zijn is een smederij niet ver
weg. Er is dus werk voor een smid en er moet een
smederij in de buurt zijn.
- In het gebied boven de kleine overhaal worden
geen smeden of smederijen aangetroffen.
- In de Dubbelbuurt worden twee smederijen gevonden,
aan de Overtoomseweg. Vanuit het oogpunt
Algemeen Handelsblad 9 april 1838.
De Avondbode 7 mei 1838.
Opregte Haarlemsche Courant 27 mei 1856.
De Tijd 11 juni 1856.
Algemeen Handelsblad 28 maart 1863.
van landverkeer is die plaats wellicht iets logischer
dan de Sloterweg. Deze smederijen liggen
namelijk op de route Amsterdam–Overtoom. Iets
minder van belang is Amstelveen-Overtoom en
van weinig belang is de landroute Sloten-
Overtoom.
- De eerste smederij is die van Hendrik van Weerdenburg
in een naamloze zijstraat van de Overtoomseweg.
Het is niet meer dan een steeg en op
minder dan 100 meter verwijderd van de Overtoomsebuurt
en de Sloterweg. Deze smederij is te
vinden onder een der kadastrale nrs. 486, 520,
522, 523 en 524. De laatste vier nrs. liggen in de
zijsteeg.
- De tweede smederij ligt aan de Overtoomseweg
maar dan iets meer in de richting van Amsterdam.
Eigenaar is Johannes Theodorus Kersting. Zijn
werkplaats is te zoeken onder de nrs. 484, 487 en
488.
- Enig verband tussen beide smeden met Henrich
Heijungs is niet gevonden. Daartoe is het beschikbare
archiefmateriaal ontoereikend.
Andere ideeën:
- Er is nog een gedachte geweest dat de ondernemende
Carolina Martens misschien haar matressenschool
heeft verruild voor een winkeltje. Er zijn
geen aanwijzingen; het blijft een gedachte.
Carolina Martens overleden
Carolina Catharina Martens overlijdt op 28 oktober 1834
op 53 jarige leeftijd in een huis aan de Overtoom. Haar
overlijden wordt aangegeven door Johannes Jekel, de
Sloterdijkse postbode annex kleermaker die verklaart
bekende van de overledene te zijn (vaak een eufemisme
voor een onbekende), en Jacobus van Elven, een Overtoomse
winkelier en tevens veldwachter. Van Elven laat
opschrijven ‘gebuur van de overledene’ te zijn. Het
woord ‘gebuur’ moet men opvatten als buurtgenoot en
niet als buurman. 19
De aangevers laten noteren dat de ouders van Carolina
niet bekend zijn; correctie, de aangevers weten het niet
en de ambtenaar hecht er geen belang aan. Haar
ouders zijn namelijk heel goed bekend. Wij kennen ze uit
de huwelijks akte. Als Henrich het overlijden zelf had
aangegeven dan had hij het kunnen vertellen. De aangevers
moeten dus wel twee vreemden zijn en Henrich
nauwelijks bevraagd hebben. Zeker Van Elven kan
weten dat de ambtenaar hem deze vraag gaat stellen. 20
Vele Overtomers besteden hun aangifteplicht aan hem
uit. Zijn handtekening is decennia lang op tientalle akten
terug te vinden. Jekel is eveneens een gelegenheidsgetuige.
De combinatie Van Elven met een ‘vriendje’
komt zo geregeld voor dat daaruit te begrijpen valt dat
Van Elven c.s. burgerplicht diensten vervult; tegen een
vergoeding uiteraard. 21 Henrich wordt aangeduid als
”smid aan den Overtoom”.
Overigens wordt Van Elven evenmin genoemd in de namenlijst
van 1832 terwijl hij wel aan de Overtoom woont
van 1813 tot aan zijn dood in 1847. Waarschijnlijk heeft
hij dus een winkel in huur.
Hoe heeft Henrich zijn situatie beleefd Er is geen overlijdens
advertentie gevonden die iets los laat over de
aard van Carolina’s overlijden. Het is dus onbekend of
Henrich langzaam in zijn nieuwe situatie gegroeid is. En
hoe is Henrich zijn drieëneenhalve maand weduwnaar-