WAT IS EIGENLIJK EEN DROGREDEN? - Rijksuniversiteit Groningen
WAT IS EIGENLIJK EEN DROGREDEN? - Rijksuniversiteit Groningen
WAT IS EIGENLIJK EEN DROGREDEN? - Rijksuniversiteit Groningen
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Stel u voor dat we met Fodor een kritische discussie voeren<br />
over de status van de alledaagse psychologie. Kunnen we die<br />
discussie dan zo voeren dat Fodor inziet dat dit een<br />
consequentdrogreden is, en dat hij de gegeven argumentatie<br />
moet intrekken Wel, de discussie kan zo verlopen dat dit het<br />
resultaat is, maar zij hoeft niet zo te verlopen.<br />
Als Fodor toegeeft dat hij een formeel geldige<br />
gevolgtrekking wilde maken en hij geeft toe dat de beste<br />
logische analyse van zijn gevolgtrekking de volgende vorm<br />
oplevert:<br />
alle P's zijn Q's; dit is een Q; dus dit is een P<br />
dan zal het ons weinig moeite kosten om de logische<br />
ongeldigheid van dat schema aan te tonen en is de zaak rond:<br />
Fodor heeft een consequentdrogreden begaan. Maar dat hij die<br />
drogreden heeft begaan, is volgens de immanent dialectische<br />
aanpak niet iets dat al vast lag toen hij de gevolgtrekking in<br />
kwestie aan ons voorschotelde, maar is het resultaat van het<br />
verdere verloop van de discussie.<br />
Een andere uitkomst is dat Fodor weliswaar niet de<br />
consequentdrogreden maar toch een ongeldigheidsdrogreden van<br />
de een of andere soort blijkt te hebben begaan: een non<br />
sequitur. Dit is het geval als Fodor ons gelijk wil geven<br />
wanneer we hem voorhouden dat je met zo een redenering als de<br />
zijne ook kunt aantonen dat mythologische verklaringen, die<br />
immers over onwaarneembare oorzaken als goden en demonen gaan,<br />
diepe theorieën vormen. Deze logische analogie kan hem er<br />
wellicht toe brengen de argumentatie in te trekken als zijnde<br />
een non sequitur. Er is dan een heel andere tak in het<br />
dialoogprofiel gevolgd, een tak waarbij de bepaling van de<br />
logische vorm van de redenering achterwege blijft.<br />
Weer een andere tak, maar één die tot hetzelfde resultaat<br />
leidt, is die waarbij een tegenvoorbeeld wordt gegeven, niet<br />
tegen de logische redeneervorm, maar tegen de redenering zelf:<br />
stel je eens voor dat we maar over twee theorieën zouden<br />
beschikken: kwantummechanica en een alledaagse psychologie<br />
gebaseerd op gebeurtenissen in een ander universum welke met<br />
een orakelboek te achterhalen zijn (zo goed en zo kwaad als<br />
dat gaat). Stel deze alledaagse psychologie zit er vaak naast<br />
en biedt geen goede verklaringen. De kwantummechanica doet het<br />
echter nog steeds goed. In deze situatie zouden de premissen<br />
van Fodors redenering waar zijn en de conclusie onwaar: alle<br />
diepe theorieën (dat is dan alleen de kwantum-<br />
10