You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
het telecommunicatienetwerk een “oorlogsverklaring<br />
tegen het verzet”. De ervaren<br />
en goed georganiseerde Hezbollahmilitieleden<br />
trokken de straat op en controleerden<br />
in een mum van tijd West-<br />
Beiroet en ontwapenden de militanten<br />
van Saad Hariri’s Toekomstpartij, de<br />
belangrijkste regeringsfractie. Nasrallah<br />
liet verstaan dat de actie zou voortduren<br />
tot de regering haar beslissing zou terugschroeven.<br />
Uiteindelijk zouden er minstens<br />
65 doden vallen en een veelvoud<br />
aan gewonden.<br />
van de traditie dat de verschillende<br />
Libanese politieke rivalen hun agenda<br />
deels laten bepalen of beïnvloeden door<br />
buitenlandse machten. De strijd om het<br />
netwerk past dus evenzeer in de context<br />
van de grote regionale strijd van Israël en<br />
de VS tegen Syrië en Iran 4 . Dezelfde inzet<br />
dus als de oorlog in de zomer van 2006.<br />
Een militaire actie tegen Iran, waarvoor de<br />
plannen al lang op de Amerikaans-<br />
Israëlische tafels liggen, kan maar slagen<br />
als de Israëlische noordflank bevrijd is van<br />
de Hezbollah. Verschillende bronnen zien<br />
Zij stellen dat zelfs de aanwezige diplomaten<br />
compleet verrast waren door de<br />
gebeurtenissen. Of zoals Josh Landis, een<br />
Libanon-Syrië expert, het stelde: “het is<br />
moeilijk te geloven dat Washington zo<br />
dwaas zou zijn” 5 . Een simpelere verklaring<br />
zou zijn dat de regeringspartijen zich<br />
gewoon bedreigd voelden door een spionagenetwerk<br />
van Hezbollah op de luchthaven<br />
die intensief door regeringsleden<br />
wordt gebruikt, in combinatie met een<br />
politiek-militaire misrekening om<br />
Hezbollah eens goed aan te pakken.<br />
Beiroet: oppositie kampeerde tijdens crisis voor het parlement<br />
Hoe moet de hele affaire nu geïnterpreteerd<br />
worden? Wat speelt mee op de achtergrond?<br />
Wie wint en wie verliest uiteindelijk?<br />
Eerst en vooral is er de betekenis<br />
van het telecommunicatienetwerk voor<br />
Hezbollah. Het gaat om hetzelfde netwerk<br />
dat het Israëlische leger zoveel kopzorgen<br />
bezorgde tijdens de oorlog in juli 2006.<br />
Ondanks het feit dat Israël over de technologische<br />
capaciteit beschikt om alle<br />
telecommunicatienetwerken te monitoren,<br />
bleek dat van Hezbollah niet te kraken,<br />
tot grote frustratie van de Israëli’s en<br />
de Verenigde Staten 3 . Dit zorgde er zogenaamd<br />
mee voor dat Hezbollah het<br />
Israëlische leger kon terugdringen. In de<br />
ogen van Hezbollah betekent het ontmantelen<br />
ervan een zaak van leven of dood,<br />
wat de heftige reactie op pogingen daartoe<br />
verklaart. Ten tweede, kan je het politieke<br />
gebeuren in Libanon niet los zien<br />
daarom deels de hand van Washington in<br />
de demarche om Hezbollah te provoceren.<br />
De VS hoopt zo het ultieme argument te<br />
creëren voor een nieuwe Israëlische oorlog<br />
in Libanon of toch minstens een versteviging<br />
van de politiek-militaire positie van<br />
de lokale bondgenoten. Zo zijn er verschillende<br />
berichten over de herkomst van de<br />
milities van de Toekomstpartij verschenen.<br />
Die zouden door de VS en Saoedi-Arabië<br />
gefinancierd, bewapend en in sommige<br />
gevallen zelfs (in Jordanië) getraind zijn.<br />
Ideologisch zijn ze anti-sjiitisch. Nu de<br />
soennitische milities van de<br />
Toekomstpartij een complete miskleun<br />
zijn gebleken, hebben de VS in de grotere<br />
achterliggende strijd uiteindelijk terrein<br />
verloren aan Iran en de Hezbollah. Deze<br />
vaststelling maakt het voor andere bronnen<br />
juist ongeloofwaardig dat het hele<br />
scenario door de VS zou zijn uitgetekend.<br />
De opdracht om tegen Hezbollah op te<br />
treden mag dan al niet rechtstreeks<br />
afkomstig zijn van de VS-ambassade,<br />
maar de snelheid waarmee VN-Midden-<br />
Oosten gezant, Terje Roed-Larsen, met de<br />
affaire van Hezbollah’s telecommunicatienetwerk<br />
naar de VN-Veiligheidsraad stapte,<br />
doet toch vermoeden dat er iets meer<br />
aan de hand is. Al op 8 mei informeerde<br />
Roed-Larsen de VN dat Hezbollah “een<br />
enorme paramilitaire infrastructuur handhaaft”<br />
die “een bedreiging vormt voor de<br />
regionale vrede en veiligheid” 6 .<br />
De Libanonkenner en journalist Jim Quilty<br />
ziet de verantwoordelijkheid van<br />
Washington vooral in wat hij het cultiveren<br />
van de ‘cultuur van onverzoenlijkheid’<br />
noemt bij de regering Siniora sinds de oorlog<br />
van 2006. Daardoor werd een dialoog<br />
met de oppositie tegengewerkt. In de<br />
ogen van de VS is Hezbollah een terroristische<br />
organisatie en een verlengstuk van<br />
aartsvijand Iran. Het hoeft dan ook niet te<br />
verbazen dat het slechtst denkbare scenario<br />
voor de regering Bush een eenheidsregering<br />
is met daarin nog eens een sleutelpositie<br />
voor Hezbollah. In dat opzicht zijn<br />
de recente ontwikkelingen in Libanon voor<br />
het Witte Huis een behoorlijke stap achteruit.<br />
Tegelijk legt de rol van Washington<br />
een blijvende hypotheek op de politieke<br />
stabiliteit in Beiroet, want het is niet<br />
ondenkbaar dat er vanuit Washington en<br />
Israël pogingen zullen komen om de regering<br />
en oppositie terug uit elkaar te spelen.<br />
Een ander opvallend feit is dat het Dohaakkoord<br />
er kwam zonder enige rol van<br />
betekenis voor Saoedi-Arabië. Het was het<br />
kleine Qatar dat erin slaagde om een<br />
doorbraak te forceren in een op het eerste<br />
24<br />
MIDDEN-OOSTEN<br />
Vrede | nr. 392 | juli - augustus 2008
Change language