Isotretinoïne en epilepsie

Isotretinoïne en epilepsie
of valproïnezuur te vrezen valt. Theoretisch gezien is het risico kleiner bij geneesmiddelen die in mindere mate
gebonden zijn aan plasmaproteïnen, zoals ethosuximide, vigabatrine, progabide, gabapentine en diazepines.
INACTIVERING VAN DE ORALE CONTRACEPTIE
Vermits barbituraten, hydantoïnes en carbamazepine stoffen zijn met een sterke enzym-inducerende werking,
kunnen deze geneesmiddelen de oestroprogestatieve contraceptie inactiveren, noodzakelijk bij de vrouw in de
vruchtbare leeftijd en die met Roaccutane ® wordt behandeld. Dit risico bestaat niet bij natriumvalproaat.
LEVERTOXICITEIT
Naast de farmacokinetische reacties tot slot, moet men rekening houden met een eventuele toename van het
toxisch risico eigen aan elk geneesmiddel, dit wanneer hun nevenwerkingen betrekking hebben op hetzelfde doelorgaan.
Dat is met name het geval voor de levertoxiciteit van valproïnezuur en progabide, die nog bovenop - al
zij het zeer matige - de toxiciteit van isotretinoïne komt. In elk geval is het biologisch toezicht van deze twee antiepileptica
strikter dan dat vereist voor Roaccutane ® (verhoging van de frequentie van het toezicht door de neuroloog
die de epilepsie volgt).
CONCLUSIE
• Roaccutane ® is niet formeel gecontraïndiceerd bij een epilepsiepatiënt, maar dit bijzonder
terrein vereist wel een voorzichtige therapeutische benadering.
• Bij een epilepsiepatiënt kan Roaccutane ® worden voorgeschreven op voorwaarde dat de
volgende voorzorgen getroffen worden:
1. na overleg met de behandelende neuroloog nagaan dat het gaat om een doeltreffend behandeld
geval van epilepsie in een stabiele periode zonder een hiermee gepaard gaande aandoening
of neurologisch letsel waarbij isotretinoïne gecontraïndiceerd is;
2. bij een vrouw in de vruchtbare leeftijd, controleren of ze een doeltreffend contraceptiemiddel
gebruikt dat niet geïnactiveerd kan worden door de anti-epileptica.
In de praktijk:
- ofwel het betreffende geneesmiddel door de neuroloog laten vervangen door een andere
behandeling die niet interfereert met het contraceptiemiddel (bijvoorbeeld: natriumvalproaat
voor de anti-epileptica);
- hetzij een spiraaltje aanbrengen bij een multipare vrouw;
- de vervanging door een hoog gedoseerd contraceptiemiddel (50 µg ethinylestradiol) lijkt
tot slot soms de enige uitweg, maar moet systematisch worden gecombineerd met een
lokale contraceptie vermits het risico op zwangerschap van de contraceptiemiddelen van
de eerste generatie steeds mogelijk blijft, ook al is dit risico zeer laag.
3. De behandeling met isotretinoïne starten met een lage dosis (0,3 mg/kg/d) en de patiënt
regelmatig klinisch controleren om het risico op overdosis van het retinoïde te vermijden;
Roaccutane ® optrekken met 0,1mg/kg/dag op de 15 dagen.
4. De controle van de serumwaarden van de anti-epileptica verscherpen, met bloeddoseringen
om de 2 weken tijdens de eerste maand, en vervolgens maandelijks en tot slot voortgezet
tot één maand na de stopzetting van Roaccutane ® .
5. In overleg met de neuroloog werken opdat deze laatste de dosering van de anti-epileptica
kan aanpassen afhankelijk van de bloedspiegels.
– 2 –