09.07.2015 Views

Algemene editie (pdf, 3MB) - Home

Algemene editie (pdf, 3MB) - Home

Algemene editie (pdf, 3MB) - Home

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

De penitentiaire sector is volop in beweging. Zo zal bijvoorbeeldhet Parlement, eindelijk, aan de hand van het voorstel“basiswet gevangeniswezen en rechtspositie gedetineerden”,een debat voeren over de wijze waarop onze samenlevingde gevangenisstraf wil inkleuren. Ik heb reeds gezegddat de vrijheidsberoving de “straf bij uitzondering” moetworden. Maar wanneer een gevangenisstraf zich opdringt,moet ze een zinvolle invu ling krijgen en moeten er inspanningenworden geleverd om de detentieschade zo veelmogelijk te beperken.Detentie moet gericht zijn op herstel. Centraal staat hierbijhet begrip respect. Als we willen dat ook tijdens dedetentie wordt gewerkt aan de verstoorde relatie tussendader, slachtoffer en samenleving, dan is wederzijdsrespect een belangrijke basisvoorwaarde. Respect dus ookvoor de gedetineerde, als burger van deze samenleving,met zijn levensproject, met zijn rechten, maar ook met zijnplichten en maatschappelijke verantwoordelijkheden.En dat betekent ook en misschien vooral dat de gedetineerdeburger toegang krijgt tot de vele voorzieningen die onzesamenleving rijk is, dat hij aanspraak kan maken op dezelfdehulpverlening als die waar vrije burgers recht op heb-Sinds 1980 ligt de bevoegdheid om een dergelijk aanbod terealiseren bij de gemeenschappen en de gewesten.De Vlaamse overheid heeft het initiatief genomen om dieopdracht concreet in te vu len. Samen met de penitentiaireadministratie steun ik de ambitieuze plannen en hoop ikdat zeer spoedig een rijk aanbod aan hulp- en dienstverleningkan worden voorgesteld. In dezelfde geest vansamenwerking zu len wij onze bijdrage leveren aan dezenieuwsbrief en blijk geven van ons gemeenschappelijkengagement om tot een eigentijdse, zinvo le en humanedetentie te komen.Marc VerwilghenMinister van Justitieben.Krant X • Jaargang 8 • Nummer 1 • Augustus 2009krantX_aug09.indd 1 4/11/11 11:18TonyAmai seg, ik heb naar mijn voeten gekregen.Ik ben te braaf geworden, zeggen ze bij de redactie.Amai, jawadde en miljaarde en nondeju!Ge moet wel uitkijken tegen wie ge zoiets zegt.Zo, dat is er uit. Nu gene zever meer alstublieft,of ik ga het nog moeten geloven dat ik een watjeben!Schrijf eens iets over pubers die in de gevangeniskomen. Ja, die ken ik genoeg. Ik heb hieral jonge ventjes zien binnen komen die zelfs noggeen baard in de keel hebben. Laat staan dat ze aleen snor hebben om te scheren. Dan vraag ik mijaf of ze met kerstmis ook nog hun nieuwjaarsbriefvoorlezen? Zo jong en toch al opgeslotenzitten, ‘t is niet simpel denk ik.Zelf heb ik geen pubers, maarik ben er wel een geweest.En ik weet nog goed wat ikgraag deed, toen ik puber was.Daar moet ik toch geen tekeningetjebij maken hé?!Lang zal hij leven!Verjaardagen daar mag men nietzomaar aan voorbij gaan. Dezemoeten gevierd worden en liefst vanal met zoveel mogelijk toeters enbellen! Krant X viert dit jaar zijn 10everjaardag. Daarom trakteren wijalle trouwe lezers op maar liefst vierextra pagina’s!! Als dit geen leukcadeau is, dan weten wij het ookniet meer!Deze vier extra pagina’s krijgen,zoals jullie kunnen zien, wel een heelbijzondere invulling … . Omdat lezenniet iedereen kan bekoren en omdatwij ook graag echt een cadeautjegeven, hebben we een heuse fotokadergemaakt. De binnenkantvan de fotokadertjes kunnen jullieuitknippen. De uitgeknipte stukkenkunnen jullie opsturen als kerstkaartjenaar je familie, als liefdesboodschapnaar je partner, alsknuffel voor je kinderen, of bewarenomdat er nuttige telefoonnummersop staan. Daarna kunnen jullie delege fotokaders bewaren om foto’svan familie, vrienden, … achter opkrantO/GEVANGkrant/6327 05-09-2001 19:24 Pagina 1 (1,1),;,;Een nieuwsbriefvoor gevangenenDeze nieuwsbrief past in een plan van de VlaamseGemeenschap om de hulp- en dienstverlening aan gedetineerdenstap voor stap uit te breiden en te verbeteren innauwe samenwerking met het gevangenispersoneel.Driemaal per jaar zult u geïnformeerd worden over deinitiatieven die in dit verband genomen worden.Elke nieuwsbrief zal in verschi lende rubrieken informatiegeven over hulpverlenings-, vormings- en ontspanningsactiviteitendie georganiseerd worden binnen de muren.Maar er zal ook veel aandacht gaan naar het leven buitende muren en naar de mogelijkheden die er zijn om buiteneen nieuwe star te nemen. Ook de familie zal nietvergeten worden.De nieuwsbrief wordt samengesteld door een plaatselijkeredactie en een centraal redacteur in Brussel. In eeneerste fase zal de nieuwsbrief enkel verschijnen in degevangenissen van Antwerpen, Turnhout, Merksplas,Wortel en Hoogstraten. Later zal de nieuwsbrief ook verspreidworden in andere gevangenissen van Vlaanderen enBrussel.De nieuwsbrief is bedoeld voor gedetineerden en hunfamilie. Maar ook het gevangenispersoneel en iedereen diebetrokken is bij de hulp- en dienstverlening zal een exemplaarontvangen! Het eerste nummer zal verschijnen indecember 2001.O/GEVANGkrant/6327 05-09-2001 19:24 Pagina 1 (1,2)&&VoorIn de goede richting2 Krant X • Jaargang 10 • Nummer 3 • December 2011JAARGANG 1 • NUMMER 0beterekranteen beterehulp- en dienstverleningDe Vlaamse regering heeft op eigen plaats te verwerven in de8 december 2000 een plan goedgekeurdom de hulp- en dienst-maatschappij.verlening aan gevangenen ui te Het uitbouwen van een degelijkebreiden en te verbeteren.hulp- en dienstverlening zal nogHet is de bedoeling dat deveel werk vragen. Tot voor enkeleverschi lende voorzieningen van jaren waren de gevangenissende Vlaamse Gemeenschap gaan erg afgesloten van de buitenwereld.Gevangenen voelden zichsamenwerken om een degelijkaanbod te hebben van hulpverlening,vorming, beroepsopleiding, gewone leven en afgesloten vanzodoende ook uitgesloten van hetonderwijs, sport en ontspanning. de maatschappelijke dienstverlening.Daarin is intussen veelOp die manier wil de Vlaamseregering ingaan op de vragen van verandering gekomen. Er wordenzeer veel gevangenen die graag door de justitie veel inspanningenmeer mogelijkheden wi len krijgenom hun gevangenistijd zinvol gevangenen en de buitenwereldgedaan om het contac tussenin te vu len en beterete behouden en te verbeteren.vooruitzichten te hebben voor De Vlaamse regering wil er methun leven na de straf.haar plan voor zorgen dat hetDe Vlaamse regering wil met aanbod van de hulp- en dienstverleningook gevangenendit plan ook uitdrukken datgevangenen volwaardige leden bereikt. De verschi lendeblijven van de samenleving en dat organisaties van de Vlaamsezij zoals a le andere mensen een Gemeenschap (Justitieelberoep mogen doen op hulp- en Welzijnswerk, VDAB, Centra voordienstverlening om een goede Basiseducatie, enz.) zu lenshortnews; KrantKrantte hangen zodatdeze meteen ingelijst zijn!Blader snel naar het midden enontdek de extra pagina’s!krantvooreerst uitgenodigd worden omsamen een team te vormen, goedte luisteren naar de vragen enverwachtingen van gevangenenen vervolgens stap voor stap hunhulp- en dienstverlening uit tebouwen. Zij zu len ook nauwsamenwerken met de directeurs,de psychosociale diensten,de herstelconsulenten en depenitentiaire beambten om allesin goede banen te leiden.In deze nieuwsbrief zal opgeregelde tijdstippen informatiegegeven worden over wat ditallemaal concreet voorgevangenen zal betekenen.Ik hoop dat dit initiatief gewaardeerdzal worden en dat veelgevangenen gebruik zu len makenvan het aanbod!Deelnemen is winnen‘Ik had het gevoel dat heel Gent achter mij stond’ p. 5Interview met Ismaïl ‘Cool’ AbdoulMieke VogelsVlaams minister van Welzijn,Gezondheid en Gelijke KansenU hebt gemerkt dat deze krant voorlopig nogkrant-X heet. We zijn op zoek naar een gepaste benaming.Wie ideeën heeft, mag ze doorgeven aan decentrale redactie (zie Colofon). Bedankt!:>:>krantAangenaam Ik ben Den Tony … p. 2Deelnemen is winnen? Jazeker! Absoluut niet! Misschien? p. 3De Top op! p. 4-5Interview met de twee topcoaches van de gevangenis van Antwerpen!Ik kom pas vrij en … ? p. 8De ‘Ik Kompas Vrij’-gids geeft een antwoord op al je vragen.Even wegkrantX_zomer11.indd 1 4/11/11 11:19Krant X • Jaargang 10 • Nummer 2 • Augustus 2011Op vakantie opp. 4 en 5Festivalitisp. 6 en 7Duitse vrouwenaan het woord p. 2In het Penitentiair Schoolcentrumvan Hoogstraten voorzietmen skypetelefonie om derelaties tussen vaders en hunkinderen meer “on line” tehouden. In de opstartfase kunnende gedetineerde vaders die deelnemenaan het kinderbezoekgebruik maken van Skype. Er zaleen apart lokaal zijn met tweeEditoKrant X viert dit jaar zijn 10everjaardag! De aandachtige lezerzal merken dat onze krant dezekeer iets dikker is. Meer daaroverzullen jullie verder ontdekken. Eenhele krant aan onszelf wijden zouiets te ijdel zijn. Daarom staan wein aanloop naar de feestdagen stilbij het thema affectieve relaties: debanden met familie, met vriendenen hoe deze sterk houden tussen demuren. Het is al niet evident om opeen leuke manier contact te houdenmet jonge kinderen, laat staan metje puberende zoon of dochter. Watbetekent jouw detentie voor je zoonof dochter, wanneer missen ze je hetmeest, kunnen ze er met iemandover praten, welke impact heeft hetop hun leven, … ? Maar behalveje familie zijn ook de banden metvrienden erg belangrijk. Sommigenonder jullie vonden een soulmatebinnen de muren. We laten vierbeste vrienden aan het woord overde betekenis van deze vriendschapvoor hen en voor het doorkomenvan de tijd tussen de muren. Voorwie het onderhouden van contactenmoeilijker loopt, zijn er nog altijd debezoekvrijwilligers. Zij komen doorweer en wind, immer en altijd aande poort staan om de gedetineerdeneen hart onder de riem te steken, eenluisterend oor te bieden. Wat betekenendeze contacten voor de vrijwilligers,wat drijft hen? Je ziet het:een krant vol ‘grote’ thema’s, diejullie hopelijk een groot hart onderde riem steken tijdens de komendefeestdagen.telefoontoestellen waar men alkijkend kan telefoneren met zijnpartner en kinderen. Een apartetelefoonagenda wordt opgemaaktvoor deze gesprekken.De gesprekstijd met de skypetoestellenis 15 minuten en staatlos van de gewone mogelijkheidtot telefoneren. De gesprekkenworden gratis aangeboden.We kijken uit naar de eerstereacties in een volgende krant.


Ik voel me zo verdomd alleenIn de gevangenis is het niet makkelijk om de band met familie en vrienden te onderhouden, maar het is net achterde muren dat je je vaak alleen voelt en dat je snakt naar contact met je naasten. Sommigen onder jullie hebben dannet veel contact met familie en vrienden. Anderen verzeilen misschien in een situatie waar vrienden en familie nietmeer willen komen of waar het contact langzaamaan verwatert. Soms vind je tussen de muren een vriend met eenluisterend oor, soms niet. Voelen jullie je verdomd alleen tussen de muren? Of net niet?Ja, je voelt je hier alleen, je mist je vrouw en kinderen. Ik vind dat5 à 6 bezoeken per week toch zouden mogen om de band met jegezin niet te verliezen.Gedetineerde DendermondeEenzaamheid. Het punt waarop je je opnieuw openstelt.Gedetineerde IeperJe kunt overdag gaan werken dan voel je je minder eenzaam.Je kunt praten tijdens het werk met de andere mensen. Jekunt meedoen aan de sportactiviteiten. Daar kun je ook jegedachten verzetten, je afreageren op ne fiets of iets anders:op de loopband, roeien, gewichtheffen of grondoefeningen. Jekunt in de bib boeken ontlenen om te lezen als je graag leest.Zo kan je je gedachten verzetten of tekenen en er iemand eenplezier mee doen.Gedetineerde GentOm dingen te kunnen veranderen in je leven,moet je luisteren naar je hart. Wanneer ditniet lukt, moet je je ogen sluiten en aan destem van je vader en moeder denken. Zijzijn altijd bij je.Gedetineerde TurnhoutIk heb de tijd niet om alleen te zijn.Ik vind hier heel mijn persoonlijkheidterug! Buiten ging alles veel te vlug. Ikleer hier terug mezelf kennen, zowelm’n fouten als m’n kwaliteiten. Eensterug stilstaan bij belangrijke dingen.Elke dag leer ik hier wel een nieuweles. Ik ervaar het als een therapeutischleerproces. Nu deze ervaring nogbuiten bewijzen en niemand andersmet de vingers wijzen! Deze tijd hier iseen heel vruchtbare tijd.Gedetineerde AntwerpenMicrosoft OfficeIk voel me nooit alleen. Ik hebveel steun van ouders maar ookbij medegedetineerden kan ikaltijd wel steun vinden. Wie zichniet afzondert van anderen zalzich zeker niet eenzaam beginnenvoelen. Integendeel zelfs, somssnak ik hier om zo eens eenavondje alleen door te brengen.Gedetineerde AntwerpenPersoonlijk denk ik dat je eigenlijk nooit echt alleen bent, wantje zit in een kleine gemeenschap waar er altijd een babbeltjemogelijk is. Natuurlijk is het leuk als je familie je niet in de steeklaat om je toch mentaal niet alleen te voelen. Je moet je ookwillen bewijzen om te tonen aan je familie dat je het waard bentom niet in de steek te worden gelaten. Het is pure Karma: wiegoed doet, wordt goed weer gedaan.Gedetineerde OudenaardeEen goede raad: blijf je familie en gezin steunen, want jij voelt je verdomd alleen,maar zij ook. Neem dat maar van mij aan. Waar kunnen zij terecht met dewoorden “mijn man of vrouw of zoon of dochter zit in de gevangenis”? Nergenshé, dus zij voelen zich ook verdomd alleen. Heb respect voor je familie, gezin,kinderen, vrouw, man en vrienden die je komen bezoeken omdat ze je graag zienen willen steunen. Steun hen ook, door dik en dun.Gedetineerde GentKrant X • Jaargang 10 • Nummer 3 • December 2011 3


Fit in je hoofd, met vrienden!Vrienden zijn belangrijk. Vriendenzijn er om bij uit te huilen.Vrienden staan altijd voor je klaar.Wat als je in de gevangenis zit?Zijn daar vriendschappen mogelijk?Ja dat kan!Vriendschappen kan je opsplitsenin verschillende categorieën. Jehebt vrienden voor het leven, maarook voor bepaalde periodes in jeleven, bijvoorbeeld tijdens eenvakantie of vrienden op het werk.Zo kan je ook vrienden makenin de gevangenis. Ook hier is hetbelangrijk dat je iemand hebt metwie je kan praten en bij wie jeterecht kan met goed nieuws maarook met een tegenslag. Iemanddie begrijpt wat het is om in degevangenis te zitten. Zo iemandhoudt je fit in je hoofd. Vriendschapis wederzijds. Je staat voorelkaar klaar, aanvaardt elkaar enje oordeelt niet te snel. Sommigenhebben het geluk om zo iemandbinnen de muren te kennen.Je leest het hieronder in het interviewmet Frank en Paul, tweebeste vrienden.Krant X: Hoe hebben jullie elkaarleren kennen?Frank: Dat moet in 1992 geweestzijn. Je zal het niet geloven maarin het begin konden wij elkaar nietuitstaan. Op een gegeven momentben ik in het werkhuis begonnen enik stond over Paul. We zijn beginnenbabbelen en zo vrienden geworden.Krant X: Wat betekent een vriendhierbinnen?Frank: Het is vooral belangrijk dat jeiemand hebt die je kan vertrouwen.Dat je met elkaar over alles kanbabbelen, ook over de minder leukedingen.Vrienden moeten elkaar ookkunnen bijsturen. Soms ben ikkwaad op iemand en kan ik daarover doorrazen. Dan kan hij dat ineen ander perspectief zetten. Dat isook vriendschap hé, kunnen zeggendat iemand verkeerd is. Eerlijk uwmening geven.Soms gaat Paul in verlof en ik nooit.Daar moet ik niet jaloers op zijn.Ik vind dat juist fantastisch voorhem. En dat maakt ook dat hij nazijn verlof zijn verhalen kan komenvertellen.Je bent niet alleen.Je bent één van iedereen.Wij zijn samen,en samen zijn wij één.Luister als ik zeg,niemand is alleen.Redouan – gedetineerde TurnhoutKrant X: Ga je contact houdenals een van jullie weg zal gaan(transfer, vrij …)?Frank: Ik heb het principe dat je inhet begin, de eerste twee jaar, bestgeen contact kunt houden. Toen iknog in Merksplas zat, had ik daareen heel goede vriend. Hij zat er inhet begin een beetje door en ik hebveel met hem zitten babbelen. Naeen aantal jaren is hij vrij gegaan.Hij vroeg om contact te houden enik zei dat hij na een tijd – als hij allesop orde had – gerust een brief mochtschrijven. Na een jaar is hij brievenbeginnen schrijven en uiteindelijk ishij ook op bezoek gekomen. Dat iswel leuk.Maar als je vrij gaat, heb je zoveeldingen waarop je je moet focussenen in orde moet maken. Dan moetje daar je tijd insteken.“Je zal het niet gelovenmaar in het begin kondenwij elkaar niet uitstaan.”Krant X: Ervaar je deze vriendschapanders dan de vriendschappen dieje buiten de muren had?Frank: Nee. Het is eenzelfde soortvriendschap als buiten. Het moetklikken, je moet elkaar kunnenvertrouwen. Dat is buiten zo, datis binnen zo. Je zal misschien welvoorzichtiger zijn met wie je optrekten babbelt.Krant X: Hoe hebben jullie elkaarleren kennen?Paul: Hierbinnen.Een twintig jaar geleden.Krant X: Wat betekent een vriendhebben hier binnen?Paul: Iemand waarmee je kanbabbelen, dingen die je tegeniemand anders niet kan zeggen.Een steun en toeverlaat.We hebben heel veel contact. Er zijner anderen die ik ken, maar daar gaje oppervlakkiger mee om. Dat heeftvooral te maken met wantrouwen.Als je in je eentje moet overleven,dan wordt het moeilijk. Als je mettwee bent, is het gemakkelijker.In de gevangenis leef je niet, wijmoeten overleven.Toen ik last had van mijn hernia, dankwam Frank mij helpen en steundehij me. Hij reed met de rolstoel enstond altijd klaar. We hebben elkaartoen van een andere kant lerenkennen.Krant X: Ga je contact houdenals een van jullie weg zal gaan(transfer, vrij, …)?Paul: Ik denk dat we sporadisch nogcontact zouden houden.Mocht hij sterven, dan zou ik metzijn familie contact houden.Krant X: Ervaar je deze vriendschapanders dan de vriendschappen dieje buiten de muren had?Paul: Er is geen verschil. Buiten zijner ook te veel mensen die je niet kanvertrouwen, die roddelen. Bij Frankweet ik dat als ik zeg ‘niet verderzeggen’ dat hij dat ook niet doet.Het enige verschil is dat je buiten eenleven hebt en er meer connectieskomen. Of je gaat samen bowlen.Je doet dingen samen.Met dank aan Frank en Paul uit Turnhout4 Krant X • Jaargang 10 • Nummer 3 • December 2011


Luc en Andy zijn allebei gedetineerdin Leuven Centraal. Zevertelden Krant X wat meer overhun bijzondere vriendschap.Krant X: Hoe hebben jullie mekaarleren kennen?Andy: Dat was in de gevangenis vanMechelen.Luc: Een paar dagen nadat ik aangekomenben, ben ik via de aalmoezeniermet Andy in contact gekomen.We hebben ook een tijdje samen opcel gezeten daar.Andy: En dat klikte direct, wekwamen goed overeen. Veel gezamenlijkeinteresses ook, zoalsvoetbal kijken. Vanuit onze celzagen we het voetbalplein van KVMechelen. Dan stonden we samenop de verwarming uit ons raam naarde match te kijken.Luc: En ik was zijn persoonlijkewekker. Ik zorgde dat hij op tijdopstond. Later werden we danallebei naar Leuven Centraalgetransfereerd.Andy: Maar de tijd dat hij nog inMechelen zat en ik al hier, hieldenwe wel schriftelijk contact.Luc: En toen ik aankwam in LeuvenCentraal stond Andy mij aan hetcentrum op te wachten.Krant X: Jullie band verwaterdedus eigenlijk nooit?Luc: Nee. We doen hiersamen toneel, we zittensamen in een gespreksgroepen we sporten ook samen.We hebben ook nog samengewerkt.Andy: En we zitten schuintegenover mekaar op cel.“Dan stondenwe samen op deverwarming uitons raam naar dematch te kijken.”Eigenlijk doen we wel heelveel samen hé!Krant X: Echte vriendendus. Wat betekent jullievriendschap voor jullie?Andy: Je hebt iemand nodigop wie je kan rekenen enwaar je alles kan tegenzeggen. Je kan dat tegenmensen van buiten ook vertellen,maar die zitten hier niet en begrijpenniet hoe het echt is. En een medegedetineerdeis er ook altijd. Alsje eens slecht nieuws krijgt, kan jeonmiddellijk bij hem terecht.Krant X: Zouden jullie ook vriendengeworden zijn als je mekaar buitenontmoet had, denken jullie?Luc: Dat is mogelijk natuurlijk,maar de kans dat we mekaar buitenontmoet hadden, was klein.Geratel van karren - geklettervan deurenVerschillende vleugels - verschillendekleurenMensen oost en mensen west - hetlijkt wel een bijennestVragen, zagen, wat een sleur -onzekerheid achter elke deurOveral stemmen om je heen - snijdensoms door merg en beenMuffe mensengeur blijft hangen -voetstappen doorheen de gangenMensen levend als sardienen - zoudenwe dit nu echt verdienen?Leven overal waar je kijkt - niets isechter wat het lijktWant … met al die mensen om meheenVoel ik me ...... zo verdomd alleenPba Gevangenis GentAndy: Misschien waren we mekaarwel eens op de voetbal tegengekomenhé Luc!Krant X: En wat als één van detwee vrij komt?Luc: Ik denk dat dat voor de anderedan wel moeilijk zal zijn. Ik zal langerzitten als Andy. Dan zullen we zekerschriftelijk contact houden. Maarhier binnen zal het toch moeilijk zijn.Er is dan een stuk van mij weg. Dievriendschap ga ik wel missen dan.Andy: Ja, tegen dan gaan wemekaar toch tien jaar kennen. Datveeg je niet zomaar weg.Krant X: Maar een tijdje later komtLuc dan ook vrij. Hoe zien jullie jevriendschap dan?Andy: Als je nog in je tijdsvoorwaardenzit, mag je natuurlijk geencontact hebben met medegedetineerden.Dat is wel jammer, wantna zo’n lange tijd heb je bijna geenvrienden meer buiten. En dan magje je vrienden van in de gevangenisniet meer zien.Luc: Maar eens onze tijdsvoorwaardenafgelopen zijn, gaan wesamen een goeie pint drinken!Met dank aan Luc en Andy uit Leuven Centraal.Krant X • Jaargang 10 • Nummer 3 • December 2011 5


Een babbel metenkele pubersTijdens een kinderbezoek hadonze medewerker van Krant X eengesprek met enkele pubers die opbezoek komen bij hun gedetineerdevader.We merken op dat er toch enkelepubers zijn die naar het kinderbezoekkomen. Ze zijn dan al langgeen kinderen meer, maar makentoch nog graag de tijd vrij om bijhun papa op bezoek te komen.“Brian haalt zijn pakjesigaretten boven,zijn vader biedt hemeen vuurtje aan.”Op dit moment zijn er drie gezinnenmet kinderen in de puberleeftijd opbezoek. Ze komen niet voor deactiviteit die georganiseerd wordt.Ze proberen op dat moment tegenieten van de quality time die zesamen hebben.Brian is zeventien jaar en komtelke maand mee op bezoek. Brianis eerder aan de stille kant en heeftniet altijd veel te vertellen. Hijgeniet zonder veel woorden van ditMicrosoft Officemoment, samen met het gezin. Dathij vandaag niet naar school hoeft, ismooi meegenomen. Brian haalt zijnpakje sigaretten boven, zijn vaderbiedt hem een vuurtje aan.In een ander gezin zien we een kleinemoeder en drie grote zonen. Zemoet grote stappen zetten om haarzonen bij te blijven. In de vakantiekunnen alle drie de zonen mee opbezoek komen, dan hebben ze tijd.Tijdens het schooljaar doen ze eenVier muren4 muren verbergen mijn eenzaamheid,zien hoe ik er onder lijd.4 muren delen mijn leven,soms lang, soms heel even.4 muren kennen mijn verdriet,wat niemand anders ziet.4 muren: eens komt er een tijd,en dan nemen we afscheid!Jozef – gedetineerde Merksplasbijbaantje voor extra zakgeld. Dankomt alleen de jongste zoon mee.Ook deze jongens passen voor deknutselactiviteit of de clown die komtoptreden. Deze jongens genietenvan de babbel die ze hebben metpapa. Tijdens het gewone bezoekgaat het er nogal druk aan toe enhier is het veel rustiger. De vadergeeft al eens raad aan zijn zonen,maar evengoed omgekeerd. Hetgebeurt ook dat de zonen goederaad geven aan de vader.Wat verder zien we dan weereen vader met zijn twee dochtersbabbelen. Af en toe zit hij met zijnhanden in zijn haar. Dochterlief zougraag een tattoo laten zetten, of washet deze keer weer een piercing?Ervaring vaneen jongereIk heb mijn vader nognooit gezien, toch nietdat ik mij nog kan herinneren!Mijn ervaringenzijn dus een beetje andersdan jongeren die hunvader nog geregeld gaanopzoeken.Ik was al een tijdje bezig metde zoektocht naar mijn vader.Ik ben beginnen googlen enkwam al snel uit op eenpaar artikels waarin stonddat hij een misdaad gepleegdhad en in de gevangenis zat.Ik heb hier mijn moeder overaangesproken en ze heeftme alles verteld.Ik heb al die jaren heel veelaan mijn vader gedacht enheb een foto’tje van hem vanmijn mama gekregen. Datheb ik altijd bij me. Ik hadaltijd gehoopt dat ik hem zouvinden en een goede uitlegzou krijgen waarom hij mijin de steek heeft gelaten. Opdat antwoord ben ik eigenlijknog steeds aan het wachtenaangezien hij mij heeftverlaten voordat hij de feitenheeft gepleegd.Ik heb het er heel moeilijkmee. Ze zeggen dat ik destap moet zetten om mijn vader teleren kennen. Maar ik vind het eenverschrikkelijke gedachte dat hijdeze feiten heeft gepleegd.Ik praat hier veel over met anderemensen, maar echt helpen doet hetmij niet. Ik denk dan vaak: is het nietfout om een vader op te zoeken inde gevangenis? Hoe kan ik nu ooiteen band krijgen met hem? Heeft hijooit aan mij gedacht? Hoe ziet mijnfamilie eruit langs zijn kant? Allemaalvragen waar ik het antwoordnog op zou willen krijgen maarhelaas blijven ze onbeantwoord … .Zoals je ziet zit ik door dit alles ineen grote knoop! Dit was nog maareen korte versie van wat er allemaaldoor mij heen gaat … elke dagopnieuw.Met dank aan de dappere jongere die haarverhaal voor Krant X wilde neerschrijvenJouw fotoJouw foto bekijk ik duizend maal,en spreekt dezelfde taal.Net alsof ik iets wil zeggen,maar niet kan uitleggen.Jouw ogen spreken me aan,en laat mijn hart wat sneller slaan.Bezie ik jouw lippen en wangen,doen ze me naar jou verlangen.Ze laten me dromen,hoe ik bij U kan komen?Duizend maal neem ik die foto vast,En voel me nog steeds verrast.Hoeveel kracht ik wil geven,Met jou verder te leven.Om via het juiste spoor, de juiste trein,Steeds bij elkaar te zijn!6 Krant X • Jaargang 10 • Nummer 3 • December 2011Jozef – gedetineerde Merksplas


Recht!Op 1 september 2011 zijn heelwat artikels van de basiswetinterne rechtspositie van gedetineerdenin werking getreden.Deze wet regelt jullie rechtenbinnen de muren en komt stapvoor stap in uitvoering. Eénvan de rechten waar jullie jesinds 1 september 2011 opkunnen beroepen is het “rechtop familiebezoek” (art. 58 vande basiswet). Dit wil zeggen datjullie verschillende personen inongestoord bezoek kunnenontvangen zoals bijvoorbeeldje partner samen met jekinderen, je ouders, je broers,zussen, … . Op die manierkunnen jullie rustig bijpraten ineen aangenamere omgevingdan in het bezoek.! Informeer naar de uitvoeringhiervan in je gevangenis.Phone <strong>Home</strong>!?!Kinderen kijken uit naar een regelmatigtelefoontje van hun papa/mama, dit is een manier om heneventjes te horen. Uitgebreidegesprekken voeren en een knuffelgeven, kan op het bezoek, of ophet kinderbezoek voor de jongerekinderen.Kinderen vinden het leuker op hetkinderbezoek omdat ze daar kunnenrondlopen, spelen, of omdat er eenknutselactiviteit wordt voorzien.Meestal is er speelgoed aanwezig. Inveel gevangenissen worden feestjesgeorganiseerd bij speciale gelegenheden,bv. verjaardagsfeestjes,communie, vaderdag, eenbezoek van de Sint, … . Eenfoto die dan genomen wordtwaar ouders en kinderen nogeens samen op kunnen staan isnatuurlijk super!Tieners hebben soms behoefteaan een goed gesprek met denodige privacy. Het familiaalbezoek, waarbij meerdere familieledenen kinderen van verschillendeleeftijden aanwezig kunnen zijn, ishier misschien een mogelijkheid. Inde meeste gevangenissen kunnenouders dit aanvragen via de directie.Hieronder geven we enkele extratips om het contact met je kinderenop een leuke manier te onderhouden:“Spreek samen afom op hetzelfdemoment hetzelfde TVprogramma te kijken.”- Maak zelf een verjaardagskaartjevoor je kind.- Schrijf zelf een verhaaltje voor jekind. Als het mogelijk is, spreekhet in op een cassette.Anders kan je partnerhet voorlezen voor hetslapen gaan.- Maak een tekening dieje kind kan inkleuren bv.een tekening van hoe je‘kamer’ er uitziet.- Vertel wat je dezeweek allemaalgedaan hebt zoalseen diploma gehaald,sportwedstrijd gewonnen, cursusportrettekenen gevolgd, … .- Vraag naar de leuke dingen dieje familie buiten heeft beleefd.- Spreek samen af om ophetzelfde moment hetzelfde TVprogramma te kijken.- Speel hetzelfde spel als je zoonop de Playstation en kijk wie dehoogste score behaalt.- Vraag aan je dochter wat haarlievelingsmuziek is en leen hetuit in de bib.Het maakt voor hen ook duidelijkdat ze nog steeds een plaats hebbenin het hart van hun papa of mama,al zijn de omstandigheden nog zomoeilijk.Myriam Van Damme – De Rode AntracietMicrosoft OfficeOp 13 december geeft Bond zonder Naam het startschot voor eengrote publiekscampagne rond detentie. Deze actie omvat een TVspot en een vliegeractie die zoveel mogelijk mensen in bewegingmoet brengen. De spot is opgenomen in de Gevangenis van Leuven-Centraal met bekende acteurs.De vliegeractie zet mensen aan om elkaar een boodschap te sturen:een wens, een droom, een bemoedigend woord, … . In het eindejaarspakket,dat jullie elk jaar ontvangen van Bond zonder Naam,zit ook een vlieger om op te sturen naar buiten. Iedereen die heminvult en afgeeft aan de dienst van de Vlaamse Gemeenschap JWW/CAW, krijgt een antwoord terug. Zo willen we mensen van binnenen buiten de muren met elkaar verbinden. Het is vangroot belang dat jullie contact kunnen hebben met debuitenwereld. Dit vergemakkelijkt de terugkeer naarde samenleving.In samenwerking met o.a. de Rode Antraciet, deLiga voor Mensenrechten, VDAB, vzw Touché, vzwJan De Cock, Suggnomè, het Steunpunt AlgemeenWelzijnswerk en met de steun van Cocom vzw.Krant X • Jaargang 10 • Nummer 3 • December 2011 7


Madame SocialeVrijwillig tussen de murenBezoek krijgen van je familie ofvrienden helpt om de eenzamemomenten tussen de murentegen te gaan. Jammer genoegkrijgt niet iedereen regelmatigbezoek. Gelukkig zijn er debezoekvrijwilligers. Krant Xsprak met Magda, bezoekvrijwilligerin Leuven Centraal.Krant X: Magda, jij bent bezoekvrijwilliger.Hoe lang doe je dat al?Magda: 12 jaar ondertussen.“We kunnen eigenlijkover alles praten.”Krant X: Waarom ben je er toenmee begonnen?Magda: Ik was net gestopt metwerken, ik gaf vroeger les. Ik woonal jaren tegenover de gevangenis enik dacht: “wie weet hebben ze daariemand nodig om te helpen”. Ik hebaltijd wel vrijwilligerswerk gedaan,en dit leek me iets zeer waardevols.Krant X: En toen ben je gestart.Kan je eens uitleggen wat bezoekvrijwilligersprecies doen?Magda: Wij bezoeken mensen diedaar nood aan hebben. Bij mij gaathet steeds om mensen die voor derest nooit bezoek krijgen. In de loopder jaren is het zo gegroeid dat ikenkel mensen uit het buitenlandbezoek. Hun familie woont veel tever om op bezoek te komen. Zijkrijgen nooit bezoek en kijken erdan ook echt naar uit dat je komt.“Waarom blijf je hetna al die jaren nogsteeds doen?”Krant X: Waarover gaat het zoal injullie gesprekken?Magda: Dat kan over verschillendezaken gaan. Sommigen vertellenover hun feiten, anderen vertellendaar bijna niets over. Of men verteltover thuis. Maar ook over het dagelijkseleven in de gevangenis wordtgesproken. We kunnen eigenlijkover alles praten. Het is een uitlaatklepvoor hen, want ik ben de enigepersoon van buiten de gevangeniswaarmee ze kunnen praten. Maarhet gaat verder dan enkel bezoeken.Omdat ik mensen bezoek dieniemand kennen in ons land, doe ikook wat praktische dingen voor hen.Contact nemen met hun advocaatof familie, brieven schrijven, hunvrijgegeven spullen ophalen,... . Jebent eigenlijk de verbinding tussenhen en de buitenwereld. Ze noemenme ‘Madame Sociale’.Krant X: Waarom blijf je het na aldie jaren nog steeds doen?Magda: Dat is iets dat me drijft. Ikmoet dat doen. Dat is het enige datdie mensen hebben, en waar zenaar uitkijken. Ze hebben nood aaneen luisterend oor. Ik kan natuurlijkniet toveren, ik kan enkel luisterenen kleine dingen oplossen voor hen.Je leert hier ook heel veel.Krant X: Is er veel veranderd indie 12 jaar dat je nu al komt alsbezoekvrijwilliger?Magda: Nee ik denk het niet. Erzijn nog steeds veel mensen zonderbezoek, dat verandert jammergenoeg niet. Ik ben dan ook nogniet van plan om te stoppen. Zolangik het graag doe en het aankan, blijfik doorgaan!Met dank aan Magda Biesemans –beschermcomité LeuvenWil je ook een vrijwilliger opbezoek? Vraag na of dit kanin jouw gevangenis bij JWW/CAW.Foto: Simple Pleasures: Comstock ImagesVolgende keerJullie bepalen mee het volgende thema!Stuur zeker je kaartje en win!Blader snel naar de extra pagina’s in het midden.colofonKrant X is een uitgave van de Vlaamse overheid, Departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, Afdeling Welzijn en Samenleving, Koning Albert II-laan 35, bus 30, 1030 BrusselVerantwoordelijke uitgever: Marijke Enghien, Departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, Afdeling Welzijn en SamenlevingCentrale redactie: Dana Mariën (Beleidsmedewerker gevangenis Turnhout), Tine Lenaerts (Organisatieondersteuner Justitieel Welzijnswerk Turnhout),Jan Vanherp (Communicatieverantwoordelijke De Rode Antraciet vzw), Lut Dauw (Bemiddelaar Suggnomè), Tineke Tailleur (Onderwijscoördinator Centrale gevangenis Leuven en Hulpgevangenis Leuven)en Lotte Schelles (Beleidsmedewerker, Afdeling Welzijn en Samenleving)Foto cover: Jelger VittVormgeving: Suzie Favere, Vlaamse overheid, Departement Diensten voor het Algemeen Regeringsbeleid,Afdeling CommunicatieWerkten mee aan dit nummer: Bond zonder naam, Paul&Frank, Andy&Luc, Myriam Van Damme en Magda.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!