( impuls - Salomo

NAJAAR 2007 - NR.3Daarbij is het geluid ook prima. Een stuk beterdan je met een klas vol behelpen vooreen klein beeldscherm of hopen dat je collegade beamer wil afstaan.”ZELFVERTROUWEN OPKRIKKENWe praten nog wat na over het interview enze vertelt waarom ze denkt dat Kees Hoed despotlight haar kant op wilde laten schijnen.“Ik vermoed dat hij nieuwsgierig was hoewe alles nu precies aanpakken op de Trapeze.Het komt regelmatig voor dat ik tijdenshet ICT- coördinatorenoverleg moet zeggendat het bij ons echt anders gaat. We willenzoveel mogelijk meedoen, maar bij ons werkensommige dingen niet. Wellicht wilde hijwat details weten? We krijgen kinderen binnenmet een zelfvertrouwen van een dronkenmossel. En toch krijgen we voor elkaardat op te krikken zodat een kind weer naarschool wil ondanks z’n beperkingen! Ik denkdat daar ook een hoop kracht ligt.“ Je zult het met je eigen creativiteit moetenoplossen. Dit kind heeft uiteindelijk met eenkoptelefoon vol keiharde muziek toch rustkunnen vinden. En als ik het niet meer weet,(direct het antwoord klaar: “Digitale schoolborden!In iedere klas. Dat wens ik iedereentoe. Kinderen onthouden alles veel beterwant ik kan het visueel ondersteunen.Als ik zelf een school zou mogen opzettenzou het ook een SBO zijnIK GEEF DE PEN DOOR AAN...“Wie heeft het echt verdiend om eens goedin het zonnetje te worden gezet? Want zovoelt het echt wel een beetje! Ik heb daarecht een tijdje over nagedacht. Het is tochlastig als je nog niet heel lang bij Salomowerkzaam bent; ik ken vooral de mensenop mijn eigen school.” Later meldt ze meheel gedecideerd: “ Ik wil Ursela van Gemerteens in het zonnetje zetten. Zij werkt op deKoningin Emma School in Haarlem-Noord.Dat is een heel leuke meid, dus daar mag iedereenwel wat meer over weten!”dan ga ik naar mijn collega’s. Daar ontlaadik. We gallen tegen elkaar, overigens hoorje hier ook nooit gemopper over elkaar. Ietswat ik ook niet helemaal gewend was! Menis wel direct. Dat is soms pijnlijk, maar welduidelijk. Weet je, ik moet zoveel meer geduldhebben hier met de kinderen, maarik krijg er zoveel voor terug! Als ik zelf eenschool zou mogen opzetten zou het ookeen SBO zijn. Dat lijkt me geweldig. Van hetbegin af aan mogen bepalen hoe de schooler uit ziet, welke methode je kunt kiezen,”ze gniffelt even, “wie je collega’s zullen zijn!”Er komt een frons op haar gezicht terwijl zedoorgaat: “Maar dat gaat nooit gebeuren.Alles moet minder. Daar moet ik gewoonecht niet aan denken! Stel je voor, al dezekinderen naar het regulier onderwijs. Dat isecht erg. En dat alles onder het mom ‘betervoor het kind,’ terwijl het gewoon een verkaptebezuiniging is.“Toch blijft er nog wel wat te dromen over. Alsik haar vraag wat ze met een berg geld zoudoen vrij te besteden aan haar klas of school,heeft ze als rasechte ICT-er van de school

Zondag rustdag?BUSTOUR OOST-NOORD VAN DE TRAPEZEDinsdag 26 juni was het zover; de kinderen van SBO de Trapeze-Oostgingen “on tour” naar hun nieuwe stek in Haarlem-Noord. Na de fusietussen De Poort en de Wim van der Jagtschool is deze zomer het momentgekomen dat alle kinderen daadwerkelijk op één locatie naar schoolzullen gaan; in Haarlem-Noord.De kinderen uit Haarlem-Oost werdenop deze stormachtige morgen mettwee vrolijk versierde connexxionbussenopgehaald van de Prinses Beatrixdreef.Via het Stadhuis en het stafbureau van deschool gingen de kinderen naar Noord, omkennis te maken met het nieuwe gebouw ende medeleerlingen.Op het Stadhuis werden de kinderen binnengehaalden verrast met praatjes vanWethouder Divendal en de burgemeester.De beide heren bleken levendige vertellersover de stad en haar geschiedenis! Op hetbordes werden de nodige groepsportrettengemaakt en daarna reden de bussen naar hetstafbureau. Hier strooide een van de schoolbestuurders,uitgedost als Harry Potter, metzakjes chips. Directeur Nanda Klaassen kreegde volle laag!Tenslotte arriveerden de kinderen aan deDinkelstraat waar ze werden rondgeleid doorhun toekomstige schoolgebouw. De middagwerd afgesloten met een heerlijke zwempartijin zwembad de Planeet!Alle kinderen weten nu waar ze het komendschooljaar aan toe zijn. Het was een memorabeleen zeer geslaagde dag. Zondagmiddag. Het is druk op school. Ook alis het weekend, ik kom de helft van mijn teamtegen. Petra is de prikborden aan het wittenmet twee enthousiaste ouders. Op het kleuterpleinstaat een groepje ouders, onder leidingvan Henk de muren te schilderen terwijlInez de zachte tegels voor het duikelrek probeertin te graven. Roland, mijn man, schroefttv-/videokastjes aan de muur en de man vanJanneke staat magneettape op de muren teplakken zodat de globaal-woorden blijvenplakken. De tijdlijn van geschiedenis moeteven van de muur, en de gepensioneerdemoeder van Gerdie heeft de rekenschriftennagekeken en gaat nu verder met het schoonmakenvan de tafeltjes; ,,Zal ik het aanrechtjenog even meenemen?” De wc’s durf ik haarniet te vragen...De collega’s van groep 3 komen trots binnenmet de gisteren in de koopjeshoek van eengrote Zweedse firma opgeduikelde vloerkleedjesen opbergbakken. ,,Gezellig hè, enzo wordt het meteen wat minder gehorig!”Liefdewerk-oud papier?Tja, sinds overal de NSO’s uit de grond ploppenmoet je als school toch iets doen om meete komen met die prachtig opgeknapte ruimtes...het verschil wordt anders veel te groot.Dus er zitten veel voordelen aan de komst vande NSO binnen de schoolmuren!Voor de herfstvakantie heb ik de planning alklaarliggen. Ik kom nooit toe aan het goed opruimenvan mijn kasten. Had dat willen doenin de zomervakantie, maar ja... en de ramenmoeten ook eens goed gedaan worden. Maarde kalk die boven mijn bord naar benedenvalt heb ik ook met 3 lagen latex in de zomervakantieniet kunnen verhullen, het begint alweernaar beneden te vallen. En wanneer zouer iemand op een 3 meter hoge ladder durvenklimmen om de dakspanten eens stofvrijte maken? Kan gelijk mijn lampje vervangenworden...Gelukkig merken de bezoekende ouders dierondgeleid worden er niks van. Per slot van rekeningziet het er allemaal hartstikke strak uit.Frisse kleurtjes, al is elk lokaal anders, wanteigen restjes verf doen wonderen... ach datis ook gezellig zo’n lavendelblauwe kast in deene klas en een oranjegele in de andere! Ookde kinderen merken er weinig van. Soms zouik ze willen wakkerschudden als ze achtelooshun verfkwasten in het aanrechtje gooien...weet je wel dat mijn moeder daar een úúr opheeft staan boenen? En dat ik op mijn knieënachter de verwarming heb gesopt? En datjouw vader hier op een wiebeltrapje plankjesaan de muur heeft gemaakt om jullie tekeningenop te hangen? Nee, ze weten er nietsvan, merken achterstallig onderhoud en vuilook nauwelijks op. Of het moet regenen. Wantdan worden ze bij de ingang getrakteerd opeen fikse regenbui van overstromende en lekkendedakgoten. Maar ach, dan zijn ze lekkersnel binnen!

NAJAAR 2007 - NR.3SALOMO UITJEJAAROPENINGOp vrijdag 31 augustus jl. vond, zoals bij de start van elk schooljaar, dezogenaamde jaaropening plaats. Een middag waarop het bestuur vanSalomo, de bovenschoolse - en de schooldirecties, en de medewerkers vanhet bestuursbureau het nieuwe schooljaar inluidden. Door in een ontspannenatmosfeer vooruit te blikken en inspiratie op te doen. Telkens is er weer eenspeciaal programma met een eigen motto. Zo ook dit jaar, waarbij de middag inhet teken stond van “onze wortels, onze identiteit”.Dat gebeurde via een bezoek aanhet Teylers museum, waar weonder meer kennis maakten met de“elektrische kus” (!), een stadwandeling onderbegeleiding van een gids, en een afsluitendetentje in restaurant de Ark. Hoogtepuntvan de middag vormden de klanken van hetvermaarde Müller-orgel (1738) in de GroteSt. Bavo, opgewekt door Cees Vrooland, onzepersoneelsfunctionaris. Hij trad daarmeein de voetsporen van Wolfgang Amadeus(Mozart) die ooit hetzelfde orgel bespeelde.Dat besef inspireerde Cees tot prachtig spel,onder andere in een subtiel duet met HansZoutendijk (stafdirecteur) op hobo.Onvermoede talenten, die de toevalligaanwezige Amerikaanse toeristen eenovationeel applaus ontlokten.De foto’s geven een impressie van dezealweer heel geslaagde middag.

CEES WEET RAAD!HOEVEEL MOGEN/MOETENWE WERKEN?Anders dan in de meeste andere sectoren wordt de benoemingsomvang vanmensen in het onderwijs niet uitgedrukt in een aantal uren per week, maaraangeduid met het begrip “werktijdfactor”. Onderwijsgevenden hebben eenbenoeming in uren per jaar. Daarmee wordt al duidelijk dat er flexibiliteit van onswordt verwacht.Een leerkracht met een volledige benoeming(werktijdfactor 1) hoeft jaarlijks niet meer dan1659 uur te werken. Van die 1659 uur mag eenleerkracht voor maximaal 930 uur met lesgevendetaken worden belast. Het verschil (729uur) is bestemd voor voorbereiding, correctie,overige schooltaken, vergaderen en studie(10% van de normjaartaak).HOE ZIT HET NU MET DE ADV?In de huidige CAO komt het begrip ADV nietmeer voor. ADV bestaat dus niet meer. Wel isde bepaling opgenomen dat een leerkrachtdie voor meer dan 930 uur wordt ingeroosterdrecht heeft op compensatieverlof. Enkele voorbeelden:Voorbeeld 1:Een leerkracht in de bovenbouw geeft wekelijks25,75 uur les, gedurende 39 schoolweken.Dat is in totaal 1004 uur lestijd in een schooljaar.Hij of zij heeft dan recht op 74 uur (lestijd) compensatieverlof.Voorbeeld 2:Een leerkracht in de onderbouw geeft wekelijks23,5 uur les, gedurende 39 schoolweken. Totaalis dat 916,5 uur lestijd in een schooljaar. Dézeleerkracht heeft geen recht op compensatieverlof.Het recht op compensatieverlof moet aan hetbegin van het schooljaar worden vastgestelden de verlofdagen behoren te worden ingeroosterdin een schooljaar.HOE ZIT HET MET PARTTIMERS?De hierboven genoemde getallen en voorbeeldengaan steeds over fulltime leerkrachten. Voorparttimers gelden dezelfde getallen, maar danin verhouding tot de werktijdfactor. Een voorbeeldje:Een parttimer met bijvoorbeeld werktijdfactor0,4609 heeft een normjaartaak van765 uur en mag maximaal 429 uur lesgeven.Als regel wordt de werktijdfactor bij parttimerszo vastgesteld dat geen recht ontstaat op compensatieverlof.Voorheen zeiden we dan dat deADV werd “opgeplust”. Het volgende voorbeeldmaakt dat duidelijk.Voorbeeld 3:De hierboven bedoelde leerkracht (werktijdfactor0,4609) geeft wekelijks 11 uur les, alle 39schoolweken. In totaal zijn dat 429 uren. Dezeleerkracht heeft geen recht op compensatieverlofomdat het aantal werkelijke lesuren in eenjaar gelijk is aan de maximale lessentaak.VAKANTIEVERLOFOnderwijsgevend personeel, schooldirecteurenen ondersteuners met les-of behandeltakenhebben recht op vakantieverlof tijdens deschoolvakanties. Het verlof tijdens de zomervakantiemag met maximaal drie dagen wordeningekort voor werkzaamheden van, zoals datheet, ”onderwijskundige- of schoolorganisatorischeaard”. De meeste onderwijsgevendenhebben daardoor jaarlijks 12 weken vakantieverlofen verrichten hun werkzaamheden in deoverige 40 weken.DESKUNDIGHEIDSBEVORDERINGIn de CAO is afgesproken dat 10% van de normjaartaakbestemd is voor deskundigheidsbevordering.Voor een fulltimer is dat jaarlijks 166 uur.Als we de vakanties niet meerekenen is dat gemiddeldruim 4 uur studietijd per week. Omdathet gaat over percentages krijgen parttimersminder uren voor studie. Betekent dat ook dateen parttimer minder tijd aan studie hoeft tebesteden? Ik denk van niet. De aard van het beroepvan leerkracht brengt de verplichting metzich mee dat leerkrachten de bekwaamheidom het vak uit te oefenen op peil houden. Datvraagt om een investering in tijd. De CAO-afspraakmaakt het mogelijk tenminste een deelvan de vereiste studietijd binnen de normjaartaakuit te voeren.DirecteurenoverlegWist je dat …... het directeurenoverleg dit schooljaar elke keer inhet teken zal staan van één van de 7 aspecten uithet strategisch beleidsplan?... die aspecten respect, zorgvuldigheid, zorgzaamheid,veiligheid, solidariteit, dienstbaarheid en beweeglijkheid/transparantiezijn?... jij hier meer van zult merken in je eigen vergaderingop school, omdat jouw directeur dit ook zalovernemen in de teamvergadering?... er nog best wat onduidelijkheid is over het taakbeleidm.b.t de bouwcoördinatoren? Dit gaat nogterugkomen op de agenda!... er van de Zandvoortse scholen een nieuwe directie-afvaardigingis, namelijk Brigitte Theeuwes vande Beatrixschool en Mirjam Fuldner van de OranjeNassauschool. Wellicht in een volgende Impulsmeer over deze vrouwen?... vlak voor de zomervakantie de Trapeze Oostnaar Noord is verhuisd? Alleen Noord bestaat nunog onder de naam de Trapeze. In deze Impuls vindje een interview met de ICT-er van deze school.... er nog steeds niets zeker is over de sluiting vande Viersprong?... er hard wordt gewerkt aan de omvorming vanAlgemeen Bestuur naar Raad van Toezicht?.. omdat er in de pers volop wordt geschrevenover een enorm tekort aan plaatsen in de buitenschoolseopvang er geïnventariseerd wordt hoe deverschillende Salomo scholen hier mee omgaan?Niet op alle scholen speelt dit probleem, maar hetis moeilijk om dit inzichtelijk te maken.... er een aantal scholen meedoen aan een pilot,georganiseerd door het SWV-VO, (samenwerkingsverbandenVO) over de aanlevering van toetsgegevensvan leerlingen uit groep 8 aan het VoortgezetOnderwijs.... het SWV-VO de helft van de kosten voor dezetoetsen betaalt? Van àlle leerlingen moeten de gegevensworden aangeleverd.... voor nieuw personeel van Salomo (met terugwerkendekracht tot 1 januari 2007) een introductiebijeenkomstop woensdagmiddag 31 oktobera.s. is gepland? Noteer die datum alvast!... de tweejaarlijkse studiedag voor alle medewerkersvan Salomo op de 1e maandag na de herfstvakantievan 2008 zal worden ingepland?... Ben Cüsters laat weten dat het concept strategischbeleidsplan dat voor de zomervakantie isaangereikt inmiddels is vastgesteld door GMR enAlgemeen Bestuur?... verschillende scholen meedoen met “audits?”Afgelopen schooljaar zijn 3 scholen geaudit envoor het lopende schooljaar staan 5 audits in deplanning. Op korte termijn zal een auditorentrainingworden georganiseerd. Misschien doet er weliemand uit jouw team hieraan mee?... een aantal directeuren zelf al eens als auditorheeft gewerkt en al eerder is getraind? Ze wetendus zelf ook waar het over gaat!... je zo’n audit zeker niet als inspectiebezoek moetbeschouwen?... Nick van Deudekom ook dit jaar weer bezig ismet Rots en Water op verschillende scholen? Eenuitgebreid interview met Nick stond in de Impulsnummer 2.... er een leuke vacature is voor een ambtelijk secretarisGMR voor 4 uur per week? Kijk op de website;iets voor jou??

Door het oog van een ouderSchoolonderhoudzijn huidige werk staan hem veel beter aan:,,Het leukste in die 21⁄2 jaar dat ik hier nuwerk, is dat ik zoveel mensen heb leren kennen.Het is een leuk team, en we werken ookmet goede onderaannemers. Je moet je werknatuurlijk wel gezellig máken. Voor dit werkmoet je wel een bepaald soort persoon zijn.Ik praat graag met iedereen op school. Jemerkt dan wel grote verschillen tussen deverschillende scholen op, maar iedereen is altijdblij als ik de school binnenloop. ” Vóór dezomervakantie was Eric druk op de KoninginWilhelmina School; ,,Die zolder op de KWSmoest ook worden omgebouwd tot NSO.Dat was één grote stal, een bende! Met allejuffen heb ik daar toen opgeruimd, super lekker.Daar heb ik de kap geïsoleerd, dakramengeplaatst, de vloer gedaan etcetera...”Doordat hij op zoveel verschillende Salomscholen komt, denkt Eric ook wel na over deverschillende schoolculturen. ,,We zouden metz’n allen een groot feest moeten houden. Datzou ik leuk vinden. Want ik denk dat er heelveel raakvlakken zijn tussen al de Salomo scholen.Maar jullie zijn allemaal schooltjes aparthè? Je kijkt nooit eens bij elkaar, of wel? Datis jammer! Misschien hebben jullie daar geenbehoefte aan, maar ik denk dat het iets leukszou hebben voor jullie allemaal! Wat ik hoorvan die ICT-dag, want ik hoor natuurlijk ookwel wat, was dat de mensen er weinig nieuwsvan hadden opgestoken maar dat de sféér zogoed was en dat ze het leuk vonden om huncollega’s eens te zien. Ik sta er natuurlijk buiten,maar met zoiets denk ik: já, daar gaat het om,die dingetjes. Je leeft maar één keer hoor, jemoet er uit halen wat er in zit!”“Ik heb een heel andere kijk gekregen op leerkrachtenhoor, in positieve zin! Ik heb respectvoor hoe ze met zoveel energie en vreugdeelke dag wéér voor de klas staan en hun leerlingenwat willen leren...” Je eigen huis heeft af en toe een likjeverf nodig. De scheuren in de muurmoeten bijgewerkt en de dakgootmoet gerepareerd om ervoor tezorgen dat er geen regenbui in jehuis ontstaat. De school heeft datonderhoud net zo hard nodig. Kunje thuis nog eens net doen of descheuren niet groter worden en jeogen sluiten voor de bladders op hetplafond, hoe ervaar je de staat vanonderhoud van de school als ouder?Paulette Nikkels loopt als betrokken ouder metgrote regelmaat door de school. Wat ziet zij als zebinnenstapt? “Er wordt de laatste jaren zichtbaarveel verbouwd en opgeknapt. Dit is ook absoluutnodig om het gebouw aan te passen aan demoderne tijd. De meeste lokalen in het hoofdgebouwzijn intussen geschilderd en opgeknapt. Ikbegrijp alleen niet waarom er gekozen is voor tapijtin de lokalen op de bovenverdieping. Tegenwoordigzijn er veel kinderen allergisch en een tapijtvloeris veel minder goed schoon te maken ente houden dan een gladde vloer. De dependancekan ook wel een fris schilderwerkje gebruiken.Het keukentje, zowel in hoofd- als bijgebouw,kan ook nog zeker wel een opknapbeurt gebruiken.Maar ik begrijp het best, alles kost geld. Quauitstraling heeft natuurlijk dit oude gebouw gezelligheiden sfeer. Een nieuw gebouw is denk ikbeter schoon te houden. Als ik een echte keuzemoet maken, kies ik toch voor het oude gebouw.Eerste prioriteit ligt wat mij betreft op veiligheiddirect gevolgd door hygiëne.”Onlangs zijn er wat lokalen goed onderhandengenomen en dankzij een brandje kon ook depersoneelskamer een fikse opknapbeurt krijgen.Hoe vindt Paulette het resultaat? “De lokalen ziener weer fris uit en zijn zeer zeker opgeknapt. Depersoneelskamer heeft gewoon een metamorfoseondergaan. Die is echt eigentijds geworden.Modern meubilair! Echt een ruimte om als leerkrachteven lekker ontspannen een kopje koffiete drinken. De opknapbeurt was geen overbodigeluxe en had inderdaad al veel eerder moetengebeuren. Waar een brandje al niet toe kanleiden?!Zelf staat ze mee te schilderen bij het kleuterplein.Is dat een taak voor ouders? “In deze tijd dat veelouders samen werken overdag is het soms welveel gevraagd. Maar wil je niet dat je kind langin de rommel moet zitten op school, heb ik daargraag een paar uurtjes voor over. De kinderen zijnzeer enthousiast als ze je aan het werk zien en komenmet blijde ogen kijken en zeggen hoe mooize het vinden worden. Dan doe je het graag, toch?Alleen heel erg jammer dat de jeugd uit de buurtzonodig vernielingen moet aanrichten, doorzwarte aarde op de pas geschilderde muren tegooien.... Er wordt wel behoorlijk veel van oudersgevraagd. Denk aan begeleiding van externe activiteiten(sportdag, schoolreisje, excursies), leesouders,etc. Dus of er nog meer van ouders gevraagdmoet worden in een tijd dat veel oudersal weinig tijd hebben? Nee, denk ik. Daarnaast ishet ook zeker niet de taak van de leerkrachten. Ikword op mijn werk ook niet gevraagd om mee tehelpen met het opknappen van mijn werkvloer,dan wordt er ook een professioneel bedrijf ingehuurdom de werkzaamheden uit te voeren.Tenzij iemand klussen leuk vindt en er een juistecompensatie tegenover staat, dan vind ik het eenandere zaak.”Zien ouders eigenlijk ook dat er dakramen geplaatstworden, dakgoten gerepareerd worden,en meer van dat soort klussen? “Ik kom wel vaakop school, maar niet elke dag. Daarnaast vertellenmijn kinderen niet alles, ik zou het dus wel zeerop prijs stellen wanneer de school ons ouders opde hoogte zou houden van dit soort activiteiten.Wat ik in ieder geval aangepakt zou willen zienzijn de gladde vloeren overal, voor beter en gemakkelijkerschoonhouden van lokalen. En detoiletgroepen vernieuwen, zodat ook daar beterschoongemaakt kan worden. Daarnaast eengoede gezellige overblijfruimte creëren. Er blijvensteeds meer kinderen over en een prettigeomgeving waar de kinderen even tot rust kunnenkomen lijkt mij geen overbodige luxe.”Op 10 juli hebben wij ongewild afscheid genomen vanElmae Bogaart-HametemanElmae werkte op het stafbureau als financieel administratief medewerkster.Werk waarbij ze naast de dagelijkse arbeid met de cijfers ook veel contacten had met de mensen die haar decijfers aanleverden, directeuren, peuterleidsters, bedrijven en natuurlijk de collega’s op het stafbureau.Zij kende de organisatie van Salomo en velen van Salomo kenden haar.Wij hebben haar daarbij ontmoet en ontdekt als een betrokken en optimistisch mens, opgewekt en actief.Zo bleef ze tot aan het einde. Geleidelijk aan werd duidelijk dat er geen weg meer terug was. Zelfs op die wegbleef ze haar man en dochter moed inspreken.Tot het ook haar te veel werd.Op Westerveld hebben velen afscheid van haar genomen met verhalen en muziek.Samen vormden ze een kleurrijk beeld van Elmae.En zo blijven we haar herinneren:...kleurrijk, optimistisch, opgewekt en actief.Hans Zoutendijk

INTERVIEWHERMAN KRAIJTerwijl er buiten op het plein nog kinderstemmen klinken en eenverdwaalde bal tegen het raam stuitert zitten meester Herman Kraijen ik in een waterig zonnetje met elkaar te praten. Nog maar een paarwerkdagen en het zit erop.Soms verschijnt er op een schoolbordeen getal en vraag je je af wat dat te betekenenheeft. Insiders weten: Hermanhoudt al een tijdje bij hoeveel dagen er nog tewerken zijn. Bij aanvang van zijn laatste schooljaartrakteert hij iedere maandag bij de koffie.Subtiel; het staat in het keukentje te wachtenvoor wie daar trek in heeft. Zo helpt hij zijn collega’sbij de start van de week!(EIGEN ZUSJE IN DE KLASHerman begon op de Kweekschool in Alkmaarmaar maakte zijn opleiding af in Leeuwarden.“Het was een dramatisch verschil met Alkmaar,”vertelt hij. De Kweekschool leek wel een soortMULO, ik vond het er kinderachtig en eigenlijkeen beetje onnozel aan toe gaan. Toen ik mijndiploma had ben ik in Friesland gaan werken.Met geestelijk gehandicapte kinderen, op dehuishoudschool, ik werkte op elke school waarik terecht kon. Zo heb ik ook mijn eigen zusje,niet geheel tot haar genoegen, in de klas gehad!”Lachend leunt Herman naar achteren.“Het studeren kon ik toch niet laten, dus hebik nog een periode Geschiedenis gestudeerd.Daarna heb ik mijn M.O. Pedagogiek gehaald.”DIKKE PRETVan Friesland vertrok Herman in 1970 naarUtrecht. Daar kwam hij op een reguliere Lagereschool terecht. “Daar had ik vooral de 4e en de5e klas (groep 6 en 7). Dat vind ik ook eigenlijkwel het leukste, groep 5 tot en met 7. Je hebtdaar het leukste contact met de leerlingen, hunDuidelijkheid geeft vrijheidleeftijd brengt dat met zich mee en ik heb demeeste affiniteit met de lesstof.” Zonder na tedenken weet Herman precies op te noemenhoe lang hij in Utrecht bleef: “Na 71⁄2 jaar kwamer een vacature in Haarlem Noord. Er werd eenHoofd gezocht op de Marnixschool. Ik was zo’n30 jaar oud toen ik daar binnen stapte.” Het gebouwvan de Marnixschool is nu wekelijks opNet 5 zien bij het programma het Blok. De gymzaal,waar Herman vele uren voetbaltrainingaan de meisjes gaf, verandert daar voor onzeogen in een appartementencomplex. Hermanmijmert verder over deze periode: ”Ik heb toennog gefotografeerd voor het 100-jarig jubileumvan het bestuur. Dat waren de leuke dingen dieje had naast je gewone werk, de krenten in depap. Ik zat ook in de Haarlemse Leerplancommissie.Dat klinkt serieus en er kwamen danook stapels papieren vandaan, maar onderwijlhadden we dikke pret. Mijn grote hobby, hetmaken van diashows, kon ik goed kwijt bij deafscheidsavond van groep 8. Maar ook vond ikhet belangrijk dat er nieuwe dingen ontwikkeldwerden waar je in de klas wat aan had. Er wordtop mijn huidige school nu nog steeds gewerktvolgens mijn huiswerkrooster. Niet iedereen isdaar even gelukkig mee, maar ik vond en vindeen bepaalde huiswerkattitude toch een mustnaar het voortgezet onderwijs toe.”MET KLEUTERS ERBIJDe Marnixschool werd op een gegeven momentte klein om te kunnen blijven bestaan.NAJAAR 2007 - NR.3Herman zegt: “Raar genoeg waren we samenmet de kleuterschool (die eigenlijk bij onshoorde) wel groot genoeg. Maar de tellingendie men toen deed, er was nog geen basisschool,zorgde ervoor dat er van voortbestaangeen sprake kon zijn. Er kwam een fusie met deBavinckschool. Ik ben zeker een half jaar beziggeweest om die fusie goed voor te bereiden.Daar heb ik nog steeds een goed gevoel over,want uiteindelijk zijn alle leerlingen op één na,meegegaan naar de Bavinck. Je kunt stellen datdeze fusie het begin is geweest van de grotegroei van de Bavinck.” Als groepsleerkracht gingHerman hier aan de slag en had hij weer alle tijdom zich volledig op zijn groep te richten.IK LEEF UIT M’N TASSinds het overlijden van zijn vrouw Wil, zo’n 4jaar geleden, heeft Herman geen eigen groepmeer gehad. “Dat is niet makkelijk, want ergensvoel je je toch ontheemd in je eigen school. Ikmis het contact met een eigen klas. Je krijgt dekans niet om een band op te bouwen. Eigenlijkleef ik een beetje uit mijn tas... Ik kan me noggoed herinneren dat ik jaren geleden tijdenseen knutselles eens een hele zak lapjes middenin het lokaal uitstortte. De kinderen gingen volplezier en zonder gedoe daarmee aan het werk.Een studente achter in de klas keek verbijsterdtoe, ik had toch alles moeten sorteren en perkind moeten uitdelen? Maar omdat ze wistenwat ik van ze wilde en omdat mijn regels duidelijkwaren kon dit allemaal heel gemoedelijkgebeuren. Dat is een voorbeeld van de banddie je dan hebt met je klas. Die duidelijkheidgeeft vrijheid.NIEUW JASJE MET EEN AANPASSINGVindt Herman het onderwijs eigenlijk erg veranderd?“Ach, wat veranderd is, is hoe het onderwijseruit ziet. Als je weet wat je wilt kun jevoor alle vakken hele goede methodes kopen.En je kunt ervoor zorgen dat verschillende methodesbij elkaar passen en elkaar niet in deweg zitten. Zodat ze meer werk en tijd kosten!Vroeger waren de methodes suf, niet alleen inde lay-out maar ook inhoudelijk.Er mag dan veel veranderd zijn, je vindt nauwelijksiets terug over emotionele betrokkenheid.Want het is toch net zo belangrijk dat hetcontact tussen leerkracht en leerling goed is,en het contact tussen de leerlingen onderling?Volgens mij wordt er veel bedacht van achterbureautafels, niet vanuit de praktijk. Dat stoortme mateloos.” Herman verzucht: “Dingen lijkennieuw, maar het is in feite alleen een nieuw jasjemet een kleine aanpassing her en der. Alleskomt terug!”

Ingezonden brief.....Herman: Er wordt veel bedacht van achter bureautafels, niet vanuit de praktijk..BALANS, STRUCTUUR EN SAMENHANGTerugkijkend moet hij na zoveel jaren toch eenbeeld hebben hoe zijn ideale school eruit ziet.Omdat Herman enigszins was voorbereid opdeze vraag schoot hem tijdens een wakker momentin de nacht het antwoord te binnen: “Hetbelangrijkste vind ik de emotionele betrokkenheidvan de collega’s bij onderwerpen die je opde ideale school wilt aanpakken. Er moet voldoendemotivatie voor iets zijn, anders moet jeook durven een onderwerp te laten vallen. Hetteam moet genoeg tijd hebben voor lesvoorbereiding.Ik zie dat er steeds meer gevraagd wordtvan leerkrachten, er komen steeds meer takennaast je feitelijke rol als lesgever. Niet het vele isgoed, maar het goede is veel! Kernwoorden zijnvoor mij Balans, Structuur en eh... Samenhang!En met Balans bedoel ik dan de balans in taken,in vrije tijd, tussen werken en spelen. Het gaatvoor heel veel op.”hem vraag wat het beste is wat hij ooit heeftgedaan in zijn leven wordt het een tijdje stil.Ik zie dat hij wikt en weegt. Wordt het eenantwoord gerelateerd aan school? Dan komter krachtig uit: “Het samenzijn met mijnvrouw Wil.” We kijken elkaar aan en besluitendat daar alles mee gezegd is. Een hele goede dag eenieder,Ik was zeer verbaasd over de niet uitsluitendpositieve reacties.Jullie maken een goed blad, we zien veelvan andere scholen, ieder blijft op de hoogtevan het wel en wee binnen het bestuur, enhet heeft een zeer professionele uitstraling.Kunnen onderwijsmensen nu minder bevooroordeeldgenieten van iets wat zomaarin je postvakje terechtkomt.Wat je kan lezen wanneer het je uitkomtetc...Groet van een zeer positieveMarian WeijersPLATFORM HOOGBEGAAFDHEIDDE WERELD IS EEN TUINVoor Herman is het niet moeilijk om te bedenkenwat hij gaat doen wanneer hij niet meernaar school hoeft. “Eigenlijk deed ik alles al,maar ga ik daar nu meer tijd aan besteden. Zoben ik druk met de Diaclub, ik golf, tennis, doeaan Nordic Walking (een typische Bavincksportsinds het teamuitje van vorig jaar), ik reis graag,ik klus. Ik geniet van contact met vrienden enonderneem van alles. En lekker eten, dat vindik ook zeer prettig. Ik zie de wereld als een tuin,waar je van allerlei dingen kunt genieten!”ALLES VOOR SCHOOLNatuurlijk was het hem ook opgevallen dat er inde Impuls nummer 2 een prijs van € 50,- te verdienenviel. Wie niet! Wat zou hij met dat bedraghebben gedaan als hij iets voor een eigen klasmocht uitkiezen? “Ik zou direct naar het Kruidvatgaan,” vertelt hij. “Gisteren bladerde ik door hunfolder en zag daar hele leuke landkaartpuzzels!Daar zou ik er een aantal van kopen. Veel leukeren vast ook leerzamer dan een reguliere Aardrijkskundeles.Dat is meteen ook het lastigsteaan stoppen met dit vak. Alles in mijn leven isgekoppeld aan school. Zoals wanneer ik in eenfolder kijk, dan zie ik iets om in de klas te gebruiken.Dat altijd denken over onderwijs, dat moetgecompenseerd gaan worden. Het is een bepalendefactor in mijn leven geweest. Dat zie ikook op deze school. Mijn collega’s werken heelhard, ook al is het effect van al die inspanningensoms toch gering. En toch zetten ze door!“ Als ikDrie keer per jaar komen leerkrachten enIB-ers van verschillende scholen uit deomgeving samen bij Drielanden voor hetPlatform Hoogbegaafdheid.Op maandagmiddag spoeden zij zich vanuithun klassen gehaast richting de Tetterodestraatnadat de kinderen door hun ouderszijn opgehaald. Recht onder de kamer vanBen Cüsters staan Ivanka van Dijk en Mirandavan Dam klaar met een kopje thee en eenvracht aan informatie. Ook een aantal Salomoscholen is hier present. Onder andere deKoningin Emma school en de Bavinckschoolzijn hier regelmatig te vinden.In een gemoedelijkesfeer komen er per bijeenkomst verschillendeonderwerpen aan de orde. Hetmeeste gaat de interesse uit naar de nieuwematerialen die door Miranda en Ivanka ontdektworden voor kinderen die meer begaafdzijn en meer uitdaging behoeven.Eind september stonden materialen en werkvormencentraal. Al gehoord over de “Leeskrakers”en “Breinkrakers” (van Schubi)? Maarook de verrijkingsprojecten van de Plusklasin Den Bosch (kijk maar eens op www.plusklasdenbosch.nl)werden gretig doorgebladerd,net zoals de Werkgidsen van Kinheim.Voorheen was het vooral extra werk op papier.Nu kan het voorkomen dat een grotegroep volwassenen uitgebreid allerlei puzzelsen spelmateriaal aan het uitproberenis, zodat dit wellicht kan leiden tot aanschafvoor je klas. Een stuk leuker om even “RushHour” te spelen, of Abalone, dan nog eenwerkblad of een steropdracht uit je rekenboek!En ook heel leerzaam!Het hoofddoel van het Platform blijft het uitwisselenvan ervaringen. En dus wordt er veelgepraat en gevraagd aan elkaar. Ervaringenworden uitgewisseld, problemen worden inde groep gegooid en besproken, waarbij hetsoms prettig is te ervaren dat je met je eigenschool al best een eind op weg kunt zijn ofweer met een frisse blik kunt kijken naar dekinderen die er aan de bovenkant boven uitsteken.... de zogenaamde Zeer Makkelijk LerendeKinderen; of is ZMLK wat anders?Gaat er van jullie school ook iemand naar ditPlatform? Misschien leuk om eens te vragenof ze prettig “gespeeld” hebben, het zou zomaarkunnen kloppen. Voor meer informatiekun je altijd terecht bij Drielanden.

NAJAAR 2007 - NR.3Later als je groot bent, wil je...A: In de vriendenboekjes van de kinderen schrijfik altijd ‘een lief oud omaatje en theeleutje worden’E: Beetje standaard misschien, maar ik wil welmoeder worden.EEN NIEUWE RUBRIEK IN DE SALOMO IMPULS:NIEUWKOMERS!Deze keer met mensen uit de onderbouw:- Albertine van Gils, vers op de Bosch en Hovenschool- Eva Klut, vers op de BavinckWie ben je?A: Ik ben Albertine, een vrolijke, gezellige meiddie altijd openstaat voor leuke dingen. En ikspeel klarinet en ik tennis. En ik ben dus de jufvan 1⁄2C.E: Ik ben Eva Klut, ik ben 23 jaar. Ik woon in Haarlemen ik ben net afgestudeerd van de PABO.Wat staat er op je nachtkastje?A: Een wekker en een boek, van Lisa Gardner,een thriller...E: Een boek, mijn wekker (heb ik echt nodig!) ende oplader van mijn GSM.Wat zit er in je cd-speler?A: Bløf, dat vind ik altijd leuk, vooral die nieuwste,Umoja.E: Die heb ik niet! Ik luister via mijn “squake-box.”(hoe schrijf je dat?)Wat is er leuk aan de leeftijdsgroep die jij nuhebt?A: Groep1-2, jeetje... ze zijn zo spontaan, zo...ze vinden alles leuk en ze doen nog lekker gekoveral aan mee!E: Kleuters willen alles nog. Ze zijn enthousiast.Een verre reis naar..?A: Hiervóór zei ik altijd ‘Canada’, maar die reisheb ik net met mijn vriend gemaakt. Nu willenwe nog samen naar Japan.E: Peru! Een vriendin van mij heeft daar eenweeshuis, daar wil graag naar toe.Je mag mij altijd wakker maken voor...A: Een stapel pannenkoeken en ijs!E: Nooit!!! Ik ben erg gesteld op mijn slaap dusmaak mij maar niet wakker.Eva KlutHoe ben je juist híer terechtgekomen?A: Ik zocht een baan in het westen om daar tegaan samenwonen. De Bosch en Hovenschoolhad een vacature voor de kleuters en die sprakme aan. Toen ik de school had gezien had ik helemaaleen goede indruk!E: Ach, het is lekker dichtbij. En heb hier, op deBavinck, vorig jaar ook mijn LIO-stage gelopen.Vandaar.Als je een jaar over kon doen, welk jaar uit jeleven zou dat zijn?A: Omdat ik het anders zou doen? Geen enkeljaar. Maar als ik het opnieuw mocht belevenomdat het zo goed was, dan waren dat de afgelopentwee jaar waarin ik hier mijn plaats hebgevonden en mijn vriend heb ontmoet en opreis ben geweest... Ja dàn wel!E: Nou, overdoen? Als ik een film zou mogen terugzienvan een bepaald jaar zou ik wel 4 MAVOwillen terugzien. Dat was zo’n ontspannen jaar!Het was vrij makkelijk voor me, dus ik kon achteroverleunen.Wat verwacht je van het bestuur?A: Dat het bestuur er echt is voor het personeel.Zowel in goede als in slechte tijden... En dat jevastigheid, zekerheid hebt als je verbondenbent aan dat bestuur.E: Dat ze sturing geven. Maar eh... wat doen zeeigenlijk?Wat is de minder leuke kant aan het juf-zijn?A: Al het extra’s wat er constant bij komt. Ik bedoelniet eens de commissies en de informatieavonden,maar het steeds meer zelf moetendoen in je klas, van schoonmaken tot bijvoorbeeldconciërgeklussen. Overigens zonderneerbuigend te willen doen, maar ik mis eenconciërge echt!

ColumnLeren zwemmen...In de rij stonden we, bibberend en zonderecht te horen wat de badmeester nu preciesweer zei. Hopend dat de degene voor je in derij wel had begrepen wat de opdracht was.Het was te koud in het Sportfondsenbad ende muur was te hoog. Onder me was hetwater dieper dan diep. Peilloos tot oneindigheid.De enige zekerheid die je had waren delintjes op je zwembroek; het bewijs dat jeecht niet meer in het ondiepe hoefde rondte dobberen met een plank in je hand en dekurken om je middel. Aan de zijkant stond debadmeester met een grote haak in de hand.Mocht de helft van het zwembadwater inmijn longen verdwijnen, dan was daar deredding. Haak onder je nek, buik omhoog enkikkertjes met je voeten. Badmeesters gingentoen nooit in het water, les gaf je van dekant, dan had je ook een veel beter overzicht.Het maakte niet uit of het niet leuk was, mijnmoeder zat toch niet aan de kant te kijken.Zwemles was een eenzame bezigheid in eenzwembad vol anderen.Van heel veel vaardigheden kun je nauwelijksmeer herinneren dat er ooit een tijd isgeweest dat je die vaardigheid nog nietbeheerste. Hoe automatisch stap je niet opeen fiets en rijdt weg. Hoe makkelijk pak jede krant en lees je vluchtig de koppen. Jeschrijft even wat op een blaadje, dat is heelgewoon. Bij autorijden denk je nauwelijksna over koppelen, schakelen, gas geven enremmen. En wanneer je er wel over nadenktraak je zelfs in de war! Zo geautomatiseerdzijn de handelingen die je verricht. Als moedervan 2 jonge kinderen maak ik dagelijksmee dat niets vanzelfsprekend is. Je moeter eerst aan toe zijn en er moet geoefendworden. Zo blijft je bestek vasthouden nogniet zo simpel, schoon van de wc afkomenzonder hulp is niet zo makkelijk. Een maillotaandoen vergt ook een strategische aanpak.En dan zitten ze nu ook nog eens allebei ingroep 3. Voor de meeste ouders het toppuntvan voor het eerst echt iets leren! Daarbijvoorbijgaand aan al die vaardigheden die albij de kleuters met veel liefde en zorg wordenaangeleerd. Het is natuurlijk wel heelzichtbaar wat er in groep 3 gebeurt. Ze lerener lezen, schrijven en rekenen. Achter op defiets kun je nog eens vragen: “En, wat heb jevandaag geleerd?” Vaak weten de kinderendan ook een antwoord!Vroeger moesten kinderen veelal dezelfdedingen leren als kinderen nu. Alleen is demanier waarop tegenwoordig ietsje anders.Speels spetterend rennen kinderen door hetwater. Ondanks de kou die al de bibberendelipjes doen vermoeden staan de ukkies wekelijksklaar. Zwemles is leuk, juf is heel liefen dobbert vrolijk mee in het water. Als ouderszouden we deze volwassenen straalvoorbij lopen wanneer we ze in gewone klerenop straat tegen zouden komen. We kennenze alleen in badpak en badjas. De juffenzijn pittig en dat compenseert het gedragvan de ouders die er bij blijven zitten; “Beertje,wil je niet zwemmen? Zal mama met jemeelopen en je handje vasthouden bij hetrandje? Of wil je liever naar huis, schatje enkijken of er volgende week geen traantjesover je wangetjes lopen?” Niet alleen de manierwaarop dingen worden geleerd is veranderd,de manier waarop ouders er somsmee omgaan snerpt ook door je heen. Enverworden vaardigheden die jaren geledenals vanzelfsprekend werden beschouwd nutot topprestaties.Zo sta ik dus wekelijks met mijn klas in eenkleedkamer van het zwembad kinderen duidelijkte maken dat het water uit hun harenpas verdwijnt als er een handdoek overheengaat en dat ze dat zelf moeten doen. Datze eerst hun onderbroek moeten aandoenen pas als laatste hun schoenen. Natúúrlijkis niets vanzelfsprekend en het moet je opeen zeker moment geleerd worden. Maarde prinsjes en prinsesjes van nu wachten aftot mama het doet. Vooral ook omdat mamavaak niet het geduld heeft om het ze zelf telaten doen. Mama is druk en het gaat zoveelsneller als zij haar popje aankleedt.... Ach, alsze een jaar of 18 zijn kunnen ze het vast welzelf.Ik stond aan de kant en keek naar beneden.Suizend galmden de stemmen van de anderekinderen om me heen. Moest ik nu rugslag enduiken, of hoe zat het ook alweer? Vanuit deverte tettert de stem van de badmeester. Hetmaakt niet uit wat hij zegt, ik moet het waterin. Voorzichtig zet ik een stapje dichter naarde rand, dan waag ik de sprong, een enormehap lucht onderwijl naar binnen persend.Mijn voeten klieven door het water en ik verdwijn.Dieper en dieper totdat alles om meheen alleen maar stilte is. Ik draai om mijn asmet mijn ogen wijd open en het gebons vanmijn hart in mijn oren. Boven me twinkelt hetlicht en met een slag met mijn voeten stijgik langzaam op. Luchtbellen ontsnappen uitmijn mond terwijl mijn longen zich dichtknijpen.Met mijn handen duw ik het water weg,hoger en hoger. Ergens hoor ik stemmen,klanken, dichter en dichterbij totdat ik uitbarstuit de stilte van het bad. Diep, diep haalik adem en ben weer tussen de schelle klankenvan de zwemmers. Ik draai snel op mijnrug en doe mijn handen in mijn zij. Kikkertjewijd sluit, anders krijg ik die haak onder mijnnek. Ik heb weer wat geleerd....NetjeE: Dat je er altijd mee bezig bent. Je komt kinderenvan school tegen. En je gedachten zitten ervaak. Ik kan het gewoon niet zo makkelijk loslaten.Welk voorwerp in jouw klas is bij jou en bij dekinderen favoriet?A: Bij de kinderen de kleitafel. En de computerenbouwhoek. Ikzelf vind de knutselhoek hetleukst, omdat de kinderen daar zelf mogelijkhedenhebben er op hun eigen manieren mee omte gaan.E: De bouwhoek. Kinderen kunnen daar zo onwijsleuk in spelen. Ze vermaken zich uren enverzinnen de meest creatieve dingen, ondanksdat het materiaal eigenlijk zo simpel is.Wat is jouw slechtste eigenschap?A: Grinnik, ik kan heel ongeduldig zijn.E: Eh.... Dat zijn er zoveel! Hihi, nee hoor, ik benniet zo’n sporter. Eigenlijk is mijn slechtste eigenschapdat ik niet uit mijn bed kan komen.Ken je andere Salomo scholen? Hoeveelscholen denk je dat er aangesloten zijn bijSalomo?A: Ik ken, door de SON-cursus die we doen, eenpaar andere scholen. We waren op de Dreefschool.Ik denk dat er een stuk of 15 tot 18 scholenaangesloten zijn?E: Ik ken ze wel van naam. En ik ben wel eens inde Dreefschool geweest. Zijn het er een stuk of17? Andere scholen ken ik niet van binnen.

HANS ZOUTENDIJK,GEBOUWELIJK ONDERHOUDHoe merken we op school iets van wat Hans Zoutendijk, stafdirecteurbij Salomo, doet? Nieuwsgierig naar het antwoord op die vraag en depersoon achter het plaatje op de Salomo website zoek ik hem in mijnmiddagpauze op in het stafkantoor van Salomo, aan de Tetterodestraatin Haarlem...SLAGVAARDIG, ER GEBEURT WATMijn grootste uitdaging tot nu toe, voor mijpersoonlijk is dat datgene wat ik doe ookecht gemerkt wordt, er toe doet. Dat directiestot goede besluiten kunnen komen, zich ondersteundvoelen en begrepen worden. Slagvaardigheid,die moet leiden tot het gevoel:er gebeurt wat, het gebeurt goed en het isin het belang van het onderwijs. Want ik ziealtijd het belang van de kinderen. Dat staatsteeds voorop! Goed onderwijs in een goedeomgeving dus.Dan zijn er verschillende ontwikkelingen ingang gezet die een behoorlijke uitdagingzijn; zoals de verzelfstandiging van de peuterspeelzalen.Dat is een grote operatie met veelverschillende partijen. Je moet zorgen dat zegoed onderdak vinden bij organisaties waarSalomo ook wat mee kan. Tot nu toe is datEn wat betreft de verschillende huisvestingszakenzijn er beleidsmatig grote uitdagingenhier in Haarlem; de Ark en de Dreef. De Arkzit nu verdeeld over twee grote gebouwenuit het begin van de 20e eeuw. Er wordt aangewerkt om die twee in te ruilen voor nieuwehuisvesting, mogelijk in het bestaande Deohoofdgebouw.Het gaat er nu bij de Ark om: kunnen we datvoor elkaar krijgen?Ingewikkeld want er is óók nog tijdelijk eenandere huisvesting betrokken. Als er geheidwordt op het terrein achter je schoolgebouwkan je daar moeilijk les geven, dat is welhaastondoenlijk.Wat betreft de Dreef – een deel zit tijdelijkin een noodlocatie op het Leidseplein in afwachtingvan de nieuw te bouwen dependance.Die komt er, aan de Kleine Houtweg.Dan moet het hoofdgebouw aan de Dreefworden aangepakt, want dat is broodnodigDat is dus ook een groot project.Dan zit de Koningin Emma school nog opde route. Een deel van die school zit in eendependance, in tijdelijke huisvesting. DieIk heb in mijn portefeuille onder anderebovenschools ICT, peuterspeelzalen,huisvesting. Met name de laatste tweeraken echt het werken in de school. Middeninhet hart, maar ik houd me vooral bezig metde jas, dat wat het onderwijs faciliteert, mogelijkmaakt. Daarnaast moet ik zorgen dathet bestuursbureau functioneert en ben ikzeg maar ‘sparring partner’ van Ben Cüsters.Me dunkt... haha!(... ik zie altijd het belang van de kinderen.aardig gelukt in bijna alle gevallen, op één nawaarbij de kinderen zijn overgeplaatst naarandere peuterspeelzalen. De peuterspeelzalenin Haarlem staan nu in het centrum vande belangstelling.groepen moeten bij het hoofdgebouw aanhet Roerdompplein worden ondergebracht.Een ander voorbeeld is De Wadden, locatieBoerhaavewijk. Deze vestiging heeft al jareneen noodlocatie in gebruik. Die noodlocatiewordt geruild voor inpandige lokalen meteen ontmoetingsruimte. De tijdelijke locatiewordt definitief.Een ander belangrijk item was de verhuizingvan de Trapeze. De locatie Trapeze Oost is nuverlaten, die groepen zijn nu ondergebrachtin Noord. Maar we zijn er nog niet, want deschool moet nog worden uitgebreid en weproberen een aanpassing van de gymzaaldaar bij te krijgen. En dat zijn dan de Haarlemsescholen.De Heemsteedse scholen zijn bezig met extralokalen in het kader van onderwijsvernieuwingen,dat is ook een leuk traject... Kortom,wat betreft uitdagingen zijn we er nog langniet!

Nieuw Inspectietoezicht:“Verdiende autonomie”Enkele weken geleden is de Onderwijsinspectieop bezoek geweest bij de bovenschoolsedirectie van Salomo. Het doel van het bezoekwas uitleg te geven over de veranderingen inhet toezicht en het zogenaamde “toezichtarrangement”met Salomo te bespreken. Daarmeewordt bedoeld: de concrete afsprakendie de Onderwijsinspectie met Salomo wilmaken over de directe en indirecte bemoeienisvan de Inspectie met de Salomo scholen.De Onderwijsinspectie wil de komende jarenmeer en meer overgaan tot proportioneeltoezicht. Dat wil zeggen: zo veel of juist zoweinig direct toezicht als nodig is om zicht tehouden op de kwaliteit van een school. Scholenen schoolbesturen die zelf veel doen aankwaliteitszorg kunnen het als het ware “verdienen”dat de Inspectie de ontwikkelingenen resultaten van de school op een afstandvolgt, zonder dat er een direct bezoek aan deschool (in de vorm van bijvoorbeeld een PKO,een Periodiek Kwaliteits Onderzoek) nodigis. Dat kan en is volgens de Inspectie verant-GEENKERSTSTOL!Een jarenlange traditie wordt dapper doorbrokendoor het bestuur: we krijgen dit jaargéén kerststol! (Ook geen banketstaaf op5 december, overigens) Wat wel?Om te beginnen meer waardering, van overheiden bestuur. Daarnaast aten we vrijdag5 oktober taart. En met Kerst komt er een kleineverrassing in plaats van de stol...Of, in het kader van de kinderboekenweek:dat is nog geheim!woord op het moment dat een school zelf systematischgegevens verzamelt, de vorderingenen resultaten van het onderwijs goed inbeeld brengt en zichzelf kan verantwoorden(naar o.a. het eigen schoolbestuur en – via hetbestuur – naar de Inspectie). Verdiende autonomiedus. In toenemende mate betrekt deInspectie gegevens over de school bij het bestuuren, zoals geldt voor toetsresultaten, bijbijvoorbeeld CITO. Kort geleden hebben deschooldirecties schriftelijk ermee ingestemddat de Inspectie bijvoorbeeld de uitslagen vande eindtoets rechtstreeks van CITO ontvangt.De scholen worden op deze manier steedsmeer vanaf een afstand kritisch gevolgd.Bij scholen die bijzondere risico’s lopen (blijkenduit bijvoorbeeld zorgelijke resultatenvan eerdere Inspectiebezoeken of op aangevenvan het bestuur) en scholen die onder geintensiveerdtoezicht staan (dat zijn met namede zogeheten “zeer zwakke scholen”) blijft deInspectie gewoon op bezoek komen.Naar verwachting zullen de meeste van onzescholen als gevolg van deze ontwikkelingenin het Inspectietoezicht dit schooljaar geenOnderwijsinspecteur de school zien binnenstappen.Bij het schrijven van dit artikel stondhet voor Salomo geldende toezichtarrangementoverigens nog niet vast.Het accent komt hierdoor steeds meer te liggenbij goed intern toezicht, door de schoolzelf en door het bestuur van Salomo. Om diereden wordt er dit schooljaar gewerkt aan hetopstellen van een eigen intern toetsingskader.Het kader geeft aan over welke aspecten vanhet onderwijs scholen zich binnen Salomomoeten kunnen verantwoorden, welke gegevensze daarvoor paraat moeten hebben enaan welke criteria daarbij moet worden voldaan.Het spreekt vanzelf dat er bijvoorbeeldnaar leeropbrengsten zal worden gekeken.Sommige scholen slaken wellicht een zuchtvan verlichting, nu het altijd enerverende Inspectiebezoekwat op de achtergrond lijkt tegaan raken. Andere scholen zullen het jammervinden dat zij niet langer aan een echtexterne instantie kunnen laten zien wat zij inmiddelshebben bereikt; voor hen was het Inspectiebezoekimmers ook een soort spiegel,waarin zij konden zien of en hoever ze op degoede weg waren. Een lovend Inspectierapportlevert bovendien ook positieve bevestigingop.In het gesprek met de Onderwijsinspectie hebik mede in verband hiermee aangegeven datwe er echt niet op gebrand zijn de Inspectie“buiten de deur te zetten”; maar dat we hetanderzijds als een uitdaging zien en als eenteken van professionele emancipatie om onseigen toezicht beter te gaan organiseren.Ben Cüsters

Het strategisch beleidsplan beschrijftwelke ontwikkeling Salomo en deSalomo-scholen willen inzetten inde komende vier jaar (waarvan het eerstejaar inmiddels loopt). Het laat zien wat onzebelangrijkste doelen zijn, welke acties daarvoornodig zijn, en welke resultaten we willenboeken. Het plan biedt daarmee houvasten is een leidraad (of zo je wilt een kapstok)voor ons handelen.Het plan draagt als motto Maatgevend onderwijs.Daarmee willen we uitdrukking gevenaan een paar belangrijke bewegingendie we willen makenDe komende jaren willen we stap voor stapverder loskomen van het traditionele leerstofjaarklassensysteemen een ontwikkelinginzetten die uitgaat van ontwikkelingsbehoeftenen mogelijkheden van kinderen eneen onderwijskundige aanpak die daarbijSTRATEGISCH BELEIDSPLAN:“MAATGEVEND ONDERWIJS”In het afgelopen schooljaar is hard gewerkt aan de opstelling van eennieuw strategisch beleidsplan voor Salomo. Het is een plan dat, net zoalsvoor het schoolplan geldt, geschreven is voor een periode van vier jaar,namelijk de periode vanaf 1 augustus 2007 tot 1 augustus 2011.past. Een aanpak die ons in staat stelt omaan al die verschillende kinderen die naaronze scholen komen onderwijs te geven opde juiste maat. Dit is de belangrijkste redenwaarom we voor het motto Maatgevend onderwijshebben gekozen.Daarnaast willen we meer dan voorheengaan letten op hoe goed we het preciesdoen en waar en hoe we ons onderwijs kunnenverbeteren. Zodat al onze leerlingen hetbeste uit hun mogelijkheden halen.Natuurlijk, via de onderzoeken en de rapportenvan de Onderwijsinspectie weten wehoe we ervoor staan, maar naast (en somsin plaats van) deze externe toets willenwe ook onszelf de maat nemen en telkensvaststellen of ons onderwijs Maatgevend is,in het licht van wat we beogen en met deleerlingen willen bereiken. En we willen verderverbeteren waar dat kan of moet. OokSPEELTUIN BOS ENDUINSCHOOL GEOPENDDe “directeur van de directeur” keek toe, en jeugdwethouderThera Wolf knipte het lintje door. Massaal rennen de kinderen naarde spiksplinternieuwe speeltoestellen. Woensdag 19 september ishet nieuwe speelplein van de Bloemendaalse Bos en Duinschool officieelgeopend.NAJAAR 2007 - NR.3dat streven vindt in het gekozen motto zijnweerslag.Het strategisch beleidsplan beschrijft de belangrijksteplannen op een zestal beleidsterreinen,namelijk Identiteit en Imago, Onderwijs,Personeel, Organisatie, Huisvesting enFinanciën.Het plan is niet bepaald op een achternamiddagtot stand gekomen. In de totstandkominghebben allerlei discussierondesplaatsgevonden, waarin ideeën en plannenzijn besproken, kritisch getoetst, soms naarde prullenbak verdwenen en soms verderwerden aangescherpt. Zo is het plan steedsverder gerijpt. Er zijn gesprekken gevoerdmet het Salomo-bestuur, de schooldirecties,de GMR, vertegenwoordigers van instellingenen organisaties met wie Salomo samenwerkt(zoals kinderopvang en gemeenten),en leerkrachten van Salomo. In een vorigeaflevering is daarvan verslag gedaan.In oktober (in een enkel geval al in september)is het strategisch beleidsplan door deschooldirecties besproken met de schoolteams,soms in aanwezigheid van de bovenschoolsedirectie. Is dat bij jou nog nietgebeurd of heb je er nog niet eerder overgehoord? Vraag er gerust naar bij je directeur!“Zoals ik het speelplein nu zie doetmij dat denken aan vroeger toenik zelf naar de speeltuin ging. Nudenk ik ach het zou toch best wel weer eensleuk zijn om zelf op die wip of op die schommelte kruipen”, zegt Ben Cüsters trots in hetHaarlems Weekblad.Het bijzondere aan dit mooie speelplein metkleurige toestellen, is dat het helemaal getekendis door de kinderen van de school zelf.En hoewel de meeste bedenkers op de Bosen duin zitten, mogen ook buurtkinderendie níet bij hen op school zitten, hier komenspelen. “Dat is toch juist gezellig?!” roept eenmeisje blij vanaf de glijbaan...

ZON IN JE LOKAAL...Een statige school, zo kun je mijn werkplek wel omschrijven. Al 75 jaaroud en dat merk je aan de uitgesleten treden van de trap. Als nieuweouders hun kinderen komen aanmelden zijn ze gelijk onder de indrukvan de hal. Sfeervolle tegeltjes en ouderwetse tegelvloeren omarmenhet rotan zitje in het midden.Twee collega’s hebben ieder een week in dehal lesgegeven. Beschut door wandschermenen mèt gebruik van het personeelskamertje,dat overigens net was opgeknaptna een warme ontmoeting met vuurwerk,werkten de twee groepen 4 om beurten inhet hart van de school; het kruispunt van allewegen. Onderwijl werd er hard gewerkt aande lokalen. Het moet een goede herinneringvoor deze groepen zijn geworden; spannendom in de hal te zitten met het vooruitzichtop een heel nieuw lokaal. De twee leerkrachtenvan de groepen 3, konden al hun spulleneen vakantie lang in de hal kwijt. Wat blijkter veel in een lokaal te passen zonder datje je daar bewust van bent... Ook voor overigecollega’s was het raar. Even ontheemdzonder personeelskamer, als muizen met jegroep door de hal om niemand te storen enmet de klas helpen sjouwen om alle lokalenheen en weer verhuisd te krijgen. Rommeligmisschien? Maar toch ook sfeervol.Het ziet er op de Bavinckschool uitalsof het nooit anders is geweest.Je hoort het ook als de directeurmensen rondleidt; hij is trots op het gebouw.Niet dat er geen veranderingen mogenkomen! In tegendeel! Als er wordt beslotenom de gangen bij de klassen te benutten voorinteressante hoeken gaan de ouderwetsekapstokjes met grote spoed naar de anderekant, zodat nissen vrij komen. Boeken hebbenhun plek gevonden in de hal. Modernelokalen in de totaal verbouwde bovenverdieping.Grote dakramen in het schuinepannendak. Tussen al het oude mag hetnieuwe rustig bestaan. Een symbiose tussentoen en nu.Waar zo intens geleefd wordt is er altijdsprake van slijtage. Nog niet zo lang geledenhingen er in sommige lokalen kleurigeklamboe’s. Zo werden bladderende murensubtiel aan het oog onttrokken. En al diekindervoetjes op de vloer en het gewiebelop de stoelen maakte ook dat de vloeren erwel eens wat sleets uitzagen. De kinderenwerkten er niet minder hard om. Toch waser recent de mogelijkheid om vier lokalengrondig aan te pakken. Kapotte muren werdengedicht, overal ging een verse verflaagoverheen en de vloeren kregen een nieuwebedekking. De leerkrachten kregen inspraakin de keuze van kleur, mits er eenheid inde lokalen zou zijn. Gekozen werd vooreen zachte roomkleur op de muren en eenzonnig gele vloer. Eén voor één werden delokalen aangepakt. Geen sinecure, want hetbetekende het volledig leeghalen van hetlokaal en toch een werkplek voor een groepvol kinderen zien te verzinnen. Nu is onzeschool een volle school, zonder lege lokalen.Uiteindelijk leverde deze weken van redelijkechaos warme, zonnige en sfeervollelokalen op. Het bracht met zich mee dat deindeling van de ruimte volledig werd omgegooidzodat er in al deze ruimtes een vastekring van bankjes in licht berkenhout neergezetkon worden. De tafel van de leerkrachtverdween in een hoek en de manier van lesgevenwerd hierdoor eigenlijk aangepast.Hoe het opknappen van je lokaal kan leidentot wezenlijke veranderingen in je onderwijs!Had iedereen maar zo’n mooi lokaal!Wanneer ouders de school binnenkomenhoor je ze zeggen: “Wat een knusse hal is dit!Het ziet er hier uit zoals mijn school vroeger.”Bij het lopen door de gangen zien ze dekinderen druk aan het werk; in nissen, inhoeken, in de kring of gewoon aan een tafeltje.Niet alleen knus, het lijkt alsof de zon eraltijd schijnt....

DE WADDENSCHOOLDe Waddenschool, locatie Molenwijk, werd bezocht door Lara, Louise,Maurits en Hugo. Daarvoor moesten ze naar Haarlem, waar een speelveldwas waar ook andere kinderen speelden. Het leek niet echt of het hun eigenschoolplein was. Er was een hele speelplaats en een basketbalveld envoetbalgoals. Toen je binnenkwam, de deur kon je niet zelf openmaken,moest er een conciërge komen om de deur open te maken.NAJAAR 2007 - NR.3Eigenlijk vonden ze alles geweldig aan hunschool! De school kijkt uit op allemaal flats,heel grote ramen. Echt supergroot. Het bovenstukis er aan gebouwd. Ze gingen eenspelletje doen, de Lama’s, en dat was heelleuk om te kijken. Moordspel heette dat.maar de trappen waren wel gevaarlijk, jekon er zo af vallen. De school gaat om 3 uuruit en woensdag om 12.15. Ze hebben welveel huiswerk, elke dag ene blad en elkeweek een toets. Maar één toets...Ze hebben kinderen uit negenentwintig verschillendelanden op hun school! Bijzonderhè? Wij moesten in een kamertje gaan zittenen na een tijdje kwamen die kinderen. Toenmochten wij ze gaan interviewen. Lesley,Manal, Daphne en Carlos zitten in groep 8.Ze hebben maar één groep 8 met 23 kinderen.Lesley zat sinds 3,5 jaar op deze school,Daphne al 9 jaar want die was blijven zitten,Manal ook 9 jaar want die heeft een extrajaar gekleuterd en Carlos 8 jaar. Ze vondendat de leuke dingen van deze school zijn, dathet leuk en gezellig is op hun school. Sommigekinderen zijn niet heel erg aardig, maarde meeste wel. De piepjestest met rondjesrennen vonden ze niet leuk aan hun school,Groep 8 doet ‘De Lama’s’maar die heeft iedereen. In hun klas haddenze heel andere tafels en stoelen, heel andersdan wij. De school bestaat al ongeveer 40jaar. Hun klas was best groot, ze hadden eenheel grote tv en 5 computers. Op de ramenhingen allemaal knutselwerkjes. Door dehele school zag je ook de kinderboekenweek!Carlos zit op die school omdat hij daarin de buurt woonde, Manal ook, en Lesleyook. Daphne zat er op omdat een directeurvan een andere school hen die school hadaangeraden.De leerkrachten zijn aardig, de meesters enjuffen geven goed les. De kinderen die wijinterviewden hebben allemaal wel eens iemandgepest, maar meestal de onderbouw.Juf met ManalZe gymmen twee keer per week. En naschool, op maandag, kan je gratis gymmen.Van de drie kinderen zat er geen op eensport. Alleen Carlos zat op tennis. De meestersen juffen zijn heel aardig, maar sommigezijn heel streng. Manal haar beste vriendin isHanana, en Daphne heeft heel veel verschillendebeste vriendinnen.Ze hebben geen groepjes in de klas, maarzitten twee aan twee. Ze vinden dat ze heelhard werken. Op de gang waren allemaalkinderen aan het spelen voor de boekenweek.Ze vonden het een leuk interview en wij ook!Misschien komen jullie ook eens bij ons?Dat zou leuk zijn! Kusjes, Maurits, Hugo,Louise en Lara.

BEATRIXSCHOOL - ZANDVOORT“Supergroot, juf, echt een mega-gebouw!” Enthousiast komen 4 leerlingenuit groep 8; Jolies, Laurien, Maurits en Florian, terug de klas in na eenbezoek aan de Beatrixschool.We hebben Jara, Isa Glen en Sidney geïnterviewduit groep 8. Hun groep was verdeeldin een aantal groepen, want een deel wasmet boeken aan het werken. Ons groepjewas gewoon aan het werk, bezig met taalspelling.De juf wees 4 kinderen aan, die metons meekwamen naar de juffenkamer. Hunklas is om 15.15 uit. Ze vinden de school heelerg mooi en er zitten leuke kinderen op. Jara,Glen, Sidney en Isa. Ze hebben een juf en zevinden haar best aardig.De kinderen van de Beatrixschool zaten eerstop een andere locatie, maar hun gebouwwerd te oud. Toen hebben ze een nieuw gebouwgekregen met twee andere scholenMaurits, Glen en Sidneyin één gebouw. Het schoolplein is in 3 stukkenverdeeld. Een laag deel, dat was voor deene school, en een trap en daarna een hogerdeel, dat was van de Beatrix, en aan de anderekant van het gebouw was nog een deel.Tussen de middag, in de grote pauze, hebbenze wel eens ruzie met de andere scholen.Maar meestal is het wel gezellig. Meestalvoetballen de jongens en de meisjes metelkaar. Zij mogen wèl met harde ballen voetballen!(Wij niet). Maar dan moeten ze diezelf meenemen.Er zitten 15 kinderen van groep 8, en 14 kinderenvan groep 7 in die groep. Dus ze hebbencombinatieklassen. De hele benedenverdiepingis daar voor kleuterklassen, echtheel veel kleuters hebben ze!In hun klas zitten sommige kinderen in rijtjes,en andere kinderen in groepjes. Jara, Glen,Sidney en Isa zaten twee aan twee in rijtjes.Ze hebben maar één groep 8. Sidney hadook nog een zusje en een broertje op dezeschool, vertelde hij. De meeste kinderen wonenin de buurt van de school, maar anderenwonen in de buurt van Zwanenburg.Topografie is het favoriete vak van de kinderendie wij geïnterviewd hebben. Ze hebbenop de Beatrix gedragsregels voor de heleschool;Beoordeel niemand op z’n uiterlijk;Sluit niemand buiten;Wees eerlijk tegen elkaar;Zit niet ongevraagd aan de spullen van eenander;Lach met elkaar, niet om elkaar;Luister naar elkaar;Roddel niet over elkaar;Praat met je mond en niet met je handen ofvoeten;en zo hadden ze nog veel meer regels. In hunklas zijn drie kinderen blijven zitten. Dat gebeurtdus wel vaker. De groep van Jara heeftniet zo veel huiswerk. ,,Het valt wel mee”, zeidenze. Wij vroegen of er in hun klas verschillendegroepjes zijn, zoals nerds of popie-jopies?Er zijn wel een paar groepjes, zoals dewat minder slimme en de popie-jopies, maarze worden er niet mee gepest.Ze hebben gym op dinsdag en donderdag,dus 2 keer per week, net als wij. Ze kijkenook naar schooltv. In de klas mogen ze heelveel, maar niet schreeuwen en ook niet rennen.Dat vindt hun juf niet goed. De Beatrixis Christelijk, dat staat ook op een steen dieaan de muur hangt van het gebouw. Op hetschoolplein hebben ze goaltjes, en voor dekleintjes staat er een zandbak en klimrekkenen dat soort dingen.Ze gaan in groep 8 niet kijken met de klasnaar scholen voor het middelbaar onderwijs.Maar Jara en Isa denken dat ze misschiennaar de Gerrit Barger gaan. Glen en Sidneygaan waarschijnlijk naar het Sancta en naarde Richter ofzo. Ze zijn nog niet op kamp geweest,maar ze gaan naar Hoorn.Vonden jullie het een leuk interview? Wijvonden het heel leuk om dit te doen! Dankjullie wel!COLOFONSALOMO IMPULS NAJAAR 2007REDACTIETEAMSalomo:Marlon AlstersBen CüstersAnnette HeermansBetty van der VlistFast Company: Marco AntheunisseOntwerp/opmaak: Fast CompanyIllustraties:pagina13:pagina15:Foto’s pagina 16:Annette HeermansMarlon AlstersRoderick de Veenwww.abradio.nlNiets uit deze uitgave mag worden gebruiktzonder schriftelijke toestemming van deredactie.Deze Salomo Impuls is een uitgave van:SalomoStichting voor Christelijk Primair OnderwijsZuid-KennemerlandKantoor:Tetterodestraat 66, 2023 XR HaarlemPost:Postbus 2018, 2002 CA HaarlemTel.: 023-5100085Fax: 023-5100099E-mail:Website:redactie@salomoscholen.nlwww.salomoscholen.nlFlorian en MauritsJolies en Laurien

HEB JIJ LEUKE FOTO’S DIE MET SCHOOL TE MAKEN HEBBEN EN VINDJE HET LEUK OM DIE IN DE VOLGENDE SALOMO IMPULS TE PLAATSEN?Stuur ze door naar redactie@salomoscholen.nlTot de volgende