hier - Stichting Hertogenwijk

More documents

Recommendations

Info

CocatheeZon in Tiel, maar dan wel met mate. Het is een nattevoorjaarsdag als het gesprek plaatsvindt in zijn drukkeonderkomen in de Honingstraat. Alma maakt een kopcocathee. Cócathee? Hij lacht: ,,Je kunt er liters vandrinken en er gebeurt nog niks met je.’’Zijn vader was van Spaanseafkomst, zijn moeder was Inca.Zij overleed toen Alma vier was.Liefdevol spreekt hij over eentante die de opvoeding op zichnam. Ook zijn opa, die hij zichherinnert als een altijd grappenmakende landbouwer, speeldeeen belangrijke rol in zijn leven.Alma op zijn favoriete plekaan de WaalOp veertienjarige leeftijd maaktehij een reis van een week – ’per’lama en bus – naar de hoofdstadLima. Daar ging hij bij eenandere tante wonen om er naarschool te gaan. In Lima zag het leven er heel anders uitdan in zijn geboortedorp. Er was discriminatie, hetwoord ’indiaan’ werd als scheldwoord gebruikt. Hetstemde hem tot – veel – nadenken.MuziekMaar Alma is ook een ondernemende geest; toen hijachttien was, trok hij door Zuid-Amerika. Veranderdezijn naam in Inkary: Inka-ry, ’ziel van de Inca’. Verdiendede kost met het maken van de muziek van zijn volk.Toen hij in Venezuela belandde, kreeg hij er de status vancultureel medewerker van de Peruviaanse ambassade. Enzo trok hij weer verder, naar Curaçao, waar hij opscholen en in theaters een cultureel programma over deIncacultuur presenteerde. Over Europa hoorde hij er nietveel goeds: de mensen vertrouwen elkaar daar niet. En:het zijn onderdrukkers. Toch kwam hij – via Curaçao – indat Europa terecht. Nederland, Utrecht, Tiel.En, nu, na zoveel jaren, wat vindt hij ervan? Hij antwoordtdat hij het wel prettig vindt hier te wonen en tewerken, hoewel hij ooit terug wil naar Peru. Van deHertogenwijk, waar hij nu tien jaar woont, vindt hij hetmooi dat er zo’n diversiteit aan culturen is. ,,Respecteerelkaar en elkaars gewoonten’’, is zijn advies.Moeder AardeTegenwoordig verbreidt Alma niet alleen de Incamuziek, maar ook hun cultuur en filosofie. ,,Wij zijnonderdeel van de kosmos, we zijn allemaal één.’’ Zijnstrijd voor de rechten van de Inca’s leidde er zelfs toedat hij in 1999 en 2001 bij de Verenigde Naties zijnvisie kon geven. ,,Ik voel me een wereldbewoner’’, zegthij, ,,een kind van Moeder Aarde. Als ik ergens kom,kijk ik met liefde. Daarna zie ik de mensen, en daarnapas weer ras, kleur, aardse goederen.’’De website van Alma Inkary: www.inkapacha.nl18
Samir Ouammass1979, TIELEEN INTERNATIONALE FAMILIETEKST: MARIJKE SANCHEZ FOTO JAMILA: MILOU BREEDVELDFOTO’S SAMIR: AAD NEKEMANSamir Ouammass en zijn zus Jamila liepenvoor hun studie stage in Amsterdam. Hij alsleerling van het Grafisch Lyceum (Boxtel) enzij voor een hbo-opleiding sociaal werk(Den Bosch). Er wonen in Amsterdam vrij veelfamilieleden, maar desondanks zouden ze Tielniet willen verruilen voor de hoofdstad. Wantze hebben het hier nog steeds naar hun zin.,,Absoluut’’, lacht Samir.De ontvangst is hartelijk, er wordtMarokkaanse muntthee geschonken...De droom van hun vader en moeder was – in detoekomst – elk jaar voor geruime tijd naar Marokko tegaan. Tijdens het interview met de familie Ouammassin hun woning in de Jelis van Riemsdijklaan, begin2008, was vader M’hammed (1946) echter ernstigziek. Hij kon nauwelijks praten. Enkele jaren eerderhad zich bij hem een tumor in de keel geopenbaard.Ze vroegen zich af of een verre lange reis nog welmogelijk was.Samir toont eigen werk19
Page 1 and 2: Kijk mijn HertogenwijkZELFPORTRET V
Page 3: Kijk mijn HertogenwijkEen uitgave v
Page 6 and 7: De interviewersGROEPSFOTO’S: CORI
Page 8 and 9: FOTO’S: MILOU BREEDVELD, BARBAROS
Page 10 and 11: Al snel volgde Margarita hem en een
Page 12 and 13: In de uiterwaarden van de Waal scha
Page 14 and 15: Louis kijkt glimlachend toe14Lopend
Page 16 and 17: Huizen aan de Kwelkade gezien vanaf
Page 20 and 21: Helaas, enkele weken na het intervi
Page 22 and 23: Het gerechtsgebouw grenst aan het d
Page 24 and 25: De BetuweDirk ging werken bij Maats
Page 26 and 27: Een deel van de levende have in het
Page 28 and 29: Onbevangen tijdIn het kleine huisje
Page 30 and 31: AFOTO’S: NOËLLE VAN DIJK , MILOU
Page 32 and 33: Hij ging werken bij de groothandel
Page 34 and 35: Het historische pand Bellevue (1842
Page 36 and 37: Frustrerend,,Frustrerend’’, vat
Page 38 and 39: Het monumentale gerechtsgebouwFOTO
Page 40 and 41: Bets neemt het leven zoals het komt
Page 42 and 43: de begeleidende beroepsfotografenER
Page 44: ONBEKEND MAAKT ONBEMIND. MISSCHIEN

hier - Stichting Hertogenwijk

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?