hier - Stichting Hertogenwijk

Bets neemt het leven zoals het komt. Ze is nu vijfentachtig.Haar levensverhaal moet je haar gewoonlaten - en horen - vertellen. Geboren in Huissen.Vader was postbode, moeder had een tabakswinkelaan huis. ,,Die winkel was eigenlijk altijd open.Moeder was een pittige vrouw diede winkel alleen runde.’’ Na delagere school ging ze nog een jaarnaar de naaischool in Huissen.,,En toen was het werken. Ik ging’in betrekking’, in de huishoudingbij een gezin in Arnhem.’’,,Toen ik mijn man leerde kennen,zijn we bij zijn ouders gaan inwonen.Die hadden in Huissen eentuinderij en daarin ging ik meewerken.Ik wist niets van het landmaar leerde het snel. Er moestgepoot en geschoffeld worden. Dehele dag werd er buiten gewerkten dat was heerlijk. In de tweekassen zat spinazie en als die eruit was, kwamen de perziken.’’Bets Demon-Arntz was een vande eerste bewoners van de flatsOmschakelingZe stopten met de tuinderij omdat die weg moestvoor huizen. Haar man wilde iets heel anders en gingwerken bij glasfabriek De Maas in Tiel. Ze kregen eenflat, Hertog Karellaan 20, één hoog. ,,Het was eengrote omschakeling. Vanuit het dorp Huissen enbuiten werken naar een flat.’’ Via via kwam ze aanwerk, twee à drie ochtenden in de week in een gezinmet een gehandicapte zoon. ,,Dat heb ik tot mijnpensioen gedaan.’’Haar grote steun en toeverlaat was altijdAnnie. ,,Ik heb haar in Huissen lerenkennen. Toen we met elkaar in gesprekraakten, bleek dat we allebei naar Tielzouden verhuizen. We kwamen nog inde zelfde flat terecht ook. Annie verhuisde,maar de vriendschap bleef. Ze is eenstuk jonger en regelt allerlei dingen voorme. Ik zelf ga nauwelijks nog weg. Hetlopen gaat moeizaam en er zit geen liftin de flat.’’UitjeVan het huishouden doet ze nog veelzelf: koken, wassen, strijken. Voor haarsteunkousen komt elke ochtend en avondiemand van de thuiszorg. Eén keer in deweek heeft ze een hulp die het huisschoonmaakt. Twee keer per jaar gaat zemet Annie ’voor controle’ naar hetziekenhuis. ,,We maken er een uitje van. Koffiedrinken, iets erbij.’’Noot: In de periode dat dit boek werd voorbereid, is Bets op eigen verzoeknaar verpleeghuis Vrijthof gegaan: ze vond dat ze meer hulp nodig had.40