Christine Otten - overenuitdeventer.nl

Christine Ottenlente-editie 2013Om adem te kunnen halen“Ik heb 2 jaar over dit boek gedaan. Door hetautobiografische karakter was het vanuit emotioneeloogpunt een moeilijk boek om te schrijven.Ik wilde een boek schrijven over mijn ‘vlucht’ uitDeventer op mijn 18de, maar gaandeweg kwamik erachter dat het veel meer ging over de vaderdochterrelatiedie mij jarenlang gekweld heeft.Door de ziekte van mijn vader en zijn verschillendeopnames in psychiatrische inrichtingen hadik niet bepaald een zorgeloze jeugd. Het boeklaat vanuit een wisselend perspectief zien hoeemoties als schaamte, boosheid, schuldgevoel enangst zich nestelen in ons gezin en in mijzelf alshoofdpersoon van het boek.”Vluchten uit Deventer“Ja, zo noem ik het en zo voelde ik het toenook. Maar de tijd heeft zijn werk goed gedaanhoor, inmiddels heb ik – mede door het schrijvenvan dit boek – wel afgerekend met de demonenuit het verleden. De relatie met mijnvader is op tijd hersteld. En eerlijk gezegd, de‘vlucht’ was ook een praktische, want ik wildestuderen en dat kon in Deventer niet. Dus benik naar Utrecht gegaan en later naar Amsterdam.Maar ik kom nog vaak in Deventer, met plezier.”“Door de ziekte van mijn vader en zijn verschillendeopnames in psychiatrische inrichtingen had ik nietbepaald een zorgeloze jeugd. ”

Christine Ottenlente-editie 2013Country en WestenZo heet de show waarin ze momenteel te zien is,onder andere in theater Bouwkunde. Een toepasselijkeplek, want het gaat vooral over Deventer.In haar leven een terugkerend thema: het pendelentussen oost en west. Tussen Deventer en Amsterdam,maar ook tussen Nederland en Amerika,waar ze een speciale band mee heeft.“Voor mijn boek ‘De Laatste Dichters’ ging ik voorresearch naar de VS. Ik was daar op 11 septembertoen de twee vliegtuigen het WTC invlogenen de wereld in een klap anders was. Ook mijneigen wereld, want ik was in een totaal ontredderdNew York. Het was net alsof ik figurant wasin een film als Independance Day. Ik was plotselinghelemaal op mezelf aangewezen en in die afschuwelijkechaos daalde er een vreemd soort gevoelvan vrijheid over me neer. Alsof er een onzichtbarelast van mijn schouders afgleed. Ondanks ofjuist dankzij de heftigheid van dat moment bleekhet achteraf echt een keerpunt in mijn leven.”“Ik liet mijnhoofdpersonen uit hetboek overkomen uit deVS. Ze zaten huilend inde zaal.”De laatste dichters“Ik heb aan de gebeurtenissen in New York destijdsook diepe vriendschappen overgehouden, wantbij toeval lukte het toch nog om de toekomstigehoofdpersonen van mijn boek - of eigenlijk derolmodellen daarvoor - te ontmoeten en te interviewen.Niet op de manier zoals gepland, maar alrijdend in een Grey houndbus, vluchtend uit NewYork en op weg naar de roots van deze zwartemannen, die ik ‘De Laatste Dichters’ noem.”Uiteindelijk werd het boek genomineerd voor deLibris Literatuurprijs en is het ‘verfilmd’ voor het

Christine Ottenlente-editie 2013bonte avond van literatuur, muziek, cabaret, dansen discussies. Iedere keer met andere gasten,bekend en onbekend. Ontzettend leuk om tedoen en een buitengewoon succes, het is iederekeer weer een groot feest. Eigenlijk komt hetidee voor Bijlmer Boekt uit Deventer, waar ikals kind de jaarlijkse bonte avond van Sallandia,de voetbalclub van mijn vader, altijd het eindevond.”Deventer terugveroverdChristine woont in Amsterdam, in Tuindorp Oostzaan,vlakbij het IJ. “Een soort Knutteldorp, maardan in Amsterdam.” Lange tijd was Deventer voorhaar een plek van om te vergeten, maar tegenwoordigkomt ze er weer vaak. “Ik heb Deventergevoelsmatig echt terugveroverd. Er is weerruimte voor goede herinneringen. De prachtigeIJssel, de fietstochtjes naar Diepenveen. Als puberrondhangen op de oude stadswal, blowend. Ja, ikwas wel een beetje onaangepast in die tijd, haha.”stad. Sinds er studenten zijn is het veel levendigergeworden en hipper. En de binnenstad is zo ontzettendmooi. Een van mijn vrienden uit Amerikavindt Deventer de mooiste stad ter wereld. HetBergkwartier is toch net Italië? In mijn tijd was ditgedeelte van de stad nog helemaal verpauperd.Nu is het een en al kunst en cultuur, bijzonderewinkeltjes en allerlei galerietjes. Galerie Kiek-kusbijvoorbeeld. Deventers voor ‘kijk eens’.Ja… Deventer is een fantastisch mooie stad.”Stukje Italië in OverijsselWat er veranderd is sinds haar vertrek? “Nou, ikwerd echt getroffen door de gezelligheid van de23 maartCountry en Westen in theater BouwkundeOm adem te kunnen halen:boektrailer14 meiBijlmer BoektMeer Christine Otten opwww.christineotten.nlauteur Katja Hogenesfotografie Ilona Hendriks