Onderzoek met levend weefsel - Technische Universiteit Eindhoven ...

1 0
IN GESPREK
zoek centraal te stellen. Ze zien de rest van de wereld
faciliterend voor het onderzoek. Toch moet je weten
dat de buitenwereld met heel andere maatstaven meet.
En zelfs voor TNO of een universiteit geldt dat als de
balans structureel in het rood staat, je op den duur geen
bestaansrecht hebt, hoe mooi het onderzoek ook is.’
Toch is Mengelers geen blauwdruk van een manager
die zich blindstaart op cijfers. De zakelijkheid zit hem
in het hoofd, maar wat hem drijft is veeleer de liefde
voor de technologie, zo lijkt het. ‘TNO is een tempel van
kennis. Het belangrijkste is die technologie. Als je daar
oog voor hebt, zie je hier een enorme hoeveelheid kennis:
dat is puur goud. Als je dit weet te mobiliseren, te
bundelen en geïntegreerd aan te bieden aan de markt,
dan heb je iets unieks in handen. Dat stond even op de
achtergrond, maar nu komt de aandacht op onze kennis-
en marktpositie.’
Bekoring
Technologie is een terugkerende liefde. Mengelers
begon aan de TU/e met de opleiding Technische Mechanica
aan de faculteit Werktuigbouwkunde. ‘Daarmee
ben je de rekenaar onder de werktuigbouwkundigen.’
Hij rekende na zijn afstuderen drie jaar aan de kernreactoren
in Petten. Vervolgens werkte hij bijna drie jaar
bij het Natlab. In de dertien jaar dat hij bij Volvocar,
later Nedcar, werkte, werd hij directeur van de afdeling
Ontwikkeling. Na drieëneenhalf jaar als algemeen directeur
van Neways kwam hij terug op de universiteitscampus.
Ditmaal met uitzicht op de faculteiten Technische
Natuurkunde, Werktuigbouwkunde en Scheikundige
Technologie.
Een belangrijke taak voor Mengelers is om niet alleen
naar de faculteiten te kijken, maar om een intensieve
samenwerking te krijgen. Het lukt hem contacten met
de TU/e te onderhouden, zo zegt hij, maar er is nog veel
te winnen. ‘In beginsel raken technici altijd bekoord van
elkaars techniek. Als je die bekoring hebt ondervonden,
M A T R I X / 1 / 2 0 0 3
Mengelers: ‘TNO is een tempel
van kennis. Het belangrijkste is de
technologie.’
ga je met elkaar samenwerken. Dat zal op den duur dus
zeker gebeuren. Maar we zijn nog niet helemaal verweven
met de universiteit.’
De reden hiervoor is eenvoudig te geven. TNO Industrie
is pas enkele jaren aanwezig op de universiteit.
Maar ook moeten de TU/e en het instituut aan elkaar
wennen. ‘Op het gebied van polymeren heb je het
Dutch Polymer Institute, wij hebben een goede afdeling,
het Natlab heeft veel kennis op dat gebied en de
TU/e is er ook veel mee bezig. Die vierhoek weet elkaar
op wetenschappelijk niveau heel goed te vinden. Die
netwerken bestaan, maar tussen bijvoorbeeld TNO en
de faculteit Werktuigbouwkunde moet nog veel meer
interactie zijn. Dat mijn managers niet op regelmatige
basis overleg hebben met hoogleraren is een teken dat
het beter moet. Eigenlijk zou over het grasveld naar de
overkant (faculteit Werktuigbouwkunde-red.) een uitgesleten
paadje moeten ontstaan.’
Op dit moment sluit hij niet uit dat onderzoek waar
TNO mee bezig is ook aan de andere kant van de weg
wordt gedaan, zonder dat beide partijen hiervan op
de hoogte zijn. Dat komt volgens Mengelers ook door
de aard van de techneut: ‘De gemiddelde onderzoeker
bewaakt zijn domein.’
Kruiwagen met kikkers
Het vinden van de juiste weg op de universiteit is een
proces waarin hij dagelijks leert: ‘Ik heb meegemaakt
dat ik afspraken had met het College van Bestuur van
de universiteit, maar het bleek dat ik daarmee lang niet
klaar was. Ik had ook nog te maken met de individuele
hoogleraren en de decanen die allemaal een autonome
positie hebben. De universiteit is net een kruiwagen
met kikkers die er aan alle kanten uitspringen. Dat is
ook de karakteristiek van onderzoek doen: het kan niet
aan de leiband lopen. Maar het is wel erg lastig om het
te sturen. Ik steek daarom op drie lijnen in, dat heb ik
inmiddels geleerd. Ik heb voortdurend overleg met het
college. Vervolgens houd ik contact met de decanen en
daarnaast met de betrokken hoogleraren.’
Dat TNO en universiteit uiteindelijk van grote waarde
zijn voor elkaar, is voor Mengelers geen onderwerp van
discussie: ‘TNO kan en wil niet zonder de universiteit.
Wij moeten gevoed worden en moeten samenwerken
met de universiteit. Wij kunnen op onze beurt voor
de TU/e een brug slaan naar het bedrijfsleven. Daar is
TNO tenslotte zeventig jaar geleden voor opgericht.’