1. Poësie - Christelike Biblioteek

Neologisme (Natuurskepping)‘n Taal is dinamies en beweeglik - dit staan nooit stil nie. Daarom kom daar gedurignuwe woorde en uitdrukkinge by (terwyl oueres ook weer afsterf). Nuwe woorde isbv. televisie, straallaagbande, veiligheidsgordels, ensovoorts.Oksimoronbeeld:“die bergstilte suis”, onder “wit duisternis”.“O” – Die woordjie dui dikwels in poësie op ‘n bepaalde emosie. Dit versterk diegevoel van die versreël, byvoorbeeld: weemoedigheid, vreugde.Onomatopee (sien klanknabootsing)OmwisselingWoorde wat omgeruil word. Funksie: beklemtoning.Paradoks (skynbare teenstrydigheid/‘n skreiende, skerp kontras) - byvoorbeeld:“Om die waarheid te sê moet ek lieg”.Dit is enige stelling wat op die oog af absurd/teenstrydig voorkom, maar wat welgeldig is en die kern van die waarheid bevat. Paradokse word dikwels gebruik omverkwikkende waarhede of idees uit te druk, byvoorbeeld: “my vreugde was ‘n helderhel.” Die vreugde word gesien as aangenaam, maar ook onaangenaam.Pousering Daar word ‘n oomblik gestop of gewag.Funksie:1.2.3.GedagteskeidingOm belangrike gelese woorde te laat insink.Om die leser in te stel op belangrike woorde wat gaan volg.ProgressieDit dui op ‘n duidelike ontwikkeling in ‘n bepaalde rigting, dit kan ook ontwikkelingvan ‘n gedagtegang wees. ‘n Geleidelike verandering of vordering tot die hoogtepunt(klimaks), byvoorbeeld Die reën van Eugene Marais.PolisindetonHerhaling van voegwoord “en” en “of” wat ons normaalweg kan weglaat, bv. “Afsonderliken trots en vry”.“Jy mag nie jou naaste se vrou begeer nie, of sy dienskneg, of sy diensmaagd, of sy osof sy esel of iets wat van jou naaste is nie.”22