13.07.2015 Views

HIER - Congress Company

HIER - Congress Company

HIER - Congress Company

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

abdomen/oncologieHet biologisch gedrag is onder meer afhankelijk van dedifferentiatiegraad. Hiervoor wordt de kerngradering volgensFurhman aanbevolen. Slecht gedifferentieerde carcinomengroeien sneller, veroorzaken sneller lokale infiltratie enmetastasering, en hebben daardoor een slechtere prognose.Met name de sarcomatoide tumoren hebben een slechteoverleving. Verder spelt de grootte en rol, tumoren met eendiameter onder de drie cm vertonen zelden metastasen.Lokale uitbreiding kan plaats vinden door het nierkapsel naaromgevende weefsels, in het nierbekken (pyelum) en via dev. renalis en v. cava. Lymfogene metastasering gaat eerstnaar de regionale lymfeklierstations langs de nierhilus envervolgens naar het retroperitoneale gebied van de aortaen v. cava. Van daaruit verloopt de lymfogene uitbreidingvia het mediastinum naar de supraclaviculaire lymfeklieren.Hematogene metastasering komt vaker voor dan lymfogenemetastasering: voornamelijk naar de longen, lever, hersenen,skelet en huid. Solitaire hematogene metastasen komenvoor; het kan zijn dat deze metastasen zich pas vele jaren latermanifesteren. Spontane regressie van (long)-metastasenis beschreven.Klinische symptomatologieDoor de brede invoering van beeldvormend onderzoek(ECHO, CT) neemt het aantal patiënten waarbij bij toevaleen tumor in de nier zonder symptomen wordt ontdekt sneltoe. Deze incidentele niertumoren zijn in de regel kleiner enhebben mede daardoor een betere prognose ten opzichte vansymptomatische niertumoren.De klassiek tria pijn in de flank-hematurie en palpabelemassa komt momenteel bij, 10% van de patiënten nog voor.Het meest op de voorgrond tredende symptoom is net als bijblaascarcinomen hematurie. Het betreft hierbij een urinelozingwaarbij de straal van begin tot einde rood is (profusehematurie) en soms intermitterend met een tussenpoosvan weken tot maanden. Meestal betreft het een pijnlozehematurie. Wanneer de urine weer helder is geworden isveelal ook bij microscopisch urine-onderzoek geen erytrocyturiemeer aan te treffen. Dit betekent dat iedere patiëntmet een pijnloze hematurie, ook al is er na korte tijd geenerytrocyturie meer aantoonbaar, dient te worden onderzochtop niercelcarcinoom.Een niercelcarcinoom kan ook aanleiding geven tot pijn,varicocèle links, varices op de buikwand.Pijn in de nierloge wijst meestal in de richting van een grotetumor, waarbij doorgroei in de omgeving heeft plaatsgevonden;maar de pijn kan ook het gevolg zijn van een bijkomendeinfectie.Een varicocèle links die recent is ontstaan, moet doendenken aan een niercelcarcinoom links met tumoringroei inde v. renalis sinistra. Daardoor ontstaat een veneuze stuwingin de linker v. spermatica interna die uitmondt in de v. renalissinistra. Varices op de buikwand (Caput Medusae) kunnenwijzen op obstructie van de v. cava door een tumorthrombus.Als paraneoplastsich symtoom is koorts (febris continua) enverhoogde BSE bekend. Anderealgemene symptomen zijn moeheid, anemie en gewichtsverlies.Deze symptomen zijn niet gerelateerd aan metastasenen daarom curatief te behandelen middels nefrectomie. Eenof meer metastasen in skelet, longen, lever, hersenen of huidkunnen het eerste klinische symptoom van een niercelcarcinoomzijn.Diagnostiek en stageringCentraal in de diagnostiek van het niercelcarcinoom staatde interpretatie van het anamnestische gegeven (pijnloze)hematurie. Tijden het lichamelijk onderzoek wordt gelet opeen palpabele abdominale tumor of een tumor in de flank.Verder op varicole, buikwand varices en supraclaviculairelymfekliermetastasen.Cytologisch onderzoek op adenocarcinoomcellen in de urineheeft geen betekenis, omdat bij het adenocarcinoma vande nier vrijwel nooit carcinoomcellen in de urine wordengevonden.In de beeldvormende diagnostiek van het niercelcarcinoomis de echografie het eerste onderzoek. Wanneer op hetechogram een contourdeformatie of een ruimte-innemendproces wordt gevonden, dient nader onderzoek te volgen.De diagnostiek van niercelcarcinoom kan zowel met CT-scanals MRI onderzoek verricht worden, waarbij met multislicespiraal CT multiplanaire reconstructies kunnen wordengemaakt waardoor chirurgische planning. Dit beeldvormendonderzoek geeft voldoende informatie over de lokale uitbreidingvan de tumor, relatie van de tumor met afvoersysteemen centrale niervaten en over de mogelijke aanwezigheid vanlymfekliermetastasen.Trans-oesophageale (doppler) echografie wordt toegepastvoor aanvullende informatie op tumoruitbreiding in de v. cava(tumorthrombus) in bijzonder inzake de chirurgische planningen inzet cardiovasculaire bypass en hypothermie.Nierscintigrafie geeft informatie over de functie van de nietaangedanenier alvorens de aangetaste nier volledig wordtverwijderd bij patiënten met nierfunctieverlies. Intraveneuzeof retrogradde urografie wordt toegepast bij centraleniertumoren ter differentiatie van een urotheelcelcarcinoom(pyelumcarcinoom) in de nier.Op basis van de afwijkende echo- of CT beelden kan meestalgoed gedifferentieerd worden tussen tumor en benigneaandoeningen (cyste, abces). Een bioptie voegt daarom in hetalgemeen niets toe aan de besluitvorming van een primairniercelcarcinoom tenzij er aanwijzigingen zijn voor een 2eprimaire tumor (metastase in de nier?) of voorafgaand aanablatieve behandelingen. voorafgaande aan de behandeling.Bij gemetastaseerde tumoren is een histologsiche diagnosevan belang voor de keuze van systeemtherapie.Metastasen op afstand kunnen worden opgespoord doore d u r a d 6 7 - 1 2 - 1 3 e n 1 4 - 1 5 o k t o b e r 2 0 1 011

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!