Authentieke versie downloaden (pdf) - Officiële bekendmakingen

het nieuwe Verdrag dat bij mij begrip bestaat als een ander land antimisbruikbepalingenin een verdrag met Nederland wil opnemen, indien doorhet andere land bepaalde tegemoetkomingen worden gedaan diemogelijk genoten zouden kunnen worden door personen die daarop geenrecht hebben. Hoewel de groep bonafide gevallen moeilijk in enkelewoorden is te omschrijven, wil ik de vraag van de leden van de fractie vande PvdA uiteraard niet onbeantwoord laten. In hoofdlijnen ben ik vanmening dat inwoners van Nederland in aanmerking moeten kunnenkomen voor de overeengekomen verdragsvoordelen. Wat betreftNederlandse vennootschappen (de aandacht is immers de laatste tweejaar vooral uitgegaan naar mogelijk onbedoelde verdragstoepassing viaNederlandse vennootschappen) ben ik van mening dat een vennootschapdie een duidelijke functie in een groepsstructuur heeft, niet uitsluitend omfiscale redenen is opgericht, enige substance heeft, risico’s loopt etc., ookrecht zouden moeten hebben op verdragsvoordelen. Dat zijn in mijn visiebonafide gevallen. Aanvullend vragen de leden van de fractie van de PvdAof de in het Verdrag opgenomen antimisbruikbepalingen proportioneelzijn. Het antwoord daarop luidt bevestigend. Het heeft niet mijn voorkeurom in een verdrag de nationale wettelijke antimisbruikregels van hetandere land te sauveren. Dat is in dit nieuwe Verdrag wel gebeurd, maardie aanpak is gecombineerd met een afbakening van de Duitse antimisbruikregels.Bovendien kan worden opgemerkt dat de toepassing doorDuitsland van de nationale anti-misbruikbepalingen wordt ingekaderddoor het recht van de Europese Unie, zoals ook in artikel I van het Protocoltot uitdrukking is gebracht, en dat is overeengekomen (in het bijzonder inartikel 23, tweede lid, van het nieuwe Verdrag) dat er op verzoek van debelastingplichtige overleg kan plaatsvinden tussen de bevoegde autoriteitenvan beide landen over de toepassing van de nationaleanti-misbruikbepalingen. Van belang ook op te merken is dat dit Verdragin lijn is met de verdragen die Duitsland sluit met de met Nederlandvergelijkbare landen. Ik verwacht derhalve, in antwoord op een daartoestrekkende vraag van de leden van de fractie van de PvdA, dat van«overkill» in de uitvoeringspraktijk geen sprake zal zijn. Daarmeebeantwoord ik ook de vergelijkbare vraag van de leden van de fractie vande SP over de mate waarin bonafide gevallen nog kunnen wordengetroffen door de antimisbruikbepalingen. Mocht blijken dat de Duitsebelastingdienst in de toekomst, onder verwijzing naar het nieuwe Verdrag,wel verdragsvoordelen zou weigeren in door mij als bonafide omschrevengevallen, dan bieden zowel artikel 23, tweede lid, als artikel 25, ruimte totoverleg, op verzoek van belastingplichtigen naar aanleiding van een voorte leggen concrete casus, tussen de Nederlandse en Duitse autoriteiten.Ook biedt artikel 25 de mogelijkheid dat de bevoegde autoriteiten vanbeide landen op eigen initiatief mogelijke moeilijkheden of twijfelpuntenmet betrekking tot de uitlegging of uitvoering van het nieuwe Verdragbespreken. Het voorgaande impliceert tevens, in antwoord op een anderevraag van de leden van de fractie van de PvdA, dat ik de in het nieuweVerdrag opgenomen antimisbruikbepalingen proportioneel acht. Decombinatie van de antimisbruikregels in het nieuwe Verdrag en debovengenoemde afbakening, nuanceringen en toepassingsafsprakenmaakt ook duidelijk waar de Duitse regering op dit punt concessies heeftgedaan, zoals de leden van de fractie van de SP hebben gevraagd.De leden van de fractie van de SP vragen hoe ik aankijk tegen de Duitsenationale wettelijke bepalingen ter voorkoming van het ontgaan ofvermijden van belasting. Bij het beoordelen van de wetgeving van eenander land past naar mijn mening terughoudendheid, zeker bij eenbuurland als Duitsland. Maar het volgende kan wel worden opgemerkt.Duitsland heeft in zijn nationale recht bepaalde varianten van antimisbruikmaatregelengekozen, bijvoorbeeld in de vorm van het niet toestaanvan verlaging van bronbelasting op met name dividend en royalty’s, in deTweede Kamer, vergaderjaar 2013–2014, 33 615, nr. 5 4