Hoofdstuk IV Wielersport in Kalken na WO II - Sint-Pietersfeest Kalken

epaalde plaatselijke zelfstandigen de mogelijkheid gegeven hebben om hun firma in debelangstelling te plaatsen.Ook voor wedstrijden van lagere categorieën werd beroep gedaan op de financiële inbrengvan lokale, wijkgebonden bedrijven en middenstanders; Zo was de wedstrijd voornieuwelingen BWB van 27 september 1958 in de Vromondstraat gekend onder de benamingEreprijs Veevoeders Versele en meststoffen Bataille. Plaatselijke handelaar en latereburgemeester Jules De Landtsheer was de contactpersoon voor bovenvernoemde bedrijven.De palm werd geschonken door Verzekeringskantoor Bogaert Gebroeders. De familie Bogaertwas woonachtig langs de Gaverstraat.Zeker sinds die periode was de organisatie van een wielerwedstrijd niet meer denkbaar zonderfinanciële inbreng van wijkgebonden en lokale middenstanders.B. Eesveldse wielersprokkels van na WO IIHierna volgen fragmenten uit een tekst van de hand van Maurice Lauwaert, bewoner van dewijk Eesvelde tijdens en na Wereldoorlog II. De misschien lange tekstdelen zijn heelillustratief voor het onderwerp van deze studie, namelijk de wielersportbeleving en de steunvan de lokale gemeenschap voor een beloftevolle jonge wielrenner.(…) Zoals overal in België, hadden ook de wielerminnende Kalkenaren andere, meestalminder plezierige zaken te beredderen. Toen in 1941, de Eesveldse wielrenner Albert DeKegel plots overleed, aan de gevolgen van een ongeval, was het verdriet bij de familie, en deverslagenheid bij zijn vele Kalkense supporters enorm groot. In het wielermilieu van Kalken,zou er gedurende het ganse verloop van de oorlog niet veel meer te beleven vallen.Op serene wijze bleef de familie Albert in ere houden en in het gezin van Valère DeLathouwer – Helena Baele groeide beetje bij beetje, het verlangen, om het levensideaal vanAlbert na de oorlog te laten heropleven.Tijdens 1946, Leon De Lathouwer was toen 16 jaar, begon het koersenthousiasme, zowel bijde Kalkense jeugd als bij de volwassenen geleidelijk aan herop te flakkeren. In dat jaarwerden immers de ronden van Zwitserland en van Italië in een verkorte versie gereden. GinoBartali won beide ronden en Fausto Coppi eindigde in de toenmalige Giro tweede.In de zomer van 1947 ging ook de ronde van Frankrijk opnieuw van start!Diverse factoren zorgden ervoor, dat het rondeverloop bij de talrijk aangroeiende Belgischewielerfans enorm boeiend overkwam. De radioverslaggeving werd uitstekend gebracht, envele luisteraars kregen het gevoel, dat ze als het ware bij het koersgebeuren zelf betrokkenwaren. (…) Onze “ijzeren Briek Schotte” won de laatste rit in Parijs en de kleine maarbijzonder taaie Bretoen Jean Robic veroverde de eindzege vóór Em. Fachleitner.Hiermee waren alle tonen van het immens grote, populaire wielergebeuren opnieuw optimaalgestemd! Tijdens de lange, warme zomers van ’46 en ’47 was de Eesveldse jeugd nog dikwijlsaan ’t kaarten geweest (meestal eenentwintigen) met als inzet Amerikaanse of Engelsesigarettenetiketten zoals Player en meerdere andere merken.Maar in ’48 kwam hierin plot verandering. Enkele chocolademerken waren immers begonnenmet het op de markt brengen van chromo’s waarop de tourrenners afgebeeld werden. Hetsportieve volkje van Eesvelde veranderde dan ook zeer snel de kaartersinzet.Vruchten van het platteland 16 68 Belgisch Kampioenschap 19 augustus 2007