You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
11. Mijn lieve S.<br />
En dan <strong>is</strong> hij daar, S. Mijn kleine jongetje van 46 centimeter en 2 kilo. Vier<br />
weken te vroeg. Even wordt hij bij <strong>mijn</strong> gezicht gehouden en dan gaat hij samen<br />
met R. naar de couveuseafdeling. Ik hoop dat er een dokter of zuster even in<br />
<strong>mijn</strong> hand of arm knijpt en een stomme dooddoener als: ‘Goed gedaan’ of ‘Het<br />
komt wel goed’, zegt. Maar iedereen <strong>is</strong> al weg. Op naar de kroketten. Ik knipper<br />
<strong>mijn</strong> tranen weg.<br />
In het ravijn<br />
Op de uitslaapzaal krijg ik een morfinepomp, maar steeds als ik op de knop<br />
druk, lijkt het alsof ik een ravijn val. Doodeng, dus dat doe ik maar niet meer.<br />
Zonder pijnstillers doet <strong>mijn</strong> buik behoorlijk pijn, merk ik. Als een zuster ‘s<br />
nachts komt kijken, vraagt ze of ik al lang wakker ben. Ze kijkt verschrikt, als ik<br />
zeg dat ik nog niet geslapen heb en <strong>mijn</strong> ravijn<strong>verhaal</strong> vertel. Ze schrikt nog<br />
meer als ze ziet dat de hele morfinezak nog vol zit. Ik kan er schijnbaar niet<br />
tegen en had dat al lang moeten zeggen. Snel krijg ik andere pijnstillers en een<br />
slaappil. De rest van de nacht heb ik verwarrende dromen en als ik wakker<br />
schrik, ben ik even vergeten dat ik al ben bevallen.<br />
Met S. gaat het boven verwachting goed. Hij kan alleen nog niet zelf drinken,<br />
maar verder kan hij alles alleen. Ik heb een webcam boven <strong>mijn</strong> bed zodat ik<br />
hem dag en nacht kan zien. Grappig, een papieren dossier, maar wel deze<br />
hightech oplossing voor ontheemde mama’s.<br />
24<br />
E
Change language