Dit is mijn verhaal

18. O ja…, seks
Zes weken na de bevalling sta ik weer op de parkeerplaats van het ziekenhuis.
Toch weer even slikken bij het naar binnen gaan. Ik moet op controle bij dokter
J. Als ik die dikke buiken in de wachtkamer zie, vraag ik me af of ik ooit nog
zwanger wil zijn.
Opgelaten stilte
De wond op mijn buik is goed genezen en verder voel ik me ook wonderbaarlijk
goed. Niks een jaar herstellen. Aan het einde van het gesprek vraagt de dokter
of we al hebben gevreeën. Verbaasd en enigszins onthutst kijk ik hem aan. O
ja, seks dat bestaat ook nog. Geen moment aan gedacht tot nu toe. Na een
ietwat opgelaten stilte, schud ik mijn hoofd. De dokter zegt iets over bloed dat
kan vrijkomen. Ook niet echt lustbevorderend, deze opmerking. Wel leuk dat hij
‘vrijen’ zegt, klinkt ten minste als een gewoon- mensen- woord. Gemeenschap
leek me meer een onsexy dokterswoord.
In de auto denk ik nog wel over de vrijen-vraag na. Doen de meeste
nieuwbakken ouders het dan alweer na zes weken? Vast wel, anders zou de
dokter dat toch niet vragen? Ik heb nog nauwelijks vriendinnen met kinderen,
dus ja, geen vergelijkingsmateriaal. Later hoor ik van net-mama’s dat het bij hen
ook (veel) langer duurde. Was fijn geweest als de dokter dat erbij had gezegd.
Best een taboe om over te praten merk ik. Veel vrouwen liegen er vaak een
maandje of wat af. Waarom zeggen we het niet gewoon eerlijk tegen elkaar?
Scheelt vast een hoop schaamte. Dan zeggen we voortaan tegen de dokter:
‘zes weken? Ha, ha, ha. Wat denk je zelf?’
E
31