Medium / Jaargang 28 / #03 / Augustus 2015

MEDIUM
TIJDSCHRIFT VOOR COMMUNICATIEWETENSCHAP (UvA) / JAARGANG 28 / #03 / APRIL 2015
YouTube is jarig
De meest absurde
statistieken op een rijtje
Waarom vrouwen niet
zeggen wat ze denken
en mannen niet nadenken
over wat ze zeggen
Niels van der Laan
en Jeroen Woe
“Wij maken een
vernieuwde vorm
van cabaret”

inhoud
36
01
02
Cover
Van der Laan en Woe
De redactie vertelt
Roos Beune
INTERVIEWS
de
redactie
vertelt
Het moet toch even gezegd: bijna, maar dan ook echt
bijna, hadden we hier het meest besproken podiumbeest
van 2014 op de cover. Maar Jett - wij mogen Jett zeggen
- had een mediastop en dan moet ook Medium Magazine
een stapje terugdoen. Gelukkig hebben we op het laatste
moment een waardig vervanger gevonden. Of vervangers,
moet ik zeggen: Christian en Marlon interviewden het
doorgebroken cabaretduo Van der Laan en Woe.
Verder onderzocht Melanie de betekenis van de
middelvinger in verschillende landen, verdiepte Malou
zich in mannen met baarden en ontdekte onze nieuwe
redacteur Lara een bijzondere link tussen muziek
en cultuur. En dit is natuurlijk niet het enige: in deze
derde editie van Medium gaan maar liefst vier nieuwe
redacteuren van start en zijn hun kersverse stukken te
lezen als artikel, rubriek of column. Ook verwelkomen we
een tweede fotografe.
Tot zover de introductie van onze nieuwe aanwinsten.
Terug naar de waan van de dag. Een herkenbare waan,
want als je net als ik verwoede pogingen doet om sociaal
leven in stand te houden, dan heb je rond deze tijd een
déjà vu naar de weken voor 31 december. Hoe je het
ook wendt of keert, zolang je niet de grens over vlucht,
zorgt dat je moet werken of een ernstige ziekte oploopt,
moet het leuk worden tijdens Oud en Nieuw. Heb je na
vier maanden eindelijk de ellenlange discussies binnen
je vriendengroep, de terneergeslagen veel te hoge
verwachtingen en de enorme kater verwerkt, kun je weer
opnieuw beginnen.
Misschien is Koninginnedag nog wel moeilijker. Je
hebt namelijk Koninginnenacht, Koninginnedag en de
zogenaamde Koninginne-avond - of was dat de eerste,
ik weet het nooit. Drie activiteiten dus. Die eerste is vaak
iets met veel bier, denk aan een kroeg, een plein of een
2 / MEDIUM APRIL 2015
huiskamer. De tweede is al ingewikkelder. Dat is namelijk
of iets met veel bier, kleedjes, losgeld en vals spelende
bandjes óf iets met veel bier, gras, entreekaartjes en
minder vals spelende bandjes. De derde activiteit hangt
vaak samen met de tweede, dus als je de helft van de
groep bij de vorige splitsing bent verloren, zie je die
waarschijnlijk niet meer terug. Goed, de derde activiteit is
of iets met veel bier, een barbecue en een bed of iets met
datzelfde gras, iemand achter een draaitafel en mensen
met vreemde gelaatsuitdrukkingen tussen dixi’s.
Toch is er een verschil met Oud en Nieuw. Waar iedereen
begin november al in de stress is over uitverkochte
feestjes, besloten huisjesfeestjes of complete
eenzaamheid en doelloosheid, valt dat rond deze tijd wel
mee. Vis je toch achter het net voor een festivalkaartje,
is er altijd wel iemand die met jou in het oranje langs
oude troep wil slenteren. En zo niet, strijk je neer op een
grasveldje met een stapel Mediums. Terwijl je gezicht
bruin kleurt sla je er eentje open en de rest probeer je te
slijten aan de buurt voor een halve euro. Want je kunt veel
zeggen over Koninginnedag, maar het is wel altijd lekker
weer.
Uiteraard, ik weet heus wel dat jullie dit hele stuk al heel
hard ‘Koningsdag!’ aan het denken zijn. maar ik blijf het
lekker Koninginnedag noemen. Anders moet ik over dertig
jaar weer omschakelen – we blijven aan de gang. Veel
leesplezier!
Liefde,
Roos Beune
KONING
INNE
DAG
Hoofdredacteur Medium Magazine
04
42
08
25
40
44
14
10
16
18
22
28
36
20
26
31
32
34
41
45
46
47
Van der Laan en Woe
Een interview met de N.E.R.D.
van het cabaret
Werken na je studie
Hoe vind je een (droom)baan?
COLUMNS
Bregje van Groningen
Lectori salutem
Jeroen Lemmens
Voorbij het eind van onze tijd
Marlon Braakman
Een taal op ‘t kerkhof
Daan Börger
Heb jij al plannen 3 augustus?
RECENSIE
Disneyprinsessen
ARTIKELEN
Twee vingers in de lucht
De betekenis van handgebaren in
verschillende delen van de wereld
“Schat, is er iets?”
Waarom vrouwen niet zeggen wat ze
denken en mannen niet nadenken over
wat ze zeggen
10 jaar YouTube
Veel views, weinig winst
Baard maakt betrouwbaar
De wondere wereld van endorsement
Dance, pop & Bollywood
Drie muziekstijlen, drie culturen
Facebook-verslaafd?!
Wat is een internetverslaving en bestaat
het eigenlijk wel?
EN VERDER
In beeld
BackStage
Stage bij Joop van der Ende
Favorieten
Mediumquiz
Gastbijdrage
Vragen aan het medium
Tijd over?
Woord vanuit Mercurius
Colofon
16
10
22 08
34

VAN DER
LAAN & WOE
Een interview met de N.E.R.D.
van het cabaret
Niels van der Laan en Jeroen Woe. Doordeweeks spelen ze samen hun
theatervoorstelling Alles Eromheen en primetime op de zaterdagavond zijn
ze ook nog eens Kwismasters. Dit duo is aardig op weg om zich voorgoed
te nestelen in de top van het Nederlandse cabaret. Dat succes beleven ze
ook nog eens samen, als beste vrienden. Medium sprak met hen.
Het is heel leuk om
het te bereiken,
maar vooral heel
zwaar om het te
verliezen
”
INTERVIEW: CHRISTIAN MANUPUTTY & MARLON BRAAKMAN
TEKST: CHRISTIAN MANUPUTTY
Woensdagmiddag, Zaantheater in Zaandam. Precies om vijf uur ‘s
middags hebben we afgesproken in de grote zaal. Ze zijn rustig aan
het soundchecken. In de avond spelen ze hun voorstelling in de
Albert Heijnzaal van dit theater. Jeroen was bezig met gitaarspelen,
maar komt al snel op ons af. Niels volgt. “Zullen we even naar de
kleedkamer gaan?”, vraagt Jeroen. Naast theatermaken vormt dit
duo samen met Joep van Deudekom en Rob Urgert het panel van
het satirische zaterdagavondprogramma De Kwis onder leiding van
gastheer Paul de Leeuw. “Het is heel leuk om het te bereiken, maar
vooral heel zwaar om het te verliezen”, zegt Niels over het succes.
Samen ongesteld
Niels en Jeroen zijn beste vrienden sinds ze elkaar ontmoetten op
de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie. “We zijn vaak
met z’n tweeën, dus dan hebben we meteen een klankbord. We
delen een artistieke verantwoordelijkheid en dat maakt het zeker
makkelijker”, zegt Jeroen. De twee begonnen hun voorstellingen
onder de naam Geen Familie, maar inmiddels is dat gewoon simpel
Van der Laan & Woe. Ze geven naast hun voorstellingen les op de
Toneelschool Amsterdam. Daarnaast lopen er nog verschillende
losse samenwerkingen. “We noemen onszelf wel eens de N.E.R.D.
van het cabaret”, zegt Jeroen. De Amerikaanse band bestaat uit een
samenwerkingsverband tussen verschillende artiesten die buiten de
band om ook nog individueel actief zijn.
Na hun eerste ontmoeting op de opleiding trokken ze steeds meer
naar elkaar toe. Een vriendschap vloeide daaruit voort die ook
nog eens heel leerzaam bleek te zijn. “Ik leerde eigenlijk meer van
Jeroen dan van de opleiding zelf”, zegt Niels. Dat is ook logisch,
want al voor de opleiding had Woe veel ervaring opgedaan. Zo
speelde hij op verschillende festivals en maakte hij al als twaalfjarige
zijn televisiedebuut in de serie Medisch Centrum West. Door flink
bij elkaar af te kijken, gaan de vrienden naar eigen zeggen ook
steeds meer op elkaar gaan lijken. Niels: “Net als dat vrouwen altijd
tegelijkertijd ongesteld worden.” “Worden wij dat ook”, onderbreekt
Jeroen. “Nee, maar ik zat meer in de teksthoek en Jeroen zat
meer in de muziekhoek”, gaat Niels verder. “Maar we zijn behoorlijk
allround geworden en het onderscheid tussen ons is er niet of
nauwelijks meer.”
‘Van der Laan & Woe-sausje’
Er zijn veel positieve recensies, maar er is uiteraard ook sprake
van kritiek. Volgens de Volkskrant ontbreekt de scherpte om de
voorstelling tot meesterlijke satire te maken. Verder zou hun enorme
muzikaliteit te weinig aanwezig zijn. “Dat doet zeker iets met ons”,
geeft Niels toe. “Ze vinden dan dat we eigenlijk meer zouden kunnen
dan dat we daadwerkelijk doen. Wij vonden dat vooral erg streng.”
De mannen kunnen over allerlei onderwerpen een ‘Van der Laan &
Woe-sausje’ gieten. Veel van die onderwerpen staan ook dicht bij
het duo. “Die onderwerpen zijn dan weer niet vernieuwend genoeg,
volgens de Volkskrant”, gaat Niels verder. “Daar doen we vast iets
mee.” Volgens Jeroen ligt dat wel wat complexer. “Je weet natuurlijk
nooit wanneer een bepaalde recensie opduikt, dus of we iets doen
met de kritiek is lastig te zeggen.”
Puur pret
De theatervoorstellingen bestaan uit allerlei scènes en liedjes die
refereren naar maatschappelijke kwesties. Op die kwesties geven
ze dan hun eigen visie, volgens Niels. “Als publiek moet je zien
wat Niels ervan vindt. Wij vinden het leuker om iets te maken over
wat we zelf zien. Dat proberen we dan zo persoonlijk mogelijk in te
kleuren in plaats van half te liegen over ons eigen leven. Ik maak
04 / MEDIUM APRIL 2015 05 MEDIUM / MEDIUM APRIL APRIL 2015 2015 / 05

daar ook te weinig voor mee om dat elke avond aan mensen te
kunnen vertellen.” Het is dan ook weer niet zo dat elke grap te linken
is aan een maatschappelijke kwestie. Sommige grappen komen
voort uit improvisatie. “Het is soms een kwestie van improviseren
met elkaar en kijken hoe lang we het volhouden. Het is puur onze
eigen pret”, zegt Jeroen.
Van Ira naar Erik
Na hun eerste show Ctrl+Alt+Delete volgde hun tweede show
Help Ons die beiden werden geregisseerd door Ira Judkovskaja.
Daarna stapte het duo over op een andere regisseur. Een
samenwerking werd gestart met niemand minder dan Erik van
Muiswinkel. Volgens Jeroen heeft Van Muiswinkel niets in de melk
te brokkelen als het gaat om het bedenken van grappen. “Hij is
gewoon een toeschouwer. Hij benoemt problemen in de voorstelling
en dan proberen wij die zelf op te lossen. Hij signaleert vooral
dingen.” Daarin verschilt Van Muiswinkel met Judkovskaja. De
laatstgenoemde is echt een toneelregisseuse. Zo geeft Niels aan dat
ze in hun beginjaren onder haar steeds betere acteurs werden. “Op
een gegeven moment dachten we dat we goed genoeg als acteurs
waren. Vandaar dat we meer een regisseur wilden die de rol van het
publiek vertegenwoordigde. Dat was Erik.”
De Kwis
De heren zijn al ruim tien jaar actief in het vak. Zo hebben ze ook
al verschillende prijzen in de wacht gesleept, waaronder Neerlands
Hoop voor de meestbelovende cabaret-act. Daar werden ze gezien
door Paul de Leeuw die ook een praatje met hen maakte. De Kwis
was geboren. Eerst als onderdeel van de zaterdagavondshow
Langs de Leeuw, daarna wilde Paul de Leeuw iets anders doen dan
de zaterdagavond, maar dat mislukte volledig. De Kwis was toen
al wel zo sterk geworden dat het kon doorgaan als een volledig
programma.
In principe is het maken van De Kwis een soort minivoorstelling die
in een week moet worden gemaakt. “We vinden het heel belangrijk
dat er publiek bij zit. We communiceren meer met het publiek dan
met de camera’s. We zien het ook als een voorstelling. Het blijft
natuurlijk televisie, dus er gelden andere wetten. Het gaat over de
week zelf, dus bepaalde scènes uit onze voorstelling zouden daar
niet passen”, stelt Jeroen. Op de vraag of de heren liever De Kwis
doen of theater is het antwoord helder. “Theater is echt de basis”,
zegt Niels meteen. “Dat is wat we doen en De Kwis is een heel leuk
uitstapje.” “Maar de afwisseling maakt het ook wel het allerleukst”,
voegt Jeroen er meteen aan toe. “Op deze manier verschillende
dingen door elkaar doen, houdt me ontzettend op de been.”
Een nieuwe stijl
Een aantal jaar geleden stelde het duo dat er geen naam was voor
hun vorm van theater maken. Het was gewoon een rommelige
optelsom van cabaret, toneel en liedjes. Op de vraag of er nu wel
Ik denk wel dat wij een
vorm maken die niet zo
vaak gezien is, misschien
wel vernieuwend
”
sprake is van een naam is het lastig antwoord geven. “Wat cabaret
nu is, is al lastig uit te leggen”, geeft Jeroen aan. “Dat is het leuke,
want je komt altijd uit bij de persoon op het podium die jou rondleidt
in zijn of haar gedachtewereld. Ik denk wel dat wij een vorm maken
die niet zo vaak gezien is, misschien wel vernieuwend. Toch hoort
het wel weer gewoon bij cabaret. Het zijn Niels en Jeroen die op
hun manier reflecteren op wat ze om zich heen zien.” Daar voegt
Niels meteen aan toe: “Er is nog geen nieuw genre met een naam
geboren. Het is wel je taak als cabaretier om ergens iets nieuws aan
te boren. Anders kun je het net zo goed aan die anderen overlaten.”
Doelen stellen
Inmiddels heeft het duo niet echt meer duidelijke doelen voor ogen.
Dit in tegenstelling tot het begin. “We hadden eerst een soort droom
om een eigen voorstelling te maken voor een vast publiek van een
man of tweehonderd. Mensen moesten gewoon weten wie Van
der Laan & Woe zijn. Dat was dus het eerste doel, maar daar zijn
we inmiddels doorheen geschoten”, zegt Niels. Dat is wel duidelijk
met het spelen in grote zalen en een eigen zaterdagavondshow.
“We zouden het wel heel moeilijk vinden om weer een stapje terug
te moeten doen.” Door dat succes kunnen Niels en Jeroen niet iets
bedenken wat ze nog zouden willen bereiken. Het enige doel wat
nog enigszins concreet is, is vooral blijven vernieuwen en natuurlijk
op dat hoge niveau te blijven acteren.
De grens over
In de editie van Medium van december 2014 stond Jelte Sondij op
de cover. Jelte is onder andere actief bij het televisieprogramma
Rambam en daar is hij een collega van Niels. Jelte zei tegen Medium
dat hij een duidelijke visie heeft over waar hij over tien jaar wil staan.
Op de vraag of Niels dat ook heeft, is het antwoord kort, maar
krachtig: “Nee.” Dat het duo geen duidelijke doelen heeft, wil nog
niet zeggen dat ze niet meer ambitieus zijn. “Jeroen en ik zijn nog
wel net zo ambitieus als een paar jaar geleden”, gaat Niels verder.
“We barsten van de ambitie, maar we kunnen het niet concretiseren.
Het is nu vooral blijven aanpakken wat er komt.” Internationaal gaan
zit er voor het duo voorlopig niet in. “We zijn zo afhankelijk van onze
eigen taal. In het Engels zijn we veel minder waard als performer”,
zegt Niels.
Hoewel ze de Nederlandse grenzen niet over denken te gaan, zijn
ze wel degelijk de magische grens van dertig jaar gepasseerd.
Ontzettend jong, dus ze hebben nog een hele carrière voor zich,
toch? “33 is nog jong, maar je hebt dus ook nog heel veel tijd om te
vullen”, stelt Jeroen. “We zijn nu nog niet zo heel lang doorgebroken,
dus voor een groot publiek zijn we nu pas begonnen”, gaat Niels
verder. Hij geeft aan dat een carrière in drie duidelijke fases is te
onderscheiden. “In het begin ben je voor het publiek en de pers een
ontdekking. Op een gegeven moment ben je gevestigde orde, waar
we nu langzaam in komen. Daarna is iedereen klaar met je. Daarom
moet je inventief blijven.”
Een kwestie van genieten
Op de vraag of de mannen gelukkig zijn, lopen de antwoorden
uiteen. “Dolgelukkig”, zegt Jeroen meteen. “Ik niet”, grapt Niels.
Volgens Jeroen is het allemaal wel heel stressvol. “Het is ook wel
spannend. Vandaag hebben we het script voor de aanstaande Kwis
geschreven, maar die is nog lang niet af. Dat is niet zo’n prettig
gevoel als je nog maar een paar dagen de tijd hebt, maar dat
overleven we ook wel weer.” Het gaat er voornamelijk om dat het
duo er nog van kan genieten. Niels en Jeroen realiseren zich maar al
te goed dat het natuurlijk op een dag ook klaar moet zijn.
Gouden ‘tips’
Niels is duidelijk over het geven van tips. “Ik vind tips altijd ergens
een beetje aanmatigend. Mensen moeten dat ook zelf weten. Wat
voor ons wel heeft gewerkt is dat we altijd keihard ons best hebben
gedaan. We hadden ons voorgenomen om altijd goed te zijn. Je
weet nooit wie jou op een bepaald moment ziet. Als je zorgt dat
je altijd goed bent, maak je jouw slagingskansen het grootst. Dan
moet iemand je wel zien. Dat hebben we altijd heel bewust gedaan.
Of het nu een huiskamerfestival in Drenthe was of ergens op een
groot podium.” Constant presteren is dus het devies. “Soms zeggen
mensen dat je net op de goede plek was op het juiste moment. Dat
gaat gewoon niet op als je altijd goed bent”, betoogt Jeroen tot slot.
Op deze manier dwing je dus succes af en dat heeft de N.E.R.D.
van het cabaret zeker gedaan.
06 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 07

column
bregje van
groningen
LECTORI
SALUTEM
- ADVERTENTIE -
Zoals u inmiddels wellicht weet wordt ca. o.d.a.m. mij door sv.
Mercurius gevraagd een column voor Medium te schrijven. O.o.v.
probeer ik mij daar dan ook aan te houden, hoewel het mij soms
zwaar valt een pag. te schrijven a.d.h.v. wat me de afgelopen
maand(en) is overkomen bij de afd. CW van de UvA.
Ik geef deze maand nl. niet zoveel vakken, d.w.z. ik geef dit blok
alleen het vak IS. Dat wil niet zeggen dat ik uit mijn neus eet o.i.d.
in deze tijd, ik ben hard bezig met de voorbereidingen voor WFM,
maar het contact met studenten komt z.m. niet a.d. ADH (voor het
schrijven van een column, d.i.).
Nu durf ik eerlijk gezegd niet al teveel te schrijven over het vak IS.
Zo had ik onlangs bij het halen van de sleutel voor mijn lokaal een
mooi gesprek met de portier:
P: “Dus u geeft van 15 tot 17 uur les in IS”
Ik: “Hmhm”
P: “Hm”
Ik: “Hm?”
P: “IS?”
Ik: “Hmhm”
P: “Hm”
Je bent dan toch voortdurend bang, a.h.w., dat opeens de RIVD
(onze eigen NSA) of de KMar voor je lokaal staat, en je ze o.b.v.
afluisterapparatuur in het REC voor verhoor meenemen, en je ze al
zwetend moet gaan uitleggen dat als de Levenes’ F-toets sig. is je
juist uit moet gaan van ongelijke varianties in de pop. (want dat is
immers wat je net met veel moeite hebt proberen uit te leggen aan
de groep). En ik denk niet dat ze in deze kamertjes comfortabele
stoelen van de Ingvar Kamprad Elmtaryd Agunaryd hebben.
O.g.v. deze toch wel aanwezige angst stort ik mij daarom nu, i.p.v.
het schrijven van een column over gevaarlijke vakken, geheel op de
voorbereidingen van WFM en OPI en mijn BKO-gesprekken met de
judo’s en AIO’s (wat een zeer aangename bezigheid is, naast het
met zoveel plezier lesgeven), en komt er t.z.t. een nieuwe column
die minder afk. bevat.
M.v.g.
Bregje van Groningen
PS: Yolo.
GRENS-
VERLEGGENDE
OPLOSSING
ZOEKT BEDENKERS!
1 nacht. 32 uur. 224 studenten. 1 oplossing.
Medische zorg is een mensenrecht. En dat recht wordt geschonden. Gewoon
hier in Nederland. Want voor tienduizenden mensen zonder papieren is zorg niet
bereikbaar. Dat moet veranderen, en wel zo snel mogelijk. Ben jij die student die
zijn ogen open heeft? Dan kan jij die verandering bewerkstelligen!
MELD JE AAN VOOR DE NACHTDIENST OP 19 EN 20 JUNI 2015
Tijdens deze challenge ga je in teamverband op zoek naar de oplossing die het
tij kan keren. Je krijgt 32 uur de tijd om een oplossing te vinden binnen 1 van
de 4 vraagstukken. Tijdens deze 32 uur volg je masterclasses, neem je deel aan
speeddates met gerenommeerde sprekers en ontmoet je experts uit jouw vakgebied.
Zo heb je alles in huis om tot een geweldige oplossing te komen. Bedenkt
jouw team de winnende oplossing? Dan mogen jullie het plan daadwerkelijk
uitvoeren met begeleiding van Dokters van de Wereld. En uiteraard sluiten we
het event af met een mooi feestje!
MELD JE VANDAAG NOG AAN VIA WWW.DE-NACHTDIENST.NL
Bregje van Groningen is CW-docent en houdt zich vooral bezig
08 / MEDIUM APRIL 2015
met statistiek en onderzoeksmethoden.
MEDIUM APRIL 2015 / 09

TWEE VINGERS
IN DE LUCHT
De betekenis van handgebaren in
verschillende delen van de wereld
Communicatie bestaat voor slechts twintig procent uit gesproken taal. Zo zegt
een opgetrokken wenkbrauw, een zwoele blik of een duim in de lucht meer dan
duizend woorden. Nu kun je die duim, in Nederland een positief gebaar, maar
beter niet opsteken in een land als Griekenland. Zonder dat je het weet kun je
iemand flink beledigen. Goed voorbereid naar het buitenland? Medium spijkert
je bij over de betekenissen van handgebaren over de hele wereld.
Duim omhoog
Nog zo’n gebaar dat wij in Nederland als positief ervaren. Het
betekent zoiets als: “Toppie, dat heb je goed gedaan!” Ook
in Amerika, Groot-Brittannië en Canada is dit een teken van
goedkeuring. Het is bovendien een typisch gebaar dat samenhangt
met backpacken. Daar sta je dan langs de kant van de weg,
eindeloos je duim heen en weer te zwaaien. Het is in heel wat landen
echter verstandiger om die duim lekker in je zak te houden. In
Griekenland, Italië, Rusland, het Midden-Oosten en delen van West-
Afrika en Australië is de duim omhoog een obscene belediging,
oftewel “Steek ‘m in je reet”.
TEKST: MELANIE ZIERSE
FOTOGRAFIE: LEONY BROK
Het V-teken #1
In Nederland is er vrij weinig verschil in betekenis wanneer je tijdens
het vormen van een V-teken de rug of de palm van je hand naar
iemand richt, maar in landen als Ierland, Zuid-Afrika, Australië,
Nieuw-Zeeland en vooral Groot-Brittannië, is er wel een duidelijk
onderscheid tussen de twee V-tekens. Wanneer je in een van die
landen het gebaar met de rug van je hand naar iemand opsteekt
communiceer je zoiets als: “Donder op”. Mocht dit de boodschap
zijn die je over wilt brengen, dan kan je je pols op en neer bewegen
voor extra effect. Het is dus maar goed dat John de Mol voor zijn
programma The Voice de andere versie van het V-teken gekozen
heeft.
Het V-teken #2
Dit gebaar is de veiligste van de twee. Het heeft verschillende
positieve betekenissen die vrijwel iedereen op de wereld kent. In de
Tweede Wereldoorlog is dit teken bekend geworden als symbool
van overwinning. Winston Churchill heeft het V-teken nog bekender
gemaakt. Tegenwoordig staat het gebaar het meest bekend als
indicatie voor vrede of vriendschap. Vooral midden jaren ’60, in de
hippietijd, werd het te pas en te onpas gebruikt met de bijbehorende
leus: “Peace, man”. In (Oost-)Aziatische landen staan veel jongeren
met het V-teken op de foto. Daar zit verder geen diepere betekenis
achter.
Het rondje naar beneden
In Nederland was het een tijdje een populair spelletje om dit gebaar
te maken naar je vrienden. Hield iemand dit gebaar onder jouw
gezichtsveld en keek je er per ongeluk toch naar, dan kon je een
harde stomp verwachten. In Brazilië en omstreken is dit een serieuze
belediging. Met ‘het rondje’ laat je iemand weten dat je hem (of haar)
een eikel vindt.
Het rondje omhoog
In veel Westerse landen (Nederland, Australië, Amerika, Canada,
Groot-Brittannië) staat dit teken bekend als het ‘OK-teken’. Je
hebt een maaltijd genuttigd en laat hiermee aan de kok weten dat
het voortreffelijk heeft gesmaakt. Het is verstandig om het gebruik
van dit gebaar tot deze landen te beperken. In België, Frankrijk
en Tunesië vinden ze het namelijk een belediging. Daar betekent
dit gebaar dat je iemand een ‘nul’ vindt. Een kok in deze landen
zal je dus waarschijnlijk iets minder vriendelijk toelachen na dit
goedbedoelde complimentje. In Turkije, Rusland, Brazilië en landen
rond het Middellandse Zeegebied heeft dit gebaar een (homo)
seksuele betekenis. Je kan je enigszins voorstellen waar het naar
verwijst. Het gebaar wil in Brazilië en Zuid-Europa ook nog weleens
geïnterpreteerd worden als zeggende: “Fuck off” of “Piss off”.
Allemaal niet zo oké dus.
10 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 11

Vlakke hand op vuist
Een paar keer even flink met de vlakke hand op je vuist slaan en
een beetje pissig kijken doet het ‘m wel als je in Nederland een
potje wil knokken. In Europa en Noord-Amerika is dit dan ook
een gebaar van woede. Mocht je deze beweging tijdens een ruzie
in West-Afrika maken, dan zullen ze je wel raar aankijken. Daar
betekent het namelijk dat je ergens mee akkoord gaat. Andersom
ook niet meteen denken dat die behulpzame verkoper opeens met
je op de vuist wilt. In het Midden-Oosten heeft het weer een hele
andere betekenis. Als je daar met je hand tegen je vuist aan slaat,
nodig je iemand uit voor seks. Je wilt natuurlijk geen verkeerde
verwachtingen wekken, dus het is een aanrader dit goed op te
slaan.
De hoorn
Een rockconcert zonder dit gebaar is niet compleet. Rock on! In
landen rondom de Middellandse Zee, zoals Spanje, Italië, Portugal
en Griekenland, maar ook landen als Colombia, Brazilië, Albanië en
Slowakije wil je liever niet dat dit gebaar naar jou gemaakt wordt. Je
mag dan namelijk even te rade gaan bij je vriendin, want dit seintje
betekent dat je vriendin vreemd gaat. In Zuid-Amerika gebruiken
ze het gebaar ook, maar niet zo zeer in het dagelijks leven. Met
het teken roepen zij namelijk bovennatuurlijke krachten op ter
bescherming van onheil.
De middelvinger
Bij het opsteken van je middelvinger hoef
je niet te twijfelen over de betekenis. Je
hebt gegarandeerd succes, want overal in
de wereld heeft dit gebaar een negatieve
lading. Meerdere woordelijke vertalingen
mogelijk, maar het zit in de buurt van: “Val
dood”, “Fuck you” of “Up your ass”.
De vijg
“Kijk, ik heb je neus!” Hoe vaak zijn wij hier als kind wel niet mee
geplaagd? Op internet zijn genoeg filmpjes te vinden waarin kinderen
vol ongeloof naar dit gebaar kijken wanneer de ouder beweert dat
hij de neus van het arme kind eraf heeft getrokken. In Griekenland,
Turkije, Monaco, Cyprus en Rusland heeft dit teken helemaal niets
met een kinderspelletje te maken. De vijg betekent hier: “Loop naar
de hel”. Niet echt geschikt voor kleine kinderen. In Brazilië heeft het
wel weer een positieve betekenis, daar is het gebaar namelijk een
teken van goed geluk.
12 / MEDIUM APRIL 2015 13 MEDIUM / MEDIUM APRIL APRIL 2015 2015 / 13

Recensie
TEKST: JENNY OORTWIJN
Disneyprinsessen
The Disney Brothers Studio, later Walt Disney Productions
en The Walt Disney Company, werd in 1923 opgericht. Naast
de bedrijfsnaam is ook het beeld dat Disney over vrouwen
uitstraalt meerdere keren veranderd. Dit is goed te zien in het
verschil tussen de Disneyprinsessen uit de klassieke films en
de Disneyprinsessen in de nieuwere films.
Snow White (1937)
Sneeuwwitje is de eerste animatiefilm van Disney en kwam uit in
1937. Sneeuwwitje is een naïef jong meisje dat op de vlucht slaat,
omdat de koningin haar probeert te vermoorden. Zo komt zij bij
de zeven dwergen terecht. Van de dwergen mag ze bij hen komen
wonen, zolang zij voor de dwergen kookt en schoonmaakt – want
wat zou een vrouw anders moeten doen. Sneeuwwitje wordt
keer op keer in de maling genomen door de koningin; het wordt
uiteindelijk zelfs haar dood. Maar jawel, zij wordt gered door een
prins. Punt van kritiek is dat Sneeuwwitje alleen gered kan worden
door de mannen om haar heen:de zeven dwergen en de prins.
The Little Mermaid (1989)
Waar de mannen bij Sneeuwwitje snel te vinden zijn, is de Kleine
Zeemeermin juist op zoek naar een prins. De kleine zeemeermin
wordt gezien als het begin van de ‘Disney Renaissance’. Toch valt
er veel kritiek te leveren op de film. Zo is Ariël bereid zichzelf te
veranderen voor haar grote liefde. Wat ook een belangrijk punt is, is
dat de prins pas echt verliefd wordt op Ariël nadat haar het zwijgen
is opgelegd.
Er valt echter niet over te twisten dat de Kleine Zeemeermin een
keerpunt is ten op zichte van de vorige films. Ariël is de eerste
prinses met haar eigen mening, gebreken en interesses. Sommigen
zullen zeggen dat Ariël haar leven met haar familie op geeft voor een
man, maar je kan ook zeggen dat Ariël weet wat ze wil en dat zij
haar eigen plan trekt.
Mulan (1998)
Mulan is een echte feminist. Wat is er nou meer badass dan een
vrouw die de gedragsnormen van een specifieke sekse verslaat,
een getrainde soldaat wordt en haar land redt. Nu hoor ik critici al
denken: om dit alles te bereiken moest Mulan zich verkleden als
jongen en aan het eind van de film weigert ze politieke invloed om
terug te keren naar de regels van haar vader en haar toekomstige
echtgenoot. Wat men vergeet, is dat Mulan en de andere soldaten
uiteindelijk de keizer redden door zich te verkleden als vrouwen!
Hiermee liet zij aan het volk zien dat de regel dat vrouwen niet het
leger in mogen, nergens op slaat. Zíj heeft immers de keizer gered.
Mulan breekt de regels om haar vader te beschermen en verdient
uiteindelijk meer eer voor haar familienaam dan dat zij ooit had
kunnen krijgen als zij ‘gewoon’ thuis huisvrouw was gebleven. En
dat is waar de film om draait.
Merida, Brave (2012)
Merida is een vijftienjarig meisje, maar niet echt een meisjesmeisje.
Van haar vader krijgt ze een pijl en boog en dat vindt ze
helemaal geweldig. Haar moeder vindt dat overigens maar niks. Zij
vindt namelijk dat ze moet trouwen en zich als een prinses moet
gedragen. Merida kies voor zichzelf en rent weg, maar verandert
daarbij per ongeluk haar moeder in een beer. Oeps! In de film Brave
draait het niet om een romantische verhaallijn, maar om de kracht
van familie. Brave gaat niet alleen om het overwinnen van obstakels,
maar ook om de keuzes en offers die een jonge vrouw moet maken
wanneer zij opgroeit.
Wat is er nou meer badass
dan een vrouw die de
gedragsnormen van een
specifieke sekse verslaat,
een getrainde soldaat
wordt en haar land redt
”
Elsa, Frozen (2013)
Ook Elsa heeft net als Merida geen behoefte aan een prins die
haar redt. Frozen gaat over het overkomen van angsten en het
accepteren wie je bent. Elsa is bang voor de kracht die zij bezit,
maar leert er uiteindelijk mee om gaan en het krachten zelfs in te
zetten voor iets goeds: ze bouwt letterlijk een koninkrijk met haar
krachten. Elsa kan zich dus prima redden zonder prins. Ook draait
het in deze film niet om de ‘true love kiss’, maar gaat het om de
band tussen twee zussen. Elsa’s zusje is wel wanhopig op zoek naar
een prins. Dit gaat niet zo goed, aangezien haar gevonden prins een
niet zo’n aardige man blijkt te zijn; hij is enkel op zoek naar macht,
maar gelukkig eindigt het allemaal goed.
Alle Disneyfilms hebben hun goede kanten en slechte kanten als het
gaat om het beeld dat de Disneyprinsessen uitstralen naar jonge
meisjes. Gelukkig zien we in deze korte tijdlijn dat Disney een stuk
vooruit is gegaan. Zo begonnen we met Sneeuwwitje waar niet
veel goeds over te zeggen is, maar gelukkig eindigden we met de
film Frozen. We kunnen de hoofdpersoon Elsa een goed rolmodel
noemen voor de jonge kijkers. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
MEDIUM ZKT.
VORMGEVER(S)
MEDIUM MAGAZINE IS OP ZOEK NAAR NIEUWE VORMGEVERS! HET TIJDSCHRIFT VAN
COMMUNICATIEWETENSCHAP VERSCHIJNT VIER KEER PER JAAR EN PUBLICEERT DAARNAAST
ELKE DOORDEWEEKSE DAG OP HAAR BLOG MEDIUM ONLINE. MET EEN FRISSE KIJK OP NIEUWS,
RECLAME, MEDIA, MARKETING EN POLITIEK KOMEN DE REDACTEUREN VAN MEDIUM MET NIEUWE
INZICHTEN, ANDERE INVALSHOEKEN EN EEN AANGENAAM TEGENGELUID. HEB JIJ EEN CREATIEVE
GEEST, OOG VOOR DETAIL EN GEVOEL VOOR VORM? SCHRIJF ONS!
website: http://www.medium.mercurius-uva.nl/
email: medium@mercurius-uva.nl
14 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 15

“SCHAT,
IS ER IETS?”
Waarom vrouwen niet zeggen wat ze
denken en mannen niet nadenken
over wat ze zeggen
Discussies of zelfs ruzies, ze komen in elke
gezonde relatie voor. Er zijn veel redenen voor
te benoemen, maar veruit de meesten worden
veroorzaakt door miscommunicatie. Mannen en
vrouwen communiceren ieder met een ander
doel en dit heeft zo z’n gevolgen.
TEKST: ANOUK ONDERWATER
Bla bla bla...
Bla bla..
???
(Mis)communicatie
Communiceren is het overbrengen van een boodschap. Wanneer
je aan een man vraagt hoe zijn dag was, krijg je waarschijnlijk een
antwoord van één of twee zinnen. Boodschap overgebracht. Stel je
dezelfde vraag aan een vrouw, is er een grote kans dat het antwoord
iets langer is. Naast dat ze vertelt wát ze heeft gedaan, weet je ook
meteen met wie, waar het was en hoe ze het vond. Boodschap
óók overgebracht. Wetenschappers denken de reden gevonden te
hebben waarom vrouwen zoveel meer praten dan mannen. Vrouwen
zouden dertig procent meer ‘FOXP2-proteïne’ in hun hersenen
hebben dan mannen. Dit stofje, ook wel ‘taalproteïne’ genoemd,
bevordert de communicatiedrang.
Maar het feit dat vrouwen per dag meer woorden gebruiken dan
mannen, hoeft in principe niet voor moeilijkheden te zorgen. Wat
vaak wel gelijk staat aan problemen is miscommunicatie: het
moment dat de ontvanger een boodschap anders ontvangt dan de
zender deze heeft bedoeld. Herkenbaar? Waarschijnlijk wel. “Oh,
maar ik dacht dat je..”, “Oh, maar ik begreep dat je..”, “Maar je weet
toch dat…” Nee. Assumption is the mother of all fuck ups. Zomaar
aannames doen kan zorgen voor een communicatiestoring. ‘Ruis’
tussen de zender en de ontvanger.
Verkeerde interpretaties en verwachtingen
Deze aannames, met een communicatiestoring als gevolg, kunnen
zorgen voor irritaties. Zo vertelde vriendin A laatst dat ook in haar
relatie miscommunicatie voorkomt. Als voorbeeld noemde ze dat
haar vriend wel eens zegt dat hij die avond misschien wel langs
komt. Vriendin A denkt – let op: denkt, niet zegt – vervolgens:
gezellig, dan zie ik hem vanavond. Wanneer hij vervolgens niet komt,
is vriendin A geïrriteerd. Als ze hem hier dan op aanspreekt, is zijn
reactie: “Huh? Ik zei toch misschien?” Hij heeft totaal niet nagedacht
over de formulering van zijn zin, wat bij mijn vriendin voor een
verkeerde interpretatie zorgt.
Het leven is als
man een stuk
makkelijker
”
Dan nog even over de combinatie verwachtingen en communicatie.
Ik sprak hier over met vriendin B. Vriendin B en haar vriend wonen
zo’n 150 kilometer van elkaar vandaan en zien elkaar daardoor
vooral in het weekend. Hij, rasechte Brabander, was natuurlijk van
plan om carnaval te vieren. Toen zij de week voor carnaval tegen
hem zei dat ze nog even moest kijken of het ging lukken om dat
weekend langs te komen, dat ze nog niet zeker weet of het uit
kwam, zei haar vriend vervolgens: “Oké, ik hoor het wel.” Terwijl
zij wilde horen: “Nee je moet wel komen, ik vind het gezellig als je
er dan bij bent.” Als vrouw hoop je op een bepaalde reactie en als
die dan niet komt, vinden we dat irritant. Toen ze dit aankaartte bij
haar vriend, verweerde hij zich met het feit dat hij die achterliggende
gedachte niet kan ruiken. “Tuurlijk vind ik het gezellig als je
langskomt. Maar als je zegt dat het misschien niet uitkomt, denk ik
dat dus ook.”
Samen met vriendin B filosofeerde ik hier nog even over door. We
kwamen tot de conclusie dat het leven als man een stuk makkelijker
is, omdat je als man gewoon ‘lekker simpel kunt denken’. Natuurlijk
is dit erg kort door de bocht en geldt het niet in alle gevallen. Maar
na een beetje research bij vrienden van het mannelijke geslacht,
bleek eigenlijk dat zij dit denkbeeld wel deels bevestigen. “Hoezo,
moet ik overal iets achter zoeken? Ik kan toch niet bij alles wat een
vrouw zegt nog een stapje door denken, dan kan ik bezig blijven.”
Een andere vriend voegde daar het volgende aan toe: “Ik doe heus
wel eens een poging om wél door te vragen en de achterliggende
gedachtes te ontdekken, maar dan is het alsnog nooit goed.”
Naast dat ze
vertelt wát ze heeft
gedaan, weet je ook
meteen met wie,
waar het was en hoe
ze het vond
”
Aandacht of oplossing
Over het algemeen willen vrouwen dat mannen dingen aanvoelen
en mannen vinden dat miscommunicatie nooit aan hen ligt. Een
gedeeltelijke verklaring hiervoor vinden we in ons brein. Bij vrouwen
is het brein deels anders dan bij mannen. Emoties en taal worden
bij vrouwen in hetzelfde gebied verwerkt, bij mannen niet. Daarom
praten vrouwen makkelijker over hun gevoelens dan mannen. Een
andere verklaring kan het doel van communicatie zijn. Mannen
denken vaak praktisch en oplossingsgericht. Vrouwen willen soms
alleen hun verhaal kwijt en zoeken erkenning, aandacht of begrip.
De oorzaak hiervan vinden we terug in de oertijd: door de verdeling
van taken toen is een psychische specialisatie ontstaan. Mannen
moesten jagen en hielden zich zo bezig met langetermijndoelen
en snel handelen. Vrouwen zorgden voor het thuisfront en hielden
iedereen bij elkaar. Een taak waar meer emotionele ontwikkeling en
communicatie bij kwam kijken.
Communiceren kun je leren
De problemen die soms opspelen bij de communicatieverschillen
tussen mannen en vrouwen bestaan al eeuwen. Ze laten zich
dan ook niet zo makkelijk oplossen. Maar wie denkt dat je bij
veel miscommunicatie maar beter helemaal niet meer kunt
communiceren, heeft het mis. Blijven praten is juist tip nummer één.
Leg als vrouw uit waarom je wilt dat hij soms door moet vragen en je
geen praktisch antwoord wilt. Dit zorgt voor meer begrip bij mannen.
En mannen: houd in je achterhoofd dat een vrouw vaak niet zegt
wat ze bedoelt. We moeten dus allebei een beetje inschikken, want
uiteindelijk kunnen we niet zonder elkaar.
16 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 17

TIEN JAAR
YOUTUBE: VEEL
VIEWS, WEINIG
WINST
Een leven zonder YouTube: we kunnen
het ons bijna niet meer voorstellen.
Toch bestaat de website pas zo’n tien
jaar. Tijd om de geschiedenis en de
meest absurde statistieken eens op
een rijtje te zetten:
TEKST: CHRISTIAAN BURGGRAAFF
15 februari 2005
domeinnaam geclaimd
2006
In top tien meest
bezochte websites
wereldwijd
oktober 2006
Google koopt YouTube voor 1.5 miljard dollar
augustus 2007
voor het eerst advertenties op YouTube
april 2009
Vevo (muziekvideo’s)
oktober 2009
één miljard views per dag
eind 2009
door Adweek uitgeroepen tot
website van het decennium november 2009
video’s in HD
mei 2010
twee miljard views per dag
2011
YouTube betaalt grote bedragen
aan mensen die exclusieve
content voor de website maken
juli 2012
mensen kunnen overal ter wereld live
naar de Olympische Spelen kijken
23 april 2005
eerste video geüpload
(me at the zoo)
september 2005
eerste video met meer dan één miljoen
views: Ronaldinho krijgt gouden schoen
2007
particulieren kunnen geld gaan
verdienen met YouTube
april 2009
Usher maakt Justin Bieber wereldberoemd
mei 2011
drie miljard views per dag
januari 2012
vier miljard views per dag
YouTube gebruikers met de meeste volgers:
1. PewDiePie (Gaming)
2. YouTube (channel om bepaalde filmpjes onder de aandacht
te brengen)
3. HolaSoyGerman (comedy)
4. Smosh (comedy)
5. RihannaVEVO (muziek)
Meest bekeken YouTube video’s
1. Gangnam Style (Psy): 2,2 miljard views
2. Baby (Justin Bieber): 1,1 miljard views
3. Dark Horse (Katy Perry): 852 miljoen
4. Party Rock Anthem (LMFAO): 830 miljoen
5. Love the way you lie (Eminem & Rihanna):
823 miljoen views
Wat direct opvalt is dat alle filmpjes in de top vijf
muziekvideo’s zijn. Hieruit blijkt dat YouTube nog steeds
vooral gebruikt wordt als een soort gepersonaliseerde
YouTube, terwijl het aanbod in principe veel breder is.
Ondanks dat tal van filmpjes viraal zijn gegaan blijft muziek
verreweg het populairst.
Opmerkelijk
Het lijkt YouTube op alle vlakken voor de wind te gaan, maar toch
zijn er ook problemen: er wordt namelijk nauwelijks winst gemaakt.
De site speelt al jaren ongeveer quitte en dus moet er gezocht
worden naar (nieuwe) bronnen van inkomsten. YouTube moet de
kwaliteit van de content zien te verbeteren om bezoekersaantallen
te verhogen (en om redelijkerwijs geld te kunnen vragen), maar
tegelijkertijd moet ook worden geprobeerd een breder publiek aan
te trekken dan nu het geval is (vooral tieners en jongvolwassenen).
Viral video’s
YouTube is niet alleen een leuke site voor mensen die grappige
filmpjes willen zien, ook bedrijven spinnen er garen bij. YouTube is
namelijk het perfect platform om campagnes viraal te laten gaan:
je maakt een leuke advertentie, deelt hem op YouTube en mensen
kunnen het filmpje met één druk op de knop verder verspreiden.
Vervolgens kunnen bedrijven precies bijhouden hoeveel mensen de
video hebben gezien.
Charly
Bijna iedereen kent het filmpje met de aandoenlijke broertjes Charly
(de jongste) en Harry: Charly bijt op Harry’s vinger, Harry klaagt
en Charly lacht hem uit. De ouders van de jongens hebben naar
schatting zo´n $150.000 overgehouden aan het filmpje, dat lange tijd
het meest bekeken YouTube-filmpje was.
Censuur
Bij censuur op YouTube denk je in eerste instantie aan landen als
Turkijke, Syrië of Rusland. Maar van de landen met toegang tot
YouTube is de censuur het sterkst bij onze keurige oosterburen:
in Duitsland wordt namelijk zo’n zestig procent van de populairste
YouTube video’s geblokkeerd. De reden is
dat de Duitse ‘broer’ van Buma Stemra,
de GEMA, een langlopend conflict
heeft met YouTube. Daarom zijn
verreweg de meeste filmpjes met
actuele muziek geblokkeerd, zelfs
als de muziek alleen maar op de
achtergrond te horen is. VEVO is in
Duitsland bijvoorbeeld bijna geheel geblokkeerd.
18 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 19

Entertainment
Communication
is geboren!
TEKST EN FOTOGRAFIE: REMONA VAN DER ZON
Vanaf september 2015 zal onze master track Youth & Media veranderd worden in
Entertainment Communication. Deze eenjarige track focust zich op de ervaring, rol en
impact van entertainmentmedia op een tal van verschillende groepen en individuen.
Mediapsychologie vormt de kern van dit programma. Eén van de vragen die gesteld
wordt is hoe mediavoorkeuren zich ontwikkelen en wat de gevolgen zijn van deze
voorkeuren voor het gebruik van media en haar effecten. Daarnaast wordt er ook
gekeken welke factoren een rol spelen bij het bepalen van het succes of falen van
media en technologieën, bijvoorbeeld social media, in verschillende leeftijdsgroepen.
Met de groei van nieuwe media zijn mediagebruikers overal betrokken bij entertainment
media. Voornamelijk de jongere generatie heeft entertainmentmedia zoals Instagram
of Netflix geïntegreerd in hun dagelijkse activiteiten. Zeker een interessante
onderzoeksrichting dus!
20 / MEDIUM APRIL 2015 21 MEDIUM / MEDIUM APRIL APRIL 2015 2015 / 21

BAARD MAAKT
BETROUWBAAR
De wondere wereld van endorsement
Onderzoek wees uit dat mannen met een baard
in advertenties als betrouwbaarder worden
gezien dan mannen zonder baard. Maar dit
effect werd alleen gevonden voor advertenties
voor tandpasta en mobiele telefoons. Mannen
met een baard in ondergoedreclames werden
juist als minder betrouwbaar gezien. Waarom
werkt dit niet overal? Wat voor type endorser
werkt waar?
TEKST: MALOU STRATEGIER
Endorsement
Endorsers zijn personen die gebruikt worden om een product aan
te prijzen. Vaak zijn dit celebrities, maar het kunnen ook ‘normale’
modellen zijn. Uit het onderzoek naar endorsers met baarden bleek
dat verschillende producten elk een andere endorser vergen. De
meest belangrijke aspecten die de effectiviteit van de advertentie
beïnvloeden, zijn de geloofwaardigheid, betrouwbaarheid en fysieke
aantrekkelijkheid van de afgebeelde endorser. Elke marketeer wil
zijn reclame zo goed en effectief mogelijk maken, zodat ze zoveel
mogelijk winst eruit halen. Een belangrijke vraag waar marketeers
zich dus mee bezig moeten houden, is wat voor type endorser ze
moeten gebruiken bij hun product. Kiezen ze voor een celebrity
of juist een onbekend persoon? Moet het een ontzettend knap
persoon zijn of meer doorsnee? Een man of een vrouw, en in het
geval van de man: heeft hij een baard? Medium geeft een overzicht
van producten en de daarbij meest geschikte endorsers.
Sportproducten
We worden overspoeld met advertenties en reclames. Om op te
vallen gebruiken reclamemakers vaak beroemdheden. Volgens
de wetenschappelijke match up-hypothese is een advertentie
succesvoller wanneer er een fit bestaat tussen de endorser en het
product. Dit houdt in dat het product en degene die het aanprijst op
een bepaalde manier aan elkaar gelinkt moeten kunnen worden. Een
bekende atleet zorgt voor een succesvollere advertentie van een
sportproduct of -merk. De fit is dan gebaseerd op de expertise van
de endorser: het is zijn of haar beroep en diegene is er zo goed in
dat het voor bekendheid heeft gezorgd. De endorser is een expert
op het gebied van sport en kan dus ook op basis van zijn of haar
expertise bijdragen aan een advertentie.
Zo is er een onderzoek dat heeft uitgewezen dat een advertentie
voor Adidas met David Beckham zorgt voor een hogere koopintentie
bij consumenten dan een advertentie met David Beckham en Pepsi.
De fit met Pepsi is niet sterk genoeg: een beroemde sporter wordt
gezien als een gezond persoon. Frisdrank valt daar niet goed mee
samen. De fit met Adidas is wel sterk, en zorgt er daardoor voor dat
de beoordeling van geloofwaardigheid en betrouwbaarheid van het
product door de consument hoger is.
”
Een sterke fit
zorgt voor meer
betrouwbaarheid
Een ander onderzoek heeft gekeken naar bekende golfers (Tiger
Woods en Jack Nicklaus). Er werd gebruik gemaakt van een
advertentie met Tiger Woods voor golfballen en Jack Nicklaus
voor autobanden. Ook hier bleek dat de fit met expertise van een
belangrijke factor was in het verhogen van de koopintentie. De
expertise van Tiger Woods wordt geassocieerd met golfballen,
waardoor het een effectievere advertentie opleverde dan de
advertentie van Jack Nicklaus met een product dat niks met zijn
expertise te maken heeft.
EEN SUCCESVOLLE ADVERTENTIE
VOOR SPORTPRODUCTEN:
Expert op het gebied van sport
Bekende atleet
Fit met product
Baard: alleen als er een fit is tussen de
persoonlijkheid en betrouwbaarheid
Supermarktproducten
In de communicatiewetenschap wordt onderscheid gemaakt tussen
producten met een hoge en lage productbetrokkenheid. Het verschil
hiertussen is simpel: producten met een lage productbetrokkenheid
brengen niet veel risico’s met zich mee voor de consument
(psychologisch, financieel of op het gebied van gezondheid).
Daarnaast voelen consumenten zich niet erg betrokken met het
product. Het gaat vaak om goedkopere producten, zoals een blikje
frisdrank. De meeste mensen besteden weinig energie in zo’n
aankoop.
Producten met een hoge productbetrokkenheid brengen een
hoger risico met zich mee wanneer de consument dit aanschaft.
Het gaat om producten voor een langere tijd mee moeten gaan,
zoals een laptop. Producten met een hoge betrokkenheid zijn
belangrijk voor de consument. Om over te gaan tot een aankoop
hebben consumenten meer motivatie nodig voor producten met
een hoge productbetrokkenheid dan producten met een lage
productbetrokkenheid.
Er is uit onderzoek gebleken dat de houding van de consument
tegenover het merk en de koopintentie van consumenten ten
opzichte van supermarktproducten positiever is wanneer er een
‘normaal’ persoon wordt gebruikt. Wanneer er een aantrekkelijk
model wordt gebruikt, heeft dit minder effect. Studies hebben
uitgewezen dat het voor producten met een lage betrokkenheid
belangrijk is dat er sprake is van een gevoel van identificatie door
de consument met de endorser. Hiermee wordt niet bedoeld dat de
22 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 23

endorser een kopie moet zijn van een doorsnee consument, maar
de consument moet zich wel wíllen identificeren met deze persoon.
Volgens het meaning transfer model gaan consumenten op
zoek naar een link tussen zichzelf en een product. Wanneer er
iemand wordt gebruikt in de advertentie waarmee ze zich kunnen
identificeren, zal de klik met het product beter zijn.. Het kan per
supermarktproduct dus wel verschillen welk type endorser het beste
werkt.
Zoals eerder genoemd heeft een model met baard minder effect in
ondergoedreclames. Of het hebben van een baard ook een effect
heeft in advertenties met beroemde endorsers, is moeilijk te zeggen.
Het kan zijn dat het hebben van een baard een fit moet zijn met de
persoonlijkheid en expertise van de beroemde persoon, en dan kan
het misschien bijdragen aan een nog betrouwbaardere uitstraling.
EEN SUCCESVOLLE ADVERTENTIE
VOOR SUPERMARKTPRODUCTEN:
Goedkoop product (in ieder geval lage
betrokkenheid)
Normaal model (géén David Beckham dus)
Baard: alleen als dit de ‘normaalheid’ van de
endorser positief beïnvloed
Verzorgingsproducten
Producten met een hoge productbetrokkenheid vergen een
advertentie waarin een aantrekkelijke endorser te zien is. Dat komt
voornamelijk doordat de producten die worden aangeprezen in de
advertentie bijdragen aan deze aantrekkelijkheid. Als er geen link is
tussen de aantrekkelijkheid van een persoon en het product, dan zal
de endorser alleen invloed hebben op consumenten met een lage
betrokkenheid bij het product. Uit onderzoek blijkt dat aantrekkelijke
endorsers de beste fit hebben met producten met een hoge
productbetrokkenheid die ook gerelateerd zijn aan aantrekkelijkheid,
en dit zorgt voor een positievere attitude tegenover het product, de
advertentie en het merk.
Er is ook een verschil in gevonden voor mannen en vrouwen. De
attitude van mannen tegenover een advertentie wordt minder
beïnvloed door aantrekkelijke, mannelijke endorsers, dan de
attitude van vrouwen die aan aantrekkelijke, vrouwelijke endorsers
worden blootgesteld. Vrouwen worden ook sterker beïnvloed door
aantrekkelijke mannelijke endorsers, dan mannen door aantrekkelijke
mannelijke endorsers. Een advertentie voor een vrouwenparfum
zou dus het meest effectief zijn wanneer deze wordt aantrekkelijke
mannelijke endorser (met baard, als dit de aantrekkelijkheid van de
man vergroot).
Er is ook ontdekt dat verzorgingsproducten met een lage
betrokkenheid, zoals scheermesjes voor vrouwen, een
aantrekkelijker model nodig hebben dan producten waarbij
de betrokkenheid hoger is. Dit is te verklaren door de lage
productbetrokkenheid: er wordt weinig aandacht aan specifieke
productkenmerken besteed. De aandacht gaat dan vooral uit naar
de persoon die het aanprijst. In dat geval geldt: hoe aantrekkelijker,
hoe beter. Overigens moet er bij een scheermesreclame voor
mannen géén model met baard worden gebruikt, omdat dat de
effectiviteit van het product (vanzelfsprekend) tegenspreekt.
EEN SUCCESVOLLE ADVERTENTIE
VOOR VERZORGINGSPRODUCTEN:
Aantrekkelijk model
Link tussen aantrekkelijkheid en product
Baard: alleen als dit de endorser
aantrekkelijker maakt. Absoluut niet
voor scheermesjes!
Om te bepalen welk soort endorsement het meest geschikt is,
moet er dus met een aantal dingen rekening worden gehouden. Ten
eerste moet er gekeken worden naar de mate van betrokkenheid
van de consument bij het product en het type product dat de
advertentie aanprijst. Vervolgens moet ervoor gezorgd worden dat
de endorser die gekozen is, afhankelijk van de relevantie van het
product, aantrekkelijk is, geloofwaardig en betrouwbaar overkomt
en dat de endorser past bij het aan te prijzen product en dat de
consument zich kan identificeren met deze persoon.
Een aantrekkelijk
model is minder
effectief
”
VOORBIJ
HET EIND
VAN ONZE
TIJD
Naast het viaduct bij de Planciusstraat staat sinds vorige maand
in grote blauwe cijfers een datum geschilderd: 26-05-2017. Ik
vind het een intrigerende en onheilspellende boodschap. Wat
gebeurt er over twee jaar op 26 mei? En waarom denk ik meteen
dat de wereld dan vergaat? Het einde der tijden is al talloze keren
aangekondigd. Wie herinnert zich nog de Dag des Oordeels van 21
mei 2011? Stations en bushokjes hingen vol met pseudoreligieuze
waarschuwingen: “De bijbel garandeerd het!”. Of het mislukte
einde van de wereld toen de Mayakalender afliep op 21 december
2012? Hoewel ik het wel een beetje spannend vind als deze dagen
voorbijtrekken, neem ik deze ongefundeerde onheilsclaims nooit
serieus genoeg om actie te ondernemen. Aan de andere kant neem
ik klimaatverandering wel serieus. Internationale topwetenschappers
zijn het erover eens dat het door mensen versterkte broeikaseffect
bijdraagt aan de geleidelijke vernietiging van ons ecosysteem
(IPCC, 2014). Toch onderneem ook ik geen betekenisvolle acties
om de ecologische neergang van de aarde tegen te gaan. Volgens
milieuactivisten zou de rampenfilm The Day after Tomorrow (2004),
waarin de aarde dankzij klimaatverandering wordt vernietigd door
reusachtige vloedgolven en supersneeuwstormen, bijdragen aan
de algehele gewaarwording van de ernst van het broeikaseffect.
Het tegendeel leek echter te gebeuren. Omdat deze film de
gevolgen van klimaatverandering zo ongeloofwaardig spectaculair
heeft neergezet, lijken werkelijke effecten, zoals het stijgen van
de temperatuur met een paar graden, echt niet zo ernstig. Een
geleidelijke ondergang van de aarde is gewoon niet spectaculair
genoeg om massaal in actie te komen. This is the way the world
ends, not with a bang but a whimper.
Ik ben dol op films waarin de wereld vergaat. Het maakt niet uit
of het door bommen, meteoren, zombies, ziektes, broeikaseffect
of bodysnatchers komt, zolang de mensheid maar verliest.
Ik bedoel dus niet films als Armageddon (1998) of The Avengers
(2012), waarin helden op het laatste nippertje de wereld redden
van algehele vernietiging. Juist films als Dawn of the Dead (2004),
Invasion of the Bodysnatchers (1978), of These Final Hours (2013)
spreken me aan, omdat hierin op het eind zelfs de helden, als
laatste mensen, sterven. De aantrekkingskracht van films met
een onafwendbaar apocalyptisch einde schuilt volgens mij in de
confrontatie met onze eigen sterfelijkheid. Deze films blazen ons
individuele noodlot op tot wereldformaat. De mensheid als metafoor
voor een mensenleven in een snelkookpan. Uiteindelijk blijven alleen
de essentiële vragen over. Was je een goed mens? Heb je er alles
uitgehaald? In de toekomst van de film Interstellar (2014) maken
stofstormen de aarde onleefbaar en gaan we op zoek naar een
nieuwe planeet buiten ons zonnestelsel. Het toont een vader die
geconfronteerd wordt met de ondergang van de volgende generatie.
De film herinnerde me eraan dat ik het einde van de aarde
door het broeikaseffect niet zal meemaken. Jij en ik zijn allang dood
voordat we daadwerkelijk naar de sterren zullen reizen. Volgens
boeddhisten is het accepteren van je eigen dood de eerste stap
op het pad naar verlichting, maar het is een stap die ik moeilijk kan
nemen. Laat staan de marathon die nodig is voor de acceptatie
dat al mijn dierbaren zullen sterven. Als kind van katholieke ouders
geloof ik dat we elkaar zullen weerzien in het licht. Dat vind ik een
fijne gedachte. Tot die tijd probeer ik goed te doen, hoop ik dat mijn
zoons astronauten worden en slaap ik met een klauwhamer in mijn
nachtkastje, voor als de zombies toch nog komen.
column
jeroen
lemmens
Dr. Jeroen Lemmens is docent Jeugd en Media Entertainment en
24 / MEDIUM APRIL 2015 gameonderzoeker. 25 MEDIUM / MEDIUM APRIL APRIL 2015 2015 / 25

Back
Stage
In de rubriek BackStage laten we CWstudenten
aan het woord over hun ervaringen
met hun stage. Hoe is deze bevallen? Kreeg
je veel vrijheid of moest je allerlei typische
stagair(e)-klusjes doen? Marit Berghout
heeft stage gelopen bij Joop van den Ende
Theaterproducties en vertelt in Medium over
haar ervaring.
”
Na twee weken
meedraaien op
twee producties, werd
ik geplaatst in het team
van de grote musical
Hij Gelooft in Mij
De stage als onderdeel van de bachelor was iets waar ik al lang
mee bezig was: waar zou ik stage gaan lopen, wat voor taken zou
ik krijgen en zou het me bevallen om ‘echt’ aan de slag te gaan in
een omgeving waar ik later wellicht wil werken? Twee zaken vond ik
belangrijk bij het vinden van een stage: mijn werkomgeving moest ik
aantrekkelijk vinden en de werkzaamheden moesten leerzaam zijn.
Via via hoorde ik dat er stageplekken waren bij het marketing en
PR-team van Joop van den Ende Theaterproducties. Dit klonk mij zo
aantrekkelijk in de oren dat ik op onderzoek uitging en solliciteerde.
Een paar maanden later en een aantal sollicitaties verder werd
ik gebeld. Bij het opnemen kon ik niet goed verstaan wie het
was, maar ik begreep dat het ging om een uitnodiging voor een
sollicitatiegesprek. Blij met het aanbod accepteerde ik de uitnodiging
en maakte een afspraak. Na het telefoongesprek googelde ik het
adres en bleek het Joop van den Ende Theaterproducties te zijn!
Opstart
Twee maanden later, hartje zomer, wandelde ik mijn kantoor binnen.
“Oh, ik wist niet dat je vandaag al moest beginnen”, was een fijne
binnenkomer. Dit begin was gelukkig niet representatief voor de rest
van mijn stageperiode, want ik heb een super leuke en leerzame tijd
gehad. Binnen Joop van den Ende Theaterproducties bestaat er per
musicalproductie een team bestaande uit een persvoorlichter, een
marketeer, een stagiair en bij grotere producties een assistent. Bij
aanvang was het nog niet duidelijk welke productie ik zou krijgen,
maar ik had ongeveer twee weken de tijd om te bewijzen dat ik
geschikt was voor een grote productie in plaats van een kleine. Na
die twee weken begon de andere stagiair, dus ik had tijd genoeg
om mezelf in de kijker te spelen. En dit lukte! Na twee weken
meedraaien op twee producties, werd ik geplaatst in het team van
de grote musical: Hij Gelooft in Mij.
Toewerken naar de première
De voorbereidingen voor Hij Gelooft in Mij kwamen langzaam op
gang toen ik bij het team werd gevoegd. Drie maanden later zou
de première plaatsvinden en alle marketing en PR werd door mijn
team van vier personen uitgevoerd. Spannend dus! Mijn ochtend
begon iedere dag hetzelfde: het rapporteren van de verkoopcijfers.
Aan de hand van deze cijfers konden we oordelen of we voor
bepaalde periodes meer communicatiekanalen moesten inzetten
of niet. Naarmate de première naderde, mocht ik ’s morgens vaak
aan mijn team melden dat we uitverkocht waren voor bepaalde
dagen. Beter kan je je dag niet beginnen! Verder had ik het beheer
over alle sociale media kanalen: het ontwikkelen van social media
plannen, het opzetten van PR-plannen en het uitvoeren hiervan viel
volledig onder mijn hoede. In het begin deed ik alles samen met de
persvoorlichter, maar naarmate ik het onder de knie kreeg, mocht
ik alles zelf oppakken. De laatste week voor de première was de
druk hoog: werkdagen van twaalf uur per dag, racen tussen het
theater (DeLaMar) en kantoor en toch nog op de laatste dag de
draaiboeken uit elkaar halen omdat er één pagina niet klopte. Stress
alom, maar de dag van de première was het meer dan waard. Wat
was dat tof om mee te maken! De media-output naar aanleiding van
de première was gigantisch. En een van mijn andere taken was het
rapporten van deze output: de opvolgende weken waren zodoende
nog drukker dan het toeleven naar de première.
Gevarieerd takenpakket
Toen de rust was teruggekeerd en de musical goed liep, konden we
ons richten op de toekomstplannen. Leuk was het om hierin mee
te denken en ook samen met de medewerkers van het DeLaMar
Theater te sparren over campagnes en evenementen. Ik voelde
me een spin-in-het-web, omdat ik vaak dingen met verschillende
afdelingen moest aftikken, waardoor ik met veel medewerkers
in aanraking kwam en het bedrijf in brede zin leerde kennen.
Verantwoordelijkheden in die periode waren voor mij het social
mediabeheer, schrijven van persberichten, bedenken van PRplannen
en evenementen, creëren van PR-materiaal (interviews met
castleden bijvoorbeeld), beoordelen van marketingteksten en het
schrijven van zowel marketing- als PR-materiaal. Al met al dus een
zeer gevarieerd takenpakket met veel verantwoordelijkheden.
Tijdens mijn stage heb ik zoveel mogen doen en heb ik ontzettend
veel geleerd van vakmensen in mijn omgeving. Dat laatste is
ontzettend nuttig, omdat je hierdoor goed kan beoordelen of dit ook
jouw vakgebied is en wat het bedrijf jou wellicht te bieden heeft.
Ondanks de stress heb ik zoveel mogen doen en meemaken. Ik ben
dan ook super trots dat ik heb bij mogen dragen aan het succes van
deze musical. Mijn advies luidt daarom ook: doe wat je leuk vindt,
dan hou je je het langste vol, leer je er het meeste van en haal je er
de meeste voldoening uit!
26 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 27

DANCE, POP &
BOLLYWOOD
Drie muziekstijlen,
drie culturen
Muziek bestaat even lang als de mens, we
maakten zelfs eerder muziek dan vuur. Nu leven
we in een tijd waarin muziek overal om ons
heen is en elke cultuur een eigen geluid heeft.
Zo staat Nederland bekend om de vele topdj’s,
IJsland om de vele alternatieve pop/rockbandjes
en als je Bollywood hoort, denk je gelijk
aan India. Maar wat zegt de dancemuziek over
onze cultuur? Waarom komen er zo veel goede
alternatieve bandjes uit IJsland? En wat zegt de
overdreven Bollywoodmuziek over de Indiase
normen en waarden?
Doe maar normaal,
dan doe je al gek
genoeg
”
TEKST: LARA JEURISSEN
De Nederlandse nuchtere dance
Armin van Buuren, Tiësto, Hardwell. De Dutch sound is een
internationaal begrip en de dj’s vliegen de hele wereld over met
hun muziek. Toch ligt de oorsprong van het dancegenre niet in ons
kikkerlandje, maar in de Verenigde Staten. In de jaren tachtig werd
de disco-dancemuziek populair onder homoseksuele Amerikaanse
mannen, die onder invloed van poppers en XTC de hele nacht
door feestten. De muziek werd geassocieerd met drugs en
homoseksualiteit en de conservatieve Amerikanen wilden er niks van
weten. In Amsterdam kreeg de muziekstijl gelukkig wel de kans zich
te ontwikkelen.
Beginjaren
In de jaren tachtig ging het economisch slecht in Nederland,
jongeren werden bang gemaakt met slechte toekomstperspectieven.
Ze zochten uitvlucht in het nachtleven, de dancemuziek en de drugs
die daarbij hoorden.
Ook in Duitsland, België, Groot-Brittannië en Scandinavië werd
de dancemuziek bekend. Door een brede internationale oriëntatie
zagen de Nederlandse dj’s dit op tijd en konden de buitenlandse
ontwikkelingen worden geïntegreerd in de Nederlandse sound. Oog
hebben voor ontwikkelingen in het buitenland en deze integreren in
het eigen land is typerend voor de open en tolerante Nederlandse
cultuur.
Vernieuwing en ontwikkeling van de Nederlandse sound is prima,
maar een Nederlandse dj zal nooit een heel erg afwijkend nummer
maken. Daar zijn we te calvinistisch voor en dat trekt een minder
groot publiek. Ons motto is zoals het gezegde: ‘doe normaal, dan
doe je al gek genoeg’. Daar onze nuchtere houding bij opgeteld
maakt dat de Nederlandse dj’s internationaal zo worden geprezen.
Het zijn harde werkers, ondanks hun beroemdheid en rijkdom.
Nederlanders zijn commercieel ingesteld en willen wel geld verdienen
aan het product dat ze leveren, dus ze zullen altijd rekening houden
met vraag en aanbod bij het maken van muziek.
IJslandse dorpse pop/rock
IJsland heeft evenveel inwoners als bandjes en al deze bandjes
maken bovengemiddeld goede muziek. Zo werd driekwart van de
optredens op het festival Noorderslag in Groningen door IJslandse
bandjes verzorgd. Waarom zijn de IJslandse bandjes zo goed? Het
antwoord: de muziek is gewoon eigenaardig.
IJslanders zijn individualistisch, ze moeten allemaal uniek zijn. Het is
daarom belangrijk dat een bandje muziek maakt die nooit eerder is
gemaakt. IJsland is drie keer groter dan Nederland, maar heeft net
zo veel inwoners als de stad Utrecht. Dit zorgt ervoor dat IJsland
een soort uitgestrekt dorp is waar iedereen elkaar kent. Als je muziek
maakt die de zus van de buurvrouw al eens eerder heeft gehoord
toen het bandje van de neef van haar zwager in het café optrad, kun
je het als band wel vergeten.
Elke IJslander heeft in een band gespeeld of speelt nog in een
band. Hoe kan dat? De leden van de band Samaris leggen het, in
een interview met Robert van Gijssel voor de Volkskrant, uit aan de
hand van de IJslandse geschiedenis. De eerste inwoners van IJsland
hadden naast werk op het land niks te doen in de koude tijden.
Dus verzonnen ze verhalen om aan elkaar te vertellen, zodoende
ontstonden de IJslandse Sagen. Dat zijn middeleeuwse verhalen
over de eerste reizen van de Vikingen en hun kolonisatie van IJsland,
die al eeuwenlang mondeling overgebracht worden aan nieuwe
generaties. Volgens de bandleden vertellen IJslanders nog altijd
graag verhalen. “Dat zit verankerd in de cultuur”, en met muziek
vertel je ook een verhaal.
Woonkamermuziek
Terugkomend op het individualisme van de IJslanders, kan
daaraan worden toegevoegd dat de bandleden alles zelf doen:
promoten, podia regelen om op te treden en ervoor zorgen dat
er platen worden verkocht. De zelfredzaamheid zorgt voor een
huiskamergevoel in de sound van de muziek, het is authentieke niet
perfecte muziek. “Het zijn liedjes om met een clubje vrienden op te
zetten in de woonkamer met de kachel aan en echt naar een verhaal
te luisteren”, aldus de bandleden van Samaris.
IJslanders vertellen
nog altijd graag
verhalen, dat zit
verankerd in de
cultuur
”
28 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 29

favorieten
FAVORIETE RESTAURANT
Ik geef mijn geld iets te veel uit aan eten.
Euroknallers van de McDonalds, broodjes van
de Subway of een King Deal van de Burger
King: doe mij er maar twee! Maar ook tegen
een culinair hoogstandje zeg ik geen nee.
Een van de beste restaurants waar ik tot nu toe
heb gegeten, is BAUT. Dat zit vlakbij
Roeterseiland, op de Wibautstraat. Onder
leiding van chef Michiel van der Eerde
probeert BAUT gerechten op sterrenniveau te
bereiden voor een betaalbare prijs. Een aanrader dus!
Westerse Bollywood
Bij Bollywoodmuziek denk je meteen aan mooie vrouwen in sari’s
die met hun blote buik voor een stoere en super mannelijke man
dansen. Dat komt doordat Indiase muziek niet onlosmakelijk
verbonden is met Bollywoodfilms.
Normen en waarden in muziek
De globalisering die gaande is in de Indiase muziek weerspiegelt de
globalisering in de Indiase maatschappij. De teksten bevatten steeds
vaker en steeds meer Engelse woorden of zinnen, de kleding en
omgeving van de videoclips zijn verwesterd en zowel in teksten als
in videoclips ligt de nadruk steeds meer op seks.
Toch zijn de traditionele Indiase waarden nog duidelijk te zien en te
horen. Zo leren de liedjes ons dat het huwelijk essentieel is om de
liefde tussen een man en een vrouw te bezegelen. Dat fysieke liefde
een absolute no go is voor het huwelijk en dat een man stoer moet
zijn en zijn gezin moet kunnen beschermen. De vrouw zorgt ervoor
dat het eten klaarstaat als haar man thuiskomt en dat de kinderen
worden opgevoed.
Gevecht of samenwerking?
Behalve de ontwikkeling op het gebied van normen en waarden, is
India zich ook economisch aan het ontwikkelen. Volgens de AFN
heeft India de op een na grootste economie van Azië. Voor velen
waren westerse producten iets wat ze in films en bij beroemdheden
zagen. Ze verheerlijkten onze ‘luxe’. Door de toegenomen welvaart
in India zijn de westerse spullen opeens bereikbaar. Waardoor de
westerse manier van leven zich dieper in de Indiase huizen nestelt.
Dit kan voor conflicten zorgen, omdat onze lifestyle vaak in strijd is
met de Indiase.
Zowel in teksten als
in videoclips ligt de
nadruk steeds meer
op seks
”
De drie culturen
De dancemuziek waar de hele wereld naar luistert laat zien dat
Nederlanders tolerant, open en werelds zijn. Ook zien we onze no
nonsens-houding terug in het harde werken van de dj’s en in de
‘doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’-mentaliteit van de
muziek(anten). Last but not least zien we de Hollandse handelaar
terug: zodra duidelijk werd dat de dancemuziek een succesvol
commercieel goed was, werden de Nederlanders dolenthousiast.
Want ja, waar handel is, daar zijn Nederlanders.
Van de IJslandse cultuur zien we vooral dat muziek de oude
IJslandse Sagen hebben vervangen. Waar mensen elkaar vroeger
entertainden met verhalen, wordt er nu gezongen. Ook weten we
dat IJslanders een sterke drang hebben naar uniek zijn, daardoor
zijn ze individualistisch.
Aan de andere kant van de wereld zien we dat de globalisering
een botsing veroorzaakt tussen traditie en verwestering. De Indiase
cultuur worstelt met de integratie van de westerse normen en
waarden zonder hun eigen cultuur uit het oog te verliezen.
FAVORIETE DOCENT
Aangezien ik pas net ben begonnen met de studie, heb
ik nog vrij weinig docenten gehad. Als ik tot nu toe
iemand zou moeten kiezen, dan is dat Bregje van
Groningen. Zij legt onbegrijpelijke stof uit op een leuke
en pakkende manier. Een favoriete medewerker op het
REC heb ik ook: de man bij de kiosk, van de koffie.
Een hele aardige vent die altijd in is voor een praatje.
Ga vooral eens bij hem langs!
FAVORIETE PLEK VOOR KOFFIE
Om eerlijk te zijn is koffie niet heel goed voor me. Van mezelf
stuiter ik de hele dag vrolijk door zonder erbij neer te vallen. Als
daar dan nog koffie bij zou gaan, word ik nog drukker en dat
zou niet goed zijn. Voor mezelf niet, en voor m’n omgeving niet:
vrienden worden zonder koffie te gebruiken al gék van me. Een
cappucinootje bij CREA zou mijn drukte beter ten goede komen.
FAVORIETE STUDIEGENOOT
Dat is ongetwijfeld Wessel van der Woude. De werkgroepen
met hem zijn vrijwel vaak om te gieren en daarnaast werken
we natuurlijk ook vaak samen aan serieuze opdrachten. Er zijn
ook genoeg leuke meisjes (nona manis, zoals wij Indo’s zouden
zeggen) op de opleiding. Maar daarover een andere keer meer ;).
FAVORIETE PLEK VOOR EEN DRANKJE
Zonder twijfel zijn de borrels van Mercurius in café Mokum de
meest gezellige en leukste. Die maar doen dan!
FAVORIETE WINKELSTRAAT
De Kalverstraat. Met stip op nummer één. Ik kom uit Huizen,
waar op zich niet veel te beleven is. Huizen is een dorp van
ongeveer veertig duizend inwoners met verder weinig tot geen
leuke winkels. Toen ik in Amsterdam kwam studeren was de
Kalverstraat dus alsof er een nieuwe wereld voor me open
ging. Er bevinden zich genoeg leuke kleding-, schoenen- en
sportwinkels en alsof dat nog niet genoeg is, is het hartje van
Amsterdam op en top gezelligheid om je prima te vermaken na
een drukke studiedag.
MARLON
BRAAKMAN
Begon september 2014 met de studie
Communicatiewetenschap en voegde
zich in februari als redacteur bij Medium.
Deze Indo houdt van eten, theater en
sport. Naast het feit dat de studie hem
ontzettend bevalt, wil hij meer dan
dat alleen. Zijn ambities zijn schrijven,
debatteren en presenteren: misschien
wel de ideale mix voor een redacteur bij
Medium.
Volg Marlon op Instagram: @marlonbraakman
30 / MEDIUM APRIL 2015 31 MEDIUM / MEDIUM APRIL APRIL 2015 2015 / 31

1 A 4 A 7 C 10 B
2 B 5 B 8 C 11 A
3 C 6 B 9 A 12 A
MEDIUM
QUIZ
TEKST: CHRISTIAAN BURGGRAAFF
1. Welke populaire Amerikaanse presentator maakte in januari bekend te
stoppen met zijn programma?
a) Jon Stewart
b) David Letterman
c) Jay Leno
2. Hoeveel apps voor Android-telefoons worden er ongeveer aangeboden
in de Google Play Store?
a) 130.000
b) 1.300.000
c) 13.000.000
3. Waarom was Korean Air eind vorig jaar negatief in het nieuws?
a) Een chipscrisis
b) Een sandwichdrama
c) Een nootjesaffaire
4. In februari stapte VVD-Kamerlid Mark Verheijen op omdat hij verkeerde
declaraties had ingediend. Wat had hij onder andere gedeclareerd?
a) Flessen wijn van 127 euro
b) Foie Gras voor 243 euro
c) Verjaardagsgebakjes voor 138 euro
5. Hoe heet de partij van PvdA-dissidenten Kuzu en Özturk?
a) Doe
b) Denk
c) Door
6. Wat is volgens onderzoek van Brand Finance het sterkste merk ter wereld?
a) Duplo
b) Lego
c) Playmobil
7. Wie hebben sinds kort een eigen glossy?
a) Geer en Goor
b) Tom en Jerry
c) Jezus en Mohammed
8. Mensen mochten met Valentijn gratis post versturen bij PostNL
als zij wat deden?
a) Een bloem op de brief plakken
b) Een gedicht schrijven voor de postbode
c) Een kus op het poststuk zetten
9. Hoe heet het recent uitgekomen boek van Dries Roelvink?
a) Toverballen
b) Gouden Pik
c) Goedzak
10. Welke burgemeester was in februari te gast in Washington op een
politieke top over radicalisme?
a) Onno Hoes van Maastricht
b) Ahmed Aboutaleb van Rotterdam
c) Joan de Zwart-Bloch van Blaricum
11. Hoe werd de boer genoemd die bij Boer Zoekt Vrouw niet van de bij
hem ingetrokken vrouwen kon afblijven?
a) Geile Geert
b) Hitsige Henk
c) Bronstige Barend
12. Welke film heeft in februari de Oscar voor beste film gewonnen?
a) Birdman
b) The Theory of Everything
c) Boyhood
32 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 33

gastbijdrage
RTL NIEUWS VERSLAGGEVER PIM SEDEE
Pim Sedee (35) is verslaggever bij RTL Nieuws. Aan Medium
vertelt hij over zijn werkzaamheden en het reilen en zeilen op
de redactie.
Het doel is om van
elk verhaal iets
moois te maken”
TEKST: ANOUK ONDERWATER
“De televisiewereld heeft mij altijd al getrokken. En het nieuws in
het bijzonder. Verslaggever zijn bij RTL Nieuws is voor mij dan
ook een droombaan. Na de middelbare school ben ik begonnen
op de School voor Journalistiek in Utrecht. Mijn eerste stage was
bij het Universiteitsblad Utrecht en mijn tweede bij het Algemeen
Dagblad. Na het behalen van mijn diploma ben ik bij het AD
blijven werken als sportverslaggever. Dit was een hele leuke tijd,
ik mocht naar sportevenementen over de hele wereld. Na vier
jaar sportverslaggever te zijn geweest was ik benieuwd naar
de televisiewereld, en de wereld buiten de sport. Toen heb ik
gesolliciteerd bij RTL Nieuws.
Ik ben begonnen bij de Haagse redactie van RTL Nieuws, als
politiek verslaggever. Inmiddels ben ik algemeen verslaggever bij
RTL Nieuws. Het bijzondere aan deze functie is dat je je met veel
verschillende onderwerpen bezighoudt. Van het WK voetbal tot
rechtszaken tegen bijvoorbeeld Willem Holleeder. De samenwerking
met een groot team is hartstikke leuk. Je werkt met redacteuren,
cameramannen, editors en eindredacteuren. Elke dag moet er weer
een mooi verhaal uitkomen. Ook blijft het uitdagend en spannend
om live verslag te doen van grote gebeurtenissen.
Mijn werkdagen beginnen ´s ochtends op de redactie. Eerst gaan
we vergaderen over het nieuws van de dag en bespreken we welke
onderwerpen we gaan behandelen. Het is dus zaak om je goed voor
te bereiden, door zelf het nieuws op de voet te volgen. Dan ga ik
met een cameraman op pad om interviews te doen en de reportage
te maken. Het is mijn taak om ervoor te zorgen dat een onderwerp
op een overzichtelijke manier in de uitzending komt. Het is elke
dag weer een puzzel die je goed moet leggen, de kijker moet echt
meekrijgen wat er speelt. Meestal kom ik dan ’s middags terug op de
redactie om het verhaal te monteren. Het kan ook gebeuren dat een
verhaal zo belangrijk is dat je een satellietwagen achter je aan krijgt.
Dan doe je op de locatie live verslag. Dat zijn vaak de spannendste
dagen. We moeten onderling goed overleggen. Willen we een
deskundige aan het woord laten? Waar zit de spanning? Hebben
we hoor- en wederhoor toegepast? Uiteindelijk moet alles erin zitten,
zodat de vragen van de kijkers als het ware worden beantwoord. Om
half acht is dan de belangrijkste uitzending. Daarna zit het erop en
kun je naar huis.
Vooral de afwisseling vind ik ontzettend leuk. Mijn hoogtepunt was
het WK in Brazilië. Ik zou daar verslag blijven doen totdat Oranje
zou worden uitgeschakeld. Nou, ik dacht dat ik na een weekje of
twee wel weer thuis zou zijn. Maar Oranje haalde de halve finale en
uiteindelijk bleef ik dus vijf weken. Mijn cameraman en ik reisden het
land door, maakten allerlei reportages en deden live interviews. Maar
ook verhalen dichter bij huis kunnen bijzonder zijn. Het spannende
is dat je in het brandpunt van het nieuws staat. Je mag verhalen
maken over wat er speelt, waar mensen het over hebben. Dat geeft
altijd weer een kick.
Het wil weleens gebeuren dat je net naar je vrouw en kinderen belt
en zegt: het is een rustig dagje, ik kom zo weer naar huis. En dan
ineens gebeurt er iets, bijvoorbeeld in Maastricht. Dan is het de
auto inspringen en gaan. Dat is weleens zwaar. Voor mijzelf, maar
vooral ook voor het gezin dat thuis op me wacht. Gelukkig werk ik
fulltime in vier dagen per week, dus er is wel tijd om bij te komen van
alle boeiende dagen. Wat soms ook lastig is, is dat je met het ene
onderwerp meer hebt dan met het andere onderwerp. Maar daar
moet je je overheen zetten. Je moet steeds het maximale eruit halen.
Het doel is namelijk om van elk verhaal iets moois te maken.”
34 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 35

FACEBOOK-
VERSLAAFD?!
Wat is een internetverslaving en bestaat
dat eigenlijk wel?
We kennen het allemaal wel: nog ‘even’ je
Facebook checken en er een halfuur later achter
komen dat je nog steeds met je smartphone
voor je neus zit. We zijn allemaal continu online.
Je kunt er niet meer omheen. Maar kan je ook
echt verslaafd zijn aan sociale media en je
smartphone? Medium zocht het voor je uit.
TEKST: JUDITH VAN SOEST
‘Jij bent echt verslaafd aan je telefoon’, ‘dat spel is zó
verslavend’, ‘mmm, deze drop is verslavend’. Verslaving:
een woord dat veelvuldig wordt gebruikt, maar vaak ten
onrechte. Het is een lastig woord, want wanneer kun je iets
echt een verslaving noemen? Om hier wat meer inzicht in te
krijgen pakken we de definitie van een verslaving erbij. Een
verslaving is ‘een toestand waarin een persoon fysiek en/of
mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat
hij of zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan
laten.’
Gebrek aan controle
Het gedrag van een verslaafd persoon is voornamelijk gericht
op het verkrijgen en innemen van het middel of het handelen
naar de gewoonte ten koste van de meeste andere activiteiten.
De consequenties hiervan worden uiteindelijk steeds groter. Ze
hebben een negatieve invloed op relaties, vriendschappen, zakelijke
activiteiten en de geestelijke en lichamelijke gezondheid. Gebrek
aan controle en de negatieve consequenties staan centraal in de
definitie, aangezien anders andere ‘gewone’, maar noodzakelijke
gedragingen zoals ademen al een verslaving genoemd kunnen
worden.
Er kan onderscheid gemaakt worden tussen middelenverslavingen
en gedragsverslavingen. Bij een middelenverslaving wordt, het
woord zegt het al, de verslaving in stand gehouden door het
gebruik van een bepaald middel, zoals alcohol of drugs. Bij een
gedragsverslaving kun je niet stoppen met bepaald gedrag dat op
korte termijn belonend is, terwijl je je bewust bent van de zware,
negatieve gevolgen ervan. Gedragsverslavingen kunnen zijn een
gokverslaving, gameverslaving, seksverslaving, werkverslaving (ja, dit
bestaat echt) en, last but not least, een internetverslaving.
Internetverslaving
Internet is geen verslavend middel, maar een medium dat
verslavend gedrag faciliteert. Iemand die verslaafd is aan het
internet verliest controle over het internetgedrag, terwijl dit
internetgedrag tot significante problemen leidt, zoals gebrekkig
functioneren op het werk, slechte schoolprestaties, slecht slapen,
concentratieproblemen en het verarmen van real life contacten.
Maar slapen we niet allemaal weleens wat slechter omdat we een
late night conversation hebben met onze nieuwe lover? Vast wel.
Daarom kun je pas echt van een verslaafd persoon spreken als
het verlies van de controle over internetgebruik leidt tot serieuze
ontwrichting van het dagelijkse functioneren, zoals is vastgesteld
door een zorgprofessional. Er is dus pas sprake van een verslaving
als het daadwerkelijk duidelijk is dat de persoon in kwestie als
patiënt moet worden gezien – iemand die behandeling nodig heeft.
Sociale mediaverslaving
Deze problemen treden natuurlijk vooral op bij het gebruik van
bepaalde applicaties en websites, niet bij het internet an sich. Zo
kan het gebruik van Facebook tot slechte schoolprestaties leiden
doordat je liever nog ‘even’ de statusupdates van je vrienden,
inclusief leuke filmpjes en blogs checkt of de spelletjes op de sociale
media-site speelt, dan dat je voor dat tentamen gaat leren. Maar ook
chatapplicaties zoals WhatsApp kunnen tot slechte prestaties leiden.
Toch zijn sociale media vooral ook heel erg handig. Communiceren
is een van de belangrijkste menselijke behoeften en sociale media
kunnen deze vervullen. Ze maken contact met anderen mogelijk,
bieden ruimte voor zelfexpressie, geven ons erkenning, nemen
eenzaamheid weg en geven ons een plek om ons te verbinden met
anderen. Dit geldt natuurlijk ook voor andere vormen van sociaal
contact, zoals een lidmaatschap van de hockeyclub, maar sociale
media hebben in vergelijking met deze offline vormen een aantal
bijzondere en specifieke eigenschappen.
Zo kan het contact via sociale media anoniem zijn, waardoor er
minder plaats voor verlegenheid is. Ook heb je relatief veel tijd om
te reageren op berichten – voor de komst van de blauwe vinkjes
tenminste. Verder zijn sociale media toegankelijk voor iedereen en is
het een goedkope vorm van communicatie.
Verslaafd?
Hoewel sommige mensen daadwerkelijk moeite hebben met het
onder controle houden van hun sociale mediagebruik, lijkt het
nog wat vroeg om echt van een verslaving te kunnen spreken. 94
procent van de sociale mediagebruikers ervaren alleen voordelen
van het gebruik van sociale media, zes procent van de sociale
mediagebruikers ervaren enige problemen naar aanleiding van het
gebruik en minder dan één procent van de sociale mediagebruikers
mag zichzelf verslaafd noemen. Dit komt doordat zij zware
problemen ervaren in het dagelijkse functioneren als gevolg van de
verloren controle over het sociale mediagebruik.
Je bent pas
verslaafd als je
serieuze negatieve
gevolgen van het
gedrag ervaart”
In de registratiecijfers van de Nederlandse verslavingszorg wordt
geschat dat op dit moment zo’n tweehonderd mensen worden
behandeld aan overige vormen van problematisch internetgebruik
– het gaat hier vooral om problematische consumptie van porno
of overmatig chatten. Dat is 0,6 procent van de mensen binnen
de verslavingszorg. Het sociale mediaprobleem wordt dus
tegenwoordig zelden gezien. Onderschatting en onduidelijke
toelichting kunnen verklaringen hiervoor zijn, maar het kan ook
zijn dat het dagelijks leven zelden zó erg ontwricht wordt dat er
serieuze hulp nodig is. Wanneer er geen ernstige ontwrichting
van het dagelijks leven plaatsvindt, dan is er niet voldaan aan de
voorwaarden van verslavingsgedrag en is er dus geen reden voor
behandeling.
36 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 37

Checklist:
ben ik verslavingsgevoelig?
PERSOONLIJKHEID
Ik ben emotioneel niet stabiel
Ik ben vaak onvriendelijk
Ik ben onzorgvuldig
Ik ben snel afgeleid
Ik ben introvert
Ik sta zeer open voor nieuwe ervaringen
PSYCHOSOCIAAL WELZIJN
Ik ben onzeker over wie ik ben
Ik ben onzeker over wat ik kan
Ik ben eenzaam
Ik communiceer niet of te weinig met anderen
Ik heb minder sociale relaties dan ik zou willen
Ik heb weinig energie om iets te doen
Ik voel me ongelukkig
Ik voel me droevig
Ik zie de toekomst somber in
Ik maak me veel zorgen
Ik ervaar gebrek aan controle op mijn gedrag
Uitzoeken of je verslaafd bent aan sociale media is lastig door
de vele behoeften die deze media vervullen: van verbondenheid
met anderen tot een gevoel van compensatie. Maar er wordt
aangenomen dat verslavend gebruik van sociale media
op dezelfde manier kan worden gemeten als de overige
vormen van gedragsverslaving, namelijk aan de hand van de
persoonlijkheidsdimensies en het psychosociaal welzijn van een
persoon.
Dit wil niet zeggen dat als je op een van de
persoonlijkheidsdimensies hoog scoort, je meteen verslaafd bent
aan sociale media. Er wordt vooral vanuit gegaan dat wanneer
je op meerdere dimensies hoog scoort, je vatbaarder bent voor
een dergelijke verslaving dan iemand die laag scoort op deze
dimensies. Zo hebben problematische sociale mediagebruikers
meer depressieve gevoelens, piekeren ze meer en vertonen ze meer
gedragsproblemen. Ook zijn ze iets minder vriendelijk en emotioneel
minder stabiel.
Dwangmatig gebruik van de smartphone
86 procent van het sociale mediagebruik gebeurt via de
smartphone, het is dan ook niet toevallig dat er een verband is met
een smartphoneverslaving. Problematisch gebruik van onze telefoon
uit zich in de klassieke symptomen van een gedragsverslaving,
zoals een onweerstaanbare drang om de telefoon te gebruiken, het
ervaren van ontwenningsverschijnselen wanneer je hem niet kunt
gebruiken, en de negatieve gevolgen voor het werk en privéleven.
”
Laat voortaan je
mobieltje gewoon
lekker in je tas als
je uit eten gaat
Verslaving of gewoonte?
Oei, die ontwenningsverschijnselen en onweerstaanbare drang om
je telefoon telkens te pakken herken je misschien wel. Maar geen
probleem, ons telefoongebruik is een gewoonte. Belangrijkste
criteria voor een gewoonte zijn namelijk het gebrek aan zelfcontrole
en zelfbewustzijn, en de ervaring dat het gedrag deel uitmaakt van
iemands dagelijkse routine. Je bent pas verslaafd als je serieuze
negatieve gevolgen van het gedrag ervaart.
De meeste van ons zijn dan ook ‘habituele’ gebruikers die vaak
naar de telefoon grijpen en daar soms wel eens gevolgen van
ondervinden, maar niet zo erg als de verslaafde gebruiker die geen
halfuur zonder telefoon kan zonder daar ernstig psychisch (en fysiek)
onder te lijden.
Be strong
Dat ons smartphone- en sociale mediagebruik vooral een gewoonte
is, betekent niet dat er geen ernstige negatieve gevolgen uit kunnen
voortvloeien. Wij hoeven je niet te vertellen dat het opnemen van
je mobiel tijdens het rijden voor ongelukken kan zorgen. Maar ook
het checken van je Facebook tijdens een etentje heeft een negatief
effect op de kwaliteit van de offline sociale interactie. Laat voortaan
je mobieltje dus gewoon lekker in je tas als je uit eten gaat. Je mist
heus niks. Of toch wel?
38 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 39

EEN TAAL
OP ‘T
KERKHOF
Van de week hoorde ik een jongeman op het journaal van AT5
zeggen dat hij uit ten ninety five kwam, waar ze niet schrikken van
gunshots en waar ‘nigga’s’ worden ‘gepopt’ met AK’s in the back.
Ik kom zelf uit twelve seventy four, dat ligt tussen Blaricum, Laren &
Bussum en dus had ik Teletekstpagina 888 nodig om dit te kunnen
begrijpen. Er ging een nieuwe wereld voor me open en tegelijkertijd
schaamde ik me kapot dat de taalverloedering zulke drastische
vormen had aangenomen.
Geef mij twee minuutjes op Facebook, Instagram of Twitter en
ik kan je een stuk of twintig taalfouten geven van social mediaverslaafden
die maar al te graag hun ervaringen delen met de rest
van de wereld. Ik ben geen volwaardige taalnazi, maar ik kan u wel
vertellen dat ik er niet veel vrolijker van wordt; ik erger me er flink
aan.
De oplettende lezer had nu hopelijk opgemerkt dat het woord
‘wordt’ in de vorige zin zonder ’t’ geschreven moest worden. Maar
goed, daar ga je al, waarschijnlijk zijn er tegenwoordig niet heel
veel oplettende lezers meer die de Nederlandse grammatica goed
beheersen, waarmee mijn hele punt bewezen is. Het lijkt wel alsof
het Nederlandse taallandschap in verval raakt.
Hoe komt dit nou? Dat is eigenlijk de enige juiste vraag die
we moeten stellen. Hoe kan deze verloedering zo ver zijn
doorgeschoten en hoe zouden we het probleem op kunnen lossen?
Ja, het zal vast voor een deel in het onderwijs liggen. De kwaliteit
daarvan moet omhoog, dat zou een hoop schelen. Maar ik ben
van mening dat het veel dichter bij ons staat dan we zelf denken.
Zet de tv maar eens aan. Ik kijk graag naar Voetbal International
waarin gesproken wordt over ‘die Afrikaantjes’, ‘dat Ghaneesje’ of
‘die Deentjes’. Vervolgens hoor ik Wim Kieft weer zeggen dat ‘hun
hautain speelden’, wat ging over Feyenoord na het verlies tegen
Heerenveen. Daar heeft Wim dus blijkbaar ook een neusje voor.
Het moge duidelijk zijn dat wanneer de Nederlandse televisie
verstopt raakt met dit soort mensen en hun taalfouten, dat het de
Nederlandse taal niet ten goede komt. Hoe veel dure woorden
menig schrijver en columnist dan ook kan gebruiken, en hoe erg zij
hun best doen om de taal te redden, of dat ze gaat lukken, is maar
de vraag. Hier in twelve seventy four waarschijnlijk wel, maar in ten
ninety five? Ik vraag het me af.
column
marlon
braakman
HÉT MEDIUM:
KIJK MEE IN
DE TOEKOMST
Hét Medium ontvangt nieuws uit de toekomst. Pure waarheden gebaseerd op wat we
doorkrijgen. Het zijn immers de sterren die de koers bepalen.
TEKST: MENNO WOUDT & DAAN JONGEN
ILLUSTRATIES: KINYI TSUI
‘Steeds vaker sluikreclame in onderzoek’
Wetenschappelijke publicaties op het gebied van
communicatie en marketing bevatten steeds vaker
sluikreclame. Dat blijkt uit onderzoek van professor Dirk
van den Broek. ‘Het zijn vooral supermarktketens plus
andere grote namen die voorbij komen’, vertelt Van
den Broek. Ook concludeert hij dat universiteiten in de
Randstad vaker sluikreclame in publicaties stoppen. Het
is voor de onderzoeker, die vroeger zeeman was, een
belangrijke ontdekking. ‘Toen het af was dacht ik: ‘AH,
zie je wel!’. Van den Broek presenteert zijn onderzoek
binnenkort op de C1000-conferentie.
‘IS-bijles’ leidt tot radicalisering studenten
Uit cijfers van het Amsterdam College of Communication
blijkt dat er steeds meer studenten radicaliseren na het
volgen van IS-bijles. Opvallend, want de deelnemers van
de bijlessen zijn vooral studenten die moeite hebben
met IS. Van de 43 studenten die afgelopen semester
een bijles IS hebben gevolgd, zegt meer dan driekwart
nu ‘IS helemaal te begrijpen’. Het aantal studenten
dat na afloop van bijlessen MCO BS radicaliseert, is
daarentegen zorgwekkend laag. ‘IS is ook net een stapje
hoger’, aldus docente Bregje van Groningen.
‘Anti-campagne’ PvdA slaat aan
Na een periode van zetelverlies lijkt de Partij van
de Arbeid op weg naar een inhaalslag. Partijleider
Samsom: “Ik ben natuurlijk flink wat krediet verloren in
de afgelopen tijd. Maar als je je autoriteit verliest, moet
je dat juist gebruiken!” De partij voert nu campagne
met teksten als: “Diederik Samsom, nu even niet” en
“Stem gezichtsverlies, stem PvdA”. Dat lijkt te werken.
Momenteel staat de partij op +2 in de peilingen.
Samsom: “Mensen, echt, nokken nu. Hoeft echt niet.”
Marlon Braakman (18) is Mediums nieuwste aanwinst.
Afgelopen september begon hij aan het eerste jaar van
Communicatiewetenschap. Lees ook alles over Marlons favorieten
op pagina 31.
40 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 41

WERKEN NA
JE STUDIE
Hoe vind je een (droom)baan?
Ze studeerden communicatie in Amsterdam,
hebben een jaloersmakende baan en zijn
succesvol: het verhaal van Lucinda, Josine en
Jasper.
TEKST: MIREIA BOOT
Binnen een paar jaar ga je op zoek naar een baan.
Je bent niet de enige; honderden pas afgestudeerde
communicatiewetenschappers zullen namelijk hetzelfde
doen. De concurrentie is groot en het is dan ook essentieel
om je te onderscheiden van de massa. Hoe je dat doet?
Een goede voorbereiding is het halve werk. Lucinda, Josine
en Jasper gingen je al voor. Het proces van studeren
en solliciteren hebben ze inmiddels doorstaan, dus aan
wie kunnen we dan beter advies vragen dan aan de
ervaringsdeskundigen zelf? We krijgen een kijkje in hun
bijbaan van toen, de stages die ze liepen, hun netwerk,
de kracht van een goede scriptie en niet te vergeten: hun
droombaan.
LUCINDA (23)
2008-2012 MEDIA,
INFORMATIE EN COMMUNICATIE:
HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM
DE CARRIÈREVROUW IN SPÉ
Ze maakte reclamecampagnes voor Nestlé en het Oranje Fonds
bij Publicis, werkt nu bij Selmore en maakt daar reclames voor
onder andere Mona, Klene en ABN AMRO. Lucinda is accounten
projectmanager en met haar 23 jaar de jongste van dit drietal,
maar zeker niet minder succesvol. Dat ze in de reclamebranche
wilde werken, wist ze al op de middelbare school en nu heeft ze de
baan waar ze toendertijd op hoopte. Hoe heeft zij haar droom waar
kunnen maken?
Netwerken, cv opbouwen… wat heb jij in je studententijd
gedaan?
“In het derde jaar van mijn studie liep ik stage bij het reclamebureau
Saatchi & Saatchi in Amsterdam en ook na mijn stage mocht ik er
een paar dagen in de week blijven werken. Daarnaast werkte ik ook
nog bij een promotiebureau, dat was wel echt een studentenbaantje,
maar het was natuurlijk wel in de branche waar ik zo graag in wilde
werken.”
Eigenlijk was er
”
drie jaar werkervaring
vereist,
toch kreeg ik de
baan
Hoe heb je als net afgestudeerde een baan gevonden?
“Ik heb twee maanden gesolliciteerd en best veel sollicitatiebrieven
verstuurd, die niets opleverden. Toch kwam ik vrij snel aan een baan,
namelijk als account executive bij Publicis. Eigenlijk wilden ze voor
die functie iemand met twee à drie jaar ervaring – die had ik niet.
Door de werkervaring die ik in mijn studententijd had opgedaan,
kreeg ik toch als het ware ‘een voet tussen de deur’ en mocht ik
meteen aan de slag.”
Zijn je studiegenoten ook zo goed terecht gekomen?
“Een aantal ging op wereldreis, maar de meesten hebben nu wel
een baan.”
Kun je jouw studie toepassen in je dagelijkse
werkzaamheden?
“Ik merkte bij mezelf dat ik eerst de werkzaamheden in een bedrijf
moest leren kennen en beheersen, voordat de theorie die ik tijdens
mijn studie heb opgedaan, echt goed kon toepassen. Belangrijk is
het zeker.”
Wat zou je als tip aan de student mee willen geven?
“Als net afgestudeerde is het belangrijk om te laten zien dat je
ambitieus bent en ervoor open staat om veel te leren. Je moet ook
overtuigd zijn van je eigen kunnen, zonder veeleisend of arrogant te
zijn.”
Wat zijn je ambities, wat wil je nog allemaal bereiken?
“Mijn doel is om over vier à vijf jaar account director te worden voor
een aantal klanten. Een account director houdt zich vooral bezig
met complexe projecten en heeft een meer leidinggevende rol. Als
accountmanager ben je meer op projectniveau werkzaam. Ik vind
het heel leuk en inspirerend om in een creatieve omgeving te werken
en oplossingen te bedenken voor communicatieproblemen. Ik haal
energie uit het snelle schakelen, zaken voor elkaar krijgen en het zien
van je eindproduct is ook heel leuk. De komende tien jaar wil ik dan
ook nog steeds in deze sector blijven werken. Daarna zien we wel
verder!”
JOSINE (30)
2004 – 2007 BACHELOR ALGEMENE
CULTUURWETENSCHAPPEN &
2007 – 2008 MASTER
COMMUNICATIEWETENSCHAP:
UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM
DE POWERVROUW
Menig student zou dolgraag backstage willen staan bij De Grote
Improvisatieshow, meedoen bij Jongens tegen de Meisjes en een
glimp op vangen van een BN’er. De muziekfanaten onder ons willen
bovendien graag een dagje meedraaien met De Tiende van Tijl. Voor
Josine is het dagelijkse kost: ze is namelijk verantwoordelijk voor
alle media, PR en marketing van Tijl Beckand. Ze is project manager
bij Night of Comedy, het productiebedrijf van Tijl Beckand waar
onder andere de theatertour van De Grote Improvisatieshow wordt
geproduceerd, evenals het televisieprogramma De Tiende van Tijl.
Wie wil nou niet een dagje, of langer, in haar schoenen staan? Zo’n
baan komt natuurlijk niet aanwaaien…
Hoe heb jij je destijds onderscheiden van de massa
studenten?
“Ik heb twee studies gecombineerd, namelijk Algemene
Cultuurwetenschappen en Communicatiewetenschap, in de richting
van Corporate Communicatie. Ik heb mij altijd geïnteresseerd in de
externe communicatie bij culturele instellingen. Omdat dit destijds
nog in de kinderschoenen stond, had ik daarmee een stapje voor
toen ik begon met werken.”
Wat heeft naast een juiste studiekeuze nog meer bijgedragen
aan een goed cv?
“Tijdens mijn studie schreef ik een scriptie over potentiële
doelgroepen voor culturele instellingen en het mediagedrag
van deze groepen. Daarvoor interviewde ik alle marketing- en
communicatiemanagers van grote culturele instellingen in
Amsterdam en zo bouwde ik mijn netwerk op. Daarnaast deed ik
tijdens mijn studie de PR voor een galerie.”
Hoe belangrijk is netwerken voor jou geweest?
“Netwerken is de manier om snel aan werk te komen. Werkgevers
willen namelijk liever iemand die ze kennen. Ikzelf kwam dan
ook op deze manier snel aan mijn eerste baan: marketing- en
communicatiemedewerker bij Het Concertgebouw. Dat was een
prachtige eerste werkplek om ervaring op te doen!”
Je bent van de culturele sector overgestapt naar televisie. Is
dit je droombaan?
“Op dit moment zie ik het als een mooie kans om meer te leren over
het maken van televisieprogramma’s, naast de PR en Marketing in
de culturele sector. Daarnaast kan ik nu alle marketing en PR voor
de theatershows zelf bepalen, iets wat ik heel erg leuk vind om te
doen. De combinatie van televisie met theater en klassieke muziek
met entertainment is heel erg leuk, zo blijft je blik namelijk heel
breed. Tegelijkertijd kan de wereld van televisie en BN’ers lastig zijn,
maar dat maakt mijn werk weer afwisselend en uitdagend.”
JASPER (33)
1999 – 2003 COMMUNICATIE-
WETENSCHAP: UNIVERSITEIT
VAN AMSTERDAM
DE CARRIÈREMAN
In zijn studententijd won hij de AMMA Award: de Oscar voor de
scripties op communicatiegebied. Hij schreef een vernieuwd
en onderscheidend onderzoek over merkkoppeling dat niet
onopgemerkt bleef: naast een mooie trofee leverde het hem in
de onderzoekswereld ook een flinke dosis naamsbekendheid op.
Inmiddels heeft hij een carrière waar je u tegen zegt: Jasper mocht
zijn eigen afdeling opzetten en is nu research director bij MediaCom.
Tot zijn klanten kring kan hij wereldmerken als Nikon, Volkswagen en
Sony rekenen.
Wist je altijd al dat je de onderzoekswereld in wilde, of ben je
er toevallig ingerold?
“Daar kwam ik eigenlijk tijdens mijn stage achter. Ik liep in het
laatste jaar van mijn studie stage bij Kobalt, destijds het grootste
mediabureau van Nederland. Na mijn stage mocht ik er fulltime
blijven werken en zo had ik meteen mijn eerste baan. Ik had veel
affiniteit met onderzoek en daarnaast met communicatie, dat kwam
dus goed samen op de onderzoeksafdeling van Kobalt. Zo zie je
maar dat als een stage van beiden kanten goed bevalt, het een
mooie start kan zijn van je carrière. Ook bij MediaCom gebeurt
het regelmatig dat wij, indien er ruimte is voor een aanname, goed
functionerende stagiairs een baan aanbieden.”
Waarom is netwerken zo belangrijk?
“Door een cv op te bouwen en de juiste mensen te leren kennen,
laat je aan een toekomstige werkgever zien dat je ambitieus bent en
initiatief neemt. Als ik twee brieven binnen krijg op een stage die wij
aanbieden, en één van deze studenten heeft zich al meer verdiept
in het soort werkzaamheden dat wij doen en relevante werkervaring
opgedaan, dan heeft die persoon uiteraard direct een streepje voor.”
Waar let je zelf op als je sollicitaties afneemt?
“Ik spreek vaak genoeg studenten die zich niet hebben verdiept in
wat wij doen en dat is vaak veelzeggend over hun mentaliteit. Het
is dus belangrijk om je goed te verdiepen in wat het bedrijf doet en
een plan te maken voor wat je in het gesprek te weten wilt komen.
Daarnaast vind ik de motivatiebrief vaak een goede graadmeter, dus
het is belangrijk om daar aandacht aan te besteden. Zorg ook dat je
bij een gesprek duidelijk kan maken waar jij jezelf in wilt ontwikkelen
en wat je wilt leren. Dit geeft aan dat je nadenkt over je toekomst en
het geeft richting aan je eigen stage.”
Tot slot, hoe schat je onze baankansen in?
“Communicatiewetenschap is een populaire studie, maar
tegelijkertijd zo breed dat je er diverse kanten mee op kunt. Het
is dus niet zo dat je met een heleboel studenten in dezelfde
vijver aan het vissen bent. Momenteel is er veel vraag naar
mensen met een specialisatie in digital, zoals SEO-specialisten
(zoekmachineoptimalisatie, red.) Research blijft ook een belangrijk
vakgebied met alle ontwikkelingen en veranderingen die er gaande
zijn.”
42 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 43

HEB JIJ AL
PLANNEN OP
3 AUGUSTUS?
Er zijn zaken in dit universum die ik niet begrijp. Misschien ben
ik hiervoor te incapabel, misschien zijn de zaken in kwestie
daadwerkelijk onvatbaar. Ik heb een kort lijstje opgesteld, voor de
duidelijkheid. Hoe kan het dat de flamingo nog niet is uitgestorven?
Wie zijn de gebruikers van Teletekst? Waarom weigert mijn
generatie massaal naar het Malieveld te gaan? Wat wil Kanye West
nou eigenlijk? Wanneer dient men noga te eten? En, de meest
belangrijke, meest relevante en meest actuele: Waarom kopen jullie
allemaal nu al je festivalkaartjes voor over een half jaar? Over dit
laatste vraagstuk wil ik graag wat verder uitweiden.
De vraag ‘waarom’ laat zich deels beantwoorden door het juk van
onze generatie, “FOMO” geheten. Een afkorting voor fear of missing
out. De angst om een memorabele gebeurtenis te missen en een
bepaalde tijd later in foetushouding onder een dekentje te bedenken
hoe het was geweest als je toch wel was gegaan. Hoeveel beter
je leven zou zijn uitgevallen als je zeven maanden geleden toch
een ticket op de kop zou hebben getikt voor Dekmantel festival.
Misschien dat je daar de liefde van je leven tegen het lijf was
gelopen en dezelfde nacht gezaampjes een MDMA-liefdesbaby
had gemaakt. Negen maanden later was daar dan de kleine Ben.
Vernoemd naar de stampende headliner van dit topspektakel. Kijk
‘m nu al genieten van de techno in z’n berenpakje. Ben vindt het
mooi. Dat zou je hem toch niet willen ontnemen, samen met z’n
bestaansrecht?
FOMO is absoluut begrijpelijk, maar wat knap is, is in hoeverre
men weet in te schatten is wat er gaat gebeuren op 3 augustus.
Ten eerste wil je toch met vrienden naar een festival. Dat gegeven
maakt de kaartjeskoper afhankelijk van de directe omgeving.
Althans, lekker boeiend dat de line-up er interessant uitziet, maar
als je er in je eentje staat gaat dat toch ten koste van de ervaring.
Ten tweede is een stukje fundamentele kritiek op onze generatie
dat we over het algemeen nogal slecht zijn in plannen. We willen
het nu hebben. De kunde van het langetermijndenken is dus een
essentieel doch zeldzaam criterium voor het slagen van het Early
Bird-principe. Toch lukt het de massa kennelijk om tamelijk accuraat
te kunnen inschatten wat er plaatsvindt over een half jaar en het niet
erg te vinden even te wachten.
De eindstand van dit verhaal is als volgt. Eigenlijk ben ik gewoon
zuur als een te vroeg geplukt citroentje, gemarineerd in azijn. Ik heb
namelijk geen tickets en mijn vrienden wel. Iedere ‘hoi ik ga naar
een festival’-prikkel op Facebook drukt me met m’n neus op mijn
eigen stupiditeit. Dus veel plezier, guys. Als jullie mij zoeken, dan
lig ik onder een dekentje in foetushouding te balen. Om vervolgens
je Facebookstatus “Dekmantel, wat was je mooi!” kapot te maken
door duidelijk te maken dat een festival geen persoon is en dus niet
met ‘je’ aangesproken dient te worden. Sukkel.
column
daan
börger
tijd
over
TEKST: ALMA VAN DEN BERG
World Press
Photo 2015
Dat een beeld meer zegt dan duizend
woorden blijkt altijd wel uit de inzendingen
voor de World Press Photo wedstrijd.
Jaarlijks dingen de meest dramatische,
heftige of inspirerende persfoto’s mee
om een prijs in de wacht te slepen. Alle
winnende foto’s zijn te bewonderen op
een tentoonstelling. In Amsterdam kan je
de tentoonstelling tussen 18 april en 5 juli
bezoeken.
De World Press Photo tentoonstelling vindt
plaats in de Nieuwe Kerk op de Dam.
Toegang is €10,00.
things to do
events / books / films
Dit Kan Niet
Waar Zijn - Joris
Luyendijk
Elke journalist zou zich eigenlijk ergens
moeten in moeten verdiepen waar hij
niet bekend mee is, aldus journalist Joris
Luyendijk. Zo dook hij zelf onder in de
bankenwereld in Londen en schreef zijn
bevindingen in een blog voor The Guardian.
In zijn nieuwe boek Dit Kan Niet Waar Zijn
geeft hij een kijkje achter de schermen
van de bankenwereld waar insiders hem
toegang tot gaven. Zijn bankiers echt zo
louche zoals ze vaak in de media worden
geportretteerd? Kan er zo weer een
financiële crisis aan komen?
Dit Kan Niet Waar Zijn van Joris Luyendijk is
te koop via zijn website jorisluyendijk.nl voor
€19,99.
Frank
Jon (Domhall Gleeson), een jonge
aspirerende muzikant, krijgt de kans zich
aan te sluiten bij een avant-garde popband.
De mysterieuze frontman van deze band,
Frank (Michael Fassbender), draagt te allen
tijde een papier-mâché masker. Jon is ervan
overtuigd dat de band meer roem zou
moeten krijgen. Maar binnen de band loop
het niet bepaald lekker, omdat Jon vaak
botst met bandlid Clara (Maggie Gyllenhaal).
Ze krijgen de kans om op te treden op
South by Southwest, maar of dat goed
komt is nog maar de vraag.
Frank is vanaf 9 april te zien in de bioscoop.
Daan Börger studeerde ooit communicatiewetenschap, maar zette
z’n studeerleven even op pauze om te fulltimen bij BNN. Nu houdt
hij zich voornamelijk bezig met kaasmanipulatie en het maken van
een meesterplan om zijn bachelor toch nog een keertje binnen te
44
koppen.
/ MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 45

colofon
WOORD VANUIT
MERCURIUS
Lieve lezers,
Hoewel ik voor mijn gevoel nog maar net de vorige Woord vanuit
Mercurius heb ingediend, attendeerde de hoofdredactie mij erop dat
het alweer tijd werd voor mijn volgende stukje tekst. Ik hou niet van
clichématigheden (door dit aan te halen doe ik dan natuurlijk juist
wel), maar zo’n bestuursjaar gaat razendsnel voorbij. Hoewel we
met Mercurius al een groot aantal activiteiten hebben georganiseerd,
heb ik nog altijd het gevoel dat dit pas het begin is. En misschien
is dat ook wel zo. Als ik kijk naar mijn agenda zit het tweede
semester nog voller dan het eerste en staat er nog een groot aantal
evenementen in de pijplijn voor de Mercuriusleden.
Mercurius kent in totaal negen verschillende commissies en allen
hebben een even groot aandeel binnen de studievereniging. Of het
nou gaat om een bedrijfsbezoek aan Coca-Cola in Antwerpen, het
organiseren van een Dirty Disney-feest in Club AIR, het plannen van
een studiereis naar Istanbul of het uitgeven van dit magazine, dit zou
niet bewerkstelligd kunnen worden zonder commissieleden. Hoewel
we binnen het Mercuriusbestuur nog wel eens kunnen klagen over
de tijd die het inneemt (“komen de bewakers ons nou alweer het
gebouw uitschoppen?”), zouden we ons geen raad weten zonder
‘onze’ commissieleden. Hun enthousiasme werkt aanstekelijk en
geeft het bestuur energie om er een extra tandje bij te zetten. Via
deze weg willen wij jullie dan ook danken voor alle inzet!
Maar wat is een studievereniging zonder leden? Precies: een lege
huls. Dus mocht je Medium met veel plezier hebben gelezen, maar
heb je de evenementen van Mercurius tot nu toe aan je voorbij
moeten laten gaan, neem dan eens een kijkje op de (binnenkort
helemaal vernieuwde) website van Mercurius: mercurius-uva.nl. Hier
staan al onze activiteiten vermeld. We zien je graag tegemoet!
Tot slot wil ik jullie allemaal een heel fijn tweede helft van het
semester toewensen. Hoewel driekwart van het academisch jaar er
al op zit, lijkt de zomervakantie nog bijzonder ver weg. Ik zou dan
ook willen zeggen: zonnebril op en met een heerlijk drankje in je
handen van de zon genieten. Even ontspannen en niet denken aan
de studie.
Geniet ervan!
Namens het bestuur 2014-2015,
Brendon Voogt
Voorzitter studievereniging Mercurius
Medium is het tijdschrift voor
communicatiewetenschap
aan de Universiteit
van Amsterdam en
wordt uitgegeven door
studievereniging Mercurius.
Medium verschijnt vier keer
per jaar en heeft een oplage
van 500 stuks.
Zie voor meer informatie
www.mediummagazine.nl of
www.mercurius-uva.nl
Voor meer informatie
over Medium en andere
activiteiten van Mercurius
zijn wij bereikbaar via
onderstaande gegevens.
Heeft u interesse in
adverentieruimte of wilt u
op een andere wijze een
bijdrage leveren aan het
magazine, dan horen wij het
graag.
Studievereniging Mercurius
t.a.v. Medium
Nieuwe Achtergracht 166,
kamer C0.11
1018 WV Amsterdam
Telefoon: (020)5255302
E-mail:
medium@mercurius-uva.nl
Website:
www.mediummagazine.nl
www.mercurius-uva.nl
Drukker: Flyeralarm
De meningen in de
opgenomen artikelen zijn niet
noodzakelijk gelijk aan die van
de redactie. Medium behoudt
het recht ingezonden brieven
in te korten of niet te plaatsen.
HOOFDREDACTEUR
Roos Beune
ADJUNCT-HOOFDREDACTEUR
Christiaan Burggraaff
ALGEMEEN COORDINATOR
EN CHEF ONLINE
Alma van den Berg
COORDINATOR MERCURIUS
Brendon Voogt
ACQUISITIE
Laura Beukers
Laura van Leijen
EINDREDACTIE
Alma van den Berg
Roos Beune
Jorit Hajema
Caroline Recter
Tess Roelofsen
Judith van Soest
REDACTIE
Mireia Boot
Marlon Braakman
Christiaan Burggraaff
Lara Jeurissen
Daan Jongen
Christian Manuputty
Anouk Onderwater
Jenny Oortwijn
Judith van Soest
Malou Strategier
Menno Woudt
Melanie Zierse
VORMGEVING
Frank August Martens
Melissa Lehman de Lehnsfeld
ILLUSTRATIES
KIN YI TSUI
FOTOGRAFIE
Leony Brok
Remona van der Zon
Cover: Joost de Haas
p. 02: Roos Beune
p. 04/07: Charlotte van Ouwerkerk
p. 08: Bregje van Groningen
p. 10/13: Leony Brok
p. 14: Flickr/robynlou8
p. 18/19: Flickr/Post Memes, Flickr/
Republic of Korea, Flickr/Danny
Sullivan, Flickr/Rego Korosi Flickr/jake.
auzzle
p. 20/21: Remona van der Zon
p. 22: www.freepik.com
p. 23: Flickr/Sebastiaan ter Brug
p. 25: Jeroen Lemmens
p. 27: Marit Berghout
p. 28/30: Flickr/JavierDJWolf, common.
wikipedia/Flexfxproductions, common.
wikipedia/Kennysun
p. 31: Remona van der Zon
p. 34: RTL Nieuws
p. 37/39: Flickr/SeanMacEntee, Flickr/
AliceZhu, Flickr/OliviaFal
p. 40: Remona van der Zon
p. 42: Lucinda
p. 43: Josine en Jasper
p. 44: Daan Börger
p. 45: frank-film.com, jorisluyendijk.nl,
Flickr/FaceMePLS
p. 46: Mercurius
46 / MEDIUM APRIL 2015 MEDIUM APRIL 2015 / 47

medium
mediummagazine
@mediumonline
Heb je Medium in één ruk uitgelezen? Dan is er goed nieuws!
Via Medium Online houden we je elke dag op de hoogte van
de leukste, interessantste en opvallendste ontwikkelingen uit
de wereld van de communicatie.
Like ons op Facebook en volg ons op Twitter om niets te
hoeven missen.
Elke dag een actueel artikel, elke dag Medium.
www.mediummagazine.nl