Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Column<br />
Zaïda Rivai<br />
Interview<br />
Ans Delft<br />
Life as a PhD-student<br />
Sven Askes<br />
VISION<br />
OF LIFE<br />
Marcel Wubbolts (DSM): “De<br />
status van de wetenschap<br />
staat onder druk”<br />
Officieel Periodiek Orgaan van Studievereniging LIFE - Jaargang 16 - Nr. 4 - Mei 2016
Inhoud<br />
How it’s done<br />
Leer hoe je je oven<br />
op een makkelijke<br />
manier schoon kunt<br />
krijgen met behulp van<br />
zuiveringszout.<br />
pagina 17<br />
Van de redactie | 2<br />
Vereniging<br />
Activiteitenkalender | 4<br />
Afgelopen activiteiten | 5<br />
19 Reijst vertelt | 10<br />
3<br />
Alumni<br />
Voor deze editie vertelt<br />
Roy Blangé hoe hij vanuit<br />
LST in de wereld van de<br />
nucleaire consultancy<br />
terecht gekomen is.<br />
pagina 20<br />
Onderwijsupdate<br />
Cindy geeft een<br />
korte update over de<br />
Facultaire Studentenraad,<br />
onze gidsen en de<br />
tentamentrainingen.<br />
pagina 36<br />
Wetenschap<br />
Life Science News | 14<br />
How it’s done? | 17<br />
Life as a PhD-student | 18<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Alumni<br />
Roy Blangé | 20<br />
Maaike Hoekstra | 22<br />
Interview Ans Delft | 24<br />
Interview Marcel Wubbolts | 27<br />
Bijzondere bijbaan<br />
Nienke prins | 30<br />
Onderwijsupdate | 32<br />
Wedstrijdroeien<br />
Zaïda Rivai vertelt over<br />
haar drukke leven als<br />
wedstrijdroeier en legt<br />
uit waarom ze het zo<br />
geweldig vindt.<br />
pagina 32<br />
Opinie<br />
Column<br />
Zaïda Rivai | 36<br />
Marieke Warmerdam | 38<br />
Strip | 40
4 5<br />
Van de redactie<br />
We zijn ondertussen alweer in de laatste periode van dit studiejaar aangekomen, de<br />
tijd lijkt voorbij te vliegen. Dit is dan ook al de vierde <strong>Vision</strong> die dit jaar uit wordt<br />
gebracht en voor de commissie betekent het dat het tijd was voor verandering.<br />
We hebben helaas afscheid genomen van<br />
Sander en Yanthi: hun jaar in de commissie zat<br />
er alweer op. Hun vertrek betekent niet dat de<br />
commissie nu maar uit vier mensen bestaat,<br />
er zijn ook twee nieuwe commissieleden<br />
bijgekomen: Leanne en Noud.<br />
Deze nieuwe aanwinsten voor de commissie<br />
zullen zich in de komende <strong>Vision</strong>s voor<br />
gaan stellen, maar ik zal alvast een kleine<br />
introductie geven. Vanaf dit moment heb ik<br />
mijn taak overgedragen aan Leanne, die zich<br />
het komende halfjaar bezig gaat houden met<br />
InDesign en ook Jimmy heeft zijn taak als<br />
Commissaris Interview overgedragen, en wel<br />
aan Noud. Voor Jimmy en mij betekent dit<br />
dat we even moeten wennen, want wij hebben<br />
daarbij ook nieuwe functies gekregen: Jimmy<br />
is secretaris en ik ben voorzitter.<br />
Genoeg over de commissieledenwissel,<br />
laat ik eens vertellen wat er deze keer voor<br />
mooie dingen in de <strong>Vision</strong> staan. Zoals jullie<br />
hebben kunnen zien aan de omslag van deze<br />
editie, hebben wij een interview gehouden<br />
met Marcel Wubbolts, hij is Chief Technology<br />
Officer bij DSM. Voor ons was dit een bijzonder<br />
interview, niet alleen omdat hij bij een voor<br />
ons LST’ers heel bekend bedrijf werkzaam is,<br />
maar omdat we dit interview in samenwerking<br />
met de Sympocie hebben georganiseerd.<br />
Marcel Wubbolts is namelijk een spreker<br />
tijdens het symposium op 10 mei. Ook staat<br />
er een interview met twee medewerkers van<br />
Ans Delft, een start-up. Zij vertellen over het<br />
reilen en zeilen wat erbij komt kijken wanneer<br />
je zelf een bedrijf wilt beginnen. Naast de<br />
interviews wordt er in opinie door Marieke, als<br />
eerstejaars student, verteld hoe het is om nog<br />
thuis te wonen en elke dag te moeten reizen<br />
voor je studie.<br />
Als laatste wil ik nog even vermelden dat we<br />
heel blij zijn met onze nieuwe column, Life as<br />
a PhD-student. Deze column biedt inzicht in<br />
vele vakgebieden waar je terecht kan komen<br />
en geeft ook aan dat de vooropleiding die je<br />
hebt gedaan, niet altijd leidend is voor waar<br />
je terecht kunt komen. Deze column is het<br />
tipje van de sluier voor meer nieuwe columns,<br />
waarvan er in de volgende editie meer van<br />
zullen zijn.<br />
Dan is het enige wat ik nog tegen jullie<br />
wil zeggen: veel plezier met het lezen van de<br />
<strong>Vision</strong>!<br />
Lisanne Roelofsen<br />
<strong>Vision</strong> of LIFE<br />
Jaargang 16<br />
Nummer 4<br />
Mei 2016<br />
Advertenties<br />
LabResource<br />
KNCV<br />
Honours Programme Delft<br />
LIFE Delft (Abactiaat)<br />
Julianalaan 67<br />
Kamer 2.470<br />
2628 BC Delft<br />
Omslag<br />
Schudglaasjes DSM<br />
Oplage<br />
900 stuks<br />
Design<br />
Jonna Bouwknegt<br />
Drukker<br />
Gildeprint<br />
www.gildeprint.nl<br />
Redactie<br />
Lisanne Roelofsen<br />
Jimmy van Zanten<br />
Marlize van Breugel<br />
Noud Klaassen<br />
Leanne van Bentem<br />
QQ: Lars Puiman<br />
LIFE Leiden<br />
Einsteinweg 55<br />
Kamer 008B<br />
2333 CC Leiden<br />
bestuur@svlife.nl<br />
www.svlife.nl<br />
De <strong>Vision</strong> of LIFE is het periodiek orgaan van S.V. LIFE, de studievereniging voor studenten Life Science & Technology van de Technische<br />
Univer<strong>site</strong>it Delft en de Univer<strong>site</strong>it Leiden. De <strong>Vision</strong> of LIFE verschijnt vijfmaal per collegejaar en is bestemd voor alle leden van S.V.<br />
LIFE.
Vereniging<br />
6 7<br />
Activiteitenkalender<br />
Als studievereniging organiseren wij natuurlijk veel verschillende activiteiten. De<br />
komende periode staan er vele verschillende activiteiten op de agenda. Zo zal op<br />
10 mei alweer het tweejaarlijkse symposium plaatsvinden met als thema Bioenergy:<br />
Engineering a Greener Future. Op het moment van schrijven gaat de kaartverkoop al<br />
hard, probeer dus zeker nog een kaartje hiervoor te bemachten. Verder zal binnenkort<br />
ook het nieuwe feest van de BrAcCoLI plaatsvinden, met de naam NightLIFE. Zet dus<br />
onderstaande activiteiten in je agenda en zorg dat je niets mist! Natuurlijk krijg je het<br />
nog te horen als er andere activiteiten tussendoor komen.<br />
Mei<br />
■■<br />
2/5 Lunchlezing Gupta<br />
12:30 uur, Delft<br />
■■<br />
2/5 Masterlezing<br />
17:30 uur, Leiden<br />
■■<br />
10/5 Life Science Symposium<br />
09:00 uur, Theater de Veste, Delft<br />
■■<br />
12/5 Keldertjeborrel<br />
16:00 uur, ‘t Keldertje, Delft<br />
■■<br />
17/5 NightLIFE<br />
22:00 uur, ALSV Quintus, Leiden<br />
■■<br />
19/5 Science Quiz<br />
18:00 uur, Leiden<br />
■■<br />
26/5 Pokémonborrel<br />
16:00 uur, ‘t Keldertje, Delft<br />
■■<br />
27/5 Alumniborrel<br />
19:30 uur, ‘t Keldertje, Delft<br />
■■<br />
31/5 Master Diner Delft<br />
18:00 uur, ‘t Keldertje, Delft<br />
Juni<br />
■■<br />
2/6 LIFE Sportmiddag<br />
15:00 uur<br />
■■<br />
6/6 Eind-ALV<br />
16:00 uur, ‘t Keldertje, Delft<br />
■■<br />
8/6 Lunchlezing Monsanto<br />
12:30 uur, Leiden<br />
■■<br />
6/9 Keldertjeborrel<br />
16:00 uur, ‘t Keldertje, Delft<br />
■■<br />
17/6 Aftertentamenlunch<br />
12:00 uur, ‘t Keldertje, Delft<br />
■■<br />
23/6 Keldertjeborrel<br />
16:00 uur, ‘t Keldertje, Delft<br />
■■<br />
27/6 Master BBQ<br />
15:00 uur, Leiden<br />
Juli<br />
■■<br />
1/7 Eindbarbecue<br />
16:00 uur, Delftse Hout<br />
■■<br />
2/7 Commissiebedankuitje<br />
12:00 uur<br />
Augustus<br />
■■<br />
12/8 Introweekend<br />
Afgelopen activiteiten<br />
Inmiddels is de derde periode alweer afgelopen. Deze periode stond vol met vele<br />
verschillende activiteiten, zo waren er legio carrièreactiviteiten zoals case avonden,<br />
maar ook veel borrels en feestjes, zoals het eerstejaarsgala en de Mexicaanse borrel<br />
natuurlijk. In de onderstaande verslagen kan je alles lezen over de activiteiten die LIFE<br />
de afgelopen periode (mede-)georganiseerd heeft.<br />
9 februari - Eerstejaars<br />
welkomstborrel in Delft<br />
Ons lieve bestuur organiseerde op 9 februari<br />
een welkomstborrel voor de eerstejaars in<br />
Delft. Het eerste halfjaar zaten zij in Leiden,<br />
maar nu gingen ze dan eindelijk ook vakken<br />
volgen in Delft. Daarom werd het tijd om de<br />
sjaarsen ook kennis te laten maken met ’t<br />
Keldertje. Zoals te verwachten viel, wilde een<br />
deel op zoek gaan naar de kelder van het<br />
Kluyver, alvorens erachter te komen dat ze de<br />
trap op moesten. Het mooiste aan deze borrel<br />
was echter dat al het eten en drinken gratis<br />
was. Bier is best lekker, maar het wordt nog<br />
net iets lekkerder als je er niet voor hoeft te<br />
betalen. Nu maar hopen dat iedereen zich<br />
de volgende dag nog kon herinneren waar ’t<br />
Keldertje is.<br />
Bas Oskam<br />
10 februari - Open Mic Night<br />
De Open Mic Night is de avond van het jaar<br />
waarop de leden van LIFE, „Aesculapius”, De<br />
Leidsche Flesch, CDL en de Leidse Biologen<br />
Club hun muzikale talent laten zien. De een<br />
wat beter dan de ander, maar onder het genot<br />
van een biertje klinkt het toch allemaal vrij<br />
goed. De muzikale variatie was er in overvloed,<br />
van metal tot de dagelijkse top 40, kerstmuziek<br />
en een international die verbazingwekkend<br />
goed Nederlands kan zingen (speciaal voor<br />
ons geleerd), voor iedereen wat leuks. De<br />
avond werd afgesloten door de favoriete band<br />
van LIFE, The Snowflakes, waarbij iedereen<br />
kon meezingen op de kerstmuziek. De tijd<br />
liep wat uit, de stekker werd eruit getrokken<br />
maar dat hield ze niet tegen en ze sloten de<br />
avond af door keihard (vals) mee te zingen (of<br />
schreeuwen) op ‘The Pianoman’.<br />
Lieke van den Eijnden<br />
11 februari - Xendo Case Avond<br />
De Xendo case avond werd geleid door<br />
twee oud-LST’ers die nu werkzaam zijn bij<br />
Xendo. Na een korte introductie over het<br />
consultancy bedrijf was het tijd om zelf met<br />
de cases aan de slag te gaan. Omdat Xendo<br />
zich richt op het vinden van passende<br />
oplossingen over de gehele productieketen<br />
van life science bedrijven, waren de cases erg<br />
breed georiënteerd. Van het opzetten van een<br />
nieuw productieproces tot het optimaliseren<br />
van bestaande productieprocessen, maar<br />
ook aanpassingen aan gebouwen om een<br />
productieproces zo optimaal mogelijk te laten<br />
verlopen. Net als in de echte wereld vonden<br />
we al snel uit dat je veel tijd aan één case<br />
kwijt kan zijn, maar helaas kwam er toch<br />
echt een einde aan de avond, welke goed werd<br />
afgesloten met de case presentaties en een<br />
borrel.<br />
Margot Guurink<br />
Vereniging
8 9<br />
Vereniging<br />
12 februari - Lunchlezing AB InBev<br />
Wij als LST-studenten komen regelmatig in<br />
aanraking met E. coli of andere gekkigheden,<br />
maar wellicht nog vaker met een goudgele<br />
verfrissing. Aangezien we wel een beetje<br />
nationaal trots bezitten, zijn we dan ook gek<br />
op Heineken. Tijdens de lunchlezing van AB<br />
InBev werd onze trots wat getemperd. AB<br />
InBev is een enorm bedrijf en om te blijven<br />
groeien is goed personeel van belang. Ze<br />
leiden enthousiaste afgestudeerden op<br />
gedurende een intensief trainingstraject van<br />
zeven maanden, waarin veel kennis en skills<br />
worden opgedaan. Hierna kan men aan de<br />
slag bij het bierconcern. Ze waarderen de<br />
vaardigheden van ingenieurs en biochemici,<br />
dus kijk op hun <strong>site</strong> als dit je aanspreekt!<br />
Lente Lerink<br />
12 februari - Science Gala<br />
De science faculteit (Wiskunde en<br />
Natuurwetenschappen) bestaat dit jaar<br />
200 jaar! In verband met dit lustrum is het<br />
jaarlijkse Bètagala dit jaar omgedoopt tot<br />
het Science Gala. Dit Science Gala vond<br />
vrijdag plaats op een mooie locatie, namelijk<br />
de Stadsgehoorzaal in Leiden. In combinatie<br />
met galajurken en rokkostuums, weer eens<br />
wat anders dan het standaard collegekloffie,<br />
was dit al met al een chique boel. Onder het<br />
genot van een welkomstdrankje zat de sfeer<br />
er al meteen goed in. Verscheidene optredens<br />
zorgden ervoor dat er weer goed gedanst kon<br />
worden. Na uitgebreid dansen en drinken kon<br />
iedereen aan het eind van de avond weer met<br />
zere voetjes terug naar huis.<br />
16 februari - LGO carrièreavond<br />
Als eerstejaars masterstudent ben ik nog<br />
steeds gefascineerd naar wat je allemaal kunt<br />
gaan doen na/met onze studie. Gelukkig heeft<br />
LIFE hieraan gedacht en dit jaar weer een<br />
etentje met borrel georganiseerd om zoveel<br />
mogelijk alumni te verzamelen. Dit jaar vond<br />
de avond plaats in ‘t Keldertje wat in verband<br />
met de verhuizing wel een mooie gelegenheid<br />
was. Er waren twaalf korte en bondige pitches,<br />
dus er vielen geen slachtoffers aan ‘death by<br />
PowerPoint’. Er waren onder andere alumni<br />
die hun PhD doen bij EBT of werkzaam zijn<br />
als process engineer bij DSM. Maar er waren<br />
ook alumni die werkzaamheden hebben<br />
als consultant of als ontwerper van nieuwe<br />
fermentoren. Er was zelfs iemand die verhuisd<br />
is naar Australië. Al met al een gezellige en<br />
informatieve avond.<br />
Ezra van den Bosch<br />
18 februari - AlCoLI en BrAcCoLI<br />
Pubquiz<br />
Laatst was de jaarlijkse pubquiz er weer! Deze<br />
keer echter niet in het o zo bekende Keldertje,<br />
maar in het café Waldi’s. Het zou eerst<br />
plaatsvinden in café Tobbe, maar het kon<br />
natuurlijk niet anders dan dat een student<br />
zijn bad liet overlopen om ons vervolgens<br />
op de kast te jagen. Maar dit hield ons niet<br />
tegen om het ook heel gezellig te hebben in<br />
café Waldi’s. De meest verschillende vragen<br />
werden gesteld, over de hond Laika tot de<br />
zeven klassieke wereldwonderen. Onder genot<br />
van een biertje of een ander drankje, hebben<br />
we al lachend de quiz met succes afgemaakt.<br />
25 februari - Masters schaatsuitje<br />
Op een niet-zo-winterse februariavond<br />
hebben we met een groep Leidse masters<br />
de kou opgezocht in de schaatshal. Nadat<br />
snel de laatste happen avondeten waren<br />
weggewerkt en iedereen de beste schaatsen<br />
had uitgezocht, hebben we ons op het ijs<br />
begeven. Het was een gemengd gezelschap<br />
van LIFE-leden, CDL’ers, dummies (voor<br />
het eerst op schaatsen!), gevorderden (een<br />
heuse kunstschaatsster) en toeschouwers<br />
met een biertje. Na heel wat rondjes zijn we<br />
met z’n allen duizelig en verkleumd binnen<br />
neergeploft voor een warme chocolademelk,<br />
heerlijk. Daarna is de gezelligheid voortgezet<br />
in café Schommelen, alwaar onze eigen<br />
(master) Alessandro Mantese zou optreden.<br />
Het was een gezellige avond!<br />
Anne-Floor de Kanter<br />
26 februari - Lunchlezing DSM<br />
Onder het genot van een heerlijk broodje<br />
Leo, hebben we geluisterd naar LST-alumnus<br />
Vincent Das, die ons een presentatie gaf<br />
namens het bedrijf DSM. Vincent werkt daar<br />
als procestechnoloog sinds hij zijn master<br />
LST heeft afgerond. Eerst gaf hij een algemene<br />
introductie over DSM en vervolgens vertelde<br />
hij meer over zijn functie als procestechnoloog<br />
en hoe hij aan die positie gekomen is. DSM<br />
organiseert namelijk elke twee jaar een<br />
business course genaamd MATCH!. Je kunt<br />
je voor deze business course opgeven waarin<br />
je, als je geselecteerd wordt, in een week alles<br />
achter DSM leert kennen. Dit is hoe Vincent<br />
is aangenomen bij DSM!<br />
Mandy Hulst<br />
8 maart - Mexicaanse borrel<br />
Wat is er zo speciaal aan de Mexicaanse<br />
borrel? Ik denk dat zes shotjes tequila voor<br />
vijf euro voor zich spreekt. De Mexicaanse<br />
borrel was weer een groot succes dit jaar,<br />
waarbij iedereen genoot van een beetje zout,<br />
de bitterheid van de tequila en natuurlijk als<br />
‘finishing touch’ het zure van de citroenen.<br />
Aan het begin kletst iedereen en wordt er<br />
soms een shotje genomen, maar op het<br />
eind wordt er gedanst, gesprongen en is<br />
alle tequila op. Oftewel, het was een zeer<br />
geslaagde en gezellige borrel onder het genot<br />
van Mexicaanse muziek en drank.<br />
Luuk Klein<br />
9 maart - Gupta Case Avond<br />
Stel je voor je bent een ziekenhuis en het<br />
gaat niet goed? Welke stappen moet je zetten<br />
om er weer bovenop te komen, om te zorgen<br />
dat je zowel financieel gezond bent, als dat<br />
huisartsen patiënten naar jou toesturen?<br />
Specialiseren is vaak dan een goede optie,<br />
maar de volgende vraag is dan waarin wil je<br />
je specialiseren. Dat is de vraag waar LIFEleden<br />
en CDL-leden zich tijdens Gupta Case<br />
Avond over hebben gebogen. In groepjes van<br />
vier man werden oplossingen bedacht en<br />
vervolgens gepresenteerd. De avond liet zien<br />
wat een diver<strong>site</strong>it aan oplossingen er kunnen<br />
bestaan bij een probleemstuk en hoe complex<br />
de zorg precies is. Ook het belang van een<br />
goede presentatie in de consultancy werd<br />
onderstreept, waardoor het een mooie avond<br />
was, die goed liet zien wat je later zou kunnen<br />
doen, zou je bij Gupta willen werken.<br />
Sam de Jong<br />
Vereniging<br />
Elien Versteegen<br />
Iris Zoutendijk
10 11<br />
Vereniging<br />
10 maart - Eerstejaarsgala<br />
Iedereen fraai in Black Tie. Hoewel niet<br />
iedereen zich exact aan de dresscode had<br />
gehouden, was het een feit dat elk van de<br />
galagasten er zeker fraai uit zag. Dit jaar<br />
vond het enige echte eerstejaarsgala plaats<br />
in Feestcafé de Tobbe in Delft. Om naast<br />
eerstejaars ook ouderejaars welkom te<br />
kunnen heten, was er een zoek-je-date borrel<br />
georganiseerd waar menig LST-er een ‘sjaars’<br />
aan de haak heeft geslagen. Mede dankzij de<br />
draaikunsten van DJ Chris Leo en Sophie de<br />
Valk, zat de sfeer er goed in en werden al snel<br />
de meest fantastische dance moves uit de<br />
hoed getoverd. Namens de EjAccie wil ik onze<br />
medestudenten bedanken voor een avond die<br />
we niet snel zullen vergeten.<br />
Julian Vlasblom<br />
12 maart - Ouderdag<br />
Om de ouders van eerstejaars te laten zien wat<br />
LST inhoudt, organiseerde de Oucie een dag<br />
waarop de ouders kennis konden maken met<br />
de studie en de univer<strong>site</strong>it. De dag begon met<br />
een speech van Mathieu Noteborn, die zichzelf<br />
en de studie introduceerde op zijn bekende en<br />
enthousiaste manier. Nora Goosen gaf daarna<br />
een hoorcollege over DNA fingerprinting, dat<br />
zowel informatief als begrijpelijk was voor de<br />
ouders. De ouders kregen ook een practicum,<br />
waarbij DNA uit aardbeien werd geïsoleerd.<br />
Daarnaast luisterden ze naar alumni die<br />
vertelden wat je kan met de opleiding en zetten<br />
ze hun beste beentje voor tijdens de LST-quiz.<br />
Complimenten aan Paula, Joris, Job, Maaike<br />
en Cindy; wij vonden het geweldig!<br />
Nadine Berenst<br />
16 maart - Bètabanenmarkt<br />
Op het Gorlaeus in Leiden werd de 32 e<br />
Bètabanenmarkt georganiseerd. Na een<br />
inspirerende speech van de Leidse wethouder<br />
van Economische Zaken en het luiden van<br />
de gong, was de markt geopend. Door het<br />
hele Gorlaeus stonden standjes waar vele<br />
technische bedrijven zich presenteerden.<br />
Het aanbod was enorm, van KPN Consulting<br />
tot Johnson&Johnson en Capgemini. De<br />
bedrijven gebruikten duizenden pennen,<br />
pepermuntjes en zelfs pizzasnijders,<br />
bieropeners en een virtual reality bril om<br />
zich van hun beste kant te laten zien. Naast<br />
de stands kon je speeddaten met bedrijven,<br />
verschillende workshops bezoeken, een CVcheck<br />
doen en lunchen met een Broodje Leo!<br />
De markt liet zien hoeveel er mogelijk is als<br />
afgestudeerde LST’er en dat de bètawereld na<br />
je studie aan je voeten ligt.<br />
Stefan Brandt<br />
17 tot 23 maart - Bestuursvakantie<br />
Na maanden hard werken, was ook het<br />
bestuur toe aan een weekje rust. Vandaar<br />
dat het Negentiende bedacht om medio maart<br />
een weekje op vakantie te gaan. Na een lange<br />
zoektocht waar vele verschillende mooie<br />
locaties langs kwamen, viel de uiteindelijke<br />
keuze op een stad die relatief dichtbij ligt,<br />
maar ons wel ver genoeg weg zou brengen<br />
om LIFE een weekje te laten vergeten. We<br />
gingen namelijk naar de hoofdstad van<br />
Tsjechië, Praag! In Praag hebben we kunnen<br />
genieten van een weekje rust en een heleboel<br />
cultuur, zoals een bezoekje aan de opera van<br />
Don Giovanni in het gebouw waar de opera<br />
ook voor het eerst uitgevoerd werd! Gelukkig<br />
kon de WG in onze afwezigheid het hok<br />
openhouden, zodat onze lieve leden op het<br />
hok oude tijden konden herleven met de wijze<br />
grijzen.<br />
Lars Puiman<br />
23 maart - LABdance<br />
Gewapend met een reageerbuisje vol ethanol<br />
bevattende vloeistof gingen de leukste<br />
TNW’ers weer op weg naar LABdance. Met<br />
het begin van het Happy Hour werden de<br />
eerste stapjes richting escalatie gezet. Toen<br />
de Lorre eenmaal een beetje vol was gelopen,<br />
kon het LABdancen eindelijk beginnen. Er<br />
werd helemaal los gegaan op de muziek<br />
van De Gebroeders Scooter, Hippe Types<br />
B en DJ PJ. Met nog nooit eerder zo hoog<br />
gemeten temperaturen werd uiteindelijk een<br />
thermodynamisch hoogtepunt bereikt. Maar<br />
zoals aan elke geweldige labdag een einde<br />
komt, zo werden wij ook om vier uur naar<br />
huis gestuurd met de mededeling daar maar<br />
verder te experimenteren.<br />
Martijn Wissink<br />
26 maart - Broertjes/zusjesdag<br />
De eerste Broertjes- en Zusjesdag van LIFE<br />
vond dit jaar plaats op 26 maart. In het<br />
Kluyverlab in Delft kwam ongeveer een<br />
collegezaal vol broertjes en zusjes bijeen.<br />
Mijn broer Bram wilde gelukkig graag leren<br />
wat de studie LST inhoudt. Het beloofde een<br />
mooie dag te worden, want het broer-zusduo<br />
dat voor ons aankwam, vertoonde al<br />
de bekende familietreitergewoonten. Na het<br />
openingscollege van professor Noteborn, zei<br />
mijn broer mijn verhalen over zijn levendige<br />
colleges helemaal te begrijpen. Daarna volgde<br />
een boeiend college biotechnologie van dr. Van<br />
Maris, gevolgd door een werkcollege. Dit was<br />
uitdagend en mijn broer Bram wist zelfs de<br />
‘expert vraag’ op te lossen. Het daaropvolgende<br />
practicum gaf een leuke weergave van een<br />
aantal technieken die wij gebruiken tijdens<br />
onze practica, zoals het nemen van een<br />
sample uit een fermentor. Mijn broer vond het<br />
een leerzame dag en we hebben het ook erg<br />
naar onze zin gehad. Zeker een aanrader om<br />
een volgende keer naartoe te gaan!<br />
Lucie Delfos<br />
30 maart - EjAccie lunch<br />
Woensdag 30 maart was het eerste tentamen<br />
van deze periode. Na flink wat gerekend<br />
te hebben met massabalansen en yields,<br />
konden we om twaalf uur allemaal weer<br />
genieten van de derde goed georganiseerde<br />
aftertentamenlunch van de EjAccie.<br />
Bij deze, misschien wel een-na-laatste<br />
aftertentamenlunch in ‘t Keldertje, was er<br />
keuze uit twee lekkere soorten soepjes: een<br />
koppie groentesoep of tomatensoep, beide met<br />
ballen. Ook waren er flink wat stokbroden en<br />
onder het genot van een glaasje limonade,<br />
werd er gezellig gekletst over bijvoorbeeld het<br />
tentamen (misschien iets minder gezellig) en<br />
LABdance, en konden we even bijkomen van<br />
het lange tentamen. Om half twee kwam de<br />
lunch tot zijn einde en kon iedereen met een<br />
met soep gevulde buik terug naar huis.<br />
Pepijn Kooij<br />
Vereniging
Vereniging<br />
12 13<br />
19 Reijst vertelt: Cindy Geerlings<br />
Ook voor mij is het moment aangebroken dat ik mag vertellen aan LIFE hoe mijn leven<br />
er tot nu toe uitzag. Het is dan toch nog even nadenken wat je nu eigenlijk over jezelf<br />
kan vertellen. Ik zal beginnen bij het begin.<br />
Ik ben opgegroeid in Noordwijkerhout. Dit is<br />
een dorpje net boven Leiden, midden in de<br />
Bollenstreek. En inderdaad is dit ook het dorp<br />
van de voetbalvereniging VVSB die het tot de<br />
halve finale van de KNVB-beker schopte. Met<br />
mijn twee jongere zusjes, Sabine en Laura, en<br />
mijn ouders vormen we een heel fijn en warm<br />
gezin. Ik mis hen toch altijd een beetje als<br />
ik weer eens weken niet thuis ben geweest,<br />
en dan zeker dit jaar. Met elkaar hebben we<br />
een aantal hele mooie reizen gemaakt, waar<br />
ik altijd onwijs van kan genieten. Reijzen is<br />
voor mij een van de mooiste dingen in het<br />
leven (dat is niet omdat het toevallig ook onze<br />
bestuursnaam is). We zijn dan ook fanatieke<br />
wintersporters, ik laat geen dag snowboarden<br />
aan mij voorbij gaan! Niet alleen aan ons<br />
gezin maar aan mijn beide families hecht ik<br />
veel waarde. Mijn ouders waren beide met vijf<br />
kinderen thuis, dus bij elkaar heb ik een hele<br />
grote familie. We doen erg veel samen en ik zie<br />
de meesten nog steeds regelmatig. Ook komt<br />
het grote familieweekend er weer aan, waar<br />
iedereen al weken naar uitkijkt.<br />
“De carnaval in Noordwijkerhout is<br />
ook bijzonder legendarisch, dit heb ik<br />
mijn bestuur ook eens laten ervaren”<br />
We wonen midden in de bollenstreek en<br />
niet zo verassend heeft mijn familie dan ook<br />
een bollenbedrijf. Dit bedrijf, G. Geerlings &<br />
Zonen, is al een aantal generaties binnen onze<br />
familie, maar het is uiteraard erg veranderd<br />
door de tijd heen. Momenteel is het bedrijf van<br />
mijn vader gespecialiseerd in de calla, hierin<br />
zijn we momenteel de grootste exporteur van<br />
Nederland.<br />
“We wonen midden in de bollenstreek<br />
en niet zo verassend heeft mijn familie<br />
dan ook een bollenbedrijf”<br />
Ik heb altijd heerlijk in Noordwijkerhout<br />
gewoond. Het is een fijn dorp, toen ik<br />
jong was kende ik iedereen. De carnaval<br />
in Noordwijkerhout is ook bijzonder<br />
legendarisch, hier heb ik jaren van genoten<br />
en afgelopen februari heb ik mijn bestuur dit<br />
ook eens laten ervaren. Carnaval is echt het<br />
moment dat heel het dorp weer samen komt<br />
en je dagen lang alleen maar gezellig aan het<br />
doen bent met vriendinnen, vrienden en oude<br />
bekenden.<br />
Door de jaren heen ben ik ook altijd behoorlijk<br />
sportief geweest. Ik heb ongeveer tien jaar<br />
intensief wedstrijden gezwommen. Daarnaast<br />
heb ik ook een aantal jaren geturnd, geschaatst<br />
en gedanst, naast de andere sporten die ik af<br />
en toe heb uitgeprobeerd.<br />
Mijn basisschool heet de Regenboog. Hier<br />
heb ik een hele fijne tijd gehad en al snel<br />
bleek dat ik een van de slimmere kinderen<br />
in de klas was. Op de Regenboog hebben ze<br />
het Jenaplan, hierdoor zat ik altijd met drie<br />
jaarlagen in de klas en leerden we eigenlijk<br />
alles in projectvorm, iets wat ik erg leuk vond.<br />
Ik kreeg vaak wat extra werk ter uitdaging<br />
en ik koos bijzondere onderwerpen voor mijn<br />
verslagkringen, zoals de wapenwedloop op<br />
Cuba en wereldtentoonstellingsgebouwen.<br />
Bij elkaar heb ik mij met al mijn vriendjes en<br />
vriendinnetjes goed vermaakt gedurende die<br />
jaren.<br />
“Door de jaren heen ben ik ook altijd<br />
behoorlijk sportief geweest”<br />
Hierna startte ik op het Gymnasium op het<br />
Leeuwenhorst in Noordwijkerhout. Ook hier<br />
heb ik het onwijs naar mijn zin gehad. De<br />
exacte vakken waren niet heel moeilijk voor<br />
mij, maar doordat ik de klassieke talen erbij<br />
had werd ik flink uitgedaagd. Uren heb ik<br />
voor Latijn gestudeerd, om uiteindelijk maar<br />
voldoende te komen staan op mijn eindlijst.<br />
Dit is me gelukt, iets waar ik nog altijd trots<br />
op ben, want ik vond het totaal geen makkelijk<br />
vak.<br />
Mijn voorkeur voor de exacte vakken was dus<br />
eigenlijk snel duidelijk en na opties als Rechten<br />
of Psychologie te hebben weggestreept, ben ik<br />
LST gaan studeren. Na een half jaar tussen<br />
Noordwijkerhout en Leiden reizen, ben ik in<br />
Delft gaan wonen. Hier woon ik nog steeds<br />
met veel plezier. Daarnaast ben ik toen ook<br />
direct begonnen met hockeyen, een sport die<br />
me altijd wel leuk leek en waar ik de kans<br />
voor kreeg toen ik ging studeren.<br />
Ik heb me toen ik ging studeren eigenlijk<br />
overal volledig op gestort. Daar heb ik ook twee<br />
mega lieve, leuke en gekke vriendinnen aan<br />
overgehouden, en dan heb ik het natuurlijk<br />
over Lisa en Nicky.<br />
Toen ik begon met LST, begon mijn carrière<br />
bij LIFE ook al vrij snel. Ik werd gevraagd om<br />
plaats te nemen in de Introcie en de Oucie,<br />
waar ik veel geleerd heb. Daarnaast begon<br />
hier ook mijn passie voor onze opleiding in<br />
de opleidingscommissie. Het jaar erop heb ik<br />
de Buitenlandreis georganiseerd naar Brno<br />
en Wenen, wat een onwijs gave ervaring was.<br />
In datzelfde jaar ben ik studentambassadeur<br />
geworden van LST. Dit doe ik nog steeds met<br />
veel plezier en ik kijk alweer erg uit naar<br />
de volgende open dagen. Er is niets leukers<br />
dan scholieren helpen met dezelfde moeilijke<br />
keuze die ik ook gemaakt heb en daarbij te<br />
vertellen over wat ik het allerleukste vindt:<br />
LST.<br />
“De exacte vakken waren niet heel<br />
moeilijk voor mij, maar doordat ik de<br />
klassieke talen erbij had werd ik flink<br />
uitgedaagd”<br />
Nu beleef ik een fantastisch jaar als<br />
Commissaris Onderwijs & Interne Zaken. In<br />
deze functie zit ik helemaal op mijn plek. We<br />
hebben er al een aardig poosje opzitten, maar<br />
ik geniet nog elke dag.<br />
Cindy Geerlings<br />
Vereniging
Wetenschap<br />
16<br />
Life Science News<br />
The maw of the Hydra<br />
With a flaming sword in hand, around 600 BC, the Greek hero Heracles went<br />
out to slay Hydra. Hydra was quite the challenge: a water serpent with six<br />
heads, which grew back double if they were cut off. Even a Greek hero would<br />
have a hard time with this beast – but imagine my surprise when the scientific<br />
Hydra is only one centimeter tall.<br />
Although its size might disappoint, Hydra vulgaris<br />
is a very interesting critter: it doesn’t seem to<br />
age or die. This is an odd characteristic of its<br />
taxonomic group, including other animals like<br />
jellyfish, as they cycle through ‘young’ and ‘old’<br />
stages without dying. This characteristic makes the<br />
Hydra interesting for regenerative research, but<br />
science wouldn’t be science without some more<br />
fundamental questions.<br />
How does the Hydra eat? It doesn’t have proper<br />
muscles (or a brain for that matter) and is mostly<br />
attached to ocean rocks. Especially at these sizes,<br />
molecular biology solves our dietary problems. The<br />
Hydra catches prey, let’s say, miniature Big Macs,<br />
by reaching out with its tentacles. The moment the<br />
Big Mac hits, Hydra shoots out poison barbs, and<br />
draws it closer with its many tentacles.<br />
Once its prey has been digested, the mouth opens<br />
again to spit out any leftovers (not unlike a real<br />
Big Mac). To do this, the mouth is ripped open,<br />
and rebuilt back into a continuous sheet of tissue.<br />
How it does this was subject of a 2016 paper in the<br />
Biophysical Journal of this March, by researchers<br />
from San Diego and Irvine, California.<br />
Unlike most animals, Hydra does not have a<br />
permanent mouth. There are different kinds of<br />
cells around the consistent opening, sure, but the<br />
mouth can close completely, leaving a smooth<br />
surface. You can imagine this reduces leaking (oh,<br />
that McDonald’s special sauce), but it also makes<br />
the mechanism more complicated. Previously, it<br />
was suggested this happened by rearranging the<br />
cells at the mouth to create an opening.<br />
The authors, Carter et al., set out with tissue-labelled<br />
mutants to check it out with dynamic analysis. By<br />
labeling the inside and outside of the animal, and<br />
monitoring movement, the opening and closing of<br />
the mouth can be tracked. First, the tentacles are<br />
removed, and the Hydra is allowed to recover. It is<br />
then manually placed on a coverslip for imaging.<br />
Generally, you could observe spontaneous mouth<br />
opening of these starved Hydra. In addition, it was<br />
possible to feed them by flowing media through<br />
the imaging chamber.<br />
eats with its eyes. With six heads, this would be<br />
good news for the legendary creature!<br />
By tracking the opening and closing of the cute little<br />
Hydra mouth, the authors also established some<br />
kinetics. Amongst other things, they established<br />
phases and speeds of opening. These phases<br />
made a sigmoidal shape, starting and ending slow,<br />
with a fast opening in the middle of the curve. The<br />
slow start was explained as the opening of the<br />
outer layer, while the inner tissue was still intact.<br />
Using the two tissue labels, the authors noticed<br />
that the inner layer tears much later: at 15% of the<br />
maximum area of the mouth.<br />
The lag in tissue tearing may have to do with<br />
the elastic properties of the tissues, causing the<br />
inner tissue to pull apart the inside later. Luckily,<br />
since Hydra are practically indestructible, you can<br />
completely separate the two tissues – in fact, if<br />
you separate the tissues and reassemble them,<br />
the Hydra will reform. By squashing spheres of<br />
these two different tissues, and observing their<br />
deformation, you get a measure of their viscosity.<br />
Here, it seems the outer tissue is slightly more<br />
rigid than the outer layer, which might explain<br />
differences in opening timing.<br />
The most interesting observation is that the mouth<br />
opens by radial muscle fibers, which squashes<br />
and stretches the cells around the mouth into tiny<br />
slivers. This again explains the sigmoid-shaped<br />
opening, since the deformation gives an elastic<br />
counter-force to opening. With some mathematical<br />
magic, the authors use this to estimate the energy<br />
for breaking septate junctions, which keep the<br />
mouth closed: 1 – 2 nanoNewtons.<br />
To be honest, I’m not sure what Heracles would<br />
have done with this information. Maybe it would<br />
have provided some consolation while being<br />
eaten, for heroes and Big Macs alike.<br />
17<br />
Wetenschap<br />
By comparing animals on feed and feed mixed<br />
with MgCl2 as a muscle relaxant, it appears the<br />
mouth opening is driven by its muscle fibers, or<br />
myonemes. These fibers are arranged in a similar<br />
method to our irises, contraction leading to<br />
widening of the pupil. So, essentially, the Hydra<br />
Alex Allen<br />
References: Carter, J., Hyland, C., Steele, R., & Collins, E.<br />
(2016). Dynamics of Mouth Opening in Hydra. Biophysical<br />
Journal, 110(5), 1191-1201.
18<br />
How it’s done?<br />
Clean your oven with baking soda & vinegar<br />
This time in How it’s done, no funny business with something you might do because<br />
it’s fun. No, in this edition we are going to do something that makes your (or your<br />
mothers) life easier. After making casserole or chicken, there is a chance that your<br />
oven has become greasy and dirty. After some time, the inside of the oven is coated<br />
with black, sticky grime. You can clean the oven with the auto-cleaning setting, but this<br />
won’t always work. Everything you need to do this experiment is most likely already<br />
present in your kitchen.<br />
19<br />
What you need:<br />
(Dirty) oven<br />
Baking soda<br />
Water<br />
Rubber gloves<br />
Damp dish cloth<br />
Plastic or silicone spatula<br />
Spray bottle<br />
White vinegar<br />
Wetenschap<br />
First, make sure that you have removed the oven racks and everything else that might be in the oven.<br />
Then you make the baking soda paste by adding half a cup of baking soda and 2 to 3 tablespoons of<br />
water in a small bowl. Add enough water for the paste to be spreadable. Next, you spread the paste all<br />
over the interior surfaces of the oven, but be aware that you don’t spread the paste over the heating<br />
elements. It would be clever to put on rubber gloves, since your hands can get very filthy. After resting<br />
the baking soda paste overnight, use the damp dish cloths to wipe out the dried baking soda and use the<br />
spatula to scrape off the paste. The next step is to put a little vinegar in a spray bottle and spray where<br />
you still see residues of baking soda. The vinegar will react with the baking soda and gently foam. Finally,<br />
you take another cloth to wipe out the remaining baking soda-vinegar-foam mixture and the oven is as<br />
clean as it ever was.<br />
The built-up grease and charred food accumulate and turns into<br />
carbon. The baking soda was spread all over the carbon so the<br />
baking soda could infuse into the carbon. After spraying with<br />
vinegar, a reaction takes place between baking soda (sodium<br />
bicarbonate) and vinegar (acetic acid) with carbon dioxide,<br />
water, sodium ion and acetate ion as final products. The visible<br />
foam is the carbon dioxide that is released. Because the baking<br />
soda was infused into the carbon, the reaction also took place<br />
deep into the carbon which is removed from the oven.<br />
Wetenschap<br />
Cleaning your oven has never been so easy!<br />
Jimmy van Zanten
Wetenschap<br />
20<br />
Life as a PhD-student<br />
Chemistry and light for the treatment of cancer<br />
My life of the last three years has been about playing with lasers, nanoparticles, colorful<br />
chemicals, microscopes and trying to find a cure for cancer. I am a lightchemist by<br />
training and education, and I am currently working in the MCBIM group (Metals in<br />
Catalysis, Biomimetics, and Inorganic Materials) of the Leiden Institute of Chemistry.<br />
I defend my thesis by the end of this year and with this story I hope to inspire you to<br />
work on something ambitious, just as I did.<br />
My interest for light and chemistry started at<br />
high school level. For a big science project,<br />
a friend and I tried to study the reaction of<br />
luminol with hydrogen peroxide to make blue<br />
“chemiluminescence”, just like what forensic<br />
scientists use to light up bloodstains. As a<br />
demonstration, we even put the bluelight<br />
emitting solution through a spiralshaped<br />
funnel during the final presentation. It is<br />
really amusing to look back at this, because<br />
we knew so little about what was truly<br />
happening in that mesmerizing glow.<br />
“These results were very promising<br />
and we were ready to try it out in<br />
cancer cells”<br />
I chose to study MST and after that the<br />
Chemistry master, with a specialization in<br />
Science Based Business. Because of that<br />
interest in business, it really was never my<br />
intention to do a PhD. However, through a<br />
slight twist of fate, I met my current supervisor<br />
Sylvestre Bonnet and he laid out a project in<br />
front of me that was extremely interesting,<br />
challenging, and ambitious. It almost looked<br />
like it was designed just for me. After two<br />
months of careful deliberation, I decided to<br />
apply for the position and Sylvestre was glad<br />
to welcome me into his group at MCBIM. I am<br />
happy to tell you that I have not regretted this<br />
decision once.<br />
Sylvestre’s plan was to work on lightactivation<br />
of anticancer compounds. These compounds,<br />
that are harmless in the dark, can be injected<br />
in the patient, and activated by shining<br />
light at the place of the tumor. In that way,<br />
sideeffects are prevented and the medicine<br />
only has an effect in the tumor. There is a<br />
catch, however: blue light is needed for<br />
activation and this does not transmit through<br />
the body very well. Just think about the last<br />
time you put a flashlight to your hand: your<br />
hand was completely red, because the blue<br />
and green was filtered out by your body. You<br />
can understand then, that ideally we would<br />
like to use red light, because it travels much<br />
further through human tissue. But making<br />
the anticancer compounds sensitive to red<br />
light is very challenging, because they would<br />
become quite unstable and get activated in<br />
the dark as well.<br />
That is the point where I came in. It was my<br />
ambitious project to assemble a drugdelivery<br />
nanoparticle on which we can shine red<br />
light, which is then ‘upgraded’ to blue light<br />
inside the tumor cells, which could locally<br />
activate the anticancer compound. This<br />
whole principle of upgrading light is called<br />
photon upconversion. You can imagine it as<br />
the oppo<strong>site</strong> of normal fluorescence, which<br />
transforms high energy light to low energy<br />
light (for example UVlight to green light),<br />
because in upconversion, low energy light is<br />
transformed into high energy light. Because<br />
of the laws of physics, we cannot simply<br />
create energy, so we have to combine multiple<br />
lower energy photons into one higher energy<br />
photon.<br />
“I am happy to tell you that I have not<br />
regretted this decision once”<br />
The upconversion method that I am<br />
using is called TripletTriplet Annihilation<br />
Upconversion (TTAUC), which is based on<br />
the interplay of two molecular chromophores.<br />
In short, a sensitizer dye absorbs red or<br />
green light, and can give this energy to an<br />
annihilator dye, which reaches a longlived<br />
excited (triplet) state. When this happens<br />
many times, there are many of this excited<br />
state annihilators present. When two of these<br />
collide, they can do triplettriplet annihilation:<br />
one leaves the collision with the energy of<br />
both molecules and reaches a higher excited<br />
state. This higher excited state can relax back<br />
to the ground state by emitting blue light. In<br />
this way, low energy light can be transformed<br />
in high energy light. When we do this trick in<br />
a nanoparticle, about twenty red photons are<br />
needed to make one blue photon. In the first<br />
two years we showed for the first time that<br />
this principle could be applied to a ‘liposome’<br />
as nanoparticle, and that the upconverted<br />
light could indeed be used for activation of<br />
anticancer drugs. These results were very<br />
promising and we were ready to try it out in<br />
cancer cells.<br />
However, doing TTAUC in cells is not very<br />
easy because the mechanism is very sensitive<br />
to oxygen; this is the point where we had<br />
to do a reality check. The principle worked<br />
perfectly in a deoxygenated solution of the<br />
nanoparticles, but as soon as any oxygen<br />
was present, the efficiency of the system<br />
dropped tremendously. Therefore I devoted<br />
a large portion of my time to get the system<br />
working in cells, and we have indeed partially<br />
succeeded. It turned out we could add some<br />
vitamin C and other antioxidants to the cells<br />
at a biologically realistic concentration to<br />
light up the upconversion by a factor of 10.<br />
This was a major improvement, we hope this<br />
finding can be applied to many other systems.<br />
The upconversion is still not as stable as we<br />
want and there is still a lot of work to do, but<br />
in the process of trying things out we have<br />
learned a lot about the requirements for such<br />
a system to work in living systems. Overall, I<br />
believe this is the essence of research. With<br />
creative and ambitious research, the research<br />
goal is rarely completely met, but through<br />
trail-and-error the way is paved for future<br />
work. In the near future, I hope to continue<br />
working on similar systems in a postdoctoral<br />
position somewhere abroad and apply<br />
everything I have learned to similar problems.<br />
Sven Askes<br />
21<br />
Wetenschap
Onderwijs en Carrière<br />
22 23<br />
Alumnus: Roy Blangé<br />
Tijdens mijn laatste jaren van mijn middelbare school was het overduidelijk welke<br />
opleiding ik na het ontvangen van mijn diploma zou gaan volgen, namelijk:<br />
geneeskunde! Daarbuiten was er in mijn beleving weinig ruimte voor iets anders.<br />
Omdat het een numerus fixus studie betrof moest er een goede (tijdelijke) studie<br />
tegenover staan voor het geval dat ik uitgeloot zou worden. Dit is uiteindelijk voor mij<br />
Life Science & Technology geworden, aangezien de opleiding me erg aansprak tijdens<br />
de open dagen.<br />
Na de teleurstelling van mijn eerste uitloting<br />
ben ik vol goede moed in 2000 begonnen met<br />
de opleiding LST. In eerste instantie ging<br />
dit erg goed. Ik had, op biotechnologie en<br />
thermodynamica na, een goede voortgang.<br />
Dit veranderde na respectievelijk mijn tweede<br />
en derde uitloting, waarbij het afronden van<br />
de LST vakken ook steeds moeizamer verliep;<br />
zeker in het begin van ieder collegejaar. Dit<br />
trok met het vorderen van het collegejaar wel<br />
weer bij, maar was wel aanleiding om naast<br />
de openstaande vakken van de bachelor fase<br />
te gaan kijken naar een andere opleiding waar<br />
ik me wel meer thuis zou voelen.<br />
“Na afronding van de master kwam de<br />
uiteindelijke zoektocht naar een baan”<br />
In de vier jaar erna heb ik me vooral bezig<br />
gehouden met de medische beeldvorming<br />
en het werken met radioactiviteit (MBRT).<br />
Vooral het preklinisch nucleair geneeskundig<br />
onderzoek had hierbij mijn interesse en zo<br />
ben ik uiteindelijk via het Erasmus MC weer<br />
terecht gekomen in Delft om in 2007 mijn<br />
bachelor afstudeeropdracht voor LST te doen<br />
in de Bio-Organic Catalysis (BOC) groep<br />
bij Dr. J. Peters en Dr. K. Djanashvili. Hier<br />
heb ik enorm veel kunnen leren over NMR,<br />
thermosensitieve liposomen en de synthese<br />
Naam:<br />
Cohort:<br />
Favoriete vak:<br />
Favoriete docent:<br />
BSc stage:<br />
Master:<br />
van potentiele nieuwe contrastmiddelen<br />
voor de (radiologische) beeldvorming. Na het<br />
afronden van de bachelor stage ben ik hiermee<br />
doorgegaan met een master Biomedische<br />
Wetenschappen in Antwerpen, welke volledig<br />
was ingericht op de moleculaire beeldvorming<br />
in (pre)klinische setup.<br />
Na afronding van deze master kwam de<br />
uiteindelijke zoektocht naar een baan.<br />
Aangezien het master traject niet geheel<br />
zonder slag of stoot was gegaan, was ik op dat<br />
moment wel even klaar met het ((bio)medisch)<br />
wetenschappelijk onderzoek. Verder bleef het<br />
aspect van radioactiviteit me erg fascineren<br />
en dat werd dan ook een selectiecriterium.<br />
Na wat gesprekken bij ziekenhuizen, NDObedrijven<br />
en een kerncentrale kreeg ik<br />
uiteindelijk een positie als stralingsdeskundige<br />
in de elementaire fosforindustrie (Thermphos).<br />
Een grotere overstap is hierbij haast niet<br />
denkbaar: van een steriel laboratorium met<br />
proefdieren waar haast geen stofje te vinden<br />
is, naar een omgeving in de zware industrie<br />
waar het tegenovergestelde het geval is.<br />
Nu zal je je waarschijnlijk afvragen wat<br />
elementair fosfor (P 4<br />
) te maken heeft met<br />
radioactiviteit. Los van het feit dat er heel<br />
Roy Blangé<br />
2000<br />
Bachelor Eindproject (BEP)<br />
Joop Peters en Kristina Djanashvili<br />
Multimodal Agents for Imaging and<br />
Therapy (MAIT)<br />
Biomedische Wetenschappen<br />
veel radioactieve bronnen in een dergelijke<br />
fabriek aanwezig zijn bij onder andere<br />
transportbanden (afwegen), tanks/bunkers<br />
(volume/dichtheidsbepalingen) en de ovens<br />
(wanddikte), is de fosfaaterts zelf van nature<br />
ook licht radioactief (Naturally Occurring<br />
Radioactive Material). Dit gegeven, in<br />
combinatie met verwerkingstemperaturen<br />
tussen de 900 – 2000°C, zorgt voor een<br />
herverdeling van de radionucliden over de<br />
diverse uitgaande stromen die gereguleerd (en<br />
waar nodig bijgestuurd) moeten worden op<br />
basis van gammaspectrometrische analyses.<br />
“Aangezien het master traject niet<br />
geheel zonder slag of stoot was<br />
gegaan, was ik op dat moment wel<br />
even klaar met het wetenschappelijk<br />
onderzoek”<br />
Eind 2012 viel helaas het doek voor deze<br />
fabriek en bleek een eventuele doorstart er<br />
ook niet meer in te zitten. Op zich een trieste<br />
bedoeling aangezien er volop ontwikkelingen<br />
waren om elementair fosfor te maken uit<br />
secundaire fosfaatbronnen (beendermeelas<br />
en rioolslibas) volgens het “Cradle to Cradle”<br />
principe. Deze transitie is noodzakelijk<br />
aangezien men verwacht dat de mondiale<br />
voorraad aan fosfaatertsen over ongeveer<br />
tachtig jaar is uitgeput.<br />
Met mijn (bio)medische, (bio)technologische<br />
achtergrond en mijn ervaringen uit de zware<br />
industrie, was het vinden van een nieuwe baan<br />
geen probleem en ik belandde zo eigenlijk in<br />
de wereld van de nucleaire consultancy. Eerst<br />
voor een kleine firma (RadiatCo), daarna<br />
voor een multinational (Applus RTD). Mede<br />
hierdoor kom je eigenlijk in aanraking met<br />
alle denkbare nucleaire sectoren. Zo sta<br />
je bijvoorbeeld op het ene moment in een<br />
kerncentrale, werkzaamheden te begeleiden<br />
tijdens een splijtstofwissel, en het volgende<br />
moment bij een ijzerhandelaar die een lading<br />
schroot heeft ontvangen waarbij vaak net<br />
even iets meer is meegegeven dan enkel het<br />
ijzer. Vaak gaat het in dit soort gevallen om<br />
oude wijzerplaten van wekkers/horloges of<br />
restanten van oude tanks/installaties uit<br />
de olie- en aardgasindustrie. Ook hier heeft<br />
men heel vaak te maken met natuurlijke<br />
radioactiviteit die uit de formaties worden<br />
geëlueerd en over de jaren neerslaan in de<br />
installatie.<br />
Op dit moment werk ik al twee jaar met<br />
heel veel plezier voor Applus RTD en hoewel<br />
de teleurstelling een kleine zestien jaar<br />
geleden groot was met betrekking tot het tot<br />
driemaal uitgeloot worden voor de opleiding<br />
Geneeskunde, ben ik uiteindelijk erg blij hoe<br />
mijn studie(s) zijn verlopen. Het is zeker niet<br />
de makkelijkste weg geweest, maar het heeft<br />
me veel contacten en inzichten opgeleverd<br />
waarvan ik, tot op de dag van vandaag, veel<br />
gebruik van maak.<br />
Roy Blangé<br />
Onderwijs en Carrière
Onderwijs en Carrière<br />
24 25<br />
Alumnus: Maaike Hoekstra<br />
Wat leuk dat ik hier de kans krijg om iets over mezelf te vertellen! In 2005 ben ik<br />
begonnen met de studie LST en ondertussen ben ik al weer vier jaar afgestudeerd<br />
en al ruim drie jaar bezig met mijn promotieonderzoek. Ik heb geprobeerd om in de<br />
onderstaande tekst de belangrijkste keuzes (binnen mijn studie en werk) naar voren<br />
te laten komen.<br />
Als ik mezelf moet omschrijven, dan komt het<br />
woord nieuwsgierig naar boven. Ik denk dat ik<br />
daarmee wel de trend van mijn leven vastleg.<br />
Van kinds af aan ging ik op onderzoek uit,<br />
eerst in de tuin van mijn ouders, of rondom<br />
de tent. Langzaam werd mijn wereld groter via<br />
het aangrenzende park naar de hele wijk. En<br />
als het regende? Dan las ik vooral boekjes op<br />
de bank, veel informatieve boeken, maar ook<br />
veel (jeugd) literatuur. Je zou het vluchten<br />
kunnen noemen, of je geest verruimen. Hoe de<br />
docenten op de basisschool over mij dachten<br />
vind ik moeilijk in te schatten, ik vond het<br />
over het algemeen niet zo uitdagend. Met<br />
maar een paar docenten had ik een echte klik,<br />
dat waren leraren met mooie verhalen en een<br />
brede interesse in biologie en geschiedenis<br />
“Ik houd van de technologie, maar<br />
wil het biologische, de beestjes, niet<br />
kwijt”<br />
Mijn middelbare school periode laat zich niet<br />
heel anders omschrijven. Al snel werd duidelijk<br />
dat taal niet echt mijn ding is, maar biologie,<br />
scheikunde en natuurkunde lagen mij zeker<br />
wel. Vooral aan de bovenbouw denk ik met<br />
plezier terug, vanaf dat moment is er ruimte<br />
om echt de diepte van de stof op te zoeken.<br />
En tegen het einde van de middelbare school<br />
komt het verschrikkelijke keuze moment,<br />
waar we allemaal mee te maken gehad<br />
hebben. Stapels folders heb ik verzameld van<br />
de meest uiteenlopende studies van de meeste<br />
univer<strong>site</strong>iten. Uiteindelijk werd het LST in<br />
Leiden en Delft, leven op zijn kleinst (dat was<br />
in ieder geval de leus die mij overtuigde).<br />
“Een jaar lang de vereniging leiden,<br />
vergaderen, feesten en me ongevraagd<br />
met het onderwijs bemoeien”<br />
Via het introductieweekend en de EL CID<br />
rolde ik het studentenleven binnen, natuurlijk<br />
was het wennen, maar al snel hadden we<br />
een hechte vriendenkring. Overdag in de<br />
collegebanken en ’s avonds biertjes drinken<br />
op feestjes en borrels van LIFE. Ik voelde me<br />
op mijn plek en was blij met mijn geslaagde<br />
studiekeuze.<br />
Na anderhalf jaar studeren maakte ik voor<br />
het eerst de ‘bestuurs-keuze-stress’ tijd mee.<br />
Stiekem leek het me wel wat, een jaar de<br />
vereniging leiden, maar ja… En toen kwam<br />
inderdaad de vraag van het tiende bestuur!<br />
Kort samengevat, ik heb samen met mijn<br />
bestuursgenoten een prachtig en leerzaam<br />
jaar mogen doorbrengen. Een jaar lang de<br />
vereniging leiden, vergaderen, feesten en me<br />
Naam:<br />
Cohort:<br />
Favoriete vak:<br />
Favoriete docent:<br />
BSc stage:<br />
MSc stage:<br />
Master:<br />
ongevraagd met het onderwijs bemoeien. Ik<br />
zou het zo weer doen!<br />
Na het bestuursjaar moest ik weer in de<br />
collegebanken, gelukkig had niet de hele<br />
vriendenkring even snel gestudeerd, dus ik<br />
kon zo weer aanschuiven. Via een bachelorstage<br />
bij Industriële Microbiologie in Delft<br />
(de afbraak van galacturonzuur door gist)<br />
naar een master in Delft. Ja, want ik was<br />
dan wel begonnen met studeren met het<br />
idee dat kankeronderzoek mijn roeping was,<br />
de Delftse biotechnologie liet mijn hard echt<br />
harder kloppen. Ik ben de master Cell Factory<br />
gaan doen, ik houd van de technologie, maar<br />
wil het biologische, de beestjes, niet kwijt.<br />
Eén jaar vakken volgen en daarna een<br />
bedrijfsstage bij Bioclear in Groningen. Ik<br />
wilde niet naar het buitenland, het gedoe van<br />
verhuizen zag ik niet zo zitten. En dus koos<br />
ik voor Bioclear in Groningen, hierbij moest<br />
ik toch nog verhuizen en al dat gedoe. Na een<br />
hele leuke stage (terugwinnen van fosfaat uit<br />
mest) en een buitenlandreis naar Australië<br />
(tussen de bedrijven door geregeld),ben ik<br />
begonnen aan mijn afstudeerstage in Delft, bij<br />
de vakgroep Milieu Biotechnologie (zuivering<br />
van zout afvalwater).<br />
“Ik voelde me op mijn plek en was blij<br />
met mijn geslaagde studiekeuze”<br />
En wat een goede ervaring was deze<br />
stage! Dagelijks in het lab staan, dingen<br />
uitproberen. En vooral van de discussies met<br />
mijn begeleiders kon ik genieten. Je ziet iets<br />
in het lab, leest iets in de literatuur en samen<br />
met je collega’s ontdek je iets nieuws! Het is<br />
als zo’n kitscherige sneeuwbol, je stopt er heel<br />
Maaike Hoekstra<br />
2005<br />
Biotechnologie<br />
Jack Pronk<br />
Industriële microbiologie<br />
Biotechnologie<br />
Cell Factory<br />
veel informatie in, flink schudden en laten<br />
bezinken, dan ontstaan er vanzelf patronen.<br />
En dat gevoel, die kennis vergaring, was<br />
voor mij een reden om te beginnen aan een<br />
promotie onderzoek. Ik kon blijven bij de<br />
vakgroep Milieu Biotechnologie, zelfs in het<br />
afvalwater, en ik focus me nu al drie jaar<br />
op stikstofverwijdering. Dat gaat met ups<br />
en downs, maar ik kan nog steeds intens<br />
genieten van het verzamelen van informatie.<br />
Voorzien, dat wat je nu nog niet begrijpt, over<br />
een tijdje verklaard kan zijn!<br />
Het einde van mijn project komt in zicht (of<br />
in ieder geval het geld), dus opnieuw moet ik<br />
gaan bedenken wat ik wil gaan doen. En nog<br />
steeds vind ik heel veel dingen leuk! Ik weet<br />
nu, dat ik een uitdagende baan wil die mijn<br />
nieuwsgierigheid kan bevredigen en het liefst<br />
blijf ik in de water-hoek. Maar, wat ik ook<br />
geleerd heb tijdens mijn promotie, is dat het<br />
werk is. En je werk is niet je enige of gehele<br />
persoonlijkheid, er is meer, je bent meer. En<br />
dat ik dus ook niet te zwaar moet tillen aan<br />
mijn volgende baan!<br />
Maaike Hoekstra<br />
Onderwijs en Carrière
Onderwijs en Carrière<br />
26 27<br />
Interview Ans Delft<br />
Kerim Haccou en Benjamin Wols zijn deelnemers van het ‘Student Start-up<br />
Programme’ van YES!Delft Students. Tijdens hun studie hebben zij het bedrijf<br />
Ans Delft opgericht dat docenten en hoogleraren voorziet van een platform dat<br />
onder andere het nakijken van tentamens en Matlab-opdrachten digitaliseert<br />
en vergemakkelijkt. Bij de studie LST lopen er ongetwijfeld studenten rond die<br />
ook van plan zijn een bedrijf op te richten. Daarom ging de redactie van de<br />
<strong>Vision</strong> of LIFE langs om uit te zoeken wat er komt kijken bij het oprichten van<br />
een eigen bedrijf.<br />
Wat hebben jullie gestudeerd?<br />
Kerim:<br />
In 2009 ben ik begonnen met mijn driejarige<br />
bachelor Maritieme Techniek (MT). Tijdens<br />
mijn minor Zeiljachten kwam ik erachter dat<br />
ik het ontwerpen van schepen eigenlijk best<br />
eentonig vond. Daarom heb ik niet gekozen<br />
voor de MT-master maar de master Transport<br />
Engineering and Logistics. Deze master duurt<br />
twee jaar en ik zit momenteel in het laatste<br />
jaar hiervan.<br />
“Ik kwam erachter dat ik het ontwerpen<br />
van schepen eigenlijk best eentonig<br />
vond”<br />
Benjamin:<br />
Net als Kerim heb ik ook de MT-bachelor<br />
gedaan. Dit is een kleinschalige studie<br />
waardoor je een hechte groep krijgt. MT bleek<br />
uiteindelijk toch niet bij mij te passen, dus<br />
daarom heb ik de minor Management van<br />
Industriële Productie gedaan. Dit vond ik<br />
veel leuker, vandaar dat ik ook de switch<br />
heb gemaakt naar de master Transport<br />
Engineering and Logistics. Voor deze master<br />
hoefde ik maar twee schakelvakken te doen.<br />
“Er zijn allemaal bedrijven die gratis<br />
spreekuren hebben waar je je voor<br />
kan inschrijven”<br />
Hoe is het idee voor jullie bedrijf ontstaan?<br />
Benjamin:<br />
We zijn allebei drie jaar studentassistenten<br />
geweest bij een gedeeld vak van<br />
werktuigbouwkunde en MT, waarbij studenten<br />
met Matlab werkten. Deze studenten kregen<br />
elke week een huiswerkopdracht die ze in<br />
moesten leveren via Blackboard. Volgens de<br />
docent hadden we geen tijd om dit na te kijken<br />
omdat er zeshonderd studenten en maar vier<br />
studentassistenten waren. Voorgaande jaren<br />
kregen de studenten al een voldoende voor<br />
alleen het inleveren hiervan en werd alleen de<br />
eindopdracht nagekeken. Hierdoor kon het<br />
voorkomen dat studenten een onvoldoende<br />
haalden voor hun eindopdracht terwijl ze voor<br />
de huiswerkopdrachten wel een voldoende<br />
kregen.<br />
Kerim:<br />
Om studenten alsnog feedback te geven, zijn we<br />
begonnen met het maken van een programma<br />
dat de opdrachten inlaadt, vervolgens<br />
automatisch nakijkt en een score geeft tussen<br />
de 1 en de 10. Dit was om de studenten te<br />
voorzien van feedback wat in de voorgaande<br />
jaren dus niet gebeurde. Met de eerste versie<br />
van ons programma konden we ongeveer<br />
75 procent van de opdrachten nakijken, de<br />
rest moest nog handmatig gedaan worden.<br />
Elke week moest het programma aangepast<br />
worden om de opdracht van de week na te<br />
kijken en was het weer een uitdaging om dit<br />
te laten werken, maar zo kon ons programma<br />
elke week weer meer nakijken.<br />
Hoe heeft dit uiteindelijk geleidt tot de<br />
oprichting van het bedrijf?<br />
Benjamin:<br />
Het jaar hierop kwam een andere docent naar<br />
ons toe die vroeg of wij ook voor zijn vak ons<br />
programma konden gebruiken. Aan het eind<br />
van zijn vak dachten we dat het een goed idee<br />
was om hier een bedrijfje mee te beginnen.<br />
Dan kun je het programma namelijk ook<br />
verkopen. In augustus 2014 hebben we<br />
informatie gezocht over het oprichten van een<br />
bedrijf en uiteindelijk een vennootschap onder<br />
firma (vof) opgericht. Dit is de makkelijkste<br />
bedrijfsvorm die je kan oprichten zonder<br />
startkapitaal.<br />
“Het jaar hierop kwam een andere<br />
docent naar ons toe die vroeg of wij<br />
ook voor zijn vak ons programma<br />
konden gebruiken”<br />
Kerim:<br />
Bij het oprichten van een vof moet je aan een<br />
aantal eisen voldoen. Zo moet je minimaal<br />
drie klanten verwachten te krijgen, aangezien<br />
je anders niet zelfstandig en onafhankelijk<br />
bent. Ook kijken ze of je realistische bedragen<br />
voor kosten ingevoerd hebt. Zelfs een software<br />
bedrijf moet kosten maken.<br />
We zijn in augustus 2014 naar de KvK in<br />
Rotterdam gegaan. We wilden ons bedrijf<br />
Ans noemen naar het antwoord waar je mee<br />
doorrekent op je rekenmachine, maar dat was<br />
niet uniek genoeg. Vandaar dat we nu Ans<br />
Delft heten.<br />
Hoe is jullie team ontstaan en hoe gaat<br />
deze samenwerking hiertussen?<br />
Kerim:<br />
Momenteel bestaat ons team uit zeven<br />
mensen. De meeste collega’s zijn via via in<br />
ons team gekomen, maar een lid van ons<br />
team hebben we gevonden via de docent van<br />
het vak Pattern Recognition van de Control<br />
Engineering master. Aan deze docent vroegen<br />
we de beste studenten van zijn vak. Hier<br />
zaten vier studenten bij met een tien voor<br />
het tentamen, waarvan we er twee gevraagd<br />
hebben voor ons team en uiteindelijk één<br />
aangenomen hebben. Iedereen die bij ons<br />
werkt is student en werkt een aantal uur in<br />
de week voor ons.<br />
“Ik denk dat je studententijd de beste<br />
tijd is om een bedrijf te starten”<br />
Benjamin:<br />
Als we aan het werk zijn is dat vaak thuis, maar<br />
soms ook bij YES!Delft of op de univer<strong>site</strong>it.<br />
We zijn heel flexibel, want het enige dat we<br />
nodig hebben is een laptop. Soms hebben we<br />
etentjes waar we met zijn allen aanwezig zijn,<br />
maar meestal spreken we apart af met twee of<br />
drie collega’s.<br />
Wat heeft YES!Delft Students voor jullie<br />
betekend?<br />
Benjamin:<br />
We hebben in maart 2015 contact gezocht<br />
met YES!Delft en zo zijn we bij het YES!Delft<br />
Students Startup Programme terecht<br />
Onderwijs en Carrière
28 29<br />
Interview Marcel Wubbolts<br />
Onderwijs en Carrière<br />
gekomen. Er zijn allemaal bedrijven die<br />
gratis spreekuren hebben waar je je voor<br />
kan inschrijven. Je kan dan een uurtje met<br />
een echte expert op het gebied praten. Als<br />
je extra hulp nodig hebt kun je ook voor<br />
een gereduceerd tarief iemand inhuren.<br />
YES!Delft biedt ook ruimtes aan waar je kunt<br />
werken, maar om hier gebruik van te kunnen<br />
maken, moet je onderdeel van het YES!Delft<br />
programma zijn.<br />
Wat voor obstakels kom je tegen tijdens<br />
het opstarten van een eigen bedrijf?<br />
Benjamin:<br />
Wat je vooral merkt op de univer<strong>site</strong>it is<br />
dat alles heel traag gaat. Dat was zeker in<br />
het begin wel even lastig. Ook moet je soms<br />
dingen doen die niet zo leuk zijn, de salarissen<br />
bijvoorbeeld. In het begin deden we de offertes<br />
in Word maar later hebben we hier een<br />
scriptje voor geschreven waardoor we alleen<br />
het aantal tentamens en de contactpersoon in<br />
hoefden te vullen. We zoeken dus altijd naar<br />
oplossingen voor de problemen die we tegen<br />
komen.<br />
Wat vinden jullie het leukst aan het hebben<br />
van een eigen bedrijf?<br />
Kerim:<br />
Wat ik heel erg leuk vind, is de waardering<br />
die we er voor terugkrijgen. Laatst gaven we<br />
een lunchlezing bij Civiele Techniek. In deze<br />
lezing gaven we uitleg over ons platform<br />
aan docenten. Achteraf kregen we mailtjes<br />
van een aantal mensen die heel enthousiast<br />
waren. Daar zijn we natuurlijk ontzettend blij<br />
mee. Ook vind ik het leuk dat je veel dingen<br />
leert. Ik heb bijvoorbeeld veel geleerd over<br />
verkopen. Ik heb vroeger als vakkenvuller en<br />
als ober gewerkt, maar iets verkopen is een<br />
hele kunst op zich.<br />
Wat voor tips zouden jullie meegeven aan<br />
mensen die de ambitie hebben een bedrijf<br />
op te richten?<br />
Benjamin:<br />
Ik denk dat je studententijd de beste tijd<br />
is om een bedrijf te starten. Als je eenmaal<br />
afgestudeerd bent, is het lastiger om een<br />
startup te beginnen, omdat je dan weinig<br />
geld hebt om jezelf uit te betalen. Ouders<br />
vinden het alleen niet zo leuk omdat je<br />
studievertraging oploopt.<br />
“Ik heb vroeger als vakkenvuller en als<br />
ober gewerkt, maar iets verkopen is<br />
een hele kunst op zich”<br />
Hoe zien jullie toekomstplannen er uit?<br />
Kerim:<br />
We zijn momenteel bezig met het uitbreiden<br />
van ons bedrijf. In plaats van het platform<br />
waar we Matlab-opdrachten mee nakijken,<br />
hebben we een platform ontwikkeld waarmee<br />
digitaal tentamens nagekeken kunnen<br />
worden. We zijn van plan om deze twee<br />
platforms binnenkort samen te voegen.<br />
Benjamin:<br />
We willen in ieder geval verder met dit bedrijf,<br />
maar we willen allebei ook een diploma op zak<br />
hebben. Vanwege de studieschuld willen we<br />
daarom graag binnen drie jaar afstuderen. Op<br />
dit moment is het bedrijf echter zo leuk dat<br />
onze studie nu op een laag pitje staat.<br />
Noud Klaassen en Jimmy van Zanten<br />
Dr. Marcel Wubbolts is momenteel werkzaam bij DSM als Chief Technology<br />
Officer en zet zich onder andere in voor een ‘biobased economy’. Door middel<br />
van verscheidene wereldwijde projecten probeert Dr. Wubbolts een bijdrage te<br />
leveren aan de duurzame biotechnologie van de toekomst. Op het aanstaande<br />
Life Science Symposium, waar Dr. Wubbolts zal spreken, zal hij hier uiteraard<br />
verder over uitweiden. De redactie van de <strong>Vision</strong> sprak met Dr. Wubbolts over<br />
zijn carrière in de duurzame biotechnologie.<br />
Wat heeft u gestudeerd en hoe bent u bij<br />
DSM terecht gekomen?<br />
Ik ben begonnen met Biochemie in<br />
Groningen, in de tijd dat restrictie-enzymen<br />
net geïsoleerd werden in de vroege dagen van<br />
de moleculaire biologie. Hierna heb ik een<br />
jaar in Genève in Zwitserland gestudeerd<br />
waarna ik ben teruggekeerd naar Groningen<br />
voor mijn promotieonderzoek op het gebied<br />
van de Moleculaire Biologie. Aan het eind van<br />
mijn promotie heb ik een Postdoc gedaan bij<br />
het ‘Swiss Federal Institute of Technology’<br />
in Zürich. Hier heb ik ook nog drie jaar als<br />
assistant professor gewerkt. Daarna ben ik<br />
voor DSM gaan werken, waar ik verscheidene<br />
posities heb bekleed en ik werk er momenteel<br />
als Chief Technology Officer (CTO). Als CTO<br />
ben ik verantwoordelijk voor alle Research &<br />
Development (R&D) die bij DSM plaatsvindt.<br />
Wereldwijd werken meer dan tweeduizend<br />
mensen aan R&D verspreid over meer dan<br />
dertig locaties. Het is mijn taak om ervoor te<br />
zorgen dat technieken die op verschillende<br />
locaties ontwikkeld worden op elkaar<br />
aansluiten en de maximale synergie eruit<br />
gehaald wordt. Iedereen is op een andere<br />
plek opgeleid en heeft een lokaal netwerk van<br />
de univer<strong>site</strong>it waar diegene vandaan komt.<br />
Wanneer dat gekoppeld kan worden aan<br />
wat er binnen een bedrijf gebeurt, wordt het<br />
wetenschappelijke netwerk vermenigvuldigd.<br />
“Dan hebben we het niet meer over<br />
‘food versus fuel’ maar ‘food and fuel’”<br />
Hoe ziet uw werkweek eruit?<br />
Voor mijn werk moet ik veel naar het<br />
buitenland. Vooral naar de vijf grote R&D<br />
locaties van DSM in Delft, Geleen, Shanghai,<br />
Zwitserland en Columbia (MD). In de laatste<br />
zijn we momenteel bezig met de productie<br />
van meervoudig onverzadigde vetzuren met<br />
behulp van algen. Op deze vijf locaties moet<br />
ik regelmatig vergaderen, maar besteed ik<br />
ook aandacht aan de medewerkers om ze te<br />
inspireren en richting te geven. Daarnaast<br />
geven wij prijzen aan PhD-studenten om ze<br />
te belonen voor excellent promotieonderzoek.<br />
Dit jaar hebben we bovendien in Istanbul<br />
een IUPAC macroconferentie waar we een<br />
Materials Sciences Award uitreiken aan een<br />
professor die zijn sporen heeft verdiend op het<br />
gebied van de Material Sciences. Dit noemen<br />
we een ‘lifetime achievement award’, als een<br />
erkenning voor de kwaliteit van het onderzoek.<br />
De ‘PhD award’ dient als een aanmoediging<br />
voor mensen die net gepromoveerd zijn. Elk<br />
jaar hebben we drie prijzen ter beschikking,<br />
één voor Europa, één voor Azië en één voor<br />
Amerika. Oorspronkelijk waren deze prijzen<br />
Onderwijs en Carrière
30 31<br />
Onderwijs en Carrière<br />
bedoeld om mensen te rekruteren, maar<br />
tegenwoordig willen we dat goede wetenschap<br />
beloond wordt. Deze mensen komen dus niet<br />
altijd bij DSM te werken.<br />
“Het is mijn taak om ervoor te zorgen<br />
dat technieken die op verschillende<br />
locaties ontwikkeld worden op elkaar<br />
aansluiten”<br />
Met wat voor initiatieven is DSM<br />
momenteel bezig?<br />
De status van de wetenschap van onze<br />
maatschappij staat onder druk. Neem<br />
als voorbeeld de discussie over klimaatverandering.<br />
Van alle wetenschappers is<br />
99,5% het erover eens dat klimaatverandering<br />
gaande is. Toch is de helft van de inwoners<br />
van de Verenigde Staten van mening dat er<br />
geen probleem is. We vragen ons af of de<br />
wetenschap wel geloofd wordt en wat het<br />
fundamentele probleem hierachter is. DSM wil<br />
dit veranderen door te zorgen dat wetenschap<br />
positiever in het nieuws komt. Vroeger werden<br />
zaken als zure regen, het gat in de ozonlaag en<br />
een ziekte als pokken als grote issues gezien.<br />
Inmiddels zijn deze issues opgelost doordat er<br />
veel wetenschappelijke vooruitgang geboekt<br />
is en daar mag best meer aandacht voor<br />
komen. Daarom hebben we de web<strong>site</strong> www.<br />
sciencecanchangetheworld.org opgericht,<br />
omdat wij denken dat wetenschap nodig is<br />
om de enorme uitdagingen die voor ons liggen<br />
op te lossen. Er moeten radicale oplossingen<br />
komen voor de huidige problemen. Op de<br />
web<strong>site</strong> hebben we een video gemaakt waarin<br />
we vier wetenschappers volgen die bezig<br />
zijn met bijvoorbeeld malaria en bioplastics,<br />
waar ze geen Nobelprijs voor winnen, maar<br />
die wel maatschappelijk relevant zijn. Deze<br />
wetenschappers noemen wij de ‘unsung<br />
heroes of science’.<br />
Wat heeft u in het kader van duurzame<br />
ontwikkeling bereikt?<br />
Ik heb een tijdje alle industriële<br />
biotechnologische activiteiten van DSM geleid<br />
als R&D-directeur. DSM heeft een fabriek<br />
neergezet voor het maken van barnsteenzuur<br />
in Italië. Dit is een fabriek die draait op een<br />
technologie die ik toen samen met mijn team<br />
heb ontwikkeld. Er is recentelijk ook een<br />
bio-ethanolfabriek in de VS in Emmetsburg<br />
geopend, waar we in staat zijn om stengels<br />
en bladeren van maïs planten om te zetten<br />
in bio-ethanol. Dan hebben we het niet meer<br />
over ‘food versus fuel’ maar ‘food and fuel’.<br />
Welke tegenslagen bent u tegengekomen<br />
bij dit soort projecten?<br />
Je zit soms met technologische dingen die<br />
langzamer gaan dan je had verwacht. Soms<br />
moet je een project stoppen als je merkt dat<br />
het echt niet meer loopt. Het is best lastig om<br />
te besluiten wanneer je ergens mee stopt. Wat<br />
je wel ziet is dat ogenschijnlijk onmogelijke<br />
problemen toch wel op te lossen zijn als je<br />
de juiste mensen bij elkaar brengt. Een bioethanolfabriek<br />
is een goed voorbeeld daarvan,<br />
hier begonnen we namelijk met behoorlijk<br />
wat achterstand op onze concurrentie, terwijl<br />
we nu aardig vooraan lopen.<br />
“Wij geven prijzen aan PhD-studenten<br />
om ze te belonen voor excellent<br />
promotieonderzoek”<br />
Wat is volgens u belangrijk bij het opzetten<br />
van grote projecten?<br />
Als je kijkt naar hoe R&D tegenwoordig<br />
bedreven wordt, zie je dat dat niet meer<br />
individueel is maar vooral in teams. Vroeger<br />
waren het kleine clubjes, maar nu zijn het<br />
hele grote groepen die samenwerken. We<br />
hebben gemerkt dat diver<strong>site</strong>it binnen deze<br />
groepen ontzettend belangrijk is. Zo kun je<br />
je eigen zwakheden laten compenseren door<br />
de kwaliteiten van een ander. Die haalt daar<br />
vaak ook veel plezier uit. Als je goed nadenkt<br />
over je teamsamenstelling, kan je dat erg veel<br />
opleveren.<br />
Wat was uw leukste ervaring binnen DSM?<br />
Binnen DSM heb ik samen met een heel team<br />
een ‘Global Science Conference’ georganiseerd.<br />
Wij hebben namelijk tweeduizend mensen<br />
binnen R&D. Het leek ons een goed idee om<br />
deze mensen een keer bij elkaar te brengen.<br />
Door wetenschappers uit verschillende<br />
hoeken bij elkaar te brengen, krijg je een grote<br />
hoeveelheid energie wat ik heel erg mooi vond<br />
om te zien. Dat is een van de dingen waar ik<br />
ook het meest trots op ben. Volgend jaar zijn<br />
we van plan om deze conferentie nog een keer<br />
te organiseren. Deze conferentie leidde ook tot<br />
een aantal uitwisselingen die geleid hebben<br />
tot een aantal projecten die over een aantal<br />
jaar waarschijnlijk tot nieuwe producten<br />
gaan leiden.<br />
Waar heeft u het succes in uw carrière aan<br />
te danken?<br />
Ik denk allereerst dat een wetenschappelijke<br />
achtergrond ontzettend belangrijk is. In al<br />
mijn posities binnen DSM stond ik meestal<br />
met één been in de wetenschap en met het<br />
andere in de business. Het is dus handig<br />
om de taal van de business en de taal van<br />
de wetenschap te ‘spreken’. Ook moet je een<br />
boodschap goed kunnen verkopen. Als laatste<br />
is hard werken natuurlijk heel belangrijk.<br />
Kunt u al iets zeggen over uw onderwerp<br />
van het Life Science Symposium?<br />
Ik ga het hebben over de circulaire economie,<br />
waar ook de laatste maanden veel aandacht<br />
voor geweest is in de pers. Dit gaat over<br />
hergebruik in de maatschappij en hoe we<br />
deze hier het best voor kunnen inrichten.<br />
Momenteel wordt minder dan tien procent<br />
van onze afvalstromen hergebruikt, wat op<br />
de lange termijn natuurlijk te weinig is. We<br />
hebben een aantal producten ontwikkeld die<br />
hierop inhaken, waar ik natuurlijk ook wat<br />
over zal vertellen tijdens de conferentie.<br />
“De status van de wetenschap van<br />
onze maatschappij staat onder druk”<br />
Wat zijn uw ambities binnen of buiten<br />
DSM?<br />
Ik ben voorzitter van een organisatie dat<br />
het Bio-Based Industries Consortium heet.<br />
Dat is een organisatie van 140 bedrijven en<br />
instanties dat als missie heeft de ‘biobased<br />
economy’ verder te ontwikkelen. Hier zijn we<br />
bijvoorbeeld bezig met het ontwerpen van<br />
fabrieken die afvalstromen uit de landbouw<br />
gebruiken om producten mee te maken. Over<br />
vijf tot tien jaar willen we een groot aantal van<br />
dit soort fabrieken neerzetten.<br />
Noud Klaassen en Jimmy van Zanten<br />
Onderwijs en Carrière
Onderwijs en Carrière<br />
32 33<br />
Bijzondere bijbaan: Nienke Prins<br />
Het voorjaar komt er weer aan en dus komen voor een hele hoop scholieren de<br />
eindexamens ook weer in zicht. Maar ja, als je eenmaal volop studeert, denk je daar<br />
toch nooit meer aan terug. Tenzij je docent bent bij Stichting Studiebegeleiding Leiden<br />
(SSL), een aanbieder van examentrainingen in Leiden. Dan zijn juist die maanden in<br />
de aanloop naar de examens extra druk en stort je je weer helemaal in de examenstof<br />
van jouw favoriete vak. Natuurlijk met maar één doel: de eindexamenkandidaten van<br />
dit jaar een zo groot mogelijke kans van slagen geven!<br />
Bijna elke week van februari tot mei<br />
staan er tientallen docenten paraat met<br />
stappenplannen, schema’s, examentips<br />
en een hele hoop enthousiasme om hun<br />
leerlingen in drie dagen klaar te stomen voor<br />
hun examen. Een jaar geleden sloot ik me<br />
ook bij hen aan. Op een dag stond er namelijk<br />
iemand in het Gorlaeus voor de ingang van<br />
de collegezalen flyers uit te delen voor het<br />
geven van examentrainingen. De timing was<br />
perfect, want ik wilde graag een baantje dat<br />
enigszins gerelateerd was aan mijn studie<br />
en was al een tijdje aan het overwegen om<br />
weer bijles in exacte vakken te gaan geven.<br />
Examencursussen geven paste natuurlijk ook<br />
goed in dit plaatje!<br />
“Samenwerken is dan ook heel<br />
belangrijk bij dit werk en je leert het<br />
meest van je mededocenten”<br />
Ik solliciteerde met de vakken wiskunde<br />
B, scheikunde en biologie als voorkeur,<br />
geheel zoals je kunt verwachten van<br />
een LST-student. Op de daaropvolgende<br />
kennismakingsbijeenkomst leer je de mensen<br />
achter SSL kennen en zij jou. Ook maak je<br />
kennis met de manier waarop je verwacht<br />
wordt leerlingen tijdens de cursussen te<br />
helpen, die is namelijk een beetje anders dan<br />
anders. Na de bijeenkomst hoor je of je je bij<br />
het docententeam mag aansluiten. Maar dan<br />
ben je er nog niet.<br />
Voor het vak dat je gaat geven – voor mij was dit<br />
scheikunde – volg je eerst een opleidingsdag.<br />
Daar krijg je alle lesstof gepresenteerd zoals<br />
de leerlingen dat ook zullen krijgen op de<br />
cursus en je leert verder hoe je leerlingen moet<br />
helpen zodat ze er het meest aan hebben voor<br />
hun examen. Soms leer je er zelfs nog iets<br />
nieuws. Neem bijvoorbeeld het zelf moeten<br />
opstellen van halfreacties bij redox. Bij mij op<br />
school was het gewoon een beetje puzzelen tot<br />
je eruit kwam. Oké, misschien zat er iets meer<br />
structuur in, maar het bleef een heel gedoe.<br />
Blijkt er dus gewoon een stappenplan te zijn<br />
dat altijd werkt. Had ik dát maar geweten,<br />
denk ik dan. Na de opleidingsdag moet je<br />
zelf alle opgaven voor het vak maken, op de<br />
manier die je net hebt geleerd. Zo moeten de<br />
leerlingen het straks namelijk ook doen en<br />
zo kun je beter inzien waar ze vast kunnen<br />
lopen en hoe je ze dan kunt helpen. Na alle<br />
voorbereidingen is het dan eindelijk tijd voor<br />
je eerste cursus als docent!<br />
De driedaagse cursussen beginnen om half 9<br />
’s ochtends en duren tot uiterlijk half 10 ’s<br />
avonds, gelukkig wel met veel pauzes. Maar<br />
alle docenten en ook de leerlingen zijn altijd<br />
erg gemotiveerd, dus de tijd vliegt voorbij!<br />
Tijdens de cursus wordt de belangrijkste<br />
examenstof in blokken herhaald en wordt er<br />
veel geoefend met examenopgaven. Per klas<br />
is er één hoofddocent, die de uitleg geeft, en<br />
een aantal assistent-docenten. Scheikunde<br />
is een van de grootste secties, dus er is ook<br />
een grote voorraad aan docenten. Daardoor<br />
werk je elke periode wel weer met andere<br />
collega’s samen en ontstaat er altijd wel een<br />
gezellig team! Samenwerken is dan ook heel<br />
belangrijk bij dit werk en je leert het meest<br />
van je mededocenten.<br />
“De timing was perfect, want ik wilde<br />
graag een baantje dat enigszins<br />
gerelateerd was aan mijn studie”<br />
Als assistent-docent begeleid je de leerlingen<br />
tijdens het maken van de opgaven. Het is<br />
belangrijk de leerlingen zoveel mogelijk<br />
zelf op het antwoord te laten komen. Dit is<br />
gelijk de belangrijkste les van het werk bij<br />
SSL. Op het examen moeten ze het namelijk<br />
ook alleen doen en het geeft ook het nodige<br />
zelfvertrouwen om op eigen kracht een lastige<br />
opgave te kunnen maken. Ook kijk je als<br />
assistent-docent de gemaakte opgaven na en<br />
geef je daar feedback op. Naast assisteren en<br />
nakijken, moet je ook evalueren en concrete<br />
tips geven over wat de leerling verder nog<br />
moet of kan doen om zich optimaal voor te<br />
bereiden op het examen. Je hebt dus best een<br />
grote verantwoordelijkheid, maar het is wel<br />
speciaal dat je gewoon met een paar studenten<br />
een training kunt verzorgen, waarmee veel<br />
scholieren beter scoren op hun examen. Dat<br />
is natuurlijk waar je het voor doet!<br />
“Het is wel speciaal dat je gewoon met<br />
een paar studenten een training kunt<br />
verzorgen, waarmee veel scholieren<br />
beter scoren op hun examen”<br />
Het is dus heel leuk, gezellig en leerzaam<br />
om bij SSL te werken. Daarnaast is het ook<br />
erg afwisselend, want elke klas heeft een<br />
andere dynamiek. Zo verschilt een havo-klas<br />
natuurlijk van een vwo-klas en ook heerst er<br />
in een vroege cursus een andere sfeer dan het<br />
laatste weekend voor het examen. Het werk is<br />
wel intensief, want je bent drie dagen achter<br />
elkaar van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat<br />
geconcentreerd bezig. In principe is het goed<br />
te combineren met studeren, zelfs met het<br />
volle programma van LST.<br />
“Alle docenten en ook de leerlingen<br />
zijn altijd erg gemotiveerd, dus de tijd<br />
vliegt voorbij”<br />
Het ligt er natuurlijk wel aan wat je daarnaast<br />
nog allemaal doet. Ik ben bijvoorbeeld<br />
iemand die nooit kan kiezen. Ik wil geen tijd<br />
bezuinigen op sport en hobby’s en eigenlijk<br />
ook geen colleges missen (en natuurlijk al<br />
helemaal geen verplichte practica). Dat is<br />
soms wel een uitdaging, omdat de cursussen<br />
vrijwel altijd drie dagen duren en dus naast<br />
de zaterdag en zondag ook een vrijdag of<br />
maandag in beslag nemen. Desalniettemin is<br />
het de tijdsinvestering heel erg waard, want<br />
je ziet echt resultaat van je werk en je leert er<br />
ook heel veel van. Dat probeer ik ook zoveel<br />
mogelijk toe te passen in de bijlessen die ik<br />
zelf geef.<br />
Nienke Prins<br />
Onderwijs en Carrière
Onderwijs en Carrière<br />
34 35<br />
Onderwijsupdate<br />
Voor deze editie van de <strong>Vision</strong> heb ik de eer om niet één, maar twee stukjes te<br />
schrijven voor de <strong>Vision</strong>. Ik zal jullie deze keer wat meer vertellen over de Facultaire<br />
Studentenraad, onze gidsen en de tentamentrainingen.<br />
FSR<br />
De FSR is de Facultaire Studentenraad in<br />
Delft. Zij houden zich bezig met allerlei zaken<br />
rondom het studeren, maar dan op facultair<br />
niveau. In de FSR van TNW zitten in totaal<br />
negen studenten van LST, MST, Nanobiologie<br />
(NB), Technische Natuurkunde (TN) en<br />
Science Education and Communication<br />
(SEC). Voor vragen of opmerkingen zijn zij<br />
altijd te bereiken via FSR-TNW@tudelft.<br />
nl. De verkiezingen van de nieuwe leden<br />
van de Studentenraad (SR) en de Facultaire<br />
Studentenraden (FSR) vinden via het internet<br />
plaats op woensdag 18 mei en donderdag<br />
19 mei 2016. De verkiezingen vangen aan<br />
op woensdag 18 mei 2016 om 9:00 uur en<br />
eindigen op donderdag 19 mei 2016 om 17:00<br />
uur. Het is belangrijk dat de leden van de FSR<br />
onze opleiding vertegenwoordigen, daarom<br />
is het heel belangrijk dat je jouw stem laat<br />
horen!<br />
“Ik sta altijd klaar om een bijles<br />
te organiseren als jullie dit nodig<br />
hebben”<br />
Een van de punten die de huidige FSR op<br />
heeft gepakt is de informatievoorziening.<br />
Studieadviseurs zijn nog te veel tijd kwijt<br />
aan het doorverwijzen van studenten die niet<br />
weten waar ze bepaalde informatie kunnen<br />
vinden. Op de pagina hiernaast vinden jullie<br />
een flowchart die de FSR gemaakt heeft. Met<br />
behulp van dit schema kan je makkelijk<br />
en snel het antwoord op veel van je vragen<br />
vinden.<br />
Minorgids en BEP/MEP-gids<br />
Ik ben druk bezig met het updaten van<br />
onze minor- en BEP/MEP-gidsen. Ik heb al<br />
aardig wat ervaringen kunnen verzamelen,<br />
maar voor deze gidsen kan ik altijd nieuwe<br />
ervaringen gebruiken. Op onze web<strong>site</strong> staat<br />
een link met een formulier die je kunt invullen<br />
en daarnaast kan je mij altijd bereiken op<br />
intern@svlife.nl om te vragen of jouw ervaring<br />
nodig is voor de gids.<br />
Tentamentrainingen<br />
Ik sta altijd klaar om een bijles te organiseren<br />
als jullie dit nodig hebben voor een bepaald<br />
vak. Hiervoor heb ik wel jullie input nodig.<br />
Dus heb je het idee dat jij en meer mensen<br />
uit jouw jaar dit nodig hebben, loop dan even<br />
langs bij een van onze hokken om mij of een<br />
van mijn bestuurgenootjes dit te laten weten.<br />
Dit was wederom mijn update. Momenteel<br />
vindt het MGG-practicum in het nieuwe<br />
gebouw in Leiden plaats. Mochten jullie hier<br />
problemen van ondervinden, laat het mij of<br />
de docent zo snel mogelijk weten, dan kan<br />
er gezocht worden naar een oplossing. Het is<br />
immers een heel project, tegelijk verhuizen<br />
in twee steden en ook nog verbouwen en<br />
verhuizen tegelijk in één gebouw.<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Ik wil jullie veel succes wensen met de laatste<br />
loodjes! En jullie weten mij te vinden als er<br />
iets aan de hand is!<br />
Cindy Geerlings
37
Opinie<br />
38 39<br />
Wedstrijdroeien: Zaïda Rivai<br />
Bijna een jaar geleden fietste ik over de Delftse Schie tijdens de Winterwedstrijden<br />
waar de wedstro’s (wedstrijdroeiers) zich klaar maakten voor hun eerste echte<br />
klassementswedstrijd (een belangrijke wedstrijd). Unox mutsen, gespannen koppies,<br />
mooie glimmende boten, stressende kamprechters, hoopvolle coaches en een aroma<br />
van Eerstejaarsangstzweet. Het enige wat ik dacht was... Wauw dàt wil ik ook!<br />
En nu is het zo ver, op het moment van<br />
schrijven zijn diezelfde Winterwedstrijden in<br />
het vooruitzicht en zit ik zelf als Eerste Jaars<br />
Dame ‘16 in die mooie glimmende bootjes<br />
met zeven andere ploeggenoten waar we onze<br />
plek in het klassement moeten waarmaken<br />
tegen veertien andere ploegen. Denkend aan<br />
de wedstrijd komen de bekende zenuwen en<br />
spanning weer naar boven: knikkende knieën,<br />
zweethandjes en spastische tikjes. Dit schijnt<br />
allemaal normaal te zijn. Evenals braken na<br />
wedstrijden, bloed op je roeipaal en blaren<br />
van hier tot Tokyo… Dat is waarvoor je het<br />
allemaal doet. Dat is waarvoor je je zes dagen<br />
per week in vijf lagen thermokleding hijst,<br />
met pijn op een ergometer (zo’n ding in de<br />
sportschool) zit of je je ogen voelt prikken door<br />
het zweet dat in je ogen komt na een intense<br />
indoortraining. Het mooiste gevoel is een test,<br />
wedstrijd of training goed te hebben gedaan,<br />
met z’n allen, en het gevoel te hebben “Ja, nu<br />
heb ik echt alles gegeven”. Het moment dat<br />
je je mentale ‘ik’ even kan uitzetten voor vijf,<br />
tien of twintig minuten en alleen ‘hongerig’<br />
kan denken, we gaan ze pakken!<br />
Wedstrijdroeien of wedstrijden doen gekke<br />
dingen met een mens. Waarschijnlijk kennen<br />
jullie dat gevoel wel, dat je toch net iets<br />
harder je best doet wanneer iemand met<br />
precies hetzelfde bezig is. Wanneer je die<br />
E-bike moeders voorbij fietst en denkt “Ha! Ik<br />
fiets sneller dan jij!” of wanneer een fit iemand<br />
voor je loopt met hardlopen, je toch even<br />
met je mooiste sprintje en langste stappen<br />
voorbij vliegt, ook al ben je best uitgeput. Op<br />
de studie zie ik het vooral terug in cijfers,<br />
wanneer de 9,5’jes teleurgesteld de 10’en zien<br />
van hun studiegenootjes en de volgende keer<br />
nog fanatieker en harder hun best doen of<br />
wanneer je acht proefjes hebt gedaan bij het<br />
OC-practicum en je buurman zeven.<br />
Tot nu toe hebben wedstrijden of testen het<br />
‘gruwelijkste’ in mij naar boven gehaald,<br />
waarvan ik niet eens wist dat ik het had.<br />
Wanneer je van jezelf weet dat je niet alles<br />
hebt gegeven, kan je alleenw maar balen<br />
en weten dat je dit baalgevoel niet weer wilt<br />
hebben tijdens een volgende test of training,<br />
waardoor je jezelf weer extra mentale input<br />
geeft om harder te willen tijdens de volgende<br />
test, wedstrijd of training. Maar ook wanneer<br />
je het goed hebt gedaan, blijven doorzetten<br />
en mooie dingen ziet gebeuren, kan je je<br />
soms weken lang als een rainbow unicorn<br />
in winterwonderland (inclusief de hoofdpijn,<br />
keelpijn en allespijn) voelen en kan je alleen<br />
maar opstaan met die glimlach op je koppie.<br />
Geweldig.<br />
“Het moment dat je je mentale ‘ik’ even<br />
kan uitzetten en alleen ‘hongerig’ kan<br />
denken, we gaan ze pakken!”<br />
Ook leer je weer veel nieuwe termen in korte<br />
tijd en ben je bekend met de uitdrukkingen<br />
“Geil water”, “Je moet gewoon HAKKEN”,<br />
“Kakken doen we op de gang” en “Lekker<br />
smeeeeeeeeeeren”. Het is ook bijzonder te zien<br />
dat iedereen in zo’n ploeg zijn of haar plaats in<br />
neemt. Helemaal als eerstejaars merk je dat je<br />
veel aan elkaar hebt en van elkaar leert. En je<br />
zou denken, word je niet gek van elkaar als je<br />
elkaar iedere dag ziet? Nee, nog niet althans.<br />
Iedereen blijft hard willen en hard strijden en<br />
dat wordt alleen maar gewaardeerd.<br />
Maar er zit ook een andere kant aan<br />
wedstrijdroeien zoals de meesten van jullie<br />
wel weten. Vroege bedtijden en alcoholvrije<br />
feestjes of eigenlijk helemaal geen feestjes.<br />
Je wordt saai, suf en moet vaak afspraken<br />
afwijzen door trainingen. Je eet alleen nog<br />
maar volkoren boterhammen met appelstroop<br />
en de bekende IJslandse Skyr yoghurt (die<br />
echt niet skir is trouwens), je eet eigenlijk de<br />
hele dag door. Je likt potten pindakaas uit<br />
per week zonder echt schandalige gevolgen,<br />
want je sport het er toch wel weer af. Je stinkt<br />
naar tonijn, eiwitten etc. en bent opeens<br />
vrienden van alle Facebook pagina’s en volgt<br />
alle Instagram profielen die ook maar iets met<br />
roeien, sport of Warwick Rowers te maken<br />
hebben. Tsja, waarom zou je je eigenlijk<br />
een jaar lang vrijwillig over geven aan deze<br />
‘obsessie’?<br />
Lastig, het is een beetje hetzelfde wanneer<br />
je zou vragen “Waarom zou je een<br />
oreochocoladefudge-taart eten?”. Omdat je<br />
uit het verleden weet dat Oreo goddelijk is<br />
en een oreochocoladefudge-taart een echte<br />
smaaksensatie is en een explosie van aroma’s<br />
en E-nummers. Wat je ook doet, je kan er<br />
pas echt over oordelen wanneer je het hebt<br />
meegemaakt. In het begin zeiden vrienden:<br />
“Ha jij! Wedstrijdroeien? Eeeecht niet. Jij kan<br />
ècht geen feestjes afzeggen. Jij kan überhaupt<br />
geen nee zeggen tegen dingen.” Wat mij<br />
eigenlijk alleen maar meer stimuleerde om<br />
het toch te proberen. Iets wat verder buiten<br />
je comfortzone of buiten je bereik ligt lijkt<br />
soms aantrekkelijker om te proberen dan<br />
wanneer het binnen handbereik ligt. Zie het<br />
als backpacken in Azië of kamperen in Zuid-<br />
Limburg?<br />
“Het enige wat ik dacht was... Wauw<br />
dàt wil ik ook!”<br />
Ik denk dat het goed is je kansen te pakken<br />
als student, aangezien deze voorbij vliegen,<br />
aan komen waaien en in je gezicht worden<br />
gegooid. Een luxe. Tot op de dag van vandaag<br />
heb ik nog absoluut geen spijt gehad van de<br />
keuze om te gaan wedstrijdroeien. Ondanks<br />
de potentiele commissieplaatsen, coaching<br />
voor animatiewerk en mega leuke feestjes en<br />
goede verhalen die ik ervoor af had moeten<br />
zeggen. En ook al blijft het altijd een wedstrijd<br />
met tien dames in plaats van acht dames<br />
in de Eerstejaars Acht, je gaat over grenzen<br />
heen die je niet eerder van jezelf hebt gezien<br />
en dat is echt supertof! Alles is een wedstrijd.<br />
Van het bijna agressieve enthousiasme bij<br />
het spelen van 30 seconds, tot het stelen van<br />
het mooiste verkeersbord in Brugge (waar<br />
we trainingsweekend hadden), tot het eten<br />
van de meeste eierkoeken of het drinken van<br />
de meeste chocomel, alles is een wedstrijd.<br />
Het maakt niet uit wat je doet, maar doe het<br />
maximaal.<br />
Zaïda Rivai<br />
Opinie
Opinie<br />
40 41<br />
Column: Marieke Warmerdam<br />
“Studeren is combineren”. Deze uitspraak kreeg ik al snel te horen toen ik begon<br />
met studeren. Vooral LST-studenten blinken uit in combineren, wij combineren per<br />
slot van rekening twee univer<strong>site</strong>iten. Al snel kon ook ik me prima vinden in dit<br />
idee, lol maken met vrienden, zowel nieuw gemaakte vrienden als vrienden van mijn<br />
oude middelbare school, daarnaast lekker tappen met de AlCoLI, af en toe wat geld<br />
verdienen… en natuurlijk studeren. Dit alles in combinatie met heen en weer reizen<br />
naar het pittoreske (*kuch, kuch*) Maassluis. Ik heb er namelijk voor gekozen om bij<br />
mijn ouders te blijven wonen.<br />
Veel mensen vragen me wanneer ik op<br />
kamers ga, maar de waarheid is dat ik thuis<br />
wonen best wel prettig vind. Voor sommige<br />
studenten is thuis wonen absoluut geen optie<br />
vanwege de reistijd, maar mijn reistijd naar<br />
zowel Leiden als Delft is minder dan een uur.<br />
Dat houdt in dat wanneer we vroeg beginnen<br />
ik vrolijk (oké, in de ochtend ben ik heel wat<br />
minder vrolijk) om half 8 klaar sta. Maar<br />
ik vind het helemaal niet erg om dagelijks<br />
een uurtje alleen te zijn met een goed boek.<br />
Het OV kan ook een ideale plek zijn om je<br />
practicum voor te bereiden voor de volgende<br />
dag, dat hoef je thuis dan niet meer te doen.<br />
Een stukje schrijven voor in de <strong>Vision</strong> is<br />
prima te doen in de bus (drie keer raden waar<br />
ik zat toen ik deze zin typte).<br />
“Een stukje schrijven voor in de <strong>Vision</strong><br />
is prima te doen in de bus”<br />
Het eerste half jaar zat ik elke dag in de trein<br />
op weg naar Leiden. Op station Schiedam<br />
Centrum neemt iedereen uit de buurt van<br />
Rotterdam dezelfde trein, wat inhoudt dat ik<br />
veel medestudenten daar al tegenkwam. Dat<br />
laatste stuk gaat altijd onwijs snel voorbij<br />
samen met iedereen. Alleen reizen doe je<br />
eigenlijk niet als LST’er. Na zes maanden<br />
studeren in Leiden was er een redelijke<br />
routine ontstaan. Niet alleen met het reizen<br />
naar de stad, maar ook in het studeren zelf.<br />
Elke dag zaten we in het Gorlaeus, oud en<br />
vertrouwd op dezelfde locatie. Het combineren<br />
leek ik redelijk onder de knie te hebben.<br />
“Veel mensen vragen me wanneer ik<br />
op kamers ga, maar de waarheid is dat<br />
ik thuis wonen best wel prettig vind”<br />
Toen kwam de locatiewissel naar Delft. De<br />
eerste dag in Delft werden we ontvangen in<br />
ChemE voor een openingspraatje. Vervolgens<br />
presteerden we het met z’n allen om meer dan<br />
een half uur te laat te komen bij het eerste<br />
Biotechnologie college. “Oh! We moesten<br />
naar Civiel? Oeps, miscommunicatie…”<br />
Onmiddellijk hadden we een goed idee<br />
gekregen van de chaos die kan ontstaan door<br />
de verschillende gebouwen waar we met LST<br />
zitten in Delft. Toegegeven, na die eerste dag<br />
denken de meesten er wel aan om van te<br />
voren nog even snel het rooster te controleren<br />
om te kijken waar we zitten. Na zes maanden<br />
was het Gorlaeus vertrouwde grond geworden<br />
en het nieuwe aan student zijn was er al een<br />
beetje afgesleten. Door vervolgens naar een<br />
nieuwe stad te gaan, waar de gang van zaken<br />
toch net weer even anders gaat, voelde ik me<br />
echt weer een enorme sjaars!<br />
Studeren in Delft ten opzichte van in Leiden<br />
in één woord: chaotischer. Doordat de<br />
faculteit midden in een verhuizing zit, wil<br />
niet alles even soepel verlopen. Wie heeft er<br />
BFTM? Wie BBT? In welke groep van BBT<br />
zit ik? Gelukkig kwam er na verloop van<br />
tijd weer wat structuur terug in het rooster.<br />
De sfeer in Delft is anders dan in Leiden, er<br />
zijn bijvoorbeeld veel meer LIFE-borrels in<br />
Delft. Als AlCoLI ben ik blij dat ik na een dag<br />
practicum alleen maar even op de fiets hoef te<br />
springen om naar ’t Keldertje te gaan.<br />
“Door vervolgens naar een nieuwe<br />
stad te gaan, voelde ik me echt weer<br />
een enorme sjaars”<br />
Combineren is dus nog steeds het toverwoord.<br />
Studeren in twee steden, de AlCoLI, heen en<br />
weer reizen en om de zoveel tijd even alles los<br />
laten. Feesten is, wat mij betreft, niet geheel<br />
onbelangrijk in het studentenleven. Gelukkig<br />
wordt er meer dan genoeg georganiseerd. De<br />
Mexicaanse borrel was fantastisch om mee te<br />
maken van achter de bar (en ervoor ook, heb ik<br />
gezien). In diezelfde week het sjaarsengala en<br />
snel daarop volgt alweer LABdance. Allemaal<br />
prachtige dingen om bij te zijn. Wanneer een<br />
feest op zijn einde loopt, is teruggaan naar<br />
huis niet echt een optie meer. Gelukkig zijn<br />
er altijd wel mensen met een slaapplek over.<br />
“Studeren in Delft ten opzichte van in<br />
Leiden in één woord: chaotischer”<br />
In het leven van een LST-student is<br />
combineren dus heel belangrijk. Ongeacht<br />
jaar, woonplaats of wat je ernaast doet.<br />
Studeren in Leiden en Delft is nu eenmaal<br />
een bijzondere, jawel, combinatie. Nu ik in<br />
beide steden ook daadwerkelijk gestudeerd<br />
heb, kan ik zeggen dat ik de samenwerking<br />
echt ten goede vind komen van de opleiding.<br />
Het feit dat je nieuwe mensen leert kennen<br />
in twee verschillende steden is ook een groot<br />
pluspunt. De overgang naar Delft is in het<br />
eerste jaar behoorlijk direct; van elke dag<br />
in Leiden naar in vier van de vijf dagen in<br />
Delft. Mede daarom kijk ik uit naar volgend<br />
jaar, wanneer de twee steden elkaar meer<br />
afwisselen in de week.<br />
Marieke Warmerdam<br />
Opinie
42<br />
Strip<br />
43<br />
Opinie<br />
Auteur: Hanna Terpstra<br />
Auteur: Hanna Terpstra
Change language