You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Interview<br />
Remus Dame<br />
Oprichting barbestuur:<br />
Roderick de Kat Angelino<br />
Interview<br />
Chaincraft<br />
VISION<br />
OF <strong>LIFE</strong><br />
Officieel Periodiek Orgaan van Studievereniging <strong>LIFE</strong> - Jaargang <strong>17</strong> - Nr. 1 - Oktober 2016
Color your lab<br />
Leven in beeld<br />
MiniBio and my-Control:<br />
good looks, great performance<br />
Our colorful range <strong>of</strong> MiniBio bioreactor systems provides a true scale down <strong>of</strong> your laboratory<br />
scale bioreactors. The MiniBio systems have the same versatility as the laboratory scale bioreactors.<br />
This means that the MiniBio systems can be customized to fit your demands for any process.<br />
The small volume reduces medium costs and optimizes the use <strong>of</strong> expensive bench space.<br />
MiniBio and my-Control: colorful power for every lab<br />
• Microbial and Cell culture configuration<br />
• True scale down design <strong>of</strong>fers easy scale-up<br />
• Batch, Fed-Batch and Continuous cultivation<br />
<strong>of</strong> processes<br />
• 250ml Total volume with up to 200ml working volume • pH, DO, Temperature, Level and Foam sensors<br />
• 500ml Total volume with up to 400ml working volume • Classical sensors for reliable and stable signals<br />
• 1000ml Total volume with up to 800ml working volume • Up to 6 variable speed pumps or micro valves<br />
• Borosilicate glass vessel and stainless steel<br />
• Overlay or Sparger aeration (L-sparger or porous sparger)<br />
• Lipsealed stirrer for up to 2000 RPM mixing<br />
• Height adjustable impellers (Rushton or Marine impellers)<br />
<strong>of</strong> processes<br />
for additions<br />
Wist je dat het brein gemiddeld uit wel 100 miljard zenuwcellen bestaat? Daarnaast<br />
head plate and inserts<br />
• Gas Flow via optional Mass Flow Controllers<br />
bevat het brein geen pijnreceptoren; ho<strong>of</strong>dpijn komt door zenuwen aan de buitenkant<br />
• 5 Complete bioreactor systems on 1m bench space<br />
van de schedel.<br />
Bron:<br />
http://bridge-onderzoek.nl/mri-weetjes/<br />
• Operation via web browser, iPhone, iPod and iPad<br />
• Up to 32 parallel my-Controllers<br />
• S<strong>of</strong>tware for parallel cultivations and data processing<br />
Copyright afbeelding:<br />
Sebastian Kaulitzki<br />
A STEP AHEAD<br />
www.applikon-biotechnology.com
Inhoud<br />
EJW<br />
Tess vertelt over haar<br />
ervaringen van het<br />
eerstejaarweekend van<br />
afgelopen augustus.<br />
pagina 8<br />
Van de redactie | 2<br />
Vereniging<br />
Activiteitenkalender | 3<br />
Afgelopen activiteiten | 4<br />
Eerstejaarsweekeend | 8<br />
2xDeCadent vertelt | 10<br />
1<br />
Interview<br />
Chaincraft<br />
We gingen op bezoek<br />
bij de medeoprichter<br />
van Chaincraft een jong<br />
biotechnologisch bedrijf.<br />
pagina 20<br />
Science<br />
Life Science News | 12<br />
BEP Lisanne Roel<strong>of</strong>sen | 14<br />
BEP Rik Volger | 15<br />
Life as a PhD-student | 16<br />
Interview<br />
Remus Dame<br />
Pr<strong>of</strong>essor Remus Dame<br />
heeft begin dit jaar de<br />
VICI-beurs ontvangen<br />
voor zijn onderzoek.<br />
pagina 24<br />
Bijzondere<br />
activiteit<br />
Roderick maakt deel uit<br />
van het eerste barbestuur<br />
van het Lab, de bar in het<br />
nieuwe TNW Zuid.<br />
pagina 28<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Alumnus<br />
Elizabeth Geurts | 18<br />
Interview Chaincraft | 20<br />
Interview Remus Dame | 24<br />
Onderwijsupdate | 27<br />
Bijzondere activiteit<br />
Roderick de Kat Angelino | 28<br />
Opinie<br />
Nieuwbouw Leiden | 30<br />
Nieuwbouw Delft | 31
2<br />
Van de redactie<br />
Het nieuwe collegejaar brengt een nieuwe commissieleden met zich mee, wat inhoudt<br />
dat er drie nieuwe leden bij de VoLcie zijn. Met deze nieuwe commissieleden belo<strong>of</strong>d<br />
het een goede start van het jaar te worden.<br />
Laten we eerst maar even beginnen met een<br />
ouderwets voorstelrondje van de nieuwe<br />
leden. De taak om geld binnen te halen om de<br />
<strong>Vision</strong> te kunnen betalen is nu beland op de<br />
schoot van Job. Casper heeft het InDesign op<br />
zich genomen en gaat er voor zorgen dat de<br />
<strong>Vision</strong> vol komt te staan met prachtige foto’s<br />
en dat alles mooi op zijn plaats staat. In elke<br />
editie zullen ook twee interviews te vinden<br />
zijn die de komende tijd gehouden worden<br />
door Elien. Deze wissel betekent niet dat<br />
Leanne en ik nu niks meer te doen hebben, in<br />
tegendeel; Leanne is nu de voorzitter van onze<br />
commissie en ik mag me sinds kort typemiep<br />
(beter bekend als secretaris) noemen. Tijdens<br />
deze taken zullen we ondersteuning krijgen<br />
van Lars, onze nieuwe QQ.<br />
Ook dit keer staat ons mooie blad weer<br />
vol met activiteiten, foto’s, interviews en<br />
LST-studenten die vertellen over hun<br />
onderwijstrajecten binnen hun studie. Elien<br />
heeft er voor gezorgd dat er zes hele pagina’s<br />
aan interview te vinden zijn in deze <strong>Vision</strong>. In<br />
haar eerste interview spreekt ze met Remus<br />
Dame, universitair ho<strong>of</strong>ddocent Molecular<br />
Biophysics en Natuurkunde die een VICIbeurs<br />
heeft ontvangen voor zijn onderzoek.<br />
In het tweede interview valt alles te lezen over<br />
Chaincraft, een afvalvergistingsbedrijf gericht<br />
op verwerking van organische afvalst<strong>of</strong>fen.<br />
Altijd al getwijfeld over de locatie waar je in je<br />
derde jaar je Bachelor Eindproject (BEP) gaat<br />
doen? Lees dan in ieder geval de ingezonden<br />
stukken van Lisanne en Rik, waarin ze<br />
vertellen over hun ervaringen tijdens de laatste<br />
periode van de Bachelor van LST. Bovendien<br />
zijn natuurlijk de verhalen van een PhD’er en<br />
een alumnus weer te lezen. Het Life Science<br />
News is ook weer terug met vier interessante<br />
korte stukjes met relevant nieuws uit het<br />
gebied van de Life Sciences.<br />
Nu ben ik wel weer lang genoeg aan het woord<br />
geweest. Tijd om de <strong>Vision</strong> open te slaan en je<br />
te storten in al het moois dat wij als commissie<br />
de afgelopen twee maanden gecreëerd hebben.<br />
Veel leesplezier!<br />
<strong>No</strong>ud Klaassen<br />
<strong>Vision</strong> <strong>of</strong> <strong>LIFE</strong><br />
Jaargang <strong>17</strong><br />
Nummer 1<br />
Oktober 2016<br />
Oplage<br />
850 stuks<br />
Design<br />
Jonna Bouwknegt<br />
Drukker<br />
Gildeprint<br />
www.gildeprint.nl<br />
Advertenties<br />
Applikon<br />
Redactie<br />
Leanne van Bentem<br />
<strong>No</strong>ud Klaassen<br />
Elien Versteegen<br />
Casper van der Luijt<br />
Job Deen<br />
QQ: Lars Kraaijevanger<br />
<strong>LIFE</strong> Delft (Abactiaat)<br />
Van der Maasweg 9<br />
Kamer C.0.090<br />
2629 HZ Delft<br />
<strong>LIFE</strong> Leiden<br />
Einsteinweg 55<br />
Kamer 008B<br />
2333 CC Leiden<br />
bestuur@svlife.nl<br />
www.svlife.nl<br />
Omslag<br />
De <strong>Vision</strong> <strong>of</strong> <strong>LIFE</strong> is het periodiek orgaan van S.V. <strong>LIFE</strong>, de studievereniging voor studenten Life Science & Technology van de Technische<br />
Universiteit Delft en de Universiteit Leiden. De <strong>Vision</strong> <strong>of</strong> <strong>LIFE</strong> verschijnt viermaal per collegejaar en is bestemd voor alle leden van S.V. <strong>LIFE</strong>.
3
4<br />
Activiteitenkalender<br />
De eerste activiteit die eraan komt is de Gupta case-avond. Deze zal gevolgd worden<br />
door een aantal activiteiten die vooral op onze lieve eerstejaars gericht zijn. Zoals de<br />
aftertentamenlunch, speed-eaten, de Heineken excursie en de Commissie ALV voor<br />
Dummies. Natuurlijk is er nog de wekelijkse borrel voor alle <strong>LIFE</strong>-leden en mogen<br />
ook alle leden naar de ALV komen. Later in november zal er een excursie zijn naar het<br />
Biosciencepark in Leiden. Deze serieuze dag kan je afsluiten met een knallend feestje<br />
van het damesdispuut XX. In december kan je stem laten schallen op de Open Mic<br />
Night in de Science Club en is er nog het Pre-Kerstdinerborrel en het kerdiner zelf!<br />
Vereniging<br />
Oktober<br />
■■<br />
26/10 Gupta case-avond<br />
<strong>17</strong>:00 uur, Leiden<br />
■■<br />
■■<br />
28/10 Aftertentamenlunch<br />
12:00 uur, Science Club, Leiden<br />
31/10 Speed-eaten<br />
<strong>17</strong>:00 uur, Leiden<br />
<strong>No</strong>vember<br />
■■<br />
2/11 ‘het Lab’ borrel<br />
16:00 uur, het Lab, Delft<br />
■■<br />
8/11 Heineken excursie<br />
14:00 uur, Heineken, Zoetermeer<br />
■■<br />
9/11 ‘het Lab’ borrel<br />
16:00 uur, het Lab, Delft<br />
■■<br />
21/11 Commissie ALV voor<br />
Dummies<br />
15:00 uur, Leiden<br />
December<br />
■■<br />
1/12 Open Mic Night<br />
19:00 uur, Science Club, Leiden<br />
■■<br />
7/12 ‘het Lab’ borrel<br />
16:00 uur, het Lab, Delft<br />
■■<br />
■■<br />
21/12 Pre-Kerstdinerborrel<br />
16:00 uur, het Lab, Delft<br />
22/12 <strong>LIFE</strong>-Kerstdiner<br />
12:00 uur<br />
Januari<br />
■■<br />
11/1 ‘het Lab’ borrel<br />
16:00 uur, het Lab, Delft<br />
■■<br />
13/1 Dies Natulis TU Delft<br />
11:00 uur, Aula, TU Delft<br />
■■<br />
■■<br />
■■<br />
23/11 Biosciencepark excursie<br />
12:30 uur, Biosciencepark Leiden<br />
24/11 Openfeest dispuut XX<br />
21:00 uur, Hut van Ome Henne<br />
30/11 ‘het Lab’ borrel<br />
16:00 uur, het Lab, Delft
Afgelopen activiteiten<br />
Het collegejaar 2015-2016 zit er op en is met wat leuke activiteiten afgesloten, zoals<br />
het <strong>LIFE</strong> Voetbaltoernooi en de eind-BBQ. Ondertussen zijn we volop het nieuwe<br />
collegejaar ingegaan: het nieuwe bestuur heeft de wissel-ALV uitgezeten en de CoBo<br />
overleefd, en met het Diesfeest en het IFF zijn de eerste twee grote feesten van het<br />
jaar ook al weer een feit.<br />
20 juni - Master-BBQ<br />
Na het lange designproject werden alle Delftse<br />
masters beloond met een laatste barbecue in<br />
de botanische tuin. Terwijl een aantal dames<br />
achter de barbecue de worstjes en ribbetjes<br />
stond om te draaien, zaten de rest van de<br />
studenten aan lange tafels te genieten van het<br />
lekkere eten. Met een biertje in de hand werd<br />
er nagepraat over de lange projectdagen en<br />
werd er vooruitgekeken naar een welverdiende<br />
vakantie. Toen bij het ondergaan van de zon<br />
alles was opgegeten, werd de gezellige en<br />
succesvolle avond afgesloten met nog een<br />
paar drankjes in de stad.<br />
Maxime Bisschops<br />
22 juni - Laatste Keldertjeborrel<br />
Alle studenten begonnen het al te merken<br />
aan het steeds leger wordende Kluyver: de<br />
definitieve verhuizing naar het nieuwe TNW-<br />
Zuid kwam nu wel heel erg dichtbij. Deze<br />
verhuizing had een droevige gebeurtenis<br />
als gevolg: afscheid moeten nemen van ons<br />
geliefde Keldertje. Jarenlang wisten studenten<br />
deze plek te vinden – toch wel knap, met<br />
die misleidende naam – aan het einde van<br />
de dag om even lekker te ontspannen, met<br />
natuurlijk een biertje in de hand. Ter ere<br />
van deze geliefde locatie had de AlCoLI ’15-<br />
’16 de allerlaatste borrel daar een bijzonder<br />
thema gegeven: Apocalyps Editie! Einde der<br />
Keldertje. Shots uit de flessen met sterke<br />
drank waren verkrijgbaar voor slechts 50<br />
cent, met alle gevolgen van dien. Eén ding<br />
is zeker: ’t Keldertje heeft deze avond een<br />
waardig afscheid gekregen!<br />
Marieke Warmerdam<br />
28 juni - Excursie Orgaworld<br />
De laatste excursie van het studiejaar was<br />
naar Orgaworld. We bezochten de Greenmillsvestiging<br />
in Amsterdam. Daar is men bezig<br />
met het anaeroob fermenteren van een<br />
mengsel van organisch afval en afvalwater.<br />
Dit is een proces waarbij naast het zuiveren<br />
van het water ook energie vrijkomt. We<br />
werden ontvangen door Jans Kruit en Niels<br />
Snoeren die ons allemaal een paar maten te<br />
grote kaplaarzen gaven voor onder onze nette<br />
kleren. Als een soort Klein Duimpje begonnen<br />
we aan de rondleiding langs de verschillende<br />
fermentoren en tanks, die grotendeels buiten<br />
opgesteld waren. Zo kregen we een duidelijk<br />
beeld van de processen en de omvang van de<br />
vestiging.<br />
Elien Versteegen<br />
1 juli - <strong>LIFE</strong> Voetbaltoernooi<br />
Deze middag werd er voor het eerst sinds tijden<br />
een <strong>LIFE</strong>-sportmiddag gehouden, ditmaal in<br />
de vorm van een voetbaltoernooi, en dus werd<br />
5<br />
Vereniging
6<br />
Vereniging<br />
er in de Delftse Hout al voetballend gestreden<br />
om een geheimzinnige prijs. Het voetballen<br />
ging echter niet zoals iedereen had verwacht:<br />
Moeder Natuur had alle grasvelden namelijk<br />
veranderd in drassige modderbaden, maar<br />
dit maakte het toernooi eigenlijk alleen maar<br />
leuker. De vier teams die zich hiervoor hadden<br />
ingeschreven, kregen nog versterking van<br />
enkele enthousiaste <strong>LIFE</strong>-leden zonder team.<br />
Het toernooi ging vervolgens, net als de regen,<br />
van start. Na vele glijpartijen, doelpunten en<br />
vooral heel veel plezier werd de eindstand<br />
besloten op basis van doelsaldo: Team Groen<br />
mocht de prijs mee naar huis nemen!<br />
Robin van Nie<br />
1 juli - Eind-BBQ<br />
Ook dit jaar was er weer de leuke afsluiter<br />
van het jaar waar ‘heerlijke’ biertjes, wijntjes<br />
en likeurtjes gepresenteerd werden door<br />
commissies: de eind-BBQ. Waar we afgelopen<br />
keren verwend waren met een heerlijk warm<br />
zonnetje, was dat dit jaar helaas niet het<br />
geval. De oplossing: partytenten en paraplu’s<br />
welke een erg gezellige sfeer gaven. Zie het<br />
voor je: met z’n allen onder een pluutje op<br />
je eten wachten, onder het genot van een<br />
lekkere boerenkoollikeur. Ter vermaak had<br />
het bestuur voor een levend damspel verzorgd<br />
wat de nodige hilariteit en taferelen gaf. Toen<br />
iedereen was uitgegeten, werd er met de<br />
overige shotjes nog gezellig nageborreld.<br />
Vera Kalkman<br />
2 juli - Commissiebedankuitje<br />
Elk jaar verblijdt de commissaris Onderwijs<br />
en Interne Zaken de commissies de dag na<br />
de eind-BBQ met het commissiebedankuitje,<br />
en ieder jaar is het weer een verrassing wat<br />
voor activiteit het wordt. Vanaf station Den<br />
Haag HS werd er door de Haagse Chinatown<br />
gelopen naar – hoe kan het ook anders –<br />
Plein XIX om te lunchen. Daar konden de<br />
aanwezigen genieten van een heerlijke soep,<br />
gevolgd door een buffet van belegde broodjes<br />
en kroketten. Na de lunch werd de groep in<br />
tweeën gesplitst. Er zou namelijk een grote<br />
ronde gekajakt worden door de grachten<br />
van Den Haag. Terwijl de ene groep op het<br />
plein achterbleef om te borrelen en het<br />
Thais festival, met bijpassende ‘muziek’,<br />
te bekijken, hees de andere groep zich per<br />
tweetal in de kajak. Wonderbaarlijk genoeg is<br />
niemand verdwaald geraakt <strong>of</strong> omgeslagen en<br />
zijn er zelfs records gebroken, aangezien de<br />
verhuurder erg verbaasd was dat we zo snel<br />
al terug waren.<br />
Hessel van der Eijk<br />
5 september - Mentoraat Kick-Off<br />
Tijdens deze gezellige middag heb ik weer<br />
tien leuke mede-LST’ers ontmoet. Om elkaars<br />
namen te leren kennen, begonnen we met<br />
een ingewikkeld spelletje waarbij iedereen<br />
uiteindelijk in de knoop zat met een rol touw.<br />
Daarna moesten we zonder te overleggen een<br />
dier tekenen door iedereen om de beurt een<br />
streep te laten zetten. Je zou bijna denken dat<br />
we op de kunstacademie zaten, zulke mooie<br />
kunst heb ik voorbij zien komen. Na afloop<br />
konden we in de tuin van het LCP lekker<br />
bijtanken onder het genot van een koud<br />
blikje... frisdrank! Bovendien was er een ruim<br />
assortiment aan chips. Al met al was het een<br />
enorm gezellige middag!<br />
Suzanne van der Grint<br />
8 september - Diesfeest<br />
In de legendarische Hut van Ome Henne is na<br />
een unieke home-made mojito, en om twaalf<br />
uur een overvloed aan gratis bier, deze avond<br />
geëscaleerd op een machtig mooie manier<br />
voor alle aanwezigen. Met de fabuleuze<br />
panterprintbandana’s die aan de deur werden<br />
uitgereikt, voldeed iedereen toch nog een<br />
beetje aan het thema ‘Jungle Book’. Naast<br />
het vele gedans aan de beruchte paaldanspaal<br />
werd er ook hard gefeest. Op gepaste<br />
wijze werd de avond afgesloten met de nodige<br />
meezingers, die door iedereen luidkeels<br />
werden meegeblèrd.<br />
Emilio Harris-Mostert
7<br />
19 september - Wissel-ALV<br />
De wissel-ALV; het moment waar het e.p.n.h.<br />
20e bestuur zich al maanden op voorbereidde,<br />
waar ze al maanden naar uitkeek, naar<br />
verlangde, maar vooral, niet op hoopte. Met<br />
pijn in ons hart namen we afscheid van het<br />
19e bestuur, maar verwelkomden we het<br />
20e bestuur. Behalve de bestuurswisseling<br />
werden er onder het genot van een biertje en<br />
een pizzaatje nog andere belangrijke zaken<br />
behandeld, zoals wijziging van statuten,<br />
jaarverslagen, het nieuwe S.V. <strong>LIFE</strong>beleid,<br />
en er werden een aantal commissies<br />
geïnstalleerd. Al met al was het een decadente<br />
vergadering!<br />
Pascal Vijverberg<br />
21 september - CoBo<br />
Terwijl ons 20e <strong>LIFE</strong>-bestuur genoot van<br />
alle felicitaties en de vele alcoholische<br />
versnaperingen, stond er een onrustige meute,<br />
bestaande uit besturen van verschillende<br />
verenigingen, klaar om ons bestuur aan<br />
te vallen. Ons bestuur was uiteraard niet<br />
(meer) in staat om de commissieborrel orde<br />
toe te roepen, waartoe de ordecommissie<br />
in het leven is geroepen. De ordecommissie<br />
stond arm in arm in twee linies net als een<br />
lipide bilaag van een membraan tussen<br />
ons bestuur en de meute. Zij weerstonden<br />
heldhaftig alle aanvallen die de verschillende<br />
besturen openden op ons <strong>LIFE</strong>-bestuur. De<br />
commissieborrel werd dan ook met vlag en<br />
wimpel uitgespeeld!<br />
Oscar van der Meer<br />
27 september - Bacheloruitreiking<br />
Trots. Dit woord beschrijft toch wel het beste<br />
hoe alle studenten en ouders zich voelden<br />
tijdens de bacheloruitreiking op 27 september<br />
2016. Al vanaf binnenkomst hing er een<br />
feestelijke sfeer en werd iedereen ontvangen<br />
door een altijd enthousiaste <strong>No</strong>teborn. Nadat<br />
er nog één keer werd uitgelegd hoe veelzijdig<br />
LST is, met behulp van een presentatie van<br />
Sanne over haar BEP, was het tijd voor<br />
het <strong>of</strong>ficiële uitreikingsgedeelte. Studenten<br />
mochten onder groot applaus één voor één<br />
naar voren komen om het gewilde LSTdiploma<br />
in ontvangst te nemen samen met<br />
een bloem en een kleinigheidje. De avond<br />
werd toepasselijk afgesloten met een borrel<br />
waarbij nogmaals duidelijk werd dat LST’ers<br />
de ‘Leukste StudieTijd’ beleven van alle<br />
studenten.<br />
Eline Bijman<br />
28 september - IFF<br />
Kort gezegd was het IFF een gezellige en<br />
vrolijke avond waarbij mensen naast eigen<br />
studie- en jaargenoten ook mensen van<br />
andere studies leerden kennen. Aan de deur<br />
werd je vriendelijk begroet door het IFF<br />
comité met een drankje en een lach. Eenmaal<br />
binnen was er een gezellige sfeer door de<br />
drukte. Er werd muziek gespeeld uit allerlei<br />
verschillende categorieën, zoals oude, nieuwe<br />
maar ook foute nummers. Het was een goed<br />
georganiseerd feest waar veel LST’ers op af<br />
zijn gekomen. Het was jammer dat het thema<br />
niet heel sterk terugkwam in het feest, maar<br />
dit is maar een klein minpuntje dat niet op<br />
kan tegen een heleboel pluspunten!<br />
Vereniging<br />
Mathijs Berkhout
8<br />
Introductieweekend<br />
Het thema van het introweekend 2016 was: ‘Ga Momoleculair met het DNAang van je<br />
E.coli. Word meester der elementen in de Biotechnologie’<br />
Toen was het tijd voor het nachtspel in het<br />
bos. We werden ingedeeld in groepen en<br />
moesten in het donker allemaal opdrachten<br />
uitvoeren in ruil voor tips over de locatie van<br />
Appa. Na het spel gingen we naar de sterren<br />
kijken (5 vallende sterren gezien!) en hebben<br />
we bramen gegeten.<br />
Vereniging<br />
Het begon allemaal met de lange maar oh<br />
zo mooie fietstocht van station Delft naar<br />
the middle <strong>of</strong> de vier naties. We kwamen<br />
aan op een kampeerterrein met een XXLtent<br />
en iedereen kreeg een geel <strong>LIFE</strong> t-shirt,<br />
een boemerang (je beste vriend) en een<br />
nullenboekje (je ziel) die we allemaal ten alle<br />
tijden bij ons moesten hebben. Daarna gingen<br />
we allemaal samen lunchen aan lange tafels.<br />
Al snel stelde links en rechts van mij medenullen<br />
zich aan elkaar voor en werd er volop<br />
gepraat en gelachen.<br />
Na de lunch was het tijd voor het Prei-spel.<br />
Ik heb nog nooit zo hard mijn best gedaan<br />
om namen te onthouden en ook mijn<br />
reactievermogen werd flink getoetst. Daarna<br />
moesten we voor het eerst een ‘10 bij 10 matrix’<br />
vormen, maar dat ging niet bepaald soepel.<br />
De IntroCie controleerde de matrix door er<br />
doorheen te rennen, wat al snel tot botsingen<br />
leidde. Toen de matrix was goedgekeurd,<br />
ging de IntroCie uit volle borst liedjes zingen.<br />
Wij (de 99 nullen) moesten de 20 man van<br />
de IntroCie toen proberen te overstemmen,<br />
maar dat was lastiger dan gedacht. We<br />
bleven fanatiek en gingen harder zingen. Na<br />
tientallen liedjes te hebben gezongen uit het<br />
nullenboekje, en toen niemand meer een stem<br />
had, werd er aangekondigd dat het tijd was<br />
voor het avondeten. Er was een Indonesische<br />
rijsttafel gehaald, smullen!<br />
Eenmaal terug op het terrein stond er een<br />
verrassing op ons te wachten; een kampvuur<br />
en chips! Weer heb ik toen veel mensen leren<br />
kennen en gelachen. Iedereen was wel kapot<br />
van de lange dag en was heel blij om even<br />
later zijn matje op te zoeken en snel in slaap<br />
vallen.<br />
“Ik heb nog nooit een groep zo hard<br />
en vol overtuiging mee horen zingen,<br />
maar met gratis bier kon het natuurlijk<br />
ook alleen maar goed gaan”<br />
Zaterdagochtend was er een heerlijk ontbijt<br />
aan de lange tafels. Iedereen had weer zijn ziel<br />
en beste vriend mee en zijn <strong>LIFE</strong>-shirt aan. Na<br />
het ontbijt werd ons verteld dat we naar het<br />
strand gingen! Na de fijne fietstocht gingen<br />
we in een matrix op het strand staan en onze<br />
ingestudeerde nummer zingen. De verbaasde<br />
voorbijgangers vonden het wel mooi; een<br />
groep van 99, in een perfecte matrix, met gele<br />
shirtjes, keihard aan het zingen. Na de matrix<br />
was het tijd voor de <strong>LIFE</strong> groepsfoto, waarna
9<br />
het ook. Ik heb nog nooit een groep zo hard en<br />
vol overtuiging mee horen zingen, maar met<br />
gratis bier kon het natuurlijk ook alleen maar<br />
goed gaan. Meteen na de cantus begon toen<br />
aaneensluitend het avondfeest. Ook dit feest<br />
was zeer geslaagd. Er werd veel gedanst en<br />
gedronken en de sfeer zat er volledig in.<br />
“Het was een heel mooi weekend:<br />
lekker weer, leuke mensen en te gekke<br />
spellen.”<br />
we gingen lunchen op het strand (lees: ijsjes<br />
en k<strong>of</strong>fie kopen) en toen begonnen ze echt:<br />
de strandspellen. Onze groep werd in tweeën<br />
verdeeld. Een groepje ging ‘De Slag Om het<br />
<strong>No</strong>orden’ spelen en mijn groepje begon met<br />
het kolensmokkelspel (toch die spitskolen nog<br />
nodig!). Het was veel zwaarder dan gedacht,<br />
met een kool (<strong>of</strong> twee) door de duinen heen<br />
en weer sprinten. Ook die spellen waren<br />
hartstikke leuk en je leerde je groepje zo echt<br />
beter kennen.<br />
Eenmaal terug op het terrein stonden er nog<br />
meer leuke spellen klaar; Het Grote Appa<br />
Reis Spel met de frisbee, Defeating the Fire<br />
Nation voor de getalenteerden in strepen,<br />
Waterbending (letterlijk) en Sokka’s Training<br />
waar de ruggen van de mannen het zwaar<br />
te verduren hadden. Ten slotte gingen we in<br />
groepjes ieder een toneelstukje voorbereiden<br />
voor zondag, echte teamwork was nodig.<br />
Ten slotte de laatste dag, zondag. Ondanks<br />
met moeite opstaan was het toch een gezellige<br />
ochtend weer met z’n allen aan de lange<br />
ontbijttafels. Na het ontbijt moesten we weer<br />
in de matrix staan en werden de toneelstukjes<br />
opgevoerd. Allemaal waren ze heel goed<br />
bedacht en zeker ‘seksuele voorlichting’<br />
was een groot succes. Toen gingen we onze<br />
spullen inpakken en was het tijd voor het<br />
Grote Helden Spel, het spel waar we het hele<br />
weekend op hebben gewacht. Zeker in het<br />
programma houden, IntroCie ’16-‘<strong>17</strong>!<br />
Kortom; het was een heel mooi weekend:<br />
lekker weer, leuke mensen en te gekke<br />
spellen. Ik heb zelf enorm genoten van het<br />
introductieweekend en het was zeker fijn om<br />
bekende gezichten te zien bij de eerste dag<br />
van de studie.<br />
Tess Bevers<br />
Vereniging<br />
“De verbaasde voorbijgangers vonden<br />
het wel mooi; een groep van 99, in<br />
een perfecte matrix, met gele shirtjes,<br />
keihard aan het zingen”<br />
Na alle uitputting kwam toen de BBQ! Heerlijk<br />
na zo’n lange dag op het strand en een goede<br />
bodem voor de rest van de avond. De volgende<br />
activiteit op de planning was namelijk de<br />
cantus sing-along! Met gieters bier aan<br />
lange tafels en ieder een cantus-boekje met<br />
alle nummers er in zaten we klaar voor de<br />
mooiste avond van het weekend, en dat werd
10<br />
2xDeCadent vertelt: Lisa Büller<br />
Dit is een van de momenten waar ik als Praeses al snel naar uitkeek. Het moment dat ik<br />
mijn levensverhaal mocht vertellen in de eerste <strong>Vision</strong> van het jaar. Een levensverhaal<br />
dat begon op 23 februari 1995 op de zolder van een klassiek rijtjeshuis in het pittoreske<br />
Heemstede.<br />
Vereniging<br />
Na het krijgen van twee zoons, Bas en Jeroen,<br />
werd de wens van mijn ouders voor een meisje<br />
eindelijk vervuld met mijn komst. Na mijn<br />
geboorte voelde het gezin al redelijk compleet,<br />
echter werd dit na vijf jaar herzien en werd<br />
het gezin aangevuld met mijn jongste broertje<br />
Coen. Als het enige meisje in een gezin met<br />
vier kinderen wist ik ook al snel mijn mannetje<br />
te staan. Van afgeknipte poppenharen tot<br />
verstopte Moederdagcadeautjes die kwijt<br />
raakten, ik heb het allemaal meegemaakt.<br />
Toen ik net kon kruipen en mijn broer mijn<br />
speelgoed afpakte ben ik een keer achter<br />
hem aangekropen en op hem geklommen<br />
waardoor hij zo schrok dat ik mijn speelgoed<br />
terug kreeg. Gelukkig bleef het bij grappen en<br />
grollen en ging het er eigenlijk erg gemoedelijk<br />
aan toe in Huize Büller.<br />
“Natuurlijk had nog niemand hiervan<br />
gehoord in mijn omgeving, maar ik<br />
was helemaal om”<br />
Maar met de eerste drie kinderen zo dicht<br />
op elkaar wordt het natuurlijk redelijk vol<br />
in zo’n een huis. Hoe leuk ze ons ook vond,<br />
stiekem was mijn moeder toch wel heel blij<br />
om even rust te hebben overdag als wij naar<br />
school moesten. Zelf had ik eigenlijk ook<br />
geen problemen met het naar school gaan,<br />
aangezien ik vaak al snel klaar was met mijn<br />
opdrachten en vervolgens mijn tijd mocht<br />
gaan besteden met tekenen, knutselen en<br />
schilderen. Daarnaast ontmoette ik hier mijn<br />
beste vriendin van de basisschool, Nina,<br />
met wie ik nu nog steeds een goede band<br />
heb. Onze vriendschap ging op een gegeven<br />
moment zelfs zo ver dat we maar twee keer in<br />
de week mochten afspreken omdat we vrijwel<br />
elke dag wilden afspreken.<br />
“Ik kon het echter niet over mijn hart<br />
verkrijgen om niks voor <strong>LIFE</strong> te doen”<br />
Na de basisschool was het al snel duidelijk<br />
dat ik VWO ging doen. Ik had al jaren besloten<br />
dat ik net zoals mijn broers naar College<br />
Hageveld wilde, ook al had ik dit eigenlijk<br />
puur besloten op het feit dat het gebouw zo<br />
mooi was. Gelukkig bleek dit helemaal geen<br />
slechte keus en zette ik mijn schoolcarrière<br />
daar dan ook voort. Geen van mijn vrienden<br />
van de basisschool ging echter naar Hageveld,<br />
dus betekende dit het moment om nieuwe<br />
vrienden te maken. Dit ging eigenlijk via<br />
hockey. Ik hockeyde bij een klein dorps clubje<br />
in Bennebroek en een teamgenootje bleek ook<br />
naar Hageveld te gaan. Dit resulteerde erin<br />
dat vrijwel mijn hele vriendinnengroep in<br />
Bennebroek woonde en hockeyde, waardoor ik<br />
soms vaker in Bennebroek te vinden was dan<br />
in Heemstede. Daarnaast wilde mijn moeder<br />
erg graag dat wij allemaal veel sportten dus<br />
moest ik net als mijn broer verplicht atletiek<br />
uitproberen. Dit pakte eigenlijk erg goed uit,<br />
aangezien de groep erg gezellig was en dit<br />
erg goed compenseerde voor het feit dat ik<br />
eigenlijk gewoon niet zo goed was in atletiek.
11<br />
Ondertussen ontdekte ik op school dat ik<br />
talen verschrikkelijk vond. Zo kreeg ik mijn<br />
eerste onvoldoende voor Frans. Gelukkig ging<br />
de rest wel erg goed en was het duidelijk dat<br />
ik vooral erg goed was in alle bètavakken.<br />
Daarnaast was ik een erg gedreven en braaf<br />
studentje en heeft niemand mij ooit moeten<br />
vertellen dat ik moest gaan leren <strong>of</strong> huiswerk<br />
moest maken. Maar toch had ik moeite met<br />
mijn studiekeuze. Een redelijk probleem<br />
was dat ik alle bètavakken interessant<br />
vond en mij nog niet wilde toeleggen op één<br />
vakgebied. Omdat mijn oudste broer hier ook<br />
moeite mee had, heb ik toen net als hem een<br />
studiekeuzebegeleidingstraject afgelegd. Dit<br />
was een erg goede keuze, want dit was de<br />
manier waarop ik bij LST kwam. Natuurlijk<br />
had nog niemand hiervan gehoord in mijn<br />
omgeving, maar ik was helemaal om.<br />
“Ik vond alle bètavakken interessant<br />
en wilde mij nog niet toeleggen op<br />
één vakgebied”<br />
Toen het zover was om te studeren ging ik<br />
uiteraard naar het introweekend, ik was<br />
zelfs de allereerste nul die aankwam, en koos<br />
ik op de gok voor de OWee. Dit was geen<br />
slechte keus en de reden dat ik na een half<br />
jaar mijn ouders heb verlaten en in Delft ben<br />
gaan wonen in Huize Tropical Heat. In de<br />
collegezalen had ik ondertussen ook Cindy,<br />
Nicky, Marieke en Lucie gevonden en dit<br />
maakte de soms lange LST-dagen net wat<br />
dragelijker. Ook begon mijn carrière bij <strong>LIFE</strong><br />
met de EjAccie en vervolgens ook de LuCo,<br />
waarmee ik in twee jaar een geweldig lustrum<br />
heb neergezet. In mijn derde jaar heb ik<br />
naast het studeren parttime bestuur gedaan<br />
voor de StudieVerenigingenRaad in Delft en<br />
alvast een kijkje gekregen in de wereld van<br />
de studieverenigingen besturen. Ik kon het<br />
echter niet over mijn hart verkrijgen om<br />
niks voor <strong>LIFE</strong> te doen en dus heb ik ook de<br />
IntroCie gedaan. Ik was dan ook dolblij toen<br />
ik gevraagd werd voor het <strong>LIFE</strong>-bestuur en<br />
geniet er volop van.<br />
Lisa Büller<br />
Vereniging
12<br />
Life Science News<br />
Use <strong>of</strong> microRNAs for therapy <strong>of</strong> renal fibrosis<br />
MicroRNAs (miRNA) are small non-coding RNA molecules which bind with complementary<br />
sequences in mRNAs suppressing protein translation. They have the ability to bind to specific<br />
regions in the 3′UTR <strong>of</strong> mRNA and repress gene expression through interaction with the RNA<br />
induced silencing complex (RISC). MiRNAs are essential for renal development and homeostasis.<br />
Renal fibrosis is a result <strong>of</strong> a significant kidney injury, in which the replacement <strong>of</strong> functioning<br />
nephrons with scar tissue results in impaired renal function. Transforming growth factor<br />
β (TGFβ) is the main cytokine involved in renal damage and fibrosis here, and its main<br />
contribution to the process is to stimulate synthesis and accumulation <strong>of</strong> extracellular matrix.<br />
The feature <strong>of</strong> miRNAs to target multiple mRNAs defines that targeting a particular miRNA<br />
for therapy could stop fibrosis. MiR-21 is a miRNA very highly expressed in most tissue, has<br />
its own promoter and is independently transcribed. MiR-21 expression is closely linked to<br />
TGFβ signaling and consequently fibrosis. Many groups have shown in multiple cell types<br />
that increases in miR-21 are induced by TGFβ stimulation. This increased expression <strong>of</strong> miR-<br />
21 has been observed in multiple preclinical models <strong>of</strong> renal diseases. Treatment <strong>of</strong> diseased<br />
kidneys <strong>of</strong> knockout (genetically modified) mice with the anti-MiRNA-21 has led to reduced<br />
albuminuria, less fibrosis and inflammation, and improved survival. The severity <strong>of</strong> the renal<br />
dysfunction was reduced. This shows how a particular miRNA<br />
for therapy could have a dramatic effect on a disease process.<br />
Source: Denby, L., Baker, A.H. (2016) Targeting non-coding RNA for the therapy <strong>of</strong> renal<br />
disease. Current Opinion in Pharmacology, <strong>Volume</strong> 27, April 2016, 70–77.<br />
Science<br />
Effects <strong>of</strong> mobile phone radiation on the brain<br />
The public concern about the potential health hazards induced<br />
by radi<strong>of</strong>requency (RF) radiation has been growing with the rapid<br />
development <strong>of</strong> electrical technologies. A study was performed<br />
to investigate the effect <strong>of</strong> 1800 MHz RF radiation emitted from<br />
a mobile phone on the rat’s brain. Twenty rats were exposed to<br />
1800 MHz emitted from a mobile phone with an SAR value <strong>of</strong><br />
Figure 1. Mobile phone radiation<br />
might be hazardous to the brain.<br />
0.6 W/kg for two hours a day during three months. Another twenty rats were observed as a<br />
control group. The brain tissues were collected afterwards and used in several studies.<br />
The rats exposed to RF radiation had a significant elevation in malondialdehyde (MDA) content,<br />
which is a marker for oxidative stress. A significant reduction in antioxidant parameters was<br />
visible too.<br />
This means exposure to mobile phone radiation induced oxidative damage to the brain and<br />
might induce apoptotic changes to brain tissue. The study showed chronic exposure to mobile<br />
phone radiation also induced severe histological alterations. These results suggest that direct<br />
chronic exposure to mobile phone radiation can cause severe biochemical and histopathological<br />
changes in the brain.<br />
Source: Hussein, S., El-Saba, A.-A., Galal, M.K. (2016) Biochemical and histological studies on adverse effects <strong>of</strong> mobile phone<br />
radiation on rat’s brain. Journal <strong>of</strong> Chemical Neuroanatomy, <strong>Volume</strong> 78, May 2016, 10-19.<br />
Leanne van Bentem
13<br />
How does the Zika virus work?<br />
As <strong>of</strong> May 2015, there has been a large Zika epidemic in the Americas and the Pacific. Ever<br />
since then, there has been increased research <strong>of</strong> the Zika virus. Researches say that the Zika<br />
virus causes microcephaly to the unborn child. Jae Jung from the University <strong>of</strong> Southern<br />
California reported in Cell Stem Cell that 2 <strong>of</strong> the 10 proteins that are produced by the Zika<br />
virus cause microcephaly. These two proteins, NS4A and NS4B, prevent the phosphorylation<br />
<strong>of</strong> two amino acids in the Akt protein by mTOR. This leads to inhibition <strong>of</strong> the signalling<br />
pathway <strong>of</strong> Akt-mTOR. Akt without phosphorylation is inactive, meaning it cannot activate<br />
the proteins normally regulating the cell’s autophagy, thus, random autophagy occurs. This<br />
means infected cells digest their own organelles without any form <strong>of</strong> control. The energy and<br />
nutrients that come free in this digestive process are used by the virus. The signalling pathway<br />
<strong>of</strong> Akt-mTOR is very important for the growth <strong>of</strong> neurons in the brain <strong>of</strong> the unborn baby. It<br />
is likely that the Zika virus’ inhibition <strong>of</strong> the signalling Akt-mTOR pathway leading to random<br />
autophagy destroy so much <strong>of</strong> the cell’s compartments that neurons die, disabling the brain’s<br />
growth. It would be reasonable to think that medicines are being developed inhibiting the<br />
production <strong>of</strong> NS4A and NS4B, but unfortunately there is no medicine yet.<br />
Source; C2W (2016). Wat zika met embryo’s doet. C2W life sciences 15, 09-09-2016, <strong>17</strong>.<br />
Jung, J.U. et al. (2016). Zika Virus NS4A and NS4B Proteins Deregulate Akt-mTOR Signaling in Human Fetal Neural Stem Cells to<br />
Inhibit Neurogenesis and Induce Autophagy. Cell Stem Cell, 11-08-2016.<br />
Figure 2. Monocercomonas sp.<br />
Eukaryotes without mitochondria<br />
Most people learn at school – or in college – that all<br />
eukaryotes have mitochondria. But that ground rule <strong>of</strong> cell<br />
biology has recently been proven wrong. Czech researchers<br />
discovered a single-cell organism in the guts <strong>of</strong> a chinchilla<br />
that does not contain mitochondria. This organism, part<br />
<strong>of</strong> the genus Monocercomonoides, is an oxymonad, living<br />
a parasite life. It was already known that oxymonads have<br />
unusual mitochondria, since they do not need mitochondria<br />
for their energy supply, as they are anaerobe organisms and<br />
mitochondria use oxygen. When the researchers sequenced<br />
the DNA <strong>of</strong> the Monocercomonas sp. they were unable to<br />
find any sign <strong>of</strong> typical mitochondrial DNA or mitochondrial<br />
proteins. It is likely that other proteins take over the functions<br />
<strong>of</strong> the mitochondria, because these single-cell organisms have<br />
copied DNA from bacteria that do not contain mitochondria<br />
either. According to the researchers, the most logical explanation <strong>of</strong> this phenomenon is<br />
that all mitochondria are evolved out <strong>of</strong> the eukaryote’s genome: there is simply no need for<br />
them, so it is more efficient to dispose <strong>of</strong> them completely. Another explanation is that the<br />
mitochondrial proteins are so well evolved that they cannot be recognised. However, the Czech<br />
researchers think that this is extremely unlikely, as mitochondrial proteins normally do not<br />
evolve at such speeds.<br />
Science<br />
Source; C2W (2016). Kijk mama, zonder mitochondriën. C2W life sciences 11, 06-<strong>17</strong>-2016, 7.<br />
Job Deen
Science<br />
14<br />
BEP: Lisanne Roel<strong>of</strong>sen<br />
At the start <strong>of</strong> the third year I started quickly looking for a research group to perform<br />
my Bachelor Thesis Project at. I didn’t doubt long about the city and place where I<br />
wanted to do this: my interests have always been more towards the medical side <strong>of</strong><br />
the study, and therefore I only searched for a spot at the Leids Universitair Medisch<br />
Centrum (LUMC).<br />
After visiting multiple groups at the hospital,<br />
I chose for the department <strong>of</strong> Parasitology.<br />
In this group they perform research to<br />
analyze (the cause <strong>of</strong>) parasitic infections<br />
like allergies and malaria. I myself have not<br />
performed research on malaria but my focus<br />
was on macrophages. Macrophages are part<br />
<strong>of</strong> the first, non-specific, immune reaction<br />
<strong>of</strong> our defense system. There are two types<br />
<strong>of</strong> macrophages where M1 target and kill<br />
pathogens, while M2 target the parasites.<br />
Other than these differences, the two<br />
types also have different metabolisms; M1<br />
macrophages use the glycolysis and lactate<br />
production, while M2 use the fatty acid<br />
oxidation and oxidative phosphorylation.<br />
The research that I have performed was<br />
based on a publication about the metabolism<br />
<strong>of</strong> M2 macrophages in mice. Other than<br />
the already known metabolic routes, there<br />
is supposedly a glutamine-glycosylation<br />
route that is important for the formation<br />
<strong>of</strong> the M2 macrophages. If this route, or its<br />
intermediates, is blocked with metabolic<br />
inhibitors, the mice M2 macrophages are<br />
not able to polarize anymore. One <strong>of</strong> my<br />
research questions was based on analyzing<br />
if, for human M2 macrophages, the effect <strong>of</strong><br />
inhibition <strong>of</strong> the same route is the same.<br />
To analyze this, I first tried to<br />
reproduce the described experiment with<br />
mice. Starting with isolating bone marrow<br />
cells out <strong>of</strong> legs from the mice, I cultured<br />
both M1 and M2 macrophages, followed by<br />
treatment with specific inhibitors known to<br />
be involved in the described metabolic route.<br />
Next, I analyzed if the cells were able to form<br />
functional M2 macrophages when treated<br />
with the inhibitors, using the FACS machine.<br />
This machine is able to measure, when the<br />
cells are treated with specific markers for M1<br />
or M2 macrophages, if certain cytokines are<br />
produced or not.<br />
Concluding from my research, I was able to<br />
show and reproduce the described research.<br />
Next, I started the research on human<br />
macrophages. This process differs little from<br />
the mice because you start with blood <strong>of</strong> a<br />
human. Out <strong>of</strong> the blood, monocytes can<br />
be isolated and cultured to grow into either<br />
M1 or M2 macrophages. Next, the same<br />
experiments can be performed as with the<br />
mice macrophages. Other than using the<br />
FACS analysis, I used techniques like Western<br />
blotting, ELISA and NMR.<br />
I have learned a lot during my internship with<br />
this group and liked seeing things we learned<br />
during our studies in the labs, now in real<br />
time for real research. My mentor was known<br />
to have his students do many special things<br />
during their internship. Therefore, I not only<br />
worked with people from the Parasitology<br />
group, but also with people form the Center<br />
for Proteomics and Metabolomics (CPM),<br />
where we set-up a new research to analyze<br />
the metabolite pr<strong>of</strong>ile <strong>of</strong> macrophages using<br />
NMR analysis.<br />
Lisanne Roel<strong>of</strong>sen
BEP: Rik Volger<br />
From February until June <strong>of</strong> this year, I conducted my Bachelor’s internship at the<br />
research group Cell Systems Engineering, a research group at TU Delft. The main focus<br />
<strong>of</strong> this group’s research is the industrial application <strong>of</strong> biotechnology, specifically in<br />
fermentations using a variety <strong>of</strong> micro-organisms, <strong>of</strong>ten in relatively large fermenters.<br />
The end result <strong>of</strong> my internship, the thesis,<br />
was titled ‘Cell physiology <strong>of</strong> Saccharomyces<br />
cerevisiae at near-zero growth rates’. My little<br />
project was part <strong>of</strong> a larger project in which<br />
two PhD students, one from CSE and one<br />
from IMB were involved. DSM also played a<br />
large role in the overall project, but in practice<br />
I haven’t had any interaction with DSM, nor<br />
with IMB. The main goal <strong>of</strong> this project is<br />
to explore the possibilities for production <strong>of</strong><br />
succinic acid at very low growth rates and<br />
low pH, two factors that create a stressful<br />
environment for S. cerevisiae. However, for<br />
industrial purposes the low growth rate is<br />
very beneficial; as only a small amount <strong>of</strong><br />
substrate is converted to biomass, more<br />
substrate is available for product formation,<br />
resulting in more pr<strong>of</strong>it.<br />
In order to achieve the lowest growth rates<br />
possible, I carried out the fermentation in<br />
a retentostat. The retentostat is a type <strong>of</strong><br />
bioreactor that closely resembles the wellknown<br />
chemostat, but a filter is placed in<br />
front <strong>of</strong> the outflow, leading to complete cell<br />
retention. Because no biomass leaves the<br />
fermentor, the concentration will steadily<br />
increase and the growth rate will gradually<br />
decline and reach zero. The zero growth rate<br />
would be reached at the point where the feed<br />
<strong>of</strong> substrate is exactly equal to the amount <strong>of</strong><br />
substrate needed for cell maintenance, at this<br />
point the cells will simply have nothing left to<br />
use for growth. Well, that’s the theory at least.<br />
In practice, we didn’t reach an absolute zero<br />
growth rate, but we got close enough for all<br />
practical and experimental purposes. In this<br />
stage and during the entire process leading<br />
to it, I monitored the health <strong>of</strong> the cells by<br />
checking their viability, active metabolic<br />
pathways and by looking at them under a<br />
microscope. It turned out the cells were not<br />
enjoying the low growth rate combined with a<br />
pH <strong>of</strong> 3, which resulted in a part <strong>of</strong> the cells<br />
continuously dying, making more substrate<br />
available for new ones. This meant that the<br />
growth rate decreased only slowly and the<br />
concentration <strong>of</strong> dead biomass gradually<br />
increased. This led to a thick, very dense<br />
broth that in the end even started showing a<br />
hint <strong>of</strong> a green color. Nasty stuff...<br />
15<br />
Science<br />
Rik Volger
16<br />
Life as a PhD-student<br />
ounting the years as a PhD is probably more confronting than counting the years as<br />
a student. It’s with a slight shock that I realise that I’m almost halfway through my<br />
project! It also makes me wonder how I ended up here.<br />
Eight years ago I had just finished the introductory weekend <strong>of</strong> <strong>LIFE</strong> and had started<br />
studying LST. Living things have always been fascinating to me, so I thought I had<br />
made the right choice with LST in Delft and Leiden.<br />
Cell Factory. Already then I had I ended the<br />
era <strong>of</strong> being a student in the United States<br />
with an industrial internship at Mascoma<br />
Corporation.<br />
Science<br />
When in the second year the biological<br />
courses became the majority <strong>of</strong> the courses, I<br />
really knew that I had made the right choice.<br />
And moreover, I had a great group <strong>of</strong> fellow<br />
students who were as enthusiastic as I was<br />
about parties and LST. As a group we got<br />
through courses like Transport Phenomena,<br />
quantum physics and calculus and we<br />
definitely made the practicals even more fun<br />
than they already were.<br />
“Counting the years as a PhD is<br />
probably more confronting than<br />
counting the years as a student.”<br />
In the following years I did my minor at<br />
Imperial College in London (UK) and took<br />
on the role <strong>of</strong> Quaestor in the 15th board <strong>of</strong><br />
<strong>LIFE</strong>. After a year full <strong>of</strong> parties, symposia,<br />
study trips and fun with my fellow boardmembers,<br />
I started the LST master in Delft<br />
with the tracks Biochemical Engineering and<br />
Although all the theoretical courses in the LST<br />
curriculum are interesting and fun, I liked it<br />
even better during my BEP and MEP projects<br />
when everything came together and toe goal is<br />
to search for a solution. Both <strong>of</strong> these projects<br />
I did at the Industrial Microbiology (IMB)<br />
group. You could call it a boring choice to do<br />
both research projects at the same research<br />
group. I prefer to think that I just made a well<br />
informed choice the first time, it’s a matter <strong>of</strong><br />
perspective!<br />
It was obvious that I wanted to stay in<br />
academia for a little longer after finishing<br />
the master in Delft. I did consider to look for<br />
a PhD-project abroad, but I was lured back<br />
by the high quality supervision, working<br />
atmosphere and a very interesting project for<br />
another 4 years at IMB.<br />
So what does my life after <strong>LIFE</strong> look like?<br />
I still go to the faculty in Delft every day. I<br />
still hold a pipette (almost) every day and I<br />
still think about biotechnology every day. So<br />
what has changed? First <strong>of</strong>f, I don’t live in a<br />
student house anymore, but have the luxury<br />
to have my own apartment. Secondly the<br />
project is a bit longer than the 3 or 8 months<br />
<strong>of</strong> the previous research projects, which gives<br />
the opportunity to plan ahead and also gives<br />
more room for trial and error.<br />
One <strong>of</strong> the parts <strong>of</strong> my job that I really enjoy<br />
is education, which is as much a part <strong>of</strong> my<br />
job as research is. It makes my day when<br />
students get excited about things I explain.
<strong>17</strong><br />
The best thing I can hear is: “ooooooh, now I<br />
get it!”. In the last two years I assisted during<br />
the Biotechnology 1 exercise tutorials, but for<br />
this year I will also be teaching the lectures<br />
together with Jack Pronk.<br />
“I still hold a pipette (almost) everyday<br />
and i still think about biotechnology<br />
everyday.<br />
So what has changed? ”<br />
At the TU Delft PhD students have to follow<br />
courses on scientific topics relevant for<br />
their project, as well as courses on things<br />
like team building, leadership and project<br />
management. While sitting on the other side<br />
<strong>of</strong> the classroom, as a PhD-student you get<br />
to work on s<strong>of</strong>t skills that are useful in your<br />
project, but definitely required later in your<br />
carreer.<br />
Of course you’re also a researcher when<br />
you’re doing a PhD-project. It’s the first time<br />
that I get paid to think, to learn and to figure<br />
things out. Because that is my favourite way<br />
<strong>of</strong> working, I enjoy the research a lot. By<br />
definition getting to a result is always slower<br />
than expected. At times that’s frustrating,<br />
but the thrill <strong>of</strong> finding something new or<br />
achieving something <strong>of</strong> importance for the<br />
project makes it worth all the hard work I put<br />
in.<br />
In the (almost) two years that I’ve worked on<br />
this project, I have regularly been asked the<br />
same question: what do you want to do after<br />
your project is over?<br />
“At times that’s frustrating, but the<br />
thrill <strong>of</strong> finding something new or<br />
achieving something <strong>of</strong> importance<br />
for the project makes it worth all the<br />
hard work i put in.”<br />
This question sounds so simple, but I will<br />
probably spend the next two years thinking<br />
about the real answer. In the end it’s more<br />
important to enjoy the project that I have<br />
right now and aim to find something I like in<br />
the long run. Whether that is in academia,<br />
research in industry or something completely<br />
different doesn’t matter that much to me. It’s<br />
the best piece <strong>of</strong> advice that I can give LSTstudents<br />
for minors, courses, internships and<br />
jobs: find something you enjoy!<br />
Xavier Hakkaart<br />
Science
18<br />
Alumnus: Elizabeth Geurts<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Astronaut. Dat was wat ik wilde worden, vanaf het moment dat mijn grote zus – ik<br />
was 6 jaar oud – een fotoboek kreeg van de eerste vrouw in de ruimte. Tien jaar lang<br />
koesterde ik die droom, tot ik een open dag van L&R bijwoonde. Zoveel nerds en<br />
zulke saaie wiskunde. Dat ging hem niet worden. Maar een foldertje van LST op mijn<br />
school gaf me al snel een nieuwe passie. Ik zat in het derde cohort van de opleiding<br />
en het is een zeer goede keuze geweest.<br />
LST bestond pas net toen ik erover las, dus<br />
ik vond het een beetje riskant. Maar het<br />
had dezelfde aantrekkingskracht op mij als<br />
ruimtevaart – onbekend en vol mogelijkheden<br />
– en combineerde bovendien mijn twee<br />
lievelingsvakken: biologie en scheikunde.<br />
De keuze was snel gemaakt, en ook de<br />
woonplaats lag voor de hand: Delft natuurlijk,<br />
met al die mannen (en mijn overleden vader<br />
had aan de TU gestudeerd, dus dat maakte<br />
het ook bijzonder). Eenmaal begonnen bleek<br />
de nieuwheid juist een groot voordeel te zijn.<br />
De docenten en het management luisterden<br />
goed naar de feedback van de studenten en<br />
het kleine cohort van 70 eerstejaars maakte<br />
het lekker gezellig.<br />
<strong>LIFE</strong> had voor het eerst een eigen bestuur<br />
en ik ging met veel plezier naar alle borrels<br />
in De Bunker (jaja, lang geleden) en in Het<br />
Keldertje. Echt actief was ik niet, in de zin<br />
van commissies en dergelijke, dus het was<br />
wel een beetje vreemd toen ik reageerde op<br />
de uitzonderlijke oproep om je te melden als<br />
je geïnteresseerd was in een jaar bestuur.<br />
Dat zag ik eigenlijk wel zitten aan het einde<br />
van mijn tweede jaar dat werd afgerond met<br />
een aantal zeer stugge vakken, waaronder<br />
TLS (transport in levende systemen). Wonder<br />
boven wonder werd ik daadwerkelijk gevraagd<br />
en werd ik Commissaris Extern in het zevende<br />
bestuur van <strong>LIFE</strong> (b’vo!). Het was een leuk,<br />
leerzaam en soms ook stressvol jaar.<br />
Na mijn bestuursjaar had ik een heerlijk<br />
rustig en overzichtelijk derde jaar van mijn<br />
bachelor. De stage bij de gist groep was<br />
een transcriptomics project en vond ik vrij<br />
leuk omdat de tijd in het lab beperkt en<br />
gestandaardiseerd was, en ik de meeste tijd<br />
aan analyses kon besteden. Het eerste jaar<br />
van mijn master stond ik weer in het lab, maar<br />
dit keer in Ierland. Het was me na veel overleg<br />
en geregel gelukt om mijn twee masterjaren<br />
om te draaien, zodat ik bij mijn vriend kon<br />
zijn die in Ierland aan het promoveren was.<br />
Dus eerst een jaar onderzoeksstage bij het<br />
Regenerative Medicine Institute in Ierland, en<br />
daarna een jaar van vakken. Mijn onderzoek<br />
was in theorie leuk: ik heb een virale vector<br />
ontwikkeld om siRNA af te leveren in cellen die<br />
Naam:<br />
Cohort:<br />
Favoriete vak:<br />
Favoriete docent:<br />
BSc stage:<br />
MSc stage:<br />
Master:<br />
Elizabeth Geurts<br />
2001<br />
Advanced Bioinformatics<br />
Susanne Rudolph<br />
Gist groep<br />
REMEDI, Ierland<br />
Cell Diagnostics
19<br />
normaal gesproken een eiwit aanmaken dat<br />
herstel van zenuwletsel verhindert. Maar het<br />
labwerk vond ik verschrikkelijk. Zoveel was<br />
trial and error, ik kreeg weinig begeleiding en<br />
ook mijn collega’s vond ik weinig inspirerend.<br />
Promoveren in het lab wilde ik zeker niet.<br />
Toen ik voor mijn bedrijfsstage bij het<br />
wetenschapsmuseum NEMO terecht kwam,<br />
ging er een wereld voor me open. Mensen die<br />
enthousiast waren over wetenschap én ook<br />
nog eens leuk waren! Dit was wat ik wilde gaan<br />
doen. Iets met wetenschapscommunicatie<br />
en -educatie. Ik had bijna een tijdelijke<br />
baan bij NEMO aangenomen maar op het<br />
laatste moment toch nog besloten voor wat<br />
‘hogere’ wetenschap te gaan. Ik werd docent<br />
bij de Hogeschool Leiden bij de opleiding<br />
Bioinformatica. Met vijf collega’s draaiden we<br />
de hele opleiding en ik gaf vooral de biologie- en<br />
scheikunde-vakken, maar kon bij een aantal<br />
projecten toch ook mijn bioinformaticakennis<br />
van LST gebruiken. Ik was met mijn neus in<br />
de boter gevallen, zo leuk vond ik het.<br />
Helaas eindigde de euforie na drie jaar, door<br />
een aantal jammere personele veranderingen,<br />
waardoor ik besloot ontslag te nemen.<br />
In dubio over “wat nu?”, bleek ik opeens<br />
zwanger te zijn, maar dat maakte de keuze<br />
juist wat makkelijker. Ik wilde iets doen<br />
wat ik parttime met een kind zou kunnen<br />
combineren en wat ik bij voorkeur ook vanuit<br />
huis zou kunnen doen. Bij een carrièreavond<br />
van <strong>LIFE</strong> vond ik de oplossing. Ik was daar<br />
om te presenteren over mijn fantastische<br />
baan bij de Hogeschool (die ik inmiddels had<br />
opgezegd), en Bo Blanckenburg was daar<br />
om te vertellen over haar werk als freelance<br />
wetenschapsjournalist. Na afloop zeiden we<br />
tegen elkaar: wat doe jij leuk werk, zeg! We<br />
hebben in feite van baan gewisseld. Op haar<br />
aanraden heb ik tijdens de laatste maanden<br />
van mijn zwangerschap stage gelopen bij Bèta<br />
Publishers, de uitgever van onder andere<br />
C2W. Het was leerzaam en ook lekker relaxed,<br />
na de drukke tijd bij de hogeschool. Zo leerde<br />
ik een beetje de kneepjes van het vak en<br />
had ik meteen een eerste opdrachtgever. Na<br />
anderhalf jaar van parttime freelancen, en een<br />
avondcursus wetenschapscorrespondentie,<br />
verhuisden we naar Silicon Valley in Californië<br />
voor het werk van mijn man.<br />
Inmiddels wonen we hier alweer drie jaar, in<br />
de zon en bij de bergen en het strand, is er<br />
een tweede kind bijgekomen, en vermaak ik<br />
me goed bij het Youth Science Institute. Ik<br />
geef wetenschapslessen aan schoolklassen<br />
die bij ons komen op een field trip, en moet<br />
daarbij regelmatig slangen, vogelspinnen<br />
en padden hanteren. Toen ik solliciteerde<br />
bleek het om jongere kinderen te gaan dan ik<br />
oorspronkelijk dacht, vooral groep 2 tot en met<br />
5, maar ik vind het boven verwachting leuk!<br />
Wie weet wat er nog meer in het verschiet ligt.<br />
Silicon Valley heeft bijzonder veel biotech. Ik<br />
ben maar alvast lid geworden van de science<br />
writers’ association <strong>of</strong> <strong>No</strong>rthern California. Je<br />
weet maar nooit.<br />
Elizabeth Geurts<br />
Onderwijs en Carrière
20<br />
Interview Niels van Stralen, Chaincraft<br />
De redactie van de <strong>Vision</strong> <strong>of</strong> <strong>LIFE</strong> ging langs bij Niels van Stralen, medeoprichter<br />
van Chaincraft. Chaincraft is een jong bedrijf gevestigd in Amsterdam wat bezig is<br />
met het commercialiseren van een technologie voor de productie van middellange<br />
vetzuurketens uit organische afvalst<strong>of</strong>fen.<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Wat houdt Chaincraft in?<br />
Chaincraft is een spin <strong>of</strong>f bedrijf van<br />
Wageningen University en ontwikkelt<br />
mengcultuur fermentaties voor de productie<br />
van biobased chemicals. Chaincraft gebruikt<br />
geen genetisch gemodificeerde organismen,<br />
maar voegt in de natuur voorkomende<br />
organismen aan een fermentor toe welke<br />
vervolgens selectief dominant worden gemaakt<br />
door het toepassen van bepaalde selectie<br />
drukken zoals verblijftijd, temperatuur,<br />
gas composities, druk etc. Door condities<br />
in de fermentor aan te passen creëren we<br />
een situatie waarbij een bepaald organisme<br />
dominant wordt, welke vervolgens op een<br />
efficiënte en snelle wijze de grondst<strong>of</strong> omzet<br />
tot het gewenste product, welke vervolgens<br />
gescheiden kan worden uit de waterige<br />
omgeving. Mengcultuurfermentatie heeft als<br />
voordeel dat er tegen lage operationele kosten<br />
chemicaliën kunnen worden gemaakt.<br />
Wat onderscheidt Chaincraft van andere<br />
afvalvergistingsbedrijven?<br />
Anaerobe vergisting (fermentatie van<br />
organisch materiaal tot methaan zonder<br />
zuurst<strong>of</strong>) bestaat gr<strong>of</strong>weg uit vier stappen:<br />
hydrolyse, verzuring, acetogenese en<br />
methanogenese. In de laatste stap wordt<br />
methaangas geproduceerd, wat zich uit<br />
zichzelf scheidt uit de fermentatievloeist<strong>of</strong>.<br />
Deze laatste stap voorkomt ChainCraft<br />
in haar productieproces. Wij houden het<br />
methaan als het ware in de vorm van korte<br />
vetzuren aanwezig in de oplossing. Hierna<br />
scheiden we de vloeist<strong>of</strong> met de vetzuren<br />
van de vaste st<strong>of</strong> (het digestaat) en leiden de<br />
vloeist<strong>of</strong> naar een tweede fermentor. In deze<br />
tweede fermentatie vindt het door ChainCraft<br />
gepatenteerde proces plaats, waarbij korte<br />
vetzuren met ethanol verlengd worden tot<br />
langere vetzuurketens. In de laatste stap<br />
worden de vetzuurketens uit de oplossing<br />
gescheiden en gezuiverd en eindigen we<br />
met een mengsel van puur vetzuur wat het<br />
uiteindelijke product is. Dit mengsel kan<br />
eventueel nog gefractioneerd worden in de<br />
afzonderlijke vetzuurketens, afhankelijk van<br />
de eindtoepassing.<br />
“Vraagstukken over duurzame energie<br />
en duurzame chemie hielden mij meer<br />
bezig dan innovaties in de land- en<br />
tuinbouw.”<br />
Wat is uw achtergrond?<br />
Ik ben in Wageningen begonnen met<br />
agrotechnologie maar uiteindelijk gedurende<br />
mijn studie de stap gemaakt naar de<br />
biotechniologie. Vraagstukken over duurzame<br />
energie en duurzame chemie hielden mij meer<br />
bezig dan innovaties in de land- en tuinbouw.<br />
Ik heb de master Biobased Technologies<br />
gedaan en ben afgestudeerd binnen de<br />
vakgroep Milieutechnologie op de technologie<br />
die ChainCraft nu aan het commercialiseren<br />
is. Mijn master thesis bestond uit het<br />
draaien van fermentaties waar vetzuurketens<br />
verlengd werden en het bouwen van een<br />
wiskundig model van dit fermentatieproces,<br />
om zo het proces te kunnen modelleren
21<br />
en voorspellen. Mijn medeoprichter heeft<br />
tijdens haar promotieonderzoek het proces<br />
ontdekt waarbij korte vetzuren verlengd<br />
kunnen worden tot lange vetzuurketens door<br />
toevoeging van ethanol, op haar project ben ik<br />
mijn afstudeervak gaan doen.<br />
Heeft u tips voor studenten die zelf een<br />
bedrijf willen opzetten?<br />
In het begin is het vooral belangrijk om<br />
goed te kijken naar wat de kracht van de<br />
technologie en het daaruit voortvloeiende<br />
product is. Wat voor potentie hebben ze en<br />
wat voor businesscase zit erachter? Zorg dat<br />
je de markt van het product kent. Je kunt er<br />
vrij snel met wat berekeningen achter komen<br />
<strong>of</strong> je plan enige levensvatbaarheid heeft.<br />
“Het is vooral belangrijk om goed<br />
te kijken naar wat de kracht van<br />
de technologie en het daaruit<br />
voortvloeiende product is.”<br />
Zijn jullie van plan om een fabriek op te<br />
zetten?<br />
Momenteel zijn we door de lab en pilotfase<br />
heen. We hebben sinds de oprichting<br />
nog geen omzet gemaakt. Alles is<br />
gefinancierd door investeerders, momenteel<br />
is ook de financiering rond voor een<br />
demonstratiefabriek. In 20<strong>17</strong> wordt de<br />
eerste (commerciële) demonstratiefabriek<br />
van ChainCraft gebouwd in de Hornhaven<br />
van Amsterdam. De grondst<strong>of</strong> voor deze<br />
fabriek zal bestaan uit voedselresten, deze<br />
worden vergist tot middellange vetzuren.<br />
Hiermee wordt dit organisch afval duurzamer<br />
ingezet dan de huidige toepassing, namelijk<br />
vergisting voor energie en warmteproductie.<br />
De vetzuren die ChainCraft beoogd te gaan<br />
maken worden momenteel gewonnen in<br />
de palmolie- en petrochemische-industrie.<br />
ChainCraft’s alternatieve productieproces<br />
is er op gericht om deze vetzuren te maken<br />
uit een duurzamere grondst<strong>of</strong>, waarbij<br />
afvalverwerking en vetzuurproductie<br />
gecombineerd worden. Daarnaast is de CO2<br />
uitstoot per ton product een stuk lager dan bij<br />
productie van vetzuren in de petrochemische<br />
<strong>of</strong> oleochemische industrie, wat bijdraagt aan<br />
het verduurzamen van dit productieproces.<br />
Het mes snijdt bij ons dus aan twee kanten.<br />
Jullie doel is om over een jaar de eerste<br />
productievestiging draaiend te hebben,<br />
zijn er nog plannen voor hierna?<br />
Zeker. We hebben al een optie om meer<br />
grond te pachten naast de locatie waar de<br />
eerste demonstratiefabriek komt. Wanneer<br />
de demonstratiefabriek succesvol blijkt,<br />
streven we naar het uitbreiden naar een<br />
fullscale fabriek die een factor 10 groter<br />
kan worden. Momenteel hebben we de<br />
technologische haalbaarheid bewezen op lab<br />
en pilot schaal. Met de demonstratiefabriek<br />
wordt bepaald <strong>of</strong> het proces daadwerkelijk<br />
economisch rendabel is, terwijl tegelijkertijd<br />
het investeringsbedrag binnen de perken<br />
blijft. Nadat de fullscale fabriek draait zal<br />
ChainCraft verder gaan opschalen via het<br />
realiseren van meer fabrieken. Uiteraard<br />
zullen we ook aandacht aan onderzoek en<br />
ontwikkeling blijven besteden zodat we het<br />
proces efficiënter en duurzamer kunnen<br />
maken.<br />
Daarnaast is ChainCraft bezig met het<br />
ontwikkelen van nieuwe processen waarmee<br />
met andere soorten grondst<strong>of</strong>fen andere<br />
producten geproduceerd kunnen worden.<br />
Onderwijs en Carrière
22<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Op deze manier proberen wij innovatief te<br />
blijven. Ik kan helaas nog niets over de details<br />
loslaten, vanwege concurrentiegevoeligheid.<br />
Bieden jullie ook stageplekken voor<br />
studenten?<br />
Jazeker. Dit vinden we erg leuk en het is voor<br />
ons ook nuttig om met studenten samen te<br />
werken. We hebben momenteel twee mensen<br />
die stage lopen. De stagiairs komen wisselend<br />
van MBO tot universitair onderwijs. Vanuit<br />
de universiteit nemen we voornamelijk<br />
masterstudenten aan, zij lopen langer stage<br />
waardoor wij meer uit het onderzoek kunnen<br />
halen. Als WO student krijg je een eigen<br />
wetenschappelijk project waar je aan werkt.<br />
Dit project heeft vaak een zeer toegepast<br />
karakter in lijn met het lopende onderzoek<br />
binnen de R&D afdeling.<br />
“In 20<strong>17</strong> wordt de eerste commerciële<br />
demonstratiefabriek gebouwd”<br />
Wat achten jullie belangrijke eigenschappen<br />
en vaardigheden in toekomstige<br />
werknemers?<br />
Dit hangt natuurlijk van de functie af. In<br />
het algemeen vinden we het belangrijk dat<br />
onze werknemers gemotiveerd en gedreven<br />
zijn met een creatieve geest. Logisch kunnen<br />
nadenken en de juiste beslissingen kunnen<br />
maken is erg belangrijk. We zijn voornamelijk<br />
op zoek naar personen met een hoge mate<br />
van zelfstandigheid. In deze kleine organisatie<br />
hebben we bijna geen hiërarchie, hierdoor<br />
moet je de trekker zijn van je eigen project, je<br />
hebt dus een hoge mate van verantwoordelijk<br />
voor het werk wat je levert. Ondernemend zijn<br />
en je eigen plan weten te maken en managen<br />
is dus erg belangrijk.<br />
Uiteraard is het ook belangrijk dat je binnen<br />
de groep past. We zijn met een relatief kleine<br />
groep die hier dagelijks is. Er werken ongeveer<br />
12 mensen, zowel fulltime als parttime. Dit<br />
zijn zowel de directie, mensen die zich met<br />
de financiën bezig houden, mensen die met<br />
de realisatie van de fabriek bezig zijn, als<br />
onderzoekers op het lab. We zijn gestaag<br />
gegroeid sinds we 6 jaar terug met zijn<br />
tweeën gestart zijn. We werken veel samen,<br />
op elke project zitten minimaal 2 mensen. Als<br />
universitair onderzoek ben je vaak de leider<br />
van een project. Je zult in dat geval ook nog<br />
wel met enige regelmaat op het lab staan.<br />
“Als WO student krijg je een eigen<br />
wetenschappelijk project waar je aan<br />
werkt. Dit project heeft vaak een zeer<br />
toegepast karakter in lijn met het<br />
lopende onderzoek binnen de R&D<br />
afdeling. ”<br />
Via welke kanalen werven jullie<br />
toekomstige werknemers?<br />
We hebben goede banden met de TU<br />
Delft, Wageningen en de hogeschool van<br />
Amsterdam, op deze manier komen we ook<br />
in contact met huidige studenten. Af en<br />
toe sturen we een stageopdracht rond waar<br />
studenten op kunnen reageren. Als we<br />
studenten selecteren kijken we natuurlijk<br />
naar de eerder genoemde eigenschappen.<br />
Daarnaast kijken we naar hun cijferlijst en<br />
vragen we meestal ook naar een recent thesis<br />
verslag van de student. Hier kun je vaak veel<br />
over de denkwijze van de student uit afleiden.<br />
De manier waarop iemand analyseert <strong>of</strong> hoe<br />
goed hij/zij zich in de st<strong>of</strong> verdiept is in de<br />
rapporten goed af te lezen.<br />
Elien Versteegen en Lars Kraaijevanger
23
24<br />
Interview Remus Dame<br />
Remus Dame, universitair ho<strong>of</strong>ddocent Molecular Biophysics en Natuurkunde en<br />
ho<strong>of</strong>d van de Chromatin organization & dynamics groep, ontving in het voorjaar<br />
van 2016 een VICI-beurs. Deze beurs geeft onderzoekers de mogelijkheid een eigen<br />
onderzoeksgroep op te bouwen en onderzoek te doen.<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Wat heeft u gestudeerd en hoe ziet uw<br />
loopbaan eruit?<br />
Ik heb scheikunde oude stijl aan de UVA<br />
gestudeerd. Hier heb ik al snel voor de richting<br />
biochemie gekozen. Met behulp van het<br />
Erasmus programma ben ik al vrij snel naar<br />
Zuid-Italië gegaan voor stage. Hier hadden<br />
ze een atoomkrachtmicroscoop waarmee met<br />
een naald kleine oppervlakten afgetast worden<br />
om vormen van bijvoorbeeld moleculen te<br />
bepalen. Dit was het begin van mijn interesse<br />
voor bi<strong>of</strong>ysica en tevens de basis van het<br />
onderzoek waar ik nu nog steeds mee bezig<br />
ben. Hierna heb ik een half jaar stage aan de<br />
VU gelopen. Hier heb ik topoisomerases tot<br />
over- <strong>of</strong> onderexpressie gebracht om daarna<br />
naar een isoleerbaar plasmide te kijken hoe<br />
de topologie veranderd was.<br />
“Het is handig om dat wat je doet leuk<br />
te vinden en om energie te halen uit<br />
het oplossen van problemen”<br />
Daarna ben ik gaan zoeken naar een plek om<br />
die atoomkrachtmicroscopie toe te passen.<br />
In Nederland werd deze echter nog niet veel<br />
gebruikt. Er was wel een groep in Twente<br />
mee bezig, deze bekeken het echter van<br />
de technische kant en niet de biologische<br />
waarin ik geïnteresseerd was. Op dat moment<br />
kwam er iemand terug uit de VS die zich<br />
bezighield met atoomkrachtmicroscopie<br />
en ging samenwerken met <strong>No</strong>ra Goosen.<br />
Uiteindelijk ben ik bij <strong>No</strong>ra gepromoveerd<br />
op een biochemisch/genetisch project. Door<br />
mijn connectie met deze techniek heb ik deze<br />
kunnen toepassen op het systeem dat zij in<br />
gedachten had, maar dat hierdoor op een heel<br />
andere manier benaderd werd. Het illustreert<br />
waar mijn passie ligt: het toepassen van<br />
natuurkundige technieken en kennis om<br />
biologische systemen en hun werkingen te<br />
begrijpen en dit te vertalen naar wat er in een<br />
cel gebeurt.<br />
U heeft een VICI-beurs ontvangen, wat<br />
bent u van plan hier mee te doen?<br />
Veel gaat op aan salariskosten, hier kan ik<br />
6 mensen van aannemen. De rest wordt<br />
geïnvesteerd in apparatuur. We gaan ook een<br />
aantal nieuwe technieken op zetten die wij in<br />
ons onderzoek kunnen toepassen.<br />
“Sta open voor inzichten van buitenaf,<br />
dan kom je ook veel verder in je<br />
onderzoek”<br />
Wat is uw motivatie voor dit onderzoek?<br />
Cellen, in ons geval bacteriën, communiceren<br />
met hun omgeving. Wij proberen te kijken<br />
naar hoe signalen die van buiten komen in<br />
de cel worden omgezet in een fysiologische<br />
respons. In de natuur zijn veranderingen in<br />
de groeiomstandigheden ook belangrijk: er<br />
zijn heel veel bacteriën die zich anders gaan<br />
gedragen op het moment dat ze een gastheer<br />
binnentreden. Wat wij gaan onderzoeken is<br />
hoe redelijk simpele signalen binnenkomen
25<br />
in de bacterie, hoe die via effecten op<br />
chromatinestructuur – dat is onze hypothese<br />
– worden vertaald in effecten op transcriptie<br />
en hoe dit uiteindelijk leidt tot een verandering<br />
in het gedrag.<br />
“Mijn passie is het toepassen van<br />
natuurkundige technieken en kennis<br />
om biologische systemen en hun<br />
werkingen te begrijpen en dit te<br />
vertalen naar wat er in een cel gebeurt”<br />
In de prokaryoten die wij onderzoeken<br />
bestaan natuurlijk geen histonen, maar<br />
wel een hoop andere eiwitten die de DNAvouwing<br />
beïnvloeden. Deze eiwitten hebben<br />
vaak dubbele functies en kunnen meerdere<br />
processen beïnvloeden. Sommige eiwitten<br />
werken vergelijkbaar met histonen <strong>of</strong> kunnen<br />
heel specifiek bepaalde genen aan- en<br />
uitzetten. Een specifiek eiwit is het H-NS: dit<br />
eiwit reageert op bepaalde signalen door van<br />
structuur te veranderen. Het is een dimeer<br />
eiwit bestaande uit twee subunits die DNA<br />
binden, waardoor lussen in het DNA kunnen<br />
ontstaan. Afhankelijk van zijn omgeving is<br />
het eiwit in een open <strong>of</strong> een half gesloten<br />
conformatie, waardoor de bereikbaarheid<br />
van de domeinen beïnvloed wordt. Dit heeft<br />
mogelijk tot gevolg dat bepaalde genen<br />
actief <strong>of</strong> inactief worden. Dat gaan we verder<br />
onderzoeken op verschillende lengteschalen,<br />
op het niveau van het eiwit, de hele cel en<br />
niveaus daar tussen in. Met deze resultaten<br />
kunnen we beter begrijpen hoe bacteriën in<br />
hun gastheer functioneren, wat medische<br />
potentie heeft. Momenteel zijn we bezig met<br />
het publiceren van dit onderzoek.<br />
heel veel aannemen van hun begeleider. Het<br />
duurt dan even voordat ze realiseren dat ze<br />
zelf ook goed moeten nadenken over wat ze<br />
nu eigenlijk aan het doen zijn. Daarnaast is<br />
het altijd belangrijk dat je doorziet wat een<br />
experiment <strong>of</strong> een techniek die je uitvoert<br />
precies betekent, want je ziet wel eens dat<br />
mensen vergeten dat de uitkomst van een<br />
experiment deels ook wordt bepaald door de<br />
benadering <strong>of</strong> techniek die je kiest. Daarnaast<br />
vind ik het heel belangrijk om veel initiatief<br />
te tonen, probeer richting te geven aan wat<br />
je doet. Tenslotte is het heel belangrijk dat je<br />
goed om kan gaan met tegenslagen. Er gaan<br />
altijd wel dingen mis, dus is het handig om<br />
dat wat je doet leuk te vinden en om energie te<br />
halen uit het oplossen van problemen.<br />
“Wij proberen te kijken naar hoe<br />
signalen die van buiten komen in de cel<br />
worden omgezet in een fysiologische<br />
respons”<br />
Als u een onderzoeksgroep samenstelt,<br />
waar komen de meeste mensen vandaan?<br />
Je hebt altijd een eigen kweek, mensen die je<br />
al kent en waarvan je weet hoe ze werken. Dit<br />
is niet per se goed voor deze mensen.<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Wat vindt u belangrijke eigenschappen van<br />
een onderzoeker?<br />
Het is heel belangrijk om een intrinsieke drive<br />
te hebben. Dat je uit jezelf heel nieuwsgierig<br />
bent naar hoe dingen werken, maar dat je<br />
vooral ook heel kritisch kunt zijn op alles<br />
wat je doet en dus een goede reflectie hebt.<br />
Wat nog wel eens wil gebeuren als mensen<br />
net met een onderzoek beginnen, is dat ze
26<br />
dan niet alleen over de grenzen heen van je<br />
eigen project, maar ook over de grenzen van<br />
disciplines. Onderzoekers van een andere<br />
discipline kunnen namelijk veel gemeen<br />
hebben en andere nuttige inzichten hebben.<br />
Is er binnen uw groep ook ruimte voor<br />
bachelor- <strong>of</strong> masterstudenten die hun<br />
stage willen doen?<br />
Ja, die komen ook vaak genoeg. Er is veel<br />
vraag, dus mocht je echt willen, dan raad<br />
ik aan om bijtijds te zijn en hier ruim van te<br />
voren over na te denken.<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Soms raad ik ze ook aan om ergens anders<br />
te kijken, omdat je anders gewoon te lang<br />
in dezelfde omgeving blijft. Als je echt wilt<br />
groeien moet je vooral niet op dezelfde plek<br />
blijven, ook al is dit heel makkelijk als je<br />
een promotieplek aangeboden wordt. Het is<br />
wel moeilijk om in te schatten hoe mensen<br />
werken als ze van buiten komen. Je kijkt<br />
toch al gauw naar studenten die van collega’s<br />
komen en een goede aanbeveling hebben. In<br />
die gevallen zul je deze studenten uitnodigen<br />
voor een presentatie en interview om een<br />
eigen indruk te vormen.<br />
“De uitkomst van een experiment<br />
wordt deels ook wordt bepaald door<br />
de benadering <strong>of</strong> techniek die je kiest”<br />
Gaat u de komende 5 jaar door met de<br />
mensen uit de onderzoeksgroep waarmee<br />
u nu samenwerkt?<br />
Nee. Ik heb weliswaar een aantal mensen<br />
aangenomen op de subsidie, maar ik heb ook<br />
mensen die hier al langer rond lopen. Het is<br />
belangrijk dat mensen in verschillende stadia<br />
van hun promotie <strong>of</strong> aanstelling zitten. Zo hou<br />
je een overlap tussen mensen. Dat is goed<br />
voor de groep, want dan kan iedereen kennis<br />
overdragen op elkaar. Dit is iets wat ik net niet<br />
genoemd heb, maar een goede samenwerking<br />
is ook belangrijk in een onderzoeksgroep. Sta<br />
open voor inzichten van buitenaf, dan kom<br />
je ook veel verder in je onderzoek. En kijk<br />
“Onderzoekers van een andere<br />
discipline kunnen veel gemeen<br />
hebben en andere nuttige inzichten<br />
hebben”<br />
Waar ziet u uzelf en uw onderzoek over 10<br />
jaar?<br />
Wat ik hoop is dat we beter verbinding kunnen<br />
maken tussen wat gebeurt in een reageerbuis<br />
en wat daadwerkelijk gebeurt in een cel.<br />
Hiervoor is het belangrijk dat we nieuwe<br />
technieken tot onze beschikking hebben<br />
zodat we levende cellen en hun processen<br />
makkelijker op kleine schaal kunnen<br />
bestuderen. Ik hoop te kunnen bijdragen<br />
aan de ontwikkeling van deze technieken. We<br />
willen dus beter kunnen kijken naar in vivo<br />
mechanismen, maar ook in vitro onderzoek<br />
makkelijker maken. Hiermee hoop ik dat we<br />
een cel kunnen begrijpen op alle verschillende<br />
niveaus.<br />
Elien Versteegen en <strong>No</strong>ud Klaassen
27<br />
Onderwijsupdate<br />
De FSR, <strong>of</strong> te wel Facultaire StudentenRaad, je hebt er vast wel een keer van gehoord. Je stemt<br />
er één keer per jaar voor, ziet misschien af en toe een poster en eens in de zoveel tijd is er een<br />
evenement dat ze organiseren. Leuk, maar waarschijnlijk denk je nu nog steeds ‘Wie zijn die<br />
mensen? Zijn ze belangrijk?’ Jazeker, we zijn belangrijk voor je, allow me to explain.<br />
De FSR is een wettelijk orgaan van de TU<br />
Delft. Dit betekent dat het bestaan van de<br />
FSR wettelijk vast is gelegd, evenals onze<br />
rechten en plichten. De raad bestaat uit 9<br />
studenten, 2 vertegenwoordigers per stuk<br />
van zowel LST, MST, TN en Nano, en 1 van<br />
SEC. Deze studenten worden één keer per<br />
jaar verkozen door de studenten van de<br />
verschillende studies.<br />
Na de verkiezingen begint het echte werk.<br />
Wij komen bij elkaar en gaan brainstormen<br />
over wat we dit jaar willen bereiken en<br />
hoe. Deze ideeën en doelen plaatsen we in<br />
port<strong>of</strong>olio’s. Dit jaar hebben we de volgende<br />
aandachtspunten:<br />
• Het nieuwe gebouw, TNW Zuid.<br />
• De kwaliteit van de studentassistenten.<br />
• De dip die veel studenten ondervinden<br />
in het tweede jaar.<br />
• De overgang van Blackboard naar<br />
Brightspace<br />
• Blended Learning (normale colleges<br />
in combinatie met MOOC’s).<br />
• Actieve communicatie naar studenten<br />
(zoals via die stukje).<br />
“Wij komen bijelkaar en gaan<br />
brainstormen over we dit jaar willen<br />
bereiken en hoe.”<br />
Deze punten vereisen ieder een unieke aanpak,<br />
maar de algemene werking van de FSR is als<br />
volgt. Eens in de twee weken komen wij bij<br />
elkaar, hierbij bespreken we onze port<strong>of</strong>olio’s,<br />
vooruitgang en eventuele problemen waar<br />
we tegenaan lopen. Dan is ook nog ongeveer<br />
één keer per maand een vergadering met<br />
het managementteam van de faculteit, dit<br />
team bestaat uit alle opleidingsdirecteuren,<br />
opleidingscoördinatoren en de decaan. Dit<br />
is onze kans om feedback van de studenten<br />
terug te koppelen en onze eigen ideeën voor<br />
te stellen. Grote veranderingen kunnen hier<br />
worden geregeld.<br />
“De FSR is als het ware een doorgang<br />
vanaf de studenten naar de decaan en<br />
andere belangrijke personen.”<br />
Oké, maar wat heb jij hieraan? Stel er is een<br />
probleem waar veel studenten tegenaan lopen<br />
in het nieuwe gebouw, bijvoorbeeld te weinig<br />
magnetrons. Door dat tegen ons (Jildau Bras<br />
<strong>of</strong> Renzo Rozenbroek) te zeggen kunnen<br />
wij proberen dit probleem samen met het<br />
managementteam op te lossen. De FSR is als<br />
het ware de doorgang vanaf de studenten naar<br />
de decaan en andere belangrijke personen.<br />
Dus, mocht je ooit nog een probleem<br />
<strong>of</strong> feedbackpunt hebben, aarzel dan<br />
niet om contact op te nemen met ons:<br />
FSR-TNW@tudelft.nl. Natuurlijk kan je<br />
ons <strong>of</strong> Hessel van het bestuur ook gewoon<br />
aanspreken.<br />
Renzo Rozenbroek
28<br />
Bijzondere activiteit: Roderick de Kat Angelino<br />
Daar sta je dan in het donker in februari boven op de UB. Volgens een random sms’je<br />
moet je er staan. Waarvoor zou dit nou weer zijn? Een commissie, <strong>of</strong> iets anders?<br />
Opeens komen er 2 mensen naar je toe lopen, een MST’er en een Nano’er. Dan krijg<br />
je de volgende hint en begint de avond met van hot naar her lopen.<br />
Uiteindelijk eindigt de speurtocht bij het<br />
nieuwe TNW gebouw, daar staan 3 mensen<br />
van de besturen van <strong>LIFE</strong>, TG en HOOKE.<br />
Daar wordt het duidelijk waarvoor de<br />
speurtocht was: barbestuur doen voor de<br />
nieuwe bar in het TNW Zuid-gebouw. Hier<br />
begint het avontuur van het stichten van een<br />
bar.<br />
Onderwijs en Carrière<br />
De maanden erna was het een zware tocht<br />
met teleurstellingen en overwinningen. Het<br />
barbestuur moest namelijk een bar van<br />
de grond af aan opbouwen. Dit was geen<br />
gemakkelijke taak. Er moest verscheidene<br />
dingen worden gedaan: het oprichten van een<br />
studie, aanmelden bij de KvK, verzekeringen<br />
afsluiten, overeenkomsten maken met de<br />
faculteit, een leverancier regelen, een kassa<br />
en betaalsysteem kopen en leren gebruiken<br />
en nog veel meer. Dit zou allemaal makkelijk<br />
in de tijd voordat de bar <strong>of</strong>ficieel open zou<br />
gaan moeten zijn gelukt. Echter is het leven<br />
niet altijd makkelijk, want de meeste mensen<br />
met wie we contact hadden waren niet<br />
behulpzaam, konden niks voor ons regelen<br />
<strong>of</strong> stuurden ons door naar de volgende<br />
persoon. Ook was het fijn dat iedereen van<br />
het barbestuur nog niet ervaren was met<br />
een stichting <strong>of</strong> een bar oprichten. Hierdoor<br />
werden veel essentiële activiteiten vertraagd.<br />
Dit zorgde ervoor dat er veel gestress was<br />
in de laatste weken voor de opening en dat<br />
uiteindelijk zelfs de opening een week is<br />
verlaat. Maar uiteindelijk was daar dan toch<br />
de grote opening van de bar op 16 september.<br />
Echter was het kassasysteem nog niet online,<br />
waren de betaalpasjes nog niet geleverd<br />
en was er nog geen pinautomaat. Dit werd<br />
opgelost door strippenkaarten te verkopen<br />
en dit resulteerde in een memorabele eerste<br />
borrel.<br />
“Van de tap hebben we Jupiler, Hertog<br />
Jan, Leffe Blond en een wisselend<br />
Hertog Jan-speciaalbier”<br />
Uiteindelijk zijn de passen wel geleverd. Deze<br />
passen zorgen ervoor dat het heel makkelijk<br />
is om te betalen. Een pas kan je voor 1,50<br />
kopen bij de borrels en deze kan je dan<br />
opwaarderen in de bar <strong>of</strong> online via iDeal. Als<br />
je een biertje wilt kopen hoef je alleen maar de<br />
pas tegen een scanner aan te houden en poef<br />
je hebt betaald. Zo’n pasje maakt natuurlijk je<br />
leven een heel stuk makkelijker. Je hoeft als<br />
je hebt betaald alleen nog maar te wachten<br />
op het tappen van het biertje. Dit duurt ook
29<br />
helemaal niet lang, sinds er een tap is waar<br />
wel gewoon een normale hoeveelheid bier<br />
uitkomt per minuut *kuch* Leiden *kuch*.<br />
Daarnaast zijn er ook nog eens 4 tappen. Uit<br />
deze tappen komen 4 verschillende heerlijke<br />
biertjes, Jupiler, Hertog Jan, Leffe Blond en<br />
een Hertog Jan wisseltap. Van deze wisseltap<br />
zijn elk seizoen andere biertjes worden getapt.<br />
In de lente zal er Lentebock worden getapt, in<br />
de zomer een heerlijke Weizener, in de Herfst<br />
bockbier en in de winter Hertog Jan Grand<br />
Prestige. Natuurlijk is er naast al dat bier ook<br />
gewoon fris te koop. Ook is er eten te koop<br />
tijdens de borrel, zo kunnen er chips en tosti’s<br />
– ham/kaas, kaas en vlam – worden gekocht.<br />
Op het moment van schrijven zijn we al 3<br />
weken open en alles loopt nog steeds niet<br />
helemaal soepel. Het is passen en meten<br />
bij elke borrel om ze goed te laten verlopen.<br />
Zeker aangezien de openingstijden van 16:00<br />
tot 21:00 zijn en de bar dinsdag, woensdag,<br />
donderdag en vrijdag open is. Dus veel<br />
lange borrels waar de mogelijkheid is om<br />
veel levenswater, bier, te verkopen. Dit kan<br />
oplopen tot zo’n 300 liter bier per borrel.<br />
“Elke dag wordt er gewerkt om<br />
ervoor te zorgen dat de studenten<br />
en medewerkers van het TNW Zuidgebouw<br />
een drankje kunnen doen na<br />
een zware dag college <strong>of</strong> werken”<br />
Dat het nog niet allemaal soepel loopt is ook<br />
wel weer logisch, aangezien het voor het hele<br />
barbestuur een nieuwe uitdaging is in het<br />
wonder genaamd leven. Elke dag wordt er<br />
gewerkt om ervoor te zorgen dat de studenten<br />
en medewerkers van het TNW Zuid-gebouw<br />
een drankje kunnen doen na een zware dag<br />
college <strong>of</strong> werken. Het uiteindelijke doel is Bar<br />
het Lab op de kaart te zetten van de TU Delft:<br />
dat het onderdeel wordt van je levenscyclus<br />
om nog even na college naar het Lab te gaan<br />
om een biertje te doen en van alles en nog wat<br />
door te spreken. Daarnaast moet het ook een<br />
plek worden waar de drie studieverenigingen<br />
dichter bij elkaar komen, waar je nieuwe<br />
mensen leert kennen en natuurlijk tot rust<br />
kan komen om je leven weer een beetje orde<br />
te geven.<br />
Dus kom allemaal een keertje langs bij het<br />
Lab en geniet met een drankje en je vrienden,<br />
mocht je die hebben, van de nieuwe bar en<br />
het heerlijke terras.<br />
Onderwijs en Carrière<br />
Roderick de Kat Angelino
30<br />
Nieuwbouw Leiden<br />
Het Gorlaeus Gebouw in Leiden wordt vernieuwd, en de eerste fase van het project is<br />
in mei dit jaar opgeleverd. Leanne maakte deel uit van de eerste groep studenten die<br />
gebruik maakten van het nieuwe gebouw en vertelt over de ietwat moeizame start die<br />
het gebouw kende.<br />
Na twee jaar practicum in het LCP kregen wij aan het eind van het collegejaar als (toen nog)<br />
tweedejaars de eer om een primeur neer te zetten in de nieuwe labzalen van het Gorlaeus.<br />
Het Moleculaire Genetica & Gentechnologie practicum kon beginnen! De nog nooit eerder<br />
gebruikte zalen waren nog zo schoon, dat je er taart van de grond had kunnen eten, welke<br />
natuurlijk vaak meegenomen werden vanwege de taartpunten. De vele ramen zorgen ervoor<br />
dat er veel natuurlijk licht de zalen binnen komt. Hierdoor is de dag veel beter vol te houden<br />
dan in het LCP lab. Daar was ik aan het eind van de dag altijd helemaal gaar gestoomd door<br />
de LED-verlichting. Ook de vernieuwde apparatuur zorgt voor een hele verbetering. De nieuwe<br />
labzalen zouden zelfs gebruik maken van energie-terugwinsystemen. Met veel plezier heb ik<br />
vele PCR’s ingezet en vele gelletjes laten runnen.<br />
Opinie<br />
Toch was het gebouw blijkbaar niet zo goed ontworpen als gehoopt. Na een paar weken<br />
practicum te hebben gevolgd, werden de labzalen overspoeld met water. Een gesprongen<br />
waterleiding was hierbij de boosdoener. Het practicum viel volledig in het water! Gelukkig kon<br />
het weer worden voortgezet in het vertrouwde LCP lab. De onder het st<strong>of</strong> gelegen zalen werden<br />
snel klaar gemaakt om vervolgens zo snel mogelijk verder te kunnen met het practicum.<br />
De overspoelde labzalen mochten niet betreden worden door studenten, dus er moest snel<br />
gehandeld worden om alle spullen op tijd naar het LCP lab te verhuizen. Maar slechts een<br />
uur later dan gepland kon er weer rustig aan het practicum gewerkt worden, onder het genot<br />
van de wel vertrouwde LED-verlichting. Intussen werd de waterleiding vervangen en werd het<br />
water weggepompt door de brandweer. Er werd snel gewerkt om de zalen weer gebruiksklaar<br />
te maken.<br />
Na een week <strong>of</strong> twee mochten we het practicum gelukkig weer voorzetten in de toch niet meer<br />
zo nieuwe labzalen. De schade van de overstroming was helaas nog duidelijk zichtbaar: de<br />
spierwitte muren kleurden toch niet zo wit meer en her en der waren nog vochtvlekken op de<br />
vloer te vinden. Gelukkig maakten de k<strong>of</strong>fieautomaten, die nog geen betaalsysteem hadden en<br />
dus gratis k<strong>of</strong>fie verzorgden, alles goed. Met veel plezier hebben we weer doorgewerkt aan het<br />
practicum. Prachtige transformanten werden verkregen en een heuse genomische bank werd<br />
gemaakt. Ik voelde me weer als een vis in het water, maar dan deze keer gelukkig wel zonder<br />
het water.<br />
Leanne van Bentem
Nieuwbouw Delft<br />
Terwijl in Leiden het Gorlaeus Gebouw geleidelijk wordt vernieuwd, zijn we in Delft<br />
massaal verhuisd naar ons nieuwe plekje op de campus: TNW Zuid. Lars vertelt over<br />
de verhuizing van het oude gebouw, het Kluyver, naar het nieuwe gebouw, en deelt<br />
zijn mening over TNW Zuid.<br />
Op het eerste oog is het nieuwe hok ruim, mooi en kan er lekker gewerkt worden. Alle<br />
<strong>LIFE</strong>-leden die op het hok langs komen kunnen lekker zitten op de nieuwe bank. Met deze<br />
vernieuwingen zijn we allemaal erg blij. Wat ook nieuw is in Delft is onze nieuwe vis Panda. De<br />
eerste twee weken moest hij nog even wennen aan zijn nieuwe aquarium, maar hij voelt zich al<br />
erg thuis. Al is hij wel erg eenzaam en wilt hij graag naar Leiden verhuizen naar zijnmede <strong>LIFE</strong>visgenoten.<br />
Alhoewel Panda goed opweg is moet hij niet hopen dat hij net zoals Theodorus<br />
Leopold S. en Lester buitengewoonlid kan worden.<br />
31<br />
Maar goed, het gaat om de nieuwbouw. Het hok is dus erg ruim, hierdoor is het moeilijk te<br />
verwarmen. Het hele gebouw staat al ingesteld op vrieskist, het is dus aan te raden je eigen<br />
skipak mee te nemen met een rugtasje vol met thermoskannetjes. Waarom thermoskannetjes<br />
meenemen? Er zijn toch k<strong>of</strong>fieautomaten in het gebouw? Jazeker zijn deze er, maar deze zijn<br />
alleen toegankelijk voor medewerkers van de TU Delft. K<strong>of</strong>fie op het hok was eerst ook nog niet<br />
te halen, want wij mochten geen elektronische apparaten aansluiten. <strong>No</strong>u hebben wij samen<br />
het 19e hard gestreden voor jullie. Na twee maanden was er eindelijk een k<strong>of</strong>fiezetappraat<br />
besteld, maar moest deze nog gekeurd worden door FMVG. Gelukkig hebben ze dit in een<br />
uurtje kunnen doen en konden wij vanaf vorige week jullie allen gratis k<strong>of</strong>fie aanbieden. De<br />
bonen die we hadden waren een beetje zuur. We hebben nu ik aan het schrijven ben al de<br />
nieuwe bonen ontvangen. Deze ruiken een stuk beter en het is nu nog maar hopen dat ze net<br />
zo lekker smaken.<br />
Wat ook prettiger was aan het oude gebouw is dat wij daar rustig onze koelkasten en tostiijzers<br />
mochten aansluiten en een magnetron hadden voor onze leden. Momenteel staat er<br />
iedere pauze een flinke rij voor de magnetrons in het atrium en liggen onze etenswaren te<br />
bederven in koelkasten die alleen als goed geïsoleerde lauwe kasten functioneren. Wat wel<br />
een verbeterpunt is, is dat de toiletten tegenover ons hok zitten, ‘ vroeger’ moest je eerst nog<br />
een andere verdieping opzoeken voordat je bij het toilet was. Het enige wat jammer is, is dat<br />
hier zich maar één toilet bevindt. Daarbovenop zit hier ook een douche naast, maar deze heeft<br />
geen apart slot. Dus wordt de gehele ruimte voor douche en wc afgesloten als iemand aan<br />
het douchen is. Als er weer eens iemand naar de wc wilt horen wij altijd de frustraties van de<br />
mensen die naar de wc moeten als iemand aan het douchen is. En dus zal je dan alsnog een<br />
vergelijkbare wandeling met die in het oude gebouw moeten maken. Wat een nostalgie!<br />
Opinie<br />
Lars Kraaijevanger
32
Color your lab<br />
MiniBio and my-Control:<br />
good looks, great performance<br />
Our colorful range <strong>of</strong> MiniBio bioreactor systems provides a true scale down <strong>of</strong> your laboratory<br />
scale bioreactors. The MiniBio systems have the same versatility as the laboratory scale bioreactors.<br />
This means that the MiniBio systems can be customized to fi t your demands for any process.<br />
The small volume reduces medium costs and optimizes the use <strong>of</strong> expensive bench space.<br />
MiniBio and my-Control: colorful power for every lab<br />
• Microbial and Cell culture configuration<br />
• Batch, Fed-Batch and Continuous cultivation<br />
• 250ml Total volume with up to 200ml working volume<br />
• 500ml Total volume with up to 400ml working volume<br />
• 1000ml Total volume with up to 800ml working volume<br />
• Borosilicate glass vessel and stainless steel<br />
head plate and inserts<br />
• Overlay or Sparger aeration (L-sparger or porous sparger)<br />
• Lipsealed stirrer for up to 2000 RPM mixing<br />
• Height adjustable impellers (Rushton or Marine impellers)<br />
<strong>of</strong> processes<br />
• True scale down design <strong>of</strong>fers easy scale-up<br />
<strong>of</strong> processes<br />
• pH, DO, Temperature, Level and Foam sensors<br />
• Classical sensors for reliable and stable signals<br />
• Up to 6 variable speed pumps or micro valves<br />
for additions<br />
• Gas Flow via optional Mass Flow Controllers<br />
• 5 Complete bioreactor systems on 1m bench space<br />
• Operation via web browser, iPhone, iPod and iPad<br />
• Up to 32 parallel my-Controllers<br />
• S<strong>of</strong>tware for parallel cultivations and data processing<br />
A STEP AHEAD<br />
www.applikon-biotechnology.com
Change language