You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
10<br />
2xDeCadent vertelt: Lisa Büller<br />
Dit is een van de momenten waar ik als Praeses al snel naar uitkeek. Het moment dat ik<br />
mijn levensverhaal mocht vertellen in de eerste <strong>Vision</strong> van het jaar. Een levensverhaal<br />
dat begon op 23 februari 1995 op de zolder van een klassiek rijtjeshuis in het pittoreske<br />
Heemstede.<br />
Vereniging<br />
Na het krijgen van twee zoons, Bas en Jeroen,<br />
werd de wens van mijn ouders voor een meisje<br />
eindelijk vervuld met mijn komst. Na mijn<br />
geboorte voelde het gezin al redelijk compleet,<br />
echter werd dit na vijf jaar herzien en werd<br />
het gezin aangevuld met mijn jongste broertje<br />
Coen. Als het enige meisje in een gezin met<br />
vier kinderen wist ik ook al snel mijn mannetje<br />
te staan. Van afgeknipte poppenharen tot<br />
verstopte Moederdagcadeautjes die kwijt<br />
raakten, ik heb het allemaal meegemaakt.<br />
Toen ik net kon kruipen en mijn broer mijn<br />
speelgoed afpakte ben ik een keer achter<br />
hem aangekropen en op hem geklommen<br />
waardoor hij zo schrok dat ik mijn speelgoed<br />
terug kreeg. Gelukkig bleef het bij grappen en<br />
grollen en ging het er eigenlijk erg gemoedelijk<br />
aan toe in Huize Büller.<br />
“Natuurlijk had nog niemand hiervan<br />
gehoord in mijn omgeving, maar ik<br />
was helemaal om”<br />
Maar met de eerste drie kinderen zo dicht<br />
op elkaar wordt het natuurlijk redelijk vol<br />
in zo’n een huis. Hoe leuk ze ons ook vond,<br />
stiekem was mijn moeder toch wel heel blij<br />
om even rust te hebben overdag als wij naar<br />
school moesten. Zelf had ik eigenlijk ook<br />
geen problemen met het naar school gaan,<br />
aangezien ik vaak al snel klaar was met mijn<br />
opdrachten en vervolgens mijn tijd mocht<br />
gaan besteden met tekenen, knutselen en<br />
schilderen. Daarnaast ontmoette ik hier mijn<br />
beste vriendin van de basisschool, Nina,<br />
met wie ik nu nog steeds een goede band<br />
heb. Onze vriendschap ging op een gegeven<br />
moment zelfs zo ver dat we maar twee keer in<br />
de week mochten afspreken omdat we vrijwel<br />
elke dag wilden afspreken.<br />
“Ik kon het echter niet over mijn hart<br />
verkrijgen om niks voor <strong>LIFE</strong> te doen”<br />
Na de basisschool was het al snel duidelijk<br />
dat ik VWO ging doen. Ik had al jaren besloten<br />
dat ik net zoals mijn broers naar College<br />
Hageveld wilde, ook al had ik dit eigenlijk<br />
puur besloten op het feit dat het gebouw zo<br />
mooi was. Gelukkig bleek dit helemaal geen<br />
slechte keus en zette ik mijn schoolcarrière<br />
daar dan ook voort. Geen van mijn vrienden<br />
van de basisschool ging echter naar Hageveld,<br />
dus betekende dit het moment om nieuwe<br />
vrienden te maken. Dit ging eigenlijk via<br />
hockey. Ik hockeyde bij een klein dorps clubje<br />
in Bennebroek en een teamgenootje bleek ook<br />
naar Hageveld te gaan. Dit resulteerde erin<br />
dat vrijwel mijn hele vriendinnengroep in<br />
Bennebroek woonde en hockeyde, waardoor ik<br />
soms vaker in Bennebroek te vinden was dan<br />
in Heemstede. Daarnaast wilde mijn moeder<br />
erg graag dat wij allemaal veel sportten dus<br />
moest ik net als mijn broer verplicht atletiek<br />
uitproberen. Dit pakte eigenlijk erg goed uit,<br />
aangezien de groep erg gezellig was en dit<br />
erg goed compenseerde voor het feit dat ik<br />
eigenlijk gewoon niet zo goed was in atletiek.
Change language